GENETYKA
Nauka o dziedziczności i zmienności organizmów, wyjaśniająca prawa rządzące
podobieństwami i różnicami pomiędzy osobnikami spokrewnionymi przez wspólnego przodka
- Dziedziczność - przekazywanie cech rodziców potomstwu
- Zmienność -występowanie różnic pomiędzy różnymi osobnikami tego samego gatunku
Grzegorz Mendel (1822-84) Opublikowanie w 1866 roku pracy „Badania nad mieszańcami roślin”
• 1900 - powtórne odkrycie praw Mendla przez Corrensa, Tschermarka i DeVriesa
(niezależnie)
• 1909 - pojęcie genu, genotypu i fenotypu (Johanssen)
• 1927 - wykazanie, że promienie X wywołują mutacje (Muller)
• 1919 - chromosomowa teoria dziedziczności (Thomas Morgan, 1866-1945)
• 1927 - odkrycie ruchomych elementów genetycznych Barbara McClintock
BIOLOGIA MOLEKULARNA
• 1928 - bakterie zjadliwe i łagodne, doświadczenie z myszami Frederick Griffith
• 1952 - bakteriofagi jako wektory Alfred Hershey i Martha Chase
• 1953 - odkrycie struktury DNA (Watson, Crick, Wilkins, Franklin)
• 1966 - rozszyfrowanie kodu genetycznego (Nirenberg, Holley, Khorana)
• 1971 - odkrycie enzymów restrykcyjnych (Arber, Nathans, Smith)
• 1973 - powstanie inżynierii genetycznej (Berg, Boyer, i inni)
• 1975 - opracowanie metod sekwencjonowania DNA (Sanger, Maxam i Gilbert)
• 1986 - opracowanie Reakcji Łańcuchowej Polimeryzacji (PCR; Mullis)
Genetyka mendlowska
1)Genetyka cech jakościowych (klasyczna)
- Genetyka zajmująca się dziedziczeniem cech warunkowanych przez jedno locus (cech
mendlowskich)
2)Genetyka cech kumulatywnych (ilościowa)
-Dział zajmujący się badaniem dziedziczenia cech warunkowanych przez wiele genów
(cech ilościowych)
Genetyka mendlowska
1)Genetyka populacyjna
-Dział genetyki zajmujący się krążeniem genów w populacji jako całości w oderwaniu
od stosunku „przodek-potomek”
2) Genetyka hodowlana
-Dział genetyki zajmujący się doskonaleniem genetycznym populacji zwierząt hodowlanych
Genetyka niemendlowska
Dział genetyki zajmujący się badaniem dziedziczenia cech przekazywanych
niezgodnie z prawami Mendla
• Dziedziczenie cytoplazmatyczne
• Konwersja genów
• Dziedziczenie infekcyjne
• Imprinting rodzicielski
• Mozaikowatość
• Dziedziczenie powtórzeń trzynukleotydowych
Epigenetyka
Dział biologii zajmujący się wpływem czynników pozagenowych na powstawanie dziedzicznych cech organizmów
-Wpływ struktury chromatyny
-Wpływ cząsteczek RNA i kodowanych przez nie białek
-Wpływ prionów
-Wpływ czynników teratogennych
Genetyka
• Genetyka biochemiczna
• Genetyka molekularna
• Ekogenetyka
• Genetyka ewolucyjna
•Inżynieria genetyczna
• Biotechnologia
• Genetyka mendlowska (klasyczna) zajmuje się badaniem zasad dziedziczenia
cech warunkowanych przez określone geny.
• Cecha - to właściwość organizmu, według której można podzielić osobniki na klasy.
Cechy to: kolor oczu, kolor włosów, kształt grzebienia, długość włosów, wzrost, masa
ciała, ilość dawanego mleka
Cechy
•Jakościowe - można wyodrębnić ściśle określone klasy osobników
- Kolor sierści
- Kolor oczu
•Ilościowe - różnice pomiędzy dwoma osobnikami mogą być niedostrzegalne.
Wyrażane są w jednostkach miary.
- Wzrost
- Masa ciała
• Gen - czynnik odpowiedzialny za występowanie konkretnej cechy (kolor oczu, kolor włosów)
• Allel - wersja genu odpowiedzialna za powstawanie alternatywnych wartości
cechy (oczy ciemne - oczy niebieskie, włosy jasne -włosy ciemne)
• Locus - miejsce zajmowane przez gen (allel)
Pleiotropizm
• Zjawisko wpływania genu na więcej niż jedną cechę organizmu
Cechy jakościowe
• Fenotyp - zestaw posiadanych cech. W wąskim rozumieniu jest to wartość rozpatrywanej cechy,np. czerwony kolor sierści.
• Genotyp - zestaw posiadanych genów. W wąskim rozumieniu jest to zestaw posiadanych alleli rozpatrywanego genu.
• Penetracja - częstotliwość ujawniania się fenotypu u osobników posiadających określony genotyp (penetracja niepełna - nie wszystkie osobniki o określonym genotypie posiadają oczekiwany fenotyp)
• Zygota - osobnik powstający w wyniku procesu zapłodnienia mający dwa allele
rozpatrywanego genu -po jednym allelu przekazanym przez ojca i matke
- Homozygota - posiada dwa identyczne allele danego genu
- Heterozygota - posiada dwa różne allele danego genu
• Allel dominujący - u heterozygoty maskuje obecność innego allelu danego genu.
Oznaczany dużą literą alfabetu (A).
- Homozygota dominująca - posiada dwa allele dominujące
• Allel recesywny - u heterozygoty jego obecność jest maskowana przez obecność allelu
dominującego. Oznaczany małą literą alfabetu (a)
- Homozygota recesywna - posiada dwa allele recesywne
• Dominacja - fenotypy homozygoty dominującej, oraz heterozygoty są nieodróżnialne. Nie można określić genotypu na podstawie fenotypu.
• Dziedziczenie pośrednie - fenotyp heterozygoty jest pośredni pomiędzy fenotypami obu typów homozygot. Można określić genotyp na podstawie fenotypu.
• Kodominacja - u heterozygot ujawniają się oba posiadane allele rozpatrywanego genu. Można określić genotyp na podstawie fenotypu.
I prawo Mendla
•Do każdej z gamet przechodzi po jednym allelu z pary alleli.
Choroby genetyczne dziedziczą się jak cechy jakościowe.
Dziedziczenie pośrednie - Bydło shorthorn
Kodominacja - grupy krwi u człowieka
II prawo Mendla
•Cechy warunkowane przez różne geny dziedziczą się niezależnie.
Genetyka niemendlowska
Dziedziczenie niemendlowskie
• Dział genetyki zajmujący się dziedziczeniem cech/genów, które nie
podporządkowuje się prawom Mendla/Morgana
• Chociaż dziedziczenie u wirusów, bakterii i grzybów jest w zasadzie zawsze niemendlowskie, terminu tego używa się do dziedziczenia cech u eukariontów.
