METODY ANALIZY ROZKŁADU
DOCHODÓW
I. METODY OPISU ROZKŁADU EMPIRYCZNEGO
histogram
rozkłady kwantylowe:
- rozkłady „horyzontalne” ( suma dla grup wynosi 100%) - do porównań między grupami np. :
Grupa decylowa |
Procent gospodarstw domowych w grupach decylowych |
|||||
|
1998 |
2003 |
||||
|
emeryckie |
pracownicze
|
pozostałe |
emeryckie |
pracownicze
|
pozostałe |
1 |
7,19 |
29,18 |
63,63 |
7,66 |
27,84 |
64,50 |
2 |
14,67 |
36,50 |
48,83 |
13,36 |
36,82 |
49,82 |
….. |
|
|
|
|
|
|
9 |
27,34 |
46,07 |
26,59 |
30,14 |
44,99 |
24,87 |
10 |
17,44 |
52,14 |
30,42 |
20,61 |
53,58 |
25,81 |
Ogółem |
23,60 |
40,38 |
36,02 |
24,00 |
39,15 |
36,85 |
- rozkłady „wertykalne” liczebności grup decylowych dla każdej grupy oddzielnie
Grupa decylowa |
Procent gospodarstw domowych w grupach decylowych |
||||
|
1998 |
2003 |
|||
|
emeryckie |
pracownicze |
emeryckie |
pracownicze |
|
1 |
3,29 |
7,19 |
3,20 |
7,02 |
|
2 |
6,29 |
9,10 |
5,43 |
9,34 |
|
3 |
8,69 |
9,27 |
6,78 |
9,96 |
|
4 |
11,23 |
9,41 |
9,82 |
9,60 |
|
5 |
12,23 |
9,88 |
11,73 |
9,45 |
|
6 |
12,84 |
10,05 |
13,54 |
9,41 |
|
7 |
12,51 |
10,76 |
14,01 |
9,89 |
|
8 |
13,64 |
10,24 |
14,23 |
10,3 |
|
9 |
11,77 |
11,33 |
12,67 |
11,38 |
|
10 |
7,54 |
12,78 |
8,63 |
13,67 |
|
Ogółem |
100,00 |
100,00 |
100,00 |
100,00 |
II. SYNTETYCZNE WSKAŹNIKI CHARAKTERYZUJĄCE CECHY ROZKŁADU
MIARY PRZECIĘTNE DOCHODÓW
2. MIARY NIERÓWNOŚCI ROZKŁADU DOCHODÓW
WSPÓŁCZYNNIK GINIEGO
gdzie:
- dochód i-tego gospodarstwa domowego,
- przeciętny dochód gospodarstw domowych
Pozycja danej jedn pod względem dochodow; lub numer kolejny w uporządkowanym ciągu wartości dochodów
WSPÓŁCZYNNIK THEILA
-podstawowa formuła
- formuła przekształcona
gdzie:
fs - frakcja gospodarstw należących do s-tej grupy społeczno-ekonomicznej, przy czym:
Ts - współczynnik Theila dla s-tej grupy gospodarstw domowych,
us - udział sumy dochodów gospodarstw domowych należących do s-tej grupy społeczno-ekonomicznej w sumie dochodów wszystkich badanych gospodarstw domowych,
przy czym:
(pierwszy z elementów prawej strony nierówności jest miarą nierówności wewnątrz grupowych, a drugi nierówności międzygrupowych)
WSKAŹNIK MAKSYMALNEGO WYRÓWNANIA
wskazuje jaki procent sumy dochodów wszystkich badanych gospodarstw domowych powinien być transferowany z grup decylowych posiadających więcej niż 10% sumy dochodów do grup decylowych, których udział w sumie dochodów jest mniejszy niż 10%, aby uzyskać całkowitą równomierność rozkładu dochodów gospodarstw domowych
przy czym r∈A, gdy
, gdzie:
Kr - udział sumy dochodów gospodarstw domowych należących do r -tej grupy decylowej w sumie dochodów wszystkich badanych gospodarstw domowych, przy czym:
gdzie: GDr - r -ta grupa decylowa gospodarstw domowych.
