POŁOŻNICTWO I GINEKOLOGIA
Antykoncepcja
rodzaje
1. metoda naturalna planowania rodziny
planowanie stosunków
metoda kalendarzowa (zakłada stałą długość cyklu oraz, że owulacja nastąpi 12- 16 dni przed spodziewanym terminem następnej miesiączki)
metoda termiczna
metoda termiczna rozszerzona
metoda Billingsa (obserwacja śluzu pochwowego)
metoda objawowo- termiczna
zawodność (jako procent kobiet stosujących tę metodę antykoncepcji zachodzących w ciążę w ciągu roku): 10- 15% (!!!)
podstawą zmiany poziomu estrogenów i progesteronu podczas przebiegu cyklu
wpływają na
temperaturę ciała
strukturę śluzu szyjkowego
etapy
I. od miesiączki do wzrostu pęcherzyka Graffa
zmiennej długości, zależnie od długości cyklu miesięcznego
II. od wzrostu pęcherzyka Graffa do momentu 48 godzin po owulacji
stałej długości, ok. 6 do 8 dni
jajo żyje ok. 24 godziny, plemniki żyją ok. 72 godziny, stąd stosunek płciowy odbyty na 3 dni przed owulacją może skutkować koncepcją
III. od momentu 48 godzin po owulacji do miesiączki
stałej długości, ok. 10 do 12 dni
temperatura
typowo
po miesiączce poniżej 37 C
gwałtownie spada tuż przed owulacją
po owulacji wzrost powyżej 37 C
Ważna jest różnica poziomów temperatury ok. 0,4 C pomiędzy tymi okresami, nie zaś ich bezwzględne wartości, które mogą się osobniczo różnić.
regularność fizjologicznych zmian płodności kobiety jest z łatwością zaburzana różnymi czynnikami
stres
zmiana klimatu (wyjazd na wakacje...)
stosunek z obcym, nieznanym, nowym partnerem (najczęściej wcześniejsze jajeczkowanie)
2. metody mechaniczne
prezerwatywy
zawodność: 5%
zależna
wiek (ilość stosunków na dobę, pod rząd bez zmiany prezerwatywy- zalecana po każdym)
stopień wykształcenia (odpowiednie założenie, naciągnięcie, pozostawienie vacuum na spermę)
nowoczesne lateksowe są nieprzenikalne dla mikroorganizmów, stąd hamują one rozprzestrzenianie się w populacji chorób przenoszonych drogą płciową
szeroko podnoszona swego czasu sprawa prewencji raka szyjki macicy, który miał wykazywać związek z zakażeniem HPV typ 16, 18 pozostającym w prostej zależności od zaniedbań higienicznych, rozwiązłego trybu życia, odbywania licznych stosunków płciowych z wieloma często zmienianymi partnerami seksualnymi, okazała się w świetle szerokich badań statystycznych nie do końca oczywista- prezerwatywa okazała się nieskuteczna w zapobieganiu rakowi szyjki macicy
nieszkodliwe dla zdrowia
gąbki
zawodność: 25%- 30%
działają do 24 godzin od założenia niezależnie od ilości odbytych w tym czasie stosunków
są nasączane środkami plemnikobójczymi
wchłaniają spermę
błony na szyjkę macicy (kapturki, pessaria)
wysoce zawodne (nawet w optymalnych warunkach do zakładania przez wystarczająco przeszkolone pary: 6- 10%, w warunkach „życiowych” grubo więcej) , zawsze stosowane w połączeniu z antykoncepcyjnymi dopochwowymi środkami chemicznymi (zawierają środki plemnikobójcze, np. nonoksynol)
tabletki
globulki
galaretki
kremy
pasty
żele
proszki
rodzaje
w kształcie naparstka nakładanego samodzielnie przez pacjentkę na część pochwową szyjki macicy (w indywidualnie dobranym rozmiarze)
w kształcie głowy rakiety tenisowej (sprężysta pętla z napiętą na niej błoną opierana między przednim a tylnym sklepieniem pochwy)
przeciwwskazane
zaburzenia statyki narządu rodnego
uczulenia na gumę
obecność przetok układu rodnego
uszkodzenia poporodowe narządu rodnego
wkładki domaciczne (spirale, IUD))
zawodność: praktycznie 0% (!!!)
zasada działania do końca nie znana, jednak wiadomo, że jeśli jakieś ciało obce znajduje się w jamie macicy, to zajście w ciążę jest utrudnione
już w starożytności Beduini wkładali w tym celu pestkę daktyla wielbłądzicom do macicy
w historii medycyny w charakterze ciała obcego stosowano zwitki włosów, nitki, przedmioty srebrne, złote itp.
hipotezy
teoria Mastrojaniego
obecność ciała obcego w macicy wywołuje szybszy ruch perystaltyczny jajowodów, co powoduje, że jajo normalnie wędrujące 3 dni od ujścia jajnikowego do macicznego jajowodu teraz pokonuje ten dystans szybciej nie dając czasu śluzówce macicy na przygotowanie się na przyjęcie zapłodnionego jaja i tym samym zmniejszając jego szanse na zagnieżdżenie
teoria zapalna
miedź na wkładce powoduje delikatny odczyn zapalny błony śluzowej macicy, który nie pozwala na zagnieżdżenie się zapłodnionego jaja, na tyle jednak słaby, by w miesiąc po usunięciu wkładki mogło bez problemów dojść do zagnieżdżenia
teoria progesteronowa
wkładki domaciczne najnowszej generacji „Mirena” zawierają progesteron uwalniany stopniowo do ich otoczenia
zmiany endometrium- zanik błony śluzowej macicy aż do zaniku miesiączek w ogóle
brak krwawień powoduje subiektywną utratę kontroli przez pacjentkę nad tym, czy jest w ciąży- z tego i innych powodów ten rodzaj wkładki domacicznej jest przeznaczony dla kobiet powyżej 35 r. ż.
zmiany śluzu szyjkowego- staje się on lepki, mętny, nieprzepuszczalny dla plemników
zalety
nie mają skutków metabolicznych, w przeciwieństwie do antykoncepcji hormonalnej
dla założenia wkładki konieczny jest jedynie jednorazowy zabieg (w zależności od rodzaju wkładki na 3 lub 5 lat)
nie wymagają współdziałania pacjentki nie są krępujące lub kłopotliwe w stosowaniu (eliminacja ewentualnych błędów w postępowaniu lub zaniedbań w stosowaniu), stąd prawie 100% skuteczność
wady i objawy uboczne
wydłużone krwawienia miesięczne (z powodu drażniącego działania na endometrium), bóle skurczowe macicy
możliwość perforacji ściany macicy w czasie zakładania wkładki (1:1000)
na wkładkach umieszcza się sole baru, które ułatwiają ich lokalizację w jamie brzusznej za pomocą RTG
wydalenie lub rotacja wkładek w macicy
podczas zakładania pozostawia się w ujściu pochwowym szyjki macicy nici służące kontroli położenia wkładki macicy (kobieta może sama sprawdzić, czy wkładka nie została przypadkiem wydalona lub czy nie zrotowała w jamie macicy- w obu przypadkach nie stwierdza obecności nitek)
stan zapalny przydatków, być może wskutek infekcji wstępującej po wystających przez szyjkę macicy nitkach
powodują poronienia i porody przedwczesne w razie zajścia w ciążę w czasie, gdy wkładka jest założona
ciąże ektopowe
generacje wkładek
I.: złożone z
części lokalizowanej w jamie macicy,
pręta łączącego ze srebra,
części lokalizowanej w części pochwowej macicy
II.: polietylenowe (pętla Lippesa)
III.: drut miedziany (Copper T, Copper 7, Nova T)
IV.: wydzielające przez długi czas miejscowo działające gestageny, muszą być wymieniane co 18 miesięcy (Biograviplan, Progestasert, Mirena)
istnieją kontrowersje, czy zakładać wkładki wewnątrzmaciczne u nieródek
zasadniczo nie jest to wskazane z uwagi na występowanie bardziej nasilonych, niż u kobiet po porodach, objawów ubocznych
dopuszczalne u kobiet inteligentnych i współpracujących z lekarzem, które w wypadku wystąpienia niepokojących objawów bez zwłoki się z nim skontaktują
przeciwwskazania
zapalenie jajowodów
ciąża
mięśniaki macicy
podejrzenie raka trzonu macicy
wady anatomiczne macicy
zapalenie endometrium
stan zapalny szyjki macicy
stany zapalne pochwy
uczulenie na miedź
doustne środki antykoncepcyjne (Hormonalna Terapia Zastępcza, HTZ)
zawodność: 0% (!!!) przy regularnym przyjmowaniu- trzeba na to uczulać pacjentki!!!
opracowane pierwotnie dla potrzeb antykoncepcji, dopiero później zastosowane w terapii (stąd utarta nazwa „środki” zamiast „leki”)
preparaty typu estrogen- progesteron (E-P) lub tylko progesteron (P)
typ E-P: dawniej zawierały duże dawki hormonów i wywierały silne działania uboczne, obecnie niższym dawkom progestagenów III. generacji zawdzięczają swą minimalną szkodliwość
typ P: stosowane ciągle, bez przerw (tzw. minipigułka: Micronovum)
działanie:
hamują owulację (przez osłabienie działania gonadotropin, których wydzielanie jest hamowane na zasadzie sprzężenia zwrotnego ujemnego przez wysokie stężenia hormonów płciowych dostarczonych z zewnątrz na obwodzie)
zmieniają charakterystykę śluzu szyjkowego w kierunku typu P (lepki, nie ciągnący, nieprzenikalny dla plemników)
płaskie, areaktywne endometrium niezdolne do przyjęcia jaja płodowego dzięki działaniu progestagenów
wpływ na jajniki, jajowody
wady:
krwawienia z odstawienia
nie są to miesiączki, gdyż krwawienia powodowane są nagłym spadkiem poziomu hormonów płciowych dostarczanych z zewnątrz w wyniku odstawienia tabletek, nie zaś działaniem sterującym osi podwzgórze- przysadka
niekonieczne dla skuteczności środka antykoncepcyjnego, bardziej dla komfortu psychicznego kobiet, które są przyzwyczajone do krwawień i ich nieobecność wprowadza czynnik niepewności co do zajścia w ciążę
w pierwszych 2- 3 miesiącach stosowania (jeśli po tym czasie poniższe objawy uboczne nie ustępują należy zmienić używany preparat na inny celem eksperymentalnego dobrania najlepiej tolerowanego przez daną kobietę):
krwawienia międzymiesiączkowe (plamienia)
przyrost masy ciała (powodowany pośrednio przez środki antykoncepcyjne, które nie mają takiego bezpośredniego działania)
estrogeny zatrzymują wodę w ustroju
progestageny zwiększają łaknienie
obrzmienie piersi
choroba zakrzepowa, choroba wieńcowa, zawały mięśnia serca
w wyniku wzrostu poziomu czynnika VII. układu krzepnięcia i spadku poziomu AT-3 (antytrombiny 3)
zwiększone ryzyko:
obecna choroba żylakowa
palenie przez kobietę powyżej 10 papierosów dziennie
wiek powyżej 35 lat
nadciśnienie tętnicze
promowane u młodych normotensyjnych kobiet
normalizowane u kobiet w wieku późniejszym znajdujących się w pierwszej fazie menopauzy
polekowy brak miesiączki
po jakimś okresie przyjmowania środków antykoncepcyjnych brak krwawień z odstawienia
predysponowane kobiety, u których wcześniej występowały zaburzenia miesiączkowania (zastosowanie preparatu antykoncepcyjnego najpierw powoduje regulację „krwawień miesięcznych” a następnie wystąpienie ich braku). Po odstawieniu „pigułki” zaburzenia miesiączkowania powracają.
nie lekceważyć- prawdopodobny gruczolak przysadki!!!
hormonalne środki antykoncepcyjne można stosować maksymalnie 5 lat (choć nie brak zwolenników ich permanentnego nieprzerwanego stosowania)
preparaty nowej generacji można stosować do 10 lat
dawniej- zwłaszcza u młodych kobiet- stosowano zasadę: po 1 roku stosowania antykoncepcji hormonalnej 1 miesiąc przerwy (tak, by wystąpiła naturalna miesiączka)
tabletki antykoncepcyjne należy odstawić przed planowanymi zabiegami chirurgicznymi (niebezpieczeństwo wystąpienia zaburzeń krzepnięcia)
antykoncepcja hormonalna a nowotworzenie:
rak sutka- antykoncepcja korzystna (progestageny blokują stymulację tkanki sutka)
rak szyjki macicy- statystycznie brak wpływu antykoncepcji na częstość występowania
rak endometrium- antykoncepcja korzystna (jak w wypadku raka sutka)
rak jajników- antykoncepcja korzystna (progestageny blokują owulację i znoszą jej działanie drażniące na tkankę jajnika)
w Polsce na dzień dzisiejszy refunduje się jedynie zakup preparatów starszej generacji, nowe- bardziej bezpieczne w stosowaniu- dostępne są za 100% odpłatnością
zastrzyki medroksyprogesteronu
raz na 3 miesiące (preparat w formie depot)
skuteczność: 100% (blokuje miesiączkowanie)
niepopularne
analogi GnRH
skuteczność: bardzo wysoka
powodują objawy uboczne podobne do występujących w okresie menopauzy (uderzenia krwi do głowy, uderzenia gorąca, zaburzenia pamięci i sprawności umysłowej) wykluczające je z powszechnego stosowania
tabletka „morning after pill” (np. Postinor: etynyloestradiol i lewonogestrel)
skuteczność: wysoka
należy przyjąć najdalej 4 godziny po stosunku płciowym, jej działanie jest krótkie (w wypadku następnego kontaktu płciowego w przeciągu paru godzin konieczne jest przyjęcie następnej tabletki)
zalecana jest do sporadycznego stosowania jedynie jako „awaryjny” środek antykoncepcyjny !!!
działanie:
zawiera duże dawki steroidów (stąd silne działania niepożądane) działające na endometrium i uniemożliwiające implantację jaja płodowego
RU 496
substancja wiążąca receptory progesteronu + małe dawki prostaglandyn
działanie:
środek poronny (nie może być pojmowany jako antykoncepcyjny) do 2.- 3. tygodnia ciąży powodujący krwawienie na zasadzie poronienia (w późniejszej ciąży konieczne następowe łyżeczkowanie jamy macicy)
Poronienie
do 16. tyg. ciąży (lub do 120 gram masy płodu)
podział
samoistne
jedna z przyczyn niepłodności
przyczyny:
zmiany w jaju płodowym
puste jajo płodowe (pęcherzyk jest, płodu nie ma)- łyżeczkować
nieprawidłowości anatomiczne matki
tyłozgięcie macicy
guzy macicy
niewydolność szyjki macicy (szyjka zbyt szeroka, by móc utrzymać ciążę)
po porodowych uszkodzeniach w poprzedniej ciąży
po sztucznych poronieniach (w wyniku zbytniego rozszerzenia przez operatora szyjki macicy rozszerzadłami Hegara dla łatwiejszego opróżnienia jamy macicy)
schorzenia ogólne matki (układ krążenia, wydalniczy...)
czynniki hormonalne
zaburzenia immunologiczne
czynniki genetyczne ze strony ojca
mechanizm poronienia a mechanizm porodu
poronienie: ogólne (ze wszystkich stron równie silne) obkurczenie macicy miażdżące jajo płodowe i usuwające zawartość jamy macicy na zewnątrz
poród: rozciągnięcie dolnego odcinka macicy i wyciśnięcie płodu od góry ku dołowi
podział:
zaawansowanie:
poronienie zagrażające (abortus imminens)
bóle w okolicy krzyżowej
brak krwawienia
poronienie zaczynające się (abortus incipiens)
obecne krwawienie
poronienie trwające (abortus in tractu)
obecne skurcze macicy
poronienie zatrzymane (missed abortion)
wydalenie jaja płodowego:
całkowite (abortus completus)
zostaje wydalony cały płód
niecałkowite (abortus incompletus)
coś pozostaje w jamie macicy (resztki po poronieniu- residua post abortum)
konieczne łyżeczkowanie, bowiem pozostawienie jakiejś części, np. kosmków, zwiększa ryzyko wystąpienia zaśniadu groniastego, nabłoniaka kosmówkowego itd.)
sztuczne
ze wskazań społecznych (obecnie prawnie zakazane)
lekarskie (ze względu na zagrożenie życia lub zdrowia matki)
prokuratorskie (ciąża wynikiem przestępstwa lub kazirodztwa)
kryminalne
samodzielne
nielegalne
ciąża obumarła (graviditas obsoleta)
jajo płodowe obumarłe w macicy
poronienie nawykowe (abortus habitualis)
wielokrotne poronienia
już 2.- 3. wskazaniem do głębszych badań !
histeroskopia
badania genetyczne partnerów
choroby odzwierzęce
histerosalpingografia
fizjologicznie około 40% ciąż nie kończy się porodem (lub nawet więcej- trudności w wychwyceniu poronień we wczesnych stadiach rozwoju ciąży)
Niepłodność (sterilitas)
problem dotyczy 10 do 17% par i małżeństw w Polsce
szansa posiadania przez parę potomstwa maleje z czasem- w czasie trwania małżeństwa przy normalnym współżyciu płciowym zdolnych jest do uzyskania zajścia w ciążę
30- 50 % par w pierwszym roku współżycia
20 % par w drugim roku współżycia
10 % par w trzecim roku współżycia
definicja: w czasie 2 lat regularnego współżycia płciowego nie zachodzi skuteczne zapłodnienie
pierwsza konsultacja lekarska tego problemu powinna mieć miejsce już po roku starań o potomstwo dla oceny możliwości anatomicznych jego posiadania przez kobietę
podział:
czas:
niepłodność całkowita (sterilitas absoluta)- brak w ogóle możliwości zajścia w ciążę (bezpłodność, infertilitas)
brak jajników, jajowodów, macicy
brak jąder u mężczyzny
niepłodność względna (sterilitas relativa)- istnieją przyczyny czasowo uniemożliwiające zajście w ciążę, możliwe jednak do usunięcia
pochodzenie:
niepłodność wrodzona (sterilitas congenita)
niepłodność nabyta (sterilitas acquisita)
niepłodność małżeńska (sterilitas conjugalis)- podstawą rozpoznania niepłodności jest badanie obojga małżonków!
niepłodność żeńska
niepłodność męska
charakter:
niepłodność pierwotna (sterilitas primaria)- brak w ogóle zajścia w ciążę mimo regularnych stosunków płciowych w okresie 2 lat
niepłodność wtórna (sterilitas secundaria)- ciąża lub ciąże wystąpiły, natomiast po nich nie dochodzi do zajścia w ciążę po raz następny mimo regularnych stosunków płciowych w okresie 2 lat
niepłodność okresowa (sterilitas temporalis)
podczas trwania jednej ciąży nie można zajść w drugą
w okresie karmienia hiperprolaktynemia uniemożliwia jajeczkowanie (od tej reguły są liczne wyjątki- często jajeczkowanie wraca bardzo wcześnie bez objawów zewnętrznych- cykle bezmiesiączkowe)
w II. fazie cyklu menstruacyjnego, 48 godzin po jajeczkowaniu (przy założeniu, że występuje jedno jajeczkowanie na cykl, co wcale nie jest regułą)
niepłodność dobrowolna- w wypadku powstrzymywania się od stosunków płciowych w okresach „płodnych”
przyczyny:
u 50 % małżeństw ze strony i kobiety i mężczyzny
u 45 % głównie ze strony kobiety
u 35 % głównie ze strony mężczyzny
u 10 % przyczyny bliżej nieokreślone- nie wiadomo, dlaczego do ciąży nie dochodzi
ze strony żeńskiej
statystycznie
16- 44 % brak jajeczkowania
16- 60 % niedrożność któregoś z etapów dróg płciowych
za resztę odpowiadają przyczyny
psychiczne
immunologiczne
biochemiczne
ze strony jajników
zaburzenia jajeczkowania
zaburzenia produkcji i wydzielania hormonów steroidowych
ze strony jajowodów
niedrożność mechaniczna
zaburzenia perystaltyki
brak przepychania w stronę macicy komórki jajowej, która sama pozbawiona jest możliwości poruszania się
ciąże pozamaciczne (jajowodowe)
zły stan nabłonka- najczęściej zmiany pozapalne
upośledzony ruch rzęsek
zaburzenia wydzielania nabłonkowego
ze strony macicy
zaburzenia kształtu i wielkości
zrosty wewnątrzmaciczne
stan mięśniówki i śluzówki macicy- blizny i stany zapalne przeszkodą w zagnieżdżeniu jaja płodowego
ze strony szyjki macicy
niedrożność
nieprawidłowy stan śluzu
chemiczny
biologiczny
immunologiczny
ze strony pochwy
zaburzenia kształtu i wielkości
zaburzenia składu flory bakteryjnej
czynniki biochemiczne- kwaśne środowisko
ze strony męskiej
ze strony jądra
zaburzenia produkcji i wydzielania hormonów steroidowych
zaburzenia produkcji i uwalniania plemników
ilościowe
jakościowe (najczęstsze)
zaburzenia drożności dróg wyprowadzających nasienie
zaburzenia powodujące niemożność zdeponowania nasienia w pochwie
anatomiczne
spodziectwo
wierzchniactwo
psychologiczne
przedwczesny wytrysk nasienia
brak wytrysku nasienia
niezdolność do spółkowania (impotentia coeuni)
anatomiczna
wewnątrzwydzielnicza
związana z zaburzeniami układu nerwowego
zmiany libido (popędu płciowego)
zaburzenia wzwodu prącia (impotentia erectionis)
zaburzenia wytrysku (impotentia ejaculationis)
niezdolność do zapłodnienia (impotentia fertilisationis)
zaburzenia czynności jąder
pierwotna niedomoga jądra
zespół Klinefeltera
zaburzenia genetyczne
nieprawidłowa determinacja, różnicowanie i rozwój gonad
uszkodzenie jąder w życiu płodowym przez infekcję wewnątrzmaciczną
uszkodzenie jąder w wyniku zaburzenia ich zstępowania
przegrzewanie jąder zmniejsza wartościowość nasienia (podobny mechanizm dotyka kierowców, którzy spędzają w pozycji siedzącej uniemożliwiającej chłodzenie „klejnotów” długie godziny i używają podgrzewanych foteli w samochodzie)
wtórna niedomoga jądra
zaburzenia na osi podwzgórze- przysadka
zaburzenia wydzielania hormonów tarczycy lub kory nadnerczy
męska hiperprolaktynemia
zaburzenia transportu nasienia
niedrożność dróg nasiennych
wrodzona
brak najądrzy, nasieniowodów
nabyta
pozapalna (rzeżączka)
pourazowa
immunologiczna
zaburzenia wytrysku nasienia
stosunki płciowe
zbyt częste-mało nasienia w wydzielinie
zbyt rzadkie- nasienie niepełnowartościowe wskutek długiego zalegania
żylaki powrózka nasiennego
wodniaki jąder
inne
cukrzyca
znaczne wyniszczenie organizmu
przewlekłe zatrucia i używki
zespół Otella
stres, nadmierna praca
postępowanie:
w podejrzeniu niepłodności męskiej (sterilitas masculina)
wywiad
choroby wieku dziecięcego
świnka (nagminne zapalenie przyusznic)
inne choroby wirusowe o ciężkim przebiegu
we wczesnym dzieciństwie chirurgiczne korekcje wnętrostwa, spodziectwa itp.
