TERMINY, POJĘCIA

Zorganizowany turysta masowy

• maksimum swojskości, minimum obcości,

• maksimum przyjemności i wygody, minimum wysiłku organizacyjnego,

• materialny komfort, zapewnienie bezpieczeństwa,

• brak ryzyka konfrontacji z odwiedzanym otoczeniem,

• niewielka chęć przeżywania przygód.

Indywidualny turysta masowy

• więcej swojskości, mniej obcości,

• podróż powinna dostarczać satysfakcji, ale może również łączyć się z pewnym ryzykiem,

• konieczne minimum komfortu i bezpieczeństwa,

• ciekawość otoczenia, ale bez ryzyka konfrontacji ze światem mieszkańców,

• możliwość przeżycia nie ryzykownej przygody.

Odkrywca

• poszukuje nowości, porzuca dla niej część swoich nawyków i wygód,

• nie porzuca jednak wygodnego noclegu i pewnego środka transportu,

• sam organizuje sobie podróż,

• schodzi z ubitych szlaków nie zanurza się jednak całkowicie w odwiedzanej rzeczywistości.

Wagabunda (włóczęga)

• fascynacja obcością, rezygnacja z życia w dotychczasowym otoczeniu,

• podróż organizuje sobie sam, podróżuje bez celu, terminu zakończenia i zaplanowanej marszruty,

• żadnych wygód, dostosowuje się do napotykanych warunków,

• przejmuje kulturę napotykanych społeczności.

Turystyka

jako zjawisko społeczne jest zjawiskiem niejednorodnym i obejmuje różne formy wyjazdów, dla realizacji wielu celów. Ten ogół różnorodnych form przemieszczania się turystów nazywamy ruchem turystycznym; pochodzi od francuskiego „tour”, łacińskie „tornus”, „tourisme” angielskie „touring”

W języku angielskim oznacza wycieczkę lub podróż kończącą się powrotem do punktu wyjścia. Termin związany jest jeszcze ze średniowieczem, kiedy podróże w celach krajoznawczych, uprawianie sportów lub podróże dla przyjemności, czy też zaspokajanie ciekawości albo dla rozrywki traktowane było jako rodzaj turystyki.

Turysta

osoba która dobrowolnie opuszcza swoje miejsce zamieszkania na krótszy lub dłuższy okres. Pieszo lub przy wykorzystaniu jakiegoś sprzętu(transportu) w celach krajoznawczych, aktywnego wypoczynku i rozrywki, ale nie związanych bezpośrednio z pracą zarobkową i zamiarem osiedlenia się na stałe.

Odwiedzający

każda osoba podróżująca do miejscowości znajdującej się poza jej codziennym otoczeniem na czas nie dłuższy niż 12 miesięcy, jeśli podstawowym celem podróży nie jest podjęcie działalności zarobkowej wynagradzanej w odwiedzanej miejscowości;

Odwiedzający międzynarodowy to każda osoba, która podróżuje do kraju nie będącego miejscem jego stałego pobytu, na okres nie przekraczający 12 miesięcy, ale głównym celem jego pobytu nie jest zarobkowanie; dzieli się na:

• turystów - osoby, które spędzają przynajmniej jedną noc w obiektach noclegowych odwiedzanego kraju;

• odwiedzających jednodniowych - osoby, które nie nocują w obiektach noclegowych odwiedzanego kraju.

System turystyczny:

• obszary powstawania strumieni ruchu turystycznego,

• obszary docelowe strumieni ruchu turystycznego (regiony turystyczne),

• przestrzenny układ strumieni ruchu turystycznego i ich rozmiary,

• turyści składający się na strumienie ruchu,

• gospodarka turystyczna.

Krajobraz kulturowy

Krajobraz kulturowy to fragment powierzchni Ziemi, jednorodny pod względem kulturowym,

na którym nastąpiło silne zespolenie obiektów kultury materialnej i przyrody. Jest on dziełem człowieka, jednak forma i charakter obiektów kultury materialnej stanowią odbicie warunków środowiska przyrodniczego. Jego podstawowymi elementami składowymi są walory turystyczne

Walory Turystyczne

Stanowią zespół elementów środowiska naturalnego, oraz elementów przyrodniczych, które wspólnie lub każde z osobna są przedmiotem zainteresowania turysty. Biorąc pod uwagę motywy turysty, walory można dzielić na:

• wypoczynkowe- pozostające w stałej zależności od warunków środowiska naturalnego czyli atrakcje środowiska wypoczynkowego, jak atrakcje wielkich miast, centrów rozrywkowo- wypoczynkowych i miejscowości uzdrowiskowych.

