Zużycie ciepła:
- klinkier portlandzki 3200 kJ/kg
- wapno 4000 kJ/kg
- cegła ceramiczna 1500-2500 kJ/kg
- beton komórkowy 550 kJ/kg
- cegła wapienno-piaskowa 350 kJ/kg
- gips 1200 kJ/kg
- wełna mineralna 3200 kJ/kg
Materiały budowlane (rodzaje krzemianów i glinokrzemianów):
- wyspowe [SiO4]-4 (ortokrzemiany)
- pirokrzemiany [Si2O7]-6
- warstwowe [Si2O5]-2
- łańcuchowe [SiO3]-2
- szkieletowe [Sio]0
a)Ortokrzemiany (wyspowe) [SiO4]-4
- klinkier portlandzki
Ca3[SiO4]O alit
β Ca2[SiO4] belit
- żużle wielkopiecowe i stalownicze
β Ca2[SiO4]
monticelit CaMg[SiO4]
merwinit Ca3Mg[SiO4]2
b) Pirokrzemiany [Si2O7]-6
rankinit Ca3[Si2O7]→żużle wielkopiec.
c) Warstwowe:
- Al4[Si4O10](OH)8 kaolinit
- illit
- montmorylonit
Granulowane żużle wielkopiecowe:
Melility Ca2Al[AlSiO7]-Ca2Mg[Si2O7]
gelenit akermanit
d) Łańcuchowe, wstęgowe:
- CaMg[Si2O6] diopsyd (żużel)
- Ca[SiO3] wolastonit (żużel)
- Ca6[Si6O17](OH)2 xonolit
- Ca5[Si6O18H2]·4H2O tobermoryt
- żużle hutnicze, bazalt, porfir, beton
e) Szkieletowe [SiO2]:
- kwarc SiO2
- ortoklaz K[AlSi3O8]
- anortyt Ca[Al2Si2O8]
- nefelin Na[AlSi3O8]
piasek, bazalt, granit, sjenit
Reakcje chemiczne:
Ciało stałe ↔ ciało stałe
Dyfuzja
Spiekanie bez udziału fazy ciekłej:
- wyroby ceramiczne (cegła, pustaki ścienne i stropowe)
- płytki ceramiczne
- kruszywo lekkie (łupko, glinoporyt)
Ciało stałe ↔ ciecz
a) Spiekanie
- cegła klinkierowa, klinkier portlandzki, kruszywo lekkie
b) Hydratacja, wiązanie i twardnienie
- dyfuzja
- rozpuszczalność
- krystalizacja z roztworem (nukleacja)
Ciało stałe ↔ gaz
Rozkład termiczny K=pgn (wapno,gips)
- defekty sieci krystalicznej
- szybkość zarodkowania
Produkty: wapno, gips, metakaolinit
Ciała stałe:
Amorficzne krystaliczne
- ceramika budowlana, beton, włókna mineralne, szkło piankowe
Krystaliczne
- gips, wapno, klinkier portlandzki, cegła klinkierowa, kruszywo
Maszyny rozdrabniające:
Kruszarki:
- szczękowe, młotkowe, walcowe (kruszywa łamane, klinkier, wapno, gips), prętowe, kołognioty (cer. bud.)
Młyny:
- misowo-rolowe, kulowe, walcowe (do kilkadziesiąt μm - mat. wiążące)
Maszyny formujące:
Prasy:
- pasmowe, stemplowe (cer. bub., cegła silikatowa), wibroprasy (kostka brukowa, dachówka cem., rury beton.)
Inne urządzenia:
- wibratory, rolki obrotowe, formy do wyrastania mieszanki, formy do odlewania próżniowego
Dachówka ceramiczna jest lżejsza od cementowej i jest mniej wydajna.
Urządzenia cieplne:
Suszarnie:
- tunelowa, komorowa (ceramika), młyny susząco mielące (mat. wiążące)
Piece:
- tunelowe (ceramika), obrotowe (mat. wiążące), prażarki (gips), szybowe (wapno, wełna mineralna), piece z cyklonowymi wymiennikami ciepła (mat. wiążące przy prod. klink. portl.)
Urządzenia do odzysku ciepła:
- chłodniki planetarne (klin. portl.), chłodniki rusztowe, piece dwuszynowe (pr. wapna), cyklonowe wymienniki ciepła, piec tunelowy do wytwarzania ceramiki
Właściwości podstawowe:
- wytrzymałość na ściskanie i zginanie, nasiąkliwość, gęstość objętościowa, przewodnictwo cieplne, mrozoodporność, wodoszczelność, przesiąkliwość (dachówki), czas wiązania (mat. wiąż.), stałość objętości
Właściwości specjalne:
- odporność na korozję chemiczną, udarność, ścieralność, promienio-twórczość, paroprzepuszczalność, barwa (trwałość), podciąganie kapilarne, odporność ogniowa, porowatość, akustyczność.
