MATERIAŁY BUDOWLANE

Temat: Spoiwa gipsowe cz. II

Wstęp teoretyczny

Spoiwa gipsowe są otrzymywane z siarczanu wapniowego o różnym stopniu uwodnienia:

• z gipsu dwuwodnego - kamień gipsowy

• z gipsu bezwodnego - anhydryt

Spoiwa gipsowe, ze względu na stopień uwodnienia siarczanu wapniowego oraz czas wiązania dzielą się na:

• spoiwa gipsowe, półwodne, szybko wiążące i normalnie wiążące np.: gips budowlany

• spoiwa gipsowe,bezwodne,wolnowiążące np.: estrichgips, anhydryt.

Do produkcji elementów budowlanych (bloków, płyt) stosuje się spoiwa gipsowe, które powinny charakteryzować się przede wszystkim znaczną wytrzymałością mechaniczną oraz odpornością na działanie czynników atmosferycznych. Takie cechy jak stopień białości są cechami drugorzędnymi i nie ma mają istotnego wpływu na ocenę jakości określonego elementu budowlanego.

Przebieg badania:

1. Przygotowujemy próbki do badań :

• Do wiaderka wlaliśmy 1508g wody.

• Potem wsypaliśmy 2000g gipsu, wszystko mieszamy.

• Dwie formy przesmarowaliśmy olejem, a następnie napełniliśmy zaprawą.

• W celu usunięcia pęcherzyków powietrza z zaprawy, formy wstrząsnęliśmy kilka razy.

• Szpachelką usunęliśmy nadmiar zaprawy.

• Wypełnione formy pozostawiamy do związania.

2. Oznaczenie twardości:

1. Gotową próbkę umieszczamy w urządzeniu do badania twardości.

2. Przykładamy siłę nacisku równą 10N, a następnie po 2s zwiększamy ją do 200N i trzymamy przez 15s.

3. Otrzymujemy odcisk na próbce i mierzymy jego średnicę za pomocą lupy warsztatowej.

4. Twardość obliczamy według wzoru:

h= 0,587 mm

H=10845 N/mm²

3. Oznaczanie wytrzymałości na zginanie.

• Do badania używamy 3 próbki suche i 3 mokre.

• Umieszczamy je kolejno w urządzeniu do zginania i zapisujemy maksymalną siłę nacisku działającą na próbki.

• Zapisujemy uzyskane wyniki i obliczmy z nich średnią arytmetyczną.

Dla suchych:

P_F1= 1,8 kN= 1900 N

P_F2= 1,7 kN= 1800N

P_F3= 1,4 kN= 1700 N

Średnia siła niszcząca P_F= 1,63 kN

Obliczamy wytrzymałość na zginanie R ze wzoru:

R_F= 0,00234 ∙P_F

R_F= 3,814 MPa

Dla nasyconych wodą:

P_F1=0,5 kN

P_F2=0,8 kN

P_F3=0,8 kN

Obliczamy wytrzymałość na zginanie R_F ze wzoru:

R_F= 0,00234 ∙ P_F

R_F= 1,638 MPa

Wniosek: Próbki mokre mają mniejszą wytrzymałość na zginanie niż próbki suche.

4. Oznaczanie wytrzymałości na ściskanie:

• Połówki belek otrzymane w wyniku oznaczenia wytrzymałości na zginanie wkładamy między płytki prasy hydraulicznej tak, aby kierunek działanie siły był prostopadły do kierunku odlewania próbki (napisem z datą do siebie).

• Zapisujemy wartości siły działającej na belki:

Dla suchych:

F_c1= 16,9 kN

F_c2= 18,7 kN

F_c3= 18,1 kN

F_c4= 18,0 kN

F_c5= 18,5 kN

F_c6= 17,0 kN

• Obliczamy wartość średniej siły niszczącej:

F_c = 17,87 kN

• Obliczamy wytrzymałość na ściskanie R_C ze wzoru:

R_c=F_c/1600

R_C= 11,17 MPa

Dla mokrych:

F_c1=3,7 kN

F_c2=4,8 kN

F_c3=3,8 kN

F_c4=3,8 kN

F_c5=3,9 kN

F_c6=4,0 kN

• Obliczamy wartość średniej siły niszczącej:

F_c = 4 kN

• Obliczamy wytrzymałość na ściskanie R_C ze wzoru:

R_cn=F_c/1600

R_C= 2,5 MPa

Wniosek: Próbki mokre mają mniejszą wytrzymałość na ściskanie niż próbki suche.

5. Oznaczenie współczynnika rozmiękania na podstawie średniej wytrzymałości na ściskanie i zginanie próbek nasyconych wodą i wysuszonych ze wzorów:

1. Współczynnik rozmiękania przy zginaniu;

k_F=R_Fn/R_F k_F=0,43

2. Współczynnik rozmiękania przy ściskaniu:

k_C=R_Cn/R_C k_C=0,22

---