Dziedziczenie niemendlowskie
• Dziedziczenie cytoplazmatyczne
• Dziedziczenie infekcyjne
• Konwersja genów
• Imprinting rodzicielski
• Dziedziczenie powtórzeń trzynukleotydowych
Choroby mitochondrialne
• Powstają przy występowaniu mutacji w genach mitochondrialnych kodujących białka łańcucha oddechowego
• Objawy chorobowe występują gdy mutacja występuje w wystarczająco dużej liczbie
mitochondriów (efekt progowy)
• Najcięższe objawy powstają w obrębie układu nerwowego, gdyż komórki tego układu są
bardzo uzależnione od dostaw energii
Choroby mitochondrialne
• Choroba Lebera (wrodzona neuropatia wzrokowa)
- Wczesna utrata wzroku
- Objawy podobne do stwardnienia rozsianego
• Zespół Leigha
- Napady padaczkowe
- Zaburzenia świadomości
- Demencja
- Zaburzenia oddychania
• NARP
- Neuropatia
- Ataksja
- Barwnikowe zwyrodnienie siatkówki
- Opadanie powiek
Konwersja genów
• Konwersja genów jest procesem zachodzącym w okresie crossing-over podziału mejotycznego.
• W wyniku różnic sekwencji nukleotydów 2 alleli dochodzi do wymuszenia zmiany sekwencji jednego allelu na sekwencję obecną w drugim allelu
• Za proces ten odpowiedzialne są mechanizmy naprawy mutacji
• Proces ten skutkuje powstaniem gamet posiadających identyczne allele, pomimo tego,
że organizm rodzicielski był heterozygotą
Rekombinacja homologiczna
Konwersja genów
Dziedziczenie infekcyjne
• Dziedziczenie infekcyjne polega na przekazywaniu czynnika zakaźnego
poprzez cytoplazmę komórki jajowej zakażonej matki.
• Jeśli zakażenie powoduje zmianę fenotypu, lub pojawienie się objawów
chorobowych, to wtedy stan ten będzie dziedziczony tylko po matce.
Imprinting
• Zjawisko imprintingu rodzicielskiego polega na przekazywaniu przez jednego rodzica (matke, lub ojca) ZAWSZE nieczynnej kopii genu, podczas gdy drugie z rodziców ZAWSZE przekazuje czynną kopię
genu.
• Unieczynnienie genu dokonywane jest w drodze metylacji reszt cytozynowych.
• Stan metylacji genu znajdującego się w zygocie po zapłodnieniu jest następnie „dziedziczony” przez komórki organizmu.
• Stan metylacji jest „wymazywany” w linii komórek płciowych i zastępowany stanem zależnym od płci osobnika.
• Przykładem jest gen IGF2, którego aktywny allel jest zawsze przekazywany przez ojca, zaś matka zawsze przekazuje allel nieaktywny.
Imprinting rodzicieski
W przypadkach niektórych genów aktywna jest tylko kopia pochodząca od ojca, lub od matki. Wtedy komórka produkuje tylko jeden rodzaj czasteczki bialkowej kodowanej przez gen.
Dziedziczenie powtórzeń trzynukleotydowych
• Zespół łamliwego chromosomu X
- Powtórzenie motywu CGG
• Normalnie 5-54
• Nosiciele 60-230
• Chorzy 230-4000
- Objawy
• Upośledzenie umysłowe
• Zniekształcenie twarzy
• Makroorchidyzm u mężczyzn
Choroba Huntingtona
• Gen Hd koduje białko zwane huntingtyną. W normalnej formie białka wystepuje 6-35 reszt
glutaminy. U ludzi chorych na HD wystepuje 35-155 reszt glutaminy.
• Huntingtyna jest czynnikiem transkrypcji odpowiedzialnym za ekspresję BDNF
(mózgowego czynnika neurotroficznego)
Choroba Huntingtona
• Modele transgeniczne
• Knock-out genu Hd
• Gatunek: myszy
- Zwierzęta -/- - mutanty letalne
• Transfer genu Hd ze zwiększoną liczbą powtórzeń CAG
• Gatunek: myszy
- (CAG)115 - objawy w wieku 1 roku
- (CAG)145 - objawy w wieku 5 miesięcy
- (CAG)155 - objawy w wieku 2 miesięcy
Epigenetyka
• Gałąź biologii badająca dziedziczenie pozagenowe, w szczególności dziedziczenie cech nie determinowanych przez sekwencję DNA.
• Bada powstawanie i przekazywanie cech nie związanych ze zmianami w sekwencji DNA
• Epigenom - całkowity stan procesów zachodzących w komórce, determinujących jej właściwości
• Kod epigenetyczny - całość czynników determinujących określony fenotyp w konkretnej komórce
• Metylacja DNA
- Dodanie reszt metylowych do cząsteczek cytozyny w miejscach CpG, co wpływa na aktywność DNA w procesie transkrypcji
• Modyfikacja białek histonowych w nukleosomach
- Acetylacja histonów może wpływać na aktywność transkrypcyjną chromatyny
• Acetylacja
• Metylacja
• Ubikwitynacja
• Wpływ matczynych RNA
- Cząsteczki mRNA zdeponowane w oocycie (pochodzenia matczynego) mogą wpływać na
aktywność genów zarodka i determinowac jego ważne cechy
• Wpływ matczynych białek
- Zdeponowane w oocycie białka pochodzenia matczynego wpływają na cechy rozwijającego
się organizmu Gradienty morfogenów determinują topografię zarodka
• Paramutacja - interakcja pomiedzy dwoma allellami w jednym lokus, gdy jeden alleli indukuje w drugim allelu zmianę przenoszącą się z pokolenia na pokolenia, nawet gdy allel wywołujący tę zmianę nie został odziedziczony
• Paramutacja zwykle jest skutkiem odziedziczenia produkowanych przez ten allel regulatorowych cząsteczek RNA
• Wyciszanie genów
- Wyłączanie genów na poziomie transkrypcji lub translacji
• Na poziomie transkrypcji
- Modyfikacja histonów i zmiana stanu chromatyny
• Na poziomie translacji
- Niszczenie specyficznych mRNA przez regulatorowe kwasy rybonukleinowe iRNA
• Efekt pozycyjny - zmiana ekspresji genu wywołana zmianą jego lokalizacji na
chromosomie (w wyniku translokacji, lub rekombinacji)
• Powodowany jest stanem chromatyny w miejscu, w którym gen znajduje się w danym
momencie, lub działaniem lokalnych sekwencji wzmacniających i/lub wyciszających należących do innych pobliskich genów
• Transwekcja - zjawisko oddziaływania na siebie alleli w jednym lokus polegające na
aktywowaniu lub wyciszaniu jednego allelu przez drugi.
• Przykładem jest tzw. ekskluzja alleliczna genów kodujących przeciwciała zachodząca w dojrzewających limfocytach B, umozliwiająca im produkcję tylko jednego rodzaju immunoglobulin
Rodzaje genów letalnych
• Geny letalne na poziomie gamet
-Uniemożliwiają wytwarzanie żywotnych gamet
-wywołują bezpłodność
• Geny letalne na poziomie zygoty
-Uniemożliwiają rozwój zygoty lub upośledzają żywotność organizmu
Rodzaje genów letalnych
• Letalne -śmierć min. 90% osobników
• Semiletalne -śmierć 50-90% osobników
• Subwitalne -śmierć 10-50% osobników
• Quasi-letalne -śmierć mniej niż 10% osobników
• Warunkowo letalne -efekt letalny zależy od warunków otoczenia
Geny letalne
Choroba białego źrebięcia - zaburzenia unerwienia końcowego odcinka okrężnicy, a często wręcz brak końcowego odcinka okrężnicy. Śmierć następuje zwykle po 48 godzinach w wyniku zaburzeń w pasażu pokarmu. Warunkowana przez recesywny gen autosomalny.
