Autor : METAVIRUS
KALISZ
Versja FAQ : 2.1
SPIS TREŚCI
1 Wstęp
2 Co należy wiedzieć o rejestrze
2.1 Budowa, struktura i położenie na dysku rejestru
2.2 Narzędzia do edycji rejestru
2.2.1 Regedit.exe
2.2.2 Reg.exe
2.3 Skróty i pojęcia dotyczące rejestru
2.3.1 Skróty
2.3.2 Pojęcia
2.4 Ule - Klucze główne
2.5 Podklucze klucza HKLM
2.5.1 HKLM\Hardware
2.5.2 HKLM\Sam
2.5.3 HKLM\Security
2.5.4 HKLM\Software
2.5.5 HKLM\System
2.6 Opis pięciu kluczy głównych - funkcje ich wartości
2.6.1 HKCR
2.6.2 HKLM
2.6.3 HKU
2.6.4 HKCU
3 Kilka sztuczek z rejestrem
3.1 Kilka uwag i wyjaśnień
3.2 Opis sztuczek
4 Koniec
---------------------------------------------------------------------------------------------------
1. Wstęp
Pisze ten faq w celu ... nie wiem chyba dlatego że mi się nudzi.
Tekst będzie dotyczył rejestru systemowego systemów opartych w budowie na Windows NT.
FAQ pisane na podstawie Windowsa XP i sprawdzane również na XP.
Aha nigdy nie byłem dobry z polaka, dlatego będzie dużo błędów ortograficznych, interpunkcyjnych i wszystkich, jakie istnieją.
FAQ napisane przy pomocy NOTEPAD'a.
Wszelkie uwagi pytania a także sprostowania dotyczące tego tekstu ślij na error_5@op.pl
Starałem się wszystko w tym FAQ napisać w taki sposób żeby nawet debil zrozumiał, ale nie wiem czy mi wyszło. W każdym razie właśnie z tego powodu obszernie opisuje i tłumacze w tekście rzeczy, których tak naprawdę człowiekowi o IQ > 20 tłumaczyć nie trzeba.
Dobra zaczynamy.
2. Co należy wiedzieć o rejestrze
Tylko tyle, że wszystkie zdania typu "Modyfikowanie rejestru należy zostawić tylko zaawansowanym użytkownikom, ponieważ niesie to ze sobą ryzyko zje***** systemu" są mocno przesadzone, chociaż prawdziwe:). Dlatego też nie biorę odpowiedzialności za informacje zawarte w tym FAQ, oraz sposób, w jaki je wykorzystasz - cała odpowiedzialność spada na ciebie.
2.1 Budowa, struktura i położenie na dysku rejestru
To, co będziemy dalej nazywać rejestrem znajduje się w plikach znajdujących się w katalogu:
C:\Windows\System32\Config
oraz w pliku C:\Documents and Settings\Użytkownik\NTUSER.DAT (w Windows XP przynajmniej).
Struktura rejestru przypomina nieco strukturę plików i folderów, które masz na dysku, z tym, że to, co na dysku jest katalogiem, folderem czy jak to nazywasz w rejestrze jest kluczem, a odpowiednik pliku na dysku to wartość w rejestrze. Podobnie jak pliki także ich odpowiedniki - wartości - dzielą się na kilka typów (opis później):
OZNACZENIE NAZWA
REG_SZ wartość ciągu
REG_DWORD wartość DWORD
REG_BINARY wartość binarna
REG_EXPAND_SZ wartość ciągu rozwijalnego
REG_MULTI_SZ wartość wielociągu
Dobra przejdźmy do opisu. Aha, jeżeli pierwszy raz słyszysz o rejestrze to się nie załamuj, jeżeli jest to skomplikowane, niedługo się powinno trochę wyjaśnić.
Wartość ciągu - jej danymi jest najczęściej ciąg znaków np. ścieżka do jakiegoś pliku itp. Każdy klucz ma przynajmniej jedną wartość ciągu, która najczęściej nie pełni żadnej funkcji
Wartość DWORD - W takich wartościach są zapisywane dane w postaci liczby lub wartości logiczne prawda albo fałsz). Są dość popularne w rejestrze.
Wartość binarna - w tych wartościach może znajdować się wszystko, co nie może się znajdować w dwóch wyżej opisanych, a także to, co jest tam opisane, jednym słowem wszystko Wartość ciągu rozwijalnego - to praktycznie to samo, co wartość ciągu, różnice są bardzo nieznaczne a ten typ wartości występuje bardzo rzadko w rejestrze
Wartość wielociągu - to samo, co wyżej (w uproszczeniu to samo)
OK. Przejdźmy do struktury kluczy. Jest pięć (właściwie to są dwa, ale o tym później) kluczy głównych nazywanych czasami także ulami. Każdy z tych kluczy zawiera kolejne klucze, a te zawierają kolejne klucze itd. itd., każdy z kluczy może zawierać wartości dowolnego typu. Narazie więcej nie wyjaśnię.
2.2 Narzędzia do edycji rejestru
Microsoft udostępnia narzędzia do bezpośredniej edycji rejestru chyba w każdej wersji Windows'a.
Najważniejsze z nich to:
%Windir%\regedit.exe
%Windir%\system32\reg.exe
%Windir% to oznaczenie folderu, w którym znajduje się system Windows.
Regedit.exe to program okienkowy, najprostszy w użyciu. Reg.exe natomiast działa wyłącznie z wiersza poleceń (aby uruchomić wiersz poleceń wybierz
z menu start polecenie uruchom i wpisz cmd) i jest trochę bardziej skomplikowany w użyciu.
2.2.1 Regedit.exe
Teraz opisze program regedit. Aby go uruchomić wejdź w menu start --> uruchom i po prostu wpisz regedit. Dobra uruchomiłeś regedit. Jego okienko podzielone jest na dwie części - podobnie jak, w explorerze, po prawej stronie widać klucze a po lewej wartości, które do nich należą. Na samej górze jest ikonka mój komputer. Jeśli ją rozwiniesz (klikniesz na znak + obok niej), powinno pojawić się pięć kluczy głównych, o których pisałem. Rozwijając jeden z nich (najlepiej nie pierwszy, bo się pogubisz) zobaczysz kolejne klucze, jeżeli obok któregoś z nich znajduje się znak + to znaczy, że da się go jeszcze rozwinąć i zawiera kolejne klucze, jeżeli nie to znaczy, że zawiera on jedynie wartości. Przejdźmy do lewej strony okienka gdzie znajdują się wartości rejestru. Klikając na jeden z kluczy właśnie po lewej stronie zobaczysz jego wartości. Wartości można dodawać, edytować
i usuwać tak samo jak pliki, czyli albo z menu edycja, albo po prostu klikając prawym przyciskiem myszy na danej wartości bądź pustym polu po lewej stronie okna programu.
