WYKŁAD II
Zdrowie psychiczne - pojęcie, modele oraz diagnoza
Norma a normalność:
norma = idealny wzór właściwości
normalność = właściwości przypisane ludziom według wzoru normalności, czyli normy
NORMALNOŚĆ
powszechność
zgodność z oczekiwaniami, wzorami zachowań właściwymi dla danej populacji
zgodność z normami obowiązującymi w danej populacji
NORMA ILOŚCIOWA
wynik pomiaru
odzwierciedla rozkład cechy w populacji
np.: neurotyzm
inteligencja
pojemność pamięci
procedura
wynik konkretnej osoby რ porównanie z normą
„normalny” = uzyskał wynik nie niższy od przeciętnej w populacji
NORMA SPOŁECZNO-KULTUROWA
powszechne dla danej kultury podejście realistyczno-konwencjonalistyczne
„normalny” = typowy
odchylenie od wzorców społeczno-kulturowych = dewiacja (grozi sankcjami społecznymi)
zgodność z normami skodyfikowanymi, moralnymi i prawnymi
„normalny” = nienaruszający ładu społecznego
NORMA TEORETYCZNA
twierdzenia naukowe
procedura
obserwowalne wskaźniki რ porównanie z teoretycznymi twierdzeniami
„normalny” = taki, który jest zgodny z opisywanym przez daną teorię modelem normalności
odejście od kryteriów zdroworozsądkowych i powierzchownych
DEFINOWANIE ZDROWIA
dobrostan (ang. well-being) fizyczny, psychiczny i społeczny (WHO, 1948)
zdrowie jako stan idealny
dyspozycja: zdolność jednostki do osiągania pełni własnych możliwości
dyspozycja AKTUALIZACJA stan
proces poszukiwania i utrzymywania równowagi między zasobami jednostki a wymaganiami otoczenia
MATATEORETYCZNE MODELE ZDROWIA
OBSZAR RÓŻNIC |
ZAŁOŻENIA |
DEFINIOWANIE ZDROWIA |
PRZYCZYNY CHORÓB |
PRZEDMIOT BADAŃ |
SYSTEM OPIEKI |
Model biomedyczny |
Dualizm |
Negatywna koncepcja zdrowia - zdrowie to brak objawów |
Nie uwzględnia wpływu środowiska |
Choroba |
Pacjent traktowany przedmiotowo |
Model holistyczno-funkcjonalny |
Holizm - wpływ somy na psyche i odwrotnie |
Równoważenie zasobów (wewnętrzne i środowiskowe) i czynników ryzyka |
Podmiotowe |
Proces |
Pacjent jako podmiot: świadomy i aktywny |
Model ewolucyjny |
Ciało i psyche powstały na drodze ewolucyjnej |
Choroba to dysfunkcja spowodowana niepowodzeniem mechanizmów wewnętrznych w sprawowaniu funkcji przystosowawczych |
Interakcja czynników genetycznych i środowiskowych |
Interakcja czynników genetycznych |
Pacjent jako przedmiot oddziaływania |
Model ekologiczno-systemowy |
Holizm - hierarchia podsystemów ekosystemu |
Zdrowie to zdolność jednostki do budowania ciągle nowej homeostazy wewnętrznej ze zmieniającym się środowiskiem - systemem nadrzędnym |
Zaburzenie równowagi funkcjonalnej |
Ewolucja etapów: zdrowie - budowanie równowagi i choroba - jej burzenie i budowanie nowej |
Leczenie powinno być skierowane na systemy społ.-kulturowe. Promocja zdrowia |
SPOSOBY KONSTRUOWANIA POJĘCIA ZDROWIA
Powolny rozwój pozytywnych koncepcji zdrowia
Pierwsze ujęcie zdrowia psychicznego
(M. Jahoda, 1958) - zbiór kryteriów na podstawie analizy różnych teorii psychologicznych:
Postawy względem Ja
Zdolność do rozwoju i samorealizacji
Zdolność do integracji
Zdolność do autonomii
Zdolność realistycznego spostrzegania rzeczywistości
Radzenie sobie z wymaganiami
Reinterpretacja teorii psychologicznych, aby wydobyć założenia dla koncepcji zdrowia
Podejście dedukcyjne
Analiza twierdzeń o adaptacyjnych, rozwojowych i sensotwórczych mechanizmach oraz właściwościach jednostki
Analiza okresu historycznego i kontekstu kulturowego powstania teorii
Podstawy pracy klinicznej
Model kompletnego zdrowia psychicznego (Keyez, Lopez, 2002)
Zdrowie psychiczne wyraża się symptomami, tzn. obserwowalnymi przejawami tego, z jaką skutecznością zachodzą kluczowe dla jakości życia procesy psychiczne (symptomy dobrostanu)
Formy zdrowia psychicznego: jakość transakcji ze środowiskiem wyrażająca się stopniem skuteczności radzenia sobie z zadaniami życiowymi i wyzwaniami
Jakie zaburzenie ma pacjent? Jak pacjent sobie radzi?
Przejawy dobrostanu (wymagają zdefiniowania):
Symptomy emocjonalnego dobrostanu
Symptomy psychologicznego dobrostanu
Symptomy społecznego dobrostanu
ZDROWIE PSYCHICZNE A KIERUNKI PSYCHOLOGII
OBSZAR RÓŻNIC |
DEFINIOWANIE ZDROWIA |
ŹRÓDŁA ZDROWIA |
DIAGNOZA ZDROWIA |
MECHANIZMY ROZWOJOWE |
ORIENTACJA PSYCHO- DYNAMICZNA |
Integralność ego, autonomia ego, dojrzałe obrony (wyparcie, tłumienie, racjonalizacja) |
Zasada psychicznego determinizmu |
Diagnoza genetyczna |
Zasada rzeczywistości, relacje z matką w dzieciństwie jako podstawa rozwoju reprezentacji self |
ORIENTACJA BEHAWIORALNO-POZNAWCZA |
Przystosowawcze umiejętności, racjonalne przekonania |
Środowiskowość - człowiek kształtuje się pod wpływem oddziaływań zewnętrznych |
Analiza zachowań, czynników oraz praw uczenia się - podejście empiryczne |
Różne formy uczenia się oraz kształtowanie zdolności do samo-regulacji w oparciu o wiedzę, kompetencje, poczucie tożsamości i autonomii |
ORIENTACJA HUMANISTYCZNO-EGZYSTENCJALNA |
Samorealizacja polega na rozpoznawaniu i urzeczywistnianiu wartości |
Pozostawanie |
Podejście holistyczne i subiektywistyczne |
Świadomość własnego doświadczenia |
ORIENTACJA SYSTEMOWA |
System rodzinny w cyklu życia podlega zmianom, które są równoważone siecią nowych relacji |
Stałość reguł - tożsamość rodziny, a jednocześnie rozwój każdego członka |
Diagnoza systemu z uwzględnieniem założenia o cyrkularności interakcji |
Zasady efektywnej komunikacji, hierarchia rodzinna, rozwojowy charakter związków międzypokoleniowych |