RACHUNKOWOŚĆ

Ze względów metodycznych i praktycznych wyodrębnia się:

- rachunkowość finansową - ukierunkowaną na zewnętrznych odbiorców informacji (np. Urząd Skarbowy). Zasady jej prowadzenia są regulowane prawem bilansowym czyli ustaw o rachunkowości.

- zarządczą - ukierunkowana na wspomaganie procesu decyzyjnego w danej jednostce, ma dostarczać takich informacji, które pozwolą opracować politykę przedsiębiorstwa oraz pomogą w planowaniu i kontroli a także w podejmowaniu decyzji na różnych szczeblach przy różnych wariantach.

- podatkową

Lp.	cecha	rach. finansowa	rach. zarządcza
1.	główni użytkownicy inf.	użytkownicy zewnętrzni	użytkownicy wewnętrzni
2.	typ i częstość inf.	sprawozdania finansowe wymagane prawem, zazwyczaj na koniec kwartału lub roku	inf. na potrzeby wewnętrzne sporządzane tak często jak wymaga tego proces decyzyjny
3.	przeznaczenie inf.	ogólne poinformowanie zainteresowanych stron o finansowym stanie jednostki gosp.	dostarczanie zainteresowanym decydentom danej jednostki specjalistycznych inf. do przygotowywania decyzji
4.	kształt inf.	wysoce zagregowane inf. o jednostce ujmowanej jako całość i zestawione w znormalizowane sprawozdanie	szczegółowe w zależności od problemu, pochodzące z zasobów księgowych, jak i innych źródeł specjalistycznych

rachunek ekonomiczny - nie jest synonimem rachunkowości, stanowi zespół metod umożliwiających wybór najlepszego spośród wielu wariantów rozwiązania problemu (np. kalkulacje)

controlling - dyscyplina wspomagająca zarządzanie, która podejmuje planowanie, organizowanie, informowanie, kontrolę i analizę oraz elementy motywowania pracowników do efektywnego działania

rach. rolnicza - jedna z rach. branżowych, które uwzględniają specyfikę prowadzonej działalności. Jej głównym celem jest przedstawienie w ujęciu wartościowym procesów gospodarczych i towarzyszących im zjawisk finansowych w jednostkach rolniczych. Podsystemy rach. rolniczej: księgowość, kalkulacje rolnicze, sprawozdawczość finansowa, pozaksięgowe obliczanie kosztów i analiza finansowa.

Funkcje rachunkowości:
informacyjna

dowodowa - w księgach rachunkowych zapisy wykonywane są na podstawie dokumentów, które są przechowywane i mogą być dostępne wybranym jednostkom

kontrolna - możliwość obserwacji wartości majątku i ich zmian przez właścicieli i inne zainteresowane jednostki

rozliczeniowa - pomaga dokonywać rozliczeń

sprawozdawcza - przekazywanie inf. wg określonego rozkładu

optymalizacyjna - modyfikacja i weryfikacja planów przedsiębiorstw

Prawo bilansowe określa:
* zasady prowadzenia rachunkowości

* prowadzenia ksiąg rachunkowych, ujmujących zapisy zdarzeń w porządku chronologicznym i systematycznym na podstawie dowodów księgowych

* okresowe ustalanie i sprawdzanie drogą inwentaryzacji rzeczywistego stanu aktywów i pasywów

* wycenę aktywów i pasywów
* ustalanie wyniku finansowego
* sporządzanie sprawozdań finansowych jednostki oraz grupy kapitałowej
* gromadzenie i przechowywanie dowodów księgowych oraz innej ważnej dokumentacji
* tryb badania przez biegłych rewidentów i ogłaszanie sprawozdań finansowych dla określonych podmiotów prowadzących rachunkowość
* ochronę danych i odpowiedzialność karną

Do prowadzenia rachunkowości pełnej zgodnie z prawem bilansowym zobowiązani są:

- spółki handlowe - jednostki posiadające osobowość prawną, np. spółki kapitałowe (z o.o., s.a.), spółdzielnie, przedsiębiorstwa państwowe
- spółki osobowe (jawne, partnerskie, komandytowe, komandytowo-akcyjne) pod warunkiem, że prowadzą księgi rachunkowe, jeśli ich przychody netto ze sprzedaży produktów, usług, wyrobów i transakcji przekroczyły łącznie w poprzednim okresie obrotowym równowartość 800 tys. euro
- banki i jednostki, które działają na podstawie ustawy prawo bankowe

- jednostki zajmujące się ubezpieczeniami, funduszami inwestycyjnymi i emerytalnymi

- firmy funkcjonujące w oparciu o prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi

- gminy, powiaty, województwa i ich związki a także podlegające im jednostki budżetowe
- podmioty zagraniczne, które zarejestrowały działalność na terytorium RP (osoby fizyczne i prawne)

- jednostki otrzymujące dotacje i subwencje od państwa

Zasady rachunkowości:

nadrzędna - zasada wiernego i rzetelnego obrazu oraz kompetencji

zasady umożliwiające zachowanie zasady nadrzędnej

ostrożnej wyceny aktywów i pasywów - pesymistycznie wyceniać aktywa, zawyżać koszty, zaniżać przychody)

kontynuacji działania

rachunkowości memoriałowej - inne podejście do ewidencji w porównaniu z zasadą kasową (rejestruje się tylko ruch pieniądza), tu przedmiotem ewidencji są zarówno miary pieniądza jak i innych zasobów. 1 cecha: ujmowane są wszystkie rodzaje zasobów i związane z nimi zdarzenia gosp., 2 cecha: w momencie wyceniania kosztów zużycia musimy uwzględniać faktyczny historyczny koszt poniesiony w momencie nabywania zużywanego czynnika produkcji, 3 cecha: uznanie przychodu w momencie transakcji wymiany dóbr, przychód uznaje się za osiągnięty, gdy zawarto transakcję
współmierności kosztów i przychodów

ciągłości - ciągłość metod stosowanych w rachunkowości

istotności - trzeba prezentować tylko te inf., które są istotne dla działalności firmy

periodyzacji - wyznaczanie konkretnych okresów obrotowych

zakazu kompensat - trzeba wykazywać zarówno należności jak i zobowiązania

Regulacja zasad rachunkowości na świecie

Organizacje międzynarodowe na rzecz harmonizacji (ujednolicenia) zasad rachunkowości

organizacja	zakres prac
IASC International Accounting Standards Commitee - Międzynarodowy Komitet Standardów Rachunkowości	opracowywanie i upowszechnianie w interesie publicznym Międzynarodowych Standardów Rachunkowości (MSR) oraz inne prace służące harmonizacji zasad rachunkowości
ONZ - Zespół Roboczy Ekspertów ds. Międzynarodowych Standardów Rachunkowości i sprawozdawczości	raporty oceniające, koordynujące i ukierunkowujące postępy prac wdrożeniowych MSR
UE - Zespół Studyjny Księgowości	wytyczne określające zasady prowadzenia rachunkowości, sporządzania rocznych zamknięć rachunkowych, konsolidacji sprawozdań, przeprowadzania rewizji
OCED - Organizacja ds. Współpracy Gospodarczej i Rozwoju - Grupa Robocza Ekspertów Rachunkowości	raporty w sprawach terminologii rachunkowości, budowy sprawozdań, porównywalności standardów
IAFC - Międzynarodowa Federacja Księgowych	ustanawia standardy

Budowa MSR:
1. wprowadzenie, w którym podaje się cel standardu i wyjaśnienie pojęć, których będzie on dotyczył

2. wyjaśnienia i komentarze

3. zasadnicza treść standardu

Standardy nie stanowią prawa, możemy się jedynie na nie powoływać

Opublikowano ponad 40 standardów:

- prezentacja zastosowania zasad rachunkowości
- wycena i prezentacja zapasów wg kosztów (cen historycznych)
- skonsolidowane sprawozdania finansowe
- amortyzacja
- pozycje nietypowe i dotyczące okresów poprzednich oraz zmiany zasad prowadzenia rach.

- działalność badawczo-rozwojowa
- zdarzenia warunkowe oraz zdarzenia, które nastąpiły po dacie bilansu

Dyrektywy (w krajach UE są obowiązującymi prawami)
W dziedzinie rach. Komisja UE wydała szereg dyrektyw, z których najistotniejsze to:

- Czwarta Dyrektywa o rocznych zamknięciach spółek o określonych formach prawnych
- Siódma Dyrektywa o skonsolidowanych sprawozdaniach finansowych
- Ósma Dyrektywa w sprawie zatwierdzania osób odpowiedzialnych za prowadzenie ksiąg rachunkowych

AKTYWA

aktywa - kontrolowane przez jednostkę zasoby majątkowe o wiarygodnie określonej wartości, powstałe w wyniku przeszłych zdarzeń, które spowodują w przyszłości wpływ do jednostki korzyści ekonomicznych

Klasyfikacja majątku podmiotu gospodarującego stosowana w rachunkowości

MAJĄTEK PODMIOTU GOSPODARUJĄCEGO
MAJĄTEK TRWAŁY (AKTYWA TRWAŁE)		MAJĄTEK OBROTOWY (AKTYWA OBROTOWE)
1.	wartości niematerialne i prawne	zapasy
2.	rzeczowy majątek trwały	należności krótkoterminowe
3.	należności długoterminowe	inwestycje krótkoterminowe
4.	inwestycje długoterminowe	krótkoterminowe rozliczenia międzyokresowe
5.	długoterminowe rozliczenia międzyokresowe

1) wartości niematerialne i prawne - nabyte przez jednostkę prawa majątkowe nadające się do gosp. wykorzystania o przewidywanym okresie ekonomicznej użyteczności dłuższym niż 1 rok, przeznaczone do używania na potrzeby jednostki, a w szczególności A) autorskie prawa majątkowe: licencje, koncesje B) prawa do wynalazków, patentów, znaków towarowych C) know-how

Do wartości niematerialnych i prawnych zalicza się również nabytą wartość firmy (goodwill) oraz koszty zakończonych prac rozwojowych

wartość firmy - powstaje w momencie kupna firmy lub nabycia, jest to różnica między ceną nabycia lub przejęcia jednostki a niższą od niej zazwyczaj wartością godziwą przejętych aktywów netto

2) rzeczowy majątek trwały - obejmuje te części majątku, które mają określoną postać fizyczną i uczestniczą w wielu cyklach użytkowości

1. środki trwałe - obejmują składniki, których przewidywany okres ekonomicznej użyteczności jest dłuższy niż rok, muszą być kompletne i zdatne do użytku oraz muszą być wykorzystywane na potrzeby własne jednostki

1. grunty (w tym prawo wieczystego użytkowania gruntów)

2. budynki, lokale i obiekty inżynierii lądowej i wodnej (spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu)

3. urządzenia techniczne i maszyny

4. inne środki trwałe - nakłady poniesione na modernizację, ulepszanie obcych środków trwałych (leasing), inwentarz żywy (stado podstawowe)

2. środki trwałe w budowie - inwestycje rozpoczęte wg poprzedniej klasyfikacji; nakłady ponoszone na wytwarzanie nowych środków trwałych albo na ich modernizację czy ulepszanie, głównym celem tej grupy jest działalność zwiększająca wartość środków trwałych

3. zaliczki na środki trwałe w budowie

Wycena wartości zużycia środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych:

1. wartość początkowa (brutto) - wartość aktualna w momencie nabycia środka trwałego, ustala się ją w wysokości rzeczywistej ceny nabycia lub w wyniku kosztu wytworzenia

2. wartość netto (księgowa, bieżąca) - ustalona jako różnica między wartością początkową a sumą dotychczasowego umorzenia

3. umorzenie środka trwałego - okresowe korygowanie wartości początkowej środka o sumę dotychczasowego jego zużycia

4. amortyzacja - przeniesienie wartości zużycia środka trwałego czy składnika wartości niematerialnych i prawnych w koszty działalności danego okresu

Metody obliczania amortyzacji:

a) liniowa

b) degresywna (przyspieszona)

c) progresywna
d) naturalne
W metodach liniowych ustalamy najpierw stawkę amortyzacji a(%)=100%/t gdzie t to przewidywany okres użytkowania środka. Kwota roczna amortyzacji a(zł)=Wp*a(%)/100%

Stawki amortyzacji są różne. Ustalając stawkę amortyzacji bierzemy pod uwagę stopień wykorzystania środka, tempo postępu techniczno-ekonomicznego, wydajność środka mierzoną liczbą godzi jego pracy lub ilością wytworzonych produktów, przwidywaną cenę likwidacji w momencie pozbywania się środka.

