Konspekt pracy

1. Wstęp (Aneta)

• ogólne informacje dotyczące substancji zapachowych

• folia - podział substancji zapachowych ( naturalne, identyczne z naturalnymi, sztuczne)

Omówienie substancji zapachowych pochodzenia naturalnego

• olejki eteryczne, olejki ekstrakcyjne, metody ich

pozyskiwania

2. Omówienie substancji zapachowych identycznych z naturalnymi i syntetycznych (Basia).

3. Omówienie zasad tworzenia kompozycji zapachowych, zasady ich wykorzystywania. krótko o aromaterapii - Basia , Magda.

4. Zastosowanie kompozycji zapachowych w technologii perfumerii (Lucy)

5. Zastosowanie kompozycji zapachowych (lub substancji) w kremach, olejkach itp. krótko o aromaterapii - Aneta

6. Zakończenie (Aneta)

Wstęp, substancje zapachowe pochodzenia naturalnego

( Aneta Ulatowska)

Substancje zapachowe są nieodzownym elementem przemysłu kosmetycznego. Choć znaczenie zapachu nie ogranicza się jedynie do wyrobów kosmetycznych. Jest on wszechobecny w każdej dziedzinie życia. Zapachy otaczają nas niemal w każdym momencie życia. Odbierane są ogólnie jako mniej lub bardziej przyjemne, czasem nie do zniesienia, czasem bardzo przyjemne. Odczucia takie są elementem subiektywnym każdego człowieka.

Jednak mało kto zadaje sobie pytanie czym są zapachy a raczej substancje zapachowe.

Folia nr 1)

Substancje zapachowe - naturalne bądź syntetyczne związki chemiczne, lub ich mieszanina, charakteryzujące się specyficznym zapachem.

Folia nr 2)

Naturalne substancje zapachowe pochodzenia roślinnego:

Olejki eteryczne - wonne, lipofilowe, lotne, bardzo skomplikowane mieszaniny węglowodorów, alkoholi, aldehydów, ketonów, kwasów, estrów i eterów.

Części roślin, z których uzyskuje się olejki eteryczne (przykłady)

Całe rośliny - bazylia, lawenda, mięta, rozmaryn

Kwiaty - neroli (kwiat pomarańczy), róża, ylang-ylang

Pąki kwiatowe - goździk

Liście - cynamon, drzewo herbaciane, eukliptus

Kora - cynamon

Drewno - cedr, drzewo różane, sandał

Cetyna ( liście-igły z gałązkami) - tuja, sosna

Korzenie, kłącza - arcydzięgiel, imbir, irys, lubczyk, wetiwer

Owoce, nasiona - anyżek, gałka muszkatałowa, jałowiec, koper, pieprz

Skórka owoców - bergamota (gorzka pomarańcza), cytryna, grapefruit, mandarynka, pomarańcza

Metody pozyskiwania:

• destylacja z wodą (np. olejek pieprzowy)

• destylacja z parą wodną (np. olejek lawendowy)

• destylacja wodno - parowa ( np. olejek tymiankowy)

• destylacja sucha ( np. dziegieć brzozowy, terpentyna balsamiczna)

• metoda fizyczna (wyciskanie) - ( olejki z cytusów)

Hydrolat - naturalny produkt występujący w czasie destylacji zawierający 0,2 - 1,1 % olejku eterycznego.(Woda różana, Woda lawendowa).

Komentarz:

Skład olejków uzależniony jest od gatunku rośliny, z której został uzyskany, jej części ( liście, kwiaty, łodygi), regionu świata, z którego roślina została zebrana, czasu zbioru, metod ekstrakcji, stopnia zakonserwowania oraz świeżości.

W temperaturze pokojowej olejki mają konsystencję oleju o różnym zabarwieniu od żółtawego (cytrynowy), poprzez zielonkawe (bergamotowy), czerwonawe (cynamonowy) po niebieskawy ( rumiankowy) włącznie.

