Dawka śmiertelna (ang. Lethal dose skrót: LD lub łac. dosis letalis skrót DL) - jedna z metod obiektywnego oznaczania toksyczności substancji. Wartość LD oznacza dawkę substancji, jaka powoduje śmierć określonego procenta, określonego gatunku zwierząt po jej wchłonięciu.
W katalogach własności toksycznych związków chemicznych stosuje się oznaczenia typu:
LDXy(z) lub LDX (z, y)
gdzie:
X - oznacza ile z próbki 100 zwierząt testowych, którym podano daną ilość związku na skutek tego zdechło,
y - oznacza gatunek zwierząt na których przeprowadzano test,
z - oznacza sposób podawania związku: (inh.) - wdychany (inhalated), (inj.) - iniekcja, (iv) - dożylnie, (oral) lub (o.) - podawany doustnie i in.
Np: LD100mysz(inj.) lub LD100 (inj., mysz) - oznacza dawkę, przy której zdechły wszystkie ze 100 testowych myszy, a związek był im podawany przez iniekcję.
Najczęściej podawany jest indeks LD50 (LD50).
LD50 - dawka śmiertelna wyrażana zwykle w mg/kg masy ciała, zdefiniowana jest jako dawka substancji po spożyciu której ginie w określonym czasie 50% poddanej ekspozycji populacji
Dawkę LD50 lub stężenie LC50 można wyznaczyć dla różnych gatunków zwierząt, w różnym wieku, różnej płci, narażanych różnymi drogami.
Gdy w oznaczeniu brak jest dodatkowych informacji najprawdopodobniej test ten był wykonywany na szczurach, którym podawano daną substancję doustnie. Wartości LD są podawane w jednostkach masy związku na jednostkę masy ciała zwierząt - zazwyczaj w mg/kg (miligramach na kilogram). W przypadku substancji wdychanych często zamiast LD podaje się wartość LC (Lethal concentration - Stężenie śmiertelne).
LD50 = 3 mg/1 kg m.c. - oznacza, że dla 50% badanych zwierząt, dawka 3 mg/1 kg masy ciała okazała się śmiertelna.
W oparciu o wartości medialnych dawek/stężeń śmiertelnych substancje klasyfikuje się następująco:
Na podstawie badań toksyczności ostrej na zwierzętach, Hodge i Sterner sklasyfikowali substancje toksyczne, dzieląc je na 6 grup, w zależności od LD50:
Stopień toksyczności |
Nazwa |
LD50 (g/kg masy ciała) droga doustna; szczury |
LD50 (g/kg masy ciała) droga dermalna; króliki |
LD50 (ppm - części na milion) droga inhalacyjna; szczury |
Prawdopodobna dawka śmiertelna dla dorosłego człowieka w gramach |
1 |
Nadzwyczaj toksyczna |
≤0,001 |
≤0,005 |
≤10 |
≈0,065 |
2 |
Bardzo toksyczna |
0,05 |
0,043 |
100 |
4 |
3 |
Średnio toksyczna |
0,5 |
0,34 |
1000 |
30 |
4 |
Słabo toksyczna |
5,0 |
2,81 |
10 000 |
250 |
5 |
Praktycznie nietoksyczna |
15,0 |
22,6 |
100 000 |
1000 |
6 |
Stosunkowo nieszkodliwa |
>15,0 |
>22,6 |
>100 000 |
>1000 |
Klasyfikacja działania toksycznego substancji chemicznej po podaniu dożołądkowym stosowana w krajach wspólnoty europejskiej. Metoda klasyczna.
Do najbardziej znanych trucizn należą: arszenik (ma LD50 = 20 mg/kg), cyjanowodór (ma LD50 = 1,5 mg/kg).
LD50 dla THC = 1259 mg/kg[1].