Przykłady różnych stawek amortyzacji

pozycja	grupa	nazwa środków trwałych	stawka (%)
01	1	budynki w tym bud. hoteli miejskich i schronisk turystycznych	2,5
02	16	budynki i lokale mieszkalne	1,5
04		budowle	4,5
08	4	maszyny, urządzenia i aparaty ogólnego zastosowania	10,0
13	491	zespoły komputerowe	30,0
47	629	telefony komórkowe	20,0
61	805	wyposażenia teatrów, kin, instrumenty muzyczne	10,0
55	740-743, 744, 782	pojazdy mechaniczne i szybowce	20,0

Metoda degresywna opiera się na metodzie liniowej, tu przewiduje się pewne preferencje dla rejonów zagrożonych bezrobociem (stawka wzrasta nawet trzykrotnie)

Amortyzacji NIE obliczamy od:

- gruntów
- wartości niematerialnych i prawnych, które nabyliśmy w wyniku nieformalnych działań
- dzieł sztuki i eksponatów muzealnych
- inwentarza żywego i stada podstawowego

3) należności długoterminowe - kwoty należne danej jednostce, nie wliczając należności z tytułu dóbr i usług

4) inwestycje długoterminowe

1. nieruchomości

2. wartości niematerialne i prawne

3. długoterminowe aktywa finansowe: udziały i akcje, papiery wartościowe, udzielone pożyczki, inne składniki finansowego majątku trwałego

4. inne inwestycje długotrwałe

inwestycje - aktywa nabyte w celu osiągnięcia korzyści ekonomicznych wynikających z przyrostu wartości tych zasobów albo z możliwości uzyskania z nich przychodów w postaci odsetek, dywidend lub uzyskania innych pożytków (w tym również z transakcji handlowych)

5) długotrwałe rozliczenia międzyokresowe

AKTYWA OBROTOWE

1) zapasy

1. materiały - te składniki, które jednostka nabyła w celu przekazania do produkcji, zużywane w całości procesu działania

2. półprodukty i produkty w toku

3. produkty gotowe

4. towary

2) należności krótkoterminowe - obejmują kwoty pieniężne, które są należne danej jednostce od innych jednostek gosp. , instytucji lub osób fizycznych; spłata do 1 roku od momentu bilansowego

1. należności od odbiorców - kwoty od jednostek, które coś od niej nabyły, od kontrahentów

2. należności od budżetu - np. zwrot nadpłaconego podatku dochodowego, rozliczenie z tytułu obligatoryjnego ubezpieczenia pracowników

3. inne należności - kwoty należne firmie, np. zaliczki dla pracowników na podróż służbową

4. należności dochodzone na drodze sądowej - roszczenia sporne, od instytucji, pracownika zasądzone przez sąd

3) inwestycje krótkoterminowe

1. krótkoterminowe finansowe składniki majątku

1. krótkoterminowe aktywa finansowe - udziały, akcje do zdobycia, inne papiery wartościowe (obligacje, warranty, opcje, certyfikaty bankowe, bony oszczędnościowe, lokaty terminowe, bony skarbowe, weksle, których termin wykupu powyżej 3 mcy), udzielone pożyczki

2. środki pieniężne - w kasie i w banku, inne środki pieniężne (weksle z terminem wykupu do 3 mcy, czeki obce, bony handlowe, komercyjne o ile są płatne do 3 mcy, bony skarbowe NBP), inne aktywa pieniężne (odsetki od aktywów finansowych)

4) krótkoterminowe rozliczenia międzyokresowe - dotyczą kosztów, które będą rozliczane do 12 mcy

Formy rozliczeń pieniężnych pomiędzy kontrahentami

A ROZLICZENIA GOTÓWKOWE

1. wpłata gotówki na rachunek czy do kasy wierzyciela

2. regulowanie kontraktów przy pomocy czeku gotówkowego - dyspozycja udzielona bankowi przez wystawcę do wypłacenia kwoty okazicielowi lub osobie wskazanej

B ROZLICZENIA BEZGOTÓWKOWE

1. czek rozrachunkowy - zlecenie wystawcy czeku do dokonania przelewu określonej sumy pieniężnej z jego rachunku na rachunek odbiorcy

2. polecenie przelewu - przelew bankowy

DŁUŻNIK WIERZYCIEL

1 3 4

2

BANK DŁUŻNIKA BANK WIERZYCIELA

1- dyspozycja dłużnika do banku o przelanie określonej kwoty na wskazane konto bankowe

2- wykonanie polecenia przez bank dłużnika

3- zawiadomienie dłużnika o wykonanym poleceniu przelewu

4- zawiadomienie wierzyciela o wpłynięciu kwoty na jego rachunek bankowy

3. akredytywa - forma rozliczeń bezgotówkowych, która polega na wyodrębnieniu przez bank na jego rachunku w celu dokonania zapłaty za spełnione przez wierzyciela konkretne świadczenia. Bank wierzyciela dokonuje zapłaty ze środków dłużnika przy zachowaniu warunków zawartych w umowie akredytywy

DŁUŻNIK WIERZYCIEL

1 5 2 3 6

2

BANK DŁUŻNIKA 4 BANK WIERZYCIELA

5

1- polecenie otwarcia akredytywy

2- zawiadomienie o otwarciu akredytywy

3- przedłożenie w banku dokumentów upoważn iających do zapłaty

4- przekazanie żądania zapłaty z akredytywy wystawcy

5- zapłata bankowi wierzyciela i powiadomienie dłużnika o wykonaniu polecenia przelewu z akredytywy

6- powiadomienie wierzyciela o wpływie środków na jego rachunek

4. rozliczenia saldami - występuje tylko wtedy, gdy kontrahenci są dla siebie wzajemnie dostawcą i odbiorcą. Polega na tym, że kompensuje się należności i zobowiązania między kontrahentami i ustala datę regulowania sald tych rozliczeń

5. regulowanie rozliczeń za pomocą weksla
   - wystawienie weksla dla wyrównania rachunku
   - rozliczenia na zasadzie formalnej (obiecujemy, że zapłacimy po jakimś określonym czasie)
   weksel - dokument stanowiący bezwarunkowe zobowiązanie do zapłaty wskazanej osobie określonej kwoty w miejscu i terminie ustalonym przez wystawcę lub osobie przez niego wskazaną. Dokument ten podlega rygorowi wekslowemu
   rygor wekslowy - określony prawem wekslowym tryb szybkiego i skutecznego egzekwowania zapłaty w razie nieuregulowania w terminie przez dłużnika zobowiązania wekslowego
   prawo wekslowe - w Polsce obowiązuje w tym zakresie ustawa „Prawo wekslowe”, która uwzględnia większość wskazań międzynarodowej konwencji w sprawie jednolitego prawa wekslowego
   dyskonto weksla - operacja bankowa polegająca na przejęciu weksla w zamian za gotówkę wypłacaną dotychczasowemu właścicielowi weksla na określonych zasadach
   

