O randkach i nie tylko
Chodzenie ze sobą jest przyjemne. Niewiele spraw może pochłonąć ludzi tak, jak pójście na randkę. Gdy umawiasz się na randkę, to myślisz o niej przez cały czas. Przeżywasz każdą minutę. Na wiele godzin przed spotkaniem jesteś gotów/gotowa, upewniając się, że wszystko jest doskonałe. Potem idziesz z osobą, którą lubisz, w jakieś przyjemne miejsce i spędzacie razem wiele godzin. Chodzenie ze sobą to na pewno radość i zabawa.
Ale wprowadza ono także zamęt. Mógłbyś pomyśleć, że wszystkie randki wszystkich ludzi, którzy umawiali się w ciągu wszystkich minionych lat, powinny dać każdemu prawdziwą znajomość rzeczy. Wydawałoby się, że powinniśmy wiedzieć, jak się umawiać na randki z chłopakiem, czy dziewczyną, nie wpadając przy tym w tak wiele kłopotów. Nikt jednak nigdzie nie zebrał całej wiedzy na temat chodzenia na randki. W efekcie każdy młody chłopak i każda dziewczyna musi osobiście przejść przez to samo. (...)
Chodzenie ze sobą stawia ludzi wobec sytuacji, w których nie wiedzą, co powinni robić.
Jak zareagowałbyś w następujących sytuacjach?
1. Twoja sympatia ma bardzo nieświeży oddech. Powinieneś:
a) przybrać odpowiedni wyraz twarzy i machać ręką przed swoim nosem
b) opowiedzieć o swoim wujku, który musiał umyć swoje sztuczne zęby, ponieważ zaczęły "pachnieć".
c) udawać, że nic nie zauważasz i cieszyć się pomimo tej sytuacji.
d) wyjaśnić, że twoi rodzice nie pozwolili ci zostać na tej randce dłużej niż 15 minut
2. Właśnie kończycie kolację w drogiej restauracji, gdy twój chłopak szepcze ci do ucha, że zostawił portfel w innej parze spodni. Powinnaś:
a) zemdleć
b) powiedzieć mu, że cię nabiera i kopnąć go pod stołem.
c) przez 15 minut namawiać go, by zadzwonił do domu.
d) pozwolić, by zapłacił rachunek z twoich oszczędności.
3. Jesteś na randce po raz pierwszy od momentu, gdy zerwałeś ze swą bardzo bliską sympatią. Dostrzegasz ją, gdy wchodzisz do pizzerii. Powinieneś:
a) objąć swą nową sympatię i zadrzeć nos do góry.
b) przejść obok stolika dawnej sympatii i powiedzieć do nowej dziewczyny: "Chodziłem kiedyś z tą gadziną, ale cieszę się, że to już skończone."
c) udać nagły atak serca.
d) zachować się jak najbardziej naturalnie.
4. Jesteś na imprezie, a osobie, która ją organizuje, skończyły się filiżanki. Powinieneś:
a) skorzystać z filiżanki kolegi i zażartować: "i tak wszyscy mamy te same zarazki".
b) rozpłakać się i zrobić tej osobie scenę.
c) wysypać płatki kukurydziane na krzesło pokryte aksamitem.
d) uśmiechnąć się i powiedzieć, że chętnie umyjesz kilka filiżanek, jeśli to w czymś pomoże.
5. Rodzice poinformowali cię, że nie będziesz mógł skorzystać z samochodu, by pojechać w ten weekend na randkę. Powinieneś:
a) przypomnieć im, że są oddani Bogu, i zapytać: "co Bóg zrobiłby na waszym miejscu?"
b) histerycznie się roześmiać.
c) umówić się na wspólny wyjazd ze znajomymi.
d) pozaszywać swemu tacie nogawki piżam
6. Przed urodzinowym przyjęciem twojej sympatii zacząłeś mieć kłopoty z twarzą, która teraz wygląda jak podziurawiona opona. Powinieneś:
a) zapomnieć o twarzy i dobrze się bawić
b) przez trzy godziny leżeć pod specjalną lampą, tak by nikt nie dostrzegł różnicy
c) powiedzieć wszystkim znajomym, że miałeś krótkie spotkanie z kotem sąsiadów.
d) zadzwonić do sympatii i wyjaśnić, że zachorowałeś na trąd.