Opisze teraz menu programu regedit. Pierwsze jest Menu Plik. Pierwsza pozycja to Importuj, służy ona do wprowadzania do rejestru informacji, które wcześniej z niego wyeksportowaliśmy, czyli zapisaliśmy gdzieś na dysku. Okienko importowania jest chyba intuicyjne:). Kolejną pozycją menu
Plik jest Eksportuj. Służy ona do zapisywania w pliku informacji, które są obecnie zawarte w rejestrze, aby np. później je spowrotem wprowadzić, jeżeli ulegną zmianie. Okienko eksportowania także jest dość intuicyjne. Na dole tego okienka jest opcja "Zakres eksportu" czy coś takiego, można tam wybrać czy chce się w pliku zapisać informacje zawarte w całym rejestrze, czy tylko w wybranej gałęzi, którą możesz wybrać. Kolejna pozycja w menu Plik to "Załaduj gałąź rejestru".
Polecenie to działa tylko dla gałęzi HKEY_LOCAL_MACHINE i HKEY_USERS, dlaczego, o tym później.
Przy pomocy tego polecenia można załadować do edytora rejestru (bo właśnie tym jest program regedit) jakiś plik będący częścią rejestru, lub przynajmniej jakiś plik, który ma strukturę rejestru. Nie jarzysz? A więc przykład, ale musisz być członkiem grupy administratorów. Kliknij na klucz HKEY_USERS i wybierz pozycje "Załaduj gałąź rejestru" teraz otwórz katalog C:\Documents and Settings\Default User\NTUSER.DAT i potwierdź, teraz wybierz nazwę dla tej przyszłej gałęzi. Otwórz klucz HKEY_USERS
i powinieneś zobaczyć tam klucz o nazwie takiej, jaką wpisałeś, którego zawartością jest zawartość pliku, który wybrałeś (w tym wypadku NTUSER.DAT). Oki, kolejna pozycja menu Plik to "Zwolnij gałąź rejestru", dzięki temu poleceniu można zwolnić (czyli zakończyć edycję przy pomocy programu regedit) jedną z kilku gałęzi, które znajdują się w kluczach HKEY_LOCAL_MACHNIE oraz HKEY_USERS. Przykład. Kliknij na gałąź, którą przed chwilą załadowałeś i z menu plik wybierz opcję "zwolnij gałąź rejestru"
i gałąź znika z okna edytora:). Kolejna pozycja w menu Plik to "Podłącz rejestr sieciowy". Do czego ona służy, otóż, jeżeli twój komputer jest podłączony do sieci możesz się podłączyć do rejestru dowolnego komputera
w twojej sieci i go edytować, ale musisz być członkiem grupy administratorzy. Tak, więc nie przyda ci się to polecenie. Następne polecenie menu
Plik to "Odłącz rejestr sieciowy". Chyba logiczne, że odłącza on to, co podłącza poprzednie polecenie
. Drukuj to następne polecenie menu Plik. Hmm, do czego ono może służyć? Sam się domyśl. I na końcu oczywiście polecenie Zakończ, które po prostu kończy prace regedit'a i go zamyka:). Dobra załatwiliśmy menu Plik, teraz menu Edycja. Tu się sprawa trochę komplikuje, bo... jeżeli zaznaczony jest obiekt znajdujący się po lewej stronie okna (jakaś wartość) to w tym menu znajdują się dwa polecenia więcej niż wtedy, jeżeli zaznaczony jest jakiś obiekt po prawej stronie okna. Przyjmijmy, że zaznaczyłeś jakiś obiekt na lewej stronie okna (jakąś wartość). Pierwsze polecenie to Modyfikuj.
Jak sama nazwa wskazuje modyfikuje ona dane zawarte w wartości, którą zaznaczyłeś. Okno, które otwiera się zależy od tego, jakiego typu wartość zaznaczyłeś. Tu możesz przy pomocy klawiatury zmienić dane, jakie ma posiadać dana wartość, dokładniej opisze to polecenie później. Następne polecenie to "Modyfikuj dane binarne". Polecenie to umożliwia modyfikację wartości dowolnego typu, tak jakby była to wartość binarna, to znaczy umożliwia wpisanie w jej dane czegokolwiek. To polecenie także opisze później. Teraz kolejne polecenie - "Nowy". Rozwija się ono i daje nam możliwość utworzenia w kluczu, który jest aktualnie otwarty kolejnego klucza, lub wartości dowolnego typu. Po "Nowym" są "Uprawnienia". Polecenie to umożliwia wybranie, jaki użytkownik ma dostęp do aktualnie otwartego klucza, i jakie ma możliwości jego edytowania. Uprawnienia mogą być inne dla każdego klucza, choć z oczywistego względu niemożna komuś zabronić dostępu da jakiegoś klucza i jednocześnie pozwolić udostępnić inny klucz znajdujący się w nim. Kolejna pozycja to Usuń.
Polecenie to po prostu Usuwa wybrany klucz lub wartość. Następne polecenie to "zmień nazwę", które (choć trudno w ty uwierzyć) zmienia nazwę klucza lub wartości aktualnie zaznaczonej (spoko to był sarkazm cokolwiek to oznacza). Teraz polecenie "Kopiuj nazwę klucza". Polecenie to kopiuje do schowka nazwę i lokalizację otwartego klucza, np. HKEY_LOCAL_MACHINE\Software\Microsoft\Windows.
Teraz polecenie "Znajdź". Po jego wybraniu otwiera się okienko, gdzie należy wpisać szukany tekst i ewentualnie wybrać kilka prostych opcji. Polecenie to wyszukuje w całym rejestrze ciągu znaków, jakie wpiszesz. "Znajdź" wiąże się z kolejnym poleceniem - "Znajdź następny". Jeśli przy pomocy polecenia Znajdź regedit wyszuka wpisanego ciągu znaków, ale nie będzie to, czego szukałeś, to polecenie "Znajdź następny" wyszuka kolejnego takiego ciągu znaków w rejestrze. Teraz czas na menu
Widok. Pierwszym jego poleceniem jest polecenie "Pasek Stanu", którym po prostu wybierasz czy w oknie regedit'a ma być widoczny na dole Pasek Stanu. Tak na marginesie pokazuje on jedynie lokalizację aktualnie otwartego klucza, ale i to się czasami przydaje. Kolejne polecenie to Podziel
. Po jego kliknięciu możesz wybrać miejsce, w którym ma znajdować się pasek oddzielający lewą stronę okna regedit, od jego prawej części. Jeżeli masz zaznaczoną jakąś wartość i klikniesz na kolejne polecenie - "Wyświetl dane binarne", Zobaczysz dane danej wartości w postaci binarnej i będziesz mógł wybrać, czy mają one być wyświetlone w postaci Bajt, Word, czy Dword. Bajt oznacza, że separator w postaci spacji jest wyświetlany, co jeden bajt, Word wyświetla separator co dwa bajty, a Dword co cztery bajty. Niestety
w oknie tym nie można edytować danych:(Ostatnie polecenie z menu Widok to Odśwież. Powoduje ono odświeżenie zawartości okna regedit, które mogło
w rzeczywistości ulec zmianie, a nie zostało odświeżone w tym oknie. No
i czas na Menu Ulubione.