Rozpuszczają się w tłuszczach i rozpuszczalnikach organicznych (alkoholu etylowym, eterach) ale nie rozpuszczają się w wodzie. Ich ciężar właściwy jest mniejszy od wody. Ich charakterystyczną cechą jest silny zapach. Niektóre olejki posiadają część płynną i stałą ( mentol, tymol, kamfora), która można oddzielić poprzez krystalizacje, lub wymrożenie.

Właściwymi substancjami zapachowymi są alkohole, aldehydy, ketony, estry, etery, fenole, nitryle i siarczki. Natomiast węglowodory terpenowe są pozbawione zapachu. Uszlachetnianie olejków eterycznych polega na ich odterpenowaniu czyli usuwaniu większości węglowodorów monoterpenowych. Przykładem mogą być odterpenowane olejki cytrusowe o zwiększonej rozpuszczalności w roztworach niskoalkoholowych.

Metody pozyskiwania.

Destylację świeżych roślin (geranium, róża, lawenda i inne) przeprowadza się wówczas, gdy roślina traci większą część olejku albo w pewnym stopniu zmienia nutę zapachową w czasie suszenia.

Istnieje jednak pewna grupa roślin, z których dopiero po wysuszeniu i po dłuższym przechowywaniu można uzyskiwać olejki, ponieważ dopiero wtedy powstaje w nich tzw. „góra zapachowa” wskutek zachodzących w tym okresie procesów fermentacyjnych (np. korzeń irysowy - fiołkowy).

Proces destylacji polega na umieszczeniu materiału roślinnego w pojemniku (kotle). Zalewa się go wodą i podgrzewa do wrzenia i/lub przez przepuszczanie przez całą masę pary wodnej. Opary z kotła zawierające porwane przez parę drobiny olejków eterycznych przechodzą przez chłodnicę, gdzie następuje wykroplenie. A następnie do odbieralnika, w którym olejek oddziela się od wody. Po wysuszeniu i ewentualnym odfiltrowaniu otrzymuje się gotowy produkt.

Hydrolat nie wymaga konserwacji, sam olejek zawarty w nim jest już konserwantem. Woda różana może pozostawać w formie niezmienionej przez okres ok. dwóch lat.

Destylacja sucha polega na oddzieleniu produktu od warstwy wodnej metodami fizycznymi.

Metoda fizyczna polega na wytłaczaniu olejku z naowocni (skórki) owoców cytrusowych. Z mieszaniny wody, olejku i resztek owocu, olejek wydziela się przez filtrowanie i odwirowanie. Często z pozostałości wydestylowuje się resztki olejków, które mają niższą kaegorię.

Folia nr 3)

Olejki ekstrakcyjne - wydobywane z roślin za pomocą rozpuszczalników. Stanowią mieszaninę olejków eterycznych i wosków, żywic i innych ciał znajdujących się w surowcu wyjściowym.

Olejki ekstrakcyjne:

• stałe ( konkrety)

• olejki absolutne (absoluty)

Komentarz:

Produkt wstępny obróbki olejków eterycznych, zwany pomadą. W wyniku wymycia alkoholem i zagęszczenia zamienia się w absolut.

Absolut zostaje poddany ekstrakcji eterem naftowym i powstaje konkret.

olejki stałe (konkrety) - o konsystencji żywic wosku lub smalcu, pozostające po oddestylowaniu rozpuszczalnika (do tej grupy olejków należą: rezynoidy; rezynodory; fiksodory (utrwalacze zapachów); ekstrodory; rezynoaromy i inne.

olejki absolutne (absoluty) - otrzymywane przez wyciągnięcie części zapachowej spirytusem z konkretów lub pomad kwiatowych w drodze wchłonięcia (enfleurage, maceracja) czyli są to olejki ekstrakcyjne uwolnione od części bezwonnych (wosków, żywic).

Olejki absolutne wskutek dużej zawartości trudno lotnych, lecz aromatycznych substancji są bardzo trwałe!

