KATEDRA NAUKI O DREWNIE UNIWERSYTETU PRZYRODNICZEGO W POZNANIU
Imię i nazwisko: Bogusz Dragon Duda Michał	NAUKA O DREWNIE II MECHANICZNE WŁAŚCIWOŚCI DREWNA	Data: 19.05.2008
		Temat ćwiczenia: Oznaczanie twardości drewna metodą Janki i metodą Brinella.	Numer ćwiczenia:
				Grupa: 1b
Uwagi i zaliczenie:
Wnioski: Twardość drewna to zdolność drewna do przeciwstawiania się odkształceniom plastycznym przy wzajemnym nacisku dwóch ciał stykających się bardzo małymi częściami swych powierzchni. Metoda Brinella polega na wciskaniu w powierzchnię drewna stalowej kulki o średnicy 10 mm ze stałym (ustalonym z góry) obciążeniem. Miarą twardości jest iloraz obciążenia i pola powierzchni czaszy wciśniętej przez kulkę. Metoda Janki oznaczenia twardości statycznej drewna polega na pomiarze wartości siły potrzebnej do wciśnięcia w próbkę wgłębnika w kształcie półkuli na zadaną głębokość. Podczas ćwiczeń przeprowadzono oznaczenia twardości metodą Janki oraz metodą Brinella. Obu metod nie można bezpośrednio porównywać. Wartości twardości drewna zależą m.in. od kierunku działania siły. Najwyższe wartości czyli najwyższą twardość wykazało drewno w kierunku liniowym L zarówno w metodzie Janki jak i Brinella. W tej drugiej metodzie najniższe wartości twardości zaobserwowano podczas oznaczania w kierunku promieniowym R. Podczas oznaczania twardości metodą Brinella zastosowano obciążenie 1000 N, ponieważ gęstość próbki buka przekraczała 700 kg/m^3. Metoda Brinella umożliwia nam porównanie twardości drewna z innymi materiałami np.: stalą, aluminium itp.

---