Pierwsze polecenie - "Dodaj do ulubionych", powoduje dodanie do listy ulubionych klucza aktualnie otwartego. Drugie polecenie - "Usuń ulubiony", pozwala usunąć któregoś z ulubionych z listy.
Poniżej tych dwóch poleceń znajduje się lista kluczy, które zostały dodane do ulubionych. Taka mała ciekawostka:
otwórz klucz HKEY_CURRENT_USER\Software\Microsoft\Windows\CurrentVersion\Applets\Regedit\Favorites
i popatrz na wartości tego klucza. Klucz ten jest po prostu listą ulubionych. Nazwa wartości w tym kluczu to nazwa ulubionego, a dane tej wartości to lokalizacja klucza, do którego dany ulubiony się odnosi:). No
i ostatnie menu - menu Pomoc. Pierwsza pozycja to "tematy pomocy". Pozycja ta otwiera plik z informacjami o tym jak korzystać z regeditu i z innymi bzdetami. Ostatnia pozycja to "Edytor rejestru - informacje" i wyświetla ona informacje o wersji regedit'a którego właśnie używasz, o użytkowniku itp.
Jeszcze krótko podsumuje i opiszę prawą i lewą część okna. Po prawej masz klucze, których struktura jest podobna do struktury folderów na dysku. Lewa strona to miejsce gdzie wyświetlane są wartości aktualnie otwartego klucza. Podzielona jest na trzy kolumny: Nazwa, Typ i Dane. W kolumnie nazwa
Wyświetlana jest nazwa wartości, w kolumnie typ wyświetlany jest typ wartości (opisałem to części 2.1), a w kolumnie dane wyświetlane są dane tej wartości, czyli to co ona zawiera.
No jak na takie gówno jak regedit to chyba obszerny opis:).
2.2.2 Reg.exe
(Ta część jest tylko dla zainteresowanych)
Reg.exe znajduje się w katalogu C:\WINDOWS\System32 (pomijam przypadki,
w których ktoś zainstalował Windowsa na innym dysku niż C, lub ma Windows'a w innym katalogu). Jednak odpalenie tego pliku nic ci nie da. Musi on być odpalany z wiersza poleceń. Nie jest to aplikacja okienkowa, ale raczej DOSowska, to znaczy używa się jej przy pomocy parametrów opcji i ogólnie wydając polecenia.
Nie będę się rozpisywał na temat tego "programu", bo wszystkiego możesz się o nim dowiedzieć robiąc tak: odpalasz cmd'eka (konieczne do korzystania
z aplikacji reg.exe) wchodząc w polecenie uruchom w menu start i wpisując cmd oraz klikając OK. Teraz po prostu wpisujesz polecenie reg. Teraz możesz wybrać polecenie, o którym chcesz dowiedzieć się więcej i wpisać je z parametrem /?. Np. wpisz
reg add /? albo reg delete /?. Jeżeli dopiero poznajesz polecenie reg, to narazie spróbuj zrozumieć, chociaż polecenia reg add oraz reg delete, bo nie jest to łatwe dla początkującego.
Zresztą, jeżeli pojąłeś sposób działania programu regedit (co nie jest trudne) to polecenie reg jest tylko jakby dodatkiem:). Na wszelki wypadek opisze sposób działania tego polecenia w miarę zrozumiałym języku. Oki zaczynamy. Uruchom najpierw cmd'eka (jak to zrobić napisałem kilka linijek wyżej). Teraz uruchom regedit'a, pomoże to ci zrozumieć sposób działania polecenia reg. W regedicie otwórz klucz HKEY_LOCAL_MACHINE\Software i sprawdź czy istnieje w nim klucz o nazwie np. 1234.
Przyjmijmy, że nie. Teraz w cmd'eku (jeżeli jeszcze się nie skapałeś cmd'ekim nazywam okno wiersza polecenia) wpisz polecenie reg add /?
i w opisie, który ci się wyświetli przejdź do części z przykładami. Według pierwszego z nich, aby dodać jakiś klucz wystarczy wpisać reg add i dalej ścieżka tego klucza. Wpisz, więc reg add HKLM\SOFTWARE\1234 (HKLM to skrót od HKEY_LOCAL_MACHINE), teraz w oknie regedit wybierz Widok --> odśwież i jak widzisz klucz o nazwie 1234 istnieje. W części 2.1 opisałem kilka skrótów (np. REG_SZ), te skróty są używane właśnie m. in. przez aplikacje reg.exe. Aby dodać jakąś wartość przy pomocy aplikacji reg.exe należy posłużyć się tymi skrótami.
Aby dodać wartość do rejestru należy użyć polecenia: reg add ścieżka_klucza /v nazwa_wartości
/t typ_wartości /d dane_wartości. Pod spodem linijka przedstawiająca polecenie dodające do klucza
HKLM\SOFTWARE\1234 wartość ciągu o nazwie error i danych autor:
reg add HKLM\SOFTWARE\1234 /v error /t REG_SZ /d autor pojąłeś? Oki, jeśli chcesz zmienić dane jakiejś wartości w rejestrze, która już istnieje, używasz tego samego polecenia, które dodaje wartość i na pytanie czy chcesz nadpisać wartość odpowiadasz Y lub T (w zależności, jakiej wersji językowej używasz). Aha, jeśli zastanawiasz się jak można za pomocą aplikacji reg.exe zmodyfikować wartość domyślną jakiegoś klucza (jeśli nie wiesz, co to jest wartość domyślna otwórz regedit'a i otwórz dowolny klucz) to robi się to tak:
reg add ścieżka_klucza /ve /t typ_wartości /d dane_wartości, czyli po prostu dodajesz wartość, ale zamiast napisać /v nazwa_wartości wpisujesz /ve.