Geny quasi-letalne Norka aleucka Norka standard
Choroba Chediak-Higashi
• Rzadka choroba warunkowana genem recesywnym
• Mutacja w genie regulatora transportu lizosomalnego, LYST, powoduje uposledzenie funkcji lizosomow w granulocytach (upośledzenie odporności przeciwbakteryjnej). W cytotoksycznych limfocytach Tdochodzi do upośledzenia uwalniania cytotoksyn z
pęcherzyków cytoplazmatycznych (upośledzenie odporności przeciwwirusowej)
• Objawy: neutropenia, częściowy albinizm, zmniejszona odporność, zaburzenia krzepnięcia krwi
Rodzaje genów letalnych
• Dominujące
- Autosomalne
- Sprzężone z płcią
• Recesywne
- Autosomalne
- Sprzężone z płcią
Autosomalne geny letalne
• Gen zlokalizowany na jednym z autosomów
• Sposób dziedziczenia genu jest niezależny od płci rodzica przekazującego gen letalny
• Ryzyko postania choroby u potomstwa jest niezależne od jego płci
Geny letalne dominujące
• Mutacje w genach białek strukturalnych
- Kolagen
• Mutacje w genach białek regulatorowych oprecyzyjnej regulacji ekspresji
- Morfogeny
- Protoonkogeny
• Mutacje przekształcające białka normalne w białka toksyczne
-Białko prionowe
Geny letalne - autosomalne dominujące
•AA x Aa 100%
•Aa x Aa 75%
•Aa x aa 50%
• aa x aa 0%
Do powstania objawów choroby wystarczy przekazanie jednej kopii genu
letalnego przez jednego z rodziców. Objawy opisywane jako typowe dla danej choroby dotyczą HETEROZYGOT. Najczęściej homozygoty dominujące są całkowicie niezdolne do życia i giną na wczesnych etapach rozwoju zarodkowego. W przypadku dominujących genów letalnych niemożliwy jest stan nosicielstwa.
Geny letalne recesywne
• Mutacje w genach białek enzymatycznych
- Proteaza protokolagenu
• Mutacje w genach białek receptorowych
• Mutacje w genach białek kanałów jonowych
-Białko CFTR (mukowiscydioza)
• Mutacje w genach białek supresorowych
- Rb, p53 (antyonkogeny)
• Mutacje w genach białek przenośnikowych
Geny letalne - autosomalne recesywne
• AA x Aa 00% /
•Aa x Aa 25%
•Aa x aa 50%
•aa x aa 100%
Do powstania objawów choroby konieczne jest przekazanie po jednej kopii genu letalnego przez każdego z rodziców. Objawy opisywane jako typowe dla danej choroby dotyczą HOMOZYGOT RECESYWNYCH. Najczęściej heterozygoty nie wykazują żadnych uchwytnych objawów, a czasami wręcz wykazują cechy korzystne. W przypadku recesywnych genów letalnych geny te są rozprzestrzeniane w populacji przez bezobjawowych heterozygotycznych nosicieli.
Geny dominujące sprzężone z płcią
•Chorują samice i samce
Chory samiec ma tylko chore córki i tylko zdrowych synów
• Chore samice (heterozygoty) przekazują cechę 50% swego potomstwa
• Chore samice (homozygoty) przekazują cechę całemu potomstwu
• Choroba występuje dwa razy częściej u samic niż u samców
Geny recesywne sprzężone z płcią
• Choroba nie musi ujawniać się w każdym pokoleniu
• Choroba występuje znacznie częściej u samców niż u samic, które są najczęściej nosicielkami genu
• Samiec nie może być nosicielem genu
• Chory samiec nigdy nie przekazuje cechy synom, a wszystkie jego córki są nosicielkami
• 50% synów nosicielki jest chora, a 50% córek staje się nosicielkami
Geny letalne
• Powstają w wyniku mutacji genów normalnych
• Mutacja może zmienić strukturę produktu kodowanego przez gen, czyniąc go nieprzydatnym, lub szkodliwym
• Mutacja może zablokować ekspresję genu nie dopuszczając do syntezy jego produktu
• Dziedziczne wady metabolizmu (bloki)
- Cytrulinemia (bydło)
- Anemia hemolityczna (pies)
- Porfirie (bydło)
• Dziedzicznie warunkowane wady rozwojowe
- Achondroplazja (bydło)
- Skrócenie żuchwy (bydło)
- Brak kończyn (świnia)
Bloki metaboliczne
• W organizmie funkcjonują szlaki metaboliczne będące ciągiem przemian biochemicznych - jedna substancja (A) przekształcana jest w drugą (Z) poprzez szereg stadiów pośrednich (B, C, D, itd.).
•Każdy etap przekształcenia katalizowany jest przez określony enzym.
• Brak enzymu katalizującego określoną reakcję szlaku metabolicznego wywołuje tzw. blok metaboliczny.
• Blok metaboliczny powoduje nagromadzenie substratu dla brakującego enzymu, przy jednoczesnym braku produktu reakcji przez niego katalizowanej.
Wady rozwojowe
• Badaniem wad rozwojowych zajmuje się teratologia
• Wady rozwojowe to znaczące odstępstwa od prawidłowej budowy narządów i układów organizmu upośledzające jego funkcjonowanie
• Wady rozwojowe mogą być wynikiem działania genów letalnych, lub czynników pozagenetycznych (środowiskowych)
Wady rozwojowe
Cielę buldogowate (chondrodysplazja), rasy Dexter
Niegenetyczne przyczyny zaburzeń rozwojowych
• Infekcje wirusowe (różyczka u ludzi)
• Pierwotniaki (toksoplazmoza u ludzi)
• Zaburzenia metaboliczne u matki
• Niedobory mikroelementów i witamin (A)
• Zatrucia (ciemiężyca, łubin -wodogłowie)
•Związki teratogenne (Contergan,Methalibur)
•Wstrząsy, brak wentylacji u ptaków w czasie wylęgu
Rozprzestrzenianie genów letalnych
• Przeważająca część genów letalnych to geny recesywne (autosomalne i sprzężone z płcią)
•Mała grupa genów letalnych to geny dominujące
• Recesywne geny letalne przekazywane są przez bezobjawowych nosicieli (heterozygoty)
• Obecność genu letalnego może się nie ujawniać przez długi czas, potrzebny do pojawienia się w populacji wystarczającej liczby nosicieli.
• Gen ujawnia się dopiero w potomstwie nosicieli u homozygot recesywnych.
• W przypadku genów autosomalnych głównym wektorem przenoszącym geny są samce reproduktory
• Przy zastosowaniu sztucznej inseminacji jeden buhaj może dać w ciągu roku 50000 cieląt
• W przypadku genów sprzężonych z płcią wektorem może być tylko samica -bezobjawowa nosicielka (heterozygota)
• Samiec nigdy nie może być nosicielem genu letalnego sprzężonego z płcią
Sposoby testowania na nosicielstwo choroby dziedzicznej patrz slajdy
• Samiec x znane nosicielki (11-16)
• Samiec x córki nosicieli (17-26)
• Samiec x córki jednego nosiciela (24-35)
• Samiec x własne córki (24-35)
• Samiec x przypadkowe samice
•B=Vn
- B - prawdopodobieństwo wystąpienia nosicielstwa u testowanego samca
- V - prawdopodobieństwo wystąpienia prawidłowego fenotypu u potomstwa powstałego w wyniku kojarzeń
- n - liczba otrzymanego potomstwa
Genetyka populacyjna
Populacja
• Populacja jest to zbiór osobników jednego gatunku żyjących na danym terytorium w danym czasie.
