TEMAT 4. Elektrolecznictwo

Elektrolecznictwo jest działem fizykoterapii. W elektrolecznictwie lub elektroterapii wykorzystuje się do leczenia prąd stały, prądy impulsowe małej i średniej częstotliwości oraz prądy wielkiej częstotliwości.

Pierwsze wzmianki o próbach wykorzystania elektryczności w celach leczniczych pochodzą już ze starożytności. Początki elektrolecznictwa sięgają XVIII wieku, kiedy to Luigi Galwani, profesor anatomii, opisał w 1791 r. skurcz mięśnia żaby wywoływany działaniem elektryczności. Nieco później Aleksandro Volta kontynuując doświadczenie Galvaniego zbudował pierwsze ogniwo elektryczne. Odkrycie w 1831 r. przez Faradaya zjawiska indukcji elektromagnetycznej, zapoczątkowało stosowanie prądu indukcyjnego (nazywanego faradycznym na cześć odkrywcy). Do stosowania prądu - dla elektrostymulacji mięśni -przyczyniły się także prace E. H. Du Bois-Raymonda i W. H. Erba prowadzone pod koniec XIX wieku.

Założeniem fizjoterapii jest twierdzenie, że określony bodziec wywołuje w organizmie określoną reakcję. Odpowiednio dobierając rodzaj bodźca, można wywołać różne reakcje lub grupy reakcji, np. wydzielanie pewnych substancji biochemicznych powodujących określone reakcje organizmu pod wpływem bodźców cieplnych lub świetlnych. Ruch z oporem powoduje zwiększenie siły mięśni. Sposób działania w fizykoterapii zależy od rodzaju bodźca, jego siły (natężenia i czasu działania) oraz reaktywności organizmu.

Niektóre zabiegi fizykalne oddziałują bezpośrednio na funkcje życiowe komórki, usprawniając je (biostymulacja). W ten sposób pobudzają naturalne możliwości naszego organizmu do walki z chorobą. Organizm człowieka przewodzi prąd, ponieważ składa się z dużej ilości płynów, głównie wody i cząsteczek o ładunkach elektrycznych (jony i elektrolity). Jony to atomy o jakimkolwiek ładunku elektrycznym. Aniony to jony o ładunku ujemnym, kationy to jony o ładunku dodatnim.

Elektrolity to płyny zawierające jony. Elektrolitami są woda, kwasy, zasady, krew i limfa. Przewodzenie prądu w organizmie człowieka jest zróżnicowane, ponieważ poszczególne części ciała i organy zawierają różne ilości płynów. Najlepiej prąd przewodzi płyn mózgowo -rdzeniowy. Bardzo dobrze przewodzą naczynia krwionośne i limfatyczne. Kości zawierają mało płynów i prawie nie przewodzą prądu. Mięśnie są lepszymi przewodnikami. Skóra mokra (woda, ampułki, pot) lepiej przewodzi niż skóra sucha. Krew, limfa i mokra skóra, to elektrolity dobrze przewodzące prąd. Prąd z sieci jest prądem zmiennym, dlatego urządzenia do wytwarzenia prądu stałego zaopatrzone są w prostowniki.

Zagadnienie 4.1. PRĄD GALWANICZNY

Prąd galwaniczny jest prądem stałym, który w czasie swego przepływu nie zmienia kierunku ani natężenia. Przy użyciu prądu stałego wykonuje się zabieg galwanizacji, jonoforezy, elektrolizy i galwanokaustyki.

Podczas zabiegów z użyciem prądu stałego używa się dwóch różnie naładowanych biegunów + i -, czyli elektrod. Dzięki temu powstaje obieg zamknięty prądu. Używa się także elektrody czynnej i biernej. Obie elektrody mogą być anodami i katodami. Można zamieniać bieguny przy elektrodach. Przeciwelektroda przykładana jest do ciała pacjentki, elektroda czynna jest elektrodą "pracującą" na wybranym fragmencie ciała, może mieć różny kształt. Zabiegi na ciele wykonuje się tylko przy natężeniu w zakresie miliamperów.

Prąd stały ma wpływ na mięśnie, nerwy, naczynia krwionośne. Podstawą działania prądu galwanicznego są procesy fizykochemiczne zachodzące w tkankach. Przepływ prądu powoduje ruch jonów zawartych w płynach tkankowych. Krążenie jonów wywołane jest zmianą stanu równowagi jonów i ich chemicznej koncentracji w tkankach. Zjawiska te zaznaczają się najbardziej w pobliżu elektrod biegunowych. Pod elektrodami występują efekty biegunowe w postaci reakcji: zasadowej w pobliżu katody i kwasowej w pobliżu anody.

Działanie prądu stałego na organizm:

- wystąpienie znacznego, długotrwałego przekrwienia tkanek,

- wzmożona przemiana materii,

- zwiększenie stanu napięcia mięśniowego (tonus),

- przyspieszenie regeneracji uszkodzonych nerwów.

- rozszerzenie naczyń limfatycznych,

- działanie przeciwzapalne i resorpcyjne,

- działanie kojące i znieczulające na zakończenia nerwów czuciowych oraz tonizujące i zwiększające pobudliwość nerwów ruchowych,

Zagadnienie 4.1.1. GALWANIZACJA

Galwanizacja jest zabiegiem elektroleczniczym, w którym wykorzystuje się prąd stały. Do wykonania galwanizacji potrzebny jest aparat wytwarzający prąd stały (galwan), przewody, elektrody, podkłady. Przewody łączą elektrody ze źródłem prądu. Elektrody powinny być wykonane z materiałów nie polaryzujących się np. z cyny. Elektrody mogą być różnej wielkości i kształtów, np. grzybów, kulek, wałeczków itp, Nie należy przykładać elektrody bezpośrednio do skóry. Na skórę powinno się położyć wilgotny podkład lub owinąć nim elektrodę. Podkład zwilża się wodą lub roztworem 0,5-procentowym chlorku sodu.