Struktura:
a) budowa danej fazy (krystaliczna, amorficzna)
b) rodzaj faz
Mikrostruktura:
a) przekrój kryształów i polikryształów
b) porowatość (wielkość, kształt i objętość porów)
c) powierzchnia właściwa
Mikrostruktura wyrobów:
Morfologia składników fazowych:
- włókna, płytki, regularne (owalne)
Porowatość - rodzaj „porów”:
- zamknięte, otwarte (makropory, kapilary)
Rodzaje porów:
Według IUPAC:
- mikropory (d<2mm), mezopory (d=2-50mm), makropory (d>50mm)
Pory w stwardniałym zaczynie cement:
- mikropory - pory żelowe (d<2mm), małe pory kapilarne (d=2-50mm), duże pory kapilarne (d=50-1000mm), makropory (d>1000mm)
Najważniejsze właściwości mat. bud.
Cement:
- wytrzymałość, czas wiązania, stałość objętości
Spoiwa gipsowe:
- wytrzymałość, wsp. rozmiękania, czas wiązania, wsp. przewod cieplnego
Spoiwa wapienne:
- czas i temperatura gaszenia, barwa, stałość objętości
Cegła ceramiczna:
- wytrzymałość, gęstość objętościowa, mrozoodporność, wsp. przewod. ciepl.
Dachówka:
- wytrzymałość na zginanie, przesiąkliwość, mrozoodporność
Pustaki stropowe:
- wytrz. na zginanie, gęstość objęt.
Cegła wapienno-piaskowa:
- wytrzymałość, gęstość objętościowa
Zaprawa budowlana:
- właściwości reologiczne, przyczepność, współ. przewodnictwa cieplnego, trwałość, barwa (tynki)
Beton zwykły:
- wytrzymałość, trwałość
Beton komórkowy:
- gęstość obj., współ. przew. ciepl.
Beton lekki kruszywowy:
- gęstość obj. 1000-2000 kg/m3, współ. przew. cipln., wytrzymałość 2-50 MPa
Materiały izolacyjne:
- gęstość objętościowa 20,40,60 [kg/m3], wsp. przew. ciepln.<0,1 [W/mK], odporność ogniowa
Formy występowania mat. budowl.:
Półprodukt:
- mat. wiążące, włókna
Wyroby:
- betony, zaprawy, cegła ceramiczna, cegła wapienno-piaskowa, dachówka, pustaki stropowe, materiały izolacyjne
Stopień rozdrobnienia mat. budowl.:
Półprodukty:
- mat. wiążące 5-60 μm, kruszywo 0,125-63mm, włókna d=0,1-1mm
Stosowanie:
- budownictwo przemysł, komunalne, mieszkaniowe, specjalistyczne, materiały w ochronie środowiska.
Kierunki rozwoju:
- wzrost wytrzymałości, zwiększenie odporności na korozję, zmniejszenie współ. przew. ciepln., wykorzystanie surowców wtórnych, zmniejszenie zużycia energii i emisji gazów.
PRODUKCJA, WŁAŚCIWOŚCI I ZASTOSOWANIE WAPNA:
Produkcja wapna palonego:
- kopalnia, rozdrabnianie (łamacze młotkowe, szczękowe), sortowanie (50-150 mm), wypalanie (piece szybowe, obrotowe), sortowanie, mielenie (młyny), gaszenie na sucho
Surowce wapienne:
- wapień bardzo czysty >98% CaCO3
- wapień czysty 95-98% CaCO3
- wapień zwykły 90-95% CaCO3
- wapień ilasty 75-90% CaCO3
- margiel 25-75% CaCO3
Zanieczyszczenia:
- CaMg(CO3)2
- MgCO3 (MgO martwopalone, nie
reaguje z wodą)
- SiO2 (piasek - kwarc, ze skałą ilastą)
- Fe2O3 (minerał syderyt)
Piece do wypalania wapna:
- stosy, piece polowe (cegła), piec kręgowy, szybowy, obrotowy, modernizacja pieców szybowych, piece dwuszybowe Mearza
Reakcje w układzie heterogenicznym:
AB ↔ A + B ± Q
CaCO3 ↔ CaO + CO2
K=p CO2
Es=
s σsds
CaCO3↔CaO+CO2+2924kJ/kg wapnia
Asortymenty wapna:
- wapno palone (w bryłach, mielone)
- wapno gaszone (suchogaszone - hydrat, ciasto wapienne - dołowane)
Właściwości fizyczne wapna budowl.:
- stopień rozdrobnienia (analiza sitowa 0,2-0,09mm, powierzchnia właściwa), stopień białości, czas gaszenia 4-30', temp. gaszenia >60ºC, barwa, stałość obj., gęstość nasypowa <600 kg/m3
Temperatura gaszenia:
- niskotemperaturowe <40ºC
- średnia temperatura 40-55ºC
- wysoka temperatura 55-65ºC
- bardzo wysoka temperatura >65ºC
Czas gaszenia:
- szybkogaszące <10min.
- średniogaszące 10-30min.
- wolnogaszące 30-60min.
