T1. Jaką charakterystykę wyznaczamy w ćwiczeniu. (krzywą umocnienia)
2. Czy ma sens fizyczny Rm (ma)
3. Jak pęka próbka (w środku)
4. Wzór na odkształ ε=ln l/lo
5. Przekrój początkowy Re=Pe/Ao
6. A5 - pięć odcinków pomiar. (A5=5do)
7. δp=Cε V
8. W jakich jednostkach jest C (Mpa)
9. Re=0.2l, 0.02l, (0.002lo)
10. W jakim stanie badamy próbkę (wymuszonym)
11. Jakie ilościowe naprężenie przyjmuje się w szyjce (trójosiowe rozciąganie)
12. obróbka plastyczna jest (poniżej temperatury rekrystalizacji)
T3
1. Jak wpływa wielkośc luzu na dokładność wykonania? Dokładność większa gdy luz jest mniejszy
2. Od czego zależy wartość luzu optymalnego? Od rodzaju materiału i grubości
3. Wartość luzu optymalnego jest tym większa im blacha jest? :Twardsza i grubsza
4. Co będzie gdy wykrawamy z luzem większym niż optymalny? Powstanie duży zadzior.
5. Gdzie występują duże powierzchnie błyszczące? Przy minimalnym luzie.
6. L=Dpb - Dstem
7. σ =C*εdo potęgi n
8.Co badaliśmy na ćwiczeniu? Siła wypychania, spychania, wykrawania Pmax
9. ε1+ε2+ε3=0 Jeśli materiał nie odkształcany
10. W jakiej strefie powstają zaokrąglenia?
W sąsiedztwie miejsca przecięcia, w strefie sprężysto-plastycznej
11. Na co wpływają własności materiału?
Na pękanie
12. Co powoduje duży luz? Duży luz powoduje duży zadzior i duże pochylenie powierzchni pękania.
13. Jaka faza nie wystąpi gdy jest duży luz?
Nie wystąpi faza całkowitego oddzielenia wyciętego krążka od blachy. Całkowite
wydzielenie wystąpi w fazie pękania
14. Jak się nazywa materiał wykazujący się bardzo dobrymi własnościami plastycznymi
? Nad plastyczny
15. σ=C1(ε0+ε)do potęgi n
16.Z jakiego wykresu można obliczyć Re?
17.Ile razy wzrośnie Pmax jeżeli g wzrośnie 2x ? Dwa razy bo Pmax=π ρ Rt dsc
T5
1.Który wykres odpowiada wzorowi σ=C1ε do potęgi n
2. Rekrystalizacja
3. Jeżeli próbki wycięte pod różnymi kątami do kierunku walcowania mają jednakową wartość r=1 to blacha ma:
(anizotropię normalną)
4. Schemat obciążenia pomiarowej części próbki
5. większa dokładność krzywizny..., przy którym większe odkształcenie sprężyste
6. Całkowitej pracy gięcia potrzebnej do uzyskania wyrobu o krzywiźnie 1/ρc odpowiada pole
7. W przyrządzie zginamy próbki o tej samej grubości i różnych długościach swobodnych. W którym przypadku uzyskamy pełniejszą charakterystykę materiału przy założeniu że kąt zginania będzie jednakowy przy długości swobodnej
(8mm, 12mm)
8. We wzorze M=Wx*σg; σg jest:
(zastępczym naprężeniem gnącym, umownym i występuje w skrajnych warstwach elementu giętego)
9. Jaki stan naprężenia występuje na zewnętrznej powierzchni giętej blachy o dużej szerokości
10.Jaka relacja występuje między σn i umownym σg w skrajnych warstwach
(σn<σg , σn=σg)
11. Czy więcej węgla w blachach stalowych o tej samej grubości gdy wzrasta umocnienie wstępne. (zmniejsza sprężynowanie)
12.Wzrost modułu Younga E powoduje dla gięcia (zwiększenie sprężynowania)
