3. Podstawowe założenia psychiatrii środowiskowej.

1. zmniejszenie liczby zaburzeń psychicznych w określonej społeczności lokalnej - profilaktyka

2. leczenie i rehabilitacja przywracająca pacjentowi możliwość do życia we własnym środowisku

3. tworzy i odpowiada za działalność systemu wsparcia społecznego osób chorych i ich rodzin

Programy rehabilitacyjne mają na celu:

1. zmniejszenie nasilenia objawów choroby

2. wyrównanie niepełnosprawności

3. przezwyciężanie naznaczenia związane z chorobą psychiczną

I „Idea przyjaznej wspólnoty”

1. humanizm - uczenie moralne - odejście od opieki nadzorującej do społeczności terapeutycznej

2. sprzeciw i wyzwolenie - przywrócenie praw i godności osoby chorej, zapobieganie stygmatyzacji, marginalizacji i wykluczenie

3. dzielenie losu i odpowiedzialności - chory + osoby kompetentne = praca zespołowa - wspólne decyzje - partnerstwo

II Metoda środowiskowa to deinstytucjonalizacja szpitali i tworzenie placówek środowiskowych:

1. opieka szpitalna

2. opieka ambulatoryjna

3. częściowa hospitalizacja

4. pomoc doraźna

5. służby konsultacyjne i szkoleniowe

Kultura współżycia zdrowych i chorych, ochrona godności, praw obywatelskich, zapobieganie, uczenie, rehabilitacja

Formy:

1. wzmacnianie indywidualnych kompetencji - wzmocnienie pacjenta w prawidłowym funkcjonowaniu: kontakty międzyludzkie, odgrywanie ról społecznych, wykonywanie pracy zarobkowej - treningi, turnusy, spotkania

2. wzmocnienie oparcia społecznego - interwencja socjalna w środowisku pracy, w rodzinie, społeczności lok. opieka

3. budowanie środowisk treningowych i zastępczych

4. modyfikar. środowisk naturalnych

III Na psychiatrie środowiskową mają wpływ realne warunki społeczne kulturalne i cywilizacyjne

Rodzaje:

1. podstawowy - rodzina, najbliższe otoczenie, muszą być sojusznikami

2. chory jako obywatel państwa - ustawa o ochronie zdrowia psychicznego - prawa i uprawnienia

3. człowiek jest użytkownikiem i twórcą kultury ma do tego prawa nawet chorując psychicznie

15. Rola pracownika socjalnego w rozwoju sytuacji trudnej

1. dokonanie analizy i oceny zjawisk związanych pośrednio lub bezpośrednio z osobami uzależnionymi

2. poprawnie kwalifikuje do uzyskania należnych z tego tytułu świadczeń

3. wspiera osoby z grupa ryzyka

4. występuje o pomoc ze strony innych organów, które zajmują się uzależnieniami (organizacje pozarządowe)

5. aktywizuje społeczność lokalna i inspiruje do działań profilaktycznych

6. organizuje spotkania z osobami, które były uzależnione

7. pełni rolę stymulującą, organizuje działania samopomocowe

8. jest partnerem w pomaganiu

9. uświadamia rodzinie co mogło spowodować uzależnienie

10. informuje rodzinę gdzie można otrzymać profesjonalna pomoc

24. Zjawisko akomodacji w koncepcji Piaget'a

Przetrwanie człowieka zależy od możliwości adaptacyjnych jego organizmu. Każdy organizm dostosowuje się do ciągłych zmian w swoim otoczeniu warunkuje to rozwój, który jest niezbędny by organizm mógł należycie funkcjonować w ciągle zmieniającym się złożonym środowisku.

Rozwój - to ciągłe reorganizowanie się wiedzy w nowe coraz bardziej złożone struktury

Nast. one dzięki procesami:

- organizacji - wszystkie struktury poznawcze - wiedza - są powiązane, nowa wiedza integruje się z już uzyskaną

- adaptacja - asymilacja - tendencja do ujmowania nowych doświadczeń z punktu widzenia

istniejącej wiedzy

- akomodacja - zachodzi wtedy gdy nowa informacja jest w stosunku do

istniejących struktur zbyt różna i zbyt złożona. Nie można jej

zasymilować i następuje zmiana struktury, doskonalenia się danej

struktury poznawczej.

W/w procesy przenikają się nawzajem i są niezmienne.

5. Zjawisko geriatryzmu - definicja i znaczenie

---