SPRAWOZDANIE Z ĆWICZENIA NR 15
„DRGANIA MASY ZAWIESZONEJ NA SPRĘŻYNIE”
POMIARY
Dokładność pomiaru amplitudy: 0,001m
Dokładność pomiaru czasu: 0.2s
Długość sprężyny bez ciężarków: 22,7cm
Długość sprężyny z ciężarkiem 50g:39,5cm
Sprawdzenie izochronizmu drgań:
Amplituda drgań [cm] |
Czas 20tu drgań [s] |
1 |
22,60 |
2 |
22,57 |
3 |
22,46 |
4 |
22,61 |
5 |
22,56 22,81 22,81 22,65 22,30 22,31 |
6 |
22,54 |
7 |
22,68 |
8 |
22,49 |
9 |
22,63 |
10 |
22,52 |
Wyznaczanie współczynnika sprężystości:
Masa ciężarka [g] |
pierwszy pomiar [cm] |
drugi pomiar [cm] |
10 |
26,2 |
26,2 |
20 |
29,5 |
29,5 |
30 |
32,8 |
32,8 |
40 |
36,2 |
36,2 |
50 |
39,5 |
39,5 |
60 |
42,9 |
43,0 |
70 |
46,3 |
46,3 |
80 |
49,6 |
49,6 |
90 |
53,0 |
53,0 |
100 |
56,3 |
56,3 |
1
Zależność okresu drgań od masy obciążającej sprężynę
Amplituda drgań [cm] |
Czas dwudziestu drgań [s] dla kolejnych mas ciężarków |
|||||
|
90g |
80g |
70g |
60g |
50g |
40g |
1 |
26,62 |
25,60 |
24,59 |
23,59 |
22,53 |
21,13 |
2 |
26,54 |
25,69 |
24,63 |
23,38 |
22,44 |
21,25 |
3 |
26,53 |
25,47 |
24,60 |
23,50 |
22,46 |
21,25 |
4 |
26,84 |
25,81 |
24,69 |
23,50 |
22,34 |
21,28 |
5 |
26,72 |
25,62 |
24,69 |
23,31 |
22,47 |
21,37 |
6 |
26,69 |
25,69 |
24,75 |
23,65 |
22,53 |
21,28 |
7 |
|
25,34 |
24,66 |
23,59 |
22,40 |
21,25 |
8 |
|
25,62 |
24,69 |
23,72 |
22,53 |
21,25 |
9 |
|
56,25 |
24,62 |
23,34 |
22,37 |
21,28 |
10 |
|
25,75 |
24,78 |
23,69 |
22,47 |
21,28 |
Odważnik o masie mx:
Długość sprężyny : 39,7cm
Czas 20tu drgań dla amplitudy 1cm : 22,59s
4cm : 22.41s
Wniosek : mx=50g
OPIS DOŚWIADCZENIA:
Na szalce sprężyny położyłam odważnik 50g i zmierzyłam odchylenie sprężyny. Następnie rozciągałam sprężynę kolejno o 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8,9 i 10 cm i mierzyłam czas 20 drgań. Tak samo postąpiłam dla mas 40g, 60g, 70g, 80g, 90g i 100g. Dla 90g i 100g zabrakło skali na centymetrze. Dodatkowo zanotowałam wydłużenie sprężyny w położeniu równowagi dla mas od 10 do 100 g. Na zakończenie wykonałam pomiary dla ciężarka o nieznanej masie.
2
OPIS TEORETYCZNY:
SIŁA SPRĘŻYSTOŚCI:
Jest to siła zmienna, zależy bowiem od położenia luźnego końca sprężyny, dążąca do przywrócenia stanu nieodkształconego sprężyny.
Odkształcenie ciała stałego jest proporcjonalne do przyłożonej siły. Dla sprężyny wydłużonej o x odkształcenie jest dodatnie, dla ściskanej o x - ujemne. Prawo to jest spełnione dla małych odkształceń i nosi nazwę PRAWA HOOKE'A. Dla sprężyny można je zapisać: F=kx, gdzie k jest charakterystycznym dla danej sprężyny współczynnikiem sprężystości.
Zgodnie z zasadą dynamiki Newtona sprężyna działa na ciężarek z siłą równą co do wartości naciskowi ciężarka lecz o przeciwnym zwrocie: Fs=-kx. Pionowa zawieszona sprężyna będzie więc w równowadze, gdy mg-kx0=0, więc wydłużenie w stanie równowagi wynosi
.
DRGANIA CIĘŻARKA NA PIONOWO ZAWIESZONEJ NIEWAŻKIEJ SPRĘŻYNIE:
Gdy ciężarek znajduje się w równowadze, więc mg-kx=0, to porusza się on z przyspieszeniem
. Więc równanie ruchu ma postać
Ma=mg-kx =>
=>
a
, więc
Określając wychylenie ciężarka z położenia równowagi (x-x0) jako z otrzymujemy:
Jednocześnie z ruchu drgającego mamy z=Acos(ωt+φ), gdzie A jest maksymalnym wychyleniem, a ω jest równa
i jest to częstość kołowa, natomiast φ to faza początkowa drgania.
Okres wynosi :
A i φ zależą od warunków początkowych, natomiast T nie jest zależny od amplitudy. Nazywa się to IZOCHRONIZMEM DRGAŃ i wynika z liniowej zależności między siłą Fs a wydłużeniem x sprężyny.