7. Rodzice oczekują cię z nastawieniem: "Mamy nadzieję, że robiłeś coś dobrego", gdy za późno wracasz od sympatii. Powinieneś:
a) specjalnie zrobić głupi uśmiech, aby myśleli o najgorszym.
b) wyjaśnić, że policja zatrzymała cię na przesłuchanie, gdy zbombardowałeś sklep z biżuterią.
c) usprawiedliwić się i spróbować następnym razem zachować się bardziej odpowiednio.
d) zaproponować im coś do zjedzenia.
(Odpowiedzi pod koniec artykułu)
Jest wiele różnych stylów chodzenia ze sobą. Każdy z nich skupia ludzi o specyficznych cechach charakteru i problemach.
Marzyciele myślą o randce przez cały tydzień. Śnią na jawie o tych z którymi pragnęliby się spotkać, o tym jak ze sobą chodzą i dokąd idą... Ale tygodnie mijają, a oni nie reagują swoich marzeń.
Fanatycy umawiają się i umawiają. Wszystko, cokolwiek robią, to chodzenie na randki. Całe ich życie jest skupione wokół randek. Boją się, że gdyby przeżyli jeden dzień bez randki, to by umarli.
Rajdowcy "szaleją z miłości" do pewnej osoby jednego dnia, a następnego już do drugiej. Ślepo "wpadają" w jedną znajomość, a potem w następną. "Miłość" jest dla nich emocjonalnym narkotykiem. Gdy przestaje on działać, wtedy szybko rozglądają się za następną osobą.
Maratończycy chodzą ze sobą od przedszkola. Od samego początku wiedzą, że znaleźli właśnie tę osobę. Ich mottem są słowa : "Aż do końca życia.".
Pijawki mają podejście fizyczne. Ciągle na sobie wiszą. Dla pijawek najważniejszym aspektem więzi jest sfera fizyczna.
Wojownicy awanturują się i wojują ze sobą. Pary takie podobne są do dwóch kotów, które zostały związane ze sobą ogonami. Są jednością - nie mogą siebie nawzajem opuścić - ale nie ma między nimi pokoju.
Prawdziwą motywacją kryjącą się za tymi stylami chodzenia ze sobą jest egoizm:
- zadowolić moje ja
- wyglądać dobrze w oczach innych ludzi
- zaspokoić moje fizyczne pragnienia
- uchronić się przed samotnością
- uchronić się przed znudzeniem
- czuć się kochanym
- być popularnym
- rozzłościć kogoś
- zadowoli przyjaciół
- być jak wszyscy inni
- znaleźć męża (żonę)
Biblia nie wypowiada się bezpośrednio na temat chodzenia ze sobą, zawiera jednak jasne wskazówki dotyczące więzi międzyludzkich.
Bóg cię kocha i leży Mu na sercu twoje dobro - zarówno twoje życie w domu, w szkole, jak i chodzenie na randki. Z powodu miłości do ciebie Jezus Chrystus pragnie się znajdować w samym centrum twojej więzi z sympatią. Pragnie być centralnym punktem wszystkiego co robisz, i nadać twemu życiu znaczenie i kierunek.
Św. Paweł mówi, jak to zrobić:
"A zatem zachęcam was ja, więzień w Panu, abyście postępowali w sposób godny powołania, jakim zostaliście wezwani, z całą pokorą i cichością, z cierpliwością znosząc siebie nawzajem w miłości. Usiłujcie zachować jedność Ducha Dzięki za wszystko więzi, jaką jest pokój". (Ef 4,1-3).
Gdy dwoje ludzi chodzi ze sobą przez dłuższy czas, często zaczynają denerwować siebie nawzajem. Skupiają się na niewielkich kwestiach spornych, zamiast na wielkich dobrych sprawach, które przyciągnęły ich do siebie. Gdy potem taka para zrywa ze sobą, rzadko pozostaje sobie bliska z powodu poczucia winy i zranionych uczuć.
Nie musi jednak tak być. Boży styl chodzenia ze sobą daje trwałą przyjaźń.
- Uznaj, że pojawią się sprawy sporne - nie oczekuj, że zawsze będziecie się zgadzać.
- Uświadom sobie, że musisz dokonywać wyboru.
- Reaguj na różnice przez rozmowę.
Wspólne pokonywanie trudności umacnia przyjaźń.
Podsumowując - Boży styl chodzenia na randki to:
Rosnąca przyjaźń między chłopcem i dziewczyną, przyjaźń która oddaje cześć Jezusowi Chrystusowi, gdy każda osoba stawia na pierwszym miejscu potrzeby drugiej.