13. Naprężenie umowne > od rzeczywist.
14. Gięcie z rozciąganiem naprężenia własne są: (mniejsze)
15. Proces stacjonarny (żadne pola nie są stacjonarne)
16. Lepsze własności ma po (zaha.....)
17. Co mierzymy (długość swobodną, szerokość, grubość)
T8
1. Po wyznaczeniu liczby Erichsena przewiduje się wykonanie następujących zadań. (wybrzuszenie stemplem kulistym i gumą)
2. Pokazany na rys. rozkład odkształceń wzdłuż południka wybrzuszonej powłoki świadczy o. (jest niemożliwe do uzyskania)
3. W obszarze ciągnionym wybrzuszonej wytłoczki między naprężeniami głównymi zachodzi związek. (σ1<0.5σ2 , σ1/σ2< 0.5)
4. Zwiększenie tarcia między kulistym stemplem a wybrzuszaną blachą powoduje przesunięcie miejsca pęknięcia wytłoczki w kierunku (obrzeża czaszy)
5. Która z blach o podanych niżej równaniach krzywej umocnienia umożliwia uzyskanie, w procesie wybrzuszania , wytłoczki o największej głębokości (σp=400ε do potęgi 0.24)
6. Jeżeli ε3 oznacza odkształcenie w kierunku grubości wybrzuszonej blachy to stan odkształcenia na granicy obszaru rozciągania i ciągnienia przedstawia schemat
5. Między odkształceniem obwodowym ε1, południkowym ε2 i odkształceniem w kierunku grubości ε3 zachodzi związek (ε1+ε2=ε3)
6.Pomiar siatki naniesionej na wybrzuszany krążek służy w ćwiczeniu do bezpośredniego obliczenia odkształcenia (obwodowego ε1)
7. W przypadku wybrzuszania czaszy kulistej gumą uzyskuje się rozkład odkształceń w kierunku grubości w funkcji promienia r wytłoczki tak jak na rysunku
8. Odkształcenia obwodowe ε1 obliczamy ze wzoru (ε1=ln2πr/2πro )
9. Który z rozkładów odkształceń jest charakterystyczny dla wytłoczki kulistej kształtowanej stemplem przez rozciąganie
10. Odkształcenie graniczne definiuje się jako odkształcenie (w obszarze lokalnej utraty stateczności)
11. Który z podanych niżej stanów naprężenia występuje na biegunie wybrzuszanej czaszy kulistej
12. Symbol IE 20 oznacza prowadzenie próby Erichsena (za pomocą stempla kulistego o średnicy 20 mm)
13. Wybrzuszenie gumą w porównaniu z wybrzuszaniem stemplem sztywnym wymaga (większej siły)
14. Rozkład odkształceń pokazany na rysunku występuje w przypadku (wybrzuszania stemplem sztywnym)
15. Który z dwu materiałów o podanych poniżej wykresach odkształceń granicznych lepiej nadaje się do procesów rozciągania
16. W procesach tłoczenia blach cienkich zakłada się, że istnieje (płaski stan naprężenia)
17. Która z blach pozwoli uzyskać największą głębokość wybrzuszenia przy użyciu tych samych narzędzi
(blacha gat. IIB, g0=0.4 mm)
18. Zwiększenie tarcia między cylindrycznym stemplem a wybrzuszoną blachą powoduje (zmniejszenie granicznej wysokości wytłoczki)
19.Między naprężeniami głównymi w rozciąganym obszarze wytłoczki zachodzi związek (σ1/σ2 >0.5)
20.Liczba Erichsena jest to (głębokość czaszy w momencie pojawienia się pęknięcia)
21. Próba Erichsena polega na (rozciąganiu blachy stemplem kulistym)
22.Zmniejszenie tarcia między kulistym stemplem a rozciąganą dwuosiowo blachą powoduje (zwiększenie granicznej wysokości wytłoczki)
T9
1. Wytłoczkę o największej wysokości uzyskamy z materiału dla którego współczyn. anizotropii ( r >1 )
2. Ucho na obrzeżu wytłoczki są spowodowane (istnieniem anizotropii płaskiej)
3. Gładkość powierzchni wewnętrznej wytłoczki wytłaczanej z luzem L> 1.5g jest (niższa niż gładkość mat. wyjściowego)