Proces gaszenia wapna:
CaO + H2O → Ca(OH)2 + Q
Q = 1160 kJ/kg CaO
VCa(OH)2 > VCaO
ΔV ~ 2-3,5 razy
- suchogaszone 5μm
- ciasto wapienne 1μm (ilość wody, temp. gaszenia, wydajność ciasta wapiennego, wielkość kryształów)
Proces twardnienia:
I etap - rozpuszczanie
II etap - koloidyzacja
III etap - krystalizacja
IV etap - karbonizacja
Zjawisko skurczu:
koloidy → peptyzacja → krystalizacja
Karbonizacja - na powierzchni warstwa węglanu wapnia
Etap koloidyzacji, mamy koloid i kryształy, kruszywo zmniejsza skurcz → piasek
Przebieg wiązania i twardnienia::
I Ca(OH)2 + H2O → Ca(OH)2 · nH2O
II Ca(OH)2 + CO2 → CaCO3
Zastosowanie wapna i kamienia wapiennego:
- budownictwo (zaprawy, beton ko- mórkowy, cegła wapienno-piaskowa), hutnictwo, chemia, rolnictwo (odkwa-szanie gleby, lasy), odsiarczanie gazów
Budownictwo:
- zaprawy (tynkarskie, murarskie), beton komórkowy (Unipol, PGS, cegła wapienno-piaskowa)
Wapno hydrauliczne:
MH 1,7-3,0-wapno silnie hydrauliczne
MH 3,0-4,5-wapno słabo hydrauliczne
Do tynku zewnętrznego, do zapraw, gdzie nie tynkujemy, nie produkuje się w Polsce, wytrzymałość 5MPa
Cement Morela:
Skład: MgO 65-70%
MgCl2 ∙ 6H2O 30-35%
Właściwości:
czas wiązania: początek >20 minut
koniec <6 godzin
Wytrzymałość:
28 dni 40-60 MPa
24 h 20-30 MPa
7 dni 35-55 MPa
Spoiwo odporne na korozję magnezową, materiał izolacyjny 300-600 kg/m3, λ~0,2 [W/mK], nie produkowany w Polsce.
SPOIWA GIPSOWE:
CaSO4 · 2H2O - max 200ºC rozkład do siarczanu półwodnego
Gazy do atmosfery:
- spoiwa gipsowe
CaSO4∙2H2O→CaSO4·1/2H2O+3/2H2
1 tona produktu - 0,2 tony H2O
- wapno palone
CaCO3 → CaO + CO2
1 tona produktu - 0,84 tony CO2
- cement
CaCO3 → CaO + CO2
1 tona produktu - 0,6 tony CO2
Rozmiękanie - wytrzymałość wyrobu nasączonego wodą do wytrzymałości materiału suchego.
Zużycie energii cieplnej:
a) spoiwa gipsowe (ilość ciepła 1250 kJ/kg spoiwa, paliwo umowne 43 kg/tonę spoiwa)
b) wapno
Całkowita ilość CO2:
- gips (1,0), wapno (7,9), cement (6,6)
Podział spoiw gipsowych:
- spoiwa gipsowe (gips półwolny)
- spoiwa anhydrytowe
- estrich gips
Surowce:
- naturalne (CaSO4 ∙ 2H2O, CaSO4)
- wtórne (gips z odsiarczania, fosfogips gips zanieczyszczony fosforem)
Podstawowe operacje:
- urobek surowca, rozdrabnianie, prażenie (200ºC), dojrzewanie (ujedno-rodnienie), mielenie, gotowy wyrób
Prażenie w prażarkach o pracy ciągłej lub okresowej, piece obrotowe → mie-szanina anhydrytu i gipsu półwodnego.
Proces w autoklawie 150ºC, kilka atmosfer lub dodawać np. CaCl2. Odmiana α - w formach ceramicznych, większa wytrz., nie prod. w Polsce
Termiczna analiza różnicowa:
1. wrzenie - związane z wodą
2. wrzenie - z wodą związaną większymi siłami
Podstawowe właściwości:
- czas wiązania, wytrzymałość (10-40 MPa), współczynnik rozmiękania, zmiany objętości (skurcz), pęcznienie, skurcz, gęstość pozorna (1000 kg/m3), przyczepność, współ. przewodności (0,3), ognioodporność, mikroklimat, podciąganie kapilarne, nasiąkliwość
Wytrzymałość gipsów półwodnych:
α β
-normalna 35%H2O 90%H2O
konsystencja
-czas wiązania 15-20 25-40
-wytrzymałość 45-55 6-15(20)
po wysuszeniu R
-współczynnik 0,50 0,30
rozmiękania
-wytrzymałość 6-11 1,3-4,5
na zginanie
Klasyfikacja spoiw wg ustaleń norm.
1. Spoiwa gipsowe półwodne:
- gips budowlany (gruboziarnisty, drobnoziarnisty)
- spoiwa gipsowe specjalne (gips szpachlowy, tynkarski, klej gipsowy)
Proces hydratacji gipsu półwolnego:
CaSO4∙1/2H2O+3/2H2O→CaSO4∙2H2
Rozpuszczalność gipsu półwolnego:
- po - 9 g/l, α - 6,5 g/l, CaSO4∙2H2O - 2 g/l, CaSO4 II - 3 g/l.