Jeśli Chrystus znajduje się w centrum twojego życia, będzie też zajmował centralne miejsce na twoich randkach. Jeśli On jest w centrum, będziesz miał motywację do stawiania potrzeb sympatii ponad własne, gdy wspólnie będziecie szukali woli Bożej.
Odpowiedzi:
1c 2c 3d 4d 5c 6a 7c
Za każdą dobrą odpowiedź 1 punkt.
Skala ocen:
8-9 wspaniale
6-7 nie tak wspaniale
4-5 potrzeba czasu na doszlifowanie
1-3 musisz wszystko zacząć od początku
Na podstawie: Barry St. Clair, Bill Jones, Chodzenie ze sobą, Lublin 1993
O randkach i nie tylko
W poprzednim numerze "Wieczernika dla Ciebie" wspólnie zastanawialiśmy się, czym jest chodzenie ze sobą. Teraz pragnę zaprosić Cię do pomyślenia nad tym, czy wiek, w którym nastolatki zaczynają chodzić ze sobą, jest obojętny, czy też jest jakiś "próg", granica, od której "już można".
W sprawie randkowania nastolatki staczają o wiele więcej walk ze swymi rodzicami niż w jakiejkolwiek innej sprawie. Wiele z tych konfliktów skupia się na problemie, kiedy zacząć. Większość nastolatków wie, że już jest wystarczająco dorosłą - ty prawdopodobnie również - ale większość rodziców jest bardzo zacofana. Myślą oni, że nigdy nie będziesz gotowy. Ograniczają cię więc ciągłymi weekendami pozbawionymi randek.
Problem polega na tym, że ty i twoi rodzice patrzycie na tę samą sytuację z różnych punktów widzenia - żadne z was nie określa odpowiedniego wieku na randkowanie według tej samej skali. Oni patrzą od tyłu przez pryzmat wielu lat doświadczenia i spoglądają głównie na problemy. Ty patrzysz do przodu ku całej radości, jaką sobie wymarzyłeś. (...)
Każdy, kto ma zdrowy rozsądek, wie, że jesteś gotów do randkowania już po narodzeniu. Dobrze?
Źle!!!
Brzmi to ciekawie, ale umawianie się, zanim jesteś na to gotowy, może wywołać poważne konsekwencje. Na przykład pewna dziewczyna polubiła w szkole chłopca, ale wiedziała, że ma on pewne złe nawyki. Wiedziała, że nie powinna z nim chodzić, dopóki się ich nie pozbędzie. W końcu się poddała i umówiła się z nim, bo obiecał jej, że spoważnieje. W swej naiwności uwierzyła mu. I tak ufała mu aż do ślubu. Radzono jej, by poczekała, ale odpowiedziałą: "Kochamy się. Miłość sobie z tym poradzi".
Już miesiąc po ślubie jego stare nawyki odżyły. Ona jednak pozostała z nim mając nadzieję, że dotrzyma swej obietnicy i zmieni się. Potem pewnego dnia powiedział jej, że męczy go to "uwiązanie". Chciał swej wolności. Była zdumiona.
Nagle, po pięciu latach małżeństwa doszło do rozwodu. Ona była odpowiedzialna za dwoje małych dzieci. Mając jedynie średnie wykształcenie nie mogła znaleźć pracy, by odpowiednio troszczyć się o dzieci.
Dziewczyna ta żyła w nieszczęśliwej teraźniejszości, mając przed sobą niepewną przyszłość z powodu nieodpowiedzialnej przeszłości.
Podjęła niedojrzałą decyzję. Później zebrała wiele jej skutków.
Dużo problemów związanych z chodzeniem ze sobą - tak jak wiele problemów małżeńskich - wynika z tego, że partner lub partnerka zaczynają się umawiać zanim są wystarczająco dojrzali.
Dziewczyna z powyższego przykładu z pewnością nie była wystarczająco dojrzała, aby umawiać się na randki, ponieważ nie potrafiła się oprzeć swym emocjom i dokonać odpowiedzialnego wyboru.
Odpowiednim wiekiem od chodzenia ze sobą nie jest wiek fizyczny. Przeciwnie, jest to sprawa dojrzałości duchowej, emocjonalnej i społecznej. Dojrzałość ta ujawnia się w jakości twych kontaktów z rodzicami, a szczególnie w twej zdolności do oparcia się w sposób konsekwentny i całkowity fizycznemu zaangażowaniu się. (...)