Do najbardziej trwałych olejków ekstrakcyjnych zaliczane są olejki:

mimozy, nieśmiertelnika, mchu dębowego, janowca, jaśminu, narcyza, pomarańcza, fiołka, rezedy, róży, tuberozy, żonkili, akacji, goździka, irysa, paczuli, werbeny, wetiweru.

Olejki eteryczne, szczególnie absolutne, przewyższają szeregiem zalet olejki eteryczne, a mianowicie:

większą pełnością, jednolitością i subtelnością zapachu,

ponadto przez proste zmieszanie ich ze spirytusem, w krótkim czasie uzyskuje się roztwory o żądanym stężeniu.

Olejki eteryczne wykazują jeszcze jedną bardzo ważną właściwość - mogą zagłuszyć zapach spirytusu.

Folia nr 4)

Naturalne substancje zapachowe pochodzenia zwierzęcego:

• ambra (nalewka alkoholowa)

• piżmo (tinktura)

• cywet (absolut)

• castoreum

Komentarz:

Naturalne komponenty zapachowe pochodzenia zwierzęcego są dziś bardzo rzadkie. Zarówno ze względów ekologicznych jak i ekonomicznych praktycznie nie są stosowane.

Ambra - wydzielina żołądka wieloryba Physter macrocefalus, odławianego najczęściej na Oceanie Indyjskim. Ambra była uzywana w formie nalewki alkoholowej.

Piżmo - wydzielina gruczołów jeleni Moschus moschiferus żyjących dziko w Himalajach od Afganistanu do Chin i hodowanych w Chinach. Piżmo bywa jeszcze stosowane, gdyż wydobycie go nie wymaga zabicia zwierzęcia. Stosowane w formie bardzo rozieńczonej tinktury - roztwór otrzymywany przez macerację surowca w obecności alkoholu etylowego lub zamiennych rozpuszczalników.

Cywet - wydzielina kotów Viverra civetta żyjących w Etiopii i Azji Południowo - Wschodniej, nadal używany w formie rozcieńczonego absolutu.

Castoreum - wydzielina bobrów Castor canadensis . Bywa nadal stosowane, jest zbierane w miejscach gdzie bobry znaczą granice swojego terytorium. Ponadto w krajach gdzie bobry są zwierzętami łownymi wydobywa się i przerabia całe gruczoły. Castoreum w latach 70-tych było produkowane w Polsce.

Indywidualne substancje zapachowe( Barbara Godlewska)

Folia nr 4)

Do indywidualnych substancji zapachowych należą:

1. substancje wydzielone z naturalnych olejków eterycznych eterycznych stanie czystym (izolaty).

2. substancje otrzymane z olejków eterycznych na drodze chemicznej przeróbki.

3. substancje otrzymane syntetycznie z surowców różnego pochodzenia i często nie mające analogów wśród połączeń znajdujących się w naturalnych substancjach zapachowych.

Komentarz:

Niemal wszystkie surowce pochodzenia naturalnego są dziś powszech­nie zastępowane składnikami syntetyczny­mi. Syntetyczne związki zapachowe stano­wią najliczniejszą grupę składników kompo­zycji zapachowych. Należą do nich związki chemiczne o bardzo różnorodnej strukturze i budowie przestrzennej. Nie znaleziono do­tąd żadnych racjonalnych zależności pomię­dzy budową związku chemicznego a jego zapachem, zarówno z punktu widzenia typu zapachu jak i jego intensywności. Wiadomo, że są to związki organiczne, o ograniczonej liczbie atomów węgla, należące do wielu grup i typów chemicznych. Wiadomo rów­nież, że izomery (przestrzenne, optyczne) mają różne zapachy i że różnice te mogą być znaczące, włącznie z przypadkami kiedy je­den z izomerów jest bezwonny. Szczególną rolę odgrywają tutaj związki identyczne z naturalnymi. Wymienione wyżej izolaty, ­pojedyncze związki zapachowe wydzielone z surowców naturalnych, z reguły są czysty­mi izomerami. Na drodze prostej syntezy chemicznej otrzymuje się z reguły mieszani­ny izomerów. Stąd jedną z najszybciej roz­wijających się dziedzin w syntezie związków zapachowych jest biosynteza, która pozwa­la na otrzymywanie pożądanych izomerów.

