Wyjaśnij pojęcia:
Analit - składnik wykrywany i/lub oznaczony w próbce.
Matryca - pozostałe składniki obecne w próbce. (stanowią matryce dla analitu)
Próbka do badań - próbka przeznaczona do przeprowadzenia analiz
Próbka analityczna - część przeznaczona w całości do jednego badania lub oznaczania
Dysponujesz roztw. K2CrO4 i CH3COOH oraz dwoma próbkami. 1 zawierająca jony Ba2+ i 2: jony Sr2+. Jakie doświadczenie należy wykonać aby stwierdzić w której prob. są jony Ba2+ a w której Sr2+. Opisz oczekiwane obserwacje.
W środ. oboj lub w obecności CH3COOH jonyCrO42 ‾ strącają z roztworów zawierających jony Ba2+ żółty osad nie ulegający roztw. w kw. octowym
Ba2+ + CrO42 ‾ → Ba CrO4 (↓)
Jony CrO42 - strącają z roztw. zawierających kationy Sr2+ żółty osad chromianu (n)strontu:
Sr2+ + CrO42‾ → SrCrO4 (↓) osad dobrze roztw. się w CH3COOH
Zapisz odpowiednimi równaniami przemiany w których biorą udział subst: A,B,C,D,E. Podaj barwy roztw. i osadów.
Cr3+ 3OH ‾ Cr(OH)3 (↓) OH‾ [Cr (OH)4] ‾
szarozielony osad wł.amfoteryczne intensywnie zielony osad
2 [Cr (OH)4]‾ 3H2O2 +2OH‾ 2CrO4 2 ‾ + 8 H2O zmiana barwy r-ru z intensywnie zielonej na żółtą
CrO42 ‾ 2H‾ (H2 SO4) Cr2O72‾ + H2O zmiana barwy r-ru z żółtej na pomarańczową
Które ze znanych ci anionów można wykryć na podstawie wydzielających się gazów, gdy podziałamy na bad. roztw. soli roztworem H2SO4. Napisz odpow. równania reakcji:
Jony Cl‾ - z roztw. chlorków pod wpływem stęż. H2SO4 wydziela się gazowy HCl, który z gazowym NH3 daje białe dymy NH4Cl
Cl‾ + H+ → HCl (↑) HCl (↑) + NH3 (↑) → NH4Cl
CH3COO - rozcieńczone roztwory H2SO4 wypierają z octanów wolny kwas octowy. Ogrzanie badanego r-ru umożliwia rozpoznanie CH3COOH po charakterystycznym zapachu.
CH3COO‾ + H+ → CH3COOH (↑)
SO32 - - kwasy rozkładają rozpuszczalne w wodzie siarczany (IV) z wydzieleniem ditlenku siarki SO2, który jest bezbarwnym gazem o charakterystycznym zapachu palącej się siarki:
SO32‾ + 2H+ → H2O + SO2 (↑)
S2O32‾ - mocne kwasy rozkładają tiosiarczany (VI) z wydzieleniem SO2
S2O32‾ + 2H+ → S(↓) + SO2(↑) + H2O
Zapisz odpowiednimi równaniami cykl przemian:
Mg2+ + 2OH‾ → Mg (OH)2 (↓) biały galaretowaty osad
Mg (OH)2 (↓) + 2NH4+ → Mg2+ + 2NH3 • H2O roztwarz. w solach
Naszkicuj krzywą miareczkowania słabego kwasu mocną zasadą. Zaproponuj wskaźnik do detekcji
Punkty określają zakres zmian zabarwienia wskaźnika kwasowo -? Wskaźnik: fenoloftaleina 8,3 - 10 pH
Zmiana barwy z bezbarwnej w czerwoną
Naszkicuj krzywą miareczkowania słabej zasady mocnym kwasem. Zaproponuj wskaźnik do detekcji(podać barwę zmiany)
Wskaźnik do detekcji: czerwień metylowa
(4,2 - 6,0 pH); zmiana barwy z czerwonej w żółtą
Punkty zmiany barwy.