Funkcje weksla:

kredytowa - występuje w transakcji sprzedaży i kupna, polega na udzieleniu nabywcy krótkoterminowego kredytu (tzw. kupieckiego) lub wzmacnia gwarancję spłaty przy zaciąganiu pożyczek

obiegowa - weksel może być przez posiadacza przeniesiony na inną osobę, której taka możliwość przysługuje (weksel może być środkiem zastępczym środka płatniczego)

płatnicza - ściśle wiąże się z funkcją obiegową i oznacza, że za pomocą weksla można regulować zobowiązania

gwarancyjna - przy pomocy weksla można zabezpieczać roszczenia, jakie mogą wystąpić w trakcie wykonywania umowy zawartej pomiędzy kontrahentami (np. przy pomocy weksla in blanco)

Zasady wystawiania wekslów:

1) weksel jako papier wartościowy o szczególnym charakterze musi być wystawiony zgodnie z wymogami prawa, które określają zasady wystawienia weksli, ich obiegu i cechy formalne, jakie taki dokument powinien zawierać. Przy wystawianiu weksla obowiązują opłaty skarbowe

2) jako dokument weksel powinien zawierać:
a) nazwę weksla w samej treści dokumentu

b) sumę kredytu wekslowego podaną na wekslu

3. stwierdzone bezwarunkowe zobowiązanie wystawcy (lub na jego polecenie) innej osoby

4. określony termin i miejsce płatności zobowiązania

5. nazwisko osoby/nazwa firmy, na rzecz której powinna być dokonana zapłata (określenie remitenta)

6. oprocentowanie kredytu wekslowego

7. datę i miejsce wystawienia

8. podpis wystawcy weksla

KAPITAŁY I ICH UJĘCIE W RACHUNIKOWOŚCI

kapitał - ogół dóbr, które są w dyspozycji jednostki, zdobyty w różny sposób (część z nich to zasoby naturalne, część wytworzona przez człowieka, kapitał ludzki)

kapitał ludzki - zasób wiedzy, umiejętności, zdrowie i energia witalna zawarte w każdym człowieku i społeczeństwie jako całości, określający zdolności do pracy, adaptacji do zmian w otoczeniu oraz możliwości kreacji nowych rozwiązań

Kapitał - ujęcie mikroekonomiczne

A) w znaczeniu finansowym - kapitał jest sumą środków, które zostały do dyspozycji przedsiębiorstwa (lub mogą zostać postawione) w celu realizowania określonych zamierzeń (kapitały własne i obce)

B) w znaczeniu bilansowym - kapitał oznacza źródła pochodzenia majątku z punktu widzenia praw własności i konieczności zwrotu (pasywa)

fundusz - w rachunkowości pojęcie to występuje obok kapitału przy określaniu źródeł finansowania majątku (pasywów). Oznacza wyrażoną w pieniądzu wartość majątku (w postaci środków pieniężnych, składników rzeczowych jak i praw do gosp. wykorzystania), która jest w dyspozycji danej jednostki i służy do realizacji określonych zamierzeń

KAPITAŁY

WŁASNE OBCE

PODSTAWOWE REZERWOWE KREDYTY KREDYTY INNE

BANKOWE HANDLOWE

wkłady właścicieli zysk zaciąganie zakupy na odroczenie

przeszacowanie kredytu kredyt płatności

kapitał podstawowy - powstają z wnoszonych wkładów i udziałów wnoszonych do firmy jako wkład do dyspozycji jednostki

kapitał zapasowy - tworzony z odpisów części zysku i pozostawionych na dalszy rozwój firmy i jej naprawy

kapitał obcy - kwoty, które są w danym momencie w dyspozycji jednostki, ale wymagają spłaty w określonym terminie

Nazwy kapitałów własnych w różnych formach prawnych podmiotów gosp.

RODZAJ JEDNOSTKI GOSP.	NAZWA KAPITAŁU (FUNDUSZU)
		PODSTAWOWEGO	INNYCH KAPITAŁÓW
spółka akcyjna	kapitał akcyjny	kapitał zapasowy, rezerwowy z przeszacowania
spółka z o.o.	kapitał udziałowy	j.w.
przedsiębiorstwo osoby fiz., spółka cywilna, spółka jawna	kapitał
przedsiębiorstwa państwowe	fundusz założycielski	fundusz przedsiębiorstwa, kapitał rezerwowy z przeszacowania
spółdzielnia	fundusz udziałowy	fundusz zasobowy, kapitał rezerwowy z przeszacowania

Ogólna postać bilansu majątkowego

AKTYWA	PASYWA
AKTYWA TRWAŁE majątek trwały	KAPITA ŁY WŁASNE
AKTYWA OBROTOWE majątek obrotowy	KAPITAŁY OBCE - długoterminowe - krótkoterminowe
suma bilansowa aktywna	suma bilansowa pasywna

sposób zaangażowania źródła pochodzenia

kapitałów kapitałów

bilans majątkowy - obejmuje zestawienie aktywów jednostki czyli poszczególnych składników majątku ze źródłami finansowania tych aktywów, sporządzony w określonej formie na określony dzień, zwany dniem bilansowym

- aktywa uporządkowane są wg stopnia rosnącej płynności

- pasywa uporządkowane są wg rosnącej wymagalności

Cechy bilansu:

a) musi być przejrzysty i jasny
b) musi być sporządzony na podstawie rzeczywistych danych

c) musi być zachowana zasada ciągłości bilansowej (bilans kończący jeden okres bilansowy jest jednocześnie bilansem otwierającym nowy okres)
d) suma bilansowa po stronie aktywa musi być równa sumie bilansowej po stronie pasywów

Złota reguła bilansowa

polega na tym, że dla firmy korzystna pod względem finansowym jest taka sytuacja, gdy kapitał stały/kapitał trwały ≥1 (kapitał trwały był sfinansowany kapitałem stałym)

Rodzaje bilansu ze względu na:

a) okres bilansowy: roczny, półroczny, kwartalny, miesięczny
b) adresatów i użytkowników bilansu: wewnętrzny, zewnętrzny
c) zakres prezentowanych informacji: makroekonomiczne i mikroekonomiczne
d) rodzaj dostarczanych informacji: majątkowy, wynikowy
e) prezentację danych i czas, jakiego dotyczą bilanse: sprawozdawcze i planowane
f) treść informacji w bilansach majątkowych: rzeczowe i finansowe

bilans surowy - zestawienie obrotów i sald

inwentaryzacja - potwierdzenie w księgach rachunkowych stanu rzeczywistego; zespół czynności zmierzających do ustalenia rzeczywistego stanu składników majątkowych pozostających w dyspozycji jednostki gospodarczej lub organizacyjnej oraz zobowiązań tej jednostki; głównym celem jest ustalenie rzeczywistego stanu majątków i kapitałów dla zapewnienia rzetelności i wiarygodności zapasów w księgach rachunkowych