Syntetyczne substancje zapachowe dzielą się na następujące grupy:

1. organiczne substancje zapachowe pochodzenia naturalnego, wydzielane z naturalnych mieszanin bez jakichkolwiek zmian izolowanych substancji.

2. organiczne substancje zapachowe, otrzymane w drodze przemian chemicznych na indywidualnych składnikach wyizolowanych naturalnych materiałów.

3. substancje zapachowe, otrzymywane syntetycznie, identyczne z substancjami znajdującymi się w naturalnych mieszaninach zapachowych.

4. organiczne substancje zapachowe, otrzymywane syntetycznie, nie mające odpowiedników w naturalnych substancjach zapachowych.

Folia nr 5)

Rys 1 Schemat pokrewieństwa substancji zapachowych - benzen

Folia nr 6

Rys 2 Schemat pokrewieństwa substancji zapachowych - toluen

Folia nr 7)

Rys 3 Schemat pokrewieństwa substancji zapachowych - ksylen; cymen i naftalen

Kompozycje zapachowe cz. I - Barbara Godlewska

Folia nr 1)

Kompozycja zapachowa - mieszanina naturalnych lub/i syntetycznych substancji zapachowych dobranych w taki sposób, aby wywołując zamierzone bodźce węchowe (zapach) spełniały wymagania w zakresie, lotności, trwałości i bezpieczeństwa stosowania na skórze człowieka.

W kompozycji zapachowej zazwyczaj wyróżnia się trzy główne elementy:

1. nutę główną, którą określa się mianem melodii.

2. nutę dolną tzw. bas

3. harmoniczne wypełnienie

Komentarz:

Jednym ze sposobów klasyfikacji kompo­zycji zapachowych jest ten, który uwzględ­nia ich strukturę. W każdej kompozycji za­pachowej wyróżnia się trzy podstawowe ele­menty jej struktury

Nuty górne (nuty głowy, góra) - obejmu­ją najbardziej lotne składniki, wyczuwalne na początku

Nuty główne (nuty serca, środkowe, śro­dek) -obejmują składniki decydujące o za­pachu kompozycji. W kompozycjach dosko­nale zharmonizowanych ten zapach jest wy­czuwany od początku do końca "rozwijania" się kompozycji.

Nuty dolne (nuty podstawy, bazowe, dół) -obejmują najmniej lotne składniki, pozosta­jące po odparowaniu kompozycji, zawierają utrwalacze.

W perfumerii są dopuszczalne umownie podstawowe akordy, składające się z pewnych indywidualnych związków np.:

Heliotropina, kumaryna, wanilina, terpinol, linalol czy salicylany izobutylu, fenyloetylu i amylu.

Są to tzw. akordy proste, służące do tworzenia osnowy zapachowej. Potem następują akordy złożone, składające się z kilku prostych akordów np. z mieszanin szeregu naturalnych olejków lub ich imitacji.

Następnie tworzone są mieszanki kompleksów złożone ze związków indywidualnych olejków naturalnych.

W końcu gotowe mieszanki perfumeryjne, będące rozwiniętymi akordami.

W perfumerii pod określeniem „melodii” należy rozumieć szereg bliskich lub różnych pod względem zapachowym składników , zajmujących dominujące miejsce i określających podstawowy skład, zapach lub ton kompozycji.

W praktyce oznacza to, że nie każda substancja zapachowa lub mieszanina substancji może służyć jako melodia dla artystycznej kompozycji i takie związki jak: indol, skatol, cybet, dwumetylohydrochinon, olejek cynamonowy, niektóre estry, aldehydy i alkohole nie nadają się do tego celu.