Naszkicuj krzywą miareczkowania mocnego kwasu mocną zasadą. Zaznacz skok miareczkowania oraz punkt równoważności
Co decyduje o wielkości skoku krzywej miareczkowania alkametrycznego?
Skok krzywej miareczkowania - różnice wartości pH przed osiągnięciem i po przekroczeniu PR wywołana niewielkim dodatkiem ilości odczynnika miareczkującego. Wielkość skoku zależy od stężenia subst. reagujących - jest on większy, gdy miareczkuje się roztwory o większym stężeniu.
Jakie roztw. mianowane są stos. w argentometrii i na jakie subst. są one nastawione (reakcje)
Roztw. AgNO3 nastawia się na mianowane r-ry NaCl lub odw. [Sole srebra najczęściej AgNO3, miano roztworów oznacza się stos. jako subst. wzorcową NaCl lub KCl ]
Co to są kompleksony podaj przykład.
Kompleksony - grupa kwasów aminopolikarboksylowych pochodne kw. iminodioctowego. Tworzą bardzo trwałe zw. kompleksowe niemal ze wszystkimi kationami wielowartościowymi przykłady + komplekson II czyli kw. etylenodiaminotetraoctowy (EDTA)
- komplekson III czyli sól dwusodowa EDTA -Na2H2Y(ma największe znaczenie ze wszystkich oznacza się on większą rozp. w wodzie)
Zasada działania metalowskaźników
Np. czerń eriochromowa T. Zw. organiczne, które w określonych warunkach miareczkowania tworzą z jonami metali barwne kompleksy. W miarę przebiegu reakcji zmniejsza się w roztw. liczba kompleksów metal - wskaźnik, a zwiększa liczba bardziej trwałych kompleksów, metal - komplekson. Uwolniony wskaźnik ma inną barwę niż w kompleksie z metalem, a ponieważ w pobliżu PR następuje gwałtowny spadek stęż. jonów metalu, możliwa jest wizualna detekcja tego punktu.
Omówić zasadę miareczkowania odwrotnego stos. w kompleksometrii
Jest to jedna z metod pośrednich kompleksometrycznych. Oznaczenie polega na dodaniu do roztworu analitu (M2+), nadmiaru mianowanego roztworu MgSO4 lub ZnSO4 wobec wskaźnika HJnd2-
M2+ + H2Y2‾ → [MY]2‾ + 2H+ (w roztw.obecny nadmiar H2Y2- i wolny HJnd2-
Miareczkowanie zapisujemy - przed PK: H2Y2‾ + Mg2+ → [MgY]2‾ + 2H‾
Przed PK: HJnd2‾ + Mg2+ → [MgJnd]‾ + H+
W tym przypadku zmiana barwy jest odwrotna niż w miareczkowaniu bezpośrednim początkowo roztwór miał zabarwienie wolnego wskaźnika, a w PK - zabarwienie kompleksowe z kationem, którego solą miareczkowany jest nadmiar Na2H2EDTA
W jaki sposób możemy kompleksometrycznie oznaczyć aniony?
Pośrednie oznaczanie anionów polega na tym, że oznaczony anion strąca się roztw. odpowiedniego kationu, o znanym stęż., dodanego w ściśle określonej objętości. Nadmiar użytego r-ru kationu w przesączu po oddzieleniu osadu odmiareczkowuje się mianowanym roztw. EDTA. W ten sposób oznacza się np. siarczany stosując do ich strącania r-r chlorku baru.
