MINERAL TRIOXIDE AGGREGATE – MTA
MTA - jest jednym z najnowszych i bardzo obiecujących materiałów, wprowadzonych w ostatnim okresie do leczenia kanałowego. Opracowany został przez naukowców z Uniwersytetu Loma Linda w USA. Materiał ten ma postać szarego proszku, który składa się z hydrofilowych cząsteczek, dzięki czemu wiąże się nawet w warunkach znacznej wilgotności, tworząc koloidalny żel. W skład nawodnionego proszku wchodzą: krzemian trójwapniowy, fosfatan trójwapniowy, tlenek trójwapniowy i inne. Materiał wiąże się około 3-4 godzin, a czas pracy nim to około 5 minut (1). MTA jest biokompatybilny i odporny na ściskanie (2).
Główne wskazania do jego użycia to:
1. naprawa perforacji,
2. pokrycie bezpośrednie,
3. apeksyfikacja,
4. wsteczne wypełnienie wierzchołka korzenia po zabiegu resekcji,
5. wypełnianie kanałów korzeniowych,
6. leczenie resorpcji (1, 2, 3, 4, 5).
Zaletami MTA są:
1. większa szczelność w porównaniu z amalgamatem, w przypadku wstecznego wypełniania po zabiegu resekcji lub naprawiania perforacji (6, 7, 8, 9, 10),
2. zdolność indukowania cementogenezy i regeneracji więzadeł przyzębia, po chirurgicznym wypełnieniu nim wierzchołka korzenia (4),
3. zdolność indukowania procesu apeksyfikacji, powstające tkanki twarde, wykazują większą gęstość, niż tkanki powstałe pod wpływem proteiny osteogenicznej-1 i wodorotlenku wapnia (11),
4. rzadsze występowanie reakcji zapalnych ze strony tkanek okołowierzchołkowych w porównaniu z np. Ketac-Endo (12),
5. większa zdolność stymulowania tworzenia się mostu zębinowego po bezpośrednim pokryciu miazgi, w porównaniu z wodorotlenkiem wapnia (13).
Wadami tego materiału są:
1. wysoki koszt,
2. niejednorodna (piaskowata) konsystencja, w której występuje podczas zarabiania, utrudnia aplikację materiału,
3. szara barwa, co może być powodem przebarwień struktur zęba (1) (trwają prace nad uzyskaniem proszku o białej barwie).
METODA POJEDYNCZEGO ĆWIEKA Z ZASTOSOWANIEM ĆWIEKÓW O KĄCIE ZBIEŻNOŚCI ISO 0,04: 0,06; 0,08
Technika ta wymaga zastosowania:
instrumentów NiTi o większym kącie zbieżności.
Apeksyfikacja - to procedura mająca na celu zakończenie procesu formowania wierzchołka korzenia lub pobudzenia mieszanej tkanki miazgowo−ozębnowej do wytworzenia zmineralizowanej bariery zamykającej światło kanału korzeniowego. Cel pracy. Ocena zastosowania preparatu MTA w procesie apeksyfikacji u dwóch pacjentów w wieku rozwojowym.