Opracowanie wyników do ćwiczenia nr 1: Drgania harmoniczne sprężyny
Wyznaczanie współczynnika sprężystości metodą statyczną:
Nr ciężarka |
Waga [g] |
Nr ciężarka |
Waga [g] |
1 |
117,2 |
6 |
90,6 |
2 |
115 |
8 |
80,6 |
3 |
116.2 |
12 |
110,8 |
4 |
51,8 |
16 |
159 |
5 |
115,6 |
|
|
Położenie końca nieobciążonej sprężyny :
Sprężyna cienka: 15,6 cm sprężyna gruba: 17,2 cm
Wychylenie sprężyny po obciążeniu:
Sprężyna cienka: sprężyna gruba:
Nr ciężarka |
Wychylenie [cm] |
||
1 |
0.245
|
||
1+4 |
0,353
|
||
8 |
0,17 |
||
12 |
0,233
|
||
16 |
0,332 |
||
Nr ciężarka |
Wychylenie [cm] |
||
1+5 |
9,2 |
||
1+2+5 |
15,4 |
||
1+2+4+5 |
15,1 |
||
9 |
4,1 |
||
16 |
6.4
|
Wychylenie obliczyliśmy na podstawie wzoru W=d1-d2 gdzie d1 to długość sprężyny po obciążeniu a d2 to dlugość sprężyny nie obciążonej.
Ze wzoru F=ma obliczamy siłę ciężkości działającą na ciężarek.
F=ma |
Nr ciężarka |
1,149732 |
1 |
1,65789 |
1+4 |
0,790686 |
8 |
1,086948 |
12 |
1,55979 |
16 |
Sprężyna cienka: Sprężyna gruba:
F=ma |
Nr ciężarka |
2,283768 |
1+5 |
3,411918 |
1+2+5 |
3,920076 |
1+2+4+5 |
0,888786 |
9 |
1,55979 |
16 |
Za pomocą metody najmniejszych kwadratów dopasowaliśmy proste do punktów wykresu .
Proste te maja równania:
Y=26,19185x -0,093355 cienka sprężyna -->k=26,19185[kg/s^2] b = -0,093355
Y=4,700973x-0,00356 gruba sprężyna -->k=4,700973[kg/s^2] b = 0,00356
Wystąpienie współczynników b dla obydwu sprężyn spowodowane jest niepewnością pomiaru wynikającą z
niedokładności przyrządów pomiarowych.
Niepewność wyliczenia współczynnika sprężystości k dla obydwu sprężyn wyliczyliśmy ze wzoru :
Dla sprężyny cienkiej σk= 0,165 [kg/s^2]
Dla sprężyny grubej σk=0,16[kg/s^2]
2. Wyznaczanie współczynnika sprężystości metodą dynamiczną:
Waga sprężyny cienkiej: 35g Waga sprężyny grubej: 88g
Masa Odważnika [kg] |
Czas 20 wahnięć [s] |
T^2 [s^2] |
||
0,159 |
9 |
0,2025 |
||
0,169 |
10 |
0,25 |
||
0,2328 |
11 |
0,3025 |
||
0,2846 |
12 |
0,36 |
||
0,3478 |
13 |
0,4225 |
||
Masa Odważnika [kg] |
Czas Wahnięć [s] |
T^2 [s^2] |
||
0,1108 |
21 |
1,1025 |
||
0,0906 |
20 |
1 |
||
0,0806 |
19 |
0,9025 |
||
0,1172 |
22 |
1,21 |
||
0,169 |
24 |
1,44 |
Za pomocą metody najmniejszych kwadratów dopasowaliśmy proste do punktów wykresu .
Proste te maja równania:
Y= 1,083447x + 0,036378 - sprężyna cienka, a = 1,083447 ,b= 0,036378
Y= 5,955095x + 0,279779 - sprężyna gruba, a = 5,955095 , b= 0,279779
Wystąpienie współczynników b dla obydwu sprężyn spowodowane jest niepewnością pomiaru wynikającą z
niedokładności przyrządów pomiarowych.
K obliczamy ze wzoru :
A niepewność wyliczenia k wyliczamy ze wzoru :
Dla sprężyny cienkiej :
k= 36,43775, a σk = 4,910174
A dla sprężyny grubej:
k=6,629341, a σk=0,296117
Jak widać wyniki te różnią się znacznie od wyników otrzymanych metoda statyczna. Wyniki otrzymane metoda dynamiczna są obarczone większą niepewnością spowodowaną głównie niedokładnością użytego stopera(∆T=1s), oraz refleksem mierzącego (ok. 0,2s). Do wyliczenia współczynnika sztywności użyjemy współczynnik k otrzymany metodą statyczną.
3.Wyznaczenie modułu sztywności materiału sprężyny.
|
Sprężyna miedziana |
Sprężyna metalowa |
r |
0.455mm |
0,545 mm |
d |
0.91 mm |
1,09 mm |
R |
5.65 mm |
14,8 mm |
D |
11,3 mm |
29.6 mm |
n |
158 |
127 |
r - promień drutu sprężyny
R - promień zwoju sprężyny
d - średnica drutu sprężyny
D - średnica zwoju sprężyny
n - liczba zwojów
Sprężyna cienka: Sprężyna gruba:
G=69659926196 [Pa] G=87750703356[Pa]
∆G=4127864009 [Pa] ∆G=4700983237[Pa]
Współczynnik G obliczyliśmy ze wzoru :
Niepewność wyliczenia współczynnika sztywności G obliczyliśmy z metody różniczki zupełnej: