(112)A, ˙wiczenie nr 112


Sprawozdanmie z wykonania ćwiczenia nr 112

TEMAT : Wyznaczanie współczynnika rozszerzalności liniowej metalu

IMIĘ I NAZWISKO : Marek Czaplicki Jacek Szulc

WYDZIAŁ : Elektryczny

SEMESTR : zimowy

ROK AKADEMICKI: 1995/96

ZESPÓŁ : nr 11

DATA WYKONANIA : 20 listopada 1995 roku

OCENA :

PODPIS :

1.PODSTAWY TEORETYCZNE

W siatce krystalicznej ciała stałego każda drobina, atom lub jon, znajduje się w określonym położeniu równowagi, dookoła którego oscyluje. Drobiny w ciele stałym mogą przechodzić z miejsca na miejsce, jednakże takie przejścia zachodzą dosyć rzadko. Świdczy o tym niezmiernie powolny przebieg dyfuzji.

Wraz ze wzrostem temperatury ciała stałego wzajemne odległości między położeniami rółwnowagi drobin wzrastają. W wyniku tego ma miejsce rozszerzalność cieplna ciał stałych.

Jeżeli weżmiemy pod uwagę ciało stałe określonego kształtu, to w miarę wzrostu temperatury rosną jego wymiary liniowe. W celu liczbowego ujęcia zjawiska rozszerzalności liniowej przypuśćmy, że pręt , którego długość w temperaturze T0 wynosi l0 ogrzaliśmy do temperatury T, wskutek czego długość pręta wzrosła do lT. Zatem długość pręta wskutek jego ogrzania o ΔT = T - T0 wzrosła o :

Δl = lT - l0.

Przyrost długości pręta jest wprost proporcjonalny do przyrostu temperatury. Całkowita długość pręta podczas jego ogrzania o ΔT wzrośnie o

Δl = α l0 ΔT, (1)

a wartość każdej jednostki długości pręta ogrzanego o 10 C wzrośnie o

α = Δl / l0 ΔT. (2)

Wielkość α nazywamy współczynnikiem termicznym rozszerzalności liniowej. Jak widać z (2), współczynnik rozszerzalności liniowej jest równy stosunkowi przyrostu długości do iloczynu pierwotnej długości i przyrostu temperatury.

Uwzględniając, że

Δ = lT - l0

otrzymamy z (1) lub (2) wzór na długość pręta w temperaturze T :

lT = l0 ( 1 + α ΔT ).

Powyższa zależność stosuje się dokładnie tylko w niewielkim zakresie temperatur, stanowi bowiem pierwsze przybliżenie.

Dokładne pomiary wykazują, że należałoby stosować wyrażenia zawierające zależności długości również od kwadratu, a nawet i od sześcianu przyrostu temperatury, a więc typu :

lT = l0 ( 1+ α ΔT + β ΔT2 ),

przy czym współczynnik β jest na ogół znikomo mały i wywiera wpływ tylko przy stosunkwo dużych zmianach temperatury.

W miarę wzrostu temperatury wszystkie wymiary ciała rosną w tym samym stosunku, wobec tego rośnie też jego powierzchnia i objętość. W związku z tym można wprowadzić pojęcie współczynnika rozszeżalności powierzchniowej i objętościowej. Rozważmy przypadek ciała izotropowego.

Weżmy pod uwagę sześcian o krawędzi l0 w temperaturze T0, to po ogrzaniu do T długość każdej krawędzi wyniesie lT. Wobec tego w temperaturze T objętość VT sześcianu wyniesie :

VT = lT3 = l03 ( 1 + α ΔT )3.

Z uwagi na małą wartość współczynnika α można zaniedbać wyrazy zawierające jego kwadrat i sześcian i w przybliżeniu przyjąć, że

VT = T0 ( 1 + 3 α ΔT )

albo

VT = V0 ( 1 + γ ΔT ),

gdzie

γ = 3 α

jest współczynnikiem termicznym rozszerzalności objętościowej.

Przyrząd pozwalający na wyznaczenie współczynnika termicznej rozszerzalności liniowej nazywamy DYLATOMETREM. Posiada on płaszcz parowy, przez który przepuszcza się parę wodną w celu ogrzania badanego pręta. Czujnik zegarowy pozwala ustalić wartość wydłużenia pręta. Znajdujący się w płaszczu parowym pręt podgrzewamy tak długo, aż temperatura płaszcza i pręta będzie równa temperaturze pary, nastąpi to wtedy gdy ustanie ruch wskazówki czujnika wywołany wydłużaiem się pręta.

KOLEJNOŚĆ CZYNNOŚCI :

- Zmierzyć długość pręta l0 i temperaturę początkową T0.

- Wstawić badany pręt między tylną ściankę płaszcza i główkę trzpienia mierniczego czujnika. Odczytać wskazanie czujnika.

- Przepuścić parę przez płaszcz parowy.

- Odczytać ciśnienie barometryczne i z tablic odpowiednią temperaturę wrzenia wody.

- Odczytać położenie wskazówki czujnika i obliczyć lT - l0 pręta oraz ΔT.

- Obliczyć współczynnik rozszerzalności liniowej.

2. TABELA POMIARÓW

Materiał

l0

[m]

T

[K]

Położenie wskazówki czujnika

w T0 w T

[mm] [mm]

lT - l0

[m]

Temperatura wrzenia T

[K]

Przyrost tempera tury ΔT

[K]

α

[K-1]

ALUMINIUM

0.3996

296.65

2.0

2.63

0.00063

373

76.5

20.61*10-6

MOSIĄDZ

0.399 55

296.65

3.0

3.571

0.00057

373

76.5

18.68*10-6

STAL

0.39987

296.65

0.0

0.32

0.00032

373

76.5

10.49*10-6



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
112, (112)B, ˙wiczenie nr 112
(ZDERZ~1, ˙wiczenie nr ???
320, (320)A, ˙wiczenie nr 320
311, #311, Sprawozdanie z wykonanego ˙wiczenia nr 311
(ANALI~1, ˙wiczenie nr ???
Šwiczenie nr 1-sprawozdanie, sprawozdania biotech
Šwiczenie nr 3 - sprawozdanie, sprawozdania biotech
A3 2, ˙wiczenie nr 11-14
LME 01 - Pomiar rezystancji metoda techniczna, ˙wiczenie nr
geologia, ˙wiczenie nr 1

więcej podobnych podstron