Politechnika Wrocławska
Wydział Inżynierii Środowiska
Instytut Inżynierii Ochrony Środowiska
SPRAWOZDANIE Z ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH
UTLENIANIE DOMIESZEK WODY
Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia było doświadczalne określenie przebiegu chlorowania wody zawierającej azot amonowy oraz wyznaczenie zapotrzebowania wody na chlor.
Wykonanie ćwiczenia
W ramach ćwiczenia należało:
oznaczyć zawartość azotu amonowego w badanej wodzie metodą jodometryczną oraz określono jej pH. Przyjęto 12 dawek chloru w przedziale 2 - 20 gCl2/m3,
oznaczyć miano wody chlorowej metodą jodometryczną z objętości 5 cm3
i na tej podstawie przeliczono przyjęte dawki chloru z gCl2/m3 na cm3 wody chlorowej na 0,5 dm3 wody badanej,
do 12 butelek z badaną wodą dodano rosnąco kolejne objętości wody chlorowej, odpowiadające przyjętym dawkom chloru, po czasie kontaktu 30 min we wszystkich próbkach wody oznaczono zawartość chloru pozostałego metodą jodometryczna oraz oznaczono pH i zawartość azotu amonowego metodą bezpośredniej nessleryzacji.
3. Oznaczenie miana wody chlorowej metodą jodometryczną
Obliczenia zawartości chloru
X - zawartość chloru z mg/dm3
a- ilość tiosiarczanu sodu zużytego na miareczkowanie, cm3
V - ilość wody chlorowej, cm3
0,886 - współczynnik przeliczeniowy dla stężenia Na2S2O3= 0,025 n
mg Cl2/dm3
Przyjęto wartość 1151,8 mgCl2/dm3.
Wymagana objętość wody chlorowej
1,1518 mgCl2 - 1 ml
2 mg - x
x = 1,74 ml
Dawki chloru obliczono według wzoru
D =x* CNH4, gdzie x = 2, 4, 6, 8, 10, 12, 14, 16, 17, 18, 19, 20
Oznaczenie zawartości azotu amonowego w badanej wodzie metodą nessleryzacji
Przyjęto dwa rozcieńczenia:
rozcieńczenie 1:2
rozcieńczenie 1:4
Badane próbki porównano ze skalą wzorców.
Wyniki:
1) Próba 1 stężenie N- NH4+ wynosi: 0,025 mg NH4/100ml = 0,5 mg/dm3
2) Próba 2 stężenie N-NH4+ wynosi: 0,025 mg NH4/100ml= 1 mg/dm3
Do dalszych obliczeń przyjęto wartość stężenia azotu amonowego równą 1 mg/dm3.
Przykładowe obliczenia
Obliczenie zawartości chloru wolnego
X - zawartość chloru z mg/dm3
a - ilość tiosiarczanu sodu zużytego na miareczkowanie chloru w badanej próbie, cm3
V - objętość próbki wody użytej do oznaczenia , cm3
0,1772 - współczynnik przeliczeniowy dla stężenia Na2S2O3= 0,05 n
Obliczenie dla wartości:
a = 2,80 cm3 Na2S2O3
V=100 cm3
X= 4,96 mgCl2/dm3
Obliczenie zawartości azotu amonowego
Wartość odczytana ze skali wzorców dla próby 1 wynosiła: 0,035 mgNH4/100ml
0,035 mg -100 cm3
x mg - 1000 cm3
x = 0,35 mgNH4/dm3 dla rozcieńczenia 1:2
0,35 mgNH4/dm3 * 2= 0,70 mgNH4/dm3
6. Zestawienie wyników
Uzyskane wyniki obliczeń przedstawiono poniżej w formie tabeli.
Zależności pomiędzy poszczególnymi wartościami przedstawiono na wykresach 1- 3.
