FIZJOLOGIA ROŚLIN WYKŁAD 4 09.03.2009
Pierwiastki korzystne dla roślin:
Krzem - występuje w ścianach komórkowych okrzemek, ale też soi i ryżu. Plon ziarna ryżu jest większy w obecności krzemu.
Kobalt - korzystnie wpływa na wiązanie N2 (cząsteczkowego) przez Rhizobium w roślinach motylkowych. U Euglena korzystnie wpływa na wzrost.
Glin - przyspiesza wzrost niektórych roślin, np. herbaty. Obniża pobieranie Cu i Mn chroniąc roślinę przed ich szkodliwym działaniem.
Wanad - wiązanie N2 przez bakterie brodawkowe
Molibden - gdy jest go mało, to wanad go zastępuje
Sód - stymuluje wzrost nitrofitów np. buraka cukrowego
Metody badania gospodarki mineralnej:
Doświadczenia wegetacyjne - uprawa roślin w podłożu zawierającym okręconą ilość i jakość składników mineralnych.
Wnioski stawia się na podstawie obserwacji wzrostu i rozwoju roślin.
Pierwiastek jest niezbędny, gdy:
- roślina nie będzie rozwijać się
- nie można go zastąpić innym pierwiastkiem
(Tunele foliowe, szklarnie, komory klimatyzacyjne, warunki polowe)
W doświadczeniach pod osłonami stosuje się 2 metody:
Kultury wazonowe i hydroponiczne
- nie może być dostępny metal dla roślin
Cienkowarstwowe kultury przepływowe - NFT (Nutrient Film Technique)
Uzupełnieniem tych metod są doświadczenia polowe - pomagają zweryfikować efektywność nowych mieszanek sezonowych w określonych warunkach klimatyczno - glebowych
METODY FIZYKOCHEMICZNE:
- kolorymetria, spektroskopia, fotometria płomieniowa, spektrofotometria absorpcji atomowej
Gleba środowiskiem życia roślin:
-forma związana - stanowi podstawowe źródło pierwiastków.
Transport związków mineralnych
Jony dostają się do apoplastu ścian komórkowych na drodze:
- dyfuzji
- wymiany jonowej
Wymiana jonowa może przebiegać między korzeniem a:
- roztworem glebowym
- koloidami glebowymi
Głównym źródłem składników mineralnych dla roślin są jony wymienne, utrzymywane na powierzchni kompleksu sorpcyjnego gleby. Silniej wiązane są kationy niż aniony.
Sorpcja anionów zależy od ich rodzaju oraz od pH gleby
W miejsce każdego pobranego jonu w glebie pojawia się jon równoważny lub większa ilość jonów w ilościach równoważnych.
Kationy najczęściej wymieniają się z H+
- dwuwartościowe (Ca2+, Mg2+ są wymieniane z 2H+
- jednowartościowe (K+ z 1 H+)
Aniony - są wymieniane na OH- lub HCO3-
Zjawisko to wpływa na odczyn roztworu glebowego:
- pobieranie kationów - zakwaszenie gleby
- pobieranie anionów - alkalizacja gleby
Jony wnikają w obszar apoplastu ścian komórkowych w sposób nieselektywny. Ulegają adsorpcji elektrostatycznej wywołanej przyciąganiem ładunków przeciwnych. Przestrzeń do której odbywa się taki wstępny transport nazywa się przestrzenią pozornie wolną lub przestrzenią Donnana
Pewne kationy w obszarze apoplastu mogą być zatrzymywane w pobliżu plazmalemmy lub na jej zewnętrznej powierzchni
- bo błona podobnie jak i protoplast mają ładunek ujemny (zdysocjowane grupy karboksylowe)
- czyli dodatkowe kationy są wciągane, a odpychane aniony
W stanie równowagi:
Stężenie kationów będzie wyższe po wewnętrznej stronie błony niż po stronie zewnętrznej.
Równowaga Donnana:
Nierównomierne rozmieszczenie dyfundujących anionów i kationów po obu stronach błony komórkowej, które jest wynikiem obecności jonów niedyfundujących po jednej stronie błony.