Elektrodą czynna nazywamy elektrodę, za pomocą której należy wywołać zamierzony skutek leczniczy. Drugą elektrodą, zamykającą obwód prądu nazywamy bierną. Elektrodę czynną umieszcza się na miejscu, gdzie się chce uzyskać działanie zgodne z właściwościami danego bieguna. Elektrodę bierną, która z reguły jest większa od czynnej, włącza się do bieguna o znaku przeciwnym.

Dawkę natężenia prądu stałego ustala się w zależności od:

- powierzchni elektrody czynnej

- czasu trwania zabiegu

- rodzaju schorzenia

- wrażliwości pacjenta na prąd elektryczny

Przy użyciu małych elektrod stosuje się słabe dawki od 0,01-0,1 mA na cm2 powierzchni

Elektrody( ogólna wartość natężenia nie powinna przekraczać 3mA w jednym zabiegu)

Przy dużych elektrodach ogólna wartość natężenia nie powinna przekraczać 25-

30mA. Czas galwanizacji w zależności od wskazań od 5-20 minut. W ostrych

schorzeniach stosuje się słabe dawki( 0,01-0,1mA/cm2) powierzchni elektrody , w

przewlekłych dawki średnie( do 0,3 mA/cm2) powierzchni elektrody lub mocne (do

0,5mA/cm2) powierzchni elektrody.

Schorzenia umiejscowione w okolicy głowy i serca wymagają bardzo ostrożnego

dawkowania ze względu na wrażliwość na prąd elektryczny.

Wskazania: nerwobóle, przewlekłe zapalenie nerwów, bóle mięśniowe, zaburzenia naczyniowe i naczynioruchowe skóry, trądzik różowaty(anoda), odmrożenia, porażenia wiotkie, zwiotczenie mięśni (katoda), po zabiegu oczyszczania skóry. zaburzenia troficzne (po przeszczepach),

Przeciwwskazania: wypryski i uszkodzenia skóry , stany ropne skóry, ostre stany zapalne skóry, stany gorączkowe, miażdżyca, ubytki i skaleczenia skóry, porażenia spastyczne, po ekstrakcji zęba, stany ropne okołozębowe i migdałków, rozrusznik serca.

Przed zabiegiem należy polecić pacjentowi zdjęcie metalowych przedmiotów (biżuterii )

Prąd należy włączać powoli, stopniowo zwiększając natężenie do uzyskania wskazanej dawki. W czasie wykonywania zabiegu należy sprawdzić natężenie prądu, które może się zwiększyć na skutek zmniejszania oporu skóry lub czasem, pod koniec zabiegu, zmniejszyć z powodu zwiększonego oporu w obwodzie na skutek wysychania podkładu. W obu przypadkach należy ustalić właściwą dawkę prądu. Należy też utrzymywać stały kontakt z pacjentem, co pozwoli kontrolować jego samopoczucie, a po zakończeniu zabiegu stopniowo i powoli wyłączać prąd i kontrolować stan skóry po zabiegu.

Zagadnienie 4.1.2. JONOFOREZA

Jontoforeza (jonoforeza) - to zabieg elektroleczniczy, polegający na wprowadzeniu do tkanek, za pomocą prądu galwanicznego, jonów działających leczniczo.

Stosujemy ją w przypadkach, w których chcemy miejscowo zadziałać przeciwzapalnie, przeciwbólowe, rozluźnić mięśnie. Stosowanie jontoforezy jest zalecane przy: rozszerzonych naczyniach włosowatych, nerwicach naczyniowych, odmrożeniach, trądziku pospolitym, trądziku różowatym, zwiotczeniach skóry i mięśni, bliznach, bliznowcach i uczuleniach.

Do jontoforezy mogą być użyte związki chemiczne, które ulegaj dysocjacji elektrolitycznej, czyli procesowi rozpadu cząstek na jony dodatnie i ujemne. Efekt leczniczy jest sumą działania leku i galwanizacji.

Ilość substancji aktywnych dostarczonych w głąb skóry zależy od długości zabiegu, natężenia prądu oraz wielkości elektrod.

Najczęściej stosuje się tu roztwory wodne, np. preparaty w ampułkach, w których

rozpuszczone są substancje czynne zdolne do jonizacji. Aniony czyli anionowe substancje

czynne, wprowadza się do skóry za pomocą katody. W tym wypadku katoda jest elektrodą

czynną, anoda - bierną (przeciwelektrodą). Kationy, czyli kationowe substancje czynne,

wprowadzane są anodą (elektrodą czynną), katoda jest tu przeciwelektrodą.

Do wykonania jonoforezy potrzebne są następujące przedmioty: aparat do galwanizacji,

elektrody, podkłady, roztwór leku, serwetki z folii igielitowej i opaski elastyczne.

Elektrody mogą mieć różne kształty, powinny być wykonane z cyny.

Elektrodę czynną umieszcza się nad tkanką, do której ma się wprowadzić jon, i łączy z

biegunem dodatnim lub ujemnym, w zależności od rodzaju ładunków jonów. Elektroda

bierna służy do zamknięcia obwodu.

Pod elektrodę czynną umieszcza się najpierw nasączony roztworem leku podkład grubości około 0,5 cm, a następnie podkład zwilżony wodą . Warstwa wilgotna

podkładu zabezpiecza skórę przed działaniem prądu oraz chroni elektrodę

przed zniszczeniem. Podkładem nasączonym lekiem (ampułką ) możemy również owinąć elektrodę czynną.

Dawkowanie natężenia prądu zależy od lokalizacji zabiegu (w obrębie twarzy daje się słabsze natężenie), wielkości elektrody i od rodzaju leku. Przy lekach silnie działających stosuje się słabsze dawki.

Dawki natężenia prądu stałego:

- słaba 0,01 - 0,1 mA/ cm²

- średnia 0,1-0,3 mA/ cm²

- mocna 0,3- 0,5 mA/ cm²

Czas zabiegu wynosi 10-30 minut.

Zabiegi można wykonywać codziennie lub co drugi dzień w serii 10- 20 zabiegów.

Wskazania:

- nerwobóle

- zespoły bólowe kręgosłupa

- porażenia wiotkie ( obniżenie napięcia mięśnia)

- zaburzenia krążenia obwodowego

Wskazania w kosmetyce : rozszerzone naczynia włosowate, nerwice naczyniowe, odmrożenia, trądzik pospolity, zwiotczenie skóry i mięśni, blizny, bliznowe, uczulenia.

Przeciwwskazania:

- stany zapalne skóry

- stany zapalne tkanek miękkich

- zmiany skórne

- spastyczność ( zwiększenie napięcia mięśniowego)

- gorączka

- ciąża

- uczulenie na środki stosowane do zabiegu.

Nie wolno również wykonywać jonoforezy po uprzednim nałożeniu masek, maści, kremów itp.

Wszystkie kuracje w gabinecie kosmetycznym powinny być prowadzone w konsultacji z lekarzem dermatologiem.

Roztwory leków używane są do jonoforezy ( w fizykoterapii)

Jonoforeza jodu:

• blizny,

• przykurcze bliznowate.

Jonoforeza wapnia:

• stany zapalne gałki ocznej,

• obwodowe zaburzenia naczynioruchowe,

• zespół Sudecka,

• utrudniony zrost kości.

Jonoforeza cynku:

• przyżeganie trudno gojących się owrzodzeń,

• drożdżyca paznokci.

Jonoforeza prokainy lub lidokainy:

• nerwobóle,

• zespół rwy kulszowej,

• bóle głowy,

• zaburzenia wymowy,

• dychawica oskrzelowa.

Jonoforeza histaminy:

• samorodna sinica kończyn,

• odmroziny,

• zespół bólowy rwy kulszowej,

• przewlekłe stany zapalne stawów i zapalenia okołostawowe,

• owrzodzenia troficzne.

Jonoforeza epinefryny:

• stany zapalne gałki ocznej,

• wspólnie z lidokainą lub prokainą w leczeniu stanów bólowych.

Jonoforeza antybiotyków:

• bakteryjne stany zapalne skory i tkanek miękkich.

Jonoforeza hydrokortyzonu lub preparatu Solu-Dacortin:

• stany zapalne skóry,

• tkanek miękkich,

• drobnych stawów i pochewek ścięgnistych,

• stany zapalne gałki ocznej.

Jonoforeza tolazoliny:

• zaburzenia w ukrwieniu nerwu wzrokowego i siatkówki,

• zaburzenia ukrwienia obwodowego.

Przygotowanie do zabiegu ( w fizykoterapii)

Wnikanie jonów leków odbywa się poprzez ujścia gruczołów łojowych i potowych. Jony po wniknięciu gromadzą się na granicy pomiędzy skórą właściwą a tkanką podskórną skąd następnie lek jest rozprowadzany po całym organizmie za pomocą układu krwionośnego. Koncentracja elektronów jest największa pod elektrodą czynną. Fizykoterapeuta przygotowuje odpowiedni aparat wytwarzający prąd stały i elektrody. Elektrodą czynną jest anoda a elektrodą zamykającą obwód- katoda. Na podkładzie elektrody czynnej znajduje się bibułka filtracyjna, która zapewnia dobre i równomierne rozprowadzenie leku. Jest to podkład lekowy, który się przykłada w miejscu największego bólu. Nie należy mylić tych podkładów gdyż podkłady czynne powinny być stosowane tylko do jednego rodzaju jonoforezy. Lek trzeba odmierzyć miarką na strzykawce lekarskiej i rozprowadzić. Terapeuta powinien być wyposażony w ochronne, jednorazowe rękawice. Lek należy podpisać imieniem i nazwiskiem chorego i powinny posiadać dobrze widoczną datę ważności. Płynne leki przechowujemy w ciemnych butelkach i w lodówce. Strzykawki i igły powinny być używane tylko do jednego rodzaju leku. Należy poinformować pacjenta, że na powierzchni zabiegowej nie powinien stosować żadnych innych kremów, maści i żelów. Jeżeli już wystąpi taki przypadek to zleca się tygodniową przerwę. Anodę przykładamy na stawie - skokowym ułożenie elektrod będzie zazwyczaj poprzeczne aby przepływający prąd przechodził przez środek uszkodzonego stawu. Osłania się elektrody ceratką i owija bandażem. Sprawdza się ponownie poprawność ułożenia elektrod. Na aparacie ustawia się kierunek przepływu prądu i dawkowanie natężenie. Natężenie ustawia się do odczucia pacjenta- lekkie mrowienie- ale powinno przekraczać 3mA. Lek który dysocjuje na jony wpychany jest w skórę, zgodnie z zasadą odpychania dwóch ładunków jednoimiennych. Czas pierwszego zabiegu ok10 minut, drugiego o ile nie wystąpił żaden efekt uboczny lub paradoksalny- 15minut. Czas kolejnych, 15 czasem do 20 minut co dziennie lub co dwa dni, w serii 10-20.