• Genetykę populacyjną interesuje tzw. populacja panmiktyczna (mendlowska), która cechuje się tym, że:
- Jej liczebność jest nieskończona
- Wszystkie osobniki w populacji krzyżują się swobodnie ze sobą i mają równe szanse na posiadanie potomstwa
- Nie działają na nią czynniki zaburzające równowagę genetyczną:
• Migracja • Dryf genetyczny • Selekcja
N = ogólna liczba osobników (25)
2N = ogólna liczba alleli genu A (50)
D = liczba homozygot AA (6)
R = liczba homozygot aa (12)
H = liczba heterozygot Aa (7)
D + H + R = N
P = liczba alleli A (19)
p = częstość allelu A (0,38)
P = 2D+H
p = 2D+H/2N
Q = liczba alleli a (31)
q = częstość allelu a (0,62)
Q = 2R+H
q = 2R+H/2N
Prawo Hardy'ego-Weinberga
•Sformułowane niezależnie przez Goeffrey'a Hardy'ego i Wilhelma Weinberga
• W populacji znajdującej się w stanie równowagi genetycznej (populacji panmiktycznej) częstość występowania genotypów zależy wyłącznie od częstotliwości alleli i jest stała z pokolenia na pokolenie
• Populacja znajduje się w stanie równowagi genetycznej jeśli spełniony jest warunek:
p2+2pq+q2=1 H2=4DR lub h2=4dr
Prawo Hardy'ego-Weinberga dla genów sprzężonych z płcią p+q=1
U samców częstotliwość genotypów równa jest częstotliwości alleli p2+2pq+q2=1
U samic częstotliwośc genotypów wyrażana jest klasycznym wzorem na prawo H-W
Migracja
• Emigracja - przemieszczanie się osobników z badanej populacji na zewnątrz. Każdy osobnik zabiera ze sobą dwa allele badanego genu.
• Imigracja - przemieszczanie się osobników z zewnątrz do badanej populacji. Każdy osobnik
przynosi ze sobą sobą dwa allele badanego genu.
Dryf genetyczny
• Losowa, nieukierunkowana zmiana częstotliwości alleli wywołana:
- odstępstwami od prawdopodobieństw oczekiwanych na
podstawie obliczeń statystycznych
- przypadkowymi zdarzeniami eliminującymi pewne osobniki z populacji
• Dryf genetyczny występuje w niewielkich populacjach, w których prawdopodobieństwa zdarzeń wykazują znaczne odstępstwa od prawa wielkich liczb.
Efekt założyciela
•Jeśli z jakiejś populacji wyodrębni się grupę osobników, przeniesie je na nowy teren i rozmnożą się tam one wytwarzając nową populację, to struktura genetyczna nowej populacji będzie determinowana częstotliwościami alleli występującymi wśród grupy założycieli, a nie populacji z której oni pochodzą.
• Efekt założyciela jest niezwykle niebezpieczny w populacjach stworzonych z małej liczby osobników wyjściowych z powodu niebezpieczeństwa wystąpienia wśród nich niezidentyfikowanego nosiciela (nosicieli) genów letalnych.
Efekt założyciela
Basenji - pies przywieziony z Konga w 1937 roku do Wielkiej Brytanii i rozmnożony w Europie z kilku osobników założycielskich. W populacji europejskich Basenji występuje dziedziczna anemia hemolityczna, która jest praktycznie nieznana u psów żyjących w
Afryce. Wśród psów wywiezionych z Afryki znajdował się jeden (?) nosiciel genu letalnego, który został następnie rozpowszechniony w całej populacji.
Efekt szyjki od butelki
Populacja gepardów jako przykład efektu szyjki od butelki
Selekcja
• Zjawisko polegające na eliminowaniu pewnych osobników z populacji, lub uniemożliwianiu im pozostawiania potomstwa (przekazywania swoich genów następnemu pokoleniu), przy jednoczesnym faworyzowaniu innych osobników.
• Selekcję dzielimy na:
Selekcję naturalną- Selekcję sztuczną
• Z punktu widzenia genetyki populacyjnej selekcja polega na eliminowaniu z populacji pewnych alleli, lub/i genotypów.
Selekcja eliminujaca allel dominujący
• Polega na usunięciu z populacji zarówno homozygot dominujacych, jak i heterozygot.
•Ze względu na łatwość identyfikacji heterozygot jest procesem bardzo efektywnym - natychmiast podnosi częstotliwość allelu a do 1,0, a obniża częstotliwośc allelu A do 0,0.
• Allel A pojawia się w populacji w drodze mutacji rewersyjnej - allel a mutuje do allelu A.
•Częstotliwość pojawiania się fenotypu dominujacego jest dwa razy większa niż częstotliwość mutacji!
Selekcja eliminująca allel recesywny
• W warunkach naturalnych polega na eliminacji homozygot recesywnych.
•Ze względu na to, że nie można zidentyfikować heterozygot (nosicieli allelu recesywnego) jest procesem mało efektywnym - allel a pozostaje ukryty wśród heterozygot.
• Usuwając homozygoty recesywne nigdy nie daje się całkowicie usunąć allelu recesywnego z populacji.
• Usuwany allel a jest uzupełniany w wyniku mutacji allelu A do allelu a.
•Częstotliwość pojawiania się fenotypu recesywnego jest równa częstotliwości mutacji.
Selekcja eliminujaca heterozygoty
•Występuje w niektórych przypadkach, np. eliminacja z populacji prosiąt wrażliwych na zakażenie bakterią E. coli K88 (F4).
• Selekcja eliminująca heterozygoty usuwa równą liczbę alleli dominujących i recesywnych.
•Ten rodzaj selekcji szybciej eliminuje allel, którego częstość występowania w populacji była mniejsza.
Selekcja preferująca heterozygoty
• Polega na eliminowaniu zarówno homozygot dominujących, jak i homozygot recesywnych.
•Jeśli oba rodzaje homozygot są eliminowane z identyczną efektywnością, to częstotliwości alleli A i a przyjmują wartość 0,5.
•Jeśli oba rodzaje homozygot różnią się, jeśli chodzi np. o żywotność, to częstotliwość alleli A i a zależy od względnej żywotności obu homozygot.
Anemia sierpowata
• Wywołana mutacjąw genie betaglobiny, wchodzącej w skład hemoglobiny (Glu->Val) na pozycji 6
• HbS - gen hemoglobiny sierpowatej
• Hb - gen hemoglobiny normalnej
• Genotyp Hb/Hb - wrażliwy na malarię
• Genotyp HbS/HbS - ginie z powodu zaburzeń ukrwienia tkanek
• Genotyp Hb/HbS - oporny na malarię/bezobjawowy
Wpływ warfaryny na procesy krzepnięcia krwi
• Czynniki krzepnięcia II, VII, IX i X potrzebuja do swojej aktywacji witaminy K
• Aktywacja czynników krzepnięcia jest związana z oksydacją witaminy K
• Utleniona forma witaminy K jest w wątrobie regenerowana przez reduktazę ubichinonową
• Warfaryna (o budowie podobnej do wit. K) hamuje aktywność reduktazy ubichinonowej w wątrobie
• Warfaryna zmniejsza ilość zredukowanej formy wit. K, a w związku z tym utrudnia aktywację czynników krzepnięcia
Oporność na warfarynę u szczurów
• Warfaryna jest stosowana jako rodentycyd, gdyż nie wywołuje natychmiastowego efektu toksycznego, a tylko wywołuje śmiertelne krwawienia w wypadku urazów.