DRGANIA CIĘŻARKA NA SPRĘŻYNIE O REALNEJ MASIE.
Ruch jest podobny do z=Acos(ωt+φ), ale okres jest dłuższy i wynosi:
jest on taki, jak gdyby ciężarek miał masę
. Po podniesieniu do kwadratu otrzymujemy:
3
Wyprowadzenie wzoru
:
zasada zachowania energii całkowitej: Ecałk=Epot+Ekinet=const
*energia potencjalna # energia sprężysta odkształconej sprężyny
# energia potencjalna grawitacyjna
-en. sprężysta
(dla nieodkształconej sprężyny wynosi 0)
-en. grawitacyjna przy odkształcaniu sprężyny maleje (bo ciężarek znajduje się coraz bliżej ziemi). Dla sprężyny nieważkiej:
EpG=-Px
gdzie P to ciężar masy na sprężynie (P= mg=kx0)dla sprężyny ważkiej
EpG=-Pefx=-kxrx,
gdzie Pef to ciężar efektywny Pef=kxr
xr to wydłużenie sprężyny pod wpływem masy własnej i ciężarka w położeniu równowagi
-en. potencjalna całkowita wynosi więc
Epc=-kxrx
*energia kinetyczna# energia kinetyczna ciężarka
# energia kinetyczna sprężyny
-en. kinetyczna ciężarka:
-en. kinetyczna sprężyny:
, gdzie
v- prędkość ciężarka,
ms- masa sprężyny y- długość elementu sprężyny o masie dms
L- długość sprężyny
,
y- odległość elementu od punktu zawieszenia
v- prędkość elementu masy sprężyny
,
-masa elementu sprężyny
dy- długość elementu sprężyny
en. kinetyczna całej sprężyny
z zasady zachowania energii otrzymujemy:
różniczkujemy względem czasu:
, dla z=x-xr:
4
i z=Acos(ωt+φ)
=>
OPRACOWANIE WYNIKÓW:
3.1
Należy wykazać, ze okres drgań nie zależy od amplitudy. W tym celu obliczam średni okres drgań ciężarka o masie 50g dla amplitudy 5 cm.
(22,81+22,81+22,65+22,30+22,31):5=22.576s.
Maksymalne odchylenie od średniej- 22,30s(różnica wynosi 22,576-22,30=0,273s).
Dla innych amplitud powinny więc mieścić się w przedziale 22,30-22.85, i tak rzeczywiście jest- przedział ten to 22,46-22.68.
3.2
Ciężar FG ciężarków na szalce :
Masa [g] |
Ciężar [N] |
10 |
0,0981 |
20 |
0,1962 |
30 |
0,2943 |
40 |
0,3924 |
50 |
0,4905 |
60 |
0,5886 |
70 |
0,6867 |
80 |
0,7848 |
90 |
0,8829 |
100 |
0,981 |
Wydłużenie sprężyny[cm] |
3,5 |
6,8 |
10,1 |
13,5 |
16,8 |
20,25 |
23,6 |
26,9 |
30,3 |
33,6 |
Fi=kxi => k=Fi/xi
K1=2,803
K2=2,885
K3=2,914
K4=2,906
K5=2,93
K6=2,907
K7=2,909
K8=2,917
K9=2,914
K10=2,919
kśr=(k1+k2+…k10):10=2,90
5
3.3
Średni okres dla wszystkich ciężarków: masa obciążenia: mi+17,9g:
m=90g => T=26,66s/20 = 1.33s => T2= 1,77 s2 107,9g
m=80g => T=25,61s/20 = 1,28s => T2= 1,64 s2 97,9g
m=70g => T=24,67s/20 = 1,23s => T2= 1,51 s2 87,9g
m=60g => T=23,53s/20 = 1,17s => T2= 1,37 s2 77,9g
m=50g => T=22,55s/20 = 1.13s => T2= 1,28 s2 67,9g
m=40g => T=21,27s/20 = 1,06s => T2= 1,13 s2 57,9g
m=xg => T=22,5s/20 = 1,125s => T2= 1,26 s2
wartość nieznanej masy wynosi 50g.
wartość T2 przy zerowej masie obciążenia (m=0) : B=136 s2 (wyliczona)
B=130 s2 (odczyt z wykresu)
Wartość współczynnika kierunkowego prostej: A=13,6 m/N (wyliczona)
A=5,3 m/N (odczyt z wykresu)
Sprawdzenie czy udział masy sprężyny jest równy
:
=>
Dla masy ciężarka 90 g :
= 1,469+0.331=1,80
Na podstawie powyższego wyniku można stwierdzić, że udział masy sprężyny w łącznej masie wynosi 1/3.
WNIOSKI:
Na podstawie doświadczenia można wywnioskować, że okres drgań nie jest zależny od amplitudy, a jedynie od masy ciężarka i własności danej sprężyny. Potwierdza to słuszność teorii o izochronizmie drgań. Dodatkowo dowiedzione zostało, ze udział masy sprężyny w ogólnej masie obciążającej wynosi 1/3, co należy brać pod uwagę badając każdy ruch harmoniczny- błędne jest zakładanie nieważkości sprężyny.
Nieznaczne odchylenia wartości czasu 20 wahnięć spowodowane są czasem reakcji przeprowadzającego doświadczenie i są nie do uniknięcia przy pomiarze manualnym.
6