Laurencja

Dzieci, trzymając się za ręce i śpiewając, poruszają się w kole. Osoba prowadząca podaje nazwę dnia tygodnia,          a dzieci powtarzają ją, zatrzymując się i przykucając. Po każdym odśpiewaniu piosenki prowadzący wypowiada nazwy dni tygodnia wymienione wcześniej i dodaje do nich następną.

 

Laurencjo moja, Laurencjo ma,

a jakiż to dzień na spotkanie dasz?

Poniedziałek dam.

A żeby to już poniedziałek był,

to ja bym ze swoją Laurencją był,

Laurencjo ma!

 

Laurencjo moja, Laurencjo ma,

a jakiż to dzień na spotkanie dasz?

Wtorek dam.

A żeby to już poniedziałek, wtorek był,

to ja bym ze swoją Laurencją był,

Laurencjo ma!

 

Laurencjo moja, Laurencjo ma,

a jakiż to dzień na spotkanie dasz?

Środę dam.

A żeby to już poniedziałek, wtorek, środa była,

to ja bym ze swoją Laurencją był,

Laurencjo ma!

POSPIESZNY POCIĄG

Muzyka: F. Leszczyńska Słowa: B. Lewandowska

Pędzi pośpieszny pociąg, po szynach szybko mknie.
Dokąd to, dokąd, ten pociąg wiezie mnie?

Turkocze pociąg stuk, stuk, stuk.
I spieszy się by zdążyć mógł.
By do przedszkola zdążyć mógł
Turkocze stuk, stuk, stuk, stuk, stuk, stuk.

"ZABAWA W ŚMIESZNE MINY"

Rób dokładnie to, co ja.
Skacz do góry - hopsasa!
Dookoła obróć się,
klaśnij głośno w dłonie swe.
Tupnij nogą - tup! tup! tup!
Śmieszną minę do mnie zrób
i swą buzię pokaż mi.
Teraz wchodzisz ty!

PALUSZEK

Tu paluszek, tu paluszek,

Kolorowy mam fartuszek.

Tutaj rączka, a tu druga,

A tu oczko do mnie mruga.

Tu jest buźka, tu ząbeczki,

Tu wpadają cukiereczki.

Tu jest nóżka i tu nóżka,

Chodź zatańczyć jak kaczuszka.

1. Dzieci stoją w kole lub półkolu i ilustrują ruchem słowa piosenki.

2. Pokazują wskazujący palec prawej, a potem lewej reki.

3. Obiema rękami chwytają fartuszek i kołyszą się.

4. Wyciągają do przodu prawą i lewą rękę.

5. Mrugają.

6. Kładą dłonie na policzkach.

7. Pokazują palcem usta.

8. Głaszczą się po brzuchu.

9. Wystawiają do przodu raz jedną, raz drugą nogę.

10.Ruchem ręki zapraszają kolegę do tańca.

JULIJANKA

Moja Julianko, klęknij na kolanko,

Podeprzyj se boczki,

Chwyć się za warkoczyki.

Umyj się, uczesz się

I wybieraj, kogo chcesz.

1. Dzieci, idąc wkoło: Julianki:, śpiewają piosenkę.

2. :Julianka: ilustruje ruchem słowa piosenki:

• Klęka

• Kładzie ręce na biodrach

• Łapie się za włosy

• Udaje mycie i czesanie

Na koniec wybiera następne dziecko, które wchodzi do środka koła i zabawa rozpoczyna się od nowa.

INDIANIN

Mały Indianin napiął duży łuk,

Oooo jak on mógł, oooo jak on mógł,

Napiąć taki łuk.

Średni Indianin napiął średni łuk,

Oooo jak on mógł, oooo jak on mógł,

Napiąć taki łuk.

Duży Indianin napiął mały łuk,

Oooo jak on mógł, oooo jak on mógł,

Napiąć taki łuk.

I wszystkie możliwe kombinacje wielkościowe łuków i Indianina :)

TAŃCOWAŁY DWA MiCHAŁY

1. Tańcowały dwa Michały,

Tra ra ra, ra, ra.