• krajoznawcze-oprócz osobliwości przyrodniczych (parki, pomniki przyrody0 obejmuje elementy kultury materialnej i duchowej. Zabytki budownictwa, pamiątki historyczne, tradycje kulturowo- ludowe oraz współczesne organizacje człowieka.

• specjalistyczne- tworzone przez cechy i elementy środowiska przyrodniczego, które umożliwiają uprawianie poszczególnych typów turystyki specjalistycznej są to walory klimatyczno- uzdrowiskowe (wędkarskie, myśliwskie, taternicze).

Region

to obszar wyodrębniający się lub dający się wyodrębnić w ramach większego terytorium.

Wyodrębnić = określić granice regionu.

Region to wydzielony, stosunkowo jednorodny obszar odróżniający się od otaczającego

terytorium określonymi cechami (właściwościami) naturalnymi lub nabytymi.

Atrakcyjność turystyczna

to walory turystyczne(przyrodnicze i kulturowe), zagospodarowanie turystyczne i dostępność komunikacyjna(zewnętrzna i wewnętrzna)

FUNKCJE I DYSFUNKCJE

1. Funkcje zdrowotno - rekreacyjne

Rozwój cywilizacji łączy się z procesem ciągłego odchodzenia człowieka od natury. Im bardziej sztuczne warunki stwarza sobie człowiek, tym bardziej traci na odporności na działanie czynników fizycznych. Znaczne koncentracje szkodliwych dla zdrowia czynników w miastach i osiedlach powodują zmiany w intensywności procesów fizjologicznych i psychicznych. Zanikają nawyki orientacji przestrzennej. Wzrasta liczba dzieci z wadami kończyn dolnych i tułowia. Szerzą się choroby układu krążenia i oddechowego. Popularne stają się choroby nerwicowe.

1. Funkcja zdrowotna

Zdrowotne znaczenie turystyki polega na wyrwaniu człowieka z niezdrowego zurbanizowanego środowiska i wyprowadzenie w taki teren, gdzie działalność gospodarcza nie doprowadziła jeszcze do wystąpienia czynników szkodliwych, godzących w zdrowie ludzkie. Celem tej formy turystyki jest doprowadzenie do tego, aby człowiek w maksymalny sposób korzystał z walorów środowiska naturalnego takich jak: słońce, lasy, śnieg, morze, góry.

• Słońce - pomaga regenerować siły psychofizyczne, hartuje organizm promieniami, poprawia termoregulację ustroju, usprawnia przyswajanie wapnia i żelaza przez organizm, zwiększa produkcję hemoglobiny, przyczynia się do wytwarzania witaminy D.

• Lasy jako element piękna krajobrazu dostarczają przeżyć natury estetycznej stwarzają warunki do regeneracji psychicznej, stwarzają specyficzny bioklimat, zmniejszają zawartość pyłów i CO2, wzrasta ilość tlenu i ozonu, obecność olejków eterycznych i bakteriobójczo działających fitoncydów.

• Śnieg - opad śniegu oczyszcza atmosferę z pyłów, bakterii a nawet zanieczyszczeń gazowych, powoduje to wzrost intensywności promieniowania słonecznego.

• Morze - powietrze strefy przybrzeżnej zawiera wiele aerozolu morskiego, na który składają się kryształki soli morskiej i jodu, co umożliwia naturalną inhalację.

• Góry - piękno krajobrazu działa uspokajająco, mniejsze ciśnienie powoduje zwiększenie produkcji erytrocytów, dłuższy pobyt w górach prowadzi do pozytywnych zmian adaptacyjnych ustroju człowieka, obejmujących procesy termoregulacji, pracy serca i zmiany składu krwi.

b) Funkcja wypoczynkowa

Życie współczesnego człowieka to w większości przypadków ograniczenie aktywności ruchowej. Niedostatek ruchu staje się zagrożeniem dla zdrowia, gdyż nawet niewielki wysiłek powoduje:

• zmęczenie, będące zjawiskiem fizjologicznym,

• przemęczenie, to jest zmniejszenie sprawności całego ustroju,

• wyczerpanie, będące stanem bliskim wystąpienia choroby.

