Seler
142a] Seler - Apium graveolens
Surowcem leczniczym są liście i korzenie selera.
Skład chemiczny: cholina, glutamina, śluzy flawonowe, glikozydy [w tym apina
nadająca selerowi eteryczny zapach], olejki eteryczne i inne związki typu furokumaryn, z których najbardziej czynny jest psolaren, witaminy: A, prowitamina A, B1, B2, B6, PP, E, C, kwas nikotynowy, węglowodany [cukry i skrobia], tłuszcze i białka, woda, 9 ważnych aminokwasów w tym walina - wspomagająca mechanizm widzenia, kwas jabłkowy, cytrynowy, mikroelementy - sód, potas, magnez, mangan, chlor, siarka, fosfor, wapń, żelazo.
Seler leczy gościec, kamicę moczową, wzdęcia, kolki żołądkowe, łagodzi sklerozę.
Przy schorzeniach pęcherza moczowego łagodzi wydalanie moczu.
Łagodzi nieprawidłowe miesiączkowania, działa przeciwszkorbutowo.
„Drenuje” krew, leczy reumatyzm, otyłość, poprawia przemianę materii.
Działa odmładzająco, wzbogaca pracę nerek, wątroby.
Działa korzystnie na dolegliwości sercowe oraz korzystnie na nieżyt oskrzeli.
Jest dobrze tolerowany przez cukrzyków.
Zewnętrznie działa kojąco na rany i odmrożenia i to bardzo łagodnie- nie parząc tak jak chrzan i papryka.
Na wzmocnienie: utrzeć 200g selera i zmacerować w 1 litrze białego wina przez 48 godz w ciemnym
miejscu. Otrzymany płyn o smaku ananasowym pić po kieliszku 2 razy dziennie przed jedzeniem.
Z utartego selera i cukru w proporcji 5:1 otrzymujemy sok działający na ogólne samopoczucie i
przy krwiopochodnym zapaleniu nerek. Brać 1-2 łyżeczki dziennie po jedzeniu.
Nalewka: wsypać do butelki pokrojone liście i zalać spirytusem, odstawić na 2 tygodnie w ciemnym
miejscu. Zlać i zalać ponownie, ale zwykłą wódką, znów odstawić na 2 tygodnie, po czym obie nalewki połączyć razem i zażywać 2-3 razy dziennie po 1 łyżeczce od herbaty - przy astmie, reumatyzmie, ischiasie. Nalewkę należy trzymać w ciemnym miejscu.
Seler oprócz pietruszki i kalafiora jest najcenniejszym kuchennym lekiem we wszystkich dolegliwościach dróg moczowych.
Nasiona selera działają pobudzająco na łaknienie, trawienie i są moczopędne.
Inhalacje z soku selera leczą migrenę, bóle głowy.
Sok z selera stosuje się do obmywania ran, do kąpieli, jako okłady i kompresy na rany.
Na odmrożenia stosować wywar z łodygi lub bulwy [250g na 1 litr wody, gotować 30min].
Możliwie gorąca kąpiel części ciała, w której występuje dolegliwość powinna być stosowana 2 razy
dziennie przez 10min. Po kąpieli osłonić to miejsce ręcznikiem.
Lecznicze właściwości mają również liście, łodygi i bulwy selera. Seler obniża ciśnienie.
142b] Seler
Działanie: moczopędne, ułatwiające trawienie, poprawiające przemianę materii.
Sok i napar z korzenia [bulwy] w chorobach pęcherza i niewydolności nerek, pomocniczo w kamicy moczanowej, gośćcu, trądziku młodzieńczym, łojotoku.
Seler zalecany jest w dolegliwościach wątroby, w zaparciach, zapaleniu skóry i pokrzywce alergicznej.
Odwar z liści [40g na 1 litr wody] przypisywany był dawniej przez zielarzy jako środek do leczenia
chrypki i stanów zapalnych górnych dróg oddechowych.
Odwar ten pije się na czczo - najlepiej zmieszany z mlekiem.
Napar z nasion bywa podawany przy bolesnym miesiączkowaniu.
W chorobach nerek, pęcherza i gośćcu poleca się jeść selery gotowane lub pić z nich wywar [3 małe selery dziennie].
142c] Seler
Sok z selera i wyciąg z nasion zwiększają produkcje moczu przez nerki.
Seler ma łagodzący wpływ na system trawienny działając wiatropędnie i łagodząc
skutki niestrawności.
