Spraw-cement-II, Materiały Budowlane

POLITECHNIKA ŚLĄSKA W GLIWICACH

KATEDRA PROCESÓW BUDOWLANYCH

ZAKŁAD TECHNOLOGI MATERIAŁÓW I PRODUKCJI BUDOWLANEJ

Paweł Wieczorek

sem. II, gr. I

sprawozdanie NR 5

Temat: BADANIE CECH TECHNICZNYCH CEMENTU PORTLANDZKIEGO

I GIPSU BUDOWLANEGO

Cechy fizyczne cementu portlandzkiego . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Oznaczenie właściwej ilości wody w zaczynie.

Ozn. pomiaru	Ilość cementu [g]	Ilość wody [ml]	Zanurzenie trzonka [mm]	Procentowa ilość wody [%]
	500	151	6	30,2
	500	151	5	30,2
średnio	500	151	5,5	30,2

Badanie konsystencji zaczynu cementowego przeprowadza się w aparacie Vicata na dwóch normowych próbkach wykonanych z 500g cementu oraz około 27% wody. Przygotowanym zaczynem wypełnia się pierścień Vicata i sprawdza zagłębienie stalowego trzpienia o średnicy 1cm² w zaczyn. Konsystencja normowa to taka przy której trzpień zanurza się w zaczyn na 6 ± 1 mm.

Oznaczenie czasu wiązania cementu.

	początek wiązania		koniec wiązania
Oznaczenie	po upływie		po upływie
	godz	min	godz	min
czas wiązania badanego cementu	1	35
wymagania normowe	nie wcześniej niż		nie później niż
dla cementu		40	7

Prowadzi się jak dla oznaczenia konsystencji normowej z tą różnicą, że zamiast trzpienia wkręca się igłę Vicata o średnicy 1mm² i mierzy jej zanurzenie w normowym zaczynie umieszczonym w pierścieniu. Początek czasu wiązania określa ilość minut od chwili wykonania zaczynu do momentu aż w/w igła zagłębia się w próbce na 4±1mm od podstawy. Koniec czasu wiązania określa ilość godzin po których igła wchodzi w zaczyn na 0,5mm.

Aparat Vicata do badania normowej konsystencji (po lewej) i czasu wiązania (po prawej).

Oznaczenie powierzchni właściwej metodą BLAINE`A.

Metoda Blaine`a polega na oznaczeniu czasu przepływu powietrza przez ubitą płytkę cementu umieszczoną pomiędzy bibułkami w aparacie Blaine`a. Powietrze napiera na próbkę pod ciśnieniem wywieranym przez słup wody.

1.4. Badania zmiany objętości metodą La Chatelier`a.

Normowy zaczyn umieszczamy w pierścieniu La Chatelier`a. Z góry i dołu zakrywamy szkiełkami i nakładamy zacisk zabezpieczający próbkę przed wysunięciem z pierścienia. Następnie tak przygotowaną próbkę przechowujemy w kąpieli wodnej przez 24 godziny. Wyciągamy szkiełka ochronne i poddajemy próbkę kąpieli parowej (nad wrzącą wodą). Po upływie 3 godzin wyciąga się próbkę i mierzy rozszerzenie igieł przymocowanych do pierścienia. Rozszerzenie igieł na ich końcach nie powinno przekraczać 5 mm.

Cechy wytrzymałościowe cementu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Próbki do badań wytrzymałościowych cementu wykonuje się z normowej zaprawy w skłąd której wchodzi

450g cementu, 225ml wody, 900g piasku grubego, 450g piasku drobnego. W pierwszej kolejności miesza się składniki stałe, później dodaje się wody. Wymieszaną zaprawą wypełnia się formę bateryjną na trzy beleczki o wymiarach 4x4x16 cm każdai ubija mechanicznie. Następnie odstawia się formę na czas około 8 godzin aby zaprawa wstępnie związała i umieszcza się ją w wodzie na 28 dni przy czym wzrost wytrzymałości kontroluje się w pierwszym, trzecim i siódmym dniu kąpieli. Wytrzymałość po 28 dniach na ściskanie uznaję się za ostateczną wartość oznaczającą markę badanego cementu.

Badanie wytrzymałości na zginanie przeprowadza się w prasie na belkach 4x4x16cm ustawiając je na dwóch podporach oddalonych od siebie o 10cm a od końców o 3cm. Siłę zginającą przykłada się w środku rozpiętości belki i sprawdza jej wytrzymałość. Do oznaczenia wytrzymałości na ściskanie wykorzystuje się przełamane na pół belki z w/w oznaczenia. Umieszcza się je w podobnej prasie pomiędzy stalowymi nakładkami o wymiarach 4x4cm z góry i z dołu. Siłę niszczącą próbkę uważa się za wytrzymałość na ściskanie zaprawy normowej z danego cementu.

		Wytrzymałość normowej zaprawy cementowej:
Oznaczenie próbki		na zginanie [kN]	R_g [MPa]	na ściskanie [kN]	R_C [MPa]	Uwagi
1	A	2,95	1,729	60	37,5
	B			60,5	38
2	A
	B
3	A
	B
średnio		2,95	1,729	59	37,5