Przedstawienie wigilijne "Wigilia w rodzinie"

Scenariusz

występują: Osoba I, Osoba II, Osoba III, Ojciec, Matka, Dziecko I, Dziecko II.

Przed przedstawieniem (dla nastroju)
Muzyka 1: CD 1 - Betlejem polskie
Muzyka 2: CD 2 - 24.XII. każdego roku

Wejście występującej grupy.
Muzyka 3: CD 3 - Wśród nocnej ciszy

Akcja rozgrywa się w mieszkaniu. Widać przedświąteczny bałagan. Cztery osoby: ojciec, matka i dwoje dzieci krzątają się w mieszkaniu, ubierają choinkę, ustawiają stół, przygotowują wigilijny stół. Ubrani nieodświętnie, roboczo.

Muzyka 4: CD 4 - Sprzątanie (w tle gra muzyka) WIGILIA W SZKOLE - 2000

Osoba I: (radośnie...)

(wersja I )

Sprzątaj, froteruj, ścieraj kurze, gotuj, piecz. Kolęduj, kupuj drzewko, lep zabawki, rób wydmuszki, złoć orzechy, przywiązuj nitki do ogonków jabłek. Buduj szopkę, sklejaj żłóbek, wycinaj drzewa, gwiazdę i owieczki, pasterzy i królów, Maryję, Józefa i Dzieciątko. Kolęduj. Ubieraj choinkę, wieszaj łańcuchy, włosy anielskie, przyczepiaj świeczki, sztuczne ognie. Kolęduj. Pisz listy i kartki do ludzi, którym się należy znak twojej pamięci. Przygotuj prezenty pod drzewko. Przykryj białym obrusem stół, podłóż siano. Ubierz się odświętnie, zasiądź do stołu wraz z twoimi bliskimi.

(wersja II )

kupujemy choinki
chodzimy po sklepach
w poszukiwaniu świątecznych prezentów
wymiatamy wszystkie możliwe kąty
stół przykrywamy białym obrusem
zachwycamy się ciepłym pulsującym światłem małych żarówek
zanurzonych w zieloną puszystość niedużego leśnego drzewka
i czystością opłatka położonego na porcelanowym talerzu
odziedziczonym po przodkach
smażymy karpia
przy rozgadanym bez przerwy telewizorze
słuchając kolęd które przywołują wspomnienia
i wyciskają łzy
składamy nijakie życzenia
by potem długimi godzinami siedzieć przy stole
zajmując się jedynie konsumpcją kolejnych wigilijnych potraw
mówimy
- Boże Narodzenie
tylko przy stole nie ma już wolnego miejsca a ciche pukanie do drzwi ciągle pozostaje bez odpowiedzi

zamiast betlejemskiej gwiazdy
tylko uliczna lampa zagląda w okno
a Bóg nie po raz pierwszy odchodzi w ciemność
wlokąc za sobą coraz większą bezdomność

Osoba II: (poważniej...)

I kolęduj przy żłóbku, kolęduj pod drzewkiem, kolęduj w kościele. Aby twoje mroczne wnętrze wreszcie rozjaśniało Światłem. Aby twoje tępe uszy wreszcie usłyszały Głos. Aby w twoim sercu narodził się Jezus.

Wszyscy idą się przebrać. Jedna osoba zapala świece w scenografii, potem choinkę...

Muzyka 5: CD 5 - Wigilia (refleksyjnie...)

Osoba I:

Wigilia. Jeszcze dużo zamieszania i ostatnich prac, przeciągających się do popołudnia. Gorączkowy ruch na ulicach. Ale gdy zacznie się ściemniać, pustoszeje miasto, tylko jacyś ostatni przechodnie przemykają ulicami.

mamy łzy w oczach ciepłe jak wspomnienia dziecięcego stołu
z choinką pod sufit
z jabłkiem zawieszonym
z cukierkiem złoconym
z lukrowanym sercem i maleńką świecą
stół obrzucony obrusem jak śniegiem podawał opłatek by łączyć skłóconych i wolnym talerzem zapraszał z daleka to był świat bajek prawdziwych jak życie ciepłych jak promień betlejemskiej gwiazdy
człowiek czekał Boga Bóg witał człowieka

Osoba II:

Są domy w Święta za ciasne. Dzieci przyjechały do rodziców. Dzieci? Trudno nawet już tak powiedzieć, tacy wyrośnięci, zmężniali. Ubrani odświętnie gromadzą się wokół stołu, dowcipami pokrywają rosnące wzruszenie. Na stole, na obrusie, pod którym siano - opłatek. Za chwilę dwie dłonie spotkają się. Pretensje rodziców, żale dzieci odchodzą w mrok, nikną. Przebaczenie... Darowanie...

Osoba III:

Są domy w Święta za wielkie. Cztery czyste ściany, schludnie urządzony pokój. Przy stole zasłanym obrusem jeden człowiek. Matka staruszka, a której dzieci w świecie trochę zapomniały. Jakiś młody człowiek w hotelu robotniczym. Na obrusie leży opłatek Za chwilę trzeba będzie wziąć go i podzielić się . Z nimi wszystkimi, nieobecnymi, z którymi kiedyś szło się przez życie. To za chwilę, najpierw modlitwa: tak jak dawniej, tak jak w domu rodzinnym. Odchodzi ból, żal, poczucie krzywdy - rodzi się przebaczenie... Bóg się rodzi.

