2201


SPRAWOZDANIE Z ĆWICZENIA NR 15

„DRGANIA MASY ZAWIESZONEJ NA SPRĘŻYNIE”

POMIARY

Dokładność pomiaru amplitudy: 0,001m

Dokładność pomiaru czasu: 0.2s

Długość sprężyny bez ciężarków: 22,7cm

Długość sprężyny z ciężarkiem 50g:39,5cm

Sprawdzenie izochronizmu drgań:

Amplituda drgań

[cm]

Czas 20tu drgań

[s]

1

22,60

2

22,57

3

22,46

4

22,61

5

22,56

22,81

22,81

22,65

22,30

22,31

6

22,54

7

22,68

8

22,49

9

22,63

10

22,52

Wyznaczanie współczynnika sprężystości:

Masa ciężarka [g]

pierwszy pomiar [cm]

drugi pomiar [cm]

10

26,2

26,2

20

29,5

29,5

30

32,8

32,8

40

36,2

36,2

50

39,5

39,5

60

42,9

43,0

70

46,3

46,3

80

49,6

49,6

90

53,0

53,0

100

56,3

56,3

1

Zależność okresu drgań od masy obciążającej sprężynę

Amplituda drgań [cm]

Czas dwudziestu drgań [s] dla kolejnych mas ciężarków

90g

80g

70g

60g

50g

40g

1

26,62

25,60

24,59

23,59

22,53

21,13

2

26,54

25,69

24,63

23,38

22,44

21,25

3

26,53

25,47

24,60

23,50

22,46

21,25

4

26,84

25,81

24,69

23,50

22,34

21,28

5

26,72

25,62

24,69

23,31

22,47

21,37

6

26,69

25,69

24,75

23,65

22,53

21,28

7

25,34

24,66

23,59

22,40

21,25

8

25,62

24,69

23,72

22,53

21,25

9

56,25

24,62

23,34

22,37

21,28

10

25,75

24,78

23,69

22,47

21,28

Odważnik o masie mx:

Długość sprężyny : 39,7cm

Czas 20tu drgań dla amplitudy 1cm : 22,59s

4cm : 22.41s

Wniosek : mx=50g

OPIS DOŚWIADCZENIA:

Na szalce sprężyny położyłam odważnik 50g i zmierzyłam odchylenie sprężyny. Następnie rozciągałam sprężynę kolejno o 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8,9 i 10 cm i mierzyłam czas 20 drgań. Tak samo postąpiłam dla mas 40g, 60g, 70g, 80g, 90g i 100g. Dla 90g i 100g zabrakło skali na centymetrze. Dodatkowo zanotowałam wydłużenie sprężyny w położeniu równowagi dla mas od 10 do 100 g. Na zakończenie wykonałam pomiary dla ciężarka o nieznanej masie.

2

OPIS TEORETYCZNY:

SIŁA SPRĘŻYSTOŚCI:

Jest to siła zmienna, zależy bowiem od położenia luźnego końca sprężyny, dążąca do przywrócenia stanu nieodkształconego sprężyny.

Odkształcenie ciała stałego jest proporcjonalne do przyłożonej siły. Dla sprężyny wydłużonej o x odkształcenie jest dodatnie, dla ściskanej o x - ujemne. Prawo to jest spełnione dla małych odkształceń i nosi nazwę PRAWA HOOKE'A. Dla sprężyny można je zapisać: F=kx, gdzie k jest charakterystycznym dla danej sprężyny współczynnikiem sprężystości.

Zgodnie z zasadą dynamiki Newtona sprężyna działa na ciężarek z siłą równą co do wartości naciskowi ciężarka lecz o przeciwnym zwrocie: Fs=-kx. Pionowa zawieszona sprężyna będzie więc w równowadze, gdy mg-kx0=0, więc wydłużenie w stanie równowagi wynosi 0x01 graphic
.

DRGANIA CIĘŻARKA NA PIONOWO ZAWIESZONEJ NIEWAŻKIEJ SPRĘŻYNIE:

Gdy ciężarek znajduje się w równowadze, więc mg-kx=0, to porusza się on z przyspieszeniem 0x01 graphic
. Więc równanie ruchu ma postać

Ma=mg-kx =>

0x01 graphic
=>

0x01 graphic
a 0x01 graphic
, więc 0x01 graphic

Określając wychylenie ciężarka z położenia równowagi (x-x0) jako z otrzymujemy:

0x01 graphic

Jednocześnie z ruchu drgającego mamy z=Acos(ωt+φ), gdzie A jest maksymalnym wychyleniem, a ω jest równa 0x01 graphic
i jest to częstość kołowa, natomiast φ to faza początkowa drgania.

Okres wynosi : 0x01 graphic

A i φ zależą od warunków początkowych, natomiast T nie jest zależny od amplitudy. Nazywa się to IZOCHRONIZMEM DRGAŃ i wynika z liniowej zależności między siłą Fs a wydłużeniem x sprężyny.

DRGANIA CIĘŻARKA NA SPRĘŻYNIE O REALNEJ MASIE.

