1) korozja-stopniowa zmiana technicz. właśc.
materiału prowadząca do pogorszenia jego cech
użytkowych, a skrajnych przypadkach do całk.
zniszczenia. korozja amonowa- zachodzi pod
wpływem soli cementowych np. b.intensywnie
w oczyszczalniach ścieków Ca(OH)2+NH4Cl
CaCl4 + 2NH3↑+2H2O korozja magnezowa-
spowodowana jonami Mg2+
Co(OH)2+MgSO4CaSO4+Mg(OH)2
urabialność- podatność do dokładnego
wypełnienia formy przy jednoczesnym
zachowaniu jednorodności. Jest ściśle związana
ze sposobem zagęszczenia mieszanki.
urabialność ma wpływ na: czas zagęszczania,
gładkość uzyskanej powierzchni, dokładność
otoczenia zbrojenia. urab. można modyfikować:
ilością ziaren o średni.do 0,125 mm, dodatkami
mineralnymi i ilością cementu, konsystencją,
ilością zaczynu, ilością zaprawy, kształtem
ziaren kruszywa gr., domieszkami
klasyfikującymi i napowietrzającymi
konsystencja- stan ciekłości określający
zdolność do rozpływu mieszanki pod wpływem
obciążenia. Konsystencję można modyfikować
ilością wody w mieszance.Wskaźnik
uziarnienia- suma % pozostałości na sitach
normowych wyrażona w postaci ułamków
w stosunku do całości przesiewanego kruszywa.
5)beton ciężki- o ciężarze objętościowym
większym niż 2 600 kg/m3, wykonywane z
zastosowaniem specjalnych kruszyw (np.
barytowych),dodaje się do niego wióry żelazne
i żeliwne, skały, kulki ołow., skały w których
skład wchodzą tlenki metali ciężkich.
stosowanu jako osłony biologiczna dla
osłabienia promieniowania jonizującego.
Stosuje się kruszywo o gęst. objętościowej
powyżej 3000kg/m3 są to: baryt i magnezyt-
w Polsce limety, hematyt, okruchy stalowe
i żeliwne.Służy do wykonywania schronów
przeciwatomowych, wykorzystywany w
elektrowniach atomowych, w szpitalach
w pomieszczeniach z rentgenem
4)beton lekki-o ciężarze objętościowym do
2000 kg/m3, wykonywane z zastosowaniem
lekkich kruszyw oraz betony komórkowe.
Betony komórkowe wytwarza się z cementu,
piasku, wody i środka pianotwórczego. Betony
lekkie stosuje się do wykonywania elementów
ściennych i stropowych średniowymiarowych
(płyty ścienne i stropowe) i
drobnowymiarowych (np. bloczki ścienne,
prefabrykowane nadproża).
6)składniki betonów zwykłych:
kruszywo- rola: stosowane są jako wypełniacze,
służą do nadawania betonom cementowym
zamierzonych właściwości.
wymagania: zaleca się stosowanie kruszywa o
marce nie niższej od kl. betonu. Ziarna kruszywa
nie powinny być większe niż 1/3 najmniejszego
wymiaru poprzecznego elementu i ¾ odległości
w świetle między prętami zbrojenia, leżącymi w
jednej płaszczyźnie prostopadłej do kierunku
betonowania. optymalne uziarnienie: możliwie
min. ilość jam pomiędzy ziarnami, kruszywo
zawierające jak najgrubsze ziarna, komponowanie
stosu okruchowego z wąskich grup frakcji,
możliwie min. wodożądność, dobór ilości i
proporcji grup frakcji w celu uzyskania wysokiej
urabialności. punkt piaskowy-% zawartość
ziaren do 2,0mm w stosie okruchowym (32-48%)
wskaźnik piaskowy-% zawartość ziaren od 0,05
do 2,0mm w stosie okr. punkt pyłowy- % zaw.
ziaren do 0,05 mm w stosunku do ogólnej ilości
ziaren do 2,0 mm Szczelność 72-78%
Wskaźnik uziarnienia 5-7,5%
cement: rola: cement wpływa na właściwości
techniczne takie jak:czas wiązania, wytrzymałość
na działanie sił zewnętrznych, dynamikę jej
narastania, urabialność, odporność na działanie
czynników korozyjnych, skurcz, jakość
skład chemicz.wpływa na : szybkość
wiązaniai twardnienia, szybkość i ilość
wydzielanego ciepła podczas hydratacji,
skład mineralogicznypowstałego kamienia
cementowego(wł. chem.,fizyczne i mechaniczne
betonu.
7)właściwości mieszanki betonowej:urabialność,
konsystencja, zdolność do zagęszczania - do
zmniejszenia objętości w wyniku działań zewn.,
przy zachowaniu jednorodności. m.b. ma
charakter ciała plastycznego, tikotropowego(?),
pod działaniem siły łatwo deformuje się ,
po ustaniu działania siły zachowuje stan statyczny,
11) wpływ w/c na właściw. mieszanki i betonu:
zmiana proporcji w/c prowadzi do zmiany cech
mechanicznych betonu. Im większa ilość wody
przy tej samej zawartości cementu tym mniejsza
wytrzymałość
19) Nieniszczące metody badań betonu:
Do badania należy obciążyć siłą = ok.0,1 siły
niszczącej. Badania tego typu można wykonać
za pomocą sklerometru.Zasada pomiaru polega
na określeniu powierzchniowej twardości bet.
przez pomiar tzw. liczby odbić „L”, które
odczytuje się ze skali. Dla każdego elementu
badanego tą metodą należy uzyskać min. 6
wartości liczby odbić. W wyniku pomiarów
oblicza się wytrz. obliczeniową Robl=a*L2+b*L
+c [MPa]. Wartości a,b,c dla betonów z kruszywa
natur. z użyciem średnich ilości cem.300 do 320
kg/m3 obliczyło ITB: a=0,041; b=0,91; c=7.3
Aby pomiary tą metodą były jak najbardziej
zbliżonego wytrz. rzeczywistych określonych
metodą niszczącą należy wyznaczyć współcz.
korygujący C=Rrzecz/Robl Robl=C(0,0041*L2-
0,91*L +7,3). Współcz. C należy uwzględnić
przy obliczaniu wytrz. poszczególnych próbek
Rrz=P/F
14) metody ustalania składu miesz.bet.
1)Metody obliczeniowe (analityczne);
metoda 3 równań: R-nie BOLOMEYA:
c/w = Ŕ/A1,2 +a
Dla c/w <2,5 c/w= Ŕ/A1+0,5
Dla c/w >2,5 c/w=Ŕ/A2-0,5
Ŕ-wytrz. średnia bet. na ściskanie
A1,2- współczynniki zależne od klasy cem.
i od rodzaju kruszywa
C-ilość cementu w [kg] w [m3]
Równanie szczelności - ilość składników
mieszanki powinna dać 1[m3]
Vc+Vk+Vw=1[m3]
R-nie wodożadności- ilość wody potrzebna
do uzyskania odpowiedniej konsystencji.
W=WK*K+WC*C W-ilość wody w [kg]
w[m3]Wk-wskaźnik wodożadności dla
kruszywa K - masa kruszywa w 1 [m3]
WC - wskaźnik wodożądności dla cementu
C - masa cementu w 1 [m3]
2.metody analityczno- doświadczalne:
Wyliczamy ilość składników w [m3].
Badamy cechy betonu.Korygujemy
recepturę: *metoda pojedynczej otuliny
*met. punktu piaskowego *metoda po2
otuliny 3. metody doświadczalne-
wykonywane są w laboratorium na
próbnych zarobach. Ustalamy proporcje
między kruszywem.Dobieramy wodę i cem.
do stosu okruchowego. *metoda Gruna,
*met.Longinusa*met. Iteracji- kolejnych
przybliżeń, *założenia: układ ziaren krusz.
na sucho jest podobny do układu ziaren w
miesz. bet.; z dwóch betonów o jednakowej
wytrz. ekonomiczniejszy jest ten, który ma
większą ilość kruszywa(jego stos okruchowy
jest bardziej szczelny.
Metoda pojedynczej otuliny
polega na zaprojek. takie miesz. aby każde
ziarno kruszywa gr.było otulone powłoką
zaprawy o gr. 0,5 rg. Grubość otuliny zależy
od urabialności, konsystencja ode skomli-
kowania kształtu elementu, od gęst. zbrojenia
w elemencie. rg=0,5(dla dobrych warunków);
0,75(średnie warunki zagęszczania i konsyst.
plastyczna); 1do 1,5(złe warunki zagęszcz.,
konsystencja ciekła)
Ziarno mediana- wymiar boku oczka
umownego sita przez które przechodzi 50%
piasku. 1)wykonanie analizy sitowej kruszywa,
wyznaczenie gęstości nasypowych i pozornych
2)ustalenie grubości otuliny (ziarna mediana)
3)obliczenie sumarycznych wskaźników
wodożądności dla piasku i żwiru
wp=(1/100∑(P1*w1) wp=(1/100)∑(Ż1*w1)
4)obliczenie wskaźnika spęcznienia żwiru
m2=(1/100)∑(Ż1*mż1)
7)domieszki i dodatki (pasywne i aktywne)
dodawane są jako modyfikatory. DODATKI
DZIELIMY NA: * obojętne i prawie obojętne
(INTERNE)-nie wiążą, ale np. zmieniają
barwę b., są to mikrowypełniacze zwiększające
szczelność i lepkość mieszanki * aktywne-
w swym składzie chemicz.zawierają składniki
takie jak cem., tylko w innych proporcjach niż
cem. DOMIESZKI: *uplastyczniające-
zwiększają ciekłość miesz. bet.,* hydrofobowe
*domieszki o sterowanym działaniu a)polimery
b)monomery * domieszki napowietrzające -
zamieniają powietrze z mieszanki na znacznie
mniejsze rozmiary
3)Rodzina betonów- grupa betonów dla których
jest ustalona udokumentowana zależność
pomiędzy odpowiednimi właściwościami.
Dzieli się ze względu na rodzaj zastosowanych
surowców: a) ze względu na rodzaj spoiwa:
*betony ceramiczne *żywiczne *bezcementowe
*asfaltowe(lepiszcze) * siarowe b)ze względu na
rodzaj wypełniacza: *żwirowy *piaskowy
* gruzobeton *keramzybeton c) ze wz. na dodatki:
wibrobeton(włóknobeton)