Ciepło twardnienia:
β - 4600 cal/mol
α - 4000 cal/mol
Kierunki rozwoju i badania:
a) spoiwa gipsowe - gips półwodny
Skład:
- udział αCaSO4·1/2H2O, reologia, udział włókien, domieszki, dodatki mineralne
Właściwości:
- czas wiązania, czas suszenia, współ. rozmiękania, skurcz, wytrzymałość, przyczepność
b) spoiwa anhydrytowe:
Skład:
- aktywatory (CaO, MgO, K2SO4, Na2SO4, dodatki mineral.), domieszki, dodatki mineralne (żużel), reologia
Właściwości:
- skurcz, wytrzymałość, ścieralność, wodoodporność
Aktywatory spoiw anhydrytowych:
- siarczan sodowy i potasowy, wapno palone lub suchogaszone, dolomit prażony, mielony granulowany żużel wielkopiecowy, siarczan glinowy
Proces wiązania i twardnienia:
CaSO4I+H2O→CaSO4∙2H2O
CaSO4II+Ca(OH)2+H2O→CaSO4·2H2O+Ca(OH)2
CaSO4II+K2SO4+2H2O→CaSO4∙2H2O+K2CaSO4
Zastosowanie spoiw anhydrytowych:
- materiały wykończeniowe, zaprawy, mieszanki tynkarskie, masy posadzk.
Spoiwa mieszane CEM V:
Cel:
- zwiększenie wodoodporności, modyfikacja mikrostruktury i
struktury, impregnacja wgłębna żywicami, pokrywanie tworzyw gipsowych powłokami ochronnymi
Rodzaje spoiw:
- gipsowo - cementowo - pucdanowe
- gipsowo - żużlowo - pucdanowe
- gipsowo - wapniowo - żużlowe
- gipsowo - wapniowo - pucdanowe
Przykładowe składy:
CaSO4·1/2H2O 50-70%
cement portlandzki 15-25%
dodatek pucdanowy 10-25%
Właściwości:
- przyrost wytrzymałości 20%, zwiększenie wodoodporności, zmniejszenie skurczu, rola obróbki cieplnej, nasiąkliwość 7-15%
Zastosowanie spoiw:
a) bardzo duże zużycie
- płyty gipsowo - kartonowe
- suche mieszanki tynkarskie
b) małe zużycie
- elementy ścienne wewnętrzne
- posadzki samopoziomujące
c) bardzo małe zużycie
- elementy ścienne zewnętrzne
- pianogips
PRODUKCJA I WŁAŚCIWOŚCI CEMENTU PORTLANDZKIEGO:
Produkcja cementu 1,5 mld ton/rok, Polska 11,0 mln ton/rok
Surowce do prod. klinkieru portlan.
Podstawowe surowce:
- wapienne CaCO3 (wysoki >44%CaO, niski <44%CaO, margiel naturalny 75% CaCO3)
- gliny, iły i łupki ilaste (illit K3Al4[Si9-yAl3O20](OH)4, montmorylonit Al3,33Me0,67[Si8O20](OH)4
- popioły lotne (CaO-C, Al2O3-A, SiO2-S, Fe2O3-F)
Surowce korygujące:
- surowce żelazonośne, krzemionkowe (popiół lotny 50% SiO2, 30% Al2O3; żużle hutnicze), mineralizatory i mikrododatki
Mineralizatory - katalizator, przejściowe fazy ułatwiające powstanie fazy właściwej. Mikro-dodatki - mają defektować strukturę.
Składniki niepożądane:
- dolomit CaMg(CO3)2, magnezyt Mg CO3, piasek, siarczany i siarczki, chlor
MgO - do 5% defektuje struktury
Piasek - należy do krzemianów szkieletowych, mało reaktywny, reakcja przebiega powoli.
Surowce ilaste - warstwowe
Siarczany i siarczki - anhydryt
Chlor - metoda mokra - chlor uciekał
- metoda sucha - zatężenie chloru, niskotopliwe związki zatykają układy piecowe, korozja stali. Z pieca robi się obejście w którym zatężany jest chlor.
Kryteria doboru surowców:
- pochodzenie geologiczne, skład che-miczny, zawartość wody, skład mine-ralny, zdolność do spiekania co 100ºC
Podstawowe moduły:
MN = 0,85 ÷ 0,95 (1,02)
moduł nasycenia
W jakim stopniu wapno zostało nasycone krzemionką, 100%
moduł krzemowy im większy tym więcej C3S, C2S
moduł glinowy, reguluje ilość powstających minerałów C3A C3AF
Podstawowe operacje technologiczne:
- wydobycie surowców (węglan wapnia, ilaste), rozdrabnianie, homogenizacja, korekcja, homoge-nizacja, mielenie i suszenie (młyny misowo-kulowe), homogenizacja, wypalanie, chłodzenie, magazyno-wanie klinkieru, mielenie klinkieru z gipsem, mielenie klinkieru z gipsem i dodatkami mineralnymi
Suszenie - gazy odlotowe z pieca, powietrze w procesie chłodzenia klinkieru
Zbiornik buforowy: homogenizacja
Wypalanie - spiekanie z udziałem fazy ciekłej, piec obrotowy do syntezy minerałów. Szybkość chłodzenia zabezpiecza rozrost kryształów.