WSKAŹNIK ZRÓŻNICOWANIA SKRAJNYCH CZĘŚCI ROZKŁADU
- WSKAŹNIK ZRÓŻNICOWANIA DECYLOWEGO - informuje o udziale sumy dochodów gospodarstw domowych należących do pierwszej (najniższej) grupy decylowej w sumie dochodów gospodarstw domowych należących do dziesiątej (najwyższej) grupy decylowej
przyjmuje on wartości z przedziału [0%; 100%], przy czym równą zeru gdy najniższa grupa decylowa gospodarstw domowych nie posiada dochodów oraz wartość równą 100% gdy wszystkie gospodarstwa domowe posiadają takie same dochody
wzrost wartości wskaźnika wskazuje na spadek nierówności rozkładu dochodów między skrajne grupy decylowe gospodarstw domowych
- WSKAŹNIKI DYSPERSJI
przyjmuje wartości z przedziału [0%; 100%], wraz ze wzrostem dochodów wartość wskaźnika maleje ,
przyjmuje on wartości z przedziału od 100 % do nieskończoności, im wyższa wartość tym bardziej zróżnicowane są dochody.
- WSKAŹNIK WAHANIA DECYLOWEGO
przyjmuje on wartości z przedziału od 1 do nieskończoności, im wyższa wartość tym bardziej zróżnicowane są dochody.
MIARA DYSTANSU EKONOMICZNEGO
Miara relatywnego dystansu ekonomicznego D populacji gospodarstw domowych Q2 w stosunku do populacji gospodarstw domowych Q1, ze względu na rozkład dochodów między nimi, jest stosunkiem dystansu ekonomicznego netto zbiorowości Q2 do zbiorowości Q1, zdefiniowanego jako d1-p1, do sumy dystansów ekonomicznych brutto:
miara relatywnego dystansu ekonomicznego D jest unormowana w przedziale [0;1]
wartość maksymalną równą 1 przyjmuje gdy każde z gospodarstw domowych należących do zbiorowości zamożniejszej Q2 posiada wyższe dochody od każdego gospodarstwa domowego należącego do zbiorowości mniej zamożnej Q1, czyli gdy p1=0
czym różnice pomiędzy dochodami gospodarstw domowych z populacji Q2 i Q1 są mniejsze tym wskaźnik D przyjmuje niższą wartość
w sytuacji gdy przeciętne dochody w populacji Q1 są równe przeciętnym dochodom w populacji Q2 (jednocześnie d1=p1) miara relatywnego dystansu ekonomicznego D osiąga wartość 0.
gdzie:
oraz
- dochody i-tego i h-tego gospodarstwa domowego należących do grup gospodarstw domowych Q2 i Q1 ,
oraz
- częstości (frakcje) i-tego i h-tego gospodarstw domowych należących do grup gospodarstw domowych Q2 i Q1.
III. FUNKCJE TEORETYCZNE OPISUJĄCE ROZKŁAD
1.FUNKCJA PARETO
Postać funkcji przeżycia Pareto:
gdzie:y - dochód
Interpretacja α dla y > y0
jeżeli dochód wzrasta o 1%, to odsetek jednostek o dochodach nie mniejszych niż y0 maleje o
%.
2.ROZKŁAD LOGARYTMICZNO-NORMALNY
Postać funkcji gęstości rozkładu logarytmiczno-normalnego
gdzie:
y - dochód,
μ - wartość oczekiwana dochodu,
σ - odchylenie standardowe dochodu.
ROZKŁAD C. DAGUMA
Postać dystrybuanty rozkładu Daguma:
gdzie:
y - dochód,
α, β, δ - parametry rozkładu.
Interpretacja parametrów:
α - parametr skali pomiaru, będący funkcją jednostek monetarnych, które są stosowane do pomiaru wysokości dochodów,
β, δ - parametry kształtu, niezależne od jednostek monetarnych w jakich jest dokonywany pomiar wysokości dochodów, które umożliwiają ocenę stopnia nierówności rozkładu.
3. KRZYWA LORENZA
Krzywa Lorenza jest zdefiniowana jako funkcja, której argumentem jest skumulowany procent lub odsetek gospodarstw uporządkowanych niemalejąco, zaś wartościami skumulowane procenty lub odsetki ich dochodów.
Jeżeli funkcja ta w punkcie np. 10% osiąga wartość 3%, oznacza to, że 10% najbiedniejszych jednostek dysponuje w sumie 3% łącznego dochodu populacji.
2