„Oddech nieba - przemiana”

Szaro zgniłe niebo zawisło , znieruchomiało

Jak gdyby wstrzymało oddech , w chwili

Gdy pielgrzym uczynił znak

Zeschłą różę mokrą od krwi - czynu nieba

Złożył na swym grobie

A róża natychmiast ożyła rodząc bujny krzew

I niebo się zmieniło - wylewając na siebie

blady błękit - targło wiatry

które pozbyły krzew liści i kwiatów

Piękno stało się ciernistym krzewem

dla owego pielgrzyma

które zabiło jego serce , a wypełniło dusze

Autor :

Piotr Światły

98 - 335 Pątnów 157

Tel. [phone]

[phone]

---