Zaliczenie do stopnia niepełnosprawności
Na podstawie § 17 rozporządzenia ministra pracy i polityki socjalnej z dnia 21 sierpnia 1997r w sprawie szczegółowych zasad orzekania o stopniu niepełnosprawności, trybu postępowania przy orzekaniu oraz zakresu, składu...... (Dz. U. nr 100 poz. 672), orzeczenia lekarza orzecznika ZUS wydane w okresie od 1 września do 31 grudnia 1997r:
Całkowita niezdolność do pracy i niezdolność do samodzielnej egzystencji uznaje się za znaczny stopień niepełnosprawności.
Całkowita niezdolność do pracy - za umiarkowany stopień niepełnosprawności.
Częściowa niezdolność do pracy - za lekki stopień niepełnosprawności.
Na podstawie art. 5 ustawy o rehabilitacji ... (Dz. U. nr 123, poz. 776) orzeczenia lekarza orzecznika ZUS:
Całkowita niezdolność do pracy uznaje się za znaczny stopień niepełnosprawności.
Niezdolność do samodzielnej egzystencji - za znaczny stopień niepełnosprawności.
Częściowa niezdolność do pracy - za umiarkowany stopień niepełnosprawności.
Celowość przekwalifikowania - za lekki stopień niepełnosprawności.
Orzeczenie wydane po 16 sierpnia 1998r (art. 5 ustawy o rehabilitacji w brzmieniu ustalonym art. 138 ustawy z dnia 24 lipca 1998r o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa (Dz. U. nr 106 poz. 668):
Całkowita niezdolność do pracy i niezdolność do samodzielnej egzystencji traktowana jest jako znaczny stopień niepełnosprawności.
Całkowita niezdolność do pracy - jako umiarkowany stopień niepełnosprawności.
Częściowa niezdolność do pracy - jako lekki stopień niepełnosprawności.
Od 1 stycznia 1999r, zgodnie z art. 5 przywołanej ustawy (w brzmieniu ustalonym art. 169 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych), orzeczenie lekarza orzecznika ZUS:
Całkowita niezdolność do pracy, ustalona na podstawie art. 12 ust. 2, i niezdolność do samodzielnej egzystencji, ustalona na podstawie art. 13 ust. 5 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. nr 162 poz. 1118) traktowana jest na równi z orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności.
Całkowita niezdolność do pracy, ustalona na podstawie art. 12 ust. 2 ustawy o emeryturach ..., jest traktowana na równi z orzeczeniem o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności.
Częściowa niezdolność do pracy, ustalona na podstawie art. 12 ust. 3, oraz celowość przekwalifikowania, o którym mowa wart. 119 ust. 2 i 3 ustawy o emeryturach ..., jest traktowana na równi z orzeczeniem o lekkim stopniu niepełnosprawności.
Zgodnie z art. 62 ustawy o rehabilitacji osoby, które przed dniem wejścia w życie ustawy zostały zaliczone do jednej z grup inwalidów, są osobami niepełnosprawnymi w rozumieniu ustawy, jeżeli przed tą datą orzeczenie o zaliczeniu do jednej z grup inwalidów nie utraciło mocy. Orzeczenie o zaliczeniu do:
I grupa inwalidów - orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności.
II grupa inwalidów - orzeczeniem o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności.
III grupa inwalidów - orzeczeniem o lekkim stopniu niepełnosprawności.
Orzeczenia KRUS i organów rentowych innych niż lekarz orzecznik ZUS wydane po 1 stycznia 1998 r. nie są uznawane za równorzędne z jakimkolwiek stopniem niepełnosprawności. Osoby o stałej albo długotrwałej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym uznaje się za niepełnosprawne, z tym, że:
osoby, którym przysługuje zasiłek pielęgnacyjny, traktuje się jako zaliczone do znacznego stopnia niepełnosprawności,
pozostałe osoby traktuje się jako zaliczone do lekkiego stopnia niepełnosprawności.
Pracownik legitymujący się takim orzeczeniem, chcąc skorzystać z uprawnień przewidzianych dla niepełnosprawnych, powinien uzyskać orzeczenie zespołu orzekającego o stopniu niepełnosprawności.