Fałszywe wiązanie cementu - w procesie mielenia→ciepło, może nastąpić odwodnienie gipsu 100ºC →półwodny, w betonie szybko zwiąże.
Przygotowanie paliwa →węgiel zmielić, mieszanina wybuchowa
Podstawowe strefy przy syntezie klinkieru portlandzkiego:
- podgrzewanie(oddawanie wody z miner.ilastych rozkład dolomitu i magnezytu), dekarbonizacja (kalcynacja) 700-900ºC, strefa reakcji egzotermicznych (fazie stałej, w fazie ciekłej), chłodzenie (chłodniki rusztowe, planetarne)
Powietrze do spalania paliw:
- Pierwotne, wtórne
20-200 oC utrata wody fizycznie związanej
200-500 oC podgrzewanie
500-800 oC rozkład minerałów ilastych
700-900 oC rozkład węglanów
~ 800 oC początek syntezy CA,C2F,C2S
800-900 oC 12CaO∙7Al2O3(C12A7)
900-1100 oC powstawanie i rozkład gelenitu (C2HS) początek powstania C3A, C4AF, zawartość CaO max.
1100-1200 oC utworzenie całkowite C3A, C4AF, C2S osiąga max.
1260 oC utworzenie fazy ciekłej
1260-1450 ºC krystaliczny C3S, spadek zawartości wolnego wapna
Proces powstawania minerałów klinkierowych:
Faza stała
βC2S belit, C4AF, C3A) <40%
Faza ciekła
C3S alit, CaOw, MgOw
5% MgO, 4% - fazy mogą wchłaniać dodatkowo magnez, piec obrotowy - 90m długość, opony - do 20% paliwa, metale ciężkie polepszają jakość
Zużycie ciepła - metoda sucha:
- teoretyczne - 2000kJ/kg
rozchód, przychód
- praktyczne - 3000kJ/kg
straty z gazami, straty z klinkierem, straty przez agregaty cieplne
- sprawność cieplna
- metoda mokra η ≈ 30%
Wpływ wybranych parametrów na czas syntezy klinkieru:
- skład chemiczny surowców, skład fazowy, rodzaj urządzeń współpracujących, rola fazy ciekłej(pierścienie), stopień rozdrobnienia, mineralizatory, rola alkaliów(pierścienie), popiół paliwa(absorbowany przez surowiec)
Zmiana paliwa → korygować skł.chem
Skład chemiczny klinkieru:
CaO 62-70%, SiO2 21-24%, Al2O3 4-8%, Fe2O3 2-4%, MgO <5%, (TiO2, 2%MnO2, P2O5)<3%, (Na2O,K2O) <1,5%
Skład mineralny:
C3S 40-70%, βC2S 15-40%, C4AF 5-15%, C3A 3-15%, CaOw <1,5%, MgOw <1,0%, (Na2SO4, K2SO4, CaSO4) - zakłócają proces wiązania.
Mielenie klinkieru - wyłuskiwanie pojedynczych kryształów.
Odmiany polimorficzne:
Ca2[SiO4]·CaO - alit
- heksagonalna > 1070 oC
- 3 jednoskośne 1050 oC - 980 oC
- 3 trygonalne 920 oC - 120 oC
Alit w klinkierze (odmiana):
- jednoskośna
- rzadziej heksagonalna i trójskośna
Odmiany polimorficzne:
Ca3Al2O6(C3A)
- regularna <1,9% Na2O
- rombowa 3,7 - 4,6% Na2O
- mieszanina regularnej i rombowej
Domieszki izomorficzne w fazach klinkierowych:
C3A - 13%, C4AF - 11%, C2S - 6%, C3S - 4%, im więcej alkaliów - szybkość hydratacji spada.
Podstawowe własności cementów:
- wytrzymałość na ściskanie (zaprawa o zdef. stosunku W/C 0,50, cement do piasku 1:3, woda,warunki dojrzewania zaprawy, po jakim czasie 2,7,28 dni)
- czas wiązania, stałość objętości, powierzchnia właściwa (ciepło hydratacji - naprężenia termiczne), plastyczność (ilość dodanej wody)
Czas wiązania- jak szybko przechodzi z fazy plastycznej w stałą.
Stałość objętości - metody przyspieszonej reakcji
Właściwości specjalne:
- ekspansja (świadome doprowadz. do wzrostu objętości), odporność na korozję chemiczną, małe ciepło twardnienia (C3S-405, C3A-590, βC2S-63 [J/g], duże wytrzymałości początkowe (2 dniowe powyżej 10 MPa), mała zawartość alkaliów
(Na2O + K2O) nie więcej niż 1,5%
Wpływ niektórych czynników na wytrzymałość:
- przekrój kryształów alitu, dodatki akcesoryczne, skład mineralny klinkieru, stopień rozdrobnienia (wielkość ziaren - 0-60 μm) - I frakcja 0-5, II 5-20, III 20-40, IV 40-60, V>60
Czynniki wpływające na czas wiązania
- skład mineralny klinkieru portl., powierzchnia właściwa, ilość dodawa-nego regulatora czasu wiązania (gips wydłuża), rodzaj i ilość dodawanych dodatków mineralnych - wydłuża.