Metody inwentaryzacji:

• spis z natury (dotyczy aktywów pieniężnych z wyjątkiem tych na rachunku bankowym, papierów wartościowych, rzeczowych składników majątku obrotowego, środków trwałych, które pozostają w dyspozycji jednostek gosp. bez względu na to czy są one używane czy nie)

• pośrednia uproszczona

• uwzględnianie sald

• weryfikacji - porównanie z zapisami w dokumentach źródłowych

Komisja inwentaryzacyjna musi być powołana na piśmie. To ona określa na koniec różnicę między stanem rzeczywistym a stanem z dokumentów.

WYCENA AKTYWÓW I PASYWÓW W RACHUNKOWOŚCI

Metody stosowane do określania wartości składników majątku i kapitałów:

1. ceny (kosztu) historycznej (taki, który faktycznie wystąpił w danej jednostce) - opiera się na tym, że aktywa i pasywa jednostki wycenia się albo po cenach aktualnych w momencie ich nabywania albo po faktycznie poniesionych kosztach na wytworzenie danego składnika, nie chroni realnej wartości majątku przed inflacją

2. ceny (kosztu) odtworzenia - zakłada wycenę składników majątku po cenach aktualnych, cenach nabycia albo po aktualnych kosztach wytworzenia

3. ceny (kosztu) realizacji - do wyceny aktywów stosuje się aktualne ceny ich sprzedaży netto ale przy założeniu normalnego trybu przeprowadzania takiej sprzedaży

4. ceny (kosztu) bieżącego (dotyczy przyszłych wartości) - aktywa wykazuje się w wysokości aktualnej wartości przyszłych wpływów netto z ich sprzedaży dokonanej w normalnym trybie, koszty i zobowiązania będą wycenione w wysokości zdyskontowanej wartości przyszłych wydatków przy założeniu normalnego trybu

Zasady księgowej wyceny bilansowe składników majątku

zasada wyceny	charakterystyka kategorii wyceny
cena nabycia	rzeczywista cena zakupu składnika majątku (kwota należna sprzedającemu bez naliczonego podatku od towaru i usług - VAT) „+” koszty bezpośrednio związane z zakupem i przystosowaniem danego składnika do użytkowania „+” (przy imporcie) obciążenia publiczno-prawne (cło, podatek graniczny, opłaty graniczne)
koszt wytworzenia	koszty bezpośrednie produkcji wytworzonych produktów gotowych „+” przypadająca na okres ich wytwarzania uzasadnioną część pośrednich kosztów produkcji
cena sprzedaży	możliwa do uzyskania w dniu sporządzania wyceny cena (bez VAT) „-” podatek akcyzowy, koszty związane z przystosowaniem składnika do sprzedaży i doprowadzeniem sprzedaży do skutku „+” dotacja przedmiotowa
wartość godziwa	przyjmuje się kwotę, za jaką dany składnik mógłby zostać wymieniony a zobowiązanie spłacone na warunkach transakcji rynkowej. Oznacza hipoteczną cenę, jaką można uzyskać po przeprowadzeniu transakcji

skonto - obniżenie ceny (np. samochodu) przez wystawcę dlatego, że odbiorca płaci gotówką (i nie trzeba ściągać długu albo czekać na zapłatę)

Przykłady zasad księgowej wyceny wybranych grup składników majątkowych

UMIEĆ 5 PRZYKŁADÓW!!!

grupa składników	przykłady wyceny bilansowej
1. wartości niematerialne i prawne	według cen nabycia i kosztów wytworzenia pomniejszonych o wartość dotychczasowego umorzenia
2. rzeczowy majątek trwały (głównie środki trwałe)	wartość początkową nowych środków ustala się wg cen nabycia lub kosztów wytworzenia lub wartości po aktualizacji wyceny pomniejszonej o stopień zużycia (zaktualizowane odpisy amortyz.)
3. ziemia	wg cen sprzedaży (rynkowych - cena sprzedaży netto)
4. plantacje wieloletnie	wg poniesionych zrewaloryzowanych kosztów ich wytworzenia pomniejszone o zakumulowaną amortyzację
5. inwestycje długoterminowe (w nieruchomościach jako lokaty)	w cenie nabycia i kosztów wytworzenia pomniejszone o odpisy z tytułu trwałej utraty wartości lub w wartości godziwej lub w cenie sprzedaży netto
6. udziały	wg cen nabycia pomniejszonych o odpisy spowodowane trwałą utratą ich wartości lub wartości godziwej
7. inwentarz żywy	wg cen sprzedaży netto na rynku
8. zapasy rzeczowych składników majątku obrotowego	wg cen nabycia lub kosztów wytworzenia nie mniejszych od ich cen sprzedaży w dniu wyceny
9. produkcja niezakończona	wg rzeczywistych kosztów wytworzenia
10. należności i zobowiązania	w kwocie wymagającej zapłaty z uwzględnieniem odsetek ustawowo przewidzianych za zwłokę w zapłacie
11. środki pieniężne	wg wartości nominalnej

METODY WYCENY ZAPASÓW

Przychody i rozchody materiałów i towarów powinny być wyceniane wg rzeczywistych cen ich nabycia.

Cena wcześniejsza - FIFO (first in first out) - wycena dokonywana jest w oparciu o ceny z pierwszej dostawy znajdującej się jeszcze w magazynie. Zasada ta może być prawidłowa przy szybkiej rotacji zapasów. W warunkach inflacji ta metoda wywołuje zaniżanie kosztów zużywanych materiałów a przez to zawyżanie wyniku, co prowadzi do zawyżenia podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Cena najpóźniejsza - LIFO (last in first out) - rozchód danej partii materiałów wycenia się stosując ceny ostatnich dostaw takich samych materiałów znajdujących się w magazynie. Wycena kierowanych do produkcji materiałów wg ostatnich cen w warunkach inflacji prowadzi do znacznego obciążenia kosztów wytwarzania.

Ceny przeciętne - ustalane jako ceny średniej ważonej z wartości kolejnych dostaw. Po każdej dostawie zmienia się przeciętna cena magazynowanych materiałów stąd metoda ta wymaga ustalenia na nowo przeciętnej ceny po każdej dostawie.