życie płciowe
częstotliwość spółkowania
obecność wzwodów prącia, wytrysków nasienia itp.
choroby ogólnoustrojowe
zaawansowanie
leczenie
narażenie na stres
warunki pracy
wysokie temperatury
promieniowanie radioaktywne
urazy mechaniczne
przebyte operacje
przepukliny
kamica nerkowa
przewlekłe zapalenie gruczołu krokowego
badania
ogólne
typ budowy ciała
typ owłosienia
stan skóry, tkanki podskórnej
stan tarczycy
miejscowe
obecność stulejki
cechy stanu zapalnego
spodziectwo, wnętrostwo
jądra
symetria
wielkość
kształt
konsystencja
przepuklina pachwinowa
żylaki powrózka nasiennego
badanie semiologiczne
ocena nasienia
badanie mikrobiologiczne
antybiogram wydzieliny prostaty
badanie andrologiczne
stężenie hormonów płciowych męskich w osoczu
poziomy FSH, LH, testosteronu, DHEA-S (siarczan dehydroepiandrosteronu)
testy nasienia
pobranie do badania
do suchego naczynia szklanego (najlepiej płytka Petriego) po 4- 7 dniach abstynencji płciowej
powtórzyć kilkakrotnie dla sprawdzenia powtarzalności wyników
oglądać pod mikroskopem
pod immersją
w barwieniu H + E (hematoksylina + eozyna)
opis
nasienie prawidłowe (normospermia)
objętość: 2- 6 ml
czas upłynnienia spermy: 30 min.
pH: 7,9- 8,0 (zasadowe)
liczba plemników: 60 (lub 50) mln- 250 mln w 1 ml
prawidłowe plemniki: 85 %
właściwie ruchome
prawidłowo zbudowane anatomicznie
komórki plemnikotwórcze: 2 %
po upłynnieniu spermy ruchomych plemników: 75- 80 %
w polu widzenia pojedyncze nabłonki i leukocyty
stężenie fruktozy w wydzielinie powyżej 1200 gamma/ ml
patologie nasienia
objętości
hipospermia- mała objętość nasienia (1- 2 ml)
oligospermia- bardzo mała objętość nasienia (poniżej 1 ml)
aspermia- występuje wytrysk, lecz w treści brak plemników lub komórek plemnikotwórczych
asemia- brak wytrysku nasienia
polispermia- duża objętość nasienia (powyżej 6 ml)
liczby plemników
normozoospermia- prawidłowa liczba plemników (50- 250 mln/ ml)
hipozoospermia- (30- 50 mln/ ml)
oligozoospermia- (1-20 mln/ ml)
azoospermia- (brak plemników w ogóle, obecne elementy plemnikotwórcze)
polizoospermia- (powyżej 250 mln/ ml)
budowy (teratozoospermia)
brak witek
brak główek
nieprawidłowe wstawki
podwójne główki
ruchliwości
astenozoospermia- zmniejszenie ruchliwości plemników
żywotności
nekrozoospermia- wszystkie plemniki martwe
parametrów biochemicznych
cholesterol
aminotransferazy
inozytol
fruktoza
biopsja jądra
przy wątpliwościach, czy jądro w ogóle produkuje wartościowe plemniki
w aspermii
w azoospermii
w nekrozoospermii
w zaburzeniach chromosomalnych
określenie chromatyny płciowej, badania chromosomalne (określenie płci genetycznej)
oznaczenie poziomów hormonów we krwi (FSH, LH, prolaktyna, Gn-RH)
oznaczenie 17- ketosterydów, testosteronu w surowicy (wskaźnik czynności androgennej jądra)
test z octanem cyproteronu (klomifen)
ocena aktywności osi podwzgórze- przysadka
podaje się octan cyproteronu i nagle odstawia, co prawidłowo powoduje wysiew FSH i LH
test z HCG
HCG ma budowę analogiczną do LH, różni je jedynie inny układ przestrzenny podjednostek
badanie okulistyczne
diagnostyka w kierunku cukrzycy
badania genetyczne
badania na obecność przeciwciał przeciw antygenom plemników w spermie i surowicy
leczenie
zachowawcze (długie oczekiwanie na pierwsze efekty ze względu na długi cykl produkcji nasienia- min. 3 miesiące)
hormonalne
gonadotropinami
podawaniem androgenów (Mesteron)
leków obniżających poziom prolaktyny we krwi (bromokryptyna, Parlodel)
leki ogólnie wzmacniające
witaminy grupy B, E, A, B15, C
żelazo, wapń, fosfor
zmiana trybu życia
odchudzanie u osób otyłych
leczenie chorób układowych
cukrzyca
nadciśnienie tętnicze
choroby tarczycy
stany zapalne cewki moczowej, gruczołu krokowego
modyfikacja techniki współżycia płciowego
rozpoczęcie parę dni przed spodziewaną owulacją
operacyjne
niedrożności obturacyjnej dróg nasiennych
żylaki powrózka nasiennego
stulejka, spodziectwo
techniki wspomaganego rozrodu
w podejrzeniu niepłodności kobiecej (sterilitas feminina)
różnicowanie
niepłodność czynnościowa
36- 50 % przyczyn niepłodności żeńskiej
zależna od zaburzenia funkcji osi kora- podwzgórze- jajnik- komórka jajowa
zaburzenie jajeczkowania (najczęstsze)
przyczyny
wpływające na podwzgórze
psychiczne (bezpośredni wpływ kory na podwzgórze)
hormony androgenne z nadnercza (wpływ na podwzgórze)
zaburzenia enzymatyczne przemian katecholamin (złe przewodnictwo bodźców na drodze kora mózgu- podwzgórze zaburza wydzielanie GnRH) Normalnie GnRH jest wydzielane przez podwzgórze
stale (wydzielanie tonicznie)
zmiennie (wydzielanie cykliczne)
nadmiar prolaktyny (guzy czaszki)
wpływające na przysadkę
martwica poporodowa przysadki (zespół Shehana) po obfitym krwotoku
próba z progesteronem
próba z estrogenami i progesteronem
oznaczenie poziomu FSH w surowicy krwi
guzy przysadki i okolic (nowotworowe, nienowotworowe)
guzy hormonalnie czynne
podział niepłodności z braku owulacji wg WHO
grupa 1.- niewydolność podwzgórzowo- przysadkowa (hipogonadotropowa i hipoestrogenowa)
wtórny brak miesiączki (krwawienie miesięczne kiedyś było, ale ustało)
niskie stężenie gonadotropin w surowicy krwi
ujemny test z klomifenem
brak odpowiedzi na stymulację przysadki przez egzogenny GnRH
grupa 2.- zaburzenia czynności osi podwzgórze- przysadka (normogonadotropowa)
brak miesiączki, jednak krwawienie występuje po podaniu i odstawieniu progesteronu
klinika
oligomenorrhea (rzadkie miesiączkowanie)
niewydolność ciałka żółtego
cykle bezowulacyjne
grupa 3.- pierwotna niewydolność jajników (hipergonadotropowa)
brak miesiączki
brak krwawienia po podaniu i odstawieniu progesteronu
dodatnia próba estrogen- progesteron
podwyższony poziom gonadotropin przysadkowych
zaburzenia cielesno- płciowe
przedwczesne wygasanie czynności jajników (przed 40. r. ż.)
brak wrażliwości jajników na hormony
grupa 4.- wady lub nabyte uszkodzenia macicy
prawidłowy poziom estrogenów i gonadotropin w surowicy krwi
pierwotny brak miesiączki
wtórny brak miesiączki, jeżeli wada macicy nabyta
ujemna próba z progesteronem
ujemna próba estrogen- progesteron
grupa 5.- guzy okolicy podwzgórzowo- przysadkowej wydzielające prolaktynę
jest guz okolicy przysadki i hiperprolaktynemia
brak estrogenów w surowicy krwi
niski poziom gonadotropin w surowicy krwi
wysoki poziom prolaktyny (pow. 120 mikrogramów/ ml)
guz przysadki stwierdzony lub nie
grupa 6.- zaburzenia czynności osi podwzgórze- przysadka z hiperprolaktynemią
brak guza okolicy przysadki i hiperprolaktynemia
poziom estrogenów w normie lub obniżony
niskie poziomy FSH i LH (gonadotropin)
grupa 7.- guzy pourazowe lub pozapalne uszkadzające okolicę podwzgórzowo- przysadkową
stężenie prolaktyny nie jest ważne!
zespół pustego siodła tureckiego (zniekształcona przysadka)
poziomy hormonów jak w grupie 1., jednak jest guz
testy na nieprawidłowości czynności hormonalnej
próba progesteronowa (próba P)
podanie progesteronu przez 3- 5 dni w dawce 25- 50 mg/ dobę p.o. lub i.m. i nagłe odstawienie
wynik dodatni
w 3- 5 dni po odstawieniu progesteronu występuje krwawienie z jamy macicy
stężenie estrogenów jest prawidłowe (wystarcza do rozrostu endometrium), a zaburzenie dotyczy progesteronu (jego brak uniemożliwia krwawienie- po egzogennym podaniu krwawienie występuje)
wynik ujemny
jajnik produkuje zbyt mało estrogenów albo
stężenie estrogenów i progesteronu jest prawidłowe, ale występuje brak odpowiedzi na obwodzie (np. brak śluzówki macicy, czyli zespół Ashermanna, np. po zbyt brutalnym wyłyżeczkowaniu jamy macicy)
próba estrogenowo- progesteronowa (próba E- P)
przeprowadzać zawsze po próbie P, nigdy przed!
podanie estrogenów i progesteronu razem przez 20 dni p.o. lub i. m. i odstawić
wynik dodatni
po 5- 8 dniach od odstawienia hormonów występuje krwawienie z jamy macicy
występuje niewydolność hormonalna przysadki i/ lub jajnika, natomiast śluzówka macicy i sama macica są prawidłowe
wynik ujemny
występuje przyczyna zaburzeń miesiączkowania ze strony macicy (np. nieprawidłowości śluzówki macicy)
próba z klomifenem
podanie przez 5 dni 3- 5 tabletek dziennie i odstawienie
fałszywy estrogen blokuje receptory estrogenowe w przysadce, po ich zwolnieniu następuje wyrzut i nadprodukcja FSH i LH (część sprzężenia zwrotnego jajnik- przysadka)
niepłodność z przyczyn hormonalnych (zaburzenia owulacji)
przyczyny
cykle bezowulacyjne)
niewydolność ciałka żółtego
zespół luteinizacji nie pękniętego pęcherzyka Graffa (LUF, Luteinising of Unbroken Follicle)
oznaki jajeczkowania
pewne
zajście w ciążę
ocena za pomocą USG lub laparoskopii (stwierdzenie komórki jajowej, w zatoce Douglasa płyn, w jajniku ciałko żółte)
prawdopodobne
wzrost podstawowej temperatury ciała (BBT, Basal Body Temperature) o 0,5- 1 C (80 % skuteczności)
nieważny poziom temperatury, ważny jej skok
zależny od progesteronu
ból, plamienie w środku cyklu zgłaszane przez kobietę
zmiana charakteru krystalizacji śluzu szyjkowego
„liście paproci” przechodzą w rozmaz bezpostaciowy
oznaczanie poziomów endogennych hormonów w cyklu miesięcznym (80 % skuteczności)
FSH i LH (pik wydzielania)
estrogenów i progesteronu (w drugiej fazie cyklu)
biopsja endometrium przy histeroskopii (92 % skuteczności)
zmiany w obrazie cytohormonalnym (35 % skuteczności)
test Inslera
ocena czynności estrogenozależnych organizmu
oceniane w skali 0- 3
rozwarcie szyjki
ilość śluzu szyjkowego
ciągliwość śluzu szyjkowego
krystalizacja śluzu szyjkowego
wynik 10- 12 punktów oznacza pełną reakcję estrogenną organizmu
czynnik szyjkowy niepłodności
w przebiegu cyklu miesięcznego endocervix zmienne jak endometrium
ujście szyjki zmienne
kanał długości 2,5- 3 cm
filtr przepuszczający tylko żywe i silne plemniki
enzymatyczne uzdolnienie plemników do zapłodnienia (kapacytacja)
ochrona przed zakażeniem
testy śluzu
test Simmsa- Hoehnera (postkoitalny)
w fazie okołoowulacyjnej w 2- 10 godz. po odbyciu przez kobietę stosunku płciowego pobiera się na szkiełko śluz szyjkowy i obserwuje w powiększeniu 500 razy w celu stwierdzenia ilości i żywotności plemników na różnej głębokości (jeśli plemniki wnikają głęboko w śluz, to nie on jest przeszkodą)
test inwazyjności Kurtzrock- Mueller
test szkiełkowy
na szkiełku umieszcza się kroplę śluzu szyjkowego okołoowulacyjnego i kroplę nasienia partnera, doprowadza do ich zetknięcia i obserwuje stopień przenikania plemników do śluzu
test Krammera
test kapilarny
do śluzu szyjkowego w kapilarze wkrapla się plemniki i bada, jak daleko przenikną
pełny test inwazyjności
test szkiełkowy
dla wykrycia zespołu wrogości śluzu (z przyczyn immunologicznych) przygotowuje się i porównuje szkiełka zawierające
śluz badany i nasienie wzorcowe
śluz wzorcowy i nasienie badane
śluz badany i nasienie badane
niepłodność mechaniczna
czynniki
jajowodowy
maciczny
histeroskopia
z użyciem medium płynnego (sorbitol) lub gazowego (CO2) dla stwierdzenia, czy ujścia jajowodów się otwierają do jamy macicy
histerosalpingografia (HSG)
z użyciem aparatu Schultzego podanie kontrastu uropolinowego do szyjki macicy
po podaniu 3- 5 ml kontrast dociera do jamy macicy (1. zdjęcie)
ocena stanu jamy i śluzówki macicy
po podaniu 5- 15 ml kontast dociera do jajowodów i przelewa się do jamy otrzewnej (2. zdjęcie)
ocena stanu i drożności jajowodów
laparoskopia
oglądanie ujść brzusznych jajowodów
z użyciem aparatu Schultzego podanie błękitu metylenowego do jamy macicy dla sprawdzenia, czy przelewa się przez jajowody do jamy otrzewnej
persulfacja jajowodów (przedmuchiwanie)
persulfacja jajowodów z kimografią (ocena wykresu ciśnienia gazu w czasie zabiegu)
fluoroskopia (oglądanie w skopii RTG przebiegu HSG)
Sztuczna inseminacja (techniki wspomaganego rozrodu)
niepłodność
jest chorobą!
coraz częstsza wśród żyjących ze sobą par: obecnie dotyka 15 % z nich
niekorzystny typ prokreacji wpływa na płodność
wiek kobiety
wiek kobiet chcących zajść w ciążę podwyższa się (wykształcenie, kariera zawodowa)
szanse zajścia w ciążę przy regularnym współżyciu w przeliczeniu na jeden cykl płodności
przed 20. r. ż.- 1/ 10
przed 30. r. ż.- 1/ 100
w czasie każdego cyklu kilkadziesiąt tysięcy prakomórek jest wzbudzanych i degeneruje
w czasie menopauzy przeważają inhibitory czynności jajnika, co prowadzi do jego niewydolności
wiek mężczyzny
cykl produkcji plemnika trwa 90 dni i wszystkie czynniki toksyczne mają dużo czasu, by odbić na nim swe piętno
długi okres czekania na odpowiedź na zastosowane leczenie
niekorzystne czynniki środowiskowe powodują spadek jakości nasienia w populacji na przestrzeni lat
zbyt wysoka temperatura jąder
siedzący tryb życia (brak wentylacji)
podgrzewane fotele w samochodach
obcisła bielizna
ciągła zmiana norm WHO dotyczących prawidłowej liczby plemników w nasieniu
lata '70 - 120 mln/ ml
lata '90 - 90 mln/ ml
kiedy liczba plemników w 1 ml nasienia spadnie poniżej 60 mln zachowanie gatunku będzie zagrożone (lub będzie on skazany na obligatoryjne stosowanie technik wspomaganego rozrodu)
podstawą zapobiegania jest zdrowy tryb życia i wczesne planowanie potomstwa
im później, tym gorzej, bo pozostaje coraz mniej czasu na diagnostykę i leczenie niepłodności przed nieodwołalną utratą funkcji gonad
prawidłowe działanie osi podwzgórze- przysadka- jajnik skutkuje owulacją
równowaga i sprawność sprzężeń zwrotnych są ważne
częstym zaburzeniem jest zespół policystycznych jajników (zespół Steina- Leventhala, PCO, PCOs, PoliCystic Ovaries syndrome)
występuje aż u 20 % kobiet rasy białej!
zespół objawów
trądzik
hirsutyzm
zaburzenia miesiączki do jej braku włącznie
obraz policystycznych jajników w USG
kanon leczenia niepłodności
1. oznaczenie poziomu prolaktyny (PRL)
hiperprolaktynemie są łatwe w leczeniu
niekiedy identycznie działa niewydolność tarczycy (PRL i TSH mają podobne punkty uchwytu i przy wysokim stężeniu TSH działa jak PRL)
2. badanie mężczyzny
po 4- dniowej abstynencji płciowej pobiera się od niego nasienie do badania
najskuteczniejsze leczenie mężczyzny to leczenie przeciwzapalne
przyczyną małej wartościowości nasienia jest najczęściej subkliniczne zapalenie jądra
3. histerosalpingografia (HSG)
najczęstszą przyczyną niepłodności kobiety jest niedrożność mechaniczna dróg płciowych
następstwo zapaleń (dlatego każdy lekarz powinien bezwzględnie i niezwłocznie reagować na skargi kobiet dotyczące upławów, bólów podbrzusza itp.- leczyć!)
jajowody wykonują ruchy perystaltyczne transportujące pozbawione możliwości samodzielnego poruszania się jajo z jamy otrzewnej do macicy
w okresie okołoowulacyjnym jajowód ma zdolność zbliżania się do jajnika (w bliżej nieokreślony sposób), co umożliwia przechwycenie jaja a zrosty pozapalne blokują ruchomość jajowodu („jajowód uwięźnięty w zrostach”), co staje się częstym mechanizmem bezpłodności
4. monitorowanie owulacji
dwufazowy wykres podstawowej temperatury ciała kobiety na przestrzeni cyklu
pomiaru należy dokonywać przed wstaniem z łóżka po minimum 6 godz. snu
należy oznaczać temperaturę przez parę dni w okolicach spodziewanego terminu owulacji w ciągu paru miesięcy
I. faza cyklu ma długość zmienną
II. faza cyklu ma długość stałą (około 2 tyg.)
jeśli jest prawidłowy mamy 96 % pewności, że cykl jest owulacyjny
wykres prawidłowy
gwałtowny skok temperatury (pęknięcie pęcherzyka Graffa ma trwać nie dłużej, niż 24 godz.)
wykres patologiczny
powolne pięcie się temperatury w górę (typowe dla luteinizacji nie pękniętego pęcherzyka)
USG co 2 dni od 10.- 12. dnia cyklu
obserwacja jajnika (przyrost pęcherzyka Graffa ok. 2 mm na dobę)
w pewnym momencie brak pęcherzyka, płyn w zatoce Douglasa (pęcherzyk pękł, płyn się wylał)
100 % pewności, że cykle są owulacyjne, daje jedynie ciąża!
przyczyny braku owulacji
niewydolność jajników
nieprawidłowości genetyczne (!!!)