• U szczurów wytworzyła się oporność na warfarynę związana z obecnością zmodyfikowanej formy reduktazy ubichinonowej, niewrażliwej na hamujące działanie warfaryny
• Ta forma reduktazy jest jednak mniej efektywna w regeneracji witaminy K i zwierzęta mające zmutowaną formę enzymu potrzebują 20 razy więcej wit. K w pożywieniu, niż zwierzęta normalne.
• Oporność na warfarynę warunkowana jest autosomalnym alllelem dominującym
• S - normalna forma reduktazy ubichinonowej
• R - oporna na warfarynę forma reduktazy
• RR - oporne na warfarynę, ale bardzo wrażliwe na niedobór wit. K
• RS - oporne na warfarynę, mniej wrażliwe na niedobór wit. K
•SS - wrażliwe na warfarynę, oporne na niedobór wit.K
• W warunkach stosowania warfaryny jako rodentycydu wybiórczo przeżywają osobniki
heterozygotyczne
Dziedziczenie poligenowe
Dziedziczenie wieloczynnikowe
• Na wartość cechy wpływa
- Komponenta genetyczna -wspólne oddziaływanie wielu (najczęściej jest to liczba nieznana) genów, a konkretnie ich alleli.
- Komponenta środowiskowa - szeroko rozumiany wpływ środowiska, a więc czynników takich, jak: • Żywienie • Temperatura • Klimat •itp.
Cechy ilościowe
• Cechy ciągłe - wartość cechy w populacji może przybierać dowolną wartość pomiędzy maksimum i minimum. Wartość cechy u danego osobnika może plasować się w dowolnym miejscu tego zakresu. Z tego powodu liczba możliwych fenotypów jest praktycznie nieograniczone
• Cechy takie to:
- Wydajność mleczna
-Ciśnienie krwi
- Poziom cholesterolu
• Cechy skokowe - wartość cechy wyrażana jest poprzez liczbę określonych jednostek. Chociaż w populacji cecha przyjmuje wartości od minimalnej do maksymalnej, to wartość cechy u konkretnego osobnika musi wyrażać się całkowitą liczbą jednostek.
• Cechy takie to:
- Liczba składanych jaj
- Liczba młodych w miocie
• Cechy progowe - cechy warunkowane przez wpływ wielu genów i czynników
środowiskowych, ale przybierające dwie, lub zaledwie kilka, form fenotypowych.
Ten model dziedziczenia charakterystyczny jest dla wielu chorób, gdy mamy do czynienia z podziałem populacji na osobniki „zdrowe” i „chore”. W przypadku tych cech zmienność ciągłą wykazuje tzw. „skłonność”
Dystrybucja cechy
• Jest to parametr opisujący populację informujący jaka część osobników danej populacji wykazuje każdą z możliwych wartości cechy (każdy możliwy fenotyp).
• Opis dystrybucji cechy zależy od liczby klas fenotypowych.
•Im większa liczba fenotypów, tym trudniejszy opis dystrybucji cechy.
Dystrybucja progowa
• Opisuje się liczebność poszczególnych (najczęściej dwóch) klas fenotypowych
Dystrybucja skokowa
• Opisuje się liczebność poszczególnych klas fenotypowych
Dystrybucja ciągła
•Rozkład fenotypów (wartości cechy) charakteryzowany jest przez krzywą Gaussa
Rozkład ciągły
• Charakteryzowany jest przez parametry
- Średnia (szczytowa wartość dystrybucji)
- Wariancja (średni kwadrat odchyleń od średniej)
- Odchylenie standardowe (pierwiastek kwadratowy z wariancji)
Przyczyny zmienności
• Korelacja genetyczna -Wpływ genotypu na fenotyp
• Korelacja środowiskowa -Wpływ środowiska na fenotyp
• Korelacja genotyp-środowisko -Zależność między genotypem a stopniem wpływu
środowiska
• Asocjacja genotyp-środowisko
-Wpływ selekcyjny środowiska na występowanie pewnych genotypów
Odziedziczalność
• Parametr wskazujący względny wpływ czynników genetycznych na powstawanie wartości cechy.
-Jest stosunkiem wariancji genetycznej do wariancji całkowitej (sumy wariancji genetycznej i środowiskowej)
• Wariancja genetyczna jest sumą wariancji addytywnej,
nieaddytywnej (naddominancja) i epistatycznej
Odziedziczalność
• Niska (0,01-0,3)
- Cechy związane z rozrodem
• Plenność
•Mleczność
• Średnia (0,32-0,6)
- Cechy użytkowe
• Wydajność wełny
• Zawartość tłuszczu w mleku
• Wysoka (0,61-1,0)
- Pewne cechy morfologiczne
•Wysokość w kłębie
QTL (loci cech ilościowych)
• Gen wpływający na cechę ilościową
• Polimorfizm DNA sprzężony z cechą ilościową
- Wykazuje sprzężenie z genem wpływającym na cechę ilościową
-Różne formy alleliczne polimorfizmu sprzężone są z określonymi allelami genu cechy ilościowej
- Formy alleliczne polimorfizmu mogą wskazywać na obecność w genomie określonego allelu genu cechy ilościowej, a więc pozwalają przewidywać wartość cechy ilościowej u danego osobnika
QTL dla podatności na osteoporozę
Wykres przedstawia sprzężenie (LOD) pomiedzy cechą osteoporozy a jedną z sekwencji mikrosatelitarnych (STR) wykrytą w chromosomie 20 człowieka.
Ogółem badano ponad 1100 sekwencji STR w całym genomie.
Geny o dużym efekcie
• Gen o dużym efekcie identyfikowany jest gdy u przeciwstawnych homozygot wartość cechy różni się przynajmniej o jedno odchylenie standardowe
• Geny o dużym efekcie identyfikowane są przypadkowo, albo poprzez poszukiwanie QTL dla określonej cechy.
• Czasami utożsamia się pojęcia QTL i genów o dużym efekcie.
Gen receptora rianodyny
Mutacja w genie RYR1 powoduje zwiększoną mięśność tuszy, ale predysponuje do występowania tzw. złośliwej gorączki, powodowanej stresem i niektórymi lekami
(halotan, suksametonium)
• Mutacja występuje u świń rasy Pietrain, ale została przeniesiona na inne rasy mięsne w wyniku krzyżowania ze świniami rasy Pietrain
Gen hypertrofii mięśniowej bydła
• Mutacja w genie miostatyny (chromosom 2) bydła powoduje zwiększoną ilość mięsa w tuszy, ale wpływa niekorzystnie na płodność.
•Cielęta, ze względu na wysoką masę urodzeniową muszą przychodzić na świat drogą
cesarskiego cięcia.