Stałość objętości:
- zawartość wolnego CaO
CaO+H2O→Ca(OH)2
- zawartość peryklazu MgO
MgO+H2O→Mg(OH)2 (wzrost obj. wodorotl. nast. po związaniu zaprawy)
Kryteria podziału:
- wytrzymałość na ściskanie (począt-kowa, końcowa), skład mineralny, stosowane dodatki min., barwa, zmia-ny obj., ciepło twardnienia, czas wią-zania, zużycie energii, rodzaj klinkieru
Wytrzymałość na ściskanie:
Klasy wytrzymałości 32,5; 42,5; 52,5
Normalnie twardniejące RS - 7, 28 dni
Szybkotwardniejące RS - 2, 8 dni
Rodzaj dodatków mineralnych:
- granulowany żużel wielkopiecowy S, pucolana naturalna P, pucolana prze-mysłowa Q, popioły lotne (krzemion-kowy N, wapienny W), kamień wapienny l,u, pył krzemionkowy D, łupek palony T, żużle, włókna, piaski
Hydratacja faz klinkierowych:
2C3S+4H→C3S2H+3CH+Q
β2C2S+2H→C3S2H+CH+Q
2C3A+21H→C2AH8+C4AH13+Q
C3A+6H→C3AH6+Q
C4AF+21H→C2(AF)H8+C4(AF)H13+Q
C3A+CaSO4·2H2O+26H→C3A∙3CaSO4·32H2O
C3A+CaSO4∙2H2O+12H→C3A·CaSO4∙12H2O
Proces hydratacji cementu:
- chemisorpcja wody na powierzchni ziaren I etap, okres indukcji II etap, okres przyspieszenia reakcji chemicznej III etap, czas spowolnienia reakcji chemicznej IV etap
III etap - 28 dni
Zewnętrzna warstwa c/s > 2,0
Wewnętrzna warstwa c/s < 2,0
Produkty hydratacji cementu:
- żelowe (żel CSH, CH)
- submikrokrystaliczne CH, CSU
- krystaliczne C2AH8, C4AH19, C3AH6, C3A·3CS∙32H, C3A·CS∙12H, CH
- w obrębie fazy CSH wyróżnia się:
CSH I - forma włóknista, tworzy pomosty pomiędzy ziarnami, daje efekt wiązania, CSH II - sieć włókien tworzących siatkę, tzw. plaster miodu, CSH III - cząsteczki o nieregularnych zarysach, CSH IV - ściśle upakowane skupienia ziaren, powstałe w miejscu ziaren wyjściowego materiału.
Fałszywe wiązanie cementu:
I etap CaSO4·1/2H2O
podczas mielenia (> 100ºC)
II etap - przygotowanie mieszanki betonowej lub zaprawy
CaSO4∙1/2H2O+11/2H2O→CaSO4·2H2
III etap - rozpuszczanie się gipsu podczas twardnienia
Stwardniały zaczyn cementowy po 1 roku (w/c=0,5)c
Klinkier 6%obj, Ca(OH)2 11%obj, xCaO∙ySiO2·nH2O 37%obj, CaCO3 1% obj, C3(AF)∙CaSO4·12H2O 15%obj, pory 31%obj.
Rodzaj porów:
- pory żelowe d<10nm, mikropory (kapilarne małe 10<d<50nm, kapilarne duże 50<d<100nm), makropory (małe 1000<d<100nm, duże d>1000nm),kszt porów (kuliste, walcowe, elipsoidalne)
Mikrostruktura zaczynu a właściwości:
- makropory (wytrz, przepuszczalność)
- pory kapilarne (wytrzymałość, przepuszczalność, skurcz, pełzanie)
- pory żelowe (skurcz, wytrzymałość)
Zastosowanie:
- prefabrykacja betonowa, w warun-
kach obniżonych temp., budownictwo w systemie szalunków ślizganych, be-tony wysoko wytrz. (R>60 MPa), bu-downictwo drogowe i stosowane, kolorowe zaprawy tynkarskie, betony o zwiększonej odporn. na siarczany (ce-ment C3A), budownictwo hydrotechn
Rodzaje dodatków mineralnych:
- hydrauliczne, pucolanowe (naturalne, sztuczne, popioły lotne), obojętne (piasek, kamień wapienny)
Cement z dodatkami mineralnymi:
- kształtować właściwości, oszczędzić zawartość klinkieru - mniej surowca, Ca(OH)2 jest podatny na korozję - niszczenie betonu, duże wydajności, posadzki przemysłowe
Trwałość betonu:
- właściwy dobór składników, prawi-dłowa technologia, pielęgnacja i czas dojrzewania, oddziaływanie środowisk korozyjnych, obciążenia mechaniczne stałe i zmienne, konserwacja.
