TAKTYKA DZIAŁAŃ RATOWNICZYCH
Awaryjne uszynienie kolejowej sieci trakcyjnej polega na:
połączeniu metalową linką między sobą obu szyn,
połączeniu metalową linką przewodu jezdnego z jedną szyną,
połączeniu metalową linką słupa trakcyjnego z przewodem jezdnym.
Najczęstsze obrażenia ciała występujące u osób uczestniczących w wypadkach drogowych to...urazy głowy... i ...kręgów szyjnych kręgosłupa.... .
Po dotarciu na miejsce katastrofy pociągu towarowego ratownik PSP powinien:
zażądać odcięcia zasilania sieci trakcyjnej,
dokonać uszynienia awaryjnego sieci trakcyjnej,
przeprowadzić rozpoznanie pod warunkiem użycia co najmniej sprzętu ODO,
może przeprowadzić rozpoznanie bez ubrania gazoszczelnego, pod warunkiem asekuracji przez zastęp gaśniczy,
powinien niezwłocznie przystąpić do poszukiwania poszkodowanych, nie czekając na rozpoznanie.
W razie wycieku z cysterny nieznanej substancji, przed przystąpieniem do działań uszczelniających:
zaleca się zabezpieczyć teren wokół cysterny przez podanie piany średniej,
rozpoznanie przeprowadzić można z użyciem jedynie sprzętu ODO, bez ubrania gazoszczelnego,
w przypadku widocznego miejsca wycieku określanie strefy skażonej nie jest konieczne,
po przybyciu na miejsce akcji ustawić sprzęt w bezpiecznej odległości.
Sieć trakcyjna do pojazdów trakcyjnych jest zasilana energią elektryczną o napięciu:
3.000 V prądu stałego,
380 V prądu przemiennego,
3 kV prądu zmiennego,
380 V prądu stałego.
Identyfikację wyciekającej substancji niebezpiecznej przewożonej cysterną można przeprowadzić przez:
odczytanie listu przewozowego,
obserwację jej wpływu na środowisko naturalne,
odczytanie tablicy informacyjnej znajdującej się na cysternie,
odczyt wskazań rurki pomiarowej.
Działania ratownicze jednostek PSP w razie katastrofy kolejowej polegają na:
wyszukiwaniu i wydobywaniu poszkodowanych,
wkolejeniu pociągu na tory,
uporządkowaniu terenu po katastrofie,
zabezpieczeniu przed możliwością powstania pożaru.
Nożycami hydraulicznymi nie należy przecinać:
koła kierownicy pojazdu,
prętów pełnych powyżej 25 mm średnicy,
piór resorów,
elementów z blachy profilowanej,
konstrukcji fotela kierowcy.
W ratowniczym znakowaniu zawalonych budynków, zakończone działania oznacza:
przekreślanie krzyżowe kwadratu,
opisanie okręgiem kwadratu,
zamalowanie kwadratu.
Podwozie wagonu składa się z układów: ...biegowy..., ...hamulcowy..., rama (ostoja)...
i ...cięgłowo... - ...zderzny... . (wymień co najmniej trzy).
Podwozie ze względu na zasięg dzielimy na:
lokalne,
wielkie,
krajowe.
W wypadku samochodowym nie zadziałała poduszka powietrzna (airbag). W celu zabezpieczenia jej przed przypadkowym wypełnieniem należy podczas działań przeciąć moduł poduszki:
TAK,
NIE.
Katastrofa to:
miejscowe zagrożenie dla życia i zdrowia ludzi lub zwierząt,
miejscowe zagrożenie dla mienia dużej wartości,
wypadek komunikacyjny,
nagłe, nieprzewidziane zdarzenie, podczas którego wystąpiło zbiorowe zagrożenie dla życia, mienia dużej wartości lub środowiska naturalnego występujące na znacznym obszarze.
Stan alarmowy, to:
taki stan wody, który wskazuje na zagrożenie powodziowe i obliguje do wzmożonej czujności,
to wartość hydrologiczna określająca sumę dopływu i odpływu wody w jednostce czasu,
taki stan wody, który wskazuje na groźbę powodzi.
Jeżeli dostęp do wnętrza wagonu pasażerskiego przez drzwi lub okna jest niemożliwy, należy wycinać otwory w poszyciu wagonu w miejscach:
dowolnych,
łatwo dostępnych
tylko specjalnie znakowanych,
pod oknami.
W ratowniczym znakowaniu zawalonych budynków w polu B zamieszcza się informację o:
liczbie ofiar
symbolu rodzaju zagrożenia,
liczbie osób uratowanych.
Formy oznakowania terenu akcji stosowane w ratownictwie chemicznym to: ...elementy sygnalizacji świetlnej... i ...taśma ostrzegawcza... .
Rozpoznanie samochodu wyposażonego w instalację gazową umożliwia stwierdzenie:
końcówki tankowania gazu umieszczonej z tyłu pojazdu,
zbiornika na gaz umieszczonego w przedziale silnikowym,
oznakowania pojazdu napisem SRS w sąsiedztwie kolumny kierownicy,
centralki sterującej pracą instalacji gazowej umieszczonej w zasięgu kierowcy.
Wezbranie wody to:
takie podniesienie poziomu wody, które nie powoduje zniszczeń i strat w terenach przyległych,
takie wezbranie wody, podczas którego woda po przekroczeniu stanu brzegowego lub poziomu korony wałów ochronnych zalewa doliny rzeczne lub tereny depresyjne,
wartość hydrologiczna wyrażana wysokością w metrach na przyjętym poziomem odniesienia.
Odległość między stemplami jest zależna od ich obciążenia i nie powinna przekraczać:
3 m,
2,5 m,
1,5 m.
Lokalizacja i likwidacja rozlanej na akwenie wodnym plamy olejowej polega na:
otoczeniu rozlewiska zaporą pływającą,
rozproszeniu plamy silnymi prądami zwartymi wody,
pokryciu powierzchni rozlewiska pianą gaśniczą w celu ekologicznej neutralizacji,
usunięciu oleju za pomocą odsysaczy,
zatopieniu zanieczyszczenia przy użyciu środków osadzających.
Katastrofa drogowa to zdarzenie na drodze, w którym uczestniczy ...co najmniej 6 pojazdów... .
Powodzie roztopowe spowodowane są:
silnymi wiatrami wiejącymi od morza w kierunku lądu i sytuacją baryczną,
gwałtownym topnieniem pokrywy śnieżnej,
przez zatory lodowe i śnieżycowe, które ograniczają przepływ wody w rzece.
Proces usuwania skażeń chemicznych i radioaktywnych, jakiemu poddawani są ratownicy w czasie akcji ratownictwa chemicznego, organizowany na miejscu akcji i w bazie nazywamy ...dekontaminacją... .
W ustawianiu podpór ukośnych zastrzał powinien tworzyć z poziomem kąt nie mniejszy niż:
35o,
45o,
60o.
Rozciągnięcie na rzece zapory pływakowej najlepiej wykonać:
równolegle do kierunku prądu rzeki,
ukośnie do kierunku prądu rzeki,
prostopadle do kierunku prądu rzeki.
Polder to:
obszar retencyjny przeznaczony do zalania w celu zmniejszenia szczytów fal wezbraniowych wód rzeki,
retencyjne przysposobienie dorzecza rzeki, mające na celu opóźnienie spływu wód z terenu, obejmujące zalesienia, głębokie orki wzdłuż warstwic,
doraźne wzmocnienie obwałowań, które są wykonywane bezpośrednio przed akcją przeciwpowodziową lub w trakcie jej trwania.
Jedną z metod stabilizacji pojazdów jest spuszczenie powietrza z kół samochodu przez przecięcie opon nożycami hydraulicznymi:
TAK,
NIE.
Prace rozbiórkowe budynków mogą być przeprowadzone nocą, jeżeli:
istnieje zagrożenie życia poszkodowanych,
warunki pogodowe są sprzyjające,
spowodowane jest to warunkami wyższej konieczności,
ratownicy posiadają dostateczną ilość sprzętu do podjęcia działań.
Gaz propan - butan posiada pary, które są względem powietrza (Dp):
lżejsze,
wagowo takie same jak powietrze,
cięższe.
Wymagany sprzęt ochrony osobistej podczas działania z substancjami toksycznymi to:
tylko sprzęt ODO,
sprzęt ODO + ubranie gazoszczelne,
sprzęt ODO + ubranie przeciwochlapaniowe.
Asekuracja w akcji ratownictwa chemicznego organizowana jest wg zasady:
dwóch wchodzi, jeden asekuruje,
czterech wchodzi, dwóch asekuruje,
na każdego jednego wchodzącego jeden asekurujący.
Kurtyny wodne sprawia się na terenie akcji ratownictwa chemicznego w celu:
zabezpieczenia strefy skażonej poprzez wiązanie par kierujących się w stronę strefy czystej,
przeprowadzenia dekontaminacji,
opłukania terenu skażonego.
Dolna granica wybuchowości jest to najniższe stężenie, przy którym może już nastąpić wybuch. Mierzona jest w następujących jednostkach:
% objętościowych,
ppm,
ppb,
kg/cm3
Teren akcji w ratownictwie chemicznym dzielony jest na następujące strefy:
strefa skażona i strefa czysta,
strefa czysta, strefa zagrożenia zatruciem inhalacyjnym (granica pracy w sprzęcie ODO), strefa zagrożenia zatruciem dermatologicznym (granica pracy w CUG),
strefa skażona, strefa dekontaminacji, strefa czysta,
strefa czysta, strefa skażona, strefa zagrożenia wybuchem.
Zapory sorbcyjne:
zapobiegają przedostawaniu się poza nią grubej warstwy oleju,
zapewniają wielokrotnie większą skuteczność niż zapory elastyczne,
wykorzystuje się tylko do zbierania resztek rozlanego oleju,
umożliwiają gromadzenie oleju w jednym miejscu i wypompowanie go do zbiornika.
Zbieracze adhezyjne służą do zbierania:
rozlanej benzyny,
rozlanego oleju silnikowego,
rozlanego mazutu,
rozlanego oleju napędowego.
Rozlany ług sodowy neutralizujemy przez:
zmieszanie go z tlenkiem węgla,
zmieszanie go z wodorotlenkiem sodowym,
zmieszanie go z kwasem solnym.
3