Galwan jest aparatem elektronicznym służącym do galwanizacji i jontoforezy.

Definicja

Jonoforeza to proces, który dzięki działaniu prądu elektrycznego umożliwia wnikanie kosmetycznych substancji aktyw­nych w głąb skóry. Aparat do jonoforezy funkcjonuje na następującej zajadzie: substancja aktywna, rozpuszczona w jonowym roztworze, wnika w powierzchniowe warstwy skóry dzięki ładunkowi, który odgrywa role. „transportera".

I - kable do podleczenia elektrod li - potencjometr do regulowania

intensywności prądu

II - cyfrowy ekran amperometru

A korpus aparatu

B kabel zasilania

C włącznik

I wyjście dodatnie

L wyjście ujemne

elektrody do zabiegów na ciało elektroda do twarzy (bez gąbki) oraz metalowy uchwyt trzymany przez klientkę elektrody do zabiegów na twarz trzymane przez kosmetyczkę.

Zasada funkcjonowania

Aparat do jonoforezy posiada generator prądu galwanicznego (ciągłego) i przeznaczony jest do „wtłaczania" w skórę; substancji czynnych. Substancje te pokonują, ba­rierę naskórka przez pory, popychane siłą prądu elektrycz­nego na zasadzie elektrolizy.

Po rozpuszczeniu w wodzie lub żelu ulegają one dysocjacji, czyli rozpadowi na jony, dając w efekcie roztwór nała­dowany dodatnio, ujemnie lub amfoteryczny*. Roztwory tłuszczowe nie przewodzą prądu. Roztwory naładowane dodatnio gromadzą się przy końcówce \, żeby kationy* kierowały się,- do elektrody o przeciwnym znaku. To samo dotyczy roztworów naładowanych ujemnie. Roztwory amfoteryczne gromadzą się przy obydwóch elektrodach, któ­re będą aktywne jednocześnie.

Roztwór naładowany dodatnio zawiera dużą ilość kationów (jony dodat­nie). Roztwór naładowany ujemnie zawiera więcej anionów (jony ujemne). Roztwór amfoteryryczny zawiera w równych proporcjach kationy i aniony.

Wybrać elektrody zgodnie z ładunkiem używanego pro­duktu: elektroda aktywna ma kontakt z produktem i po­siada taki sam ładunek jak on. Druga elektroda ma ładunek obojętny. Zależnie od techniki kosmetyczka może trzymać w ręce jedną lub dwie elektrody.Nałożyć produkt na tkaninę absorpcyjna,, która położona jest na skórze (sterylna gaza). Po przyłożeniu elektrod włą­czyć aparat, Zwiększać stopniowo intensywność . Przesuwać elektrody wzdłuż mięśni twarzy, szczególnie w miejscach, w których są zmarszczki i bruzdy- w tych miejscach przesuwać elektrody poziomo i piono­wo. Czas trwania: 20 minut.

Nałożyć cienką warstwę żelu na miejsca, które będą pod­dane zabiegowi. Przymocować elektrody za pomocą ela­stycznych taśm. Czas trwania: 30 minut.Podczas zabiegu klientka prawie nic nie odczuwa. Pod ko­niec należy zmniejszyć intensywność do minimum i wy­łączyć aparat.

Działanie kosmetyczne

Działanie tego zabiegu polega na umożliwianiu wnikania aktywnych substancji w powierzchniowe warstwy skó­ry. Docierają one do granicy naskórka ze skórą właściwą, skąd wraz z krwią wędrują głębiej. Można stosować go po uprzednim wykonaniu peelingu, a po jego zakończe­niu zrobić klientce masaż. Jonoforezę można stosować do każdego typu skóry, używając kosmetyku dostosowanego do specyficznych potrzeb danej cery.

Strefy, które można poddawać zabiegowi:

- twarz, szyja, dekolt: wygładzanie zmarszczek i bruzd, ujędrnianie skóry, walka z problemami związanymi z typem cery

- worki pod oczami: usuwanie nagromadzonej limfy

- biust: ujędrnianie skóry

- brzuch, uda: działanie wyszczuplające, ujędrniające

- nogi poniżej kolan: drenaż i wyszczupanie

Uwagi dotyczące stosowania i konserwacji

Wobec klientki

Należy się upewnić, że klientka zdjęła biżuterię. Skóra po­winna być czysta i zdrowa (żadnych resztek tłustych substan­cji). Jeśli są na niej jakieś ranki, trzeba pokryć je wazeliną.

Wobec aparatury

Produkt kosmetyczny musi mieć takie stężenie, by łatwo wnikał w skórę (dostępne są roztwory gotowe do użytku).

Regularnie należy sprawdzać stan kabli zasilających, elek­trod i gąbek. Jeśli podczas zabiegu używa się gąbek, nale­ży się upewnić, że są one wilgotne przez cały czas. Przed pierwszym użyciem należy gąbki wyprać w wodzie z do­datkiem mydła, by uniknąć reakcji z konserwantami, któ­re mogą się w nich znajdować. Po każdym użyciu gąbki trzeba wyprać i wysterylizować.