Transport jonów przez błony do korzenia zależy od:
- właściwości błony i jonów
- gradientów potencjałów elektrochemicznych
Transport jonów przez błony:
bierny
aktywny
Transport bierny
- dyfuzja prosta - nie wymaga energii. Wielkość strumienia dyfundującego danej substancji jest proporcjonalna do różnicy stężeń tej substancji w poprzek błony
- dyfuzja ułatwiona - nośnikowa - uczestniczą w niej białkowe przenośniki. Ich rola polega na umożliwieniu przenikania danej cząsteczki przez błonę np. przenośnik tworzy hydrofobową otoczkę wokół jonu umożliwia w ten sposób ich przechodzenie przez hydrofobowe wnętrze błony. Stan równowagi dynamicznej może być osiągnięty nawet, gdy stężenia związku po obu stronach błony są różne.
Szczególnym przypadkiem transportu nośnikowego są:
symport - cząsteczki dwu różnych substratów są transportowane jednocześnie (przez ten sam nośnik) w tą samą stronę
antysport - każda z nich przenoszona jest w przeciwną stronę. Systemy antysportu nazywane są także mechanizmami wymiany.
- dyfuzja złożona - szybkość przenikania zależy od:
gradientu stężeń
gradientu potencjału elektrycznego
gradientu ciśnienia osmotycznego
Transport aktywny
- W większości przypadków transport aktywny odbywa się wbrew różnicy stężeń danej substancji ( w stronę większego stężenia), dlatego mechanizmy tego transportu często nazywane są „pompami”
-zachodzi on zawsze z udziałem wyspecjalizowanych struktur białkowych (białek integralnych) sprzęgających transport z procesem uwalniania energii
u roślin nie ma pompy sodowo-potasowej
-źródłem energii bardzo często jest hydroliza ATP i dlatego białka biorące udział w tym procesie traktowane są jako enzymy wykazujące właściwości ATP-azy
Energia jest potrzebna do:
- polaryzacji elektrochemicznej błon
- wytwarzania siły transportowej
Za aktywację błony odpowiada głównie pompa protonowa, która transportuje H+ z cytoplazmy na zewnątrz komórki.
To prowadzi do asymetrycznego rozmieszczenia H+ po obu stronach plazmalemmy. Powstaje:
gradient potencjału chemicznego H+
gradient elektryczny
1 +2 = gradient potencjału elektrochemicznego
gradient pH
Z ruchem H+może być przężony ruch innych cząsteczek i jonów:
SO42-, NO3- - jest sprzężony na drodze symportu z ruchem H+
Kotransport substratów może odbywać się:
- w tym samym kierunku co H+ - symport
- lub w kierunku przeciwnym - antysport
Białka przenośnikowe uczestniczą w transporcie biernym i aktywnym.
ENDOCYTOZA, EGZOCYTOZA
Endocytoza
- plazmolemma pukla się do wnętrza protoplastu
- wpuklenie odrywa się w postaci pęcherzyka i przenosi zawartość do wakuoli lub cytoplazmy
- fagocytoza, pinocytoza, endocytoza receptorowa
Egzocytoza
- pęcherzyki odrywają się od siateczki śródplazmatycznej lub aparatu Golgiego, łączą się z plazmolemmą i oddają zawartość poza protoplast
POBIERANIE SKŁADNIKÓW MINERALNYCH
Rośliny też pobierają składniki pokarmowe przez liście - DOKARMIANIE DOLISTNE.
Czynniki wpływające na pobieranie jonów:
- temperatura
- światło
- pH gleby
- mikoryza
Mikoryza - symbioza roślin z grzybami, zwiększa powierzchnię chłonną
ektotroficzna - grzybnia występuje głownie na powierzchni korzeni tworząc gęstą sieć splątanych nitek. U roślin dwuliściennych np. Rossaceae, Fagaceae
endotroficzna - grzybnia wnika do wnętrza korzeni, np. u roślin zielnych m.in. lucerny.