4. Stosunek naprężeń głównych w odkształcanej części wytłoczki przetłaczanej wynosi (σ2 / σ1 < 0)
5. Na obrzeżu kształtowanego kołnierza wytłoczki naprężenie obwodowe (σ1=-σp)
6. Na obrzeżu ksztaltowanego kołnierza wytłoczki naprężenie promieniowe wynosi (σ2=0)
7. Grubość blachy na kraw. kołn. (nie ulega zmianie)
8.Spadek siły wytł. po osiągnięciu Pmax spowodowany jest (zmniejsz. się średnicy kołnierza)
9. Wzrostowi stosunku D/d przy wytłaczaniu towarzyszy (wzrost naprężeń na dnie wytłoczki)
10. Siła ciągnąca kołnierz Pk oraz siła rozciągająca dno wytł. są związane z warunkiem (Pd/Pk>= 1)
11. O zastosowaniu dociskacza decyduje (wartość stosunku g/G)
12. Współczynnik wytłaczania m1 określany jest jako (stosunek średnicy wytłoczki do średnicy krążka wyjściowego)
13. Czy siła zrywająca zależy od współczynnika wytłaczania ( nie)
14. Zwiększenie promienia zaokrąglenia matrycy powoduje ( zmniejszenie max siły wytłaczania)
15. Smarowanie powierzchni matrycy powoduje (spadek gran. wartości współczynnika wytłaczania)
16. Smarowanie powierzchni stempla powoduje (wzrost granicznej wartości współczyn. wytłaczania)
17. Jakie czynniki ograniczają możliwości kształtowania materiału w procesie wytłaczania (pękanie obwodowe ścianki, falowanie kołnierza)
18. Grubość ścianki wytł. jest najw. (na obrzeżu)
19. Umocnienie materiału w wytłoczce bez kołnierza jest największe (na obrzeżu)
20. Umocnienie materiału w rekrystalizująco-wyżarzonej wytłoczce bez kołnierza jest największe (stałe dla całej wytłoczki)
1.Wybrać wzór P=πd1(δpg)śr lnDz/d1
2. Kiedy kończy się kształtowanie dna wytłoczki
(h'=rs+rm+g)
3. Wybrać wzór (r=ε2/ε3 ε2)- odk w kierunku szerokości, ε3_ w kierunku grubości
4. Poprawny wzór to : (δ1=0.5 δ2)
5. Współczynnik wytłaczania jest określony zależnością ( m1= d/D)
6. Naprężenia obwodowe δ1 i promieniowe δ2 w kołnierzu wytłaczanego naczynia cylindrycznego przyjmują wartości δ1<0 , δ2>0
7. Podczas procesu wytłaczania największe naprężenia promieniowe δ2 w kołnierzu występują:
(w pobliżu stempla)
8. W drugiej fazie procesu wytłaczania dużym odkształceniom plastycznym podlega (kołnierz wytł)
9. O możliwości wytłaczania naczynia cylindrycznego o płaskim dnie decyduje wytrzymałośc ścianki walcowej, gdy: (m1>m1gr)
10. Czy promień zaokrąglenia stempla rs wpływa na wartość siły wytłaczania: (nie)
11. W pierwszej fazie procesu wytł. decydujący wpływ ma wartość siły tłoczenia ma :(sinα)
12. Czy max. siła tłoczenia występuje w pierwszej fazie procesu wytłaczania (nie)
13. W drugiej fazie procesu wytł. przed osiągnięciem siły Pmax decydujący wpływ na siłę tłoczenia wywiera:(wartość iloczynu (δp*g)śr dla kołnierza wytłoczki )
14. W drugiej fazie procesu wytł. iloczyn (δp*g)śr dla kołnierza wytłoczki (wzrasta)
15. Czy wartość siły zrywającej Pzr wytłoczkę o określonej średnicy d zależy od grubości krążka użytego do operacji: (tak)
16. Zmniejszenie wartości stosunku promienia zaokrąglenia stempla do grubości blachy rs/g powoduje: (zmniejszenie siły zrywającej Pzr)
T7
1. Jak się zmienia β w zależności od rs (rs rośnie β rośnie, rs maleje β maleje)
2. Jak wpływa rs na Pzr: (rs rośnie-Pzr rośnie-β roś.)
3. Jak zmieniają się naprężenia na brzegu kołnierza obwodowe naprężenia ściskające δ1ki promieniowe napr. rozc.δ2k: (punkty kołnierza przesuwają się ku osi wytłoczki, zwiększenie r na kołn. to δ1δ2 mal.)