Picie soku z selera jest znanym ludowym środkiem na wywołanie miesiączki.
Uważa się, że seler jest skuteczny w leczeniu reumatyzmu i dny moczanowej.
Jest naturalnym środkiem moczopędnym.
Również olejek z selera wywołuje miesiączkę.
Uwaga: Sok i olejek z selera nie powinny być stosowane w czasie ciąży.
142d] Seler
Seler wchodzi w skład diety przy otyłości i neurozach.
W lecznictwie ludowym korzenie, świeży sok z korzeni i nasiona są stosowane jako środek moczopędny, przeciwbólowy, przeciwmalaryczny i pobudzający.
Napar z korzeni poprawia apetyt i trawienie.
Sok i napar z korzeni zalecane są przy zaparciach i chorobach wątroby, nerek, pęcherza moczowego, podagrze, pokrzywce alergicznej i zapaleniach skóry.
Napar z nasion stosuje się przy bolesnym miesiączkowaniu.
W przypadkach chorób skórnych, ropiejących ran i wrzodów stosuje się zewnętrznie świeże
rozdrobnione liście.
142e] Seler naciowy - Apium graveolens
Seler naciowy pochodzi z Eurazji, rośnie dziko w słonych glebach w pobliżu wybrzeży morskich.
Nasiona selera (aktualnie owoce) posiadają ciepły, aromatyczny oraz ostry, cierpki smak. Są używane jako przyprawa w produktach spożywczych.
Olejek aromatyczny otrzymywany z nasion w procesie destylacji jest również używany jako przyprawa do potraw. Od dawna uprawiany jako warzywo ogrodowe w klimatach umiarkowanych,
Nasiona selera naciowego posiadają wartości lecznicze i były dawno używane w medycynie ludowej. Stosowano je na wzdęcia i niestrawności, również jako środek moczopędny, przeciw konwulsyjny oraz
jako afrodyzjak. Początkowo nasiona selera naciowego używane były w leczeniu astmy, zapalenia oskrzeli oraz reumatyzmu.
Skład chemiczny nasion selera naciowego, a w szczególności jego olejku aromatycznego, został dokładnie zbadany i poznany.
Olejek aromatyczny tego zioła zawiera deltalimonene, selinene, różne rodzaje alkoholi półtora-
terpenowych, kwasy tłuszczowe.
Różne farmakologiczne właściwości przypisywane nasionom selera naciowego to między innymi właściwości uspokajające, przeciw zapalne, przeciw konwulsyjne.
Chociaż jeszcze do końca nie jest to udowodnione, mówi się, że wyciąg z nasion selera naciowego obniża poziomy kwasu moczowego oraz zmniejsza ból artretyczny oraz reumatyczny.
Sugeruje się również użycie nasion selera naciowego w leczeniu skazy moczanowej.
Seler naciowy oraz jego nasiona, korzeń, łodygi są wciąż obiektem studiów medycznych.
Uwaga: Niektórzy ludzie mogą cierpieć na zapalenie skóry lub uczulenia z powodu konsumowania jak też trzymania w ręku selera naciowego.
Psoraleny zawarte w łodygach zioła lub w jego nasionach mogą powodować
fotodermatozę.
Ci wszyscy, którzy są uczuleni na pyłki brzozy mogą być również uczuleni na
spożywanie selera. Pomimo tradycyjnego użycia nasion selera naciowego jako środka moczopędnego, olej z nasion zawiera podrażniające składniki, dlatego też spożycie nasion powinno
być unikane w przypadkach zapalenia genitaliów i układu moczowego.
Seler naciowy jest uznawany za jedno z najstarszych warzyw. Starożytni egipcjanie zbierali dziko rosnący seler na swój posiłek. Mówi się, że seler jest rośliną wielu „użyć” i mało „odpadów”. Liście oraz suszone nasiona są wspaniałymi przyprawami do potraw. Grube łodygi mogą być gotowane, natomiast te delikatniejsze powinny być spożywane na surowo, ponieważ są najlepsze na serce.
Gatunkiem najbardziej dostępnym selera naciowego jest seler o liściach jasno zielonych do umiarkowanie zielonych. Łodygi są mocne i solidne z maksymalną ilością zielonych liści. Łodygi łatwo się łamią. Jako członek rodziny znakomitej pietruszki, selerowi naciowemu są przypisywane właściwości lecznicze, które posiada również pietruszka. Starożytni grecy swoim zwycięskim sportowcom dekorowali głowy liśćmi oraz łodygami selera. Odbywało to się około 450 roku przed narodzeniem Chrystusa.