2. Funkcje społeczno - wychowawcze turystyki

a) Funkcja edukacji kulturalnej

Kultura jest to całokształt materialnego i duchowego dorobku ludzkości, wytworzonego w ogólnym rozwoju historycznym lub w jego określonej epoce.

Związki turystyki z kulturą są oczywiste i powszechnie zauważalne. Kultura inspiruje ludzi do podejmowania działalności turystycznej, natomiast turystyka popularyzuje dobra kultury. Turystyka i krajoznawstwo mając ścisły związek z kulturą wychowują dla niej poprzez kontaktowanie ludzi z jej dobrami.

b) Funkcja wychowawcza

Wychowawcze skutki działalności turystycznej dotyczą zarówno samych turystów, jak też ludności odwiedzanych terenów. O sile oddziaływania wychowawczego na turystę, o efekcie wychowawczym decydują zarówno czynniki dotyczące samego turysty jak i wartości odwiedzanego środowisk

Podstawowym celem wychowawczym turystyki jest kształtowanie osobowości człowieka i przygotowanie go do życia w społeczeństwie. Rolę tę spełniają głównie turystyka krajoznawcza i kwalifikowana wyrabiając wiele pozytywnych cech zwłaszcza u młodzieży.

c) Funkcja poznawcza (kształcąca)

Funkcja ta pozwala zaspokajać jedną z ważnych potrzeb człowieka - poznanie świata, która jest ciągle nie spełniona do końca. Turystyka uczy, poszerza wiedzę a także przysparza wielu umiejętności praktycznych.

3. Funkcja urbanizacyjna (miastotwórcza)

Wielu autorów podkreśla związki między turystyką a urbanizacją. Występują tu dwustronne zależności:

• rozwój funkcji turystycznych w danym regionie powoduje wzrost zatrudnienia czego konsekwencją jest osiedlanie się i powiększanie liczby mieszkańców,

• rozwój procesów urbanizacyjnych wpływa na tempo i kierunki rozwoju turystyki.

4. Funkcja etniczna

Jednym z motywów podróży jest szukanie swych „korzeni”, czyli jest to tak zwana turystyka etniczna. U podstaw etnicznej funkcji turystyki leżą liczne związki krajów emisji i krajów recepcyjnych. Ilustracją występowania tych związków może być turystyka etniczna do Polski np. ludności niemieckojęzycznej, narodowości żydowskiej.

Funkcja ta ma szczególne znaczenie dla emigrantów poprzez stworzenie możliwości bezpośredniego kontaktu z krajem ojczystym, bądź krajem pochodzenia przodków.

5. Funkcja kształtowania świadomości ekologicznej

Środowisko naturalne jest podstawowym surowcem dla przemysłu turystycznego. Dlatego też generalnym założeniem organizatorów turystyki winna być dbałość o zachowanie walorów turystycznych środowiska przyrodniczego w jak najlepszym stanie.

Działacze turystyczni - turyści byli prekursorami ochrony przyrody - inicjowali zakładanie rezerwatów, parków narodowych itd.

6. Funkcja ekonomiczna turystyki

1. Przygotowanie

2. Podróż (tam)

3. Pobyt

4. Podróż ( z powrotem)

Funkcje ekonomiczne (gospodarcze) wynikają z konsumpcji turystycznej. Konsumpcja ta składa się z czterech etapów i w każdym z tych etapów występują funkcje pozytywne.

Etap pierwszy - przygotowanie, odbywa się ono w miejscu stałego zamieszkania potencjalnego turysty. Ekonomiczne skutki wyjazdu turystycznego pobudzają gospodarkę regionu wysyłającego:

• wywołują zmiany w strukturze dotychczasowej konsumpcji w postaci nowego popytu na artykuły związane z planową podróżą (sprzęt turystyczny)

• pobudzają inwestycje, zwiększają produkcję artykułów związanych z wyjazdem(wzrost zatrudnienia, podatki itp.),

• powodują powstawanie instytucji ułatwiających podróżowanie.

Etap drugi i czwarty - podróż do celu i powrót. Występują tu korzyści zarówno dla regionu wysyłającego jak i recepcyjnego. Najważniejsze z nich to:

wzrost zatrudnienia przy rozbudowie infrastruktury transportowej,

• wzrost zatrudnienia związany z obsługą podróżnych,

• wpływy za świadczone usługi transportowe,

• pobudzenie innych sektorów gospodarczych związanych z transportem.

Etap trzeci - turystyka w miejscu pobytu czasowego. Pozytywne funkcje ekonomiczne w tym etapie to:

• napływ środków pieniężnych;

• aktywizacja zawodowa lokalnych społeczności,

• pobudzenie szeroko rozumianego popytu w regionach recepcyjnych;

• wzrost dochodów miejscowej ludności, co pobudza popyt i produkcję.

7. Funkcja polityczna

Turystyka, zwłaszcza międzynarodowa jest istotnym czynnikiem osiągania i poszerzania różnych celów politycznych, może to następować m. in. poprzez poszerzanie międzynarodowych stosunków z innymi krajami, budowanie wizerunku swojego kraju za granicą, aktywizację turystyki etnicznej, np. polonijnej.

1. Dysfunkcje w środowisku społeczno - kulturowym

Turystyka pełni wiele pożytecznych funkcji: wychowawczych, kształcących, wypoczynkowych, zdrowotnych i innych. Jednak jej oddziaływanie na środowisko społeczno-kulturowe ma również i negatywne skutki.

Oddziaływanie turystyki na środowisko społeczno - kulturowe przebiega dwoma torami:

• przez turystów,

• przez infrastrukturę turystyczną.

Problemy w postaci konfliktów między turystami a ludnością miejscową występują, gdy liczba turystów znacznie przekracza liczbę stałych mieszkańców. Występuje wówczas zjawisko „przeciążenia turystycznego”, które ma negatywne skutki również dla turystów w postaci wzrostu kosztów utrzymania, zwiększonego ruchu samochodów, zatłoczenia restauracji itp.

2. Dysfunkcje w środowisku przyrodniczym

Środowisko przyrodnicze jest istotnym czynnikiem rozwoju turystyki, stąd szczególny niepokój budzi fakt traktowania niektórych dóbr jako dobra wolne /woda i powietrze/ czyli niewyczerpywalne, co w świetle ostatnich badań nie jest prawdą.

3. Dysfunkcje w sferze gospodarczej

Negatywne skutki turystyki w sferze gospodarczej odczuwane są szczególnie przez kraje recepcyjne. Najistotniejszym momentem może być tu uzależnienie państw przyjmujących od państw wysyłających turystów, szczególnie w sytuacji, gdy znaczna część dochodów wraca do krajów emisyjnych np. jako zapłata za importowane urządzenia niezbędne do obsługi turystyki zagranicznej przyjazdowej. Znaczna część hoteli należy do organizacji ponad państwowych i do nich trafia większość dochodów.

RODZAJE TURYSTYKI

KRAJOZNAWCZA- poznawanie kraju, ruch w formie wycieczkowej, funkcja wychowania i kształtowania. Uczy i kształtuje jak zachować się na szlaku

ZDROWOTNA wyjazd w celu regeneracji sił fizycznych i psychicznych, ma charakter wiodący, pobyt w sanatorium (rodzaj imprezy rekreacyjnej ścisła kontrola lekarska) wczasy profilaktyczne (wczasy podczas których korzystamy z zabiegów lecz nie są one w naszej bazie organizacyjnej)

SOCJALNA zależy głownie od polityki społecznej danego państwa, obejmującej strefy wypoczynku, rozwijała się bardzo dobrze, teraz podupada, fundacje i stowarzyszenia zajęły się dofinansowaniem tej turystyki.

ALTERNATYWNA przeciwieństwo turystyki masowej, trudniejsza, małe grupy turystyczne, dąży do przemyśleń na szlaku. Daje możliwość poznania społeczności.

RELIGINO- PILEGRZYMKOWA głownie cele podróży to aspekt religijny i poznawczy

MOTYWACYJNA stosunkowo młody rodzaj turystyki, przynosi duży dochód finansowy dla branży, motywuje ludzi z firm biznesowych do lepszej pracy, za dobre wyniki otrzymuje wyjazd wycieczkowy.

KONGRESOWA konferencje, sympozja, kongresy, w wielu krajach, wymaga dobrego przygotowania, wysoki standard, 2 krotnie wyższe dochody od masowej,

ETNICZNA (SENTYMENTALNA) podróże zagraniczne do krajów przodków, pozwala na spotkanie grup etnicznych odwiedzającego kraju, zapoznanie z historią i kulturą.