• Mutacja występuje u błękitnego bydła belgijskiego, ale stwierdzono występowanie innych, niezależnych, mutacji u innych ras bydła.
Gen hypertrofii mięśniowej owiec
•Mutacja w genie callipyge powoduje wzrost masy mięśniowej i spadek zawartości tłuszczu w tuszy.
• Gen wykazuje zjawisko imprintingu - gen CLPG wywołuje hypertrofię tylko wtedy, gdy przekazywany jest od ojca.
Inne geny o dużym efekcie
• Gen wysokiej plenności u świn
- Wystepuje u świn ras azjatyckich. Mutacja występuje w genie receptora estrogenowego alfa. Świnie mają statystycznie o 1,0-1,4 prosięcia więcej.
• Gen kappa-kazeiny
- Mleko krów z wariantem B kappa-kazeiny ma większą zawartość białka i lepszą
przydatność technologiczną do produkcji serów
Genetyczne uwarunkowania wrażliwości na leki, czynniki toksyczne i rakotwórcze
Ekogenetyka
•Dział genetyki badający genetyczne zróżnicowanie wrażliwości na czynniki środowiskowe
- Klimat -Pożywienie - Czynniki toksyczne i rakotwórcze - Leki - I inne
• Wyróżniamy w niej
- Toksykogenetykę- Farmakogenetykę- Nutrigenetykę
Toksykogenetyka i farmakogenetyka
• Toksykogenetyka bada genetyczne zróżnicowanie wrażliwości na czynniki toksyczne, zaś farmakogenetyka bada genetyczne zróżnicowanie wrażliwości na leki.
• Dziedziny te zazębiają się, gdyż wynikiem zróżnicowanej wrażliwości na leki mogą być efekty toksyczne u niektórych, specjalnie wrażliwych, osobników.
Wrażliwość na warfarynę u człowieka
• Warfaryna jest środkiem hamującym krzepnięcie krwi, stosowanym jako lek przeciwzakrzepowy u ludzi.
• Normalna dawka dla dorosłego człowieka wynosi 5-10 mg/dzień
• U niektórych ludzi efekt przeciwzakrzepowy warfaryny występuje dopiero przy dawce 150
mg/dzień.
• Oporność na warfarynę jest u człowieka warunkowana autosomalnym allelem dominującym
Wpływ warfaryny na procesy krzepnięcia krwi
• Czynniki krzepnięcia II, VII, IX i X potrzebują do swojej aktywacji witaminy K
• Aktywacja czynników krzepnięcia jest związana z oksydacją witaminy K
• Utleniona forma witaminy K jest w wątrobie regenerowana przez reduktazę ubichinonową
• Warfaryna (o budowie podobnej do wit. K) hamuje aktywność reduktazy ubichinonowej w wątrobie
• Warfaryna zmniejsza ilość zredukowanej formy wit. K, a w związku z tym utrudnia aktywację czynników krzepnięcia
Oporność na warfarynę u szczurów
• Warfaryna jest stosowana jako rodentycyd, gdyż nie wywołuje natychmiastowego efektu
toksycznego, a tylko wywołuje śmiertelne krwawienia w wypadku urazów.
• U szczurów wytworzyła się oporność na warfarynę związana z obecnością zmodyfikowanej formy reduktazy ubichinonowej, niewrażliwej na hamujące działanie warfaryny
• Ta forma reduktazy jest jednak mniej efektywna w regeneracji witaminy K i zwierzęta mające zmutowaną formę enzymu potrzebują 20 razy więcej wit. K w pożywieniu, niż zwierzęta normalne.
• Oporność na warfarynę warunkowana jest autosomalnym alllelem dominującym
• S - normalna forma reduktazy ubichinonowej
• R - oporna na warfarynę forma reduktazy
• RR - oporne na warfarynę, ale bardzo wrażliwe na niedobór wit. K
• RS - oporne na warfarynę, mniej wrażliwe na niedobór wit. K
• SS - wrażliwe na warfarynę, oporne na niedobór wit. K
• W warunkach stosowania warfaryny jako rodentycydu wybiórczo przeżywają osobniki
heterozygotyczne
Oporność na atropinę u królików
• Atropina jest toksyną roślinną obecną w pokrzyku wilczej jagodzie, blokującą aktywność układu przywspółczulnego
• U królików stwierdzono oporność na działanie atropiny wywołaną autosomalnym genem
dominującym
• Gen ten koduje enzym nazywany esterazą atropinową, występujący w osoczu krwi i innych
tkankach u ok. 30% królików (występują duże różnice rasowe)
•Iwermektyna jest środkiem przeciwpasożyt niczym stosowanym w zwalczaniu inwazji robaków płaskich i obłych, jak również stawonogów (pajęczaki i owady)
Wrażliwość na iwermektyną u psów
-Ivermektyna blokuje u robaków i stawonogów kanały chlorkowe w układzie nerwowym i komórkach mięśniowych, wywołując uogólnione porażenie
• W obwodowym układzie nerwowym ssaków brak jest kanałów jonowych blokowanych przez iwermektynę
• Kanały takie występują u ssaków w centralnym układzie nerwowym, ale iwermektyna jest z CUN usuwana przez tzw. glikoproteinę P, będącą aktywnym elementem bariery krew-mózg
•Wrażliwość na iwermektynę warunkowana jest autosomalnym genem recesywnym
• Normalna forma glikoproteiny P kodowana jest przez gen MDR1 (multi-drugresistance). Nieaktywna forma glikoproteiny P kodowana jest przez gen mdr1-1delta
•Gen mdr1-1delta występuje u owczarków szkockich, owczarków szetlandzkich, owczarków angielskich i owczarków niemieckich.
•Około 25% owczarków szkockich jest homozygotami pod względem genu mdr11delta.
U tych osobników podanie iwermektyny wywołuje silne działanie depresyjne na centralny układ nerwowy (senność, utrata przytomności, wstrzymanie akcji oddechowej)
Wrażliwość na iwermektynęu psów
• Homozygotyczność pod względem genu mdr1-1deltazwiązana jest ze zmienioną wrażliwością na wiele innych leków
- Loperamid (przeciwbiegunkowy)
- Doxorubicyna (cytostatyk)
- Vincrystyna (cytostatyk)
- Vinblastyna (cytostatyk)
- Cyklosporyna (immunosupresant)
- Digoksyna (nasercowy)
- Acepromazyna (uspokajający)
- Butorfanol (przeciwbólowy)
• Zidentyfikowano 9 ras u których występuje gen mdr11delta, u których częstotliwość homozygot wynosi od 9 do 46%
Wrażliwość na alkohol etylowy
• Etanol przekształcany jest w organizmie przez 2 enzymy
- Dehydrogenaza alkoholowa (ADH) - przekształca etanol w aldehyd octowy. Występuje w formie 5 izoenzymów. Najaktywniejsza jest forma B
- Dehydrogenaza acetaldehydowa (ALDH) - przekształca aldehyd octowy w kwas octowy
• 85% Japończyków i Chińczyków posiada bardzo wysoką aktywność ADH, zaś 45-53% populacji Japonii i Chin pozbawionych jest aktywności ALDH
• Występuje u nich toksyczny wpływ alkoholu związany ze spadkiem ciśnienia wywołanym akumulacją aldehydu octowego
Niedobór dehydrogenazy glukozo-6-fosforanu
• Do utrzymania prawidłowej struktury erytrocytu potrzebny jest zredukowany glutation powstający w dalszej konsekwencji działania DG6P.
• Brak zredukowanego glutationu powoduje łatwą hemolizę erytrocytów
• W niedoborze DG6P hemoliza wywoływana jest przez aspiryne, sulfonamidy, leki antymalaryczne, chloramfenikol, niektóre pokarmy (bób, fasola)
• Warunkowana genem recesywnym sprzężonym z płcią
• Występuje z częstotliwością 1:100 (Europa Środkowa) do 1:10 (Amerykańscy Murzyni)
Wrażliwość na sukcynylocholinę
• Sukcynylocholina jest lekiem zwiotczającym mięśnie stosowanym w chirurgii.
• Okres jej działania wynosi tylko kilka minut
• U pewnej grupy ludzi sukcynylocholina wywołuje długotrwały, kilkugodzinny efekt
• Stan ten jest wywołany autosomalnym allelem recesywnym kodującym formę tzw.
pseudocholinesterazy metabolizującej sukcynylocholinę
• Ludzie wrażliwi na sukcynylocholinę są homozygotami recesywnymi pod względem tego
genu
Wrażliwość na ozon
• Niedobór aktywności alfa-1-antytrypsyny powoduje zwiększona skłonność do uszkadzania pęcherzyków płucnych przez ozon, z powstawaniem obrzęku płuc
• Niedobór alfa-1-antytrypsyny powodowany jest autosomalnym allelem recesywnym
• Choroba występuje u homozygot recesywnych
Wrażliwość na niridazol
• Niridazol jest lekiem stosowanym w leczeniu robaczyc wykazującym toksyczność dla układu nerwowego
• U myszy występują różnice we wrażliwości na niridazol uzależnione od szczepu
• U myszy C57BL/6J (B6) LD50 wynosi 200 mg/kg, zaś u myszy DBA/2J (D2) LD50 wynosi tylko 146 mg/kg.
• Stwierdzono, że u mieszańców B6/D2 LD50 wynosi172 mg/kg, co jest dokładnie średnią arytmetyczną z obu wartości charakterystycznych dla szczepów B6 iD2
Wrażliwość na niektóre czynniki rakotwórcze
• Receptor Ahr jest receptorem wiążącym ksenobiotyki - związki chemiczne dostające
się do organizmu z zewnątrz.
• Liczne ligandy receptora Ahr znane są z silnej rakotwórczości
• Nasilniejszym ligandemreceptora Ahr jest tetrachlorodibenzodioksyna(TCDD), ale receptor ten wiąże również benzopiren, dibenzoantracen, metylocholantren, aflatoksyny iinne
• Pobudzenie receptora Ahrindukuje ekspresje hydroksylazy węglowodorów aromatycznych
(AHH), należącej do grupycytochromu P450, biorącej udział w metabolizowaniu ksenobiotyków
ksenobiotyków
Wrażliwość na niektóre czynniki rakotwórcze
• Ludzie z wysoko-indukowalnąformą AHH wykazują10-30-krotny wzrost zachorowalności na raka płuc wywołanego paleniem tytoniu
Zaburzenia naprawy DNA
• Ataxia telangiectasia
- Czynnik: promieniowanie gamma
- Nowotwory: limfoma
- Objawy: niezborność ruchów (ataksja), rozszerzenie naczyń krwionosnych w skórze i oczach, aberracje chromosomowe,
• Xeroderma pigmentosum
- Czynnik: promieniowanie UV, mutageny chemiczne
- Nowotwory: raki skóry, czerniaki
- Objawy: rogowacenie światło słoneczne
• Syndrom Blooma
- Czynnik: czynniki alkilujące
- Nowotwory: raki, limfomy, białaczki
-Objawy: Wrażliwość na światło, rozszerzenie naczyń w skórze twarzy, aberracje chromoso.
• Anemia Fanconiego
- Czynnik: czynniki sieciujące
-Nowotwory: białaczki
- Objawy: anemia hypoplastyczna, zaburzenia rozwojowe
• Zespół Cockayne'a
- Czynnik: promieniowanie UV
-Nowotwory: różne
- Objawy: karłowatość, zanik siatkówki, wrażliwość na światło, progeria, głuchota
Antyonkogeny
• Antyonkogeny są genami białek odpowiedzialnych za regulację podziałów komórkowych.
• hamują podziały komórkowe, stanowiąc rodzaj „bezpiecznika” uniemożliwiającego niekontrolowany podział komórki
• Czynniki wzrostu, poprzez całą kaskadę regulacyjną hamują działanie antyonkogenów, umożliwiając przeprowadzenie procesu mitozy
• Antyonkogeny są nazywane „onkogenami recesywnymi”, gdyż potrzebne jest wyłączenie obu kopii antyonkogenu, aby wywołać chorobę nowotworową
• Mutacje w genach przeciwnowotworowych prowadzą do powstawania nowotworów w młodym wieku
• Antyonkogeny sa odpowiedzialne za dziedziczne formy nowotworów
• P53 (zespół Li-Fraumeni) - liczne nowotwory różnych tkanek
• BRCA1 i BRCA2 - nowotwory sutka
• APC, MCC, DCC - nowotwory jelita grubego i odbytu
• Rb -retinoblastoma - siatkówczak (rak siatkówki)
Cytogenetyka
• Cytogenetyka jest działem biologii zajmującym się strukturą genomu rozumianego jako zbiór chromosomów.
• Cytogenetyka zajmuje się również strukturą pojedynczych chromosomów
• Obiektem zainteresowania są również zaburzenia struktury całego genomu, jak i
pojedynczych chromosomów
Genom eukariotyczny
• Pojedynczy zestaw chromosomów zawierających geny:
- Genom haploidalny - Genom diploidalny - Genom triploidalny -itd.
Chromosom metafazalny - slajd
Chromatyna
• Kompleks składający się z DNA, białek histonowych i niehistonowych znajdujący się w jądrze komórkowym.
Czynniki umożliwiające upakowanie DNA w komórce eukariotycznej
•Białka histonowe
-Umożliwiają wygięcie cząsteczki DNA
- Neutralizują ujemny ładunek DNA
• H1, H2A, H2B, H3, H4
•Białka niehistonowe
- Topoizomerazy -umożliwiają zachowanie porządku w jądrze komórkowym
• Topoizomeraza I
• Topoizomeraza II
• Inne (topoizomeraza III, p53)
-Białka macierzy jądrowej
Chromosomy submetacentryczny, akrocentryczny, metacentryczny
Chromosomy człowieka
Rodzaje prążków
•Prążki Q - uzyskiwane w wyniku barwienia chromosomów barwnikami fluorescencyjnymi (oranżakrydynowy, quinakryna). Wykrywają regiony bogate wpary A-T
•Prążki G - uzyskiwane w wyniku barwienia chromosomów barwnikiem Giemsy po trawieniu proteolitycznym.
•Prążki T - uzyskiwane w wyniku barwienia chromosomów barwnikiem Giemsy w podwyższonej temperaturze.
•Prążki R - uzyskiwane w wyniku barwienia chromosomów barwnikiem Giemsy po denaturacji termicznej.