Jak ocenić swoją dojrzałość?
Św. Paweł, w I Liście do Tymoteusza dostarcza dobrych , ogólnych wskazówek, które pomogą Ci zacząć:
Niechaj nikt nie lekceważy twego młodego wieku, lecz bądź wzorem dla wierzących w mowie, w obejściu, w miłości, w wierze, w czystości.
(1Tm 4,12)
Jesteś wystarczająco dojrzały do randkowania, jeśli stanowisz przykład tego, kim rzeczywiście jest chrześcijanin. Osoba dojrzała do umawiania się na randki na co dzień oddana jest takiej mowie, zachowaniu, miłości wierze i czystości, które podobają się Jezusowi Chrystusowi. Na tym polega dojrzałość we wszystkich swych aspektach. Przyjrzyjmy się szczegółowo każdej z tych sfer.
Mowa
Nie chodzi tu o pięciominutowe przemowy, jakie musisz przedstawić na lekcji angielskiego. Chodzi jednak o to, co mówisz każdego dnia w normalnej rozmowie.
Jeśli twoja mowa podlega kontroli Jezusa Chrystusa, dojrzałeś już do umawiania się na randki. Św. Paweł napisał, jak to robić:
Niech nie wychodzi z waszych ust żadna mowa szkodliwa, lecz tylko budująca, zależnie od potrzeby, by wyświadczała dobro słuchającym.
(Ef 4,29)
Budując innych twoja mowa pełna jest chwały i dziękczynienia skierowanego ku Bogu. Wywyższasz Go za to, kim jest, i dziękujesz Mu za to, co zrobił. Mówisz także miłe rzeczy innym i zachęcasz ich. Twoja pochwała i zachęta jest konkretna i szczera.
Gdy unikasz niewłaściwej mowy, wtedy twoje słowa nie zawierają przekleństw, plotek, kłamstwa lub poniżania innych. Jeśli nie możesz kontrolować nawet swojego języka, to nie jesteś wystarczająco dojrzały, by umawiać się na randki.
Gdy twoja mowa odznacza się pozytywnymi cechami i nie widać w niej żadnych cech negatywnych, stanowi to pierwszy znak, że jesteś już gotów.
Zachowanie
Drugie kryterium dojrzałości polega na tym, czy twoje postępowanie konsekwentnie odzwierciedla zachowanie Chrystusa, jakie widzimy w Biblii. Ni e oznacza to, że musisz być doskonały. Oznacza jednak, że zmierzasz ku temu, co najlepsze, starając się konekwentnie robić to, co właściwe. Jeśli twoje postępowanie rani Boga, albo inną osobę, oznacza to, że musisz wrócić i prosić o przebaczenie zarówno Boga, jak i tę osobę. Apostoł Paweł napisał: "I sam usilnie się staram, aby mieć zawsze czyste sumienie wobec Boga i wobec ludzi". Pomyśl o swoim życiu. Czy masz jakiś problem, którego jeszcze nie rozwiązałeś? Jeśli tak, przyjrzyj się dokładnie poniższemu zestawieniu.
Czyste sumienie jest bardzo ważne z wielu innych powodów - nie tylko dlatego, że decyduje o twojej dojrzałości do umawiania się na randki. Bez czystego sumienia:
- Nie możesz cieszyć się wspólnotą z Bogiem Wasze winy wykopały przepaść między wami a waszym Bogiem; wasze grzechy zasłoniły Mu oblicze przed wami tak, iż was nie słucha. (Iz 59, 2)
- Tracisz swoją radość
- Odkrywasz, że rozpada się twoje życie chrześcijańskie
Ten właśnie nakaz poruczam ci, Tymoteuszu, dziecko moje, po myśli proroctw, któr uprzednio wskazały na ciebie: byś wsparty nimi toczył dobrą walkę, mając wiarę i dobre sumienie. Niektórzy odrzuciwszy je ulegli rozbiciu w wierze. (1Tm 1, 18-19)
- Nie jesteś bliski osobie, którą ranisz
Jeśli więc przyniesiesz dar swój przed ołtarz i tam wspomnisz, że brat twój ma coś przeciw tobie, zostaw tam dar swój przed ołtarzem, a najpierw idź i pojednaj się z bratem swoim. (Mt 5, 23-24)
- Dajesz niechrześcijanom powód do podważenia twego świadectwa o Chrystusie
A z łagodnością i bojaźnią Bożą zachowujcie czyste sumienie, ażeby ci, którzy oczerniają wasze dobre postępowanie w Chrystusie, doznali zawstydzenia właśnie przez to, co wam oszczerczo zarzucają (1P 3,16)
Jeśli któreś z tych stwierdzeń brzmi dla ciebie swojsko, proś Boga, aby przypomniał ci każdą osobę, którą obraziłeś. Może być to sam Bóg, może rodzice, bracia lub siostry, przyjaciele, dawni znajomi, nauczyciele lub współpracownicy. Gdy przypomnisz sobie kogoś, napisz, kto to był i co zrobiłeś. Następnie wypisz to, co powinieneś uczynić, aby prosić o przebaczenie. Nazywa się to zadośćuczynieniem.
