LASERY I KOSMETYKA
Wygląd naszej skóry w dużej mierze zależy od higienicznego trybu życia, regularnych wizyt u kosmetyczki i odpowiedniego doboru kosmetyków. Unikanie nadmiernej mimiki (mrużenia oczu, marszczenia czoła, nosa) zapobiega powstawaniu przedwczesnych zmarszczek, a stosowanie naturalnych preparatów (np. aloesu, avocado, alg morskich, mleczka pszczelego czy na nowo odkrytego korzenia żeń-szeń) wpływa na opóźnienie procesu starzenia się skóry. Dobre efekty daje też stosowanie kremów z liposomami.
Od niedawna pojawiły się nowe możliwości, polegające na wykonywaniu zabiegów kosmetycznych za pomocą aparatów do biostymulacji komórek skóry i mięśni, np. laserów helowo-neonowych lub półprzewodnikowych. Leczenie laserem polega na pobudzeniu skóry twarzy za pomocą fali elektromagnetycznej. Można stosować naświetlanie punktowe lub powierzchniowe. Efektem leczniczego działania promieniowania laserowego jest poprawienie ukrwienia i dotlenienia skóry, wzrost liczby włókien kolagenowych i elastycznych, lepsze wchłanianie wilgoci, uregulowanie procesów barwnikotwórczych i rogowacenia. Dzięki tym zabiegom skóra staje się sprężysta, elastyczna (wygładzają się zmarszczki), jest lepiej nawilżona, znikają bądź bledną plamy i przebarwienia, zamykają się pory, ustępuje rogowacenie. Aby leczenie laserem dało pożądany efekt, należy wykonać 10 do 20 zabiegów w odstępach 2 - 3-dniowych. Potem co 6 - 8 tygodni wskazane są zabiegi podtrzymujące. Pełną kurację można wykonywać dwa razy w roku. Działanie lasera nie ma jednak nic wspólego z cudem i ostateczny efekt zależy od wielu innych czynników, m.in. od stosowania odpowiednich kremów po zabiegach, zaniechania szkodliwych nawyków, a więc nadużywania alkoholu, palenia papierosów, braku ruchu na świeżym powietrzu, niedosypiania i nadmiernej mimiki. Zabiegom odmładzającym można poddać nie tylko skórę twarzy, ale także brzucha, ud lub piersi.
Laser to urządzenie wytwarzające i wzmacniające wiązkę promieniowania elektromagentycznego (zwykle światła), przy czym otrzymywne promieniowanie charakteryzuje się znacznie większym natężeniem niż konwencjonalne źródła światla. Nazwa pochodzi od pierwszych liter angielskiej nazwy tego procesu. Light Amplification by Stimulated Emission of Radiation, co znaczy: wzmacnianie światła przez wymuszoną emisję promieniowania. Właściwości promieniowanie wytwarzanego w laserze dość zasadniczo różnią się od promieniowana emitowanego przez słońce lub żarówkę. Na świecie już od ponad 25 lat stosuje się lasery zarówno w medycynie, jak i w kosmetyce. Również u nas od kilku lat wykonuje się laserem różne zabiegi. Nie wszystkie skutki oddziaływania promieni laserowych na skórę zostały dokładnie poznane. Wiadomo jednak, że:
* regulują procesy rogowacenia naskórka i wchłaniania przez niego wilgoci;
* ułatwiają drenaż limfatyczny;
* pobudzają produkcję kolagenu;
* normalizują funkcję komórek produkujących barwnik skóry melaninę);
* działają przeciwzapalnie;
* wyraźnie pobudzają wzrost włosów i paznokci.
Wśród najpopularniejszych typów laserów można wyróżnić następujące:
* rubinowy,
* aleksandrytowy,
* neodymowy,
* holmowy,
* erbowy,
* argonowy,
* CO2,
* helowo-neonowy,
* półprzewodnikowy.
Pierwszych siedem typów określane są mianem laserów "twardych", a moc ich promieniowania (w porównaniu ze źródłami konwencjonalnymi) jest duża bądź bardzo duża. Noszą też miano skalpeli laserowych. Zabiegi laserami twardymi wykonywane są przez lekarzy.
Lasery CO2 oraz neodymowy są urządzeniami tnącymi (skalpele). Można nim usuwać brodawki zwykłe, blizny, tatuaże, a także leczyć niektóre nowotwory skóry. Jego zalety polegają na zmiejszaniu krwawienia, przyspieszeniu gojenia się oraz wyjałowieniu tkanki.