Pozostało jeszcze usuwanie kluczy i wartości przy pomocy reg.exe. Aby usunąć klucz oraz wszystkie jego podklucze (klucze znajdujące się w nim)
i wartości należy użyć polecenia:
reg delete ścieżka_usuwanego_klucza np. reg delete HKLM\SOFTWARE\1234, aby natomiast usunąć wartość jakiegoś klucza polecenie powinno wyglądać tak:
reg delete ścieżka_klucza_z_którego_usuwana_jest_wartość /v nazwa_usuwanej_wartości oczywiście wartość ta musi istnieć. Np. jeżeli istnieje wartość o nazwie reg w kluczu HKLM\SOFTWARE\a to, aby ją usunąć trzeba wpisać: reg delete HKLM\SOFTWARE\a /v reg.
Aha i taka mała uwaga: Jeżeli tworzysz lub usuwasz wartość albo klucz o nazwie albo danych zawierających spacje, to należy ująć całą nazwę lub dane w cudzysłów (" "). Przykłady poniżej.
Aby utworzyć klucz o nazwie "abc def" w kluczu HKLM\SOFTWARE trzeba wpisać:
reg add "HKLM\SOFTWARE\abc def"
Aby usunąć wartość o nazwie "cos tam" w kluczu HKLM\SOFTWARE\a trzeba wpisać:
reg delete HKLM\SOFTWARE\a /v "cos tam"
Aby dodać do klucza "HKLM\SOFTWARE\abc def" wartość ciągu a nazwie "a i b" oraz danych "tak to" trzeba wpisać:
reg add "HKLM\SOFTWARE\abc def" /v "a i b" /t REG_SZ /d "tak to ".
Dobra, jak na aplikacje reg.exe to styknie narazie.
2.3 Skróty i pojęcia dotyczące rejestru
W tej części opisze kilka skrótów i pojęć dotyczących rejestru systemowego, z którymi możesz się spotkać zarówno w tym tekście jak i wszędzie indziej. Nie musisz tego czytać, ale jak nie będziesz wiedział, co oznacza dany skrót, czy co to jest np. tweaker to zajrzyj tu. Skróty i pojęcia są uporządkowane alfabetycznie.
2.3.1 Skróty
HKCC - Jedna z głównych gałęzi rejestru HKEY_CURRENT_CONFIG
HKCR - Jenda z głównych gałęzi rejestru HKEY_CLASSES_ROOT
HKCU - Jedna z głównych gałęzi rejestru HKEY_CURRENT_USER
HKDD - Jedna z głównych gałęzi rejestru HKEY_DYN_DATA
HKLM - Jedna z głównych gałęzi rejestru HKEY_LOCAL_MACHINE
HKPD - Jedna z głównych gałęzi rejestru HKEY_PERFOMANCE_DATA
HKU - Jedna z głównych gałęzi rejestru HKEY_USERS
REG_BINARY - Typ wartości w rejestrze, oznacza on "wartość binarna". W takiej wartości można przechowywać dane w postaci binarnej, np. bardzo małe obrazy czy dźwięki.
REG_DWORD - Typ wartości oznaczający "wartość DWORD". W takich wartościach mogą być przechowywane wszelkie dane liczbowe (o ograniczonej wartości liczby).
REG_DWORD_BIG_ENDIAND - W uproszczeniu jest to samo, co wyżej. Modyfikacja regedit'em jak w przypadku wartości DWORD
REG_EXPAND - Typ wartości rejestru, oznacza "wartość ciągu rozwijalnego"
i ma praktycznie takie samo przeznaczenie jak wartość ciągu.
REG_LINK - Typ wartości, który praktycznie do niczego ci się nie przyda:).
REG_MULTI_SZ - Typ wartości w rejestrze oznaczający "wartość wielociągu"
i mający takie samo przeznaczenie, co wartość ciągu, jednakże posiadający więcej możliwości.
REG_NONE - Typ wartości w rejestrze oznaczający "wartość nieznanego typu". Zawiera dane w postaci nieznanej. Modyfikacja programem regedit odbywa się jak modyfikacja wartości binarnej.
REG_RESOURCE_DESCRIPTOR - Typ wartości spotykanych w rejestrze, oznaczający coś w rodzaju "gatunek zasobów". Modyfikacja regedit'em jak wartość binarna.
REG_RESOURCE_LIST - Typ wartości w rejestrze oznaczający "opis zasobów". Modyfikacja regedit'em jak w przypadku wartości binarnej.
REG_RESOURCE_REQUIREMENTS_LIST - Typ wartości w rejestrze, oznacza chyba "lista wymaganych zasobów" modyfikacja regedit'em jak w przypadku wartości binarnej.
REG_SZ - Typ wartości rejestru, oznacza on, że wartość jest typu "wartość ciągu". W takiej wartości można przechowywać dane w postaci ciągu znaków, np. ścieżki do plików, nazwiska itp.
2.3.2 Pojęcia
Alias - Coś w rodzaju skrótu do klucza w rejestrze. W rejestrze systemu Windows XP istnieją trzy allasy: HKCR HKCU HKCC. Allasów nie da się tworzyć ani usuwać.
Klucz - Mała część rejestru, której istnienie w nielicznych przypadkach może odpowiadać za opcje systemu i programów. Najczęściej jednak klucz służy wyłącznie do przechowywania innych kluczy oraz --> wartości rejestru.
Klucz główny - Klucz w rejestrze, który nie jest podkluczem żadnego innego klucza, czyli jest jakby pieniem drzewa, którego gałęziami są klucze.
Podklucz - Pojęcie używane w celu określenia, że dany klucz znajduje się
w innym kluczu. Przykładem podklucza może być klucz o nazwie Microsoft znajdujący się w kluczu HKLM\SOFTWARE. W tym przypadku klucz Microsoft jest podkluczem klucza SOFTWARE, ponieważ znajduje się w nim.
Tweaker - Program zmieniający ustawienia (najczęściej ukryte) systemu, najczęściej poprzez edycję rejestru systemowego.
Ul - Jest to klucz główny albo alias, czyli po prostu jeden z kluczy, które można zobaczyć w oknie
regedit'a rozwijając ikonke mój komputer.
Wartość - Bardzo mała część pliku rejestru, która najczęściej odpowiada za jakąś opcje, lub ustawienie systemu lub jakiegoś programu.
2.4 Ule - Klucze główne
Otwierając program regedit w Windows'ie XP zobaczymy, że otwierając ikonke mój komputer pokaże się pięć kluczy. Są to klucze główne, czyli nie mają nad sobą żadnych innych kluczy. Tak naprawde jest trochę inaczej. Naprawdę, są tylko dwa klucze główne, a trzy pozostałe to jakby skróty do podkluczy tych dwóch głównych. Klucze główne to HKLM oraz HKU. Sprawdź to. Otwórz klucz HKLM\SOFTWARE\Classes oraz klucz HKCR. Ich zawartość jest taka sama, bo HKCR to skrót do tego klucza.