Na jakie substancje wzorcowe nastawia się miano roztw. Na2H2EDTA(uzasadnić)
Jeżeli korzysta się z odcz. cz. d. a to przygotowany titrant nie wymaga nastawiania miana. W przeciwnym razie należy nastawić miano przygotowanego r-ru Na2H2EDTA na roztwór wzorcowy (lub odważkę) soli odpowiedniego metalu. Ponieważ miano tego samego r-ru Na2H2EDTA różni się nieco zależnie od zastosowanej metody miareczkowania, czy też użytego wskaźnika, wskazane jest nastawianie miana na r-r wzorcowy soli metalu, który będzie oznaczony, stos. takie same warunki miareczkowania
Wskaźniki stosowane w redoksymetrii
Wskaźniki odwracalne, które w obecności nadmiaru utleniacza przechodzą w formę utlenioną, a w obecności nadmiaru reduktora w formę zredukowaną. Forma utleniona wskaźnika jest inaczej zabarwiona niż postać zredukowana. Np.
Safranina T: p.utl.: czerwona; p. zred. bezbarwna
Błękit metylowy: zielononiebieski:, bezbarwna
Ferroina: jasnoniebieska: czerwona
Często PK wskazuje zabarwienie lub odbarwienie roztw. miareczkowanego wskutek nadmiaru titranta np. miareczk. manganometryczne wskaźnikiem jest sam jon MnO4‾ (nadmiar zabarwia r-r na różowofioletowo) W miareczk. jodometrycznym wskaźnikiem jest skrobia, tworząca z jodem zw. addycyjny o intensywnie granatowym zabarwieniu,znikającym w PK.
Podaj skład mieszaniny magnezowej do czego jest ona wyko?
Mieszanina magnezowa - MgCl2 + NH3 • H2O + NH4Cl - wytrąca z roztworów krystaliczny osad. Stos. do wykrywania jonów fosforanowych (v) PO43 -
PO43‾ + Mg2+ + NH4+ → ↓ MgNH4PO4 ortofosforan (V) amonowomagnezu
Jaką rolę w reakcji „obrączki” spełnia roztwór siarczanu żelaza (II)
Napisz odpowiednie równania reakcji
Azotany (III) z zakwaszanym stężonym roztw. FeSO4 tworzą brunatne kompleksy kationowe nitrozylżelaza (II). W pierwszym etapie następuje redukcja anionów azotanowych (III) do tlenku azotu: ...................................
Powstający tlenek azotu reaguje z nadmiarem jonów żelaza (II) tworząc brunatny kompleks nitrozylżelaza (II) Fe2+ + NO → [Fe(NO)]2+
Jakie własności niektórych jonów są wykorzystywane w reakcjach w zakwaszanym roztworem KmnO4? Wymień te jony i napisz reakcje z jednym z nich.
Wykorzystują własności utlenienia i redukcji.
Cl‾ - r-r KmnO4 w środ. kw. utlenia chlorki do wolnego chloru
2MnO4‾ + 10Cl‾ + 16H+ → 2Mn2+ + 5Cl2 (↑) + 8H2O
MnO4‾ + 5e‾ + 8H+ → Mn2+ + 4H2O / • 2
2Cl‾ → Cl2 + 2e /• 5
I ‾ - r-r KMnO4 w środ. kw. utlenia jodki do wolnego jodu
NO2‾ - w środ. kw. azotany (III) redukują manganiany (VII) do manganu (II)
SO32‾ - r-r KmnO4 w środ. kw. jony SO32‾
S2O32‾ - manganian (VII) w środ. kw. utlenia jony S2O32‾ do siarczanów (VI)
5S2O32‾ + 8MnO4‾ + 14 H+ → 8Mn2+ + 10SO42‾ + 7H2O
MnO4‾ + 8H+ + 5e‾ → Mn2+ + 4H2O / • 8
5S2O32‾ + 5H2O → 2 SO42‾ + 10H+ + 8e‾ / • 5
Na czym polega zjawisko amfoteryczności?
Amfoteryczność to zdolność zw. chemicznego do reakcji z kwasami i zarazem zasadami. Inaczej, jest to zdolność zw. chem. do bycia w jednych reakcjach kwasami a w innych zasadami. (typowe zachowanie dla wodorotl. metali o średniej elektroujemnoś.)
Al3+ + 3OH‾ → Al (OH)3 (↓)
- osad łatwo roztwarza się w nadmiarze zasady Al(OH)3 (↓) + OH‾ → [Al(OH)4]‾
- osad łatwo roztw. się również w rozcieńczonych kw. mineralnych
Al(OH)3 (↓) + 3H+ → Al3+ + 3H2O
2) Cr3+ + 3 OH‾ → Cr(OH)3 (↓)
Cr(OH)3 (↓) + OH‾ → [ Cr(OH)4 ]‾ - z nadmiarem zasady
[Cr(OH)4]‾ → Cr(OH)3 (↓) + OH‾ - r. roztw. w kw. (rozkł. do wodorotl.)
Które sole srebra roztw. się w rozcieńczonym HNO3, jak tłumaczy się to zjawisko.
Z gr. II aniony: NO2‾, CH3COO‾, S2‾ Są to aniony słabych bądź średnich kwasów,
Z gr. III aniony: CO32‾, SO32‾, C2O42‾ które są słabo zdysocjowane.
Z gr. IV aniony: S2O32‾, PO43‾, CrO42‾
Z gr. VII anion: SiO32‾
Które sole baru roztw. się w rozcieńczonym HNO3 wytłumacz zj.
Z gr. III aniony: CO32‾, SO32‾, C2O42‾
Z gr. IV aniony: S2O32‾, PO43‾, CrO42‾
Z gr. VII anion: SiO32‾
Podaj przykłady roztw. się niektórych subst. w roztworach amoniaku.
Cu(OH)2SO4 (↓) + 6NH3 · H2O + 2NH4+ → 2Cu[(NH3)4]2+ + SO42‾ + 8H2O [Cu2+ w nadmiarze NH3]
Ni(OH)Cl (↓) + 6NH3 · H2O → [Ni(NH3)6]2+ + OH‾ + Cl‾ + 6H2O [Ni2+ w nadmiarze NH3]
AgCl (↓) + 2NH3 · H2O → [Ag(NH3)2]Cl + 2H2O [Cl‾ z AgNO3 -osad roztw. Sie w NH3]
AgSO3 (↓) + 4NH3 · H2O → [Ag(NH3)2]2SO3 + 4H2O ([Ag(NH3)2]2 + SO32‾ + 4HO)
Ag2CO3 (↓) + 4NH3 · H2O → 2[Ag(NH3)2]2 CO3 + 4H2O (2[Ag(NH3)2]+ + CO32‾ + 4H2O)
AgC2O4 (↓) + 4NH3 · H2O → [Ag(NH3)2]2 C2O4 + 4H2O (2[Ag(NH3]2+ + C2O42‾ + 4H2O)
Krzywa miareczkowania reduktora utleniaczem, utleniacza reduktorem.
Podaj dwa przykłady reakcji jakie przebiegają podczas nastawiania miana NaOH
Na kwas solny: NaOH + HCl →NaCl + H2O
Na kwas szczawiowy: H2C2O4 + 2NaOH → Na2C2O4 + 2H2O
Na kwas benzoesowy:
Podaj dwa przykłady reakcji nastawiania miana HCl
Na2CO3 + HCl → NaHCO3 + NaCl
NaHCO3 + HCl → CO2 (↑) + NaCl + H2O na wodorowęglan sodu
KHCO3 + HCl → KCl + CO2 +H2O - na wodorowęglan potasu
Oznaczenie żelaza całkowitego w r-rze w próbce zawierającej Fe2+ i Fe3+
Próbki zawierają najczęściej żelazo w formie Fe3+ i Fe2+
W celu oznaczenia żelaza całkowitego w takim r-rze należy zredukować Fe3+ do Fe2+ za pomocą SnCl2 oraz HgCl2 aby usunąć nadmiar SnCl2 oraz kilka ml mieszaniny.
Zi..............- Reinhardta aby zminimalizować udział chlorku KCl. Następnie żelazo oznacza się manganometrycznie.