Proces tworzenia kompozycji zapacho­wej do konkretnego wyrobu zaczyna się od określenia (na ogół przez potencjalnego od­biorcę) podstawowych parametrów kompo­zycji to znaczy typu zapachu i ceny oraz, je­żeli takie istnieją, ograniczeń lub wymagań w zakresie składników wynikających z za­mierzeń marketingowych. Dodatkową nie­zbędną informacją jaką musi uzyskać per­fumiarz jest ogólna charakterystyka wyro­bu obejmująca poziom cenowy, grupę konsu­mentów, zapachowe cechy surowców, je­żeli różnią się od standardowych, charakte­rystykę chemiczną i zapachową substancji aktywnych.

Wytwarzanie kompozycji zapachowych jest typową produkcją recepturalną. Wyma­ga niezwykłej precyzji.

Kompozycje zapachowe cd - Magdalena Kałuża

Folia nr 8)

Egzaltory

Utrwalacze

Synergenty

Antagonenty

Komentarz:

Egzaltory czyli wibratory

W celu nadania kompozycjom pełności, oryginalności i trwałości często stosuje się substancje nie mające nic wspólnego z podstawowymi składnikami danego zapachu, a nawet silnie z nim kontrastujące, przy czym jednych substancji dodaje się w dużych ilościach a innych - w niewielkich.

Grupę substancji dodawanych w małych ilościach nazywa się małymi czynnikami. Należą do nich, niezależnie od intensywności zapachu: aldehydy C₆ - C₁₆, indol, skatol, metyloheptyloketon, kwas i aldehyd fenylooctowy, alkohole alifatyczne C₈ - C₁₂, octan fenyloetylu, maślan fenyloetylu i inne.

Częściowo do tej grupy można zaliczyć także piżmo, ambrę i cybet.

Związki te noszą nazwę egzaltorów lub wibratorów.

I tak np. nośnikiem zapachowym olejku goździkowego jest eugenol (występujący w olejku w 85%). Oprócz eugenolu olejek goździkowy zawiera ślady metyloamyloketonu i metyloheptyloketonu, które nie wykazują zapachu goździkowego, ale to właśnie charakterystyczna nuta zapachu olejku goździkowego zależy od obecności tych domieszek. Jaśmin zawiera nieznaczną ilość indolu, ale to śladowa ilość tego związku wywiera decydujący wpływ na pełnię i pikantność zapachu jaśminu.

Utrwalacze

Jedną z ważniejszych cech dobrze zestawionych kompozycji jest trwałość zapachu.

Można ją uzyskać w dwojako sposób:

1. przez dobór trudno lotnych składników

2. przez wzmocnienie łatwo lotnych składników

Jako utrwalacze używane są:

1. wszelkie żywice i balsamy

2. substancje pochodzenia zwierzęcego: piżmo, cybet, ambra itp.

3. „absoluty”, czyli wyciągi kwiatowe pozbawione gum i składników żywicznych.

4. niektóre substancje syntetyczne jak ftalan dwuetylu, benzoesan benzylu

5. różne aromatyczne substancje krystaliczne jak: wanilina, piżmo syntetyczne, cykloheksanol, estry kwasu cynamonowego itp.

Synergenty i antagonenty

Substancje wzmacniające zapach lub jego wyczucie określa się mianem synergentów.

Substancje sprzyjające zanikaniu lub zupełnemu zniszczeniu zapachu lub wyczuwaniu innego składnika (dezodoryzacja) - antagonentami.

Istota fizyko-chemicznych procesów dojrzewania roztworów substancji zapachowych oraz metody ich przyśpieszania.

Folia nr 9)

Roztwory perfumeryjne można podzielić na:

• roztwory właściwe

• nastoje

Proces starzenia

Proces dojrzewania

Komentarz:

Wszystkie roztwory perfumeryjne można podzielić na następujące grupy:

1. roztwory właściwe, do których należą perfumy, wody kolońskie, toaletowe itp. A także kompozycje będące roztworami ciał stałych substancji zapachowych w cieczach.