4. Zależność grubości blachy kształtowanego kołnierza od naprężeń (g maleje- mapr. δ rosną)
5. Czułość na prędkość odkształcenia (wzrost czułości powoduje spadek Bgr.)
6. Jeżeli m wzrasta to jak zachowuje się β (m1 rośnie- β maleje)
7. (Anizotropia blachy rośnie βgr maleje)
8. Co powoduje naprężenia własne (pękanie ścianek)
9. jak zmienia się grubość ścianki kołnierza:
( wzrasta bo są naprężenia ściskające)
10. jak zmienia się grubość wytłoczki (maleje)
11.co powoduje spadek Pmax (zmniejszenie β, smarowanie matrycy, polerowanie powierzchni roboczych, spadek intensywności umacniania, malejąca szerokość kołnierza wytłoczki)
T11
1.W ćwiczeniu przewidziano zmianą następujących parametrów przetłacz. (luzu między stemplem a matrycą)
2. Zakłada się że w parametrach wytłaczania występuje (płaski stan naprężania)
3. Podczas wytłacz. ciągnienie występuje (w kołnierzu)
4. W dnie wytłoczki występuje stan naprężenia
5.W dnie wytłoczki występuje stan odkształcenia
6. W ściance bocznej wytłoczki występuje stan napr.
7. W ściance bocznej wytłoczki występuje stan odkształcenia
8. W kołnierzu wytłoczki występuje stan napr.
9. W kołnierzu wytłoczki występuje stan odkształcenia (ε1/ε3 <0)
10. Napręż. występującym w kołnierzu wytłoczki odpowiadają odcinki elipsy plastyczności (BC w drugiej ćwiartce).
11.Na obrzeżu kształtowanego kołnierza wytłoczki napr. obwodowe δ1 wynosi (δ1= - δp)
12. Na obrzeżu kształtowanego kołnierza wytłoczki napr. promieniowe δ2 wynosi (δ2=0)
13. Spadek siły wytłaczania po osiągnięciu
Pmax spowodowany jest (zmniejsz. się śred. kołnierza)
14. Wzrostowi stosunku D/d przy wytłaczaniu towarzyszy (wzrost napr. na dnie wytłoczki)
15. Siła ciągnąca kołnierz Pk oraz siła rozciągająca dno wytłoczki są związane warunkiem (Pd/Pk >= 1)
16. O zastosowaniu dociskacza decyduje (wartość stosunku g/G)
17. Współczynnik wytł. m1 określany jest jako (stosunek średnicy wytłoczki do średnicy krążka wyjściowego)
18. Czy siła zrywająca zależy od wsp. wytłaczania ( nie)
19. Zwiększenie promienia zaokrąglenia matrycy powoduje ( zmniejszenie max siły wytłaczania)
20. Smarowanie powierzchni matrycy powoduje (spadek granicznej wartości współczynnika wytłaczania)
21. Smarowanie powierzchni stempla powoduje (wzrost granicznej wartości współczynnika wytłaczania)
22. Jakie czynniki ograniczają możliwości kształtowania materiału w procesie wytłaczania (pękanie obwodowe ścianki, falowanie kołnierza)
23. Grubość ścianki wytł. jest największa (na obrzeżu)
24. Umocnienie materiału w wytłoczce bez kołnierza jest największe (na obrzeżu)
25. Umocnienie materiału w rekrystalizująco-wyżarzonej wytł. bez kołnierza jest najw. (stałe dla całej wytłoczki)
26. Wytłoczkę o największej wysokości uzyskamy z materiału dla którego współczynnik anizotropii ( r >1 )
27. Ucho na obrzeżu wytłoczki są spowodowane (istnieniem anizotropii płaskiej)
28. Gładkość powierzchni wewnętrznej wytłoczki wytłaczanej z luzem L> 1.5g jest (niższa niż gładkość mat. wyjściowego)
29. Stosunek naprężeń głównych w odkształcanej części wytłoczki przetłaczanej wynosi (σ2 / σ1 < 0)
30. Na obrzeżu kształtowanego kołnierza wytłoczki naprężenie obwodowe (σ1=-σp)
31. Obszary przetłaczanej wytłoczki będące poza stożkiem kształtującym matrycy są w stanie (sprężystym)