Galvatronic GT-1C

Aparat Galvatronic GT-1C umożliwia wykonywanie zabiegów:

- jonoforezy

- galwanizacji

DANE TECHNICZNE:

- natężenie prądu stałego: 0-30mA

- wymiary aparatu: 157x108 x 200 mm

- masa aparatu: 1.5 kg

WYPOSAŻENIE:
Elektrody płaskie

Elektrody dostarczane standardowo z aparatem:

2 x elektroda aluminiowa E-A 50,

2 x elektroda aluminiowa E-A 75,

2 x elektroda aluminiowe.

Zagadnienie 4.1.3. ELEKTROTROLIZA l ELEKTROKOAGULACJA

Elektroliza - jest to zjawisko przechodzenia prądu stałego przez tkanki. Poprzez wprowadzenie metalowych elektrod wywołuje się występowanie w ich otoczeniu reakcji wtórnych-zachodzący w czasie elektrolizy roztworu chloru sodu. Reakcja kwaśna w pobliżu anody - powoduje ścinanie białka tkanek, czyli martwicę skrzepową. Reakcja zasadowa w okolicy katody - powoduje uszkodzenie tkanek o charakterze martwicy rozpływowej.

Za pomocą elektrolizy można usuwać drobne brodawki, rozszerzone naczynia krwionośne, włosy.

Usuwanie włosów za pomocą elektrolizy nazywa się epilacją.

Elektrokoagulacja - polega na ścięciu białka tkanek poprzez termiczne jego uszkodzenie. Do elektroagulacji używa się elektrod różnego kształtu: igły, igły z kulką, noża, pętelki. Elektrodę umieszcza się w izolowanym imadle. Rozmiar elektrody zależy od użytego do zabiegu natężenia prądu np. przy natężeniu do 1 A powierzchnia płytki powinna wynosić 150 cm2. Natomiast gdy stosuje się cięcie elektrodą w postaci noża, a natężenie przekracza dawkę 1,5 A, rozmiar płytki biernej wynosi 300 cm².

Wskazania :

• brodawki pospolite,

• brodawki łojotokowe,

• zamykanie naczyń krwionośnych,

• przebarwienia, hirsutyzm,

• niechciane owłosienie

Epilator - Koagulator EP 300

Epilator EP300 jest urządzeniem służącym do usuwania zbędnego owłosienia oraz zamykania naczyń krwionośnych, a także koagulacji z wykorzystaniem prądu wielkiej częstotliwości. Zastosowana metoda powoduje, iż zabieg jest aseptyczny i mało bolesny, a podczas zamykania naczyń nie dochodzi do krwawienia.

Dane techniczne:

zasilanie 230V, 50Hz

moc pobierana 40W

częstotliwość pracy 0,88MHz i 1,66MHz

wymiary 270x200x68mm

ciężar 2,7kg

Wyposażenie:

1. pedał

2. uchwyt do mocowania igieł lub innych elektrod

3. igły UNI-PROBE 3 szt.- Sterylne igły w KL. I. Jednorazowe do użytku w gabinetach kosmetycznych do epilacji. Kombinacja igły z osłonką.

Grubości: 2-niebieski 3-biały 4-turkusowy 5-szary 6-czerwony

4. imadełko do igieł UNI-PROBE

5. opaska na rękę

Elektrody do koagulacji firmy EMED m.in.:

elektroda do koagulacji - prosta;

kulka kątowa 1,7 mm i 3 mm;

igła prosta 0,2 mm i 0,5 mm;

igły kątowe 30^o 1,7 mm i 45^o;

pętle 3 mm, 5 mm, 8 mm;

nóż prosty dł. 25 mm.

PRZYGOTOWANIE DO PRACY:

1.Włożyć wtyczkę do gniazda sieciowego 230V, 50Hz z uziemieniem.

2.Wtyczkę pedału włożyć do gniazda na tylnej ściance aparatu.

3.Wtyczkę kabla z uchwytem do mocowania igły włożyć do gniazda OUTPUT

4. Poluzować uchwyt do mocowania igieł odkręcając jego końcówkę w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara.

5.W otwór uchwytu wsunąć trzpień igły.

6.Końcówkę uchwytu dokręcić w kierunku zgodnym ze wskazówkami zegara.

7.Wtyczkę kabla opaski włożyć do gniazda, a opaskę nałożyć na rękę na zwilżone żelem miejsce.

ŚRODKI OSTROŻNOŚCI

Aby nie dopuścić do uszkodzenia skóry należy:

- dopasować natężenie i czas przepływu prądu do indywidualnych możliwości i odczuć klienta;

- bardzo starannie wprowadzać igłę, w celu uniknięcia powierzchownych oparzeń skóry;

- unikać wystawiania na słońce obszaru objętego zabiegiem przez 24 godziny po jego zakończeniu.

UWAGI DOTYCZĄCE BEZPIECZNEGO UŻYTKOWANIA

Wtyczkę sieciową włączać do gniazda z bolcem uziemiającym.

Aparat poddany silnemu udarowi np. upadkowi czy uderzeniu powinien być oddany do producenta celem przeglądu.

Jeżeli przewód zasilający ulegnie uszkodzeniu, należy go wymienić w zakładzie serwisowym na nowy tego samego typu.

Dokonywanie samodzielnych przełączeń w aparacie i zmian w układzie jest zabronione.