2. nastoje, produkty długotrwałego współdziałania fizycznego i fizyko-chemicznego, między rozpuszczalnikiem (alkoholem etylowm) a stałymi i mazistymi związkami pochodzenia organicznego.

Zmiany fizyko-chemiczne polegają na powstawaniu szeregu nowych produktów, w ekstrahowanej mieszaninie, jak estrów, acetali i półacetali, zasad Schiffa itp.

We wszystkich przypadkach zapach ulega większym lub mniejszym zmianom w zależności od wpływu, jaki wywołują nowo powstałe związki i brak związków rozłożonych.

Zmiany te wyrażają się w:

1. osłabieniu lub nasileniu intensywności zapachu.

2. osłabieniu lub nasileniu zasadniczej nuty.

3. tworzeniu nowych odcieni.

4. całkowitej zmianie charakteru zapachu.

Proces starzenia się czy dojrzewania substancji zapachowych w roztworach sprowadza się w zasadzie do zmian zapachowych pod wpływem przemian chemicznych aldehydów (heloiotropina, wanilina, aldehyd fenylooctowy, benzoesowy, cynamonowy, anyżowy itp.), ketonów (jonon i inne), alkoholi (fenyloetylowy, linalol, geraniol, cytronelol i inne), kwasów (fenylooctowy, benzoesowy itp.), terpenów i seskwiterpenów.

Kondensację aldehydów z aminami obserwuje się dość często i niemal zawsze prowadzi do polepszenia zapachu mieszaniny lub pełnej zmiany jej nuty z powstaniem nowego odcienia.

Orgeol, 40 % roztwór hydroksycytronelalu i antranilanu metylu (stosunki molowe) jest produktem kondensacji aldehydu i aminy.

Kondensat ten osiąga równowagę zapachową w temp. pokojowej w ciągu 3-4 miesięcy, przy ogrzewaniu zaś w ciągu kilku dni.

Zjawisko dojrzewania najbardziej jaskrawiej przejawia się w pomadach kwiatowych, uzyskiwanych drogą maceracji i enfleurage.

W okresie początkowym pomady prawie nie pachną, a wyczuwalny zapach jest nieskoordynowany. Ten okres młodości trwa ok. 6 miesięcy, po czym następuje okres dojrzewania, kiedy zapach ujawnia się w pełnej sile. Swoje optimum zapach osiąga po roku i trwa przez 50 lat, po czym szybko następuje starość.

Sztuczne metody dojrzewania roztworów substancji zapachowych.

Jeżeli nastaw czy roztwór szybko podgrzać do wrzenia i w tym stanie utrzymać przez 15 - 45 min., a następnie szybko ochłodzić, to szybkość procesu dojrzewania zwiększy się dwu- trzykrotnie (nastawy: piżma, cybetu czy ambry).

Bardzo dobre efekty uzyskuje się przy przerobie substancji zapachowych z metalami-katalizatorami (działania powierzchniowe srebra, kobaltu i niklu) przyśpieszającymi proces starzenia.

Szczególnie dobre efekty daje stosowanie katalizatorów polimetalicznych (srebro-nikiel; srebro-nikiel- miedź) rozpylonych na żwirze.

