Sprawozdanie z Mechaniki Płynów - laboratorium
Stosunek prędkości średniej do maksymalnej
Pracę wykonali:
Rok II
Grupa IV
Cel ćwiczenia.
Celem ćwiczenia jest doświadczalne wyznaczenie stosunku prędkości średniej do prędkości maksymalnej przepływu płynu w rurociągu, w zależności od liczby Reynoldsa.
Stanowisko pomiarowe.
Schemat stanowiska przedstawia zestaw pomiarowy, który składa się z
wentylatora wywołującego przepływ powietrza przez odcinek rurowy, gazomierza
turbinowego (2) z korektorem objętości (1) oraz z rurki Prandtla (3) połączonej z
mikromanometrem z rurką pochyłą typu MPR-4. Pomiar temperatury powietrza
dokonuje się termometrem.
Ciśnienie atmosferyczne p = 731,3099 [mmHg] = 97500[Pa]
Wilgotność względna powietrza ϕ =67%
Średnica rurociągu D = 52,45 [mm] = 0,05245 [m].
Zależności matematyczne
Natężenie przepływu
gdzie:
Δp - mierniczy spadek ciśnienia na kryzie
d - średnica kryzy
ρ - gęstość czynnika
α - liczba dobierana z charakterystyki przepływowej kryzy α = 0,623
Gęstość czynnika którym jest powietrze wyznaczymy w oparciu o równanie stanu gazu doskonałego pV = mRT. Wiedząc, że ρ = m/V otrzymamy:
gdzie:
p - ciśnienie atmosferyczne p = 731,3099 [mmHg] = 97500[Pa]
R - stała gazowa dla powietrza R = 287 [m2/s2K]
T - temperatura powietrza T = 24,5 [°C] = 297,5 [K]
Podstawiając dane otrzymamy:
ρ = 1,141 [kg/m3]
Otrzymana gęstość jest gęstością powietrza suchego. Aby uwzględnić wilgoć zawartą w powietrzu należy obliczyć wilgotność bezwzględną X ze wzoru:
gdzie:
ϕ - wilgotność względna ϕ = 67%
p - ciśnienie atmosferyczne [Pa]
pnas - ciśnienie nasycenia w danej temperaturze (odczytane z tablic)
Znając wilgotność bezwzględną należy odczytać poprawkę gęstości z odpowiedniego wykresu, zależną od wilgoci zawartej w powietrzu suchym. Gęstość powietrza wilgotnego wyznaczymy ze wzoru:
ρx = ρ
ερx
gdzie:
ρx - gęstość powietrza wilgotnego [kg/m3]
ρ - gęstość powietrza suchego [kg/m3]
ερx - odczytana poprawka ερx = 0,9775
Podstawiając dane otrzymamy:
ρx = 1,116 [kg/m3]
Prędkość maksymalna i średnia:
Prędkość średnią wyznaczamy ze wzoru:
gdzie:
Q - natężenie przepływu
d - średnica otworu kryzy
Prędkość maksymalną wyznaczamy ze wzoru:
gdzie:
pd - różnica ciśnień odczytana na manometrze pochyłym
ρ - gęstość powietrza wilgotnego
Stosunek prędkośći średniej do maksymalnej:
Liczba Reynoldsa
gdzie:
υ - kinematyczny współczynnik lepkości dla powietrza υ = 15,8∙10-6[m2/s]
d - średnica otworu kryzy
Vśr - prędkość średnia
Tabela z wynikami
Q [m3/s] |
Vśr [m/s2] |
l [m] |
pd |
Vmax [m/s2] |
Vśr/Vmax |
Re |
l [m3] |
0,03536 |
15,305345 |
0,125 |
990,81 |
41,64502034 |
0,367519203 |
52551,5791 |
35360000 |
0,03403 |
14,729663 |
0,116 |
919,47168 |
40,11779609 |
0,367160321 |
50574,9501 |
34030000 |
0,03252 |
14,076069 |
0,106 |
840,20688 |
38,34961468 |
0,367045911 |
48330,8074 |
32520000 |
0,03133 |
13,560986 |
0,098 |
776,79504 |
36,8740729 |
0,367764787 |
46562,2447 |
31330000 |
0,0273 |
11,816626 |
0,076 |
602,41248 |
32,4724359 |
0,363897136 |
40572,9103 |
27300000 |
0,02163 |
9,362404 |
0,049 |
388,39752 |
26,07390699 |
0,359071773 |
32146,2289 |
21630000 |
0,015778 |
6,8294041 |
0,027 |
214,01496 |
19,35485643 |
0,352852221 |
23449,0615 |
15778000 |
0,011361 |
4,9175345 |
0,014 |
110,97072 |
13,93708953 |
0,352837981 |
16884,5727 |
11361000 |
0,009389 |
4,0639672 |
0,009 |
71,33832 |
11,17453157 |
0,363681216 |
13953,8115 |
9389000 |
0,00533 |
2,3070556 |
0,003 |
23,77944 |
6,451618809 |
0,357593296 |
7921,3777 |
5330000 |
Wykres
Wnioski.
Z przeprowadzonego ćwiczenia wyznaczyliśmy wartość współczynnika równego stosunkowi prędkości średniej do prędkości maksymalnej przepływu płynu w rurociągu przy określonych liczbach Reynoldsa. Następnie przedstawiłem na wykresie zależność stosunku prędkości od liczby Reynoldsa. Zauważamy że na przedstawionym wykresie początkowe wartości liczby Reynoldsa tak do 1800 jest bardzo duża rozbieżność Vsr/Vm następnie przy wartości 1800-2500 stosunek Vsr/Vm jest stały zaś powyżej 2500 rośnie wprost proporcjonalnie do liczby Reynoldsa.
1
1