Otwieranie aparatu lub zniszczenie plomby jest równoznaczne z utratą gwarancji - w tym przypadku producent nie bierze odpowiedzialności za prawidłowe i bezpieczne działanie urządzenia

PŁYTA CZOŁOWA APARATU

POWER (1) - Włącznik sieciowy

OUTPUT (2) - Gniazdo do podłączenia kabla z uchwytem do igły

MODE (3) - Rodzaj zabiegu EPILACJA lub KOAGULACJA - EP lub KOA

INTENSITY (4) - Wielkość mocy prądu wielkiej częstotliwości - prądu w.cz

TIME (5) - czas płynięcia prądu w.cz w sekundach - ciągle lub impulsowo

BAND (6) - Gniazdo do podłączenia opaski

OPERATION (7) - Ustawianie wielkości parametrów poprzez obracanie pokrętła

PRESS (8) - Przechodzenie do poszczególnych funkcji poprzez naciśnięcie gałki

WYBÓR ZABIEGU

1. Włączyć urządzenie przyciskiem ON/OFF(1).

2. W celu wybrania funkcji EPILATORA lub KOAGULATORA należy długo- tzn. powyżej 2s.- wcisnąć pokrętło OPERATION/PRESS. Na wyświetlaczu pojawi się napis :

Aby przejść do następnego rodzaju zabiegu, należy obrócić pokrętło OPERATION/PRESS, pojawi się napis :

W celu zatwierdzenia wybranego zabiegu, należy krótko wcisnąć pokrętło OPERATION/PRESS - O/P

PRZYSTĄPIENIE DO ZABIEGU - EPILACJA

1. Przed zabiegiem skórę oczyścić i zdezynfekować.

2. Włączyć urządzenie przyciskiem ON/OFF (1)

3. W celu wybrania funkcji EPILATORA należy długo - tzn. powyżej 2s.- wcisnąć pokrętło O/P

(7/8). Na wyświetlaczu pojawi się napis :

- Aby zatwierdzić wybór, należy krótko wcisnąć pokrętło O/P (7/8).

- Następnie pojawi się komunikat Automatyka NIE. Aby zatwierdzić taki wybór, należy krótko wcisnąć pokrętło O/P (7/8) lub zmienić go obracając pokrętło O/P (7/8) na AUTOMATYKA TAK
- Aparat posiada funkcję (Automatyka) przeprowadzania zabiegów bez użycia pedału i możliwość ustawienia czasu, po którym auto- matycznie pojawi się prąd od chwili włożenia igły do kanału włosa.

- Zatwierdzając tę funkcję wyświetli się czas opóźnienia, który możemy zmienić od 0,5s do

2,0s. Potwierdzamy wybór naciskając krótko O/P (7/8).

- Na wyświetlaczu pojawi się ekran na którym pulsują słupki INTENSITY oznaczające wielkość mocy prądu w.cz. W celu ustawienia wielkości mocy obracać pokrętłem O/P (7/8). Aby przejść do następnego parametru należy wcisnąć krótko pokrętło O/P (7/8).
- pokazuje czas płynięcia prądu w.cz po wprowadzeniu igły
(od 0,2 do 8 sek.) Aby zmienić czas naciskamy krótko PRESS (8), aż zacznie migać czas. Następnie obracając pokrętłem O/P (7/8) zmieniamy wartość czasu.

- oznacza automatyczną pracę bez użycia pedału.

- oznacza wybrany zabieg EPILACJI

4. celu dobrego rozpoznania ustawień i nie wywołania przykrych odczuć u klienta dobrze jest rozpocząć od wartości średnich

5. Po ustawieniu żądanych parametrów należy wprowadzić igłę w kanał włosa. Aby rozpocząć zabieg należy nacisnąć pedał. Jeśli obwód pacjenta nie jest zamknięty tzn. nie jest włożona igła w kanał włosa lub nie kontaktuje elektroda bierna (opaska) - prąd w.cz nie płynie. Jeżeli naciśnie się pedał, na wyświetlaczu pojawi się komunikat: SPRAWDŹ PRZEWODY.W przypadku gdy słychać długi sygnał, jest to oznaka przerwania obwodu pacjenta lub za wczesnego wyjęcia igły.

6. Aby sprawdzić ilość wkłuć i czas trwania ostatniego zabiegu należy przy odłączonym obwodzie wcisnąć długo pedał, najpierw pojawi się komunikat SPRAWDŹ PRZEWODY a następnie pojawi się czas trwania zabiegu i obok ilość wykonanych wkłuć.
7. Zakończenie usuwania włosa sygnalizowane jest krótkim sygnałem dźwiękowym (pod warunkiem, że sygnał dźwiękowy jest włączony).

UWAGA!
Po ponownym włączeniu aparatu na wyświetlaczu pojawi się ostatnio wybrany rodzaj pracy. Aby zmienić ustawienia patrz: WYBÓR ZABIEGU

WŁĄCZANIE/WYŁĄCZANIE SYGNAŁU DŹWIĘKOWEGO

Aby włączyć lub wyłączyć sygnał dźwiękowy należy długo- tzn. powyżej 2 sek.- wcisnąć pokrętło O/P. Na wyświetlaczu pojawi się EPILACJA/KOAGULACJA

Następnie należy ponownie długo nacisnąć pokrętło OPERATION/PRESS. Pojawi się DŹWIĘK WYŁ Pokrętłem OPERATION/PRESS wybrać WYŁ lub WŁ i zatwierdzić naciskając krótko pokrętło OPERATION/PRESS.

UWAGA!
Po ponownym włączeniu aparatu na wyświetlaczu pojawi się ostatnio wybrany rodzaj pracy. Aby zmienić ustawienia patrz: WYBÓR ZABIEGU

Zagadnienie 4.1.4. GALWANOKAUSTYKA

Polega na wykorzystaniu ciepła wytwarzającego się w metalowym przewodniku w czasie przepływu prądu stałego. Prąd powoduje rozgrzanie elektrody a w efekcie ścinanie białek.