Metoda stałych cen ewidencyjnych - stosowana do wyceny materiałów i towarów. Ceny te są ustalane zwykle na cały rok obrachunkowy. Podstawę ich ustalenia mogą stanowić przeciętne ceny nabycia materiałów u różnych dostawców. Różnice między cenami rzeczywistymi a ewidencyjnymi (odchylenia cen ewidencyjnych) podlegają systematycznej ewidencji oraz rozliczaniu proporcjonalnie do rozchodów materiałów z magazynu oraz so zapasu końcowego.

PRZYCHODY I KOSZTY ORAZ USTALANIE WYNIKU FINANSOWEGO

Podstawowe kategorie ekonomiczne stosowane w rachunkowości:

produkcja-nakład, wpłaty-wypłaty, przychody-koszty, wpływy-wydatki, dochód-zysk

produkcja - w sensie ekonomicznym stanowi efekt procesu wytwórczego, czyli sumę wytworzonych dóbr materialnych i usług. Wielkość produkcji może być mierzona za pomocą mierników naturalnych (sztuki, tony) lub mierników wartościowych (w cenach stałych lub bieżących)

nakład - oznacza wydatkowanie w procesie wytwórczym pracy ludzkiej, zużywanie trwałych i obrotowych środków produkcji oraz usług. Przez nakłady rozumiemy zatem zespół środków (pracy żywej i nakładów materialnych), które zostały zużyte lub będą zużyte w procesie produkcji w określonym czasie. Nakłady wyrażamy w jednostkach naturalnych

przychód - odpowiada wartości uzyskanych i należnych kwot (niezależnie od tego, czy zostały one już zapłacone) za sprzedane dobra i usługi w roku obrachunkowym.

Inną grupę przychodu stanowią kwoty operacji finansowych np. kwoty uzyskane ze sprzedaży udziałów, papierów wartościowych, dywidendy, dyskonto przy zakupie weksli czy dodatnie różnice kursowe.

koszt - oznacza wyrażoną w pieniądzu wartość nakładów pracy żywej i uprzedmiotowionej w celu wytworzenia określonego produktu lub usługi łącznie z różnorodnymi opłatami związanymi z funkcjonowaniem przedsiębiorstwa lub firmy jako podmiotu gosp. Jest to pojęcie szersze od nakładów, gdyż obejmuje oprócz zużycia w procesie wytwórczym wartości pracy żywej i uprzedmiotowionej także te płatności jednostki gosp., które nie mają odpowiednika w zużyciu środków produkcji, jak np. odsetki od kredytu, podatki (od nieruchomości, cięższych środków transportu, leśny, rolny), kwoty ubezpieczeń, itp.

wpłaty - związane są z przychodem środków pieniężnych w przedsiębiorstwie np. w kasie czy na rachunku bankowym. Mogą one występować z tytułu sprzedaży usług, produktów dokonywanym w obrocie gotówkowym, czy też mogą być wynikiem innych zdarzeń gosp. np. przy regulacji należności, zaciąganiu pożyczek, itp.

wypłaty - oznaczają rozchód środków pieniężnych w firmie, powodując zmniejszenie stanu tych środków. Wypłaty są wynikiem gotówkowych zakupów a także transakcji bezgotówkowych

wpływy i wydatki - są pojęciami szerszymi w stosunku do wpłat i wypłat, gdyż obejmują także należności i zobowiązania. Wpływy mogą występować w formie gotówkowej (wówczas są jednoznaczne z wpłatami) lub bezgotówkowej (wówczas obejmują także należności). Wydatki oznaczają wypływy środków pieniężnych w związku z nabywaniem środków produkcji, usług a także udzielaniem pożyczek innym podmiotom.

zysk - oznacza nadwyżkę przychodów nad kosztami własnymi jednostki poniesione na realizację tych przychodów

wynik finansowy - zysk/strata(nadwyżka kosztów własnych nad przychodami)

DOCHÓD = PRZYCHODY - KOSZTY

pojęcie dochodu jest pojęciem szerszym od zysku (musimy określić rodzaj dochodu oraz koszty, jakie uwzględniamy)

Kryteria klasyfikacji kosztów:

- podmiot gosp.
- przedmiot powodujący zużycie środków (np. koszty działalności podstawowej (zasadniczej, eksploatacyjnej)

- treść ekonomiczna zużycia (np. koszty materiałowe, wynagrodzeń, usług)
- możliwość oddziaływania przez kierownictwo na koszty

Podział kosztów ze względu na:

- techniczną możliwość przyporządkowania do określonych miejsc ich powstawania, które są jednostkami kalkulacji
1) koszty bezpośrednie

2) koszty pośrednie

- sposób reagowania na zmiany rozmiarów prowadzonej działalności:
1) koszty zmienne - zmienia się wraz ze zmianą rozmiaru produkcji

2) koszty stałe - nie zmienia się wraz ze zmianą rozmiaru produkcji
Ten podział kosztów stosowany jest przy planowaniu finansowym i gospodarczym i rachunkowości zarządczej.

Układ kosztów - zestawienie kosztów

Rodzajowy - podstawowy w jednostkach prowadzących rachunkowość zgodnie z prawem bilansowym i obejmuje (koszty ujmowanie globalnie z punktu widzenia całej jednostki):
- amortyzacja
- zużycie materiałów i energii
- usługi obce
- wynagrodzenia
- świadczenia dla pracowników
- podatki i opłaty (które są kosztem dla firmy)

- inne koszty rodzajowe

Kalkulacyjny - pozwala na ustalenie związku poszczególnych pozycji kosztów z technologią i organizacją produkcji oraz prowadzi do ustalenia całkowitego kosztu własnego, na który składa się:

1) techniczny koszt wytworzenia produktu
- materiały bezpośrednie
- energia

- koszty zakupu
- płace bezpośrednie
- narzuty na płace
- pozostałe koszty bezpośrednie

- koszty wydziałowe
2) koszty ogólnego zarządu (koszty pośrednie), np.:

- koszty administracyjno-gospodarcze, związane z utrzymaniem zarządu przedsiębiorstwa
- koszty ogólnoprodukcyjne zapewniające utrzymanie takich obiektów jak magazyny,

transport ogólny, straż przemysłowa

3) koszty sprzedaży (koszty przewozu, opakowań, reklamy, ubezpieczenia, transportowe)

3 PODSTAWOWE POZIOMY USTALANIA WYNIKU FINANSOWEGO

działalność przychody koszty własne

operacyjna ze sprzedaży sprzedanych dóbr i usług

działalność przychody koszty

finansowa finansowe finansowe

zdarzenia zyski straty

nadzwyczajne nadzwyczajne nadzwyczajne

działalność operacyjna - zasadnicza działalność, dla której firma została zarejestrowana i powołana (np. sprzedaż własnych produktów i usług) to te działalności, które wiążą się ze sprzedażą

działalność finansowa - jest traktowana jako zarządzanie zasobami pieniężnymi w jednostce

przychody finansowe - dywidendy uzyskiwane z tytułu posiadanych udziałów w obcych firmach, dywidendy uzyskane z tytułu posiadanych akcji, dyskonto weksli obcych, dyskonto komercyjnych weksli (kwitów), dodatnie różnice kursowe gdy jednostka posiada dewizę (pieniądze w obcych walutach) na rachunkach bankowych lub papiery wartościowe

koszty finansowe - opłaty za prowadzenie rachunków bankowych, opłaty manipulacyjne (np. za przelew, wyciąg), koszty odsetek od zaciągniętych kredytów, prowizje za udzielanie kredytu, opłaty manipulacyjne związane z przygotowaniem wniosku kredytowego, ujemne różnice kursowe od dewiz i papierów wartościowych, dyskonto od weksli własnych (od własnych długów)

zdarzenia nadzwyczajne - zdarzenia nietypowe, niepowtarzalne i ich skutki; zdarzenia losowe, w wyniku których firma traci majątek (np. powódź, pożar)

straty nadzwyczajne - skutki finansowe zdarzeń losowych powstałych poza zwykłą działalnością jednostki

ETAPY USTALANIA WYNIKU FINANSOWEGO

1. wynik na działalności podstawowej - operacyjnej

przychody ze sprzedaży --- koszty własne na realizację przychodów == WYNIK NA

DZIAŁALNOŚCI OPERACYJNEJ

2. wynik na działalności gospodarczej

wynik na działalności operacyjnej + wynik operacji finansowych == WYNIK NA

DZIAŁALNOŚCI GOSPODARCZEJ

3. zysk brutto

wynik na działalności gospodarczej + wynik zdarzeń nadzwyczajnych == ZYSK BRUTTO

4. zysk netto

zysk brutto --- obowiązkowe obciążenia wyniku finansowego == ZYSK NETTO

RACHUNEK ZYSKÓW I STRAT

1. Wariant porównawczy

1. przychody ze sprzedaży i zrównane z nimi

1) przychód ze sprzedaży produkcyjnej
2) zmiana stanu produktów (zwiększenie - wartość dodatnia, zmniejszenie - ujemna)
3) przychód ze sprzedaży towarów i materiałów
4) koszt wytworzenia świadczeń na własne potrzeby jednostki

2. Koszty działalności operacyjnej

1) wartość sprzedanych towarów i materiałów
2) zużycie materiałów i energii
3) usługi obce
4) podatki i opłaty
5) wynagrodzenia
6) świadczenia na rzecz pracowników
7) amortyzacja
8) pozostałe

3. Zysk/strata na sprzedaży (A—B)

4. Pozostałe przychody operacyjne
   1) przychody ze sprzedaży majątku trwałego
   2) dotacje
   3) pozostałe przychody operacyjne

5. Pozostałe koszty operacyjne
   1) wartość sprzedanych składników majątku trwałego
   2) pozostałe koszty operacyjne

6. Zysk na działalności operacyjnej (D—E)

7. Przychody finansowe
   1) dywidendy z tytułu udziałów
   2) odsetki uzyskane
   3) pozostałe przychody finansowe

8. Koszty finansowe
   1) odpisy aktualizujące wartość finansów, majątku trwałego oraz krótkoterminowych papierów wartościowych
   2) odsetki do zapłacenia
   3) pozostałe koszty finansowe

9. Zysk/strata brutto na działalności gospodarczej (F+G+H)

10. Zyski nadzwyczajne

11. Straty nadzwyczajne

12. Zysk/strata brutto (I+J+K)

13. Obowiązkowe obciążenia wyniku finansowego

14. Zysk/strata netto (L—M)

2. Wariant kalkulacyjny

1. Przychody ze sprzedaży towarów i produktów

1) przychody ze sprzedaży towarów i materiałów
2) przychody za sprzedaży produktów

2. Koszty sprzedanych towarów i materiałów

1) wartość sprzedanych towarów i materiałów

2) koszt wytworzenia sprzedanych produktów

DOKUMENTACJA OPISUJĄCA PRZYJĘTE PRZEZ JEDNOSTKĘ ZASADY (POLITYKĘ) RACHUNKOWOŚCI powinna obejmować:

1. określenie roku obrotowego i wchodzących w jego skład okresów sprawozdawczych

2. metody wyceny aktywów i pasywów oraz ustalania wyniku finansowego w zakresie, w jakim ustawa pozostawia jednostce prawo wyboru

3. sposób prowadzenia ksiąg rachunkowych, w tym co najmniej trzeba sporządzić:
   a) zakładany plan kont (zawiera co najmniej wykaz kont księgi głównej, przyjęte zasady klasyfikacji zdarzeń oraz zasady prowadzenia kont księg pomocniczych oraz ich powiązania z kontami księgi głównej)
   b) wykaz ksiąg rachunkowych lub wykaz zbiorów tworzących księgi rachunkowe na komputerowych nośnikach danych
   c) opis systemu przetwarzania danych, odpowiednio do przyjętej technicznej formy prowadzenia ksiąg rachunkowych

4. opis systemu, który służy ochronie danych i ich zbiorów w tym dowodów księgowych, ksiąg rachunkowych i innych dokumentów stanowiących podstawę dokonanych w nich zapisów

W skład ksiąg rachunkowych wchodzą:

dziennik - zapisuje się tu zapisy chronologicznie

księga główna - zestaw kont syntetycznych

księgi pomocnicze - tworzy zestaw kont analitycznych dla wybranych kont syntetycznych

zestawienie obrotów i sald - odrębnie dla kont księgi głównej i kont ksiąg pomocniczych (tzw. bilans surowy)

inwentarz - wykaz składników aktywów i pasywów

Poprawny zapis w księgach rachunkowych powinien zawierać:

1. datę dokonania operacji gosp.

