DZWIGNIA - prosta maszyna do przenoszenia energii. Działa na zasadzie sztywnego drążka, na który oddziałują siły obracając go wokół jego punktu podparcia. Szkielet kostny stanowi dla mm system dźwigni. Siła mięśni jest przenoszona przez kości , aby poruszać segmentami ciała, siła mm z kolei może być transmitowana na obiekty zewnętrzne np. narzędzia 1) punkt podparcia (os obrotu), wokół którego sztywny drążek obraca się. W ciele ludzkim odpowiednikiem punktu podparcia jest staw, w którym występuje ruch. 2) ramie siły (wysiłku), czyli odległość pomiędzy punktem podparcia i punktem przyłożenia siły wewnętrznej (pokonującej ,siły mm).Punktem tym jest przyczep mięśnia. 3) ramie oporu ( ciężaru), czyli odległość pomiędzy punktem podparcia i punktem, w którym działa opór czy ciężar (siła zew ), jaki ma być przezwyciężony czy podniesiony przez to ramie. A) Dwustronne - siła wewnętrzna mm oraz opór- ciężar znajdują się po przeciwnych stronach osi obrotu. W układzie dźwigni dwustronnej pracuje również system stabilizujący STAW SKOKOWY. W pozycji wyprostowanej pionowe położenie ciała względem powierzchni podparcia zapewniają mięsnie: 1) m. TRÓJGŁOWY ŁYDKI - przyczepiony ścięgnem Achillesa do guza, ma DOŚĆ krótkie ramie działania siły 2) m. PISZCZELOWY PRZEDNI - jego ścięgno kończy Sie na powierzchni dolnej kości klinowatej przyśrodkowej i na podstawie pierwszej kości śródstopia. OS OBROTU DZWIGNI: staw SKOKOWO - GOLENIOWY Rzut środka ciężkości znajduje się kilka cm. do przodu od osi stawu skokowo-goleniowego = długości ramienia siły obciążenia. Moment działania siły obciążenia jest równoważony przez napiecie mięsni trójgłowych łydki. Wraz z pochyleniem ciała do przodu moment obciążenia gwałtownie rośnie i aby utrzymać równowagę musimy odpowiednio zwiększyć napniecie m. trójgłowego. B) Jednostronna -siła wewnętrzna oraz opór znajdują się po tej samej stronie osi obrotu. -> I typu: W tym przypadku ramie działania siły mięśniowej jest zawsze krótsze od ramienia obciążenia, np. przedramię - staw łokciowy -> II typu: ramie przyłożenia siły mięśniowej jest dłuższe od ramienia siły obciążenia, rzadko wyst w ciele Całkowite wewnętrzne odbicie występujące na granicy ośrodków o różnych współczynnikach załamania. Światło padające na granicę od strony ośrodka o wyższym współczynniku załamania pod kątem większym niż kąt graniczny, nie przechodzi do drugiego ośrodka lecz ulega całkowitemu odbiciu Impedancja akustyczna - opór stawiany przez ośrodek propagacji fali (wskaźnik podatności ośrodka na ruch wymuszony. Jest iloczynem gęstości ośrodka oraz prędkości propagacji. Jednostką impedancji akustycznej jest (1 ray)= 1 rayligh (Z = V * ρ - predkosc fali * gest osrodka) Menisk jest to powierzchnia rozdzielająca od siebie dwie fazy płynne - gaz i ciecz lub dwie, niemieszające się z sobą ciecze. Jeśli siły oddziaływania mdz czast cieczy i ścianek są większe od sił mdz czast cieczy, powierzchnia cieczy w pobliżu ścianek zakrzywia się w górę-menisk wklęsły i zwilża ścianki naczynia (np. woda lub olej w naczyniu ze szkła). Jeśli siły mdz czast cieczy i ścianek są małe, powierzchnia cieczy w pobliżu ścianek zakrzywia się w dół-menisk wypukły i nie zwilża ścianek naczynia (np. rtęć w termometrze). Moduł Younga (E) inaczej moduł odkształcalności liniowej albo moduł sprężystości podłużnej. Wielkość uzależniająca odkształcenie liniowe ε materiału od naprężenia σ jakie w nim występuje.