Stosuje się do niszczenia patologicznych tworów skóry takich jak : brodawki zwykłe, włókniaki wiszące itp. oraz rozszerzone kapilary, naczynia starcze.

Nie nadaje się do niszczenia nadmiernego owłosienia ze względu na możliwość powstawania blizn.

Zabieg wykonuje się za pomocą żegadła (kautera) platynowego lub irydoplatynowego.

Żegadła mogą być w kształcie kulki, pętelki, płaskiego nożyka, igły.

Prąd przepływający przez elektrodę kautera rozżarzaj ą. Stopień rozgrzania elektrody

reguluje się potencjometrem. Natężenie prądu należy zwiększać ostrożnie, ponieważ

bardzo silne rozgrzanie kautera może spowodować blizny oraz zniszczenie

elektrody.

Skórę przed zabiegiem należ przemyć 70- procentowym alkoholem. Poczekać chwilę aż wyschnie. Po zabiegu również miejsce to przemyć spirytusem, a następnie przysypać dermatolem i nałożyć jałowy opatrunek.

ĆWICZENIA

Pytania kontrolne

1. Jakie prądy wykorzystywane są w elektroterapii?

2. Jakie zasługi wniósł do elektroterapii L. Galvani?

3. Co zbudował A. Wolta?

4. Jakie zjawisko odkrył Faraday?

5. Co to są elektrolity?

6. Czy przewodzenie prądu w organizmie człowieka jest jednolite? Proszę uzasadnić odpowiedź.

7. Proszę scharakteryzować prąd galwaniczny.

8. Jakie zabiegi można wykonać przy użyciu prądu galwanicznego?

9. Jakie działanie na organizm ma prąd galwaniczny?

10. Proszę scharakteryzować jonoforezę?

11. Proszę opisać wskazania do jonoforezy.

12. Proszę opisać przeciwwskazania do jonoforezy.

13. Od czego uzależniona jest ilość substancji aktywnych wprowadzonych w skórę w czasie zabiegu jonoforezy?

14. Proszę wyjaśnić na czym polega zabieg dynakrioforezy.

15. Proszę scharakteryzować zjawisko elektrolizy.

16. Proszę opisać wskazania do elektrolizy.

17. Proszę scharakteryzować zabieg elektrokoagulacji.

18. Na czym polega galwanokaustyka?

19. Proszę opisać wskazania do galwanokaustyki.

TEST

1. Jakie zabiegi można wykonać przy użyciu prądu stałego ?

a. sonoforezy, elektrolizy, jonoforezy i darsonwalizacji

b. galwanizacji, darsonwalizacji, sonoforezy i elektrolizy

c. galwanizacji, jonoforezy, darsonwalizacji i galwanokaustyki.

d. galwanizacji, jonoforezy, elektrolizy i galwanokaustyki ( odpowiedź prawidłowa)

2. Prąd galwaniczny jest prądem:

a. zmiennym, który w czasie swego przepływu nie zmienia kierunku ani natężenia.

b. stałym, który w czasie swego przepływu nie zmienia kierunku ani natężenia. ( odpowiedź prawidłowa)

c. stałym, który w czasie swego przepływu nie zmienia kierunku ale zmienia natężenie

d. zmiennym, który w czasie swego przepływu zmienia kierunek i natężenie.

3. W zabiegu galwanizacji wykonywanej na twarz stosuje się dawkę natężenia prądu:

a. 0,01-0,1 ma/cm2 (jednorazowo do 3ma) ( odpowiedź prawidłowa)

b. 0,02-0,2 ma/cm2 (jednorazowo do 5ma)

c. 0,03-0,3 ma/cm2 (jednorazowo do 7ma)

d. 0,05-0,5 ma/cm2 (jednorazowo do 12mA)

4. Prąd stały, który w czasie swojego przepływu nie zmienia kierunku i wartości

natężenia jest wykorzystywany w zabiegu

a. jonoforezy. ( odpowiedź prawidłowa)

b. fonoforezy.

c. waponizacji.

d. darsonwalizacji.

5. Aparatu do jonoforezy można także użyć do zabiegu

a. fonoforezy.

b. sonoforezy.

c. pulweryzacji.

d. galwanizacji. ( odpowiedź prawidłowa)

6. Przeciwwskazaniami do galwanizacji są:

a. teleangiektazje, trądzik pospolity,

b .teleangiektazje, trądzik różowaty,

c. stany ropne, trądzik różowaty,

d. stany ropne, trądzik pospolity, ( odpowiedź prawidłowa)

7. Zabieg jonoforezy wykonuje się w ciągu

a. 5-10 minut

b. 10-30 minut ( odpowiedź prawidłowa)

c. 20-30 minut

d. 10-20 minut

8. Jeśli wybieramy urządzenia elektryczne to takie które mają znaki jakości:

a. SG i/lub UE

b. SG i/lub EA

c. GS i/lub CE

d. CE i/lub UE ( odpowiedź prawidłowa)

9. Dobrymi przewodnikami elektrycznymi są:

a. metale i szkło

b. roztwory wodne i olej

c. węgiel i metale( odpowiedź prawidłowa)

d. woda wodociągowa i guma

10. Zabieg usuwanie włosów za pomocą elektrolizy nazywa się:

a. depilacją

b. epilacją (odpowiedź prawidłowa)

c. epilepsją

DODATKI

Słowniczek

Dynakrioforeza (terapia polegająca na połączeniu jonoforezy z krioterapią). Dynakrioforeza jest stosowana do wprowadzania substancji leczniczych w tkankę. Ponieważ metoda ta ma wiele oddziaływań terapeutycznych jest stosowana w różnych gałęziach medycyny.