Nasiona oraz łodygi selera naciowego zawierają związek chemiczny o właściwościach uspokajających nazywany phthalide.
W Chinach, sok z selera naciowego był używany do redukcji wysokiego ciśnienia. Sok był mieszany w równych ilościach miodu i około 8 łyżeczek było branych doustnie trzy razy dziennie przez około 7 dni.
Sok z selera można łączyć z sokiem z marchwi i pić razem szklankę raz dziennie na skołatane nerwy.
Surowce lecznicze: Łodygi, nasiona, korzeń.
Zapisy historyczne informują nas, że seler jest już uprawiany co najmniej 3,000 lat, był uprawiany w
Egipcie za panowania faraonów oraz był również znany w Chinach w 5-tym wieku przed narodzeniem Chrystusa.
Seler był używany jako pokarm i na przestrzeni czasów zarówno cała roślina, jak też nasiona selera były używane w leczeniu problemów zdrowotnych.
Dzisiaj, nasiona selera są stosowane w leczeniu reumatycznych chorób oraz skazy moczanowej.
Nasiona selera pomagają nerkom w pozbyciu się moczanów oraz innych szkodliwych produktów
przemiany materii, jak również pomagają w zredukowaniu kwasowości w organizmie.
Nasiona selera naciowego są pożyteczne w leczeniu artretyzmu, pomagając w oczyszczaniu organizmu
oraz poprawiają cyrkulację krwi do mięśni oraz stawów.
Nasiona selera naciowego posiadają średnie właściwości moczopędne oraz właściwości przeciw zapalne.
Są skutecznym środkiem na zapalenie pęcherza moczowego, pomagają w dezynfekcji
pęcherza moczowego oraz przewodu moczowego.
Picie soku z selera naciowego oraz z marchwi czyści organizm ze szkodliwych substancji oraz wzmacnia układ odpornościowy, który broni nas przed różnymi chronicznymi chorobami.
Seler naciowy jest również wskazany w celu łagodzenia choroby wysokościowej, w leczeniu przewlekłego wysiękowego zapalenia ucha środkowego, raka żołądka.
Nasiona selera naciowego są pożyteczne w leczeniu takich problemów płucnych jak astma i zapalenie oskrzeli, a w połączeniu z innymi ziołami, pomagają w obniżeniu ciśnienia krwi.
Olejek aromatyczny - Badania naukowe przeprowadzone w Niemczech oraz w Chinach w latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych udowodniły, że olejek aromatyczny z selera naciowego posiada właściwości wpływające uspokajająco na centralny system nerwowy. Stwierdzono również, że niektóre z jego składników mają właściwości przeciw konwulsyjne, uspokajające.
Przeprowadzone badania (w Chinach) oleju z nasion selera potwierdziły, że jest on pożyteczny w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi.
Seler naciowy zawiera olejki aromatyczne, glikozydy, furanokumaryny, flawonoidy.
Napar z nasion - W leczeniu reumatoidalnego zapalenia stawów (gościec przewlekły postępujący) oraz
skazy moczanowej, połączyć 2 łyżeczki od herbaty nasion selera z 1 łyżeczką gwajakowca lekarskiego (guaiacum officinale), następnie dodać ½ łyżeczki mieszanki do szklanki gotującej się wody.
Olejek aromatyczny - Na bolesne stopy oraz palce stóp w skazie moczanowej, dodać 15 kropli olejku z nasion selera do miski z ciepłą wodą i moczyć stopy.
Olejek do masażu - Rozpuścić 5-10 kropli olejku z selera w 20ml olejku migdałowego lub
słonecznikowego i masować bolące stawy.
Nalewka z korzenia - W przeszłości nalewka selerowa była używana głównie w leczeniu wysokiego
ciśnienia krwi oraz w chorobach układu moczowego, jako składnik w lekach na artretyzm, jak również nalewka służyła na wzmocnienie nerek i czyściła organizm z toksyn.
Sok - Sporządzić sok z całego selera (nasion, korzeni, łodyg, liści) i pić przygotowany sok w czasie
zapalenia stawów i układu moczowego, na ogólne osłabienie oraz wyczerpanie nerwowe.
