D A N E D O P R O J E KT U
Współczynnik zwięzłości skał Protodiakonowa: f=13,
średnica otworów strzałowych: d0=100 mm,
objętość dla urobienia jednorazowo: V=2500 m3,
kąt nachyleni skarpy:α=85o,
wysokość urabianej skarpy:H=18 m
Wyznaczenie wysokości H′.
sinα=H/H′
α=85°
H=18 m
H′=18/sin85°
H′=18,07 m
Określenie wielkości zabioru.
Zabiór przyjmowany jest w zależności od zwięzlości i średnicy otworu:
z=(25-40)d0
Dla skał o zwięzłości f=13, przyjmuje się wartości od 25 do 30.
z=25*100=2500 mm=2,5 m
Obliczenie odległości między otworami.
a=(1-1,25)*z
z-zabiór z=2,5
a=1*2,5=2,5 m
Długość przybitki.
lp=z
z-zabiór z=2,5
lp=2,5 m
Długość przewiertu.
lpw=10*d0
d0-średnica otworów strzałowych d0=100 mm
lpw=10*100=1000 mm=1,0 m
Długość całego otworu strzałowego.
l0=H+lpw
H-wysokość urabianej skarpy H=18 m
lpw- długość przewiertu poniżej spągu wyrobiska lpw=1,0 m
l0=18+1,0=19 m
Długość MW w kolumnie.
lMW=l0-lp
lp- długość przybitki lp=2,5 m
lo- długość otworu l0=19 m
lMW=19-2,5=16,5 m
Obliczenie długości urabiango bloku.
L=V/A*H′
A-szerokość bloku
V-objętość dla urobienia jednorazowo V=2500 m3
H'- wysokość piętra do ociosu H′=18,07 m
Na podstawie zabioru z =2,5 dobrałem szerokość bloku A=5m.
Długość bloku ustaliłem na podstawie objętości V=2500m3 oraz szerokości A=5m
(z uwzględnieniem warunku L>2A)
L=2500/5*18,07=26,7=27m
Dobór materiału wybuchowego.
Jako materiał wybuchowy dobrałem SALETROL 2, dla którego gęstość usypowa
ρu=0,92 kg/m3. Dla wartości ρu z tablic odczytałem wartość qk=6,2 kg.
Jako inicjator stosuje AMONIT 34 M, o średnicy Ø=36mm, masie mn=100g,
długości ln=95mm.
Wyznaczenie liczby otworów strzałowych.
N=1+L/a
L-długość urabianego bloku L=27 m
a-odległość między otworami a=2,5 m
N=1+27/2,5=11,8=12
Ponieważ otwory rozmieszczone będą dwuszeregowo więc wymagana liczba otworów strzałowych będzie wynosiła 24 otwory.
Ładunek w jednym otworze.
Q1=lMW*qk
lMW-długość kolumny MW lMW=16,5 m
qk-koncetracja ładunku MW qk=6,2 kg
Q1=16,5*6,2=102,3 kg
Ładunek całkowity.
Qc=N*Q1
N-liczba otworów strzałowych N=24
Q1-łdunek w jednym otworze Q1=102,3 kg
Qc=24*102,3=2455,2 kg
Ładunek jednostkowy.
q= Qc/V
Qc-ładunek całkowity Qc=2455,2 kg
V-objętość dla urobienia jednorazowo V=2500 m3
q=2455,2/2500=0,98 kg/m3
O B L I C Z E N I E O B W O D U S T R Z A Ł O W E G O.
Przy strzelaniu długimi otworami stosujemy dwa zapalniki elektryczne. Jeden jest umieszczony na spodzie otworu, a drugi na początku ładunku wybuchowego. W otworze grupy zapalników będą połączone równolegle, a na powierzchni szeregowo. Łącznie należy zastosować 48 ZE(po dwa w każdym otworze).
Dobór ZE i zapalarki.
Dobrałem górnicze zapalniki elektryczne milisekundowe antyelektrostatyczne-
GZE M-0,45A M-20 oraz zapalarkę ZK-300.
Rezystancja jednego zapalnika.
Rz=1,4+24*0,2
Rz=6,2 Ω
Rezystancja linii strzałowej.
Zastosowano 150m przewodu strzałowego miedzianego jadnożyłowego typu
SDY-1 x 0,75mm.
RL1=2*la/γCu*s
la-długość linii strzałowej la=150 m
γCu-przewodność właściwa przewodu miedzianego γCu=56
s=0,75 mm2
RL1=2*150/56*0,75=7,14 Ω
Zastosowano również 250 m kabla strzałowego typu OP z żyłami miedzianymi o przekroju 6mm2
RL2=2*la/γCu*s
la-długość linii strzałowej la=375 m
γCu-przewodność właściwa przewodu miedzianego γCu=56
s-przekrój przewodu s=6mm2
RL2=2*375/56*6=2,23 Ω
Całkowita rezystancja linii strzałowej
RLC= RL1+ RL2
RLC=7,14+2,23=9,37 Ω
Rezystancja obwodu strzałowego.
R0=RLC+ Rz/2*N
N-liczba otworów strzałowych N=24
RLC-rezystancja linii strzałowej RLC=69,37 Ω
Rz-rezystancja jednego zapalnika Rz=8,2 Ω
R0=9,37+8,2/2*24=9,54 Ω
Schemat rozmieszczenia otworów wraz z podstawowymi wymiarami.
L=27m
a=2,5m
lp=2,5m
H=18m H′=18,07m z=2,5m z1=2,5m l0=19m
α=85 0 lMW=16,5m
d0=100mm lpw=1,0m
Oznaczenia:
H- wysokość urabianej skarpy( wysokość piętra)
H'- wysokość piętra do ociosu
lp- długość przybitki
lpw- długość przewiertu poniżej spągu wyrobiska
lmw- długość ładunku materiału wybuchowego
lo- długość otworu
z- zabiór
odległość między otworami w szeregu
L- długość urabianej skarpy
α-kąt nachylenia warstwy
d0-średnica otworów strzałowych