Jeden duży, drugi mały,

Tra ra ra, ra.

2. Jak ten duży zaczął krążyć,

Tra ra ra, ra, ra.

To ten mały nie mógł zdążyć,

Tra ra ra, ra.

3. Tańcowały dwa Michały,

Tra ra ra, ra, ra.

Jeden duży, drugi mały,

Tra ra ra, ra.

4. Tak tańcują dookoła,

Tra ra ra, ra, ra.

Aż im pot się leje z czoła,

Tra ra ra, ra

1. Dzieci, dobrane parami, trzymają się za ręce.

2. .Jedno z dzieci gra rolę dużego Michała, drugie małego Michała.

3. Pierwsza zwrotka - tańczą w kółeczku.

4. Druga zwrotka - mały Michał obraca się dookoła siebie, duży biega wokół niego.

5. Trzecia zwrotka - tańczą w kółeczku.

6. Czwarta zwrotka - duży Michał obraca się wokół własnej osi, mały biega dookoła.

SIEDMIOKROCZEK

1. Siedem kroków najpierw w przód,

Potem siedem kroków wstecz,

Tralala, tralala,

I już każdy taniec zna,

Tralala, tralala,

I już każdy taniec zna.

2. Do kolegi odwróć się,

Podaj rękę, albo dwie,

Hejże ha, hejże ha,

I już tańczysz tak jak ja.

Hejże ha, hejże ha,

I już tańczysz tak jak ja.

3. Potem ręce weź pod bok,

Podskocz siedem razy, hop!

Hop, hop, hop, hop, hop, hop,

Jaki łatwy ten podskok,

Hop, hop, hop, hop, hop, hop,

Jaki łatwy ten podskok,

4. W kole stańmy wszyscy wraz

I zatańczmy jeszcze raz,

Tralala, tralala,

I zabawa dalej trwa.

Tralala, tralala,

I zabawa dalej trwa.

1. Dzieci ustawione w kole ilustrują treść piosenki

2. Pierwsza zwrotka:

• Siedem kroków w przód

• Siedem kroków w tył

• Na słowa tralala… - przeskakuję z nogi na nogę

• Na słowa i już każdy… - obracają się dookoła własnej osi

• Na koniec trzy razy przytupują

Druga zwrotka:

• Tworzą pary

• Podają sobie prawe, następnie lewe ręce

• Obracają się w parach

• Na koniec trzy razy przytupują

• Trzecie zwrotka:

• Kładą ręce na biodrach

• Skaczą obunóż

• Na słowa: Jaki łatwy… - klaszczą

5. Czwarta zwrotka:

• Dzieci łapią się za ręce i idą w kole

• Na słowa: tralala… - obracają się dookoła siebie

• Na koniec trzy razy przytupują





Ojciec Wirgiliusz

Ojciec Wirgiliusz
uczył dzieci swoje,
a miał ich wszystkich
sto dwadzieścia troje:

Hejże dzieci, hejże ha!

Hejże ha, hejże ha!

Róbcie wszystko co i ja,

co i ja.

Tutaj pokazujemy jakąś czynność, którą wszystkie dzieci w kole będą się starały powtórzyć.




Pokaż Jasiu, gdzie masz oko
gdzie masz ucho
a gdzie nos
gdzie masz rękę gdzie masz nogę
gdzie na głowie rośnie włos
daj mi rękę tupnij nogą
kiwnij głową tak i nie
klaśnij w ręce
hoop, do góry
razem zabawimy się !!
( oczywiście z właściwymi gestami)




Daj mi rączkę
dam ci ja
zatańczymy raz i dwa
dookoła na paluszkach
leciuteńko tak jak muszka


teraz nóżką przytupniemy
i rączkami wyklaśniemy
jeszcze tylko skoki dwa (raz dwa)
klaszczesz ty i klaszczę ja.




Wszystkie zwierzaczki małe i duże,
Codziennie rano i przed wieczorem,
myją swe łapki, brzuszki i buzie.
I idą spać z dobrym humorem




Wchodzi mucha na ścianę, na ścianę, na ścianę

W chodzi mucha na ścianę, na ścianę, bęc!"