Teraz otwórz klucz HKLM\SYSTEM\ControlSet???\Hardware Profiles\Current oraz klucz HKCC. ControlSet??? oznacza, że jest to jeden z kluczy ControlSet. Klucz HKCU to skrót do HKU\~identyfikator_aktualnie_zalogowanego~.
Te trzy klucze, które są jakby skrótami określa się mianem allasów. Pozostałe dwa klucze główne będą określane dalej po prostu mianem kluczy głównych:). Jedną z głównych różnic różniącą aliasy od kluczy głównych jest fakt, iż w bezpośrednio do klucza głównego nie da się dodać podklucza, a do
allasa można. Nie tyczy to się wartości, które można dodawać zarówno do allasów jak i kluczy głównych.
2.5 Podklucze klucza HKLM
Klucz HKLM posiada 5 podkluczy i nie da się do niego dodać żadnego innego (da się jedynie załadować nową gałąź). Prawie każdy z tych pięciu podkluczy zawiera się w pliku o takiej samej nazwie, znajdującym się w folderze C:\Windows\System32\config. Wyjątkiem jest klucz Hardware. Pliki rejestru, czyli pliki, w których zawiera się rejestr nie mają rozszerzenia. Są to po prostu pliki typu Plik. Poniżej opisze krótko każdy z podkluczy ula HKLM.
2.5.1 HKLM\Hardware
Klucz Hardware jest dość specyficzny, ponieważ nie zawiera on się w żadnym pliku znajdującym się w katalogu C:\Windows\System32\Config. Jego zawartość jest przebudowywana wraz z każdym uruchomieniem systemu. Dane zawarte w tym kluczu opisują aktualnie zainstalowany sprzęt na komputerze, sterowniki oraz zasoby wykorzystywane przez urządzenia. Należałoby zwrócić uwagę na trzy jego podklucze.
Pierwszym ważnym podkluczem klucza Hardware jest klucz Description. Zawarte w nim informacje opisują bazę danych sprzętu budowaną podczas uruchamiania systemu. Drugi ważny klucz to klucz o nazwie Devicemap. Zawiera on wartości opisujące, gdzie w rejestrze można znaleźć więcej informacji o jakimś fragmencie sprzętu (np. klawiaturze). Zajrzyj tam, łatwo się pokapować,
o co chodzi.
Ostatni ważny podklucz klucza Hardware to Resourcemap. Zawiera on dane potrzebne do powiązania ze sobą sterowników urządzeń oraz zasobów wykorzystywanych przez te urządzenia. Trochę skomplikowane, więc lepiej nie patrz tam:).
2.5.2 HKLM\Sam
Klucz Sam zawiera się w pliku C:\Windows\System32\Config\Sam. Dane, które zawiera dotyczą ochrony kont użytkowników, oraz grup użytkowników, a także domen systemu Windows. Jeżeli twój komputer nie jest serwerem albo czymś w tym stylu, to zawartość tego klucza nie powinna być ogromna. Tak naprawdę to jest to alias do klucza HKLM\Security\Sam (możliwe, że takiego klucza nie posiadasz).
Tak czy inaczej nie ma tu nic ciekawego (przynajmniej nie w Windowsie XP).
2.5.3 HKLM\Security
Klucz Security zawiera lokalne założenia ochrony (przynajmniej takie było jego pierwotne przeznaczenie w Windowsie NT 4.0). Zawiera, więc m.in. informacje o prawach użytkownika, założeniach hasła czy przynależności do grup. Nie jestem pewny, ale możliwe, że pierwotna funkcja tego klucza została zachowana (podobnie jak w przypadku klucza Sam) tylko w Windows'ie NT. Tak czy inaczej przeglądanie tego klucza, czy modyfikowanie go jest nie możliwe z poziomu regedit'a).
Przynajmniej domyślnie:). Nawet administrator nie ma prawa domyślnie do dostępu do tego klucza:).
Jak się do niego dostać opisze w części o uprawnieniach dla kluczy, ale mogę powiedzieć już teraz, że jeśli jesteś użytkownikiem z kontem administracyjnym a nie ograniczonym, to jest bajecznie łatwe.
2.5.4 HKLM\Software
Dość ciekawy klucz. Zawiera informacje o ustawieniach systemu windows
i programów zainstalowanych w systemie, oraz kilka innych informacji (raczej kilkadziesiąt lub kilkaset). Struktura podkluczy klucza Software jest mniej więcej taka:
HKLM\Software\nazwa_firmy\nazwa_produktu\wersja_produktu.
Wersja produktu nie zawsze występuje. Opisze kilka ciekawych podkluczy klucza Software. Pierwszy z ciekawych to classes, ale nie będę go opisywał teraz, bo jest to element docelowy aliasa HKCR, to znaczy, że jego zawartość jest taka sama jak zawartość ula HKCR, a modyfikując jeden
z nich, modyfikujemy automatycznie drugi. Inny ciekawy podklucz klucza Software to klucz Microsoft. Zawiera on dane o ustawieniach wszystkich zainstalowanych programów napisanych przez Microsoft, w tym
Windows'a. Do tego klucza będziemy wielokrotnie powracać w tym Faq. Teraz opiszę klucz o nazwie
Program Groups. Jest to bardzo mały klucz odpowiedzialny za konwertowanie plików menu start do menu start. Właściwie to on nawet nie jest za to odpowiedzialny, tylko rejestruje czy proces ten przebiegł prawidłowo. No
i ostatni według mnie w miarę ciekawy podklucz to klucz secure, ale go tu nie opisze, choćby, dlatego, że jest on specyficzny dla Windows'a NT a nie Windows'a XP, którego rejestrem zajmuje się w tym FAQ.
2.5.5 HKLM\System
Najważniejszymi danymi zawartymi w kluczu System są dane zestawów znaczników. Na potrzeby tego FAQ przyjmijmy taką definicję znaczników: Znaczniki jednoznacznie mówią, jakie sterowniki urządzeń oraz usługi zostały załadowane, oraz jak zostały skonfigurowane podczas startu systemu. Tak, więc zestawy znaczników znajdują się w podkluczach klucza System o nazwie zaczynającej się od ControlSet i kończącej liczbą (np. ControlSet001 ControlSet002). Podklucz o nazwie CurrentControlSet, to klucz zawierający zestaw znaczników, z jakiego korzysta aktualnie System. Jest to jakby alias do jednego z kluczy zaczynających się od ControlSet, aby sprawdzić, od którego wystarczy w kluczu CurrentControlSet stworzyć nową wartość i sprawdzić, w którym kluczu o nazwie ControlSet??? znajduje się ta wartość
. Jest zresztą prostszy sposób, który opiszę przy opisywaniu podklucza Select oraz jego wartości.