Rodzaje cementów z dodatkami:
CEM II A, B (25 i 35%) żużlowy
CEM III A, B (65, 80, 95%) hutniczy
CEM IV A, B (35 i 55%) pucdanowy
CEM V A, B (60 i 80%) wieloskładnik
A, B, C - ilość składników
S - granulowany żużel wielkopiecowy
V - popioły lotne krzemionkowe
W - popioły lotne wapienne, L-wapień
P - pucowana naturalna, Q - sztuczna
T - łupek palony,D-pył krzemionkowy
Co to jest efekt pucolanowy?:
I ilość fazy szklistej, II zawartość aktywnego SiO2 Al2O3 Fe2O3, III reak-cje chemiczne pod wpływem Ca(OH)2
SiO2+Ca(OH)2+H2O→CSH
Al2O3+Ca(OH)2+SiO2+H2O=C3AxSyH
Fe2O3+………..
Klasy cementów:
CEM II 32.5; 42.5 i 52.5 N i R
CEM III 32.5; 42.5 i 52.5 N i R
CEM IV 32.5; 42.5 N i R
CEM IV 32.5; 42.5 N
Skład chemiczny popiołów lotnych:
- popiół krzemianowy, krzemianowo-glinowy, wapniowy, z suchego odsiarczania, z fluidalnego spalania (850ºC) dobra aktywność, zawierają anhydryt - nie może być wprowadzany
Skład fazowy popiołów lotnych krzemionowych:
- faza szklista 50-70%
- faza krystaliczna (kwarc 4-10%, mulit 5-20%, magnezyt 6-10%, ……..)
Właściwości fizyczne:
- masa właściwa 2,1-2,4 g/cm3
- powierz. właściwa 2000-4000 cm2/g
Radioaktywność popiołów lotnych:
Dopuszczalny poziom radioaktywności dla popiołów lotnych określono w instrukcji 234/95 ITB.
Współczynnik f1 obliczono ze wzoru:
f1=0,00027Sk+0,00027Srz………
Cementy zawierające krzemionkowe popioły lotne:
CEM II/A-V, CEM II/B-V, CEM II/A-Mx, CEM II/B-Mx, CEM V/A-Mxx, CEM V/B-Mxx
Wymagania dla popiołów lotnych:
- udział strat prażenia max 5,0% (do-puszcza się popiół lotny w udziale strat prażenia 5-7% pod warunkiem spełnie-nia wymagań dla zaprawy lub betonu)
- udział reaktywnego CaO max 10%
- udział wolnego CaO max 1,0%
Dodatek popiołu lotnego powoduje wydłużenie początku i końca czasu wiązania. Przyrost wytrzymałości ujawnia się po 90, 180 dniach.
Ciepło twardnienia - rozłożenie wydzielania ciepła w czasie
Wodoszczelność betonu:
CEM I 12,6; CEM II 9,4
Skład mieszanki betonowej:
CEM II/A-V 380, piasek 470, kruszy-wo łamane 1400, woda 143 [kg/m3], w/c 0,30
Granulowany żużel wielkopiecowy:
zawartość fazy szklistej >67% (90%)
zawartość CaO+MgO+SiO2≥67 (85%)
moduł
(1,25)
Żużel gelenitowy:
CaO 40.87; SiO2 37.23; Al2O3 21.90
Cement gelenitowy:
CaO 47,5-54; SiO2 15-18; Al2O3 31-34
Produkty hydratacji:
C2ASH8, CAH10, C2AH8, AH3, C3AS3-C3AH6, w/c=0.4, porowatość <10%
Ciepło twardnienia wg NE:
- cement o umiarkowanym cieple twardnienia MH<320 J/g
- cement o małym cieple LH<270 J/g
- cement o b. małym cieple WHL<220
Wzrost zawartości żużla-spadek ciepła twardnienia. Ciepło można regulować powierzchnią właściwą. Skurcz zapraw zawierających żużel jest niższy.
Składniki stwardniałego zaczynu nieodporne na korozję siarczanową:
Ca(OH)2, C2AH8, C4AH13, C3AH6, C2(AF)H8, C4AF(H13), C3(AF)H6, C3A∙3CaSO4·32H2O
Rozpuszczalne produkty hydratacji cementu:
Ca(OH)2 - 1,2 g/l; Ca(HCO3)2 - 12 g/l; CaSO4∙2H2O - 2 g/l
Zalety i wady CEM II - CEM V:
Zalety: duża odporność na korozję chemiczną, małe ciepło twardnienia, mniejszy skurcz; Wady: konieczność napowietrzania, małe przyrosty wytrz. początkowej, bardzo pielęgnacja (do 7 dni), brak betonowania poniżej 10ºC
Kierunki rozwoju technologii betonu
Właściwości skał:
- wytrz. na ściskanie ~300 MPa, poro-watość <1,5%, zmiany objętości, odpo-rność na korozję chemiczną i fizyczną
Kryteria podziału betonów:
- gęstość objętościowa, przewodnictwo cieplne, wytrzymałość na ściskanie
Gęstość objętościowa:
- ciężkie >2800 kg/m3
- zwykłe 2000-2600 kg/m3
- lekkie 300-2000 kg/m3
kruszywowe 700-2000 kg/m3
komórkowe 300-700 kg/m3
Wytrzymałość - izolacyjność:
- konstrukcyjne >10 MPa B7,5 - B50
- izolacyjno-konstrukcyjne B30 - B10
- termoizolacyjne <0,175 W/mK, do B50, BWW B50-B100, BBWW>B100
Właściwości betonu:
- wytrz, wodoszczelność, nasiąkliwość, mrozoodporność, skurcz, pełzanie, ścieralność, udarność, odporność na korozję chemiczną
Klasy betonu:
Zwykłego: C10, C15, C20, C25, C30, C37, C45, C50, C55, C60, C67, C75, C85, C95, C105, C115.