Kolęda: Bóg się rodzi. Rodzina odświętnie ubrana gromadzi się przy wigilijnym stole.

Muzyka 6: CD 6 - Lulajże Jezuniu (do wiersza)

Osoba I:

Właśnie ojciec kiwa na matkę,
że już wzeszła Gwiazda na niebie,
że czas się dzielić opłatkiem,
więc wszyscy podchodzą do siebie
i serca drżą uroczyście
jak na drzewie przy liściach liście.
Jest cicho.
Choinka płonie.
Na szczycie cherubin fruwa.
Na oknach pelargonie
blask świeczek złotem zasnuwa,
a z kąta, z ust brata płynie
kolęda na okarynie:
LULAJŻE, JEZUNIU MOJA PEREŁKO,
LULAJŻE, JEZUNIU, ME PIEŚCIDEŁKO.

K. I. Gałczyński,

Przed zapaleniem choinki Kolęda: Lulajże Jezuniu (śpiew wspólny)

Scena przy stole

Muzyka 7: CD 7 - Całą noc padał śnieg

Fragment Ewangelii wg św. Łukasza o Bożym Narodzeniu (czyta Ojciec przy stole)
Dwa tysiące lat temu przyszedł na świat Jezus Chrystus, Syn Boży, oczekiwany Zbawiciel. Opowiada nam o tym Ewangelia św. Łukasza. Stojąc posłuchajmy jej z wiarą tak, jak czynili to nasi przodkowie.
Udał się także Józef z Galilei, z miasta Nazaret, do Judei, do miasta Dawidowego, zwanego Betlejem, ponieważ pochodził z domu i rodu Dawida, żeby się dać zapisać z poślubioną sobie Maryją, która była brzemienna. Kiedy tam przebywali, nadszedł dla Maryi czas rozwiązania. Porodziła swego pierworodnego Syna, owinęła go w pieluszki i położyła w żłobie, gdyż nie było dla nich miejsca w gospodzie. (Łk 4)

Fragment modlitwy przy wigilijnym stole (kolejno: Ojciec, Matka, Dziecko I, Dziecko II)
- Udziel naszej rodzinie daru miłości, zgody i pokoju...
- Obdarz naszych sąsiadów, przyjaciół i znajomych pokojem tej nocy...
- Wszystkich opuszczonych, samotnych, chorych, biednych, głodnych na całym świecie pociesz i umocnij Dobrą Nowiną tej świętej nocy...
- Naszych zmarłych obdarz szczęściem i światłem Twej chwały...

Cała rodzina składa sobie życzenia

Kolęda: Jezus malusieńki (śpiew wspólny)

Muzyka 8: CD 8 (do wiersza)

Osoba II:
I drzewa mają swą wigilię...
W najkrótszy dzień Bożego roku,
Gdy błękitnieje śnieg o zmroku:
W okiściach, jak olbrzymie lilie,
Białe smereczki, sosny, jodły,
Z zapartym tchem wsłuchane w ciszę,
Snują zadumy jakieś mnisze
Rozpamiętując święte modły.
Las niemy jest jak tajemnica,
Milczący jak oczekiwanie,
Bo coś się dzieje, coś się stanie,
Coś wyśni się, wyjawi lica.
Chat izbom posłał las choinki,
Któż jemu w darze dziw przyniesie
Śnieg jeno spadł na drzewa w lesie,
Dłoniom gałęzi w upominki.
Las drży w napięciu i nadziei,
Niekiedy srebrne sfruną puchy
I polatują jak snu duchy...
Wtem bić przestało serce kniei,
Bo z pierwszą gwiazdą niebo rozłogów,
A z gęstwiny, rozgarniając zieleń,
Wynurza głowę pyszny jeleń
Z świeczkami na rosochach rogów...

Wigilia w lesie - L. Staff

Wszyscy gromadzą się na scenie...

Kolęda: Pójdźmy wszyscy do stajenki (śpiew wspólny)

Zakończenie

Muzyka 9: CD 9 Zakończenie (instr.)

Osoba I:

Nie wystarczą życzenia wszystkiego najlepszego, wszelkiej pomyślności, aby rodzicom dzieci się dobrze chowały i aby dzieci miały bogatych rodziców. Nie wystarczy stół wigilijny z siankiem i białym obrusem, ani łamanie się opłatkiem, nie wystarczy nawet choinka i kolęda.

Osoba II:

Nieustannie drąży nas przeświadczenie, że to jeszcze nie to, że to wszystko symbolizuje jakąś rzeczywistość, która jest tak realna jak opłatek łamany w wigilię, ale z drugiej strony nieuchwytna jak wspomnienie. Powstaje niepokój, że może przejść obok nas, że staniemy się jakoś ubożsi nie zetknąwszy się z nią.

Osoba III:

Chyba, że wmawiać będziemy sobie i innym, że nie ma żadnej tajemnicy, a jedyną rzeczywistością są właśnie te zabawki na choince, ten kawałek ryby, ten strój świąteczny...

Kolęda: Cicha noc (śpiew wspólny) Muzyka 10: CD 10 - Śpij Jezu, śpij

---