Metoda opiera się na zastosowaniu specjalnie ukierunkowanych prądów.
Substancja lecznicza o określonym stężeniu jest rozpuszczana w wodzie destylowanej w specjalnym naczyniu i powoli zamrażana w zamrażarce do temperatury od 0 do -5°C.
Zamrożona substancja w stanie stałym mająca kształt walca jest wyjmowana z naczynia i umieszczana na końcówce będącej aktywną elektrodą, końcówka jest tak skonstruowana, aby umożliwić obracanie walca, co ułatwia aplikację.

W ten sposób jony substancji penetrują skórę w 70 - 80% na głębokość nawet 8 cm.
Ochłodzenie skóry powoduje zaciśnięcie naczyń krwionośnych, co uniemożliwia przeniknięcie substancji do krwioobiegu. Terapia ta ma zastosowanie w rehabilitacji, medycynie sportu, reumatologii i dermatologii, oraz kosmetyce przy redukcji cellulitu , zmarszczek, trądziku, przebarwień skóry, powiększonych, lub uszkodzonych naczyń, oraz do redukcji tkanki tłuszczowej.

Jonoforeza (lub jontoforeza) to zabieg elektroleczniczy polegający na wprowadzeniu do tkanek za pomocą prądu stałego jonów działających leczniczo. Zabieg ten stosuje się w leczeniu stanów zapalnych, zespołów bólowych, nerwobóli, utrudnionych zrostów kostnych, owrzodzeniach.

Galwanizacja jest to zabieg elektroleczniczy polegający na przepływie prądu stałego przez części ciała chorego poddawane leczeniu. Zabieg ten stosuje się przy nerwobólach, polineuropatiach, zespołach bólowych choroby zwyrodnieniowej kręgosłupa, zaburzeniach krążenia obwodowego, utrudnionych zrostach kostnych.

Jony to atomy o jakimkolwiek ładunku elektrycznym.

Aniony to jony o ładunku ujemnym,

Kationy to jony o ładunku dodatnim

Ciekawostka
Wnikanie jonów do skory w trakcie jonoforezy zostało udowodnione przed wielu laty przez francuskiego uczonego Leduca, który w tym celu przeprowadził następujące doświadczenie. Na pozbawionych sierści bokach dwóch królików umocował elektrody z podkładami, włączając zwierzęta szeregowo w obwód prądu stałego. U pierwszego królika jeden z podkładów nasycił roztworem cyjanku potasu, dysocjującego na trujący anion cyjankowy i kation potasowy, pozostałe zaś podkłady znajdujące się na skórze obu zwierząt zwilżył wodą. Włączenie zwierząt w obwód prądu w taki sposób, że elektroda z podkładem nasyconym cyjankiem potasu była połączona z biegunem dodatnim prądu, nie powodowało u nich żadnych skutków ujemnych. Połączenie natomiast tej elektrody z biegunem ujemnym spowodowało padnięcie pierwszego królika, podczas gdy drugi pozostawał żywy. Jest to zrozumiałe, bo w pierwszym wypadku z podkładu zwilżonego roztworem cyjanku potasu do skóry pierwszego zwierzęcia wnikały jony potasowe, nie mające trujących właściwości, w drugim zaś wnikały trujące jony cyjankowe. Drugie zwierzę pozostało żywe, ponieważ w żadnym z wymienionych dwóch wypadków nie podlegało ono działaniu jonów trujących. Podobne doświadczenie przeprowadził Leduc z zastosowaniem roztworu siarczanu strychniny, w którym trujące właściwości wykazują kationy strychniny. Dalszych przekonywujących dowodów wnikania do skóry jonów w czasie jonoforezy dostarczyły doświadczenia, w których użyto roztworów zawierających jony pierwiastków promieniotwórczych. Doświadczenia te pozwoliły prześledzić mechanizm wnikania jonów do skóry oraz ustalić miejsca, w których się one gromadzą i skąd zostały odprowadzone w głąb organizmu. Ustalono, że jony wprowadzone do skory droga jonoforezy gromadzą się w niej na granicy naskórka i skóry właściwej, w pobliżu powierzchownej sieci naczyń krwionośnych skóry, skąd zostają odprowadzone z prądem krwi w głąb ustroju. Stwierdzono również, że jony wnikają do skóry drogą wykazującą najmniejszy opór dla prądu elektrycznego, a mianowicie przez ujścia i przewody wyprowadzające gruczołów potowych.

LITERATURA:

Kosmetologia / Barbara Jaroszewska, Warszawa 2004 wyd. ATENA

Kosmetyka stosowana / Joanna Dylewska-Grzelakowska WSiP Warszawa 1999

Kosmetyka / pod red. Imke Barbara Peters , Warszawa 2002 wyd. REA

FIZYKOTERAPIA Tadeusz Mika, Wojciech Kasprzak

Fizykoterapia w kosmetyce H. Kiełczyńska-Czajka

“Katalog zabiegów” - “Clarena”,

“Katalog produktów” - Biomak”,

Katalog produktów” - Biotronik”,

http://www.wizaz.pl

www.kosmetologianet/serwiskosmetyczny

www.wdziek.info/masaż

http://pl.wikipedia.org/wiki/

www.fizjoterapia.com

---