Trevano czy Castello autorem ostatniej fazy budowy kościoła ŚŚ. Piotra i Pawła w Krakowie.
Powszechnie przyjęto, że będący fundacją Zygmunta III Wazy kościół budowali począwszy od 1597 roku, według projektu wykonanego w Rzymie przez Giovanniego De Rosis, trzej architekci: jezuiccy Józef Britius (1597 - 99) i Jan Maria Bernardoni(1599 - 1605) oraz architekt królewski Jan Trevano. Od 1608 roku odbywały się sporadycznie nabożeństwa, a konsekracja nastąpiła w 1635 roku. Rolę Trevana w ostatecznym ukształtowaniu kościoła kwestionuje od lat Mariusz Karpowicz. Za przypisaniem Trevanowi autorstwa trzeciej fazy budowy przemawia treść dokumentu z gałki kopuły. Karpowicz przypisał Carlowi Madernie większość dzieł wiązanych do tej pory z Trevanem. Castello pojawił sie w Polsce w 1613 roku jako ponad 50letni dojrzały architekt. Wykształcony w Rzymie w kręgu Dominica Fontany. Prowadzone pod kierunkiem Trevana prace przy kościele ŚŚ Piotra i Pawła były tylko częściową kontynuacją projektu De Rosisa. Pierwsza kopuła kościoła została ukończona w 1610 roku wg projektu De Rosisa. Kopuła podobnie jak cały kościół była wzorowana na Il Gesu. Wg Karpowicza porządki zastosowane w krakowskim kościele są wzorowane ściśle na takowych z kościoła S. Susannna w Rzymie, rysunek kapiteli obydwu kościołów jest identyczny. Karpowicz zauważa jednolitość stylową bocznych portali i umieszczonych nad nimi obramień nisz oraz ich podobieństwo do portali Trevana w „senatorskiej” klatce schodowej na Wawelu. Bogaty kartusz Orła Wazów nad Godlem jezuickim, podobnie jak drugi na przyczółku wieńczącym całą fasadę, plastycznymi zwojami przenikających się rollwerków przypomina kartusz herbowy z wawelskiego kominka Meazziego. Za udziałem Castella w końcowej fazie budowy krakowskiego kościoła ŚŚ Piotra i Pawła przemawia przewaga elementów zaczerpniętych z Rzymu, inspirowane dziełami mistrzów drugiej połowy XVI wieku: Michał Anioł, Vignola, Della Porta, Mascarino, Francisco da Volterra a przede wszystkim Domenica Fontany.