Możliwe, że będę jeszcze wracał do klucza System w dalszych częściach tego FAQ. Kolejny podklucz klucza System to klucz Select. W tym kluczu zawarte są dane dodatkowe o zestawach znaczników, takie jak np. aktualnie używany zestaw znaczników, domyślny zestaw, zestaw znaczników w ostatniej dobrej konfiguracji systemu. Za to, który zestaw znaczników jest aktualnie wykorzystywany odpowiada wartość klucza select o nazwie Current. Wartość
o nazwie Default zawiera informacje o tym, który zestaw znaczników jest domyślny. Dobra to teraz ostatni podklucz klucza System, czyli Setup. Nie ma tam właściwie nic ciekawego. Klucz ten to zbiór informacji dla instalatora Windows. Zresztą, jeśli znasz, choć trochę angielski to zajrzyj tam.
2.6 Opis pięciu kluczy głównych - funkcje ich wartości
Jak już wspominałem w rejestrze (przynajmniej rejestrze Windows'a XP) jest pięć kluczy głównych. W poniższych częściach tego Faq zajmę się czterema
z nich - HKCR HKCU HKLM oraz HKU. Nie opisze HKCC ponieważ jest to bardzo mały klucz i pełni w systemie stosunkowo mało funkcji.
2.6.1 HKCR
HKCR to klucz wspólny dla wszystkich użytkowników komputera. Najważniejszą funkcją, jaką pełni jest kojarzenie rozszerzeń plików z odpowiednimi programami, które te pliki będą obsługiwać. Nie jarzysz?
Zajrzyj do tego klucza - otwórz i rozwiń go. Jak widzisz, na pierwszy rzut oka podklucze klucza HKCR dzielą się na dwa rodzaje. Jeden to klucze, których nazwa zaczyna się od znaku kropki, a drugi to klucze z "normalną" nazwą. W pewnym uproszczeniu można powiedzieć, że jest to prawda. Zajrzyj teraz do klucza o nazwie "txt" , rozwiń go i poprzyglądaj się wartością. Jeśli nie jesteś skończonym lamerem (a zakładam, że nie), to na pewno się domyślasz, że klucz ten ma coś wspólnego z plikami typu dokument tekstowy. Na wszelki wypadek wyjaśnię, dlaczego ma on mieć coś wspólnego z tym typem plików. Po prostu dokumenty tekstowe mają rozszerzenie txt. W każdym razie klikając na ten klucz, jego wartość domyślna powinna mieć dane "txtfile" (jeśli ma inne dane to txtfile zamieniaj w dalszej części tego faq na ciąg znaków odpowiadający danym wartości domyślnej tego klucza w twoim systemie). W tej chwili inne wartości tego klucza nas nie obchodzą. Skoro wartość domyślna ma dane
"txtfile" , oznacza to, że inne inforacje o plikach z rozszerzeniem txt znajdują się w kluczu
HKCR\txtfile. Otwieramy, więc go. I jakie są dane wartości domyślnej tego klucza?! Powinno to być "Dokument tekstowy". Oznacza to, że wartość domyślna tego klucza odpowiada za nazwę typu plików z rozszerzeniem txt. Dla przykładu, jeśli zmienisz dane tej wartości na np. "Dokument er", to we właściwościach plików z rozszerzeniem txt nie będzie już pisało, że jest to dokument tekstowy, tylko dokument er (możliwe, że zmiana będzie uwzględniona w systemie dopiero po restarcie kompa). Przejdźmy dalej i przyjrzyjmy się podkluczom klucza HKCR\txtfile. Dwa z nich, jakie prawie na pewno tam spotkasz to "DefaultIcon" i "shell". Można się domyślić, że klucz "DefaultIcon" odpowiada za ikone reprezentującą pliki o rozszerzeniu txt, dokładniej to odpowiada za to jego wartość domyślna. Jej dane to ścieżka do pliku ikony, lub innego pliku zawierającego ikony i ewentualnie indeksu ikony oddzielonym od reszty przecinkiem i spacją (np. C:\WIN\a.exe, -152).
Zmieniając te dane na ścieżkę do jakiejś ikony znajdującej się na dysku zmieniasz ikone wszystkich plików o rozszerzeniu txt (możliwe, że zmiana zadziała po restarcie kompa). Przejdźmy teraz do
podklucza "shell". Klucz ten odpowiada za menu kontekstowe danego typu plików, a właściwie tylko te jego pozycje, które odpowiadają za operacje na pliku (np. otwórz edytuj drukuj). Rozwijając ten klucz zobaczymy jeszcze kilka innych. Rozwijając je dalej, każdy kończył się będzie kluczem command
(sprawdź sam) i ewentualnie obok niego także kluczem ddeexec. Zacznę tym razem od tyłu (nie od klucza shell, ale command). Pomijając, więc klucz ddeexec (jest trochę skomplikowany), pierwszym opisywanym kluczem będzie command. Otwórz klucz HKCR\txtfile\shell\open\command. Wartość domyślna tego klucza wskazuje na aplikacje (najczęściej aplikacje) wykonującą daną operacje. My otworzyliśmy klucz odpowiedzialny za operację otwierania dokumentów tekstowych, więc trudno się dziwić, że w jego wartości domyślnej można ujrzeć coś w stylu Notepad.exe %1 . Pierwszy człon (Notepad.exe) to ścieżka, a czasami tylko nazwa do aplikacji wykonującej czynność. Ciąg znaków %1 mówi natomiast, że operacja ma być wykonana na pliku, z którego menu kontekstowego operacja została uruchomiona. Gdyby wartość domyślna miała dane "Notepad.exe", to po otworzeniu jakiegoś dokumentu tekstowego, prawdopodobnie otworzyłby się sam program notepad, a nie dany plik.
W każdym razie już chyba jarzysz, o co chodzi z kluczem command. Klucz,
w którym znajduje się klucz command może mieć dowolną nazwę, jednak najczęściej jest to open, edit lub print. Dane wartości domyślnej tego klucza to tekst, jaki wyświetlany jest w menu konstektowym danego typu plików (np. jeżeli w wartości domyślnej klucza open wpiszesz "asnyk is cool", to zamiast polecenia otwórz zobaczysz w menu kontekstowym dokumentów tekstowych polecenie "asnyk is cool", choć możliwe, że zmiana zadziała dopiero po restarcie kompa). Przed chwilą pisałem, że dane wartości domyślnej tych kluczy odpowiadają za to, co jest wyświetlane w menu konstektowym danego typu pliku. W istocie tak jest, ale w przypadku niektórych nazw kluczy, ich wartość domyślna może być pusta, ponieważ system rozpoznaje te klucze.