Lekkiego: L9, L13, L18 ……. L88
Gęstość betonu:
Zwykłego: 2000-2600 kg/m3
Lekkiego: 800-2000 kg/m3
D10, D12, D14, D16, D18, D20
Podstawowe operacje technologiczne:
- projektowanie składu, mieszanie składników, transport mieszanki betonowej, formowanie konstrukcji, dojrzewanie (naturalne, przyspieszone)
pielęgnacja betonu
Właściwości mieszanki betonowej:
- konsystencja, urabialność, zachowa-nie właściwości w czasie,jednorodność
Słabe strony wytrzymałości betonu:
- wytrz. na rozrywanie Rr 6-15% Rc
- na zginanie Rg 6-16% Rc
- moduł sprężystości Eo=2,7-4·102MPa
Metody polepszenia właściwości:
żelbet, strunobeton,zbrojony włóknami
Niszczenie betonu - zmniej. trwałości
- korozja chemiczna i/lub fizyczna, elektrochemiczna, biologiczna
Sposoby ochrony przed korozją:
- wielkość w/c, min. ilość cementu, rodzaj cementu, min. wytrz., min. ilość powietrza, właściwości kruszywa, system kontroli
Trwałość betonu:
- właściwy dobór składników, prawi-dłowa technologia, pielęgnacja i czas dojrzewania, oddziaływanie środowisk korozyjnych, obciążenia mechaniczne stałe i zmienne, konserwacja
Szczelność betonu:
- stosunek ilości spoiwa do powierzchni właściwej kruszywa, stosunek wodno-spoiwowy, właściwości reologiczne mieszanki betonowej, zagęszczanie, warunki pielęgnacji (temp., wilgotność, czas)
Zmiany jakościowe mieszanki beton.:
- segregacja ziaren kruszywa, zmiana współczynnika w/c, zachowanie właś-ciwości reologicznych, pogorszenie zdolności (do pompowania, zagęszcz.)
Dlaczego wprowadzono różne wilgotności powietrza?:
- zmienny stopień karbonatyzacji, krystalizacja bezwodnych uwodnionych związków chemicznych w porach betonu, różny stopień dyfuzji gazów, szybkość odparowania wody
Transport cieczy i gazów w głąb beton
- migracja roztworu do wnętrza betonu (ciśnienie zewnętrzne, podciąganie kapilarne, absorpcja), dyfuzja jonów (gradient stężenia, grubość warstwy), migracja roztworu na zewnątrz - ciśnienie osmotyczne)
Czynniki mikrostruktury wpływające na trwałość betonu:
- rodzaj i ilość gazów, budowa strefy przejściowej kruszywo - zaczyn
Ekspansywne produkty:
CaSO4∙2H2O, C3A∙sCaSO4∙32H2O, C3A∙CaSO4∙12H2O, MgO∙Mg(OH)Cl, CaO∙CaCl2∙2H2O, Na2SO4∙10H2O, MgSO4∙7H2O
Wielkość naprężeń rozciągających:
C3A∙3CaSO4∙32H2O ~70 MPa, CaSO4 ∙2H2O ~110 MPa, Na2SO4∙10H2O ~1000 MPa, MgSO4∙7H2O ~60 MPa
Przekształcenie produktów hydratacji w nowe fazy:
CSH+CaCO3+CaSO4+H2O→CaSiO3∙CaSO4+CaCO3∙15H2O
CSH+MgSO4+H2O→CaSO4∙2H2O+ Mg(OH)2+SiO2 aq
Klasy zagrożenia betonu korozją:
- nie występuje, karbonatyzacja, chlorki pochodzące z wody morskiej XS, chlorki w strefie śródlądowej XD, ujemne temperatury,agresja chemiczna
Korozja stali:
- pH betonu ≥ 11,8 (brak korozji)
- pH betonu 9-11,8 (utrata warstwy pasywacyjnej Fe2O3 Fe(OH)2, 2-5mm)
- ph betonu <9 (korozja stali)
Czynniki wpływające na zmianę pH:
- karbonatyzacja, działanie chlorków, gazów SO2 SO3, siarczanów
Intensywność korozji stali w betonie:
- szerokość rozwarcia rys, częstość występowania rys, rodzaj i stężenie środowiska korozyjnego, ubytek korozyjny stali.
2