Ważnym elementem produkcji kompozycji zapachowych wyma­gającym specjalnej techniki przechowywania i dozowania jest nieodwracalność błędów technologicznych. Składnik raz wmieszany w kompozycję nie może być z niej wydzielo­ny. Przy niskim progu wyczuwalności czyli przy dużej intensywności zapachu minimalny błąd w dozowaniu może spowodować znisz­czenie całej szarży produkcyjnej w sposób bezpowrotny. Stąd też w instrukcjach tech­nologicznych zawarte są nie tylko receptury i sposoby przygotowania składników (niektó­re wymagają np. upłynnienia przez podgrze­wanie albo - krystaliczne - rozpuszczenia w innym składniku kompozycji) ale także bar­dzo szczegółowe przepisy dotyczące kolejno­ści dodawania składników i stopnia precyzyj­ności odważania. Wszystkie operacje wyko­nuje się wagowo. W dużych nowoczesnych firmach procesy mieszania kompozycji wy­konuje się według programów komputero­wych sterujących mieszalnikiem poruszają­cym się pod systemem przewodów z zawo­rami połączonych bezpośrednio ze zbiornika­mi składników. Ale nawet i w tak zautomaty­zowanych systemach niektóre najcenniejsze składniki odważane w małych ilościach od­mierza się ręcznie chociaż na wadze kontro­lowanej przez ten sam komputer. Bez wzglę­du na system i stopień jego zmechanizowa­nia w oddziale produkcji kompozycji zatrud­nia się najlepszych fachowców.

Kompozycja po zmieszaniu składników poddawana jest dojrzewaniu (od kilku go­dzin do kilku dni w zależności od rodzaju i składu), a następnie filtrowana. Ta ostat­nia czynność, niezbędna przy składnikach naturalnych, wynika ze nieuniknionego zja­wiska wytrącania się osadów naturalnych polimerów i np. wosków zawartych i dosko­nale rozpuszczonych w olejkach eterycznych ale trudniej rozpuszczalnych w kompozycji zapachowej szczególnie jeżeli zawiera ona duży procent składników syntetycznych.

W celu zwiększenia rozpuszczalności składników kompozycji dodaje się w miarę potrzeby rozpuszczalniki, najczęściej ftalan dwuetylu, glikol dwupropylenowy lub alko­hol etylowy.

Jeżeli kompozycje przeznaczone są do wyrobów opartych na wodzie, o małej za­wartości rozpuszczalników i emulgatorów, dodaje się do nich solubilizatory - związki powierzchniowo-czynne dobrane odpowied­nio do składu produktu do którego przezna­czona jest kompozycja zapachowa.

Zastosowanie kompozycji zapachowych w technologii perfumerii - Lucyna Pietruszka

Folia nr 9:

Typy kompozycji zapachowych:

• perfumeryjne

• kosmetyczne

• toaletowe

• szamponowe

• mydlarskie

• chemia gospodarcza

• techniczne

Komentarz:

Tworzenie kompozycji zapachowych to jedna z najtrudniejszych, jeżeli nie najtrud­niejsza dziedzina w przemyśle substancji za­pachowych. Zawód perfumiarza - oni to bo­wiem tworzą kompozycje zapachowe - wy­maga bardzo szczególnych predyspozycji psychofizycznych i wrodzonego talentu twór­czego. Liczba fachowców uprawiających ten zawód na świecie (rok 2000-2001 )nie przekraczała 200 osób. Oczywiście mowa tu o perfumia­rzach-twórcach kreujących nowe kompozy­cje, a nie specjalistach zajmujących się np, oceną jakości zapachu, czyli analizą sensoryczną, których również często nazywa się perfumiarzmi.

O ile w przypadku tych ostatnich przede wszystkim muszą oni posiadać niezwykle rozwiniętą zdolność roz­różniania zapachów i niezłą pamięć zapacho­wą, o tyle twórcy-perfumiarze poza tymi sa­mymi zdolnościami rozwiniętymi w maksy­malnym stopniu muszą jeszcze posiadać ta­lent kreacji, zdolność tworzenia rzeczy no­wych. Uważa się powszechnie, że wykwa­lifikowany perfumiarz rozróżnia około 1O ty­sięcy zapachów. Operując kilkoma tysiąca­mi składników, których zapachy powinien pamiętać, musi umieć połączyć je w taki sposób i w takich proporcjach aby otrzymać zamierzony efekt zapachowy. Typowa kom­pozycja zapachowa zawiera kilkadziesiąt do kilkuset składników, a biorąc pod uwagę fakt, że wiele z nich to olejki eteryczne, daje to w efekcie mieszaninę kilkuset związków za­pachowych. Rzadko do nieskomplikowa­nych wyrobów, czy do celów szkoleniowych opracowuje się kompozycje zawierające kil­kanaście pojedynczych związków (zazwy­czaj syntetycznych).