Wracając do tylu zmieniają wierszyk:

"Schodzi mucha ze ściany, ze ściany, ze ściany,

Schodzi mucha ze ściany, ze ściany, bęc!"

Dzieci w kole trzymają się za ręce, prowadząca w środku. Podchodzą do środka koła, ściskając prowadzącą i śpiewają




Wybranego króla sadzamy na krześle, reszta dzieci naradza się co będą pokazywać. Gdy są gotowe stają przed królem i mówią:

Dzień dobry ci królu Lulu!

król: Dzień dobry wam dzieci kmieci!

Gdzeście byli?

dzieci: W lesie.

król: A coście robili?

Dzieci pokazują co robiły a król chodzi pomiędzy nimi i ma odgadnąć jaką czynność naśladują.




"Gąski, gąski do domu..."

Jedno dziecko. "pasterka" (stoi przy ścianie, dwoje dzieci w środku sali -"wilki", reszta gromadki -"gąski" (z przyboczną do podpowiadania) pod przeciwległą ścianą.

Pasterka: Gąski, gąski do domu!

Gąski:  Boimy się!

Pasterka: A czego!

Gąski: Wilka złego!

Pasterka: A gdzie on jest!

Gąski: Pod płotem!

Pasterka: Co pije!

Gąski: Pomyje! (woda po zmywaniu naczyń)

Pasterka: Co gryzie!

Gąski:  Kosteczki!

Pasterka: Hola gąski do mateczki!

Gąski starają się przebiec do pasterki, a wilki usiłujące schwycić. Schwytane gąski stają się wilkami. Zabawa toczy się dalej.




Taniec integracyjny przy muzyce "Podaj rękę koleżance"


Podaj rękę partnerowi (podajemy rękę koledze w parze)
potem podaj drugą (podajemy drugą rękę)
Zrób obrocik dookoła (obrót)
gdy muzyka brzmi (puszczamy się za ręce i ukłon w stronę partnera)
Stań na baczność, tupnij nogą (pozycja "na baczność" i raz tupnięcie nogą)
Wkoło pokręć głową (stojąc w miejscu robimy obrót głową)
Klaśnij w dłonie i w kolana (raz klaśnięcie w ręce i raz w kolana)
Niech zabawa trwa (ukłon w stronę partnera)
ZMIANA PARTNERÓW - KOLEGÓW - KOLEŻANEK.




TU STOJĄ KROKODYLE

Tu stoją krokodyle i orangutany,

Dwa malutkie wężyki i królewski orzeł,

I kot i mysz i bardzo duży słoń,

Dlaczego jeszcze nie ma dwóch nosorożców.

Laj luli laj, luli luki luli laj...

Śpiewamy i pokazujemy:

• Tu stoją krokodyle - kłapiemy paszczami krokodyli z dłoni,

• I orangutany - kręcimy pupciami i bioderkami,

• Dwa malutkie wężyki - wykonujemy ruch płynącej fali obiema rękoma,

• I królewski orzeł - pokazujemy koronę na głowie,

• I kot i mysz - pokazujemy malutkie wąsiki pod nosem,

• I bardzo duży słoń - ręką pokazujemy trąbę,

• Dlaczego jeszcze nie ma- szukamy ich przez niby- lornetkę,

• dwóch nosorożców- pokazujemy rękoma rogi nosorożca

• Laj luli laj- służy do machania obiema łapkami wokół siebie




CZYŻYKU

Czyżyku, czyżyku, ptaszku maleńki,

Czyżyku, czyżyku, ptaszku maleńki.

(Machamy skrzydełkami)

Czyś widział, czyś słyszał jak się sieje mak,

Czyś widział, czyś słyszał jak się sieje mak.

(Ręką z tyłu ucha pokazujemy, że słuchamy)

Oto tak, oto tak, tak się sieje mak,

Oto tak, oto tak, tak się sieje mak.

(Wykonujemy ruch ręką tak jak byśmy siali)

Czyżyku, czyżyku, ptaszku maleńki,

Czyżyku, czyżyku, ptaszku maleńki.