POLONIJNA Polacy mieszkający na stałe za granicą mają tradycje, Polskie korzenie, największe skupienie Polonii jest w USA i Irlandii, bardzo duże znaczenie kulturalno , tradycyjne.

BIZNESOWA dynamiczny rozwój, wyjazdy służbowe, wymaga dokładnego przygotowania, wysoka jakość usług, praca zawodowa, część sportowa, kulturalno- rozrywkowa oprócz pracy,

WĘKARSKA MORSKA pełnomorska, żeglarska, pasażerska żegluga przybrzeżna, promowa żegluga, turystyka podwodna, dobre warunki atmosferyczne, wtedy cieszy się powodzeniem, wygoda, rejsy wycieczkowe promem.

WIEJSKA cisza, spokój, co raz mniej gospodarstw, poznajemy przyrodę, krajobraz

KWALIFIKOWANA związana z ludźmi młodymi, wysportowanymi, związana ze sportem, daje możliwość oderwania się od codzienności, stresu.

TANPINGOWA ważna kondycja fizyczna, wyjazdy zbiorowe, w celu poznawczym, bez udziału zagranicznego kontrahenta, małe nieformalne grupy, ciągła zmiana otoczenia, swobodne wędrowanie.

TREPINGOWA

wspinaczka wysokogórska, pokonywanie dużych odległości w czasie kilkudniowych wędrówek pieszych

KULTURALNA dostępna do wszystkich mas społecznych, przemieszczanie się na imprezy kulturowe, rozrywkowe, przemieszczanie z małych aglomeracji, wsi do dużych miast.

WEEKENDOWA imprezy w plenerze, czas spędzony z rodziną, cel integracyjny, każdy chce odpocząć.

EKOTURYSTYKA minimalny wpływ na środowisko, polega na obserwowaniu i poznawaniu przyrody, związana z agro- turystyką i turystyk wiejską,

EDUKACYJNA wyjazdy w celu naukowym, podnoszenie kwalifikacji językowych, edukacyjnych, zawodowych, sportowych JEŹDZIECKA wczasy w siodle, obozy jeździeckie, powożenie koni.

ŁOWIECKA nie dla każdego, koła łowieckie, uprawnienia, zgoda na broń

ŻEGLARSKA czysta turystyka żeglarska jak i edukacyjna, turystyka kwalifikowana, dyscyplina rekreacyjna.

LOKALNA obejmuje wieś bądź miasto, mająca warunki do jej rozwoju, transport- rower,

MIJSKA zlepek rozwoju wszystkich turystyk, daje możliwości sportowe, kulturowe, handlowe, itp. Przewodnicy, piloci. Małe, duże rodzinne grupy, duże dochody

ZRÓWNOWAŻONA występuje od niedawna, równowaga między środowiskiem a turystyką, dbanie o środowisko, pielęgnacja natury, zbliżona do eko-turystyki, zachowanie zasobów przyrody, planowanie turystyki, dąży do obniżenia ilości odpadów.

Kraje przyjmujące największą liczbę turystów

1. Francja (79 mln)

2. USA (58 mln)

3. Hiszpania (53 mln)

4. Chiny (53 mln)

5. Włochy (42 mln)

Kraje o największych przychodach z turystyki:

1. USA (110 bln)

2. Hiszpania (61 bln)

3. Francja (55 bln)

4. Włochy (45 bln)

5. Chiny (40 bln)

Największy ruch turystyczny w regionach turystycznych świata : (1990-2008)

EUROPA

Dwukrotny wzrost ruchu turystycznego w przeciągu 20 lat i wynosi - 922 mln ludzi.

Przyjmuje ponad 50% ruchu światowego.

Odstaje od turystyki światowej mimo 53% ruchu światowego.

Najbardziej popularna Europa Płd. ~ 10%

AZJA

Przyjmuje 20% ruchu turystów(druga po Europie)

Ponad trzykrotny wzrost turystów w przeciągu 20 lat.

Dominuje Płn-Wsch. część Azji

AMERYKA

Przyjmuje 16% światowego ruchu turystów

Półtorakroty wzrost turystów w przeciągu 20 lat (brak dynamicznego wzrostu)

Dominuje Ameryka Płn.(USA i Meksyk)

AFRYKA(bez Egiptu)

Przyjmuje 5% światowego ruchu turystycznego.