Ruch jest podobny do z=Acos(ωt+φ), ale okres jest dłuższy i wynosi: 0x01 graphic
jest on taki, jak gdyby ciężarek miał masę 0x01 graphic
. Po podniesieniu do kwadratu otrzymujemy: 0x01 graphic

3

Wyprowadzenie wzoru 0x01 graphic
:

zasada zachowania energii całkowitej: Ecałk=Epot+Ekinet=const

*energia potencjalna # energia sprężysta odkształconej sprężyny

# energia potencjalna grawitacyjna

-en. sprężysta 0x01 graphic
(dla nieodkształconej sprężyny wynosi 0)

-en. grawitacyjna przy odkształcaniu sprężyny maleje (bo ciężarek znajduje się coraz bliżej ziemi). Dla sprężyny nieważkiej:

EpG=-Px

gdzie P to ciężar masy na sprężynie (P= mg=kx0)dla sprężyny ważkiej

EpG=-Pefx=-kxrx,

gdzie Pef to ciężar efektywny Pef=kxr

xr to wydłużenie sprężyny pod wpływem masy własnej i ciężarka w położeniu równowagi

-en. potencjalna całkowita wynosi więc

Epc=-kxrx

*energia kinetyczna# energia kinetyczna ciężarka

# energia kinetyczna sprężyny

-en. kinetyczna ciężarka: 0x01 graphic

-en. kinetyczna sprężyny: 0x01 graphic
, gdzie

v- prędkość ciężarka,

ms- masa sprężyny y- długość elementu sprężyny o masie dms

L- długość sprężyny

0x01 graphic
,

y- odległość elementu od punktu zawieszenia

v- prędkość elementu masy sprężyny

0x01 graphic
,

0x01 graphic
-masa elementu sprężyny

dy- długość elementu sprężyny

en. kinetyczna całej sprężyny 0x01 graphic

z zasady zachowania energii otrzymujemy: 0x01 graphic

różniczkujemy względem czasu:0x01 graphic
, dla z=x-xr: 0x01 graphic

4

i z=Acos(ωt+φ) 0x01 graphic
=> 0x01 graphic

OPRACOWANIE WYNIKÓW:

3.1

Należy wykazać, ze okres drgań nie zależy od amplitudy. W tym celu obliczam średni okres drgań ciężarka o masie 50g dla amplitudy 5 cm.

(22,81+22,81+22,65+22,30+22,31):5=22.576s.

Maksymalne odchylenie od średniej- 22,30s(różnica wynosi 22,576-22,30=0,273s).

Dla innych amplitud powinny więc mieścić się w przedziale 22,30-22.85, i tak rzeczywiście jest- przedział ten to 22,46-22.68.

3.2

Ciężar FG ciężarków na szalce : 0x01 graphic

Masa [g]

Ciężar [N]

10

0,0981

20

0,1962

30

0,2943

40

0,3924

50

0,4905

60

0,5886

70

0,6867

80

0,7848

90

0,8829

100

0,981

Wydłużenie sprężyny[cm]

3,5

6,8

10,1

13,5

16,8

20,25

23,6

26,9

30,3

33,6

Fi=kxi => k=Fi/xi

K1=2,803

K2=2,885

K3=2,914

K4=2,906

K5=2,93

K6=2,907

K7=2,909

K8=2,917

K9=2,914

K10=2,919

kśr=(k1+k2+…k10):10=2,900x01 graphic

5

3.3

Średni okres dla wszystkich ciężarków: masa obciążenia: mi+17,9g:

m=90g => T=26,66s/20 = 1.33s => T2= 1,77 s2 107,9g

m=80g => T=25,61s/20 = 1,28s => T2= 1,64 s2 97,9g

m=70g => T=24,67s/20 = 1,23s => T2= 1,51 s2 87,9g

m=60g => T=23,53s/20 = 1,17s => T2= 1,37 s2 77,9g

m=50g => T=22,55s/20 = 1.13s => T2= 1,28 s2 67,9g

m=40g => T=21,27s/20 = 1,06s => T2= 1,13 s2 57,9g

m=xg => T=22,5s/20 = 1,125s => T2= 1,26 s2

wartość nieznanej masy wynosi 50g.

wartość T2 przy zerowej masie obciążenia (m=0) : B=136 s2 (wyliczona)

B=130 s2 (odczyt z wykresu)

Wartość współczynnika kierunkowego prostej: A=13,6 m/N (wyliczona)

A=5,3 m/N (odczyt z wykresu)

Sprawdzenie czy udział masy sprężyny jest równy 0x01 graphic
:

0x01 graphic
=>

Dla masy ciężarka 90 g : 0x01 graphic
= 1,469+0.331=1,80

Na podstawie powyższego wyniku można stwierdzić, że udział masy sprężyny w łącznej masie wynosi 1/3.

WNIOSKI:

Na podstawie doświadczenia można wywnioskować, że okres drgań nie jest zależny od amplitudy, a jedynie od masy ciężarka i własności danej sprężyny. Potwierdza to słuszność teorii o izochronizmie drgań. Dodatkowo dowiedzione zostało, ze udział masy sprężyny w ogólnej masie obciążającej wynosi 1/3, co należy brać pod uwagę badając każdy ruch harmoniczny- błędne jest zakładanie nieważkości sprężyny.

Nieznaczne odchylenia wartości czasu 20 wahnięć spowodowane są czasem reakcji przeprowadzającego doświadczenie i są nie do uniknięcia przy pomiarze manualnym.

6



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
2201
2201
2201
KKK 371, 372, 2201 2206, 2331 2350, 2360 2365
001 Wstepid 2201 Nieznany (2)
2201
Komentarz do rozporządzenia Rady (WE) nr 2201 2003 dotyczącego jurysdykcji oraz uznawania i wykonywa
API RP 2201

więcej podobnych podstron