KONKURENCJA I ANTAGONIZM JONÓW
Konkurencja
- zbliżone właściwości jonów powodują, że mogą konkurować np. o aktywne centra enzymów lub przenośników występujących w błonie, np. K+ i Na+
Antagonizm
- przeciwstawne działanie jonów o przeciwstawnych właściwościach np. zwiększone stężenie K+ może zmniejszać pobieranie Ca2+
- wysoka zawartość Cl- powoduje mniejsze pobieranie NO3-
- jony antagonistyczne: K+ i Ca2+ , Mg2+ i K+
PRAWO LIEBIGA
Wielkość plonów uprawnych zależy od tego składnika, który występuje w glebie w ilości najniższej w stosunku do potrzeb rośliny, a więc zbliża się do poziomu minimum fizjologicznego.
Ruchliwość pierwiastków w roślinie i ich reutylizacja
- mało ruchliwe (Ca) - wolno opuszczają organ, do którego dotarły. symptomy niedoboru obserwuje się w liściach najmłodszych
-ruchliwe (K) - gdy występuje jego deficyt może być włączony ponownie do metabolizmu (reutylizacja) z liści starszych jest transportowany do młodszych
FOSFOR
nieorganiczny: w glebie w postaci jonów jedno- i dwuwartościowych H2PO4-, HPO42-
jony fosforanowe są silnie wiązane przez glebę stąd jego stężenie w glebie jest zazwyczaj bardzo niskie
na dostępność fosforu wpływa wiele czynników:
- obecność form glinu i żelaza
- obecość rozpuszczalnego wapnia
- obecność mikroorganizmów glebowych
- obecność CO2 w glebie
- wilgotność gleby
transport
- ksylem i floem
- w postaci jonowej, w połączeniu choliną
organiczne związki fosforowe o kluczowym znaczeniu:
- kwasy nukleinowe: purynowe i pirymidynowe (AMP, ADP, ATP, GMP)
- estry fosforanowe z cukrami (np. fruktozo-6-fosforan itp.)
-estry fosforanowe z kwasami (kwas fosfopirogronowy)
- koenzymy (NAD+ , NADP+, FAD, koenzym A)
- fosfolipidy (lecytyna)
- fityna, kwas fitynowy (występują głównie w organach spichrzowych)
Rola fosforu:
udział w przemianach energetycznych
regulacja aktywności enzymów (poprzez fosforylację i defosforylację)
nośnik energii w formie pirofosforanu(Pi) uczestniczy w metabolizmie cukrowców
w warunkach deficytu fosforu pula Pi drastycznie obniża się i następuje zmniejszenie wartości ATP oraz innych nukleotydów, a zatem obniża się intensywność przemian metabolicznych i hamowanie wzrostu roślin
fosfor jest pierwiastkiem bardzo ruchliwym (łatwa reutylizacja)
objawy niedoboru:
- zahamowanie wzrostu części nadziemnych rośliny
- stymulacja wzrostu korzenia
- liczne włośniki na korzeniach tworzące korzenie proteidowe
- pędy krótkie, cienkie
- liście drobniejące, małe, ciemnozielone, często czerwone
- pokrój rośliny strzelisty, liście starsze przedwcześnie opadają
- zamieranie pąków bocznych
- słabe korzenie roślin
- ograniczone kwitnienie
SIARKA
Pobierana jest aktywnie przez roślinę w formie SO42-
Jest transportowana z korzeni do liści poprzez ksylem wraz z prądem transpiracyjnym wody
Występuje głównie w formie zredukowanej w postaci grup sulfhydrylowych
aminokwasów:cysteina (etylen), cystyny, metioniny
białek ( w postaci S-S ważne w tworzeniu struktury II i III rzędowej)
grupa SH cysteiny jest wbudowywana do centrum aktywnego wielu enzymów
aminokwasy siarkowe uczestniczą w reakcjach redoks
może sporadycznie występować w formie utlenionej między innymi w sulfolipidach
do organicznych związków siarki należą:
- glutation (cysteina + kwas glutaminowy +glicyna)
- kwas limonowy (oksydacyjna dekarboksylacja pirogronianu i ketoglutaranu
- występuje też w : koenzym A, biotyna, tiamina
u niektórych roślin związki siarki występują w postaci związków lotnych:
- olejek alkilowy - cebula, czosnek
- olejki gorczyczne - gorczyca, kapusta
nadają charakterystyczny zapach niektórym roślinom
Deficyt siarki przejawia się na liściach młodych.