Naświetlanie laserem argonowym stosuje się przy leczeniu plam i przebarwień, znamion naczyniowych, teleangiektazji (rozszerzonych naczynek krwionośnych) czy nowotworów naczyniowych. Zielone promieniowanie tego lasera jest bowiem najmocniej pochłaniane przez materiały i tkanki koloru czerwonego, a więc w organizmie przede wszystkim przez hemoglobinę. Można nim zatem usuwać zarówno pojedyncze rozszerzone naczyńka krwionośne, jak i duże znamiona naczyniowe twarzy.
Trzeba zaznaczyć, że u niektórych pacjentów istnieją przeciwwskazania stosowania promieniowania laserowego szczególnie przy leczeniu odkrytych obszarów skóry. Najistotniejszym z nich jest skłonność do bliznowacenia. Dlatego przed przystąpieniem do właściwego zabiegu, szczególnie przy użyciu laserów dużej mocy, stosuje się naświetlenia próbne na niewielkiej powierzchni ciała. Jeśli po takim zabiegu skóra dobrze się goi, blizna jest mało widoczna, to można sądzić, że ostateczny efekt całego zabiegu będzie pozytywny. Jeśli natomiast po próbnym naświetleniu długo utrzymuje się stan zapalny, a potem pozostaje widoczna blizna, z wykonania zabiegu tą metodą należy zrezygnować. Ponieważ sam przebieg zabiegu nie jest też całkowicie bezbolesny, na ogół nie stosuje się terapii laserowej u dzieci, które też mają większą niż dorośli skłonność do bliznowacenia. Oczywiście indywidualna reakcja na ból u poszczególnych pacjentów może być różna. Na ogół nie stosuje się znieczulenia, gdyż środki znieczulające powodują zwężenie drobnych naczyń krwionośnych, co utrudnia precyzyjne wykonanie zabiegu. Ból jednak nie jest tak dotkliwy, by pacjentowi trudno było go znieść. Stosowanie terapii laserowej wymaga też od pacjenta pewnej dozy wytrwałości, gdyż zabiegi należy zwykle powtarzać kilkakrotnie, a widoczną poprawę można zauważyć po około trzech miesiącach od rozpoczęcia kuracji.
Lasery holmowy i erbowy oferują całkowicie nowe możliwości terapeutyczne w dermatologii i estetycznej chirurgii. Lasery te nietylko mogą być stosowane jako narzędzia tnące, ale powodują również ablację (momentalne odparowanie) tkanki. Unika się w ten spoób nekrozy tkanki. Jest idealnym narzędziem dla usuwania cienkich warst skóry, praktycznie bez obrażeń. Laser erbowy można z powodzeniem stosować także do usuwania zmarszczek (skin resurfacing). Jest to laser znacznie bardziej przyjazny dla pacjenta, przyspieszając procesy gojenia z rewelacyjnymi efektami estetycznymi.
Lasery o małej mocy, zwane laserami "miękkimi" (bądź biostymulacyjnymi), helowo-neonowe i półprzewodnikowe, stosowane są w gabinetach kosmetycznych. Naświetlania laserem helowo-neonowym i półprzewodnikowym przyspieszają gojenie się ran i owrzodzeń oraz pobudzają produkcję kolagenu, który nadaje skórze sprężystość. Za pomocą laserów miękkich można likwidować zmarszczki, przebarwienia skóry, plamy barwnikowe, ostudę oraz blizny, a także leczyć trądzik pospolity i zaburzenia rogowacenia skóry. Ponadto lasery te mogą być używane w celu przyspieszenia gojenia się ran i owrzodzeń podudzi, a także w leczeniu różnego typu łysienia. Oprócz wymienionych chorób lasery miękkie mogą być stosowane przy leczeniu egzemy, uporczywego swędzenia, opryszczki, liszaja płaskiego, oparzeń i odleżyn. Zabiegi takimi laserami mogą być wykonywane przez odpowiednio przeszkolone i doświadczone pielęgniarki i kosmetyczki.
Należy podkreślić, iż przy posługiwaniu się laserem trzeba zwrócić szczegolną uwagę na to, by w żadnym przypadku nie skierować promieniowania laserowego bezpośrednio na siatkówkę oka. Niezależnie bowien od mocy lasera może to doprowadzić do uszkodzenia wzroku. Dlatego tak pacjent, jak i osoba wykonująca zabieg powinni w czasie pracy lasera nosić okulary ochronne dobrane do długości fali promieniowania lasera, a jednocześnie nie ograniczające zbytnio widoczności.