Trzykrotny wzrost turystów w przeciągu 20 lat (duża dynamika wzrostu)

BLISKI WSCHÓD

Przyjmuje 6% światowego ruchu turystycznego.

Pięciokrotny wzrost ruchu turystycznego przez 20 lat

Ruch Turystyczny - Państwa z regionów

EUROPA:

1. Francja

2. Włochy

3. Hiszpania

AZJA:

1. Chiny

2. Hong-Kong

3. Malezja

4. Tajlandia

AMERYKA(Płn. i Płd.)

1. USA

2. Meksyk

3. Kanada

AFRYKA(bez Egiptu)

1. RPA

2. Maroko

3. Tunezja

BLISKI WSCHÓD

1. Egipt

2. Arabia Saudyjska

Chłonność

Określa naturalną odporność środowiska przyrodniczego na degradację spowodowaną ruchem turystycznym. Wyrażona jest , jako maksymalna liczba uczestników ruchu turystycznego mogących jednocześnie przebywać na danym obszarze nie powodując dewastacji i degradacji środowiska naturalnego i pogorszenia warunków wypoczywania.

Pojemność(np. bazy noclegowej, gastronomicznej, towarzyszącej)

Określa maksymalną liczbę uczestników ruchu turystycznego mogących jednocześnie korzystać z poszczególnych urządzeń bez przyczyniania się do zmniejszania zakresu i poziomu podaży usług turystycznych oraz dezorganizacji życia społeczno-gospodarczego

USTAWA Z DN. 29 SIERPNIA 1997 O USŁUGACH TURYSTYCZNYCH(wymóg UE, chroni konsumenta)

1.Usługi turystyczne - usł. przewodnickie, hotelarskie oraz inne, świadczone turystom lub odwiedzającym

2. Impreza turystyczna - co najmniej dwie usługi turystyczne objęte wspólną ceną

3. Wycieczka - rodzaj imprezy turystycznej(przemieszczanie się ze zwiedzaniem)

4. Organizowanie imprez turystycznych:

1. Organizator turystyki(tour operator) - przedsiębiorca organizujący imprezę turystyczną

2. Pośrednik turystyczny - i organizator i sprzedawca - na życzenie klienta może sam zorganizować imprezę turystyczną lub kupić ją i sprzedać za określoną przez siebie cenę

3. Agent turystyczny - nie tworzy produktu turystycznego, jedynie sprzedaje go - działała w imieniu i na rzecz organizatora turystyki - cenę produktu ma narzuconą od organizatora(nie może jej sam ustalać)

5. Przewodnik turystyczny - nie jest kadrą społeczną, jest kadrą zawodową; ma uprawnienia do udzielania informacji turystycznych i krajoznawczych oraz oprowadzania wycieczek i turystów indywidualnych po obiektach, trasach i miejscowościach. Podział: górski(ma trzy klasy: I, II, III; zaczyna się od klasy III), miejski i terenowy; wymagania: ukończone 18lat, dobry stan zdrowia, niekaralność, odbycie szkolenia i praktyki przewodnickiej oraz zdanie egzaminu.

6. Pilot wycieczek - zawód wykonywany przez osoby posiadające uprawnienia do kierowania imprezą turystyczną, w imieniu organizatora opiekuje się grupą i czuwa nad realizacją planu wycieczki; wymagania: ukończone 18lat, minimum średnie wykształcenie, dobry stan zdrowia, niekaralność, znajomość co najmniej jednego języka obcego w mowie i piśmie(egzamin przed wojewódzką komisją egzaminacyjną języków obcych)-pilot wycieczek zagranicznych; oraz ukończenie kursu i zdanie egzaminu.

Kryteria, jakie musi spełniać dany obiekt, żeby nazywał się:

• Hotelem - minimum 10 pokoi, w większości 1,2-osobowych; pokoje nie muszą mieć łazienki(może ona być wspólna na korytarzu np. dla dwóch pokoi), całodobowa recepcja;

• Motelem - hotel przy drodze z możliwością korzystania z usług motoryzacyjnych, dysponuje parkingiem;

• Pensjonatem - minimum 7 pokoi, musi świadczyć dla klientów całodzienne wyżywienie;

• Kempingiem - obiekt strzeżony i ogrodzony z miejscem na nocleg(namiot, przyczepa, samochód turystyczny) oraz z możliwością przyrządzenia, przez klienta, posiłku we własnym zakresie(kuchnia + miejsce do zjedzenia i zmycia naczyń), zapewnione miejsce do zaparkowania samochodu i urządzenia sanitarne;

• Polem biwakowym - wydzielony obiekt w terenie do postawienia namiotu, przeczepy, samochodu turystycznego-bezpłatne i niestrzeżone;

• Domem wycieczkowym - przeznaczenie - wycieczki minimum 30osób, miejsce dostosowane do samoobsługi klienta(mini kuchnia + miejsce do zjedzenia - głównie śniadania i kolacje) z recepcją;

• Schroniskiem młodzieżowym - obiekt dl turystyki szkolnej, przystosowany do samoobsługi klienta, pokoje wieloosobowe niekoedukacyjne;

• Schroniskiem - obiekt związany z turystyką kwalifikowaną, zlokalizowany poza obszarami zabudowanymi, przy szlakach turystycznych z recepcją, może pobierać symboliczne opłaty za nocleg;

Kategoryzacja:

• 
  Hotele, motele, pensjonaty - pięć kategorii( )- w zależności od m², klasy urządzeń sanitarnych i usług dla klienta(baseny, sauny itp.)

• 
  Kempingi - cztery kategorie ( ) - w zależności od luksusu sanitarnego bądź podłączenia pod prąd

• Domy wycieczkowe, schroniska młodzieżowe - trzy kategorie oznaczone cyframi rzymskimi

Organizacje

• PIT - Zarejestrowana 13 stycznia 1990. Jej założycielami było 50 podmiotów które dysponowały największym potencjałem gospodarczym. Została przyjęta w poczet międzynarodowych organizacji turystycznych tzw. „narodowej”. Cele: reprezentowanie interesów gospodarczych swoich członków, działalność na rzecz rozwoju gospodarki turystycznej, podnoszenie poziomu i kultury obsługi turystów, kształcenie i upowszechnianie zasad etyki w działalności gospodarczej.

• POT - Powołana w styczniu 2000 r. Narodowa Organizacja Turystyczna pod nazwą Polska Organizacja Turystyczna (POT) z siedzibą w Warszawie. Zadania: promocja Polski jako kraju atrakcyjnego turystycznie, zapewnienie funkcjonowania i rozwijania Polskiego systemu informacji turystycznej, inicjowanie, opiniowanie i wspomaganie planów rozwoju i modernizacji infrastruktury turystycznej, współdziała z regionalnymi i lokalnymi organizacjami turystycznymi

• ROT - Zapewnia profesjonalną promocję turystyczną regionu oraz lepiej wykorzystuje środki promocyjne

• PTSM - Utworzone w 1926 r. (jako trzecie na świecie). Jest w Polsce reprezentantem światowego ruchu schronisk młodzieżowych. Działalność: organizowanie sieci schronisk młodzieżowych, organizowanie środowiskowych, wojewódzkich i centralnych imprez turystycznych, upowszechnianie obozów wędrownych(tania i wartościowa forma wypoczynku wśród młodzieży) 

• PTTK( PTT + PTK) - Powstało w 1950r. Rozwija i upowszechnia krajoznawstwo i turystykę kwalifikowaną(górska, piesza, kajakowa, żeglarska, kolarska, motorowa i narciarska). Zadania: ułatwia wędrowanie indywidualne, upowszechnia system odznak w celu rozwoju zainteresowań, popularyzuje wiedzę o najbardziej atrakcyjnych terenach Polski i promuje turystykę aktywną, organizuje rajdy, złazy, zloty, rejsy itp., odpowiada za wyznaczanie szlaków ich konserwacje

• ZHP - Zatwierdzona działalność w listopadzie 1918r. Symboliczni założyciele to Andrzej i Olga Małkowscy. Najbardziej ogólnopolskie, patriotyczne stowarzyszenie dzieci i młodzież. Cele: stwarzanie warunków do wszechstronnego rozwoju człowieka, kształtowanie osobowości człowieka odpowiedzialnego, upowszechnianie w społeczeństwie takich wartości jak: wolność, prawda, sprawiedliwość, demokracja, samorządność, równouprawnienie, tolerancja i przyjaźń, umożliwienie nawiązywania kontaktów międzyludzkich ponad wszelkimi podziałami, propagowanie wiedzy na temat przyrody, ekologii oraz kształtowanie potrzeby kontaktu z przyrodą.

3

---