Krótko mówiąc, jeżeli jakiś klucz ma nazwę open, system wie, że w menu konstektowym ma wyświetlić polecenie uruchom. Jeżeli klucz ma nazwę edit, system wyświetli polecenie edytuj. W przypadku kluczy o nazwie print, system wyświetli polecenie drukuj. Dobra, został do opisania już tylko klucz shell. Posiada on zazwyczaj tylko wartość domyślną. Jej dane odpowiadają za to, jaka operacja na pliku ma być operacją domyślną, tzn. jaka operacja zostanie uruchomiona po szybkim dwukrotnym kliknięciu na ikonce danego typu plików. Działa to tak: jeżeli wartość domyślna klucza shell ma dane np. print, to domyślną operacją na danym typie plików będzie operacja zawarta w kluczu
shell\print. Chyba rozumiesz. Aha, jeżeli klucz shell nie ma nic w wartości domyślnej, to znaczy że akcją domyślną jest otwórz (shell\open). No, musiałeś pojąć. Jeślni nie to jeszcze przećwicz na innym typie plików (zacznij od klucza zaczynającego się od kropki i powtarzaj czynności napisane od początku w części 2.6.1 tego FAQ). Powrócę jeszcze na chwile do kluczy zaczynających się do kropki w gałęzi HKCR. Najpierw w wolnym miejscu pulpitu kliknij prawym przyciskiem myszy i wybierz pozycją "nowy". Widzisz tam obiekty, jakie możesz utworzyć. Za to, czy możesz tu ujrzeć jakiś obiekt, tak naprawdę odpowiada tylko jedna wartość i jeden klucz dla każdego obiektu. Już tłumaczę. Jak widzisz możesz utworzyć nowy obiekt - mapę bitową. Pliki mapy bitowej mają rozszerzenie bmp, a więc otwórzmy klucz HKCR\.bmp . Można tu znaleźć klucz o nazwie ShellNew, a w nim wartość ciągu o nazwie NullFile. Tak samo możesz utworzyć nowe dokumenty tekstowe. Dokumenty tekstowe mają rozszerzenie txt. Otwierając klucz HKCR\.txt także ujrzysz w nim podklucz o nazwie ShellNew, a w nim wartość ciągu o nazwie NullFile. Otwierając natomiast jakiś klucz o nazwie zaczynającej się od kropki, która nie jest rozszerzeniem typu plików, które znajdują się w menu nowy, prawie na pewno nie znajdziesz klucza o nazwie shellNew. Podsumowując ostatni wątek, jeżeli w jakimś kluczu zaczynającym się od kropki, znajduje się klucz o nazwie ShellNew a w nim wartość ciągu o nazwie NullFile, to typ pliku reprezentowany przez dane rozszerzenie (.???) znajdzie się w menu nowy (jeżeli zechcesz to sprawdzić to pamiętaj, że być może będziesz musiał najpierw zrobić restart) (tak naprawdę wartość NullFile może być zastąpiona przez wartości o innych nazwach i danych, ale nie będę w to tutaj wnikał). Na koniec tej części opisze jeszcze krótko klucz HKCR\Unknown. Ma on dokładnie taką samą strukturę jak klucze definicji typów plików (właściwie to jest klucz definicji typu plików) (klucze definicji typów plików, to takie klucze jak txtfile czy inne, których nazwa widnieje w wartości domyślnej kluczy zaczynających się od kropki). Ma on pewną ceche rozróżniającą go od reszty kluczy.
Inne klucze definicji typów plików opisują po tylko jeden typ plików. Ten klucz jest odpowiedzialny za wszystkie pliki na komputerze, których rozszerzenia nie ma w rejestrze, tzn. za takie, których nazwy rozszerzeń nie mają swoich odpowiedników w nazwach kluczy zaczynających się od kropki znajdujących się w kluczu HKCR (czyli jeżeli nie istnieje klucz HKCR\.xyz, to klucz HKCR\unknown jest odpowiedzialny za obsłużenie plików o rozszerzeniu m.in. xyz). Aha jeszcze foldery. Podobnie jak różne typy plików także i foldery mają swój opis w gałęzi HKCR. Za foldery odpowiedzialny jest klucz HKCR\Folder, a jego struktura jest taka sama jak wszystkich innych kluczy definicji typu plików - HKCR\txtfile itp. (Wprawdzie są pewne różnice pomiędzy kluczem Folder a np. txtfile, ale są one z naszego punktu widzenia tak mało znaczące, że można je pominąć). OK. Tyle by było jak na klucz HKCR. Będę pewnie jeszcze powracał do niego i jego podkluczy w dalszych częściach tego FAQ.
2.6.2 HKLM
HKLM to najważniejszy (według mnie) klucz główny w rejestrze. Jest jednym z dwóch kluczy głównych nie będących aliasami. Klucz HKLM odpowiada za ustawienia opcji większości programów i samego
Windows'a, za ograniczenia nałożone na wszystkich użytkowników komputera i wiele innych rzeczy.
Klucz ten odpowiada za ustawienia komputera (wszystkich użytkowników) a nie poszczególnych użytkowników. Rozwijając ten klucz powinneś ujrzeć pięć podkluczy, których nie będę opisywał, bo zrobiłem to w części 2.5. Dobra styknie na razie tyle.
2.6.3 HKU
HKU to klucz, w którym zawarte są informacje o ustawieniach windows'a oraz programów, ale nie ogólnych dla całego systemu, tylko dla poszczególnych użytkowników. Jego podklucze to DEFAULT oraz kilka innych o nazwach odpowiadającym identyfikatorom użytkowników. Zresztą zajrzyj tam sam.
Z naszego punktu widzenia, ważne będą tylko te klucze o nazwach odpowiadającym identyfikatorom użytkowników, a najczęściej będzie tam tylko jeden taki klucz. Oki trzeba trochę rozjaśnić sytuację nie? A więc każdy profil użytkownika zapisany na danym komputerze ma swój "unikalny" identyfikator, który go identyfikuje (przyjmijmy tak przynajmniej w uproszczeniu na potrzeby tego faq). Otwierając klucz HKU zobaczysz klucze o nazwach złożonych z litery i dalej kilku / kilkudziesięciu cyfr. Te krótsze nazwy nie odpowiadają za użytkowników, więc pominiemy je, te dłuższe nazwy to klucze, które będą nas interesować - klucze użytkowników. Aha taka mała uwaga. Tak naprawdę w kluczu HKU nie ma kluczy wszystkich użytkowników, ale tylko tych, którzy są aktualnie zalogowani na komputerze.
Pewnie zauważyłeś, że każdemu kluczowi użytkownika odpowiada jeszcze jeden klucz o takiej samej nazwie, lecz z końcówką _classes. O tym za chwile. Dobra, ale co właściwie jest w tych kluczach?
Otwórz jeden z nich (prawdopodobnie będzie tylko jeden - klucz użytkownika, którego właśnie używasz). Łatwo zauważyć, że poza kilkoma różnicami, klucz ten jest bardzo podobny pod względem struktury podkluczy do klucza HKLM. Powinieneś już dojść do pewnych wniosków. Napisałem wcześniej, że klucz
HKLM odpowiada za ustawienia dla całego komputera, a klucz HKU za ustawienia poszczególnych użytkowników. Więc łatwo się domyślić, że np. podklucze HKLM\software\microsoft\notepad oraz
HKU\~klucz jakiegoś użytkownika~\software\microsoft\notepad spełniają tę samą funkcję, z tym, że ten pierwszy odpowiada za ustawienia dla wszystkich użytkowników komputera, a ten drugi za ustawienia dla danego użytkownika.
2.6.4 HKCU
HKEY_CURRENT_USER to klucz (zresztą jak sama nazwa wskazuje) odpowiedzialny za ustawienia i opcje aktualnego użytkownika. Jest to alias, który nakierowuje do klucza HKU\~identyfikator aktualnego użytkownika~. Jak sprawdzić, który podklucz klucza HKU jest kluczem aktualnego użytkownika?
Wystarczy w kluczu HKCU stworzyć nowy podklucz o nazwie np. nowy, a następnie sprawdzić, w którym podkluczu klucza HKU znajduje się klucz o nazwie nowy. Usuwając z stąd klucz "nowy", usuwasz go jednocześnie z klucza HKCU. Krótko mówiąc jeden jest skrótem (w pewnym sensie) do drugiego.
Ponieważ HKCU jest kluczem aktualnego użytkownika, otwierając go na innym użytkowniku możesz zobaczyć kilka różnic. Dobra dosyć kręcenia. W części 2.6.3 napisałem że np. klucze HKLM\software\
\Microsoft\notepad oraz HKU\~klucz jakiegoś użytkownika\software\microsoft\notepad odpowiadają za te same ustawienia
z tym, że ten drugi dotyczy tylko jednego użytkownika. Ponieważ HKCU to alias do klucza aktualnego użytkownika, łatwo się domyślić, że klucze HKLM\Software\Microsoft\notepad oraz
HKCU\Software\Microsoft\notepad odpowiadają za ustawienia, z których korzysta aktualny użytkownik, z tym, że pierwszy klucz odpowiada za ustawienia wszystkich użytkowników a drugi tylko za ustawienia aktualnego użytkownika. Nasuwa się pytanie, co zrobi system, jeżeli, w HKLM\..... będzie istniała wartość której działanie jest sprzeczne z działaniem wartości HKCU\..... . Microsoft poradził sobie z tym problemem wprowadzając coś w rodzaju priorytetów. Tak, więc klucz HKCU ma wyższy "priorytet" niż klucz HKLM. Oznacza to, że jeżeli wartości z tych dwóch kluczy są ze sobą sprzeczne, to system bierze pod uwagę tylko wartość z klucza HKCU.
3. Kilka sztuczek z rejestrem
Dobra, już mniej więcej znasz chyba podstawowe informacje o rejestrze. Można przejść do nieco ciekawszej części. Teraz opisze kilka ciekawych sztuczek, jakie można wykonać modyfikując rejestr systemu Windows XP Professional.
Opis sztuczek będzie wyglądał tak:
Klucz, w którym należy dokonać zmian
Wartość w której należy dokonać zmian - typ wartości - dane wartości
Opis efektu, jaki osiągniemy
3.1 Kilka uwag i wyjaśnień
W poprzedniej części opisałem jak będzie wyglądał opis sztuczek. Na wypadek gdyby ktoś nie zrozumiał przedstawionego schematu opisu wyjaśnię go trochę. "Klucz, w którym należy dokonać zmian" - oznacza klucz rejestru, którego wartości należy zmodyfikować. Jeśli klucz taki nie istnieje, należy go utworzyć.
"Wartość, w której należy dokonać zmian" - oznacza nazwę wartości, którą należy zmodyfikować, aby osiągnąć opisany efekt. Jeżeli wartość taka nie istnieje w opisanym kluczu, należy ją utworzyć, kierując się także informacjami podanymi jako "typ wartości" oraz "dane wartości".
"typ wartości" - oznacza typ wartości. Jeżeli nie musisz tworzyć opisanej wartości, a jedynie ją modyfikować, informacje o typie wartości nie przydadzą ci się.
"dane wartości" - oznacza dane, jakie ma zawierać opisywana wartość.
"Opis efektu, jaki osiągniemy" - Pozwolę sobie nie objaśniać, o co tu chodzi, bo już bardziej się nie da.
3.2 Opis sztuczek
HKCR\InternetShortcut
IsShortcut - wartość ciągu -
Powoduje, że ikony skrótów internetowych mają w dolnym rogu strzałkę
HKCR\lnkfile
IsShortcut - wartość ciągu -
Istnienie tej wartości powoduje, że ikony plików o rozszerzeniu lnk, zawierają w dolnym prawym rogu małą strzałkę
HKCR\piffile
IsShortcut - wartość ciągu -
Istnienie tej wartości powoduje, że ikony plików o rozszerzeniu pif, zawierają w dolnym prawym rogu małą strzałkę
HKCU\Console
ScreenColor - wartość DWORD - 000000ab
a oraz b to cyfry dziesiętne oznaczające kolory okna wiersza polecenia.
a to tło oraz b to kolor tekstu. Więcej informacji można zdobyć poprzez wpisanie w oknie wiersza poleceń komendy: color /?
HKCU\Console
FullScreen - wartość DWORD - 00000001 oznacza, że wiersz poleceń będzie uruchamiany w trybie pełnoekranowym
HKCU\Control Panel\Desktop
MenuShowDelay - wartość ciągu - xxxxxxxx
xx to czas (w 1/1000 sekundy), po upływie, którego zostaje rozwinięty kolejny poziom menu start
(domyślna wartość to 400)
HKCU\Control Panel\Desktop
PaintDesktopVersion - wartość DWORD - 00000001
Na pulpicie wyświetlana jest wersja windowsa
HKCU\Control Panel\Mouse
Vanish - wartość DWORD - 00000001
Powoduje ukrycie kursora myszy podczas pisania
HKCU\Control Panel\Sound
Beep - wartość ciągu - yes
Włącza wbudowany głośnik
HKCU\Software\Microsoft\Internet Explorer\Main
Window Title - wartość ciągu - xx
xx to nazwa, jaka będzie wyświetlana w tytule okna IE (IE => 6.0)
4 Koniec
Mam nadzieje, że nauczyłeś się czegoś z tego FAQ.