Gdy przychodzisz prosić o przebaczenie, musisz powiedzieć o trzech sprawach. Po pierwsze, powiedz danemu człowiekowi, że twoje zachowanie było złe. Po drugie okaż, że jest ci przykro z powodu tego, co zrobiłeś. I w końcu proś o przebaczenie.
Nigdy tego nie odkładaj. Możesz wymyślać wszystkiego rodzaju wymówki, by nie prosić o przebaczenie, ale jeśli przygotowujesz się do randkowania, musisz mieć czyste sumienie.
W następnym numerze o następnych sferach dojrzałości - miłości, wierze i czystości.
Na podstawie: Barry St. Clair, Bill Jones, Chodzenie ze sobą, Lublin 1993
O randkach i nie tylko
W poprzednim numerze "Wieczernika dla Ciebie" zastanawialiśmy się wspólnie, co to znaczy być osobą dojrzałą: "osoba dojrzała do umawiania się na randki na co dzień oddana jest takiej mowie, zachowaniu, miłości wierze i czystości, które podobają się Jezusowi Chrystusowi. Na tym polega dojrzałość we wszystkich swych aspektach". Poprzednio przyglądaliśmy się bliżej mowie i zachowaniu, dzisiaj spójrzmy na pozostałe aspekty.
Miłość
Miłość nie jest romantycznym uczuciem, ale poświęceniem się, by ofiarować drugiej osobie to, co Bóg ma dla niej najlepszego.
W 1 Kor 13,4-8 czytamy o tego rodzaju miłości. Poniżej wymienione są cechy znajdujące się w tych wersetach. Przeczytaj najpierw ten fragment, potem definicję każdej cechy i w końcu oceń ją w swoim życiu.
Cecha |
Definicja |
Źle |
Słabo |
Dobrze |
Świetnie |
Cierpliwa |
Łagodnie przeczekuje problemy |
|
|
|
|
Łaskawa |
Bierze pod uwagę najpierw innych |
|
|
|
|
Nie zazdrości |
Nie wścieka się, gdy sympatia zwraca uwagę na innych |
|
|
|
|
Nie szuka poklasku |
Nie próbuje wywrzeć wrażenia na innych |
|
|
|
|
Nie unosi się pychą |
Nie jest arogancka i próżna |
|
|
|
|
Nie dopuszcza się bezwstydu |
Nie jest pozbawiona szacunku dla innych |
|
|
|
|
Nie szuka swego |
Nie jest egoistyczna |
|
|
|
|
Nie unosi się gniewem |
Nie prowokuje, nie traci panowania nad sobą |
|
|
|
|
Nie pamięta złego |
Nie jest pamiętliwa, przebacza łatwo i szczerze |
|
|
|
|
Nie cieszy się z niesprawiedliwości |
Zło nie sprawia jej radości |
|
|
|
|
Współweseli się z prawdą |
Ma radość w robieniu dobrze |
|
|
|
|
Wszystko znosi |
Wspiera i zachęca w czasie problemów |
|
|
|
|
Wszystkiemu wierzy |
Ufa, myśli o tym, ,co w innych najlepsze |
|
|
|
|
We wszystkim pokłada nadzieję |
Jest pewna, że wszystko będzie dobrze |
|
|
|
|
Wszystko przetrzyma |
Jest wytrwała podczas trudności |
|
|
|
|
Nigdy nie ustaje |
Nie załamuje się, można jej ufać |
|
|
|
|
Jak wypadłeś? Jeśli wszystkie twoje wypowiedzi znajdują się w dwóch kolumnach z prawej strony, to z pewnością uczysz się, jak kochać. Jest to kolejny krok ku przygotowaniu się do chodzenia na randki. Jeśli tak nie jest, pracuj nad tymi dziedzinami.