Poza dobraniem składników z punktu wi­dzenia efektu zapachowego samej kompo­zycji perfumiarz musi brać pod uwagę jej przeznaczenie to znaczy wiedzieć dokładnie do jakiego wyrobu będzie zastosowana. Skład tego wyrobu może mieć bowiem istot­ny wpływ na to jaki będzie końcowy efekt zapachowy. Należy uwzględnić zapachy składników wyrobu oraz ich aktywność che­miczną i możliwość wchodzenia w reakcje ze składnikami kompozycji. Dopiero taka wiedza pozwala na właściwe dobranie skład­ników kompozycji zapachowej. Jest więc oczywistym, że specyfika tego zawodu i nie­zbędnych umiejętności, a także specyfika procesu produkcyjnego powoduje, że wy­twarzaniem kompozycji zapachowych zaj­mują się wyspecjalizowane firmy (często produkujące również aromaty spożywcze - ­podobne surowce i technologia, dochodzi element smaku kompozycji, w kosmetyce ważny tylko w preparatach do pielęgnacji jamy ustnej i kredkach do warg). W zasa­dzie, poza nielicznymi przypadkami kiedy wielkie koncerny międzynarodowe mają w swojej strukturze firmę produkującą kom­pozycje zapachowe , prawie wszyscy producenci wyrobów per­fumeryjno-kosmetycznych, chemii gospodar­czej i innych perfumowanych, kupują kompozycje zapachowe u ich producentów, któ­rzy zatrudniają najlepszych perfumiarzy i dys­ponują, kadrą, aparaturą i laboratoriami, któ­re są w stanie pokonać problemy ze stwo­rzeniem kompozycji zapachowej według wy­magań marketingu klienta i uporać się z za­daniem dopasowania wybranego zapachu do konkretnego wyrobu.

Zasadą jest, że kompozycja zapachowa tworzona do konkretnego wyrobu perfume­ryjnego czy kosmetycznego powstaje we współpracy perfumiarzy z technologami ko­smetologami, a więc firmy perfumeryjnej z potencjalnym odbiorcą kompozycji zapa­chowej.

Mimo bogatej literatury na temat techno­logii i techniki perfumerii nie ma podręczni­ków czy studiów, które uczyłyby metod kom­ponowania zapachów. Jest generalną zasa­dą, że producenci kompozycji zapachowych kształcą perfumiarzy wewnątrz firmy i rzad­ko lub wcale nie szkolą osób z zewnątrz. Kil­ka ośrodków szkoleniowych w Anglii i Fran­cji kształci w podstawowym zakresie w dzie­dzinie perfumerii, jednak żaden z dyplomów jakie można uzyskać w tych szkołach nie daje kwalifIkacji twórcy-perfumiarza.

Folia nr 10)

Zawartość kompozycji zapachowych i rodzaj alkoholu w wyrobach perfumeryjnych.

Typ ,

nazwa francuska % kompozycji stężenie alkoholu %

Perfumy skoncentrowane 15-30 90-95

Extait

Perfumy

Parfum 10-20 90-95

Wody perfumowane

Eau de Parfum 8-15 80-90

Woda toaletowa 4-8 ok.80

EAU de Toilette

Woda kolońska

Eau de Cologne 3-5 ok. 70

Woda pachnąca 1-3 ok.70

Eau Fraiche

Komentarz:

Przeważa­jąca większość współczesnych wyrobów perfumeryjnych to alkoholowo-wodne roz­twory kompozycji zapachowych, czyli per­fumy, wody toaletowe itp. różniