MIT JASKINI 2
Unieruchomieni, nie mogą się poruszać, obrócić głowy - unieruchomienie myślenia, bo nie wiedzą, że jest coś innego, dla nich to normalny tan w jakim są, bo tkwią w nim od dzieciństwa
Posługują się wzrokiem i słuchem, ale widzą tylko cienie i słyszą echo, niepełne poznanie zmysłowe, zmysłowe poznanie ma niższą rangę, widzą w sposób niewyraźny
Jeden odwraca głowę i widzi nową rzeczywistość, ten świat za jego plecami na tyle ciekawy, że che wstać i zerwać kajdany i poznać go - człowiek ma wrodzoną ciekawość świata
Dochodzi do muru, pewna przeszkoda/ granica (świat zmysłowy i świat rozumny), widzi jasność i ślepnie nie jest przyzwyczajony do tak jasnego światła - ogniska, ślepnie i to powoduje ból, poznawanie też czasem niesie cierpienie
Za murem widzi życie, w którym toczą się różne rzeczy, widać te przedmioty, których wcześniej widział tylko cienie, bo mur za wysoki, pokonuje ograniczenie poznawania opartego na zmysłach, przechodzi przez mur, podoba mu się, nie wie, ze jest dalej w jaskini, ale mimo wszystko ciągnie go dalej, wyobraża to filozofa i to, że jest w połowie drogi, ale ten o tym nie wie, jeśli zostanie przy ognisku i murku, to nie dozna pełnego poznania
Dochodzą do wyjścia, wtedy znów ślepnie bo widzi słońce, słońce lepsze, bo to naturalne światło, bez światła ni ma poznania
Świat poznaje poprzez odbicie w wodzie w pierwszej chwili, musi nauczyć się poznawać rzeczywistość
Kwestia jaskini czy zostaje czy wraca - wraca, żeby powiedzieć innym co widział (on jako filozof) a reszta ma go za wariata, Lepiej prościej żyć i nie chcieć wiedzieć
ARYSTOTELES:
Celem ludzkiego działania dobro
Każdy człowiek wybiera dobro dla siebie, zawsze wybieramy miedzy dobrem większym i mniejszym,
Nie kazde dobro ma miano cnoty, on ma posiąść cnoty, nabywamy je, albo tracimy
Cnota to trwała dyspozycja do czynienia dobra i bycia dobrym (nie można być db od PN-pt)
By była cnota muszą być spełnione 3 warunki:
- działanie musi być świadome
- działa się na podstawie postanowienia powziętego nie ze względu na coś innego
- jest to postanowienie działania, które jest trwałe i niewzruszone (nawet jak okoliczności są niesprzyjające
WADA gdy zło popełnione świadomie, trwałe i niewzruszone
ZŁOTY ŚRODEK - skąpstwo - hojność - rozrzutność
AUGUSTYN
Kwestia etyczna - dotyczy kontrastów z manicheizmem, jest w konfrontacji z manichejczykami
Dualizmy w życiu człowieka - dobro i zło, noc i dzień, życie i śmierć etc.
Podział rzeczywistości: jest ona dualna
Manichejczycy podnieśli to na strefę ponad duchową: jest Bóg dobra i Bóg zła, ten twierdzi, ze nie dublują się rzeczy będące w stopniu najwyższym - Bóg jest jeden, jest sam w sobie stworzenie i materia to nie Bóg
Niedoskonały nie znaczy zły, zło berze się z wolności człowieka, gdyby Bóg stworzył człowieka który by nigdy nie zgrzeszył- odebrałby mu wolność, dał wolność więc musi wybierać między db i złem
Zło - gdy wybiorę sytuację, w której mogę zrobić mniej dobra, w sposób wolny, rozeznany
Wolność status bycia człowiekiem, ale podlega pokusom, podobieństwo człowieka do Boga
Do dziś utożsamianie zła z materią, materia jest dobra, bo stworzona przez Boga, również ciało
Wola nie jest przymuszona do czynienia zła lub dobra, zło może zniewolić, np. narkoman nie ma już wolnej woli, ale miał ją wcześniej, czyli i tak ponosi winę i konsekwencje złego wyboru na początku, odebranie wolności to sytuacja skrajna
ŚW. TOMASZ
Pewne kwestie poruszył po raz pierwszy
Człowiek to połączenie duszy z ciałem, dusza daje żyie ciału, poszczególne elementy ciała bez duszy ulegają rozkładowi, to element scalający, dający życie, dusza podnosi ciało na wyższy poziom
Ciało nabiera godności przez powiązanie z duszą
Dusza nie może żyć bez ciała
Anioł - Bóg stworzył Aniołów, byt duchowy bez ciała, poznaje Boga wprost
Dusza przeznaczona do życia w ciele, poznaje Boga przez wnioskowanie o świecie, o pięknie
Bóg stwarza dusze do konkretnego człowieka
Po śmierci istnieje nadal łączność między duszą i ciałem, jest to niematerialne przeświadczenie