Liczba chromosomów u różnych gatunków ssaków
Szczur wędrowny 42; Mysz domowa 40; Królik domowy 44; Kot domowy 38; Pies domowy 78; Świnia domowa 38; Koń 64; Owca 54; Bydło 60; Koza 60;
Kariotypy:
- człowieka 46, XY -buhaja 60, XY -tryka 56, XY - knura 38, XY -ogiera 64, XY
-psa 78, XY - kota 38, XY
Aberracje chromosomowe
• Diagnostyka cytogenetyczna rozwinęła sięw latach 50-tych I 60-tych XX wieku kiedy
stwierdzono bezpośredni związek między nieprawidłowym kariotypem a pewnymi
zespołami wad rozwojowych takich jak zespół Turnera, Klinefeltera, czy zespół Downa.
• Impuls do rozwoju diagnostyki cytogenetycznej zwierząt domowych dało
odkrycie, że połączenia (fuzje) chromosomów u bydła powodująo bniżenie płodności. Od tego czasu rozpoczęto rutynowe diagnozowanie chromosomów u różnych gatunków
zwierząt domowych, a szczególnie u bydła i świń.
• Aberracje strukturalne -dotyczące jednego lub kilku chromosomów
- Deficjencja - Translokacja - Duplikacja - Inwersja
• Mutacje chromosomowe liczbowe
- Aneuploidalne • monosomie • trisomie
- Euploidalne • autopoliploidy • allopoliploidy
Deficjencja
• Deficjencja polega na utracie fragmentu chromosomu. Jeżeli chromosom pęknie, a jego fragment nie zostanie przyłączony do innego chromosomu, to fragment ten zostanie utracony.
•Wpływ deficjencji na organizm zależy od charakterugenów utraconych z fragmentem chromosomu
• Z reguły deficjencja tego samego fragmentu w obuchromosomach jest aberracją letalną
• Deficjencja małego fragmentu w jednym chromosomie może nie wywoływać skutków negatywnych
•Usunięcie dużego fragmentu tylko w jednym z chromosomów może uniemożliwiać prawidłowy rozwój organizmu
Translokacja wzajemna
• Translokacja wzajemna (wymiana fragmentów chromatyd pomiędzy chromosomami niehomologicznymi)
Translokacja tandemowa
• Translokacja tandemowa (fuzja tandemowa) -przeniesienie fragmentu chromosomu lub całego chromosomu na inny chromosom niehomologiczny
Translokacja robertsonowska
• Translokacja robertsonowska (fuzja centromerowa) -połączenie dwóch niehomologicznych chromosomów akrocentrycznych ich centromerami. Powstaje z nich jeden chromosom
(sub)metacentryczny
Translokacja
• Translokacja nie wywołuje z reguły zaburzeń rozwojowych organizmu. Najczęściej jedynym objawem jest obniżona (nawet o 90%) płodność
• Zaburzenia płodności wynikają z nieprawidłowej koniugacji i dysjunkcji (segregacji) chromosomów w czasie mejozy.
• Osobniki posiadające dwa identyczne chromosomy z translokacją mają płodność prawidłową, ale przekazując translokację potomstwu obniżają jego płodność
• Translokacje wzajemne, a szczególnie fuzjecentromerowe (translokacje robertsonowskie) są normalnym procesem ewolucji kariotypu. Przykładem takim jest kariotyp dzika i świni domowej.
Duplikacja
• Duplikacja powstaje w memencie przeniesienia fragmentu chromosomu na inny chromosom homologiczny.
• Duplikacja z reguły nie wywołuje efektów letalnych.
• Z powodu obecności zwiększonej liczby kopii genów znajdujących się w powielonym fragmencie chromosomu organizm może (ale nie musi) przejawiać obecność charakterystycznych cech patologicznych
Inwersja
• Inwersja powstaje w momencie gdy fragment chromosomu ulega obróceniu i jest ponownie
włączany do tego samego chromosomu lub chromosomu homologicznego
• Inwersja może nie powodować żadnych widocznych efektów
• Inwersja może jednak inaktywować geny normalnie aktywne, lub aktywować geny normalnie nieaktywne, przenosząc je w pobliże sekwencji aktywujących
• Inwersja może powodować deficjencję części chromosomu w czasie mejozy
Aneuploidie
• Monosomia -polega na nieobecności jednego chromosomu danej pary. Powstaje w wyniku połączenia gamet z których jedna pozbawiona była jednego chromosomu. Taka gameta powstaje wwyniku non-dysjunkcji, czyli zaburzonego rozdziału chromosomów w czasie mejozy.
• Monosomie są zwykle letalne dla organizmu. Stwierdza się je prawie wyłącznie w poronionych płodach. Wyjątkiem są monosomie chromosomu X. Osobniki wykazujące monosomię X są fenotypowo samicami. U zwierząt zwykle jedynym objawem patologicznym jest bezpłodność.
• Monosomia Y (brak chromosomu X przy występowaniu chromosomu Y) jest bezwzględnie latalna (nie stwierdzano takich żywych osobników)
Aneuploidie
• Trisomia -polega na obecności dodatkowego, trzeciego chromosomu w danej parze. Powstaje w wyniku połączenia normalnej gamety z gametą posiadającą dwa chromosomy homologiczne. Taka gameta powstaje w wyniku nondysjunkcji.
• Osobniki wykazujące obecność dodatkowego chromosomu (trisomiki) są bardziej żywotne ni żmonosomiki. Wykazują jednak obecność szeregu zaburzeń rozwojowych.
• Trisomia chromosomu 21 u człowieka nazywana jest zespołem Downa.
• Trisomie dotyczą także chromosomów płci.
• Znane są osobniki żeńskie wykazujące obecność3 chromosomów X.
• Osobniki męskie mogą posiadać jeden chromosom X i 2 chromosomy Y.
•Najczęściej spotykanym patologicznym kariotypem jest kariotyp XXY.
Euploidie
• Autopoliploidie -zwielokrotnienie tego samego zestawu chromosomów które są ściśle homologiczne. Wyróżniamy triploidy, tetraploidy, pentaploidy, itd.
• Allopoliploidie -komórki zawierają sumę diploidalnych liczb chromosomów form
rodzicielskich.
Chimeryzm
•Chimerą nazywamy organizm zawierający dwie, lub więcej linii komórkowych o
odmiennym składzie chromosomowym
•Najczęściej spotykanym chimeryzmem jest chimeryzm limfocytarny bydła zwany frymartynizmem.
Frymartynizm
• Frymartynizm występuje u cieląt różnej płci pochodzących z ciąż bliźniaczych.
• W wyniku połączenia krwiobiegów byczka i jałówki w obrębie łożysk dochodzi do wymiany komórek krwiotwórczych.
• W limfocytach można w wyniku tego stwierdzić kariotyp zarówno 60,XX jak i
60,XY
•U jałówek pochodzących z różnopłciowych ciąż bliźniaczych dochodzi do
zaburzeń funkcji rozrodczych. Charakteryzuje je niedorozwój układu
rozrodczego i niepłodność. Te zmiany wywołane są wpływem rozwijającegosie, połączonego z jałówką krwiobiegiem byczka-bliźniaka
• Chimeryzm limfocytarny nie jest przyczyną zaburzeń funkcji rozrodczych u jałówki, a tylko wskazuje na połączenie krwiobiegów bliźniąt w okresie płodowym.
•Przyczyną zaburzeń są substancje o działaniu hormonalnym, (testosteron oraz hormon powodujący degenerację żeńskiego układu rozrodczego -MIF)