Dawka x* CNH4 |
2 |
4 |
6 |
8 |
10 |
12 |
14 |
16 |
17 |
18 |
19 |
20 |
|
DCl2 |
mgCl2/dm3 |
2 |
4 |
6 |
8 |
10 |
12 |
14 |
16 |
17 |
18 |
19 |
20 |
DCl2 |
ml/dm3 |
1,74 |
3,48 |
5,22 |
6,96 |
8,70 |
10,44 |
12,18 |
13,92 |
14,79 |
15,66 |
16,43 |
17,40 |
DCl2 |
ml/0,5dm3 |
0,87 |
1,74 |
2,61 |
3,48 |
4,35 |
5,22 |
6,09 |
6,96 |
7,40 |
7,83 |
8,27 |
8,70 |
Dawka x* CNH4 |
2 |
4 |
6 |
8 |
10 |
12 |
14 |
16 |
17 |
18 |
19 |
20 |
|
pH |
7,44 |
7,40 |
7,21 |
7,10 |
6,98 |
6,82 |
6,70 |
6,55 |
6,53 |
6,50 |
6,50 |
6,49 |
|
N-NH4+ |
rozcieńczenie |
1:2 |
1:2 |
1:1 |
1:1 |
1:1 |
1:1 |
1:1 |
1:1 |
- |
- |
- |
- |
|
mgNH4+/100ml |
0,035 |
0,0275 |
0,05 |
0,004 |
0 |
0 |
0 |
0 |
|
|
|
|
|
mgNH4+/dm3 |
0,70 |
0,55 |
0,5 |
0,04 |
0 |
0 |
0 |
0 |
|
|
|
|
Cl2 |
ml |
- |
2,80 |
3,10 |
3,65 |
3,80 |
3,35 |
2,10 |
2,20 |
2,40 |
2,75 |
3,80 |
3,90 |
Cl2 poz |
mgCl2/dm3 |
- |
4,96 |
5,49 |
6,47 |
6,73 |
5,94 |
3,72 |
3,90 |
4,25 |
4,87 |
6,73 |
6,91 |
Próba „0” |
||
pH |
7,98 |
|
N-NH4+ |
mg NH4+/dm3 |
1,00 |
Wykres 1. Krzywa zmian stężenia azotu amonowego w zależności od dawki chloru.
Wykres 2. Krzywa przebiegu chlorowania wody zawierającej azot amonowy.
Wykres 3. Wpływ dawki chloru na pH badanej wody.
Wnioski
Na wykresie 2 przedstawiono krzywą przebiegu chlorowania wody do punktu przełamania. Wyraźne ekstrema (maksimum i minimum) przy chlorowaniu do punktu przełamania występują tylko w zakresie pH=6,82-7,10. Minimum krzywej chlorowania występuje w wodach nie zawierających azot amonowy i nieznaczne ilości związków organicznych. Stosunek wagowy Cl2:N-NH4=7,34:1 jest wartością teoretyczną,
w praktyce do uzyskania tego punktu wymagany jest większy nadmiar chloru 10:1
(czasem 15:1). Reakcje zachodzące w punkcie przełamania powodują zmianę pH,
i tak z zastosowaniem wody chlorowej pH zmniejsza się.
Obecność azotu amonowego w wodzie wpływa negatywnie na proces jej oczyszczania. Dużą skuteczność jego usuwania zapewnia chlorowanie do punktu przełamania, powodując utlenianie NH4 + do N2 . Wraz ze zwiększaniem dawki chloru ilość azotu amonowego maleje i już przy dawce 10 gCl2/m3 wynosi 0.
Wymagana jest duża dawka chloru, przy czym istnieje niebezpieczeństwo powstawania chlorowanych związków.
Nadmiar chloru w wodzie powyżej 0,7 mg/l nadaje jej przykry smak.
Zapotrzebowaniem chloru określa się najmniejszą ilość wolnego chloru wyrażoną
w mg/l Cl2, która dodana do 1 litra wody w 20ºC po 30 min. kontakcie z wodą daje 0,1 mg/l pozostałego chloru, które oznacza się doświadczalnie. Czasem chlorowanie wolnym chlorem prowadzi się z udziałem np. KMnO4, związków srebra lub miedzi. Poza chlorem wolnym używa się podchlorynów: sodu (NaOCl), wapnia, wapno chlorowane (CaClOCl),
dwutlenek chloru ClO2 oraz chloraminy.
Do usuwania nadmiaru stosuje się środki fizyczne i chemiczne:
napowietrzanie,
węgiel aktywny,
środki chemiczne takie jak: tiosiarczan sodowy, siarczyn sodowy, dwutlenek siarki.
Zapotrzebowanie wody na chlor na podstawie przebiegu zmian zawartości chloru pozostałego w funkcji dawki chloru wynosi 14,2 mg/l.
Wartość stosunku dawki chloru w punkcie przełamania do wyjściowej zawartości azotu amonowego w wodzie wynosi Cl2:N-NH4=14,2(14,2/1,0).