………, dnia ……………...

ZATWIERDZAM

Szef Sekcji Wychowawczej

…………………………

dnia……………………….

PLAN-KONSPEKT

do przeprowadzenia zajęć z kształcenia obywatelskiego z podoficerami

w dniu …………………..

TEMAT: Patologie społeczne - profilaktyka.

CEL: 1. Zapoznać szkolonych z pojęciem patologii.

2. Omówić rodzaje patologii.

3. Omówić możliwości ograniczania zjawisk patologicznych.

METODA: Wykład.

CZAS: 1 x 45 min.

MIEJSCE: Sala wykładowa.

ZAGADNIENIA:

1. Definicja i istota patologii

2. Uwarunkowania patologii społecznej.

3. Najczęściej spotykane narkotyki i ich działanie.

4. Profilaktyka alkoholowa i narkotykowa.

LITERATURA:

1. Plan-konspekt.

2. Vademecum - W-wa 2002.

3. Poradnik do pracy wychowawczej - W-wa 2003r.

4. Wojsko i wychowanie Nr 11/99, Nr 3/2000, Nr 3/2001, Nr 6/2001

ZABEZPIECZENIE MATERIAŁOWE:

Lp	Treść zagadnienia	U w a g i
1.	Rozpoczęcie zajęć. Sprawdzenie obecności. Podanie tematu zajęć, zagadnień.	Czas 5 min.
2.	Definicja i istota patologii Pojęciem patologii w wojsku określamy na ogół te zachowania, które są sprzeczne z przepisami prawa i regulaminów lub zasadami współżycia społecznego, występujące na tyle masowo, że stają się uciążliwe w życiu codziennym i spotykają się z negatywną oceną społeczną. Zachowania te dowodzą istnienia błędów w procesie szkolenia i wychowania wojskowego. Pojęcie patologii możemy odnosić przede wszystkim do zachowań postrzeganych jako zagrażające bezpośrednio realizowanym celom i wartościom, które uznajemy za ważne / zdrowie, intymność, własność, godność i nietykalność cielesną/. Za przejaw patologii uznać trzeba wszystkie akty agresji, wandalizmu. Patologia w subkulturze żołnierskiej postrzegana jest zazwyczaj nie przez sam fakt istnienia tego zjawiska, a przez jej konkretne formy. Występowanie przemocy budzi strach i obawy u najmłodszych służbą.	Omawiam zagadnienie. Czas 10 min.
3.	Uwarunkowania patologii społecznej. Patologia zachowań może być reakcją na zmianę społeczną. Wszelkie kryzysy i trudne sytuacje społeczne wywołują przejściowe osłabienie mechanizmów kontroli społecznej. Prowadzi to do zagubienia się większości ludzi w zastanej rzeczywistości. Stworzone dogodne warunki do realizacji własnych potrzeb i interesów stosując nie aprobowane społecznie zachowania. To postępowanie może być zaczynem nowych norm, wzorców osobowych, zaakceptowanych z czasem przez zdezorientowaną większość. Patologia może być czynnikiem zapobiegającym zmianom. Niektóre grupy mogą bronić się przed zmianami, nawet jeśli docelowo są one dla nich korzystne. Jednym ze stosowanych w takiej sytuacji sposobów obrony jest zawężanie granic tolerancji na postawy i zachowania odmienne od uznawanych za typowe oraz umacnianie integracji grupowej i podsycanie więzi emocjonalnych. Patologia społeczna może być również interpretowana jako niechęć jednostek do przestrzegania wszelkich norm życia społecznego, wywołana przez narzucanie w dzieciństwie i młodości pewnych form zachowań i uczestnictwa w życiu społecznym. Pojawia się sytuacja, która prowadzi do rozwoju i utrwalenia się zachowań i postaw aspołecznych. Neguje się w nich podstawowe standardy życia społecznego, a rozterki wewnętrzne znikają wobec perspektywy osobistego sukcesu. Zachowania patologiczne wykształcają się w dwóch zasadniczych stadiach: - stadium reaktywne; - stadium autonomiczne. Zachowaniom patologicznym przeciwdziała przede wszystkim szeroko pojmowana profilaktyka. Dowódca może i powinien przeciwdziałać ujawnianiu się patologii wśród swoich żołnierzy poprzez następujące działania: wspomaganie procesu adaptacji; doskonalenie stosunków interpersonalnych; organizowanie pracy; organizowanie wypoczynku. Do patologii często spotykanych w wojsku należą: nadużywanie alkoholu, rzadziej narkotyzowanie się środkami chemicznymi, nie wykonywanie lub odmowa wykonania rozkazów i poleceń służbowych oraz samowolne oddalenia. Innym rodzajem patologii są agresywne zachowania.	Omawiam zagadnienie. Czas 10 min.
4.	Najczęściej spotykane narkotyki, i ich działanie i sposób użycia. Problem narkomanii dotyczy coraz większej rzeszy młodych ludzi. Szczególnie w obecnych czasach, kiedy na wszystko brakuje pieniędzy. Młodzi obywatele pozbawieni warunków do uprawiania swoich zainteresowań w różnego rodzaju instytucjach, zamknięci w blokowiskach, znudzeni i sfrustrowani otaczającą ich rzeczywistością szukają czegoś odmiennego. Nieświadomość niebezpieczeństwa, jakie niesie kontakt z takim produktem oraz chęć doświadczenia czegoś innego prowadzi młodych ludzi na tę drogę. Niejednokrotnie jest to droga bez powrotu. Do najczęściej spotykanych środków odurzających należą: opium /opiaty/ została dość dobrze poznana. Generalnie oddziaływuje na system nerwowy hamująco. Do najczęściej stosowanych opiatów należą: diamorfina /heroina/, kodeina, demerol, dikonal, metadon; konopie indyjskie są jednym z najbardziej rozpowszechnionym narkotykiem. Marihuana dostępna jest na czarnym rynku pod wieloma odmianami różniącymi się zawartością THC tzw. trawka; barbiturany można podzielić na trzy kategorie farmakologiczne w zależności od czasu ich działania. Są pod postacią tabletek. Działają jako skuteczny środek nasenny, występują także zaburzenia koordynacji ruchowej osłabienie siły mięśniowej, drżenie kończyn, zawroty głowy; benzodiazepiny są grupą substancji uspokajających i nasennych. Należą do nich: diazepan /relanium/, nitrazepan, medazepan. Przyjmuje się je podobnie jak barbiturany doustnie; kokaina pochodzi z krzewu kokainowego, ma postać białego proszku. Można zażywać przez wciąganie nosem, połykanie, wstrzykiwanie; amfetamina jest łatwo przyswajalnym narkotykiem syntetycznym. Najczęściej stosuje się poprzez połykanie lub wciąganie przez nos. Sposoby postępowania z żołnierzami okazjonalnie zażywającymi narkotyki. Do najczęściej stosowanych w pododdziale sposobów postępowania z żołnierzami zażywającymi narkotyki powinny być: częste rozmowy indywidualne, okresowe badania na obecność narkotyków w organizmie żołnierzy podejrzanych o zażywanie narkotyków, kontrole żołnierzy powracających z przepustek i urlopów, sprawdzanie miejsc mogących służyć jako skrytki na narkotyki, organizowanie spotkań z przedstawicielami ŻW, Prokuratury Wojskowej, kapelanem.	Omawiam zagadnienie. Czas 10 min.
5.	Profilaktyka narkotykowa.i alkoholowa Profilaktyka narkotykowa powinna obejmować edukację zdrowotną, edukację humanistyczną i edukację społeczną. Zasadniczym celem profilaktyki w wojsku powinno być wskazywanie na skutki zdrowotne, społeczne oraz zagrożenia dla służby wojskowej. Istotnym aspektem profilaktyki jest uzmysłowienie jej planistom i realizatorom wyraźnie odmiennych ról, jakie mają do odegrania wychowawca i wychowywany, bo w takich rolach należy widzieć osobę prowadzącą zabiegi profilaktyczne oraz podmiot oddziaływania, jakim będzie żołnierz. Doświadczenia realizacji zamierzeń w obszarze profilaktyki narkotykowej jednoznacznie potwierdzają, że właśnie wiedza, wyraźne sformułowanie celu zamierzeń oraz dobranie odpowiednich form i metod oddziaływania mają wielki wpływ na wynik końcowy realizowanych przedsięwzięć	Omawiam zagadnienie. Czas 5 min.
6.	Omówienie zajęć.	Czas 5 min.

Opracował:

………………………………

---