(Machamy skrzydełkami)

Czyś widział, czyś słyszał jak wzrasta mak,

Czyś widział, czyś słyszał jak wzrasta mak.

(Pokazujemy rękami lunetę patrząc ja rośnie i nadsłuchujemy z ręką za uchem)

Oto tak, oto tak, tak wzrasta mak,

Oto tak, oto tak, tak wzrasta mak.

(Pokazujemy ręką od ziemi jak w górę rośnie mak)

Czyżyku, czyżyku, ptaszku maleńki,

Czyżyku, czyżyku, ptaszku maleńki.

(Machamy skrzydełkami)

Czyś widział, czyś słyszał jak się ścina mak,

Czyś widział, czyś słyszał jak się ścina mak.

(Pokazujemy rękami lunetę patrząc ja rośnie i nadsłuchujemy z ręką za uchem)

Oto tak, oto tak, tak się ścina mak,

Oto tak, oto tak, tak się ścina mak.

(Wykonujemy ruch jak byśmy sierpem cieli łodygi maku)

Czyżyku, czyżyku, ptaszku maleńki,

Czyżyku, czyżyku, ptaszku maleńki.

(Machamy skrzydełkami)

Czyś widział, czyś słyszał jak się zjada mak,

Czyś widział, czyś słyszał jak się zjada mak.

(Pokazujemy rękami lunetę patrząc ja rośnie i nadsłuchujemy z ręką za uchem)

Oto tak, oto tak, tak się zjada mak,

Oto tak, oto tak, tak się zjada mak.

(Pokazujemy rękami jak jemy mak)




FURMAN

Wszystkich dziś ciekawość budzi,

Kto jest najszczęśliwszym z ludzi

A ja mówię, że nad pana

Najszczęśliwszy los furmana

Hej wio! hetta wio!

Hetta stary, młody, jary

Hej wio! Hetta wio!

Hetta! Wiśta! Prrr!

Dzieci stoją trójkami na obwodzie koła. Para z przodu (konie w zaprzęgu) trzymają się za ręce z trzecią osobą stojącą za nimi (furman). Trójki poruszają się po obwodzie koła truchtem w rytm melodii. Na słowa: „ Hej wio! hetta wio!...” pary tworzą mostki, pod którymi przebiegają furmanki. Na słowa: „Hetta! Wiśta! Prrr!...” pary (konie) zatrzymują dowolnego furmana.

Następuje zmiana ról w trójkach: zatrzymany furman jest jednym z pary koni z zaprzęgu, a jeden z koni - furmanem.

Zabawa rozpoczyna się od początku.




GALOP PRZEŁĘCZĄ

Zabawa ta skutecznie pozbawi dzieci nadmiaru energii (a nawet nie tylko i nadmiaru, ale i wszelkie rezerwy... - o ile sam wcześniej nie "wysiądziesz :)" )

Maluchy wcielają się w jeźdźców konnych, którzy to w szalonym galopie przemierzają przełęcz górską (uciekają?). Galop to po prostu bieg w miejscu. Na naszej drodze spotkamy czasami różne przeszkody. I znów - przeszkody to twoja inwencja - ja podaję tylko podstawowe:

• KAMIEŃ - podskakujemy

• GAŁĄŹ - przechylamy się

• KAKTUS Z LEWEJ- robimy unik (odchylamy się) W PRAWO(!!)

• KAKTUS Z PRAWEJ - robimy unik w LEWO(!!)

• ZAKRĘTY - obracamy swoje szacowne osoby o 90 stopni (1/2 PI) w podanym kierunku

• STRUMYK - skok do przodu




GŁOWA, RAMIONA

Głowa, ramiona, kolana, pięty

Kolana, pięty, kolana, pięty

Głowa, ramiona, kolana, pięty

Oczy, uszy, usta, nos.

• Głowa -pokazujemy obiema rękoma głowę,

• Ramiona - pokazujemy obiema rękoma ramiona,

• Kolana - pokazujemy obiema rękoma kolana,

• Pięty - pokazujemy obiema rękoma pięty,

• Kolana - pokazujemy obiema rękoma kolana,

• Pięty - pokazujemy obiema rękoma pięty,

• Oczy - pokazujemy obiema rękoma oczy,

• Uszy - pokazujemy obiema rękoma uszy,

• Usta - pokazujemy obiema rękoma usta,

• Nos - pokazujemy obiema rękoma nos.




