Klasyfikacja konstytucji - z uwagi na sposób uchwalenia
konstytucje oktrojowane, czyli nadawane społeczeństwom przez panujących, władców (konstytucja Księstwa Warszawskiego nadana przez Napoleona Bonaparte);
konstytucje obywatelskie, tj. uchwalane przez demokratycznie wyłonione zgromadzenia przedstawicielskie, albo w drodze referendum.
Ze względu na treść dzielimy konstytucje na niepełne (pochodzące z ubiegłego stulecia i zawierające jedynie zasady podziału władzy między głową państwa a parlamentem) i pełne (określają suwerena, podstawy ustroju politycznego i gospodarczego, strukturę i kompetencje organów państwowych, status prawny jednostki oraz tryb zmiany konstytucji - ujmują zatem relacje między organami władzy bardziej szczegółowo, a poza tym kompleksowo opisują kształt ustroju politycznego.
Kolejne kryterium podziału ustaw zasadniczych to kryterium formy.
Wyróżniamy konstytucje pisane i niepisane. Pierwsze obejmują jeden lub kilka aktów prawnych zawierających treści charakterystyczne dla konstytucji i odznaczających się wspomnianymi wyżej formalnymi cechami ustaw zasadniczych. Z kolei kilka lub kilkanaście aktów prawnych (zawierających materię konstytucyjną) o mocy prawnej równej ustawom zwykłym stanowi konstytucję niepisaną (Wielka Brytania).
Ostatnim kryterium podziału konstytucji jest trwałość.
Konstytucje sztywne (zmiany są trudne do przeprowadzenia, bo konstytucja jest zmieniana w szczególnym trybie, np. podejmowaniem decyzji większością kwalifikowaną lub w drodze referendum) i giętkie (łatwiejszy sposób modyfikowania zapisów ustawy zasadniczej - np. zwykłą większością głosów).
Funkcje jakie pełni konstytucja w państwie
• funkcja normatywna;
• funkcja integracyjna;
• funkcja socjalizacyjna.