2. określenie rodzaju i numeru identyfikacyjnego dowodu księgowego stanowiącego podstawę zapisu

3. krótka treść zdarzenia gosp. (można tu używać kodów czy symboli gdy są gdzieś objaśnione)

4. numery kont, których dane zdarzenie dotyczy (zgodnie z zasadą podwójnego zapisu)

5. kwotę zdarzenia i datę zapisu

6. zapis musi być dokonany w sposób trwały bez zostawienia miejsc na dopiski

Dowody księgowe powinny być rzetelne, kompletne i wolne od błędów rachunkowych

sprawozdawczość finansowa - składa się z:

1. bilansu majątkowego

2. rachunku zysku i strat

3. informacji dodatkowej

4. rachunku przepływów pieniężnych

5. zestawienia zmian w kapitale (funduszu) własnym

Roczne sprawozdania finansowe nazywane są często rachunkowym zamknięciem rocznym.

Zawiera ono:

1. wprowadzenie do sprawozdania (opis cech szczegółowych firmy - nazwa, okres objęty sprawozdaniem, siedzibę, omówienie przyjętych zasad rachunkowości w tym metod wyceny aktywów i pasywów a także zasady obliczania amortyzacji, sposób pomiaru wyniku finansowego)

2. dodatkowe objaśnienia i informacje
   - przedstawienie dokonanych w roku obrotowym zmian metod księgowości i wyceny
   - informacje liczbowe zapewniające porównywalność danych sprawozdania finansowego za rok poprzedzający ze sprawozdaniem za rok obrotowy
   - uzupełniające dane o aktywach i pasywach bilansu oraz elementach rachunku zysków i strat
   - informacje o zysku, jego strukturze, proponowanym podziale lub o sposobie pokrycia straty
   - informacje ważne dla zrozumienia pozycji bilansowych oraz rachunku zysków i strat, podstawowe informacje charakteryzujące zatrudnienie pracowników i organy jednostki

przepływy finansowe:

1. źródła przychodów: zysk, aktywa, przychody z innych źródeł

2. przeznaczenie przychodów: wzrost majątku trwałego i obrotowego, spadek zobowiązań, inne rozchody, np. nagrody

Przepływy pieniężne ustala się dla 3 podstawowych rodzajów działalności prowadzonej przez podmioty gospodarcze:

1. z działalności operacyjnej

2. z działalności inwestycyjnej

3. z działalności finansowej

Jednostki, firmy mające obowiązek rewizji finansowej:

- grupy kapitałowe, obejmujące jednostkę dominującą oraz jednostki od niej zależne lub stowarzyszone

- banki
- firmy funkcjonujące na podstawie prawa o ubezpieczeniach
- spółki akcyjne
- jednostki działające na podstawie przepisów prawa o publicznym obrocie papierami wartościowymi i funduszach powierniczych oraz funduszów inwestycyjnych i emerytalnych
- spółki z o.o. bez względu n wielkość, jeżeli nastąpiło łączenie spółek a jeśli to sprawozdanie spółki przejmującej majątek lub nowo związanej

- jednostki, które w poprzednim roku obrotowym osiągnęły lub przekroczyły granicę 2 spośród 3 poniższych wartości:
1. średnioroczne zatrudnienie 50 osób (w przeliczeniu na pełne etaty)
2. suma aktywów bilansu na koniec roku obrotowego poprzedzającego rok, za który sporządzono sprawozdanie - równowartość w walucie polskiej 2,5 mln ∈
3. przychód netto ze sprzedaży towarów, produktów oraz operacji finansowych - równowartość w walucie polskiej 5 mln ∈

Rewizja finansowa

Celem badania sprawozdania finansowego jest wyrażenie przez biegłego rewidenta pisemnej opinii wraz z raportem o tym, czy sprawozdanie finansowe jest prawidłowe oraz rzetelne i jasno przedstawia sytuację majątkową i finansową jak też wynik finansowy danej jednostki.

OPINIA powinna w szczególności stwierdzać, czy badane sprawozdanie finansowe:

1. zostało sporządzone na podstawie prawidłowo prowadzonych ksiąg rachunkowych

2. zostało sporządzone zgodnie z określonymi ustawą zasadami rachunkowości

3. jest zgodne co do formy i treści z obowiązującymi jednostkę przepisami prawa, statutem lub umową

4. przedstawia rzetelnie i jasno wszystkie istotne dla oceny jednostki informacje a w odniesieniu do sprawozdania z działalności jednostki, czy informacje zawarte w tym sprawozdaniu są zgodne z informacjami zawartymi w rocznym sprawozdaniu finansowym

RAPORT powinien zawierać w szczególności:

1. ogólną charakterystykę jednostki (dane ją identyfikujące)

2. stwierdzenie uzyskania od jednostki żądanych informacji, wyjaśnień i oświadczeń

3. ocenę prawidłowości stosowanego systemu rachunkowości i działania powiązanej z nim kontroli wewnętrznej

4. charakterystykę każdej pozycji lub grupy bilansu oraz rachunku zysków i strat

5. stwierdzenie stosowania się przez bank do obowiązujących zasad w zakresie ostrożności określonych w odrębnych przepisach

6. stwierdzenie utworzenia przez ubezpieczyciela rezerw techniczno-ubezpieczeniowych w wysokości zapewniającej pełne wywiązanie się z bieżących i przyszłych zobowiązań

7. przedstawienie sytuacji majątkowej i finansowej, wyniku finansowego oraz rentowności jednostki

1. co to jest i do czego służy konto księgowe?

2. zakładany plan kont

3. techniczne formy prowadzenia ewidencji księgowej

1. tradycyjne - k. tabelaryczna, przebitkowa, rejestrowa

2. nowoczesne - k. komputerowa

EGZAMIN

1. wyjaśnij pojęcia: aktywa, pasywa, koszty, przychód, inwestycja, towary, materiały, środki trwałe, wartości niematerialne i prawne

2. wymienić i krótko opisać składniki aktywów i pasywów

3. formy rozliczeń pieniężnych między kontrahentami, metody wyceny zpasów, rodzajowy układ kosztów, metody wyceny aktywów i pasywów, zasady księgowej wyceny bilansowej składników majątku

4. Firma zakupiła materiały i towary w cenie netto 30000,-. Stawka podatku VAT 22% w tym samym miesiącu firma sprzedała produkty - cena brutto 48800,- podatek VAT 22% oraz usługi - cena brutto 21400,- stawka podatku VAT 7%. Podaj kwotę podatku naliczonego oraz należnego i kwotę podatku do zapłaty/do zwrotu do Urzędu Skarbowego.

5. Na podstawie odpowiednich informacji obliczyć wynik finansowy z działalności gospodarczej firmy.

1

---