IDZIE ZUCH

Przygotował zuch dwie nogi,

Do dalekie ciężkiej drogi.

Noga lewa, noga prawa,

To dla zuch jest zabawa.

• Przygotował zuch dwie nogi - pokazujemy dłońmi nogi,

• Do dalekie ciężkiej drogi - marsz w miejscu,

• Noga lewa, noga prawa - pokazujemy raz lewą, raz prawą nogę,

• To dla zuch jest zabawa - otrzepujemy dłonie,

Ref: Idzie zuch, wicher dmucha,

I do tyłu ciągnie zucha,

Ale zuch się nie przejmuje,

I do przodu maszeruje.

• Idzie zuch - łapiemy osobę idącą obok za pasek i idziemy w jednym kierunku,

• Wicher dmucha - robimy nad głową „ wicher” rękoma,

• I do tyłu ciągnie zucha - ciągniemy osobę przed nami za pasek do tyłu,

• I do przodu maszeruje - idziemy znowu w kole do przodu,

Przygotował zuch dwie ręce,

Tylko dwie, bo nie ma więcej.

Ręka lewa, ręka prawa,

To dla zucha jest zabawa.

• Przygotował zuch dwie ręce - pokazujemy ręce,

• Ręka lewa, ręka prawa - pokazujemy raz lewą a raz prawą rękę,

• To dla zucha jest zabawa - otrzepujemy dłonie,

Przygotował zuch dwa oka,

Takie wielkie jak u smoka.

Oko lewe, oko prawe,

Oba światy są ciekawe.

• Takie wielkie jak u smoka - pokazujemy dłońmi paszczę smoka i kłapiemy nią,

• Przygotował zuch dwa oka - pokazujemy „oko” palcem,

• Oko lewe, oko prawe - pokazujemy raz lewe, raz prawe oko,

• Oba światy są ciekawe - otrzepujemy ręce,

• Przygotował zuch dwa ucha - pokazujemy uszy,

• To zabawa jest dla zucha - uśmiechamy się do siebie,

Przygotował zuch dwa ucha,

To zabawa jest dla zucha.

Ucho lewe, ucho prawe,

Oba dźwięki są ciekawe.

• Ucho lewe, ucho prawe -p raz ucho lewe, raz ucho prawe,

• Oba dźwięki są ciekawe - otrzepujemy dłonie,

Przygotował zuch swą głowę,

Na daleką ciężką drogę.

Głowa w lewo, głowa w prawo,

Takie jest zuchowe prawo.

• Przygotował zuch swą głowę - kiwamy nią do przodu,

• Na daleką ciężką drogę - idziemy w miejscu,

• Głowa w lewo, głowa w prawo - kiwamy głową na lewo i prawo,

• Takie jest zuchowe prawo - otrzepujemy dłonie.




Księżyc raz odwiedził staw

Księżyc raz odwiedził staw, bo miał bardzo dużo spraw, Zobaczyły go szczupaki: - Kto to tak, kto to taki? Księżyc na to odrzekł szybki: - Jestem sobie złotą rybką. Słysząc taką pogawędkę rybak złowił go na wędkę. Dusił całą noc w śmietanie i zjadł rano na śniadanie.

• Księżyc raz odwiedził staw - pokazujemy rękoma duży okrąg przed sobą,

• bo miał bardzo dużo spraw - łapiemy się za głowę i kiwamy nią na boki,

• Zobaczyły go szczupaki - rękoma pokazujemy przed oczyma okulary,

• -kto to tak, kto to taki? - kiwamy paluszkiem niby to grożąc,

• Księżyc na to odrzekł szybki - uderzamy się otwartą dłonią w czoło,

• - Jestem sobie złotą rybką - ręką naśladujemy ruch płynącej rybki,

• Słysząc taką pogawędkę - nadstawiamy ucho pomagając sobie ręką,

• rybak złowił go na wędkę - zarzucamy wędkę obiema rękoma,

• Dusił całą noc w śmietanie - dusimy, kogo pod ręką mamy,

• i zjadł rano na śniadanie - wykonujemy gest zjadania pomagając sobie rękoma.