32. w procesie przetłaczania wytłoczki wyżarzonej siła jest (osiąga max wartość pod koniec procesu)
33. Siła przetłaczania rośnie w czasie procesu na skutek (zmian grubości ścianki wytłoczki, zmiany stopnia umocnienie wzdłuż tworzącej wytłoczki)
34. Jakie zjawiska ograniczają możliwości kształtowania materiału w procesie przetł. (pękanie wzdłużne ścianki, pękanie obwodowe ścianki)
35. Najmniejszy dopuszczalny współczynnik przetłaczania m2 określa się na podstawie (stosunku g/D)
36. Całkowity współczynnik ciągnienia kilku kolejnych operacji jest równy (iloczynowi współczynników z poszczególnych operacji)
37. Naprężenia własne wytłoczki mogą powodować (pękanie wzdłużne ścianki bocznej)
38. Szkodliwe skutki występowania naprężeń własnych w ściankach wytł. można zmniejszyć stosując (ciągnienie z pocienieniem ścianki, wyżarzanie gotowej wytłoczki)
39. Proces wyciągana polega na zwiększeniu wysokości wytłoczki kosztem (zmniejszenia grubości ścianki)
40. Gładkość bocznej powierzchni wyciąganej jest (mniejsza niż gładkość wytłoczki wyjściowej)
41. Znacznie większa wartość m2 gr niż m3 gr dla danego materiału jest spowodowana (umocnieniem mat.)
42.Grubość dna gd wytłoczki cylindrycznej o małej wysokości h=0.4d jest (równa grubości blachy gd=go)
43. Średnica kołnierza płytkiej wytłoczki cylindrycznej wytłaczana z krążka o średnicy D=4d jest równa (średnicy krążka dk=D)
T14
1.Zjawiskiem ograniczającym proces spęczania jest (wyboczenie materiału, pękanie, naciski jednostkowe na powierzchni narzędzi)
2. Górną granicę zakresu sił spęczania określa się przy założeniu że jednostkowe siły tarcia wynoszą:
(τ=σpk/2), (τ=σpk/√3),
3. Zdania prawdziwe to: (przemieszczanie się powierzchni zetknięcia stempla z materiałem powoduje zmniejszenie wpływu tarcia na siłę spęczania)
4. Proces kształtowania na prasie PXW (prowadzi się ze stałą siłą nacisku, prowadzi się ze stałym ciśnieniem w komorze tłoka, może być prowadzony przy dodatkowej pomocy wypychacza)
5. „Ruchy” prasy nastawia się: (w oparciu o kształt wyrobu, tak, aby istniała zgodność schematu kinematycznego procesu z polem prędkości przemieszczania się cząstek kształt. materiału)
6. W ćwiczeniu miarą skuteczności spęczania jest:
(wartość odkształc. zastępczego części wysuniętej poza matrycę uzyskanego w każdej z prób)
7. Kolejne procesy spęczania w ćwiczeniu prowadzone były: (wszystkie dla ruchu po okręgu końca matrycy dla 5 różnych kątów wahań poczynając od zera, ze stałym czasem spęczania dla każdego z procesów)
8. W sprawozdaniu należało umieścić: (wykres obrazujący wpływ kąta wahań na odkształcenie zastępcze)
9. Spęczanie przedmiotów o dużym stosunku d/h może prowadzić do: (przekroczenia wytrzymałości narzędzi)
10. Prasa PXW jest tak skonstruowana, że (napęd końca matrycy złożony jest z dwóch niezależnie napędzanych tulei mimośrodowych, prędkość zewnętrznej tulei mimośrodowej jest regulowana skrzynką przekładniową, prędkość zewnętrznej tulei mimośrodowej wynika z przełożenia przekładni pasowej i przekładni ślimakowej o zmiennym skoku)
11. Naciski jednostkowe na powierzchnię narzędzia zależą od: (sił tarcia na powierzchni styku narzędzia z materiałem obrobionym)
12. Nierównomierność rozkładu nacisków przy spęczeniu wzrasta gdy: (rośnie stosunek wysokości do średnicy wstępnika)