Odbicie to nagła zmiana kierunku rozchodzenia się fali na granicy dwóch ośrodków powodująca, że pozostaje ona w ośrodku, w którym się rozchodzi. Odbicie może dawać obraz lustrzany lub być rozmyte, zachowując tylko właściwości fali, ale nie dokładny obraz jej źródła. (promien padający P, odbity O) Pierwsze prawo termochemiczne (prawo Laplace'a): molowa entalpia reakcji rozkładu związku chemicznego na pierwiastki jest równa molowej entalpii reakcji tworzenia się tego związku, ze znakiem przeciwnym. Prawo Hooke'a - prawo mechaniki określające zależność odkształcenia od naprężenia. Głosi ono, że odkształcenie ciała pod wpływem działającej nań siły jest wprost proporcjonalne do tej siły. Rzut poziomy jest złożeniem dwóch ruchów ruchu w jednostajnego w kierunku poziomym i ruchu jednostajnie przyspieszony w kierunku pionowym tj. spadku swobodnego. Rzut ukośny jest złożeniem rzutu swobodnego w górę i ruchu jednostajnie prostoliniowego Rzut ukośny w górę - rzut ten składa się z 2 rzutów: jednostajnego z Vox w kierunku poziomym i rzutu pionowego w górę z Voy, dlatego czas w tym rzucie jest taki Sm jak w rzucie pionowym w górę. Rzut ukośny w dół - składa się z dwóch rzutów: jednostajnego w kierunku poziomym z V0x w kierunku poziomym i rzutu pionowego w dół z V0y, dlatego czas w tym rzucie obliczany jest tak samo jak w rzucie pionowym w dół Światłowód to włókno szklane, w którym odbywa się propagacja światła dzięki "całkowitemu" (niewielka ilość przenika przez płaszcz) wewn odbiciu. Światłowód to struktura prowadząca fale elektromagnetyczne o częstotliwościach optycznych. Ogólnie, światłowód możemy określić jako falowód optyczny. Tarcie spoczynkowe - tarcie ślizgowe, występujące między dwoma ciałami gdy nie przemieszczają się względem siebie. Siła tarcia równoważy siłę działającą na ciało. Maksymalna siła tarcia jest proporcjonalna do siły, z jaką ciało naciska na podłoże Tarciem ruchowym - nazywa się tarcie zewnętrzne, gdy dwa ciała ślizgają się lub toczą po sobie. Siła tarcia przeciwstawia się wówczas ruchowi. Tarcie zewnętrzne - tarcie występujące na styku dwóch ciał stałych będących w ruchu lub w spoczynku gdy występuje siła ale jest zbyt mała by pokonać siły tarcia. Tarcie zewnętrzne dzieli się na ślizgowe i toczne. Załamanie - zmiana kierunku rozchodzenia się fali (refrakcja fali) związana ze zmianą jej prędkości, gdy przechodzi do innego ośrodka. Inna prędkość powoduje zmianę długości fali, a częstotliwość pozostaje stała. zdolność rozdzielcza - jest to najmniejsza odległość między dwoma punktami, które w uzyskanym obrazie mogą być rozróżniane jako oddzielne Zjawiska kapilarne to cały szereg zjawisk związanych z zachowaniem par i cieczy a pojawiających się dla wielu obiektów o małym wymiarze charakterystycznym (np. rurki kapilarne) i silnie zależne od tego wymiaru, przy kącie zwilżania powyżej 90 stopni. W zależności od zwilżania i średnicy rurki zjawisko może się pojawiać lub zanikać - zachodzi ono do momentu, gdy ciężar słupa wody równoważy siły kapilarne Zjawisko Dopplera - jest to zmiana częstotliwości fali pod wpływem ruchu odbiornika i/lub nadajnika. Zjawisko Dopplera wykorzystywane jest do pomiaru prędkości przepływu krwi. Umieszczamy nadajnik (źródło dźwięku) o wysokiej częstotliwości po jednej stronie naczynia krwionośnego i detektor po jego drugiej stronie. Wysyłany dźwięk jest odbijany przez krwinki (które oddalają się od źródła dźwięku z prędkością Ve), i odbierany przez odbiornik (ultradźwięki o częst >20 Khz).

---