Wiara
Głównym sposobem okazywania przez młodego człowieka wielkości swego zaufania Bogu (wiary) jest posłuszeństwo temu, co jego rodzice mówią na temat chodzenia na randki. Nie żartuję. Jest to oczywiście czasami bardzo trudne, ponieważ sądzisz, że twoi rodzice nic nie rozumieją. Może to być prawdą albo nie. Jeżeli jednak Bóg kieruje wszechświatem, to z pewnością sprawuje kontrolę nad twoimi rodzicami. Za każdym razem, gdy tego chce, może zmienić serca i umysły twoich rodziców.
W większości sytuacji rodzice pragną jedynie tego, co uważają za najlepsze dla ciebie. Bóg często posługuje się rodzicami i innymi osobami mającymi władzę, by chronić cię przed trudnościami i prowadzić we właściwym kierunku.
Przykład: Rodzice mogą się nie zgadzać, byś poszedł na randkę z pewną osobą, choć ty umierasz z pragnienia pójścia z nią. Właśnie tu do działania wkracza wiara. Taka sytuacja wydarzyła się w życiu naszych przyjaciół. Zamiast dąsać się, nie rozmawiać z rodzicami lub odgrażać się ucieczką, postanowili z radością ich posłuchać. Kilka miesięcy później, gdy okazali swoją dojrzałość i czekali, rodzice poznali, że mogą im ufać. Wtedy udzielili im pozwolenia na chodzenie ze sobą. Czy łatwo przyszło im czekanie? Oczywiście nie! Ale warto było, ponieważ dzięki temu doświadczeniu bardziej dojrzeli, a rodzice mogli naprawdę zaufać im i okazanej przez nich dojrzałości.
Musisz pamiętać:
1. Bóg kocha cię na tyle, by pragnąć dla ciebie tego, co najlepsze.
2. Jest na tyle mądry, by wiedzieć, co jest dla ciebie najlepsze.
3. Jest na tyle potężny, by dać ci, co najlepsze.
Możesz więc przez wiarę zaufać Bogu, że będzie działał przez twoich rodziców niezależnie od tego, czy są chrześcijanami, czy nie.
Jesteś gotów do chodzenia z sympatią, gdy wybierasz posłuszeństwo rodzicom z powodu swej wiary w Boga.
Czystość
Jesteś wystarczająco dojrzały, by umawiać się na randki, gdy przygotowałeś umysł na odparcie kompromisu w sprawach fizycznych, a także posiadasz zdolność postępowania według swego oddania się czystości.
Czy pamiętasz, że Bożym celem chodzenia na randki jest pogłębienie przyjaźni? Pan pragnie, abyś z fizycznym zaangażowaniem poczekał do małżeństwa. Chce tego, ponieważ zna potencjalne konsekwencje nieczekania - ty może ich nie znasz. Oto kilka: utrata dziewictwa, niechciana ciąża, aborcja, nieprawe dziecko, poczucie winy spowodowane aborcją, choroby weneryczne, wymuszone małżeństwo, wstyd, poczucie winy, przykre wspomnienia, utrata szacunku innych i szacunku do samego siebie.
A teraz spójrz na rezultaty swego posłuszeństwa Bożemu pragnieniu: czystość, brak poczucia winy, super atrakcyjna noc poślubna, ochrona przed chorobami wenerycznymi, dzieci pojawiające się według planu i pragnienia Boga, głębokie świadectwo twego życia. Nie tylko musisz postanowić, że w przyszłości nie pójdziesz na kompromis w sferze fizycznej, ale także musisz mieć czyste sumienie, jeśli chodzi o wszystkie twoje kontakty na randkach z przeszłości.
Jeśli zdecydowałeś się nie iść na kompromis i postępować według swojej decyzji, a także oczyściłeś swe sumienie ze wszystkiego, co miało miejsce w przeszłości, stanowi to dobrą oznakę, że jesteś gotowy do umawiania się na randki.
Powyższe rozważania mogą być podstawą rachunku sumienia dotyczącego twojej dojrzałości. Zachęcam cię do niego.
Na podstawie: B. St. Clair, B. Jones, Chodzenie ze sobą, Lublin 1993