Imię i nazwisko: ........................................................................... Wrocław, 6.02.2010 r.

1. Stereogram normalny - to para zdjęć wykonanych:

1. z jednego stanowiska, kamerą o identycznych elementach orientacji wewnętrznej;

2. z dwóch stanowisk, kamerą o identycznych elementach orientacji wewnętrznej, przy osiach optycznych o różnej orientacji względem bazy fotografowani;

3. z dwóch stanowisk, przy osiach optycznych prostopadłych do bazy fotografowania;

4. z jednego stanowiska, przy osiach optycznych prostopadłych do bazy fotografowania;

2. Znane wartości elementów orientacji wewnętrznej i zewnętrznej pojedynczego zdjęcia lotniczego pozwalają:

1. odtworzyć kierunku lotu samolotu;

2. dokonać pomiaru współrzędnych XYZ w autografie;

3. zbudować przestrzenny model fotografowanego terenu;

4. odtworzyć położenie wiązki promieni rzutujących i płaszczyzny zdjęcia w przestrzeni;

5. Przetwornik fotomechaniczny służy do:

1. mechanicznego kreślenia map kreskowych;

2. fotografowania obiektów z małych odległości;

3. sporządzania fotomap;

4. przetwarzaniu mapy kreskowej na mapę numeryczną technika fotograficzną;

5. pomiaru paralaks podłużnych i poprzecznych stereogramu;

8. Celem aerotriangulacji jest:

1. sporządzenie mapy sytuacyjno wysokościowej;

2. zbudowanie numerycznego modelu terenu;

3. transformacja współrzędnych zdjęcia z układu obrazu (pikselowego) na układ tłowy (metryczny);

4. zagęszczenie osnowy geodezyjnej do dalszego opracowania zdjęć;

10. Płaszczyzna rdzenna wyznaczona jest przez:

1. środek rzutu, obraz punktu terenowego na zdjęciu i punkt w terenie;

2. oś rdzenną i punkty rdzenne;

3. oś rdzenną i promienie rdzenne;

4. oś rdzenną i punkty główne zdjęć;

13. Elementy orientacji bezwzględnej są to:

1. X_S, Y_S, Z_S, ω, φ, κ;

2. Δω, Δφ, Δκ, by, bz;

3. Ω, Φ, Κ, m, X₀, Y₀, Z₀,

4. Δω, φ', φ”, κ', κ”;

15. Ortofotomapa jest to:

1. tonalny obraz terenu powstały w wyniku przetworzenia zdjęcia metodą fotomechaniczną;

2. kartometryczny, tonalny obraz terenu powstały w wyniku przetworzenia zdjęcia, odpowiadający rzutowi ortogonalnemu na powierzchnię odniesienia;

3. kartometryczna, wektorowa postać terenu odpowiadająca rzutowi ortogonalnemu tego fragmentu terenu na powierzchnię odniesienia;

4. kartometryczny obraz terenu powstały w wyniku wektoryzacji zdjęć;

16. Po orientacji bezwzględnej modelu niezależnego w autografie paralaksa podłużna:

1. jest stała na całym stereogramie;

2. zależy od (jest funkcją) skali opracowywanej mapy;

3. jest funkcją elementów orientacji wzajemnej;

4. jest funkcją odległości punktów terenowych od bazy fotografowania;

19. Paralaksy poprzeczne na stereogramie o dowolnej orientacji są funkcją:

1. elementów orientacji bezwzględnej;

2. elementów orientacji wewnętrznej;

3. elementów orientacji wzajemnej;

4. odległości punktów od bazy fotografowania;

22. Do rekonstrukcji wiernokątnej wiązki promieni rzutujących służą:

1. elementy orientacji bezwzględnej;

2. elementy orientacji zewnętrznej;

3. elementy orientacji wzajemnej;

4. elementy orientacji wewnętrznej;

25. Elementy orientacji bezwzględnej określają położenie w przestrzeni:

1. płaszczyzny zdjęcia;

2. niezależnego modelu przestrzennego;

3. przestrzennego układu współrzędnych tłowych;

4. wiązki promieni rzutujących;

28. Po wykonaniu orientacji wzajemnej i bezwzględnej w autografie uzyskujemy:

1. model stereoskopowy terenu w określonej skali;

2. ortofotomapę;

3. model stereoskopowy terenu w dowolnej skali;

4. wyeliminowaną paralaksę podłużną na całej powierzchni stereogramu;

31. Jakimi ruchami eliminujemy paralaksę poprzeczną w autografie na etapie prac właściwych:

1. ruchem tarczy nożnej Z;

2. ruchami kątowymi (korbami) lewej lub prawej kamery projekcyjnej;

3. ruchani (karbami) bx, by lub bz (składowe bazy projekcyjnej);

4. paralaksa poprzeczna nie powinna występować, dlatego też nie eliminujemy jej żadnym ruchem;

32. Jakimi ruchami eliminujemy paralaksę podłużną w autografie na etapie prac właściwych:

1. ruchem tarczy nożnej Z;

2. ruchami kątowymi (korbami) lewej lub prawej kamery projekcyjnej;

3. ruchani (karbami) bx, by lub bz (składowe bazy projekcyjnej);

4. paralaksa podłużna nie powinna występować, dlatego też nie eliminujemy jej żadnym ruchem;

33. Jaką minimalną liczbę fotopunktów (bez nadliczbowych) należy pomierzyć, aby można było zrealizować opracowanie daną metodą (odpowiednią liczbę fotopunktów zapisz obok metody):

1. metoda analogowa (praca na autografie): 5………

2. analityczne opracowanie stereogramu metodą budowy modelu niezależnego:3 ………

3. analityczne opracowanie stereogramu metodą przestrzennego wcięcia wstecz:3 ………

4. metoda fotomechaniczna: 4………

---