ŚLIMAK

W trawie, w czasie deszczu,
chrapie ślimak zły.
Ślimaku, pokaż rogi,
dam ci sera na pierogi.
Nie pokażę rogów,
bo nakapie mi,
na lewy róg i prawy,
nie, nie wyjdę z mojej trawy.

Opis:

Bawiący się stoją w kole i wykonują ruchy zgodne ze słowami piosenki.

• W trawie - pokazujemy rękoma trawę (przebieramy palcami dłoni przed sobą)

• w czasie deszczu - opuszczamy ręce z wysokości głowy w dół (przebieramy palcami pokazując kropelki deszczu)

• chrapie ślimak - przykładamy ręce do twarzy i składamy je jak do snu,

• zły - wykonujemy klasyczny grymas twarzy (można przyłożyć dłonie zaciśnięte w pięści do policzków)

• pokaż rogi - przykładamy ręce do głowy i pokazujemy rogi (kilka razy zginamy i prostujemy palce wskazujące)

• dam ci sera na pierogi - klaszcząc, energicznie pocieramy dłoń o dłoń (lub wyciągamy palce wskazujące przed siebie i wykonujemy ruch jak przy graniu na bębenku)

• nie pokażę - wykonujemy głową gest zaprzeczenia (kręcimy głową na boki)

• rogów - pokazujemy rogi

• bo nakapie mi - pokazujemy kropelki deszczu

• na lewy róg - pokazujemy lewy róg

• i prawy - pokazujemy prawy róg

• nie, nie wyjdę - wykonujemy głową gest zaprzeczenia (kręcimy głową na boki)

• z mojej trawy - pokazujemy rękoma trawę

Za każdym razem zwiększamy tempo śpiewu.




STARY ABRAHAM

Śpiewamy:

Stary Abraham miał siedmiu synów,

siedmiu synów miał stary Abraham,

a oni siedli i nic nie jedli

tylko śpiewali sobie tak: Stary Abraham...

Przed początkiem każdej zwrotki osoba prowadząca krzyczy: prawa ręka - wszyscy odpowiadają: prawa ręka. Śpiewamy więc piosenkę uderzając prawą ręką o kolano. Drugi raz: prawa ręka, lewa ręka. Teraz dwiema rękoma uderzamy o oba kolana i tak w kółko: prawa ręka, lewa ręka, prawa noga, lewa noga, prawe ramie, lewe ramię, głowa, prawe oko (mrugamy), lewe oko i język. Wtedy jest najśmieszniej i gdy wszyscy poruszają wszystkim i w dodatku seplenią.




CZTERY KRASNOLUDKI

Szły do lasu cztery krasnoludki

Jeden mały a drugi malutki,

Trzeci leciutki jak skrzydła motylka,

Czwarty cieniutki jak szpilka.

Wilk zobaczył cztery krasnoludki

Jeden mały...

Zjem ja sobie cztery krasnoludki

Jeden mały...

Uciekają cztery krasnoludki

Jeden mały...

Śpiewamy i pokazujemy:

• Szły do lasu - palcami dłoni pokazujemy chodzenie na przedramieniu drugiej ręki,

• Cztery - pokazujemy cztery palce,

• Krasnoludki - z dłoni robimy czapeczkę na głowie,

• Jeden mały - pokazujemy człowieka niewielkiego wzrostu,

• drugi malutki - zniżamy dłoń ku ziemi,

• Trzeci leciutki - machamy jak motylek swoimi skrzydłami,

• Czwarty cieniutki - małym palcem pokazujemy cud figurę krasnala,

• Wilk zobaczył - robimy z dłoni lornetkę i rozglądamy się do okoła,

• Zjem ja sobie - klepiemy się po brzuchu,

• Uciekają cztery - biegniemy w miejscu.































































9

---