zespół dysgenezji gonad
przyczyny immunologiczne niepłodności
kontrowersyjne: immunoentuzjaści contra immunosceptycy
w najbardziej ostrożnych szacunkach: 2 % przypadków
zaburzenia śluzu szyjkowego
śluz szyjkowy jest wrażliwy na grę hormonalną
śluz E
ciągnący
płynny
„łezka śluzu na tarczy części pochwowej szyjki macicy”
śluz P
dobry do inkubacji plemników, lecz nieprzenikalny
jeden z efektów przyjmowania doustnych środków antykoncepcyjnych
badania
testy postkoitalne
po odbytym stosunku badania aktywności plemników w śluzie szyjkowym
ocena poziomu przeciwciał kardiolipinowych, fosfolipidowych
postępy w diagnostyce nie owocują postępami leczenia, gdyż inseminacja jest skuteczna we wszystkich przyczynach niepłodnośći z tej grupy
podstawą technik wspomaganego rozrodu jest znajomość mechanizmów rządzących przebiegiem cyklu miesięcznego
cykl produkcyjny pęcherzyka Graffa trwa ok. 40 dni (czyli zaczyna się już w poprzedzającym „jego własny” cyklu miesięcznym)
komórki z rdzenia jajnika migrują do jego kory, gdzie w 4.- 5. dniu cyklu następuje wybór pęcherzyka dominującego
techniki oparte o ingerencję hormonalną zwiększają ilość ciąż mnogich
przegląd technik wspomaganego rozrodu
1. indukcja owulacji
z użyciem antyestrogenów
mechanizm
antyestrogeny znoszą hamujący wpływ estrogenów na produkcję FSH
zwiększa się ilość wydzielanego FSH
wymuszenie indukcji owulacji
preparaty
cytrynian klomifenu (Clostilbegyt)
cyklofenil
epinestrol (Stimoval)
tamoksyfen (Nolvadex)
z użyciem gonadotropin
uzyskiwane
z moczu źrebnych klaczy
z moczu kobiet klimakterycznych (duży poziom FSH z powodu braku zwrotnego hamowania przysadki przez niewydolny jajnik)
wskazane dla zespołów z nadczynnością LH
preparaty
gonadotropina menopauzalna (Humegon, Pregnanal)
stosunek FSH/ LH jak 1/ 1
czyste FSH (Metrodin)
HCG (Biogonadyl)
rutynowo dla wywoływania syntetycznego piku LH
z użyciem gonadoliberyn (analogów GnRH)
podawane, by wyłączyć podwzgórze i przysadkę (brak niebezpieczeństwa wystąpienia podczas kuracji niekontrolowanego piku LH prowadzącego do samoistnej luteinizacji uniemożliwiającej pobranie komórek jajowych- tylko przejęcie „ręcznego sterowania” cyklem za pomocą całkowicie egzogennego podawania hormonów prowadzi do pozytywnych rezultatów)
preparaty
krótkodziałające (Busrelin)
długodziałające (Decapeptyl)
z użyciem antagonistów GnRH
2. techniki właściwe
zapłodnienie in vivo
inseminacje domaciczne (homologiczne)
inseminacje domaciczne nasieniem dawcy z banku (heterologiczne)
inseminacje dootrzewnowe
GIFT (Gamet IntraFallopian Transfer)
laparoskopowe pobranie żeńskich komórek rozrodczych i umieszczenie ich wraz z męskimi w jajowodzie (dążenie do maksymalnego odtworzenia warunków naturalnych- tyczy się także sposobów opisanych poniżej)
TUFT (TransUterine Fallopian Transfer)
histeroskopowe umieszczenie męskich i żeńskich komórek rozrodczych w jajowodzie
POST (Peritoneal Oocyte- Sperm Transfer)
laparoskopowe umieszczenie męskich i żeńskich komórek rozrodczych w jamie otrzewnej
DOT (Direct Oocyte Transfer)
histeroskopowe umieszczenie żeńskiej komórki rozrodczej bezpośrednio w jamie macicy z pominięciem (niepełnowartościowych) jajowodów
zapłodnienie in vitro
ZIFT (Zygote IntraFallopian Transfer)
umieszczenie zapłodnionej komórki jajowej (zarodka) w jajowodzie
PROSTT (PROnuclear Stage tubal Transfer)
TEST (Tubal Embryo- Stage Transfer)
IVF (In Vitro Fertilization)
zapłodnienie poza organizmem kobiety („w probówce”)
nowe metody
MAF (MicroAssayed Fertilization)
zapłodnienie z zastosowaniem mikrotechnik
PZD (Pellucida Zona Drilling)
nawiercenie zona pellucida dla ułatwienia przeniknięcia przez nią plemnika
SUZI (SUbZonal sperm microInjection)
mikrowstrzyknięcie całego plemnika pod zona pellucida
DSM (Direct Sperm Microinjection)
ICSI (IntraCytoplasmal Sperm Injection)
PGA (Preimplantation Genetic Analysis)
genetyczne badania preimplantacyjne
pobiera się blastomer dla celów oceny genetycznej
zastosowanie technik wspomaganego rozrodu nie zwiększa ilości wad płodu, gdyż zachodzi naturalna selekcja i wadliwy zarodek nie podlega implantacji w macicy
protokoły stymulacji
leki mające wywołać owulację (w różnej postaci: tabletki + zastrzyki, zastrzyki itp.) podaje się w I. fazie cyklu (pierwszy dzień cyklu jest wyznaczany przez krwawienie miesiączkowe, leki podaje się w 5.- 10. dniu po jego początku, kiedy poziom estradiolu przyrasta o 14 pikog/ ml a pęcherzyk Graffa osiąga 2 mm średnicy) dla wymuszenia dojrzewania zainicjowanego już w poprzednim cyklu pęcherzyka
powikłania
zespoły hiperstymulacyjne
utrata kontroli nad stymulacją gonadotropinami
częste u pacjentek z PCO
„jajnik jak kula bilardowa”
w celu umożliwienia kobiecie zajścia w ciążę usuwa się otoczkę jajnika produkującą androgeny zaburzające owulację
powstaje wiele pseudocyst na jajnikach
zaawansowanie
I. stopień- jajnik osiąga średnicę 6 cm
II. stopień- jajnik osiąga średnicę 12 cm i występują objawy brzuszne
III. stopień- pojawiają się przesięki do jamy otrzewnej i DIC
patomechanizm podobny, jak w wypadku przesięków nowotworowych w epithelialnym raku jajnika (powstają przesięki do jamy otrzewnej, zaburzenia elektrolitowe i DIC)
zmiany te są całkowicie odwracalne
w miarę wygaszania burzy hormonalnej jajniki zmniejszą się same
mimo dramatycznego obrazu w USG (ogromne pęcherzowato- guzowate jajniki) nie należy ich operować!!!
należy przeczekać burzę wyrównując parametry życiowe
zagrożenie ciążą mnogą
statystyka
do tej pory jedynie 135/ 10.000 ciąż było wielopłodowych
IVF
prawdopodobieństwo w zależności od ilości wprowadzonych zarodków
1- bliźniaki 1,6 %
2- bliźniaki 15- 23 %, trojaczki 0,7- 1,4 %
3- bliźniaki 24- 28 %, trojaczki 3- 4%, czworaczki 0,3 %
wskutek postępowania w leczeniu niepłodności wśród wszystkich uzyskanych ciąż uzyskuje się (średnia długość trwania ciąży)
bliźniaki 33,6 % (35 tyg.)
trojaczki 17,7 % (31 tyg.)
czworaczki 6,7 % (30 tyg.)
powikłania
u matki
ciążowe nadciśnienie tętnicze
zakrzepica
niewydolność krążenia
zaburzenia czynności skurczowej macicy
poród odroczony (rodzi się kilka płodów, reszta pozostaje w macicy i ma szansę rozwijać się dalej)
u dziecka
wcześniactwo (pon. 37. tyg. ciąży)
poronienia (przed 22. tyg. ciąży)
RDS (Respiratory Distress Syndrome, zespół zaburzeń oddychania)
mózgowe porażenie dziecięce
ciąża pojedyncza 1,6/ 1000
ciąża bliźniacza 13/ 1000
ciąża trojacza 28/ 1000
niska masa urodzeniowa
ciąża pojedyncza 3500 g
ciąża bliźniacza 2500 g
ciąża trojacza 1650 g
ciąża czworacza 1400 g
wysoka śmiertelność okołoporodowa
ciąża pojedyncza 7,7/ 1000
ciąża bliźniacza 35/ 1000
ciąża trojacza 92/ 1000
dla społeczeństwa
koszt utrzymania noworodka przy życiu do wypisania ze szpitala
z ciąży pojedynczej 9 tys. USD
z ciąży bliźniaczej 19 tys. USD
z ciąży trojaczej 57 tys. USD
problem zwłaszcza u starych pierwiastek (bliźniaki jeszcze do przyjęcia, przy trojaczkach problem z utrzymaniem ciąży)
postępowanie
u młodych kobiet podaje się do macicy do 3 zarodków (ryzyko ciąży mnogiej)
u starych kobiet podaje się wszystkie dostępne zarodki (mimo ryzyka ciąży mnogiej, bo mała szansa zagnieżdżenia jakiegokolwiek)
embrioredukcja
w wypadku rozwoju nadmiernej ilości zarodków z macicy odsysa się kilka położonych najbliżej ujścia macicy
w Polsce procedura niestosowana z powodu niezgodności z ustawą o dopuszczalności przerywania ciąży
wydłużanie czasu hodowli zarodków do 7- 8 dni (stadium blastocysty)
zwiększa szansę przetrwania pojedynczego zarodka, zmniejsza konieczność implantacji do macicy większej ilości zarodków i zmniejsza tym samym prawdopodobieństwo ciąży mnogiej
w zaawansowanych procedurach IVF dąży się do przejęcia całkowitej kontroli farmakologicznej nad przebiegiem cyklu miesięcznego za pomocą analogów lub antagonistów GnRH, by uniknąć wystąpienia niekontrolowanego piku LH i samoistnej luteinizacji pęcherzyka Graffa uniemożliwiającej pobranie oocytów zdolnych do zapłodnienia
aktualnie oocyty pobiera się laparoskopowo
stosowane leki w terapii niepłodności
octan klomifenu
stosowany w
PCO
hipotalamicznej dysfunkcji jajników
hiperandrogenemii
bromokryptyna (Parlodel)
antagonista prolaktyny
z powodu prolaktynemii, np. w połogu, kobieta nie miesiączkuje (choć należy do tej reguły podchodzić z rezerwą, bo czas powrotu do cykli miesięcznych jest bardzo indywidualny)
stosowany w hiperprolaktynemii
progesteron
stosowany w dysfunkcji fazy lutealnej
metrotropiny (FSH, LH) z HCG
stosowane w
hipopituitaryzmie
hipotalamicznej dysfunkcji jajników
PCO
luteinised unrupted follicle syndrome
HCG
GnRH
agoniści GnRH
antagoniści GnRH
kryteria dopuszczające do zastosowania stymulacji jajników
jajnik można stymulować, dopóki nie utracił on możliwości pełnienia swych funkcji (np. wraz z wiekiem)
gdy FSH we krwi poniżej 40 IU/ l
jeśli FSH we krwi powyżej 40 IU/ l, to jajnik jest już w zaniku i nie jest zdolny do odpowiedzi na stymulację dla celów rozrodu
wyniki badań hormonalnych u kobiet hormonalnie czynnych są miarodajne i porównywalne, jeśli badania przeprowadza się w 6.- 8. dniu cyklu
przygotowanie nasienia partnera
oczyszczenie z martwych plemników
przebieg
zawieszenie nasienia w specjalnych mediach
wirowanie
otrzymuje się czyste, żywe plemniki bez patologicznego często ejakulatu
inseminacja
podanie do jamy macicy partnerki w czasie bliskim momentu pęknięcia pęcherzyka Graffa (przy założeniu drożności jajowodów potwierdzanej w HSG, histeroskopii lub endoskopii dojajowodowej)
ominięcie czynników szyjkowych niepłodności
10- 15 % skuteczności jednorazowego postępowania
wysoka skuteczność całkowita wiąże się z łatwością i powtarzalnością zabiegu
wykorzystanie nasienia anonimowego dawcy z banku nasienia
w przypadku zespołu Klinefeltera u partnera
w całkowitej aspermii
skuteczność leczenia niepłodności
zależna od wieku, zwłaszcza partnerki (zachęcać do wczesnego planowania potomstwa!)
30 % szans powodzenia ma kobieta młoda
5 % szans ma kobieta ok. 40 r. ż.
kryteria
20 % zachodzi w ciążę
stwierdzoną fizykalnie- USG
stwierdzoną biochemicznie- dodatni test ciążowy
10 % ciąż zakończonych porodem żywego dziecka
kluczem do rozwiązania problemu niepłodności nie jest doprowadzenie do zapłodnienia, lecz transfer i nidacja (zagnieżdżenie) zarodka, które dotąd są bardzo słabo zbadane
znamy dużo sposobów przygotowania macicy na implantację zarodka
natura daje na to 6 dni (tyle trwa wędrówka przez jajowód)
IVF zapewnia jedynie 24 godz.
Menopauza
definicja
ostatnie w życiu kobiety krwawienie miesięczne, po którym następuje mnimum półroczna przerwa
występuje średnio w wieku 50- 51 lat
wczesne wystąpienie menarche wiąże się najczęściej z późną menopauzą
okresy w życiu kobiety
1. po urodzeniu
1- 2 mln. oocytów w jajnikach
2. w okresie pokwitania
400 tys. oocytów w jajnikach
3. w okresie rozrodczym
gwałtowna redukcja liczby oocytów z każdym jajeczkowaniem
normalnie w czasie cyklu stosunek E1(estron) / E2 (estradiol) =1
4. w okresie premenopauzy
zmniejszona ilość cykli płodnych w związku ze zmianami hormonalnymi już ok. 8 lat przed menopauzą
35. r. ż. -50 % cykli owulacyjnych
45. r. ż. -5% cykli owulacyjnych
względna przewaga E (estrogenów) > P (progesteron)
pośród żeńskich hormonów płciowych spadek poziomu P zaznacza się pierwszy
mimo spadku produkcji estrogenów przez jajnik poziomy progestagenów spadają szybciej i działanie estrogenów jest względnie silniejsze
endometrium prowokowane przez E do rozrostu bez hamującego wpływu P
błędem jest podawanie w tym okresie preparatów estrogenowych!!!
5. w okresie postmenopauzalnym
ogólny spadek poziomu E i względna przewaga E1 > E2
E1 (estron)
efekt obwodowej konwersji estrogenów w tkance tłuszczowej
silne działanie karcynogenne („zły estrogen”)
E2 (estradiol)
wydzielany przez jajnik
„dobry estrogen”
niewydolność jajnika i spadek E powoduje wzrost poziomu FSH i LH
wykładnikiem stadium życia kobiety jest badanie E2 i FSH
6. w wieku starczym
objawy wypadowe
wegetatywne
psychiczne
silnie wyrażone objawy narządowe
klimakterium
1. zaburzenia krwawienia miesiączkowego
rodzaje
zatrzymanie krwawienia miesiączkowego
nieregularne krwawienia (nawet co 6 miesięcy)
obfite miesiączki (rzadziej skąpe, przedłużone, poprzedzone plamieniami)
przyczyny
ciąża
pierwszym pytaniem ginekologa powinno być, czy pacjentka czasem nie jest w ciąży
demonstracja schorzeń narządu rodnego (mięśniaki podśluzówkowe, nowotwory)
przebyte zapalenie przydatków
operacyjne usunięcie części jajnika w wywiadzie
postępowanie
wywiad
badanie ginekologiczne i cytologiczne śluzu szyjkowego
diagnostyka pogłębiona
USG
HSG
biopsja endometrium
ocena stanu hormonalnego (badanie poziomów E2 i FSH)
2. zmiany naczynioruchowe
wary (hot flush, uderzenia gorąca)
mechanizm
spadek poziomu estrogenów - spadek aktywności układu przywspółczulnego - przewaga układu współczulnego - wzrost poziomu endorfin - zaburzenia ośrodków termoregulacji w podwzgórzu
spadek poziomu estrogenów - wzrost poziomu GnRH - wzrost poziomu endorfin - zaburzenia ośrodków termoregulacji w podwzgórzu
objawy
zaczerwienienie skóry
zlewne poty
dreszcze w nocy
pojawiają się z częstością od co pół godziny do kilku razy na miesiąc
czas trwania od chwili do pół godziny
nasilane przez
zmiany pogody
pokarmy
używki
stres
czasem bez przyczyny
mniej wyraźne u osób otyłych (stosunkowo wysokie poziomy E1 efektem obwodowej konwersji w tkance tłuszczowej)
poprzedzane prodromami
niepokój
szum w uszach
mrowienia ciała
mogą wystąpić również
tachykardia
napady o obrazie dusznicy bolesnej bez występujących zmian organicznych
uczucie kłucia w okolicy serca
chwiejność ciśnienia tętniczego, niestabilne nadciśnienie
zawroty głowy
przyczyna
spadek poziomu hormonów płciowych na skutek niewydolności jajników skutkuje podniesieniem poziomu GnRH, który zwiększa poziom endogennych białek opiatowych, które podnoszą poziom białek alfa- adrenergicznych zaburzających działanie ośrodków termoregulacyjnych w mózgu
3. atrofia narządu płciowego
przyczyna
spadek poziomu E
zanik tkanek układu moczowo- płciowego
spadek wartościowości tkanki łącznej w wyniku degradacji wiązań kolagenu
objawy
atrofia skóry sromu
zmniejszenie grubości warstw skóry
zanik owłosienia łonowego
spadek elastyczności skóry
zmiany atroficzne błony śluzowej pochwy
zaburzenie środowiska pochwy (u młodych kobiet może być związane ze zbyt częstym stosowaniem irygacji dopochwowych)
wysychanie
sączące szczeliny
wzrost pH
wzrost podatności na stany zapalne pochwy i cewki moczowej
objawy dysuryczne
cystytis
problemy ze współżyciem płciowym
nietrzymanie moczu
dotyka 57 % kobiet po menopauzie!
rodzaje
wysiłkowe
przy kaszlu, śmiechu, podnoszeniu ciężkich przedmiotów
kobiety ok. 40.- 50. r. ż.
głównie pokolenie kobiet rodzących w warunkach pozaszpitalnch (porody w domu bez ochrony i nacięcia krocza)
obniżenie przedniej ściany pochwy (wysunięcie pęcherza i cewki moczowej), co jest równoznaczne z rozluźnieniem czynnościowego zwieracza pęcherza moczowego
bezwiedne (naglące)
kobiety nie w starości- w okresie okołomenopauzalnym
postępowanie
zależne od typu nietrzymania moczu i stanu hormonalnego
operacja wskazana dopiero po menopauzie, bo wyniki wcześniej przeprowadzonego zabiegu mogą nie być trwałe
zapobieganie
poród fizjologiczny kontrolowany z nacięciem krocza
obniżenie całego narządu rodnego
cystocoele (przednia ściana pochwy)
rectocoele (tylna ściana pochwy)
descensus uteri (obniżenie macicy)
prolapsus uteri (wypadanie macicy)
szyjka macicy przed wargami sromowymi
4. zmiany psychiki
przyczyna
wypadnięcie fizjologicznego działania hormonów płciowych
E- działanie antydepresyjne
udowodniono profilaktyczne działanie E w chorobie Alzheimera
P- działanie anestetyczne
zaburzenie osi podwzgórze- przysadka
spadek reaktywności receptorów opioidowych
spadek poziomu acetylocholinesterazy
spadek degradacji MAO wskutek niskich stężeń E
objawy
depresja
„panika zamkniętych drzwi”
drażliwość
brak koncentracji
nerwowość
hipochondria
utrata zaufania do otoczenia (patologiczna nieufność)
niepokój
chwiejność emocjonalna
zawężenie zainteresowań
niechęć do pracy
poczucie winy
zaburzenia snu
trudności w zasypianiu
częste budzenie się
wczesne budzenie się i niemożność zaśnięcia
wzmożona pobudliwość
krzykliwość
kłótliwość
5. zmiany ogólnoustrojowe
osteoporoza
pierwsze zmiany najdalej 5 - 10 lat po menopauzie
przyczyna
fizjologicznie E hamują czynność osteoklastów
osteoporoza jest efektem wzmożenia działania osteoklastów przy nie zmienionej aktywności osteoblastów
spadek E2 powoduje przewagę resorpcji kości nad jej tworzeniem, co daje obniżenie długości ciała i złamania patologiczne
złamania Th12, L1 („bóle krzyża”)
złamanie szyjki kości udowej
złamania żeber
układ sercowo- naczyniowy
przyczyna
spadek E daje
oddziaływanie na gospodarkę lipidową
wpływ na czynność wątroby
synteza czynników krzepnięcia
synteza substratów układu renina- angiotensyna- aldosteron
gwałtowny wzrost LDL przy dużo mniejszym wzroście HDL
skłonność do występowania zmian miażdżycowych
w 90 % kobiety po menopauzie mają bardziej lub mniej nasilony zespół polimetaboliczny (zespół X)
zaburzenia ukrwienia obwodowego („zimne palce”)
skala Kuppermana
skala intesywności objawów klimakterium i postępów leczenia
oceniane występowania
wary
pocenie
zaburzenia snu
nerwowość
depresja
zawroty głowy
bóle głowy
bóle stawowe
odczucie bicia i kołatania serca
parestezje
uczucie osłabienia
leczenie
zmiany skórne
preparaty hormonalne w postaci kremów
osteoporoza
E hamują osteoklasty pośrednio przez oddziaływanie na osteoblasty modyfikujące ich czynność przez wydzielane cytokiny sterujące
spadek poziomu estrogenów - wzrost poziomu PTH - wzrost kosztem resorpcji kości poziomu Ca i Mg we krwi i ich utrata - spadek poziomu PTH - spadek witaminy D3 - spadek zawartości ogólnoustrojowej Ca
pomiary w specyficznych jednostkach - wskaźnik gęstości kości
[% Young Adult]- masa kostna jako procent masy kostnej 20- latki
[% Age Matched]- masa kostna jako procent normy dla wieku, rasy i płci
[Osteoporotic Centile]
0- wynik bardzo dobry
60- 70 %- ryzyko złamania
jeszcze 100 lat temu problemu w ogóle nie było, bo czas przeżycia kobiet był krótszy, niż czas pojawienia się osteoporozy
potrójna zasada terapeutyczna
1. dieta (bogata w wapń)
fluorki
bisfosfoniany
kalcytonina
estrogeny egzogenne
2. ćwiczenia
3. HTZ (Hormonalna Terapia Zastępcza, HRT, Hormonal Replacement Therapy)
„sztuczny jajnik”
terapia przyczynowa zastąpiła dawną terapię objawową
interakcje
tuberkulostatyki
barbiturany
antydepresanty
insulina
ampicylina
przeciwwskazania
guzy hormonalnie czynne
nowotwory sutka, endometrium
zakrzepica żylna
zaburzenia układu krzepnięcia
krwawienia o nieznanej etiologii
ciężkie uszkodzenie wątroby
endometrioza
nadwrażliwość na preparat
okres ciąży i laktacji
niebezpieczeństwo chorób nowotworowych
rak sutka
mammografia + USG (różnicowanie cyst od zmian litych)
predyspozycje
wczesna menarche i późna menopauza (długa ekspozycja na E)
późno pierwszy poród i mała liczba przebytych ciąż
wzrost masy ciała (wzrost obwodowej produkcji E1)
występowanie raka w rodzinie
rak jednego z sutków- wyższe ryzyko wystąpienia raka drugiej piersi
rak endometrium
E pobudzają receptory estrogenowe, co daje działanie proliferacyjne
przyszłością są leki należące do grupy SERMs (Selective Estrogen Receptor Modulators, wybiórcze modulatory receptorów estrogenowych)
działanie agonistyczne w stosunku do E w kośćcu i układzie sercowo- naczyniowym
działanie antagonistyczne w stosunku do E w sutku i endometrium
postępowanie
1. kwalifikacja
2. dobór leku
3. dawka leku
E- musi być zrównoważona
więcej dla lepszej prewencji objawów (krążenie, kości, choroba Alzheimera)
mniej dla zmniejszenia ryzyka przemiany nowotworowej (sutek, endometrium)
estradiol (1- 2 mg/ dobę)
estrogeny skoniugowane (0,625 mg/ dobę)
etynyloestradiol (15- 25 mikrog/ dobę)
estrogeny w terapii TTS (50 mikrog/ dobę)- omijany efekt pierwszego przejścia przez wątrobę!
P- w cyklu jest niezbędny dla okresowego złuszczania endometrium (duża ilość cykli bezowulacyjnych prowadzi do hiperplazji endometrium i być może do przemiany nowotworowej- normalnie uszkodzone komórki są regularnie usuwane z każdym krwawieniem miesięcznym...
progesteron mikronizowany
medroksyprogesteron (5- 10 mg/ dobę)
norethisteron (5 mg/ dobę)
octan cyproteronu (Diane 35) (1 mg/ dobę)
levonogestrel (0,15 mg/ dobę)
4. wybór sposobu podania
estrogeny
doustne
przezskórne plastry (TTS)
przezskórne żele
w iniekcjach
donosowe
podjęzykowe
progestageny
doustne
przezskórne plastry (TTS)
przezskórne żele
w iniekcjach
dopochwowe
domaciczne (zabezpieczają przed rozrostem endometrium)
przezskórna droga jest preferowana
metabolizm (brak efektu pierwszego przejścia przez wątrobę, korzystny wpływ na pęcherzyk żółciowy, trzustkę, układ sercowo- naczyniowy)
lepsza kontrola dawki i działanie podanej substancji a nie jej pochodnych powstałych na drodze metabolizmu w wątrobie pozwala lepiej chronić sutek i endometrium
bezpośrednie działanie na kościec
5. czas kuracji
dopuszcza się maksymalnie od 5 do 10 lat
6. okresowe kontrole (przynajmniej co 6 miesięcy)
powtórzenie cyklu począwszy od kwalifikacji
w wypadku podejrzanych krwawień konieczne przeprowadzenie frakcjonowanego łyżeczkowania macicy
gwarancja małej ilości powikłań
„przepisanie recepty” na HTZ wymusza na pacjentkach częste zgłaszanie się do kontroli patologii narządu rodnego i wczesne ich wykrywanie
podejście
dawniej: menopauza i objawy jej towarzyszące są fizjologiczne i nie należy z nimi walczyć
dziś: 1/3 życia kobiety przypada na okres po menopauzie, dlatego należy uczynić je jak najlepszym
Hormonalna terapia zastępcza (HTZ)
interakcje
tuberkulostatyki
barbiturany
leki przeciwpadaczkowe
antydepresanty
insulina
ampicylina
niesterydowe leki przeciwzapalne (NLPZ)
postępowanie
1. kwalifikacja
receptory E (estrogenowe) znajdują się w endometrium i sutku, stąd przed zastosowaniem HTZ niezbędna jest diagnostyka w kierunku wykluczenia ewentualnych patologii tych struktur
USG macicy z użyciem sondy dopochwowej
dopuszczalna szerokość endometrium w I. fazie cyklu to 8- 10 mm (mierzy się ją poprzecznie między najbardziej od siebie oddalonymi punktami wewnętrznych granic mięśnia macicy)
jeśli szerokość endometrium jest większa konieczna jest jego biopsja
hiperplazja endometrium lub obecność polipów w jamie macicy grożą przemianą nowotworową pod wpływem E (estrogenów) zawartych w środkach HTZ
histeroskopia
mammografia
USG piersi
2. dobór leku
rodzaje HTZ (HTZ różni się od antykoncepcji hormonalnej jedynie dawką stosowanych leków)
E- P
sekwencyjna
z cyklicznym podawaniem E (dla kobiet w okresie okołomenopauzalnym- brak przerwy w występowaniu krwawień miesiączkowych)
przez 21 dni podawany E, z tego przez ostatnich 12 dni łącznie z P, potem 7 dni przerwy
krwawienia miesięczne występują
z ciągłym podawaniem E (dla kobiet, które po odstawieniu E na 7 dni odczuwają bardzo nasilony powrót objawów klimakterycznych)
codziennie bez przerw podawany E, co 30 dni przez 12 dni łącznie z P
brak krwawień miesięcznych
ciągła E + P (dla kobiet, które nie miesiączkują już od dłuższego czasu i nie chcą powrotu uciążliwości związanych z krwawieniami miesiączkowymi)
codziennie bez przerw podawane E i P
brak krwawień miesięcznych
E (obecnie nie stosowana, ponieważ udowodniono, że podawanie samych E bez udziału P wiąże się ze zwiększonym ryzykiem przemiany nowotworowej sutka i endometrium)
receptory E występują
podwzgórze
przysadka
srom
pochwa
macica
endometrium
jajowód
cewka moczowa
gruczoły piersiowe
progestageny w HTZ
rodzaje
fizjologiczne
progesteron- w iniekcjach
progestogel
dydrogestron (Duphaston)
naturalny progesteron
doustny
wolno stosować w ciąży
pochodne 17- OH- progesteron
octan medroksyprogesteronu (Provera)
octan megestrolu
pochodne testosteronu
noretisteron
octan noretisteronu (NETA)
wchłania się przez skórę!!!
metabolity potęgują działanie estrogenowe
nawet małych dawek E (uwaga przy chorobach wątroby)
rola P w powstawaniu raka sutka niejednoznaczna
nie chronią w ramach HTZ przed wystąpieniem raka sutka
guzy łagodne sutka występują częściej i rozwijają się szybciej
w okresie pokwitania
w okresie przedmenopauzalnym
u kobiet z cyklami bezowulacyjnymi
rola P „ex iuvantibus”
przy stosowaniu miejscowym
mastodynia ustępuje w 92 % przypadków
mastopatia ustępuje w 50 % przypadków
przyszłością HTZ są SERMs (Selective Estrogen Receptor Modulators, wybiórcze modulatory receptorów estrogenowych)
agoniści E w sercu i układzie sercowo- naczyniowym
antagoniści E w sutku i macicy
w badaniach klinicznych jest Raloxifene
3. dawka leku
pośrodkować między korzystnym efektem terapeutycznym a ryzykiem i nasileniem działań niepożądanych związanych głownie z komponentą estrogenową
zaburzenia przemiany węglowodanowo - tłuszczowej
nadciśnienie tętnicze
wzrost mięśniaków macicy
krwawienia z macicy
dyskusyjny związek z nowotworami sutka i trzonu macicy
uczucie napięcia i bolesności sutków
migrena
4. droga podania
doustna
estrogeny skoniugowane (popularne głównie w USA)
naturalne (nie znaczy bezpieczne)- ekstrachowane z moczu ciężarnych klaczy
zawartość (nie wiadomo, co tak naprawdę działa!)
17- beta- estradiol
E1 (estriol)- potencjalnie rakotwórczy!
pochodne estrogenowe
zalety
dobry efekt
dobra tolerancja
duże doświadczenie lekarzy w stosowaniu
niska cena
wady
duża dawka E
efekt pierwszego przejścia (wpływ na metabolizm wątrobowy i pośrednio na metabolizm organizmu)
duża ilość E1 i ekwiliny
niekorzystny stosunek E1/ E2 (E1>>E2)
konieczność stosowania wstawki P dla prewencji przerostu endometrium
objawy dyspeptyczne u 60 % pacjentek
E2 walerianian (walerianian estradiolu)
E3 (estriol)
zalety
bezpieczny, ma działanie antykancerogenne (wysyca wszystkie receptory E nie pozostawiając miejsca wiązania dla kancerogennego E1 {estronu}), nie powoduje proliferacji endometrium
wady
konieczna duża dawka E
4- 8 tabl./ dzień przez 7 dni, potem dawkę powoli obniżać o 1- 2 tabl./ dzień
nadwrażliwość i bolesność piersi przy tak dużej dawce E
słaby efekt terapeutyczny
etynyloestradiol
syntetyczny
doskonały w antykoncepcji (minimalna dawka blokuje jajeczkowanie)
Tibodon (LIVAL)
syntetyczna pochodna steroidowa
kombinacja działania typowego dla E, P i androgenu daje dobrą tolerancję preparatu
przezskórna (umieszczać plastry wszędzie, byle nie w okolicach piersi!!!)
brak efektu I. fazy (I. przejścia przez wątrobę) w przeciwieństwie do form doustnych
dawka dobowa liczona w mikrog (dla form doustnych w mg!)
lepszy efekt i stosunek E1/ E2 (E1<<E2)
w okresie menopauzy 60 % kobiet cierpi na zespół polimetaboliczny
trzeba zwracać uwagę na drogę podania hormonów (podawać przez skórę i oszczędzać wątrobę omijając ją)
unikane następstwa I. przejścia przez wątrobę
zwiększone ryzyko powikłań zakrzepowych, zawału mięśnia serca
cholecystitis, cholelithiasis
problemem jest wchłanianie przezskórne progestagenów (estrogeny łatwo wchłaniane)
preparaty
Estracomb
2 tyg. Estraderm (17- beta- estradiol) + 2 tyg. Estragest (17- beta- estradiol + octan norepisteronu)
wskazania- współistniejące
nałogowe palenie tytoniu
migrena
wysokie poziomy triglicerydów we krwi
choroby wątroby i dróg żółciowych
nadciśnienie tętnicze
cukrzyca lub upośledzona tolerancja glukozy
w iniekcjach- same E !!! (nie wolno stosować E bez P u kobiet, które mają macicę!)
benzoesan estradiolu (1 iniekcja na 5 dni)
benzoesan estradiolu depot (Gynodian- 1 iniekcja na 4 tyg.)
w implantach
wszczepiane pod skórę co 6 miesięcy
nie można usunąć w międzyczasie
trudno ustalić dawkę
przy ponownym podaniu możliwa kumulacja dawki
miejscowo (w okolice narządu rodnego)
kremy
globulki
Ortho-Gynest (E + P)
zalety
działanie miejscowe
próba Meigsa- w atrofii nabłonka szyjki macicy u kobiet po menopauzie możliwe 2 sytuacje o jednakowym obrazie badania cytologicznego różnicowane diagnostycznym miejscowym podaniem E
dysplazja (odwracalna działaniem E)
atypia (nieodwracalna działaniem E)
wady
suchość sromu
świąd sromu
dysuria
stosowane po i przed operacjami pochwowymi
pessaria
5. czas kuracji
6. okresowe kontrole (przynajmniej co pół roku)
Mięśniaki macicy
skład: mięśnie i tkanka łączna (stąd podział histopatologiczny)
włókniaki
mięśniaki
włókniakomięśniaki
etiologia
nieznana
w 90 % przypadków stwierdza się towarzyszący hiperestrogenizm
mogą występować jako zmiany pojedyncze lub mnogie
95% guzów łagodnych macicy
objawy
nieprawidłowe krwawienia z dróg rodnych
nieregularność
zwiększona objętość
uczucie ucisku i parcia (ucisk mięśniaka na pęcherz moczowy, moczowody, odbytnicę, n. ischiadicus)
bóle skurczowe macicy (skręcenie szypuły mięśniaka, szybki wzrost)
ogólnoustrojowe (niedokrwistość)
różnicowanie
guzy jajników, przydatków, przymacicz
nowotwory miednicy małej
ciąża
rozwój:
początkowo umiejscowione w mięśniu macicy (mięśniaki śródścienne), na skutek rozrostu
obwodowego
powstają mięśniaki podsurowicówkowe pokryte otrzewną ścienną
mogą dawać powikłania i ewoluować:
twardniejąc w kierunku
zwyrodnienia
zeszkliwienie
zwłóknienie
zwapnienie
rozmiękając w kierunku
torbieli
martwicy rozpływnej (np. po skręcie szypuły mięśniaka)
zwyrodnienia śluzowego, tłuszczowego
zropienia
odsznurowania mięśniaka (wytworzenie szypuły, która staje się coraz cieńsza ograniczając wydolność biegnących nią naczyń odżywiających masę mięśniaka, w końcu powoduje odpadnięcie mięśniaka do jamy brzusznej, w której może zostać otoczony siecią i przemieszczony w najbardziej nietypowe miejsca, np. pod wątrobę)
zezłośliwienia (sporadyczne, jedynie w 0,5- 1 % przypadków, jednak nie ma żadnych wskazówek, u której kobiety, dlatego mięśniaki należy usuwać)
wywierać ucisk na otaczające tkanki
zaburzają płodność
poronienia
porody przedwczesne
w ciąży
przyspieszają swój wzrost
stanowią przeszkodę w czynności porodowej utrudniając skurcze macicy
w późnej ciąży uciskają otoczenie
pęcherz moczowy (parcie na mocz)
odbytnica (parcie na stolec, trudności w defekacji)
nerw kulszowy (ischialgia)
podczas trwania ciąży nie należy ich jednak usuwać, ponieważ pozostałe po wyłuszczeniu loże trudno się goją, stąd należy
rozwiązać ciążę przez cięcie cesarskie
zamknąć jamę brzuszną do czasu dokonania się inwolucji macicy (ok. 3 miesiące)
wykonać operację usunięcia mięśniaków w komfortowych warunkach
dośrodkowego
powstają mięśniaki podśluzówkowe pokryte endometrium
następuje ścieńczenie błony śluzowej macicy nad mięśniakiem
krwawienia międzymiesiączkowe
nadmiernie obfite i przedłużone krwawienia miesięczne z powodu utrudnienia obkurczania się macicy ograniczającego ich rozmiary
mięśniak mając charakter ciała obcego w macicy powoduje jej bolesne skurcze
„rodzące się mięśniaki”
uszypułowane przeważnie mięśniaki wypychane przez szyjkę macicy na zewnątrz
wolno zabiegowo „wykręcać” mięśniak dopiero po jego „urodzeniu się”, bo wcześniej grozi to perforacją macicy
histerosalpinogografia
ocena obecności i długości szypuły mięśniaka
histeroskopia
jeśli mięśniak jeszcze „się nie urodził”, można go zoperować (ale dopiero, gdy ponad 70 % jego objętości wystaje ze ściany do wnętrza jamy macicy)
zeskrobanie masy mięśniaka pętlą elektrokoagulacyjną
międzywięzadłowego (pomiędzy blaszkami ligamentum latum)
wewnątrz ściany macicy
powstają mięśniaki śródścienne
jeżeli są mnogie, towarzyszą ich występowaniu skurcze, krwawienia z narządu rodnego i trudności donoszenia ciąży (mnogie mięśniaki uniemożliwiają rozciągnięcie macicy w 3- 4 miesiącu ciąży co skutkuje poronieniem)
radykalną metodą leczenia jest operacja
przebieg
naciąć macicę (uważając, by nie sperforować jej do jamy otrzewnej)
wyłuszczyć mięśniak z pseudotorebki (tkanka włóknista budująca mięśniak jest zagęszczona na obwodzie)
ukręcić masę mięśniaka
zaszyć lożę w mięśniu macicy
wskazania
rozpieranie i ucisk przez mięśniak na narządy sąsiednie
wystąpienie objawów ogólnoustrojowych
szybki wzrost i bardzo duży rozmiar mięśniaka
rozmiękanie lub duża ruchomość mięśniaka
leczenie zachowawcze mięśniaków
postępowanie jedynie doraźne, na przeczekanie
jeśli są przeciwwskazania do operacji
progestageny mają jakoby zapobiegać rozrostowi mięśniaków
analogi GnRH
jedyny preparat skutecznie zmniejszający masę mięśniaków
stosowane jedynie w przypadku, gdy pacjentka chce w przyszłości posiadać potomstwo a mięśniak jest duży i w niekorzystnej lokalizacji do zabiegu chirurgicznego (zrośnięty z otoczeniem lub blisko struktur podatnych na uszkodzenie śródoperacyjne, jak ujście maciczne jajowodu lub arteria uterina), bowiem mniejszy mięśniak łatwiej usunąć operacyjnie
podawane w zastrzykach co 4 tygodnie przez 6 miesięcy
jeżeli operacja nie zostanie wykonana, po 4 miesiącach od zakończenia kuracji następuje odbudowa mięśniaków i nawrót dolegliwości (w żadnym wypadku nie jest to leczenie jedyne)
nie wiadomo, od czego jest zależny rozrost mięśniaków
w ciąży bardzo szybki (podobnie, jak rozrost endometrium, wzrost polipów)
prawdopodobna rola hiperestrogenizmu
mięśniaki a usunięcie macicy
dawniej:
kobiety nie planujące zajścia w przyszłości w ciążę operowano doszczętnie (brak nawrotów w przyszłości)
teraz:
usunięcie macicy jest zabiegiem obciążającym kobietę
psychologicznie
trudność w pogodzeniu się z utratą narządu symbolizującego kobiecość
psychogenne zmniejszenie jakości orgazmów
obiekcje męża
fizycznie
aparat zawieszający narząd płciowy odcięty od szyjki macicy
niebezpieczeństwo wypadania kikuta szyjki
należy odciąć macicę od szyjki, natomiast szyjkę wraz z aparatem zawieszającym zostawić
psychologicznie
brak poczucia całościowej, nieodwołalnej straty („wycięto mięśniaki i część macicy, która była zniszczona...”)
obowiązuje tajemnica lekarska przed rodziną (podwójna karta informacyjna: jedna na potrzeby pacjentki, druga dla otoczenia)
fizycznie
bez badania ginekologicznego trudno poznać, że w ogóle wykonano operację
wyższa amputacja (z zachowaniem części endometrium)
jeżeli z jakichś względów (otoczenie, czytelny sygnał klimakterium) chce się zachować szczątkowe krwawienia miesięczne
u kobiet w wieku rozrodczym należy oszczędzać, jak tylko można, macicę (nawet, jeżeli ujścia jajowodów są zniszczone, jest obecnie szansa na zajście w ciążę metodą IVF)
mięśniaki bezobjawowe
małe (wielkości wiśni, orzecha itp.) i nie degenerujące można pozostawić bez operacji
w okresie menopauzy mięśniaki cofają się, niekiedy bez śladów (spadek poziomu estrogenów)
Endometrioza (gruczolistość)
błona śluzowa macicy w innym miejscu, niż w jamie macicy
podział
wewnętrzna (endometrium w ścianie macicy)
zewnętrzna
pozagenitalna
etiopatogeneza
gruczolistość zewnętrzna- osłabienie immunologiczne ustroju ze zwiększoną zdolnością wszczepiania się komórek endometrium w obrębie jamy brzusznej
w czasie miesiączki krew miesiączkowa cofa się jajowodami do jamy otrzewnej (u każdej kobiety!) i jest
bezobjawowo resorbowana (stan fizjologiczny)
komórki endometrium zaszczepiają się w jamie otrzewnowej („desant endometrium”)
wskutek rozrostu (podlegającego tym samym prawom, co zmiany macicznego endometrium) następuje cykliczny wzrost, wydzielanie, złuszczanie i krwawienie do jamy otrzewnej, wskutek którego następuje kolejne rozprzestrzenienie uwolnionych komórek endometrium i zwiększenie liczby ognisk
lokalizacja
zatoka Douglasa
jajnik
rozpychany przez krew tworzy cystowaty jajnik z krwistą zawartością, która przekształca się w treść podobną do czekolady (cysta czekoladowa)
wyrostek robaczkowy
okolice przydatków
kiedy ogniska endometriozy są rozsiane i zadawnione operacje są bardzo trudne (trudne rozdzielenie od siebie struktur jamy brzusznej, śródoperacyjne perforacje jelit...)
objawy
bóle w jamie brzusznej nasilające się w czasie miesiączki (zrosty otrzewnowe rozciągane przez świerzą krew)
niepłodność (endometrioza okolicy jajników powoduje ich niedrożność i jajo nie trafia do macicy)
„zapalenie przydatków”
około 40 % leczonych stanów zapalnych przydatków to przypadki endometriozy (błędnie zdiagnozowane mimo braku podwyższonej temperatury ciała, wzrostu OB itd.)
nieuzasadniona antybiotykoterapia
gruczolistość wrodzona- endometrium w odpryskach zlokalizowane w innych, niż macica, narządach (szczególnie często w skórze- stygmatycy!!!)
głównie kobiety, krwawienia sprzężone z cyklem miesięcznym
leczenie ma za zadanie nie dopuścić do wzrostu komórek endometrium
farmakologiczne
progesteron- „okres ciąży rzekomej” powoduje stopniową atrofię
zajście w ciążę („wyleczenie” tylko na okres ciąży)
rozpoznanie
pewne jedynie po potwierdzeniu histopatologicznym!!!
każda kobieta z podejrzeniem endometriozy mająca się poddać leczeniu musi mieć zrobioną laparoskopię (widoczne sino- wiśniowe punkty, z których należy pobrać wycinki)
próbna farmakoterapia
miejscowa elektrokoagulacja tam, gdzie można to zrobić bezkarnie
histeroskopię należy wykonać, gdy endometrioza ulokowana w kanale lub na tarczy szyjki macicy
występują krwawienia nie tylko w czasie miesiączki, ale też w czasie stosunków płciowych (tkanka bardzo krucha podatna na uraz)
różnicować:
stan zapalny
endometriozę
nowotwór
antygen CA 125
marker nowotworowy charakterystyczny dla endometriozy
jedynie w 50 % wskazuje na endometriozę
dodatni w mięśniakach, stanach zapalnych a nawet w pewnych okresach cyklu miesięcznego u zdrowych kobiet (bez uchwytnej przyczyny)
dodatni w rakach jajnika (jednak dodatni wynik nie ma znaczenia prognostycznego, niekiedy rak występuje mimo wyniku ujemnego)
leczenie
zablokowanie jajeczkowania
kastracja (usunięcie jajników)- tylko, na Boga, nie u młodej kobiety!
farmakoterapia (blokada działania estrogenów- „kastracja farmakologiczna”)
gestageny
Danazol (pochodna testosteronu)
analogi GnRH (preparaty dające pseudomenopauzę)
operacyjne usunięcie ognisk endometriozy (często fizycznie nie da się wszystkiego usunąć)
najpierw wstępna farmakoterapia dla zmniejszenia objawów guza
potem operacja
Profilaktyka schorzeń narządu płciowego
10 tysięcy kobiet rocznie umiera w Polsce na raka narządów płciowych
niedostatki profilaktyki (badań przesiewowych)
styl życia (alkohol, brak ruchu, nieprawidłowe odżywianie)
rak sutka
statystyka
rocznie 30 przypadków na 100 tys. kobiet (8 tys. nowych zachorowań na rok)
wykrywanych jako wczesne
w Polsce 20 %
w Europie Zachodniej 80 %
5- letnie przeżycie
w Polsce 40 %
w Europie Zachodniej 75 %
wywiad
uwarunkowania rodzinne i genetyczne
ryzyko 1- 3 %, jeśli chorowała matka, siostra lub babcia
ryzyko 4- 6 %, jeśli w rodzinie choruje kilka kobiet w jednym pokoleniu
grupa ryzyka: nosicielki zmutowanych wersji genów BRCA 1, BRCA 2
badanie
kontrola sutków przez lekarza
w Polsce domena ginekologów i chirurgów
w Europie Zachodniej- ginekologów i onkologów
samokontrola (83- 95 % wykrytych zmian!)
należy ufać pacjentkom, nawet, jeżeli sami nie wyczuwamy zmiany
należy uczyć badania sutków gdzie się da i kogo się da!
mammografia (RTG)
wykrywane zmiany o średnicy poniżej 1 cm
czułość 80- 90 %, swoistość 45 % (większa w starszym wieku)
trudna ocena sutka o gęstej budowie gruczołowej
bez sensu stosowanie mammografii przed 30. r. ż. (nawet przed 40. r. ż.)
wykrywane zmiany lite (nie cystowate!)
sonomammografia (USG)
różnicuje zmiany lite i torbielowate
możliwa punkcja zmiany pod kontrolą USG (cytologia eksploratywna)
w 30 % przypadków wyniki fałszywie ujemne (jak w każdym badaniu cytologicznym!)
błąd w pobraniu materiału
błąd cytologa
szpatułka, szczoteczka czy wacik
utrwalanie
błąd interpretacyjny
wszystko to sprawia, że ponad 40 % szkiełek poddawanych badaniu mikroskopowemu jest bezwartościowe!!!
nie należy nigdy poprzestawać na jednym ujemnym wyniku badania cytologicznego, jeśli kontekst kliniczny budzi cień podejrzenia
weryfikacja badania palpacyjnego
ocena charakteru zmiany
profilaktyka
dieta
mało tłuszczów nasyconych
mało wina
mało mięsa
zwalczanie otyłości
laktacja (karmienie piersią)
czynnikiem ryzyka tryb życia związany z wysokim statusem socjoekonomicznym
obfite i wyszukane jedzenie
późne macierzyństwo
niewielka liczba dzieci
rak szyjki macicy
badanie cytologiczne wymazu z szyjki macicy ma jedynie 50 % czułości
w 80 % jest jednak podstawą rozpoznania
klasyfikacja wg Papanicolau jest najlepsza dla celów praktycznych, bo opiera się na prostych i czytelnych kryteriach
wykrywanie zakażeń HPV (Human Papilloma Virus)
jedynie niektóre typy są onkogenne
częsta koincydencja z rakiem szyjki macicy
dziś infekcja HPV:
u młodych kobiet- wykładnik intensywności życia seksualnego
u starszych kobiet- wykładnik zwiększonego zagrożenia procesem nowotworowym
cerwikografia
zasada działania łączy intensywne źródło światła, aparat fotograficzny i mocne soczewki powiększające (nowa generacja kolposkopu) służące do oceny tarczy szyjki macicy (bez kanału szyjki, gdzie przecież także może kryć się zmiana nowotworowa)
Profilaktyka nowotworów narządów rodnych
rak jajnika
trudności z wczesną diagnostyką
75 % pacjentek przedstawia obraz zmian zaawansowanych w momencie rozpoznania
dobre rokowanie jedynie w stopniu I. („rozpoznawalna faza utajona”)
lekkie powiększenie jajnika może być wynikiem wielu procesów, nie zawsze o podłożu nowotworowym
jakiekolwiek podejrzenia w kierunku raka jajnika wzbudzone wynikiem badania ginekologicznego (powiększenie, bolesność jajnika) wymaga zawsze werfikacji chirurgicznej!!!
lepiej otworzyć brzuch dziesięć razy niepotrzebnie, niż raz za późno...
rozpoznanie typu „zespół badalnych jajników” po menopauzie jest niedopuszczalne!
jeżeli jajniki po menopauzie są w ogóle badalne palpacyjnie, to znaczy, że na pewno dzieje się coś złego (po menopauzie jajniki mają być w zaniku!)
jajnik wcale nie musi być powiększony a na obwodzie już mogą być przerzuty jego nowotworu
markery nowotworowe
CA 125
wyniki
w 50 % dodatni w I. stopniu zaawansowania raka jajnika
w 90 % dodatni w II. stopniu
może być podwyższony także
mięśniaki
endometrioza
stany zapalne
nowotwory narządów innych niż jajnik
osobniczo podwyższenie tego markera może występować u całkowicie zdrowych kobiet zależnie od okresu cyklu miesiączkowego!
OVX 1
monoklonalne przeciwciała pochodzące z immunizacji trzema różnymi liniami komórkowymi raka jajnika
najlepsze wyniki daje połączenie obu badań
USG przezpochwowe typu color Doppler
naczynia nowotworu mają inną strukturę ściany (brak mięśni gładkich)
mniejszy opór dla płynącej krwi (zmiana wskażnika pulsacji)
TK, MRI- dobre, ale drogie...
by były skuteczne w prewencji raka jajnika badania kontrolne powinny być powtarzane minimum raz w roku a żadne powiększenie jajnika nie może być zlekceważone!
rak błony śluzowej trzonu macicy (rak endometrium)
epidemiologia
najwięcej zachorowań ok. 60. r. ż.
czynniki ryzyka są odwrotne do czynników ryzyka raka szyjki macicy
otyłość powyżej 20 kg ponad normę populacyjną dla płci, wieku i typu budowy ciała
niepłodność
późna menopauza
cukrzyca
nadciśnienie (otyłość, cukrzyca i nadciśnienie najczęściej występują razem)
stosowanie estrogenów bez progesteronu (stare schematy terapii hormonalnej, dziś niedopuszczalne!)
leczona hiperplazja błony śluzowej macicy w wywiadzie
prewencja
każde krwawienie w okresie menopauzy poprzedzone 6 miesięczną przerwą w krwawieniach musi być diagnozowane!
obowiązkowe łyżeczkowanie jamy macicy!!!
USG
grubość endometrium
5 mm to wartość graniczna
nie ma możliwości różnicowania między rozrostem a zmianą nowotworową
MRI i USG dopochwowe mają porównywalną skuteczność
HSC (histeroskopia)
najlepsze badanie
obejrzeć wszystko, z miejsc podejrzanych trzeba pobrać wycinki do badania histopatologicznego
dotąd podejrzane krwawienie z macicy wymagało wyłyżeczkowania całej jamy macicy bez możliwości wybiórczego potraktowania miejsc podejrzanych (nie było jak ich zobaczyć tak przed, jak w czasie zabiegu) a procedura postępowania z materiałem do badań histopatologicznych uzyskanych obojętnie jaką drogą wymusza jego straty (tylko niewielka losowo wybrana część jest badana), dlatego nawet wielokrotne powtarzanie badań nie daje gwarancji wykrycia zmiany istniejącej a nawet wielokrotne wyniki negatywne nie gwarantują, że zmiany nie ma (w obliczu zmian stanu klinicznego należy zachować nieufność do negatywnych wyników badań hist-pat)
lekarz wykonujący zabieg wybiera 4 fragmenty tkanek z wyskrobin i je konserwuje
w laboratorium histopatologicznym wybiera się z owych 4 fragmentów 2 i zatapia w bloczki parafinowe
z każdego z 2 bloczków uzyskuje się 8 skrawków ocenianych pod mikroskopem
markery nowotworowe
brak skuteczności
rak szyjki macicy
stany przedrakowe
stan, na podłożu którego częściej, niż na podłożu niezmienionym występuje przemiana nowotworowa
„nadżerka”
stan, kiedy umiejscowiony w kanale szyjki nabłonek cylindryczny wypiera z obszaru jej ujścia pochwowego prawidłowy tam nabłonek płaski nierogowaciejący, stąd czerwone zabarwienie zmiany
kiedy towarzyszą częste nawracające zmiany zapalne należy przywracać stosunki fizjologiczne przez „wypalenie” zmiany i prowokację regeneracji i napełzania nabłonki płaskiego nierogowaciejącego
polipy
zastarzałe pęknięcia szyjki
kłykciny kończyste
ich etiologia wirusowa bywa poddawana w wątpliwość
pojawiają się i znikają bez wyraźnych powodów
niekiedy same znikają po chirurgicznym usunięciu jedynie części zmiany (wycięcie zupełne nie jest konieczne)
HSV-2 (Herpes Simplex Virus,)
HPV (Human Papilloma Virus)
palenie tytoniu
tryb życia partnera seksualnego
bogactwo życia seksualnego (kobiety lub jej partnera)
higiena osobista
smegma ma być czynnikiem rakotwórczym (obrzezanie ma je zmniejszać)
badania przesiewowe
badanie cytologiczne
skuteczność zależna od wielu czynników
sposób pobrania materiału
szpatułka
patyczek z wacikiem
sposób barwienia preparatu
doświadczenie oceniającego preparat pod mikroskopem
oceniane jedynie komórki z części pochwowej i ujścia kanału szyjki macicy (osobno)
brak możliwości oceny, co dzieje się w kanale
ocena w skali Papanicolau
stopień I.- komórki prawidłowe
stopień II.- nieznaczna metaplazja płaskonabłonkowa, zmiany zapalne, pojedyncze leukocyty
stopień III.- ewidentna dysplazja (obraz identyczny z obrazem zapalenia)
stopień IV.- komórki nowotworowe (ocena jądra, cytoplazmy)
stopień V.- zmiany jak w stopniu IV., lecz bardziej nasilone
każda kobieta powinna mieć zrobione badanie cytologiczne przynajmniej raz w roku (częściej w zależności od potrzeb)
stopień I.- wyjątek, trzeba się cieszyć
stopień II.- norma
stopień III.
u kobiet w wieku rozrodczym trzeba leczyć stan zapalny
jeżeli po leczeniu obraz cofa się do stopnia II.- norma
jeżeli brak wycofania zmian po leczeniu przeciwzapalnym- konieczna „wypalanka” (zniszczenie ognisk metaplazji z nadzieją, że narośnie nabłonek prawidłowy)
elektrokoagulacja
rana oparzeniowa długo się goi
kriokoagulacja
bezbolesna
bezkrwawa (zimno zamyka naczynia krwionośne)
trzeba operować ruchami ciągłymi, nie trzymać zbyt długo końcówki w jednym miejscu
wypalanie promieniem lasera
u kobiet w okresie menopauzy norma!!!
próba Meigsa (podaje się przez 3 dni estrogeny w zastrzykach i jeśli obraz cofnie się do stopnia II.- norma)
to nie jest żadne leczenie !!! (po zakończeniu podawania estrogenów obraz znów będzie odpowiadał stopniowi III. i to jest prawidłowe)
cytologia pobierana kolposkopem
„lornetka do pochwy”
oglądanie tarczy części pochwowej szyjki macicy i pobranie materiału z miejsc wyglądających podejrzanie
biopsja
w wypadku nieprawidłowego wyniku badania cytologicznego
materiał należy pobrać nie tylko z tarczy części pochwowej, ale także z kanału szyjki macicy (jeśli na zewnątrz jaskini jest niebezpiecznie, to co może czaić się w środku?...)
postępowanie
rak przedinwazyjny
zmiany już o charakterze raka (złośliwe!), ale jeszcze nie przekraczające błony podstawnej
jeśli tak brzmi wynik badania histopatologicznego, to trzeba być podejrzliwym
wycinek obejmuje jedynie pewien ograniczony obszar i nie ma pewności, że właśnie ten, gdzie zmiany są najbardziej nasilone!
w innym miejscu zmiana może przekraczać błonę podstawną i nie ma metody, by to z pewnością wykluczyć!
mądry histopatolog pisze „ca. probabiliter praeinvasivum” (rak prawdopodobnie przedinwazyjny)...
zmiana początkowa (stadium 0 - Carcinoma In Situ, CIS)
u kobiet, które w przyszłości planują jeszcze posiadanie potomstwa
tylko szerokie wycięcie zmiany
konizacja
wycięcie klina ze zmianą z części pochwowej szyjki
techniką chirurgiczną- tylko naczynia po wycięciu koagulowane elektrycznie!
dla histopatologa granica wycięcia zwęglona jest nie do oceny a właśnie tam ocenia się, czy usunięto zmianę chorobową w granicach chorej tkanki!
wymaga kontroli, najpierw częstej, później coraz rzadszej, lecz możliwe jest zajście w ciążę
nie daje gwarancji powodzenia zabiegów- 2 % istniejących raków nie zostaje usuniętych doszczętnie!
u kobiet starszych lub nie planujących posiadania potomstwa
usunięcie całej macicy z pozostawieniem jajników
zmiana zaawansowana
ocena zaawansowania
stopień I.- zmiana ograniczona do szyjki macicy (85% przeżyć 5 - letnich)
stopień II.- zmiana przechodzi na pochwę (70% przeżyć 5 - letnich)
stopień III.- zmiana zajmuje otrzewną (45% przeżyć 5 - letnich)
stopień IV.- zmiana nacieka narządy sąsiednie, np. kości itp. (10% przeżyć 5 -letnich)
dawniej dla celów statystycznych nie wolno było zmieniać pierwotnie postawionego rozpoznania, w tym pierwotnej oceny stopnia zaawansowania zmiany, teraz się je koryguje w zależności od nowych danych
leczenie
radioterapia
objawy uboczne ze strony pęcherza moczowego i odbytnicy
chirurgiczne
mniej uciążliwe dla pacjentki
skojarzone
skuteczność leczenia
I. stopień (wycięcie proste: z przydatkami, bez przymacicz)
85 % przeżyć 5- letnich
radio- i chemioterapia jednakowo skuteczne
II. stopień (wycięcie radykalne: z przydatkami i przymaciczami)
70 % przeżyć 5- letnich
operacje Meigsa, Heimanna (usunięcie narządu płciowego, przydatków i węzłów chłonnych, nacieku i tkanek z foramen obturatorium)
są to duże operacje, konieczne są wycięcia z dużym marginesem zdrowych tkanek, stąd duże skutki uboczne niezależne od klasy operatora
obrzęki kończyn dolnych (usunięcie węzłów chłonnych i przerwanie dróg chłonnych uniemożliwia odpływ chłonki)
rwa kulszowa (blizny po usunięciu tkanek w okolicy kości krzyżowej uciskają na nerw kulszowy)
powikłania ze strony moczowodów (przy ich wypreparowywaniu z masy węzłów chłonnych możliwe przecięcie moczowodu lub uszkodzenie jego ukrwienia skutkujące powstaniem przewężenia)
III. stopień (radioterapia)
45 % przeżyć 5- letnich
terapia paliatywna (leczenie objawowe, chemioterapia zależnie od rozległości zmiany i wieku pacjentki)
IV. stopień (radioterapia)
10 % przeżyć 5- letnich
terapia jak w stopniu III.
rak trzonu macicy (rak endometrium)
hyperplazja endometrium (stan przedrakowy)
często poprzedza przemianę nowotworową, lecz niekoniecznie do niej prowadzi
w okresie menopauzalnym efekt względnego nadmiaru estrogenów (spadek metabolizmu wątrobowego)
rodzaje
h. simplex (pogrubienie gruczołów i podścieliska)
h. glandularis cystica (pogrubienie gruczołów większe niż podścielisko)
h. atypica (pogrubienie gruczołów i atypia)
h. adenomatosa (atypia)
leczenie oszczędzające
gestageny (Depo- Provera 2 razy na tydizeń i.m. kilkanaście razy)
Tamoxifen
androgeny (aminoglutetydmid)
elektroresekcja endometrium
objawy
nieregularność krwawień
typy
przedłużone miesiączki
krwawienia międzymiesiączkowe
krwawienia ze skrzepami
postępowanie
histeroskopia i pobranie wycinków z miejsc podejrzanych
łyżeczkowanie całej jamy macicy i badanie histopatologiczne wyskrobin
upławy
bóle
spadek macy ciała
niedokrwistość
leczenie
tylko operacyjne!
radioterapia nieskuteczna
najczęściej występujący w trzonie macicy ca. adenocarcinosum nie jest promienioczuły
stosować tylko, gdy wystąpi promieniowrażliwy ca. planoepitheliale, jak w raku szyjki macicy (rzadki efekt metaplazji płaskonabłonkowej)
ewentualnie przed- lub pooperacynie brachy- lub teleterapia
w leczeniu paliatywnym
radykalne z dostępu brzusznego wycięcie całej macicy z przydatkami
możliwe wycięcie doszczętne, bo rak trzonu macicy bardzo wolno rośnie i późno przerzutuje
profilaktyka rozsiewu śródoperacyjnego metaplastycznych komórek endometrium
nie wyduszać komórek nowotworowych z jamy macicy podczas operacji!
zaszyć szyjkę macicy przed otwarciem jamy brzusznej
zacisnąć jajowody zaraz po otwarciu jamy brzusznej
przed operacją podać progestageny w zastrzykach (np. Depo- Provera)
rak trzonu macicy wrażliwy na progesteron („uspokojenie raka”)
uzupełniające
hormonalne (jeśli są obecne receptory progesteronowe)
chemioterapia
skuteczność leczenia
bardzo duży odsetek 5- letnich przeżyć (średnio 65%!)
najkorzystniejszy ze wszystkich nowotworów narządu płciowego
5 - letnie przeżycia
stopień I. - 73%
stopień II. - 56%
stopień III. - 31%
stopień IV. - 10%
Rak jajnika
epidemiologia
częstość zachorowań w świecie wzrasta rocznie o 1,7 %
najmniejsza w Chile i Japonii
największa w Europie Zachodniej i USA (wysoki status socjoekonomiczny)
w Polsce zachorowalność wynosi 11/100.000 mieszkańców
5,5 % wszystkich nowotworów
18 % nowotworów narządów rozrodczych
w USA zachorowalność wynosi 15/100.000 mieszkańców
występuje w każdym wieku
maksimum zachorowań pomiędzy 40 a 70 r. ż.
60 % chorych ma więcej niż 50 lat
30 % chorych jest w wieku rozrodczym
10 % chorych należy do młodzieży lub dzieci
czynniki ryzyka
niska płodność (pierwiastki, nieródki)
im więcej ciąż, tym ryzyko zachorowania mniejsze
wczesna menarche
późna menopauza
endometrioza jajników
przebycie nagminnego zapalenia przyusznic (świnki)
narażenie na energię promienistą
grupa krwi A (ma ją ponad połowa chorych)
stan wolny
wyższe wykształcenie (niska płodność, późne ciąże)
dobre warunki socjoekonomiczne
dieta bogata w produkty mleczne i tłuszcze zwierzęce
używanie talku (zarówno do higieny zewnętrznej, jak i podczas operacji)
czynniki dziedziczne (odgrywają rolę w 3- 15 % przypadków)
zespół wrodzonego występowania raka jajnika (HOC, Hereditary Ovarian Cancer)
dziedziczony autosomalnie dominująco
zespół wrodzonego występowania raka sutka i jajnika (HBOC, Hereditary Breast Ovarian Cancer)
jeśli wystąpi rak sutka, to w połowie przypadków wystąpi także nowotwór jajnika i odwrotnie
geny:
BRCA 1
na chromosomie 17
supresor nowotworzenia w obrębie sutka i jajnika
mutacja daje 30- 60 % ryzyko wystąpienia nowotworu
BRCA 2
na chromosomie 13
zmutowaną wersję wykrywa się u połowy pacjentek z HBOC
zespół Lynch II (HNPCC II, Hereditary NonPolyposis Colon Cancer II)
niepolipowaty rak jelita grubego skojarzony z rakiem endometrium i jajnika
czynniki ochronne
doustne środki antykoncepcyjne (hamowanie czynności jajnika)
działanie widoczne już po 6 miesiącach terapii
po 5 latach stosowania ryzyko zachorowania spada o połowę
każdy zabieg ginekologiczny (resekcja klinowa jajowodu, ovariectomia, adnexectomia)
dieta bogata w warzywa
charakterystyka
skryty, długo bezobjawowy przebieg
lokalizacja utrudniająca diagnostykę i obserwację
wielka różnorodność histologiczna i biologiczna
nowotwory graniczne, nowotwory o niskim potencjale złośliwości (casus limitans, tumor of low malignant potential, tumor of low malignancy)
w porównaniu z innymi nowotworami jajnika
mniej dynamiczny przebieg
wyjątkowo rzadkie przerzutowanie i nawroty po leczeniu
korzystniejszy przebieg kliniczny i lepsze rokowanie co do przeżycia
bardzo rzadkie wszczepy do otrzewnej
wyróżniane ze względu na znaczenie prognostyczne i lecznicze (możliwość mniej okaleczającego leczenia)
cechy histologiczne
epithelial budding (proliferacja komórek nabłonka w postaci brodawek i złuszczanie komórek do wnętrza guza)
wielowarstwowość nabłonka (komórki pokrywające brodawki występują w minimum 4 warstwach)
zwiększona aktywność mitotyczna
atypia jąder komórkowych
większe jądra w stosunku do ilości cytoplazmy
więcej chromatyny jądrowej (polichromatosis)
nieprawidłowe jąderka (kształt, wielkość, liczba)
typy zróżnicowania histologicznego (dojrzałości)
G1- wysoko zróżnicowane (komórek niezróżnicowanych mniej niż 5 %)
G2- średnio zróżnicowane (komórek niezróżnicowanych do 50 %)
G3- nisko zróżnicowane (komórek niezróżnicowanych ponad 50%)
występuje w każdym wieku
niekiedy nowotwory hormonalnie czynne
HCG
testosteron
T3, T4
estrogeny
ACTH
serotonina
niekorzystne rokowanie co do 5- letniego przeżycia (jedynie 35 %)
drogi szerzenia się
wszczepy do otrzewnej (!!!) i powierzchni narządów jamy brzusznej
przez ciągłość
drogami chłonnymi
węzły chłonne miednicy mniejszej
węzły chłonne rozmieszczone wzdłuż żyły głównej dolnej i aorty
węzły chłonne pachwinowe
węzły chłonne śródpiersia
węzły chłonne nadobojczykowe lewe (przerzut Virchoffa)
drogą krwiopochodną bardzo rzadko a jeżeli już
w 30 % do płuc
w 30 % do wątroby
w 15 % do kości
objawy
brak wczesnych objawów!!!
wodobrzusze
zaburzenia krążenia płynu przez zajęcie węzłów chłonnych lub lokalizację w pobliżu przepony uciskającą drogi przepływu chłonki w górę (przy prawidłowej produkcji mniejsze wchłanianie daje retencję płynu)
w reakcji na wszczepy do otrzewnej pojawia się wysięk (zawiera dużo białka, co wykrywa w płynie popunkcyjnym test Rivolty)
wysięk w jamie opłucnej
zespół Meigsa
wodobrzusze
wysięk w jamie opłucnej
lity guz jajnika (najczęściej niezłośliwy- fibroma, thecoma, guz Brennera)
morfologia nowotworów jajników wg. FIGO i WHO
1. nabłonkowe (50 % pierwotnych nowotworów jajnika) (ektoderma)
mogą mieć charakter
torbielowaty
lity
torbielowato- lity
podział
guzy surowicze (60- 80 %) (jak w jajowodzie)
niezłośliwe
cystadenoma (torbielakogruczolak)
cystadenofibroma (torbielakowłókniak)
adenofibroma
papilloma (brodawczak)
granicznej złośliwości (postacie przerostowe poprzedniej grupy)
cystadenoma
adenofibroma
cystadenofibroma
guz brodawkowaty
złośliwe (postacie złośliwe poprzedniej grupy)
adenocarcinoma
adencarcinoma papillare
adenocarcinofibroma
cystadenocarcinofibroma
guzy śluzowe (5- 15 %) (rodzaje histologiczne patrz: guzy surowicze) (jak w szyjce macicy)
niezłośliwe
granicznej złośliwości
złośliwe
guzy endometrioidalne (10- 25 %) (rodzaje histologiczne patrz: guzy surowicze) (jak w endometrium)
niezłośliwe
granicznej złośliwości
złośliwe
adenosarcoma
tumor mesodermalis mixtus
sarcoma stromale
carcinosarcoma
guzy jasnokomórkowe (mezonefroidalne) (5 %)
niezłośliwe
granicznej złośliwości
złośliwe !!!
guzy z komórek przejściowych (1 %) (jak w nabłonku pęcherza moczowego)
guz Brennera (niezłośliwy)
guz Brennera casus limitans
guz Brennera złośliwy
carcinoma transitionale (typus non- Brenner)
nowotwory płaskonabłonkowe
nowotwory nabłonkowe mieszane (z nabłonka płaskiego lub walcowatego)
rak niezróżnicowany
nieklasyfikowalne
carcinoma hepatoides
oncocytoma
2. swoiste dla gonad (mezenchyma)
zawierają elementy sznurów płciowych, mezenchymy jajnika lub jądra oraz ich prekursory z okresu zarodkowego
różnicują w kierunku
elementów gonady żeńskiej
folliculoma (granulosa cell tumor, ziarniszczak)
złośliwy
może wydzielać estrogeny lub androgeny
thecoma (otoczkowiak)
niezłośliwy
może wydzielać adndrogeny
fibroma (włókniak)
niezłośliwy
elementów gonady męskiej
androblastoma (arrhenoblastoma Sertolli- Leydig cell)
w 25 % złośliwy
może wydzielać estrogeny lub androgeny
elementów gonad obu rodzajów
gynandroblastoma
zawiera elementy błony ziarnistej pęcherzyka jajnika, komórek Sertollego i komórek Leydiga
może wydzielać estrogeny lub androgeny
3. pochodzące z pierwotnej komórki rozrodczej (germinalne)
występują u młodych kobiet i dzieci
bardzo złośliwe, złe rokowanie
podział
dysgerminoma (rozrodczak)
carcinoma embryonale (rak zarodkowy)
mesoblastoma vitellinum (Yolk sac tumor, guz z endotelium pęcherzyka żółtkowego)
chorioncarcinoma (chorionepithelioma, rak kosmówki)
może wydzielać HCG
spotykany w macicy w wyniku zaśniadu groniastego
teratoma (potworniak, guz dermoidalny)
złożony z 3 listków zarodkowych
podział
teratoma adultum cysticum
teratoma adultum solidum
struma ovarii (wole jajnika)
może wydzielać T3, T4 (powoduje objawy nadczynności tarczycy)
carcinoid (rakowiak)
może wydzielać serotoninę
teratoma embryonale (potworniak zarodkowy)
w USG obraz torbieli wypełnionej w części elementami litymi, w części cieczą
po nacięciu (poza polem operacyjnym!) często znajdowane elementy skóry i jej wytwory (stąd: „guz dermoidalny”)
polyembryoma
4. swoiste dla gonad i pierwotnej komórki rozrodczej
gonadoblastoma (warunkowo złośliwy)
5. pochodzące z podścieliska jajnika
6. przerzutowe
7. inne
objawy kliniczne
długo brak jakichkolwiek objawów
wskazana regularna profilaktyka przez badania ginekologiczne, choć i one zawodzą
powiększenie obwodu brzucha, uczucie pełności w podbrzuszu
już obecne wodobrzusze (zespół Meigsa)
guz o średnicy ponad 15 cm
ból i ucisk w podbrzuszu (tylko, gdy masa guza spada do zatoki Douglasa)
parcie na pęcherz, stolec
trudności w oddaniu moczu, kału
skręt guza jajnika na krezce lub pęknięcie torbieli nowotworowej
ból
wstrząs
krwawienie do otrzewnej
objawy „ostrego brzucha”
zakażenie guza
wstrząs septyczny
krwawienia z narządu rodnego
przy naciekaniu trzonu lub szyjki macicy
na skutek wydzielania hormonów (estrogeny powodują przerost endometrium, co w końcu spowoduje jej złuszczenie)
sylwetka i twarz jajnikowa (facies ovarica)
wychudzenie a przy tym wzdęty brzuch
ostre rysy twarzy
oczy zapadnięte głęboko w oczodołach
żylaki i obrzęki kończyn dolnych
ucisk guza na naczynia w miednicy małej
nacieczenie dróg odpływu chłonki
obojętnie, czy jedno- czy obustronny guz, w palpacji powłok i badaniu wewnętrznym zwłaszcza u osób otyłych często nie stwierdza się nic !!!
w razie jakichkolwiek podejrzeń należy wykonać badanie USG, najlepiej sondą dopochwową, i nie należy od niego w żadnym wypadku odstępować!
podział kliniczny zaawansowania nowotworów jajnika wg FIGO
I. stopień- guz ograniczony do jajnika
II. stopień- guz jajnika z zajęciem narządów miednicy mniejszej (naciek macicy, jajowodów, innych tkanek miednicy)
III. stopień- guz jajnika z przerzutami wewnątrzotrzewnowymi poza miednicę mniejszą i/ lub przerzutami do węzłów chłonnych pozaotrzewnowych, pachowych, powierzchniowe wszczepy do wątroby
IV. stopień- guz jajnika i przerzuty odległe (płuca, miąższ wątroby)
rozpoznanie
wywiad (także rodzinny)
oglądanie (wzdęcie brzucha, chudnięcie, żylaki)
badanie fizykalne (palpacja brzucha, osłuchiwanie i opukiwanie klatki piersiowej)
badanie ginekologiczne (jedynie u 40 % chorych daje wynik pozytywny!!!)
USG (jedynie u 90 % chorych daje wynik pozytywny- 10 % pozostaje nie wykrytych mimo innych klinicznych oznak choroby!!!)
uwaga na potworniaki (łatwo o pomyłkę z obrazem pętli jelitowych!)
badanie metodą Dopplera ujawnia anormalny przepływ krwi w naczyniach guza (unaczynienie guza tworzą tętnice wiotkie z powodu braku w ich ścianie błony mięśniowej, co daje niski opór naczyniowy i zmiany w indeksie pulsacji PI oraz indeksie oporu RI)
TK, NMR
markery nowotworowe (krew, płyn puchlinowy)
CA 125
wykrywa nowotwory nabłonkowe nieśluzowe
czułość ok. 80 %, swoistość 85 %
poziom
u zdrowych do 35 U/ ml
rośnie wraz z zaawansowaniem zmiany
I. stopień- średnio 133 U/ ml
II. stopień- średnio 386 U/ ml
użyteczny w wykrywaniu nowotworu, monitorowaniu leczenia i wykrywaniu wznowy (z wyprzedzeniem o 4- 7 miesięcy w stosunku do objawów klinicznych)
GCA 19-9 (Gastrointestinal Cancer Antigen)
wykrywa głównie nowotwory przewodu pokarmowego i trzustki, użyteczny także w raku jajnika śluzowym
poziom u zdrowych 37 U/ ml
CEA (CarcinoEmbryonal Antigen)
wykrywa raka śluzowego
OVX- 1
wykrywa nowotwory nabłonkowe
metoda wykorzystuje przeciwciała RP 2
poziom
u zdrowych 5 U/ ml
w raku jajnika
I. stopnia- średnio 36 U/ ml
III. stopnia- średnio 55 U/ ml
katepsyna L (proteaza lizosomalna)
poziom u zdrowych 1,1 U/ ml
CASA (Cancer Associated Serum Antigen)
tetranektyna (SE-TN)
wykrywa nowotwory śluzowe
AFP, beta-HCG
oznaczenia hormonalne (podejrzanie wysokie poziomy hormonów nasuwają podejrzenie wystąpienia nowotworu hormonalnie czynnego)
punkcja jamy otrzewnej
płyn do odwirowania
próba Rivolty na poziom białka
cytologia w kierunku występowania komórek nowotworowych
punkcja guza nowotworowego jajnika
tylko w przypadkach nieoperacyjnych!!!
niebezpieczeństwo rozsiewu
dla oznaczenia rodzaju histologicznego na potrzeby chemioterapii paliatywnej lub indukcyjnej zmniejszającej masę guza przed zabiegiem chirurgicznym
badanie cytologiczne
płyn z jamy brzusznej
wymazy z otrzewnej
RTG
klatki piersiowej
kontrastowe na pasaż jelitowy
kontrastowe jelita grubego
urografia
endoskopia
poszukiwanie źródła przerzutów w przewodzie pokarmowym (guz Krukenberga- z żołądka)
laparotomia
poszukiwanie źródła przerzutów (rak trzonu macicy, rak jelita grubego, rak sutka)
rozpoznanie różnicowe
ciąża ektopowa
ciąża w macicy (wybitnie nasilony objaw Piskaczka)
mięśniaki macicy, zwłaszcza uszypułowane (myoma pendulum)
zapalenie przydatków
nerka wędrująca
guz dolnego bieguna nerki
guz jelita
guzy narządów sąsiednich
pęcherz moczowy
odbytnica
przestrzeń zaotrzewnowa
leczenie nowotworów jajnika
chirurgiczne
główna metoda
operować należy zawsze, jeżeli tylko pacjentka ma szansę przeżyć zabieg
dla podjęcia decyzji o operacji
nie jest ważny stopień zaawansowania procesu
nie jest ważne, czy operacja będzie radykalna, czy nie
pierwotna operacja
rodzaje
próbne otwarcie jamy brzusznej
usunięcie guza
usunięcie przydatków
usunięcie macicy wraz z przydatkami (jednoczasowo należy ponadto usunąć sieć większą i wyrostek robaczkowy z uwagi na duże prawdopodobieństwo występowania tam mikrowszczepów komórek nowotworowych)
zasady
operować wyłącznie, jeżeli jest możliwość wykonania śródoperacyjnego badania histopatologicznego (pozwala ograniczyć zakres zabiegu, zwłaszcza u kobiet młodych)
jeśli doraźne badanie histopatologiczne ujawni nowotwór należy przeprowadzić zabieg maksymalnie doszczętny
jeśli otwiera się jamę brzuszną z podejrzeniem nowotworu należy to robić cięciem podłużnym
w wypadku dużego guza jest możliwość poszerzenia cięcia w górę z lewostronnym ominięciem pępka dla wytoczenia zmiany w całości na zewnątrz jamy brzusznej, zaciśnięcia naczyń i odcięcia zmiany z jak najmniejszym prawdopodobieństwem rozsiewu nowotworu
jakiekolwiek uszkodzenie zmiany śródoperacyjnie skraca czas przeżycia pacjentki!
wykonać wymazy i popłuczyny z jamy otrzewnej dla celów badania cytologicznego
zatoka Douglasa
prawy i lewy dół biodrowy
okolice podprzeponowe
wykonać gruntowną inspekcję narządów jamy brzusznej i rzetelnie opisać zastany stan dla optymalizacji dalszego postępowania
jeśli usunięcie całej zmiany jest niemożliwe należy wykonać cytoredukcję guza dla zmniejszenia jego masy
zmian nowotworowych nie operuj laparoskopowo (jakiekolwiek komplikacje w czasie zabiegu stwarzają ryzyko rozsiewu nowotworu- to nie tylko kwestia konieczności awaryjnej laparotomii!)
wtórna operacja (second look)
po operacji pierwotnej radykalnej i następowej chemioterapii względnie radioterapii dla inspekcji miejsca zabiegu, pobrania wymazów z otrzewnej, wycinków z miejsc podejrzanych itd.
po zabiegu niedoszczętnym i następowej chemioterapii- być może tym razem zabieg radykalny będzie możliwy
chemioterapia
leczenie uzupełniające lub paliatywne
po zabiegu chirurgicznym radykalnym
po laparoskopii zwiadowczej i nie radykalnym zabiegu chirurgicznym
przy przerzutach odległych
przy nawrotach po leczeniu
6- 9 cykli pod kontrolą skuteczności leczenia za pomocą USG, TK, markerów nowotworowych
dożylnie, doustnie lub dootrzewnowo w różnych kombinacjach
cisplatyna
adriamycyna
cyklofosfamid
karboplatylna
paklitaksel (Taxol)
radioterapia
metoda uzupełniająca
różna promienioczułość różnych nowotworów na napromienianie ze źródeł odległych (Co 60)
wysoka- nowotwory niedojrzałe
średnia- nowotwory endometrioidalne
niska- carcinoma serosum
przeciwciała monoklonalne z izotopami promieniotwórczymi
wyniki leczenia nowotworów jajnika jako procent 5- letnich przeżyć
I. stopnia- 65
II. stopnia- 40
III. stopnia- 10
IV. stopnia- 2
Rak sutka
nowoczesne podejście do terapii raka sutka dalekie jest od heroizmu i bezwzględności pierwszych metod walki z tym nowotworem
domena zainteresowania
w Polsce- chirurgów
brak było miejsca dla chorych nowotworowych na oddziałach ginekologicznych
zabiegi ciężkie i obciążające pacjentkę ( w związku z dużym zaawansowaniem zgłaszanych zmian)
mastektomia wg Pateya (z usunięciem węzłów chłonnych pachowych)
mastektomia wg Halstedta (z usunięciem mięśnia piersiowego większego)
w Europie Zachodniej- ginekologów
mastektomia stanowi ciężkie kalectwo dla kobiety
próby Breast Conserving Therapy (BCT, leczenie oszczędzające sutek)
wycięcie zmiany w granicach zdrowej tkanki
usunięcie pachowych węzłów chłonnych
radioterapia pooperacyjna
na sutek po wyłuszczeniu guza z maksymalną dawką na lożę po guzie
walka ze wznową miejscową (w niszy po guzie)
powikłania
obrzęk limfatyczny ramienia
obrzęk limfatyczny sutka
zwłóknienie sutka
bliznowacenie skóry
ruina uzyskanego efektu kosmetycznego
kwalifikacja
wielkość guza
nie kwalifikują się guzy o średnicy powyżej 2 cm (niektóre źródła mówią o 5 cm...)
przeciwwskazania
uprzednie napromienianie (np. wystąpienie wznowy miejscowej w sutku już raz napromienianym)
trudno rozpoznać granice zmiany w miejscu uprzednio napromienianym po leczeniu oszczędzającym
mammografia
badanie palpacyjne
USG
cytologia
rak zapalny
rozsiane zwapnienia w mammografii
obecność 2 osobnych guzów (nie przerzuty) po danej stronie
niemożność wycięcia guza w granicach zdrowych tkanek z jakichkolwiek przyczyn
centralne położenie guza (okolica brodawki sutkowej)
przerzuty w węzłach chłonnych pachowych
śródoperacyjna ocena histopatologiczna
podstawa do leczenia systemowego (chemioterapia, hormonoterapia)
spadek ryzyka przerzutów
wzrost długości okresu do wystąpienia objawów wznowy
wzrost długości 5- letniego przeżycia
skuteczność
w I. i II. stopniu zaawansowania raka sutka wyniki leczenia konwencjonalnego i oszczędzającego są podobne
profilaktyka
badania przesiewowe w celu wcześniejszego wykrywania zmian
80 % kobiet zgłasza się w III. lub IV. stopniu zaawansowania
rak sutka jest coraz częstszy wśród młodych kobiet (już 35- 40 r. ż.)
postępowanie
wywiad
obciążenia rodzinne (3 razy większe ryzyko niż ogólnie w populacji)
rak u matki, siostry, babki ze strony matki
jeśli u kilku z nich, to ryzyko 6 razy większe
rak trzonu macicy lub jajnika w przeszłości
badanie sutka
obowiązkowe przy każdym badaniu lekarskim (zwłaszcza przy okazji badania ginekologicznego)
od okresu pokwitania do późnej starości
najlepszy okres to czas po miesiączce
najrzadziej raz na 3 miesiące
nauczanie kobiet samobadania piersi
90 % wszystkich wykrytych zmian
po miesiączce, co 30 dni
mammografia
przesiewowe
zmiany pow. 1 cm średnicy wykrywalne
obecność zwapnień rokuje źle
wysoka czułość i swoistość
brak możliwości zróżnicowania zmian litych od torbielowatych
skuteczniejsze u kobiet starszych (powyżej 35 r. ż.), wtedy jest też sens je zlecać (optymalnie raz w roku)
nie robić
u młodych kobiet sutek złożony głównie z tkanki gruczołowej z małym udziałem tkanki tłuszczowej i włóknistej
promienie RTG nie wyróżniają na takim tle tkanki patologicznej
w okresach ciąży i laktacji
częstość
1/ rok
pomiędzy 35. a 40. r. ż.
po 50. r. ż.
2/ rok pomiędzy 40. a 50. r. ż. (najwyższa statystycznie biorąc częstość zachorowań)
USG
badanie komplementarne do mammografii
ważna jest jakość sprzętu, z którego korzysta badający, jak i jego doświadczenie w ocenie sutka
różnicuje zmiany lite od torbielowatych
można wykonywać
w okresie ciąży i laktacji
u osób młodych
możliwa biopsja aspiracyjna pod kontrolą USG
czułość 90 % (bliska mammografii)
badanie cytologiczne
zawsze zwracać uwagę na wyciek z brodawki sutkowej poza okresem ciąży (siara) lub laktacji
jednostronny czy obustronny, zawsze powinien sugerować możliwość raka sutka lub brodawczaka wewnątrzprzewodowego (papilloma intraductale- nowotwór łagodny)
czynniki ryzyka
wzrasta z wiekiem powyżej 50. r. ż.
dieta
ciężkie czerwone wino
duży udział mięsa w diecie
otyłość
dostatni model życia
„świadome wejście w ciążę” („po ułożeniu sobie życia”- czyli zwykle dobrze po 30. r. ż....)
późny pierwszy poród
nieliczne potomstwo
wczesne menarche
późna menopauza
rak drugiego sutka
rak u krewnych
łagodne zmiany sutka
90 % wykrywanych zmian!
70 % kobiet ma jakieś zmiany sutka
mastopatia (zwyrodnienie torbielowato- włókniste)
początek około 35. r. ż. („zmora ginekologów”)
w rozsianych zmianach torbielowato- włóknistych może zawsze kryć się rak sutka
samo USG nie rozstrzyga (trudno pośród mnogich zmian torbielowatych wykryć zmianę litą)
ryzyko zezłośliwienia zmian mastopatycznych praktycznie nie do oceny (średnio przyjmuje się 1,5 %, ryzyko raka sutka wzrasta 2- 5 razy w porównaniu z ogólną populacją)
leczenie
małe zmiany
postępowanie jak w cyklicznej mastalgii i mastodynii
w braku skuteczności podaje się progestageny w II. fazie cyklu miesięcznego
preparaty
Orgametril, Ergometril
Provera
uzyskuje się osłabienie objawów i dolegliwości
działanie antymitotyczne na gruczoły wyprowadzające sutka (choć niektóre dane przemawiają za działaniem akurat odwrotnym...)
bromokryptyna (Parlodel)
antagonista prolaktyny
u niektórych pacjentek może powodować zaburzenia krążenia (zasłabnięcia)
danazol
hamuje wydzielanie gonadotropin („sztuczna menopauza”)
analogi GnRH
wygaszają czynność jajników („kastracja farmakologiczna”)
antyestrogeny (Tamoxifen)
doustne środki antykoncepcyjne
blokują owulację i zmniejszają ryzyko wystąpienia raka jajnika
duże zmiany
leczenie chirurgiczne
zabiegi pomniejszające sutek
cykliczna mastalgia
w II. fazie cyklu przed miesiączką pojawia się bolesność piersi
leczenie
dieta bez coca- coli, czekolady
leczenie przeciwobrzękowe
przeparaty ziołowe (Mastodynon)
cykliczna guzkowatość piersi
w II. fazie cyklu przed miesiączką pojawiają się w piersi drobne macalne guzki
nowotwory łagodne
tłuszczaki
włókniaki
nie wolno podjąć leczenia w jakikolwiek sposób (zwłaszcza hormonalnego!) przed wykluczeniem raka sutka
ostateczny głos ma wynik badania histopatologicznego
zawsze należy uspokajać pacjentki nie bagatelizując jednocześnie ważności problemu
Endoskopia ginekologiczna
na endoskopię ginekologiczną składają się
1. laparoskopia
wskazania do diagnostyki
planowe
niepłodność
próba wykrycia przyczyny
ocena
jajników
wielkość
jajeczkowanie (obecność stigm)
wykrywanie PCOs (zespół policystycznych jajników)
obecności stanów zapalnych przydatków
niedrożności jajowodów
obecności endometriozy
może być przyczyną niepłodności
zarośnięcie ujść jajnikowych jajowodów
zarośnięcie jajowodów
utrudnienie implantacji gamet
obraz: ciemnobrunatne ogniska w obrębie jajnika
amenorrhea ovariogenes
zespół bólowy miednicy mniejszej
płyn w jamie brzusznej
podejrzenie endometriozy, gruźlicy narządowej, ciąży ektopowej
podejrzenie przewlekłych stanów zapalnych miednicy mniejszej, guzów
podejrzenie wad anatomicznych macicy, dysgenezji gonad
kwalifikacja do zabiegu rekonstrukcji jajowodów
ostre
ostry ból w jamie brzusznej
skręt torbieli jajnika
wskazania do operacji laparoskopowej
planowe
wady macicy
operacje jajników
usunięcie cyst nienowotworowych jajnika
usunięcie jajnika
ciąża ektopowa
operacje jajowodów
usunięcie zrostów
ubezpładnianie
techniki wspomaganego rozrodu
GIFT (Gamet IntraFallopian Transfer)
umieszczenie gamet w jajowodzie
ZIFT (Zygote IntraFallopian Transfer)
umieszczenie zapłodnionej komórki jajowej w jajowodzie
usunięcie ognisk endometriozy
ostre
pęknięta ciąża pozamaciczna
minilaparoskopia
optyka o średnicy 3 mm
wskazania
diagnostyka i operacje u dziewczynek i młodych kobiet
przeciwwskazania
bezwzględne
mechaniczna lub spastyczna niedrożność jelit
otyłość
niemożność wytworzenia odmy jamy brzusznej przy użyciu bezpiecznych objętości gazu
stan wstrząsu
niewydolność krążeniowo- oddechowa
laparoskopię wykonuje się w pozycji Trendelenburga
rozległa przepuklina brzuszna, pępkowa lub przeponowa
względne
ciąża pow. 16. tyg.
powikłania
zator gazowy
krwawienia, krwiaki
perforacje narządów rurowych, uszkodzenia narządów miąższowych
zaburzenia krążenia i oddychania
przepukliny
peritonitis
infekcje jatrogenne
histeroskopia
w warunkach normalnych nie ma jamy macicy (endometrium ścian przeciwległych ściśle przylega do siebie)
jama macicy jako przestrzeń powstaje dopiero wtedy, kiedy coś się pomiędzy ścianami endometrium znajdzie
ciąża
medium do badań obrazowych
problemy
źródło światła
kiedyś: świeca, lampa naftowa
teraz: zimne źródła światła (światłowody, źródła luminescencyjne)
rozdzielenie ścian macicy
medium płynne (sól fizjologiczna, roztwory glukozy- przy elektrokoagulacji cukier się krystalizuje)
medium gazowe (CO2- problemy z uszczelnieniem układu, ale doskonała jakość obrazu)
systemy optyczne
kiedyś: rurki z przednim światłem
teraz: giętkie światłowody
kanał roboczy (dla wprowadzenia narzędzi)
podział
histeroskopia konwencjonalna
histeroskop sztywny
rutynowo stosowany w diagnostyce niepłodności z przyczyn macicznozależnych u młodych kobiet
histeroskop giętki (fiberoskop)
mikrohisteroskopia
diagnostyka endometrium
zasada budowy
prowadnica
uszczelniacz
traumatyzuje szyjkę macicy
przy badaniu niepłodności wypełnia się jamę macicy medium gazowym lub barwionym medium płynnym pod ciśnieniem by zobaczyć, czy ujście brzuszne jajowodu jest drożne
dozownik medium
gazowego- histeroflator
ciśnienie w jamie macicy do 200 mmHg
płynnego- histeromat
pompuje sól fizjologiczną, roztwór glukozy, dekstranu itp.
narzędzia operacyjne
resektor histeroskopowy (do usuwania endometrium pod narkozą)
wskazania
diagnostyczne
krwawinia z układu rodnego
sterilitas, infertilitas
ciała obce w układzie rodnym
ocena stanu endometrium
kontrola blizn po operacjach
podejrzenia perforacji ściany macicy (np. przez wkładki domaciczne)
terapeutyczne
celowana biopsja zmian endometrium
usunięcie ciał obcych z jamy macicy (zabłąkane wkładki domaciczne)
usunięcie małych mięśniaków, polipów endometrium
ubezpładnianie (koagulacja jajowodów)
ocena drożności jajowodów, mechaniczne udrażnianie
inseminacja
przeciwwskazania
czynny proces zapalny w obrębie narządów płciowych
powikłania
uszkodzenie ściany macicy
uszkodzenia narządów sąsiadujących z macicą
krwawienia
diagnostyka wnętrza macicy
HSG (histerosalpingografia)
podanie środka kontrastującego do jamy macicy i zdjęcia RTG
USG
kształt macicy
obecnie podaje się płyn do jamy macicy i dopiero wtedy przeprowadza badanie (uwidocznienie patologii jamy macicy)
HSC (histerosalpingoskopia) diagnostyczna
wykonywane w I. fazie cyklu miesięcznego (wtedy pewność, że kobieta nie jest w ciąży)
wskazania
niewyjaśnione krwawienie z jamy macicy
infertilitas (niemożność donoszenia ciąży)
sterilitas (niemożność zajścia w ciążę)
zmiana położenia wkładki wewnątrzmacicznej (IUD)
odszukać i usunąć
może być wrośnięta w ścianę macicy
różnicowanie patologii stwierdzanych w USG i/ lub HSG
ocena stanu macicy po zabiegach operacyjnych
przebieg
uwidocznienie ruchów perystaltycznych jajowodów
pompuje się gaz do jamy macicy do osiągnięcia ciśnienia 200 mmHg dla uwidocznienia rozwarcia się ich ujść
stwierdzenie ew. zarośnięcia ujść
ocena wielkości macicy i kształtu jamy macicy
stwierdzenie ew. obecności polipów
przeciwwskazania
stan zapalny narządu rodnego
niewydolność krążeniowo- oddechowa
kwasica metaboliczna
zwłaszcza użycie roztworów wielocukrów jako mediów płynnych
ciąża
aktualne krwawienie z macicy
rak szyjki macicy
zwężenia kanału szyjki macicy, zwłaszcza w okresie postmenopauzalnym
niskie kwalifikacje wykonującego badanie
powikłania
częstość: 0,012 %
ze strony medium
zator płuc
możliwy przy ilości podanego gazu większej niż 400 ml
równoważne długości trwania badania pow. 4 min. (podaje się 100 ml CO2/ min)
niemożność wykonania badania: 2 %
niemożliwe przejście kanału szyjki macicy
duża ilość wydzieliny mimo odsysania
HSC operacyjna
wskazania
celowana biopsja endometrium
polipy endometrialne
mięśniaki podśluzówkowe i śródścienne
usunięcie na drodze HSC możliwe, kiedy co najmniej 50 % masy guza wystaje do wnętrza jamy macicy
zrosty endometrium
przegroda jamy macicy
ciała obce w jamie macicy
przemieszczone wkładki wewnątrzmaciczne
przerost endometrium
zabiegi na ujściach macicznych jajowodów
udrożnienia
wprowadza się specjalny cewnik do światła jajowodu i rozrywa zrosty
zamknięcia
w Polsce nielegalny, bo prowadzi do ubezpłodnienia
profilaktyka powikłań
odpowiednia kwalifikacja pacjentek
dobór medium
ciśnienie medium
płynnego pon. 80 mmHg
gazowego pon. 200 mmHg przy przepływie pon. 100 ml/ min.
maksymalne skracanie czasu trwania zabiegu
dbałość o hemostazę
wykonywać każdy ruch pod kontrolą wzroku!
termoablacja
zabieg konkurencyjny do resekcji histeroskopowej endometrium
do jamy macicy wprowadza się balonik i wypełnia go płynem o temperaturze do 150 C, co prowadzi do zniszczenia endometrium
wskazania:
przerost endometrium w okresie po menopauzie
poprzedzić zawsze badaniem wycinków hist-pat w kierunku zmiany nowotworowej!
Zaburzenia cyklu miesiączkowego
eumenorrhea
krwawienia prawidłowe
regularne
co 24- 30 dni (każde krwawienie musi pojawiać się w jednakowym odstępie od poprzedniego z dopuszczalnym odchyleniem 2 dni)
w cyklach dwufazowych
średniego nasilenia
20- 100 ml krwi
praktycznie ocenia się nasilenie krwawień miesięcznych ilością zużytych wkładek/ dzień
do 2- skąpe
3- 4- prawidłowe
5- 6- nasilone
pow. 6- krwotoczne
o prawidłowym czasie trwania
amenorrhea
brak miesiączki
najczęstsze z zaburzeń cyklu miesięcznego obok oligomenorrhea
pierwotny brak miesiączki (amenorrhea primaria)
po przekroczeniu odpowiedniego wieku brak miesiączki- konieczna diagnostyka przyczyn!!!
miesiączka nie pojawia się w ogóle do 18. r. ż. (wg innych źródeł do 16. r. ż.)
brak cech pokwitania do 14. r. ż.(!!!)
przyczyny
anatomiczne (na wszystkich wysokościach układu rodnego)
wady rozwojowe jajnika, macicy lub pochwy
zmiany funkcjonowania gruczołów wydzielania wewnętrznego
zaburzenia osi podwzgórze- przysadka
anomalie chromosomalne
dyzgenezja gonad- zespół Turnera (45X0)
obraz
szczątkowe gonady
jajniki niedokształcone bez pęcherzyków (brak produkcji estrogenów daje w wyniku braku zwrotnego hamowania hipersekrecję FSH i LH)
mała macica
jajowody prawidłowe
wąska pochwa
zewnętrzne narządy płciowe niewykształcone
współwystępujące inne wady wrodzone
postępowanie
substytucja estrogenowa od 12. r. ż.
w późniejszym wieku podawanie preparatów dwufazowych
zmiany genetyczne
zespół feminizujących jąder- zespół Morrisa
obraz
fenotypowo kobieta (zewnętrzne narządy płciowe, budowa ciała, głos, psychika)
brak owłosienia pachowego i łonowego („kobieta bez włosów”)
pochwa krótka, ślepo zakończona
pierwotny brak miesiączki
częściowa lub całkowita obwodowa oporność na androgeny (wada receptorów)
genotypowo i gonadalnie mężczyzna
obojnactwo rzekome męskie (pseudohermafroditismus masculinus)
obraz
ciało mocno umięśnione
jądra ukryte w jamie brzusznej, pachwinach itp.
obojnactwo prawdziwe
obraz
obecne gonady obu płci (jajnik i jądro- w różnych kombinacjach ilościowych i przestrzennych)
zepół Swyera (46XY)
obraz
w miejscu jajników pasma łącznotkankowe
należy usunąć chirurgicznie, bo niebezpieczeństwo rozwoju gonadalnych zmian nowotworowych
obwodowy brak miesiączki
przyczyny pochwowe
zespół Rokitansky'ego
obraz
brak pochwy
szczątkowa macica ze słabo rozwiniętymi jajowodami, jajniki prawidłowe
postępowanie
chirurgiczne odtworzenie pochwy
gynatresia (zarośnięcie)
błony dziewiczej
ujścia pochwowego jamy macicy
przyczyny maciczne
brak macicy wskutek wad rozwojowych
prawidłowo wydzielające jajniki przy braku trzonu macicy nie wymagają substytucji hormonalnej!!!
przyczyny jajnikowe
niedorozwój jajników (hypoplasia ovariorum)
hipogonadyzm hipergonadotropowy (brak odpowiedzi z obwodu nasila wydzielanie FSH i LH, których poziomy są podwyższone), np. w zespole Turnera
laparoskopia i biopsja jajnika potwierdza rozpoznanie, gdy stwierdza brak pęcherzyków jajnikowych lub ich znaczną atrofię
PCOs
postępowanie
wywiad
badanie ginekologiczne
wykluczenie występowania wad rozwojowych
oznaczenie poziomu hormonów
LH, FSH
wzrost poziomu FSH wskazuje na pierwotne zaburzenia jajnikowe
FSH w normie każe szukać innych przyczyn
zmiany funkcji osi podwzgórze- przysadka
PRL (w 15- 20 % przypadków braku miesiączki hiperprolaktynemia jest przyczną tej przypadłości)
przyczyny
czynnościowa hiperprolaktynemia
prolactinoma przysadki
skutek uboczny działania leków
neuroleptyki
antydepresanty
antyhistaminiki
metoklopramid
rezerpina
niedoczynność tarczycy (TSH i PRL mają podobną budowę i mogą krzyżowo pobudzać swoje receptory)
leczenie- bromokryptyna (Parlodel)
działanie uboczne (hipotonia, bóle i zawroty głowy, nudności, wymioty) można zmniejszyć podając lek w trakcie lub po posiłku
dawkowanie
przy poziomie PRL we krwi na granicy normy (20 ng/ ml): 0,5 - 1,0 tabl./ dzień
przy poz. PRL 20 - 40 ng/ ml: 1 tabl./ dzień
przy poz. PRL 50 - 100 ng/ ml: 3- 3 tabl./ dzień
androgeny (w 40- 60 % zaburzeń miesiączkowania przyczyną jest nadmiar androgenów)
nadwaga
hirsutyzm
PCOs
fT3, fT4, TSH (10 % cierpiących na zaburzenia miesiączkowania zawdzięcza to zaburzeniom funkcji tarczycy)
psychogenne zaburzenia hormonalne
szeroko pojęty stres
neurotyzm
wysiłek fizyczny (sport wyczynowy)
patologie przysadki dające jej niewydolność
pourazowe uszkodzenie lejka przysadki (wynik złamań podstawy czaszki)
poporodowa niewydolność przysadki (zespół Shehana)
guzy przysadki
eozynofilne powodują akromegalię
bazofilne powodują chorobę Cushinga
guz okolicy przysadki (craniopharyngioma)
zespół Kallmana (brak przysadki)
pochodne chorób ogólnoustrojowych (choroby nadnerczy, nerek, wątroby, tarczycy)
oznaczenie BMI (Body Mass Index, współczynnika masy ciała)
uwaga na gwałtowne odchudzanie
nieprawidłowe odżywianie
zarówno nadwaga, jak i niedowaga mogą skutkować brakiem miesiączki
anorexia nervosa
nadużywanie środków dietetycznych, niezrównoważony jadłospis, niedożywienie jakościowe
bulimia
USG
jajnika
PCOs
zespół luteinizacji niepękniętego pęcherzyka Graffa (LUF, Luteinizing of Unbroken Follicle)
endometrium
pomiar grubości przekroju
ocena obrysu
PCOs (PolyCystic Ovaries syndrome, zespół policystycznych jajników)
dawniej: zespół Steina- Leventhala (jedynie zespół objawów bez wyjaśnienia patogenezy i związków przyczynowo- skutkowych)
brak owulacji
niepłodność
otyłość
hirsutyzm
zespół wieloczynnikowy skutkujący nadmiarem androgenów
wynik końcowy różnych zmian patologicznych (nie zespół pierwotny jajników)
wynik zaburzeń na osi podwzgórze- przysadka (zmiany jajników po stabilizacji tej osi cofają się i dobrze rokują co do płodności)
wszystkie przewlekłe hiperandrogenizmy (androgeny egzogenne, otyłość skutkująca obwodową konwersją estronu do testosteronu) lub długi brak owulacji mogą końcowo dawać PCOs
błędne koło: zwiększony poziom androstendionu zwiększa wydzielanie LH z przysadki, LH zwiększa produkcję androgenów w komórkach tekalnych jajnika, androgeny znów pobudzają przysadkę do wydzielania LH itd.
nadmiar androgenów daje
zmiany na obwodzie
otyłość
nadmierne owłosienie
trądzik
łojotok
zaburzenia w cyklu miesiączkowym (do amenorrhea włącznie)
jajniki w endoskopii („kule bilardowe”)
duże, popielate
gruba perłowa osłonka biaława, pod nią gęsto ułożone pęcherzyki jajnikowe („sznur pereł”)
zwiększone unaczynienie
rozpoznanie
badanie palpacyjne: duże jajniki
USG:
6- 8 drobnych pęcherzyków ułożonych obwodowo pod torebką jajnika w kształcie „sznura pereł”
brak obrazu owulacji (przyczyna niepłodności)
oznaczenia hormonalne
wysokie poziomy testosteronu, androstendionu
androgeny niekoniecznie pochodzenia jajnikowego („jajniki nadnerczowe”)
wzrost stosunku LH: FSH do 3:1
patognomoniczny
efekt wzrostu poziomu LH (w wyniku stymulacji przysadki androgenami) przy zachowanym w normie poziomie FSH
norma: 1:1 względnie 2:1
leczenie
zależne od zamiarów kobiety co do posiadania w danej chwili potomstwa
1. leczenie bez zamiaru uzyskania zajścia w ciążę
przyczyną objawów jest hiperandrogenizm i wysokie poziomy LH, więc należy tłumić ich działanie
glikosteroidy
analogi GnRH
Androcur
Diane 35
etynyloestradiol + octan cyproteronu dają słabe działanie antykoncepcyjne i silne działanie antyandrogenne m.in. wyciszające zmiany trądzikowe skóry
podaje się od 5. do 25. dnia cyklu, później przerwa
2. leczenie w celu uzyskania zajścia w ciążę
ważne obniżenie objętości jajników
obustronne klinowe wycięcie jajników
elektrokauteryzacja laparoskopowa
wypala się otwory w otoczce białawej, które pozwalają na dojrzewanie pęcherzyków Graffa i luteinizację, a więc i zajście w ciążę
daje niestety tylko efekt przejściowy utrzymujący się jedynie od 6 miesięcy do 5 lat po zabiegu
małe dawki glikokortykosteroidów
stymulacja owulacji typowymi preparatami
u 80 % podanie Clomifenu daje cykle owulacyjne
u pozostałych 20 % należy podać gonadotropiny (FSH i HCG)
pseudopierwotny brak miesiączki (amenorrhea paraprimaria)
miesiączka nie pojawiła się w ogóle do 18. r. ż.
wymuszono kilka krwawień z odstawienia podaniem egzogennych hormonów
po odstawieniu terapii hormonalnej dalszy brak cyklicznych krwawień
wtórny brak miesiączki (amenorrhea secundaria)
brak miesiączki przez co najmniej 4 miesiące poprzedzony okresem jej występowania (lub odstępy pomiędzy kolejnymi krwawieniami pow. 3 miesięcy)
podział
fizjologiczny
ciąża
laktacja
stan po menopauzie
patologiczny
prawdziwy
zaburzenia endokrynologiczne
jajników
osi podwzgórze- przysadka
innych gruczołów wydzielania wewnętrznego
rzekomy
po zabiegach ginekologicznych (wycięcie macicy)
oligomenorrhea
rzadkie miesiączkowanie
krwawienia występujące co 30- 40 dni (odstępy między kolejnymi krwawieniami mogą się wahać od 5 tyg. do 3 mies.)
cykle
jednofazowe (brak jajeczkowania?)
w okresie pokwitania
w okresie premenopauzy
w przypadku PCOs (zespół policystycznych jajników)
dwufazowe
w okresie dojrzałości płciowej
polimenorrhea
częste miesiączkowanie - leczyć niedokrwistość!
krótkie cykle (nawet pon. 20-24 dni)
cykle
jednofazowe
podać od 5. do 24. dnia preparat estrogenowo- progesteronowy
dwufazowe ze skróceniem
fazy folikularnej (I. fazy cyklu- najczęściej)
w 3.- 6. dniu cyklu podać estrogeny
fazy lutealnej (II. fazy cyklu- rzadko, bo jej długość przeważnie jest stała)
od 17. dnia cyklu podawać progestageny (np. Duphaston przez 8 dni)
hypomenorrhea
skąpe miesiączki
mała ilość krwi
przyczyna
zmiany organiczne
zapalenie endometrium
wielokrotne zabiegi łyżeczkowania macicy w wywiadzie (wydarta śluzówka bez możliwości regeneracji)
czynnościowa niewydolność jajników (leczyć, gdy kobieta pragnie zajść w ciążę)
otyłość
anoreksja
hypermenorrhea
obfite miesiączki (ale o prawidłowej długości krwawienia do 7 dni)
duża utrata krwi w krótkim czasie
przyczyna
zmiany organiczne
polipy błony śluzowej macicy
gruczolistość
mięśniaki podśluzówkowe macicy
zaburzenia krzepnięcia krwi
niedorozwój macicy (przyczyna nieprawidłowego złuszczania endometrium)
tyłozgięcie macicy
czynnościowa
zaburzenia hormonalne
krwawienia dodatkowe
menorrhagia
krwawienie o czasie, ale długie (ponad 7 dni) i obfite
przyczyna
stan zapalny śluzówki macicy
metrorrhagia
krwawienie acykliczne (nie związane z cyklem miesięcznym, obojętne, w której jego fazie)
przyczyny
organiczne
rak trzonu macicy
rak szyjki macicy
przerost błony śluzowej macicy
hypertrofia endometrii simplex
hypertrofia endometrii cystica
hypertrofia endometrii adenomatosa
polipy szyjki macicy
czynnościowe
u młodocianych
przewlekające się, nieregularne krwawienia
przyczyna- nieustabilizowane cykle miesięczne
przetrwałe pęcherzyki jajnikowe
cykle bezowulacyjne (brak ciałka żółtego)
względny niedobór estrogenów
patogeneza i leczenie jak w krwawieniach okołomenopauzalnych
okołomenopauzalne
cykle bezowulacyjne
występuje obfitość estrogenów na stałym poziomie przy braku progestagenów i brak owulacji
stały poziom estrogenów w pewnym momencie już nie wystarcza, by utrzymać przerośnięte endometrium i następuje jego gwałtowne złuszczanie się (krwawienie przełomowe- mogą być cykliczne!)- leczenie:
ostre
podać estrogeny (zwiększone stężenie estrogenów będzie wystarczające dla podtrzymania danego stopnia przerostu endometrium i przestanie się ono gwałtownie złuszczać, więc krwawienie ustanie)
niekonieczne łyżeczkowanie jamy macicy!!! (nie każde krwawienie z jamy macicy wymaga jej zabiegowego opróżnienia)
planowe
przewlekłe podawanie estrogenów i progesteronu dla odtworzenia cyklu miesięcznego
krwawienie okołoowulacyjne
ok. 14. dnia cyklu w okolicach momentu owulacji następuje gwałtowny spadek poziomu estrogenów
estrogenów i progestagenów jest dostateczna ilość, by utrzymać endometrium na danym etapie cyklu, po czym następuje gwałtowny spadek ich poziomu i w związku z ich relatywnym niedoborem następuje złuszczenie endometrium (krwawienie z odstawienia)
podobny mechanizm występuje w krwawieniach po odstawieniu egzogennych preparatów hormonalnych
leczenie
podać preparaty estrogenowo- progesteronowe od 12. do 17. dnia cyklu
krwawienie przedmiesiączkowe
plamienia do dziesięciu dni przed terminem miesiączki
przyczyny
przedwczesny spadek poziomu progesteronu (niewydolność hormonalna ciałka żółtego)
gruczolistość (endometrioza)
krwawienie pomiesiączkowe
przyczyny
stan zapalny błony śluzowej macicy,
opóźniony zanik ciałka żółtego - opóźniony spadek estrogenów i progestagenów - zaburzenia złuszczania błony śluzowej macicy
jatrogenne (preparaty estrogenowo- progesteronowe: krwawienia z odstawienia)
nowotwory
polipy jamy macicy
przyczyny nieprawidłowych krwawień z dróg rodnych
czynnościowe
cykle bezowulacyjne
brak cyklicznych zmian hormonalnych
przyczyna 90 % wszystkich nieprawidłowych krwawień
cykle owulacyjne
plamienie w środku cyklu (spadek okołoowulacyjny poziomu estrogenów)
częste miesiączki (skrócona faza folikularna)
krwawienia przedmiesiączkowe (niedomoga lutealna)
krwawienia przełomowe (acykliczne krwawienia czynnościowe powodowane brakiem prawidłowego spadku poziomu estrogenów, które są zbyt długo produkowane przez przetrwały pęcherzyk Graffa)
organiczne
zapalenie błony śluzowej macicy
polipy narządu rodnego
mięśniaki podśluzówkowe macicy
ciąża i zagrażające poronienie
ciąża ektopowa
zaśniad groniasty (wykrywać w USG- obraz zamieci śnieżnej)
przerost błony śluzowej macicy (hypertrofia endometrii)
simplex
cystica
glandularis
adenomatosa
rak szyjki macicy
rak endometrium
ciała obce w jamie macicy (uwaga na małe dziewczynki)
wkładki wewnątrzmaciczne (IUD)
zaburzenia endokrynologiczne
tarczyca
niedoczynność
nadczynność
gruczolaki przysadki (prolactinoma)
choroby ogólnoustrojowe
choroba von Willebrandta
małopłytkowości
choroby wątroby (marskość)
diagnostyka nieprawidłowych krwawień z dróg rodnych
należy przede wszystkim różnicować krwawienia organiczne i czynnościowe
łyżeczkowanie macicy
leukocytoza (wykrywanie stanu zapalnego)
liczba płytek krwi
rozmaz krwi (białaczki, czerwienice)
pełny układ krzepnięcia
badania biochemiczne krwi
hormony w surowicy
FSH, LH
PRL
E2
testosteron
progesteron (w II. fazie cyklu!!)
fT3, fT4, TSH
DHEA-S (siarczan dehydroepiandrosteronu)
androstendion
beta- HCG
złożony z podjednostek alfa i beta
cała cząsteczka HCG jest podobna do cząsteczki LH, różnica dotyczy tylko struktury przestrzennej podjednostki beta
z moczu oznacza się ilość całych cząsteczek o budowie HCG (niemożliwe różnicowanie ich pochodzenia)
w surowicy oznaczyć można osobno podjednostkę beta HCG i zróżnicować, ile z badanych cząsteczek ma strukturę typową dla pochodzącego z trofoblastu HCG (odsiewając pochodzące z podwzgórza cząsteczki LH)
USG
pomiar i ocena śluzówki macicy
sonohisterografia (SHG)
badanie USG z wykorzystaniem jako kontrastu podanej do jamy macicy soli fizjologicznej lub EchoVisit (Shering- Plough)
histeroskopia (HSC)
histerografia (HG)
histerosalpingografia (HSG)
biopsja endometrium
RTG i MRI czaszki (siodło tureckie- ocena przysadki mózgowej)
dodatkowo ocena pola widzenia przez okulistę
czynnościowe testy endokrynologiczne
estrogenowy
progesteronowy
z klomifenem
z FSH
z TRH
pomiary podstawowej temperatury ciała (BBT, Basal Body Temprature) w przebiegu cyklu
nagły wzrost o 0,5- 1,0 C w połowie cyklu wykładnikiem dostatecznego wydzielania LH
rozmaz cytohormonalny
z szyjki macicy
z pochwy
indeksy cytologiczne
MI (Maturity Index)
zapis: ilość komórek przypodstawnych: ilość komórek warstwy środkowej: ilość komórek warstwy powierzchniowej
prawidłowo w okresie dojrzałości płciowej
w I. fazie cyklu: 0: 30: 70
w II. fazie cyklu: 0: 80: 20 (zmiana proporcji w czasie cyklu dowodzi prawidłowej czynności lutealnej)
Wady narządu rodnego
w okresie od 7. do 12 tyg. życia płodowego płeć jest zdeterminowana jedynie genetycznie, morfologicznie jeszcze nie- obecne jedynie zawiązki narządów płciowych
śródnercze
przewody kołośródnerczowe
z nich wykształca się narząd rodny
jajniki z wielu listków zarodkowych
jajowody i macica z 1/3 proksymalną pochwy z jednego listka zarodkowego (mezenchymy), miejsce zejścia się przewodów kołośródnerczowych tworzy macicę
zanik ich ścianek wewnętrznych daje macicę prawidłową
niepełny zanik ścianek wewnętrznych przewodów kołośródnerczowych daje
macicę dwurożną (łukowatą)
podstawa nazwy
patrząc od strony jamy macicy posiada ona dwa rogi
patrząc od strony jamy brzusznej ma łukowate dno
miesiączki są zwykle prawidłowe
1. stopień- jedynie wydłużone rogi macicy
ciąża przebiega normalnie
diagnozowane podczas cięcia cesarskiego
jeśli dochodzi do porodu fizjologicznego występuje prawidłowa akcja porodowa, lecz najczęściej przedwczesna
2. stopień- jama macicy rozdzielona do połowy jej podłużnego wymiaru
diagnozowana podczas badań w kierunku ustalenia niepłodności lub niemożności donoszenia ciąży (poronień nawykowych w 9.- 12. tyg. ciąży)
obowiązkowe wdrożenie diagnostyki przyczyn już po 2. poronieniu !
histerografia (daje obraz obrysu jamy macicy i kontrastowanie jajowodów i ich ujść brzusznych)
histeroskopia (uwidocznienie jamy macicy i odcinków macicznych jajowodów z perystaltyką)
leczenie dawniej: operacja Strassmanna
dojście od strony jamy brzusznej- standardowa laparotomia
macicę od strony dna nacina się skalpelem i nożyczkami wycina przegrodę, po czym zszywa szwem poprzecznym
nie trzeba wkładać niczego do jamy macicy, by uniknąć zarośnięcia jej światła
efekt: odzyskanie płodności, jednak poród prowadzi się cięciem cesarskim (zaburzona została struktura warstw mięśnia macicy i brak pewności co do jego wytrzymałości na obciążenia w trakcie akcji porodowej)
leczenie nowoczesne: histeroskopia zabiegowa metodą Versa- Point
dojście od strony światła jamy macicy- histeroskopowo
za pomocą elektrody bipolarnej (łuk elektryczny nie zwęgla, lecz odparowuje tkankę) wycina się przegrodę macicy pod kontrolą obrazu z laparoskopu wprowadzonego do jamy brzusznej (by nie sperforować mięśnia macicy)
macicę podwójną z ujściem
jednoszyjkowym
dwuszyjkowym
srom i 2/3 obwodowe pochwy z ektodermy (jak powłoki skórne, srom, łechtaczka itd. z zatoki moczowo- płciowej)
zarośnięcie błony dziewiczej
typowo: podatny różnie rozciągliwy fartuszek na granicy przedsionka pochwy i pochwy
nieprawidłowości
genetyczne
egzogenne
czynniki działające w 10.- 12. tyg. ciąży
podawane matce preparaty hormonalne
objawy
przed pokwitaniem brak
w okresie menarche
brak krwawień
cykliczne bóle brzucha
krew miesiączkowa nie mogąc odpłynąć tworzy krwiak- rodzaje
haematokolpos (krwiak w pochwie)
haematometra (krwiak w jamie macicy)
haematosalpinx (krwiak w jajowodach)
leczenie
przecięcie błony dziewiczej i odprowadzenie zalegającej krwi
brak pochwy przy obecnej macicy
uszkodzony listek ektodermalny
haematometra bez haematokolpos (brak pochwy)
USG
rozszerzona jama macicy
widoczna przestrzeń płynowa rozpychająca jamę macicy
leczenie
wytworzenie sztucznej pochwy
przeszczepy skórne
przemieszczony fragment jelita
pozostawienie wytworzonego kanału do samowyziarninowania
najlepsze wyjście
w wytworzonej ranie, by kanał się nie zamknął, umieszcza się protezy szklane lub z tworzywa sztucznego o sukcesywnie zmienianych rozmiarach
powstający nabłonek jest wystarczająco odporny mechanicznie, by możliwe było współżycie płciowe
brak gruczołów nawilżających naturalnie obecnych w ścianach pochwy
możliwe posiadanie potomstwa (preferowany jednak poród drogą cięcia cesarskiego)
zespół Rokitansky'ego- Kuestnera- Muellera
uszkodzony listek mezenchymalny
objawy
do czasu rozpoczęcia współżycia płciowego najczęściej nie wykrywany
pomimo odpowiedniego wieku brak menarche
zewnętrznie w pełni prawidłowo zbudowana kobieta bez pochwy
obecne prawidłowe owłosienie płciowe, szczątkowa błona dziewicza i przedsionek pochwy
brak pochwy, macicy, obecne szczątkowe jajowody i prawidłowe jajniki czynne hormonalnie
brak możliwości zajścia w ciążę
diagnostyka
laparoskopia- ważne, czy jest zawiązek macicy
w postaci pasma łącznotkankowego
w postaci macicy szczątkowej (wielkości kciuka)
brak możliwości zajścia w ciążę, ale przy wymuszeniu rozrostu macicy stymulacją hormonalną i odtworzeniu ciągłości kanału rodnego możliwe wymuszenie cyklicznych krwawień naśladujących krwawienia miesięczne
leczenie
wytworzenie sztucznej pochwy dla potrzeb współżycia płciowego
przegrody pochwy
pochwa jest obecna, lecz nie zanika miejsce połączenia przewodów kołośródnerczowych
wada występuje w różnym nasileniu, najczęściej wykrywana dopiero w czasie ciąży
nie przeszkadza we współżyciu płciowym
w powierzchownym badaniu ginekologicznym trudna do zauważenia
możliwy obok głównego łączącego się z macicą drugi, ślepy kanał pochwy (jeśli kobieta nauczy się korzystać selektywnie z każdego z nich możliwa jest naturalna antykoncepcja na tej drodze ;-) )
zaburzenia rozwoju różnych listków zarodkowych mogą skutkować krańcowo
ślepą pochwą i brakiem macicy (mezenchyma)
zarośnięciem ujścia pochwy z prawidłowymi wewnętrznymi narządami rozrodczymi (ektoderma)
Zaburzenia statyki narządu rodnego
w badaniu macicy należy uwzględnić
wielkość macicy
ruchomość macicy
konsystencję macicy
położenie macicy (zgięcie, pochylenie)
parametry położenia macicy
umiejscowienie (positio)
lokalizacja w miednicy mniejszej części pochwowej macicy, która powinna być umiejscowiona na wysokości linii międzykolcowej
warianty
ante- lub retropositio (przesunięcie do przodu lub do tyłu)
dextro- lub sinistropositio (przesunięcie na prawo lub na lewo)
elevatio lub descensus uteri (przesunięcie kranialne lub kaudalne)
pochylenie (versio)
stosunek osi szyjki macicy do osi ciała
anteversio (przodopochylenie)
retroversio (tyłopochylenie)
zmienne nawet w przebiegu doby (przy nadmiernej ruchomości aparatu więzadłowego- nie stanowi problemu w wypadku ciąży)
wypełnienie pęcherza moczowego
pozycja ciała
zgięcie (flexio)
stosunek osi szyjki macicy do osi trzonu macicy
warianty
anteflexio (przodozgięcie, kąt 135 stopni- fizjologia)
hyperanteflexio (kąt mniejszy niż 135 stopni)
przyczyna niewyjaśnionych dolegliwości bólowych w okresie okołomiesiączkowym
utrudnienie odpływu krwi miesiączkowej
utrudnienie zajścia w ciążę (niekiedy możliwe jedynie przy odbywaniu stosunku jedynie w określonej pozycji)
ejakulat zostaje tak zdeponowany w pochwie, że istnieje znikoma szansa dotarcia plemników do światła jamy macicy
leczenie
zachowawcze
estrogeny (wzrost sprężystości więzadeł)
sztuczna inseminacja i zabiegi ułatwiające zajście w ciążę
wyprostowanie (kąt ok. 180 stopni, oś szyjki macicy pokrywa się z osią trzonu macicy)
retroflexio (kąt większy od 180 stopni, macica w zachyłku maciczno- odbytniczym jamy otrzewnej)
rodzaje
wolne (retroflexio mobile)
w badaniu ginekologicznym macica daje się wyprowadzić z miednicy mniejszej
ufiksowane (retroflexio fixata)
macica nie daje się przemieścić w trakcie badania ginekologicznego
bardzo częste dolegliwości bólowe w okresie okołomiesiączkowym
utrudnienie zajścia w ciążę i jej donoszenia
przy takiej lokalizacji utrudnione jest wyjście macicy z miednicy mniejszej w 10.- 12. tyg. ciąży, stąd w tym okresie częste bóle brzucha i pleców (ucisk na korzenie nerwowe), jak i wysokie ryzyko poronienia
leczenie
często wymuszane przez uporczywe dolegliwości bólowe w okolicy miesiączki
ucisk na nerw kulszowy, sromowy i sąsiadujące z macicą narządy
zabiegi prostujące
operacja Webster- Baldi- Franca
laparotomia
uniesienie macicy z pozycji tyłozgięcia, zarzucenie nadmiernie długich więzadeł obłych macicy na jej tylną ścianę i ufiksowanie tam
możliwe zajście w ciążę i posiadanie dzieci
zabieg Kochera
uniesienie macicy z pozycji tyłozgięcia i fiksacja jej przedniej ściany do otrzewnej ściennej powłok brzusznych
jedynie po zakończeniu okresu płodnego życia kobiety (w rozwoju ciąży nastąpiłoby rozerwanie powłok brzusznych!)
zabieg Becka
skręt (torsio)
warianty
dextrotorsio
sinistrotorsio
zabiegi podnoszące narząd rodny
zaburzenia menopauzalne (zwłaszcza spadek poziomu estrogenów) powoduje rozluźnienie aparatu łącznotkankowego utrzymującego w prawidłowym położeniu narząd rodny (więzadła obłe macicy, przepona mięśniowo- płciowa, tkanka łączna otaczająca pochwę)
descensus uteri (obniżenie macicy)
obawy
uczucie ucisku, parcie w dole brzucha
niekiedy bóle w okolicy krzyżowej lub pachwinowej
zaburzenia mikcji i/ lub defekacji
nawracające stany zapalne dróg moczowych
nawracające stany zapalne pochwy (upławy)
krwawienia, krwiste upławy (zastój wydzieliny)
niekiedy odleżynowe zmiany uciśniętych tkanek narządów rodnych
rozpoznanie
oglądanie
badanie ginekologiczne
ocena dna miednicy mniejszej
kolpotonometria (określenie wydolności mięśni dna miednicy)
ocena nietrzymania moczu
leczenie
zachowawcze
fizykoterapia u młodych kobiet
ćwiczenia wzmacniające mięśnie krocza i przepony moczowo- płciowej
kulki dopochwowe (Kolpexin)
odpowiedni rozmiar dobrany przez ginekologa
zakładanie na 20 min. dziennie i chodzenie przynosi poprawę już po roku
profilaktyka nietrzymania moczu
pessaria (wkładki dopochwowe)
paliatywnie, w starszym wieku
chirurgiczne- dwuetapowe
wycięcie macicy lub nie
plastyka pochwy, pęcherza krocza
profilaktyka
unikanie uszkodzeń porodowych
poród fizjologiczny z ochroną krocza (nacięcie)
unikanie przeciążeń połogowych
praca, dźwiganie ciężarów w okresie połogu powodują, że tkanka łączna zostanie rozciągnięta i prawidłowe stosunki anatomiczne nie zostaną przywrócone nawet po powrocie cyklu miesięcznego i z tym związanym wzroście poziomu estrogenów
unikanie parcia tłoczni brzusznej
unikanie podnoszenia czegokolwiek przy wyprostowanych nogach
prolapsus uteri (wypadanie macicy)
szyjka macicy za linią sromu
etiologia
niewydolność dna miednicy
uszkodzenie m. levator ani (głównie w czasie porodu)
rozciągnięcie mięśni dna miednicy mniejszej
osłabienie aparatu zawieszającego
zaburzone unerwienie mięśni
tarń dwudzielna (noworódki, nieródki)
wzrost ciśnienia śródbrzusznego
tłocznia brzuszna
otyłość
połączone z wypadaniem pochwy (leczyć zawsze!)
częściowe
całkowite (wynicowanie pochwy)
leczenie- zawsze!
chirurgiczne- dwuetapowe
wycięcie macicy i pochwy
plastyka pęcherza i krocza
cystocoele (obniżenie tylnej ściany pochwy)
rectocoele (obniżenie przedniej ściany pochwy)
nietrzymanie moczu
70 % kobiet w okresie okołomenopauzalnym jest dotkniętych wysiłkowym nietrzymaniem moczu! (przy podniesieniu ciężaru, konieczności podbiegnięcia, kucnięcia itp.)
50 % kobiet młodych nie wie (!), czy ma, czy nie ma nietrzymania moczu („parę kropel- rzecz naturalna”)
przyczyną rozluźnienie i skrócenie cewki moczowej z normalnych 4 cm do 2 i mniej (cewka skraca się względnie wchodząc w głąb pęcherza moczowego) i utrzymującego ją „hamaka łącznotkankowego”, co daje obniżenie przedniej ściany pochwy
diagnostyka wysiłkowego nietrzymania moczu (należy różnicować z niestabilnością wypieracza (napadowe nietrzymanie moczu), gdzie zabieg taśmowy nie przyniesie efektów)
próba kaszlowa
wyciek moczu przy próbie kaszlu przy wypełnionym pęcherzu moczowym (ewentualnie można zakontrastować mocz błękitem metylowym)
próba Stanley'a
leżącej pacjentce wprowadza się zgłębnik do cewki moczowej i mierzy kąt, który tworzy on z poziomem
kąt do 15 stopni od linii poziomej w górę- wynik prawidłowy
kąt większy- wynik dodatni
próba Bunney'a
ocena, czy zabieg taśmowy przyniesie efekty (kwalifikacja)
przy wypełnionym pęcherzu moczowym badający podkłada 2 palce pod spojenie łonowe i poleca badanej kaszleć
zabieg będzie efektywny, gdy podczas, gdy badający podtrzymuje cewkę, brak jest wycieku moczu, który pojawia się po zwolnieniu przez badającego nacisku
zabieg nie przyniesie efektu, gdy podtrzymywanie cewki moczowej nie zapobiega wyciekowi moczu
badania urodynamiczne
leczenie
zabieg Mashalla- Krantza
od strony brzusznej nie otwierając otrzewnej podszywa się pochwę do spojenia łonowego
zabieg taśmowy
używa się specjalnych (bardzo drogich: 500 USD sztuka...) elastycznych, ale beznapięciowych taśm, które przekłada się pod obniżoną cewką moczową tworząc hamak zatrzymujący mocz i ustalający jej położenie
zabieg w znieczuleniu miejscowym przy zachowanym kontakcie z pacjentką
odsuwa się cewkę moczową poza pole operacyjne
od strony pochwy przeprowadza się za spojeniem łonowym prowadnicę z taśmą aż na powłoki brzuszne najpierw z jednej, potem z drugiej strony cewki moczowej podwieszając ją na taśmie
podciąga się taśmę tak silnie, by podczas kaszlu pacjentki wypływała jedynie kropla moczu (nie można zaciągnąć zbyt silnie, bo jakoś przecież pacjentka musi mocz oddawać...
pętlę fiksuje się do powłok brzucha
substytucja estrogenowa (polepszenie unaczynienia okolicy okołocewkowej)
trening mięśni dna miednicy mniejszej
leczenie napadowego nietrzymania moczu
cholinolityki
leki przeciwbólowe
leki uspokajające
psychoterapia
leki hormonalne
ewentualnie blokada nerwów krzyżowych
42