142f] Seler
A to… - westchnął seler.
Seler to jeden z najtańszych i najpopularniejszych afrodyzjaków na świecie.
Seler jako afrodyzjak opiewany był już w starożytnych pieśniach. Trudno w to uwierzyć, ale uważano, że ta bulwa przynosi szczęście i wieszano ją nad wejściem, a także w miejscach spotkań.
W naszej kulturze seler - zarówno korzeniowy, jak i naciowy - to przede wszystkim cenne źródło
składników mineralnych (zawiera m.in. potas, cynk, wapń, żelazo, fosfor, magnez) i witamin (C, z grupy B, PP, E i prowitaminę A).
Seler wzmacnia także układ nerwowy, działając moczopędnie, dobroczynnie oddziałuje na nerki,
moczowody i pęcherz, pobudza apetyt, ułatwia trawienie. Służy też do wybielania piegów i leczenia
odmrożeń. Surówki i soki z selera oczyszczają organizm z toksyn, co sprzyja zachowaniu dobrego samopoczucia, a także łagodzą stany przemęczenia.
Seler ma również inne moce! Zaleca się stosowanie go jako środka pomocnego w leczeniu oziębłości
płciowej u kobiet i impotencji u mężczyzn. Seler rozpala miłosny żar! Dlatego nie powinno go zabraknąć w diecie zakochanych.
Szczególne działanie wykazują podobno surówki z selera: wzmacniają odpowiednie organy i zwiększają
ich siłę oraz długość działania
142g] Seler
Jest to chyba jeden z najtańszych i najpopularniejszych afrodyzjaków na świecie.
Seler - jako afrodyzjak opiewany był już w starożytnych pieśniach. Szczególne działanie wykazuje podobno surówka z selera: wzmacnia odpowiednie organy i zwiększa ich siłę oraz długość działania.
Jednak poza tym, że zwiększa popęd płciowy, wzmacnia także układ nerwowy, działając moczopędnie, dobroczynnie oddziałuje na nerki, moczowody i pęcherz, pobudza apetyt, ułatwia trawienie.
Służy też do wybielania piegów i leczenia odmrożeń.
Surówki i soki z selera oczyszczają organizm z toksyn, co sprzyja zachowaniu dobrego samopoczucia, a
także łagodzą stany przemęczenia.
Ponadto seler - zarówno korzeniowy, jak i naciowy - to cenne źródło składników mineralnych (zawiera
m.in. potas, cynk, wapń, żelazo, fosfor, magnez) i witamin (C, z grupy B, PP, E i prowitaminę A).
142h] Seler
Ze względu na nadzwyczajne składniki selera, gdyż tak naprawdę do końca nie zbadano tajemnicy działania tegoż warzywa.
Zwłaszcza zagadkowa witamina U (S-metylometionina) zwaną Antiulucus -Factor - pod wpływem której goją się wrzody dwunastnicy i żołądka.
Działa witalizująco na oziębłość płciową i stosuje się go przy przeroście gruczołu prostaty,
oraz przy kamicy nerkowej.
Może być pomocny przy gośćcu, artretyzmie i reumatyzmie, migrenie, podagrze, złej przemianie materii.
Oczyszcza krew, spowalnia proces starzenia, przedłuża młodość.
Działa uspokajająco, przeciwdepresyjnie, przeciwbólowo.
W dawnej Grecji wieńczono nim głowy zwycięzców igrzysk organizowanych na cześć Zeusa.
Rzymianie zaś doceniali przede wszystkim jego właściwości kulinarne i lecznicze.
Liście selera zawierają liczne aminokwasy, glikozydy, witaminę C (140-180 mg), karoten, witaminy B1 i B2, węglowodany a także cenne dla organizmu kwas foliowy (witamina B9) i chlorogenowy, sole
mineralne oraz olejek lotny.
Zgrubienie korzeniowe zawiera przede wszystkim znaczne ilości soli mineralnych np. wapnia, witaminy C, B1, B2, karoten oraz kwasy octowy i masłowy, których zawartość wzrasta w miarę wzrostu rośliny. Olejki lotne zawierają kilkadziesiąt składników, które mają właściwości lecznicze.
Wszystkie części selera mają działanie moczopędne, przeciwgośćcowe, przeciwzapalne.
Sok selera stosuje się w schorzeniach skóry, przy podagrze, przy braku apetytu i w zaburzeniach trawienia.