AKADEMIA GÓRNICZO-HUTNICZA im St. Staszica w Krakowie
LABORATORIUM MASZYN ELEKTRYCZNYCH
Nazwisko i Imię :
Grupa IV	Specjalność: Elektroenergetyka		Grupa ćwiczeniowa: B
Temat ćwiczenia: Generator synchroniczny. Współpraca z siecią s - 2
Data wyk. ćwiczenia: 30.04.96		Data oddania sprawozdanie i ocena:

Program ćwiczenia

Oględziny zewnętrzne.

Synchronizacja generatora z siecią.

1. - dokładna

1. - samosynchronizacja

Pomiar i wyznaczanie krzywych „V” przy pracy silnikowej dla P=0 i P=1/2 P_N.

Rozruch asynchroniczny silnika synchronicznego. Wpływ napięcia zasilania i oporności dodatkowej w obwodzie wzbudzenia.

Wyznaczanie reaktancji Potiera.

Dane badanej maszyny

TYP GDS 1614

U_N = 400/231 V cos j = 0,8

I_N = 23,1 A U_WN = 65 V

P_N = 16kVA I_WN = 11 A

Schemat pomiarowy

Synchronizacja dokładna

Synchronizacja przy pomocy kolumny synchronizacyjnej:

Po uzgodnieniu kolejności faz prądnicy i sieci oraz po wstępnym ustaleniu napięcia generatora na poziomie napięcia sieci wyrównujemy częstotliwość generatora (do częstotliwości sieci) - regulując obroty maszyny napędzającej prądnicę. Wyrównujemy napięcia międzyprzewodowe prądnicy i sieci, zmieniając odpowiednio prąd wzbudzenia generatora. Gdy woltomierz różnicowy wskazuje zero oraz częstościomierz wskazuje 50 Hz włączamy generator do sieci.

Synchronizacja przy pomocy żarówek:

Po wstępnym ustaleniu prędkości wirnika i napięcia generowanego w tworniku obserwujemy kolejność zaświecania się żarówek (nie jednoczesne zaświecanie świadczy o odmiennej kolejności faz sieci i prądnicy). Zmniejszamy częstotliwość zaświecania żarówek (powinna być na tyle niska, by wykonanie czynności łączeniowych mogło być przeprowadzone gdy żarówki nie świecą). Następnie regulując prąd wzbudzenia , doprowadzamy do zrównania wskazań woltomierzy po stronie generatora i sieci. Włączamy generator do sieci w chwili zgaśnięcia żarówek.

Samosynchronizacja

Przyłączamy do sieci maszynę niewzbudzoną, doprowadzoną do prędkości obrotowej bliskiej synchronicznej (w chwili przyłączania obwód wzbudzenia zamykamy przez rezystancję). Załączamy napięcia stałe na wzbudzenie. Narastający prąd wzbudzenia wytwarza moment, który powoduje wciągnięcie wirnika w synchronizm.

Wyznaczanie krzywych „V”

If[A]	IA[A]	IB[A]	IC[A]	Iśr[A]	P.[kW]	cosϕ	Q[var]	sinϕ
3	0.05	0.05	0.05	0.05	0
4	0.5	0.5	0.5	0.5	0
5	5.5	5.5	5.5	5.5	0
6	8.5	8.5	8.5	8.5	0
7	11.5	11.5	11.5	11.5	0
8	14	14	14	14	0
9	16.25	16.25	16.25	16.25	0
10	18.5	18.5	18.5	18.5	0
11	20	20	20	20	0
12	22.5	22.5	22.5	22.5	0
2	11.5	11.5	11.5	11.5	8
3	11	11	11	11	8
4	10	10	10	10	8
5	10.5	10.5	10.5	10.5	8
6	12	12	12	12	8
7	14	14	14	14	8
8	16.5	16.5	16.5	16.5	8	0.96		0.24
9	18.5	18.5	18.5	18.5	8	0.86		0.5
10	20.5	20.5	20.5	20.5	8	0.78		0.63
11	22.5	22.5	22.5	22.5	8	0.71		0.7
12	25	25	25	25	8	0.64		0.76

Wyznaczanie reaktancji Potiera.

J_N = 23,1 A

U_fN = 231 V

J_wp = 12 A

J_wk = 6,3 A

X_pJ_N = 64 V ⇒ X_p ≈ 3 W

Wyznaczenie statycznego momentu na podstawie krzywej narastania prędkości i krzywej wybiegu

ΔP_mech = 470 W przy n = 1500 obr/min

M = f(n)

U_s = 140 V R_r = 200Ω

U_s = 220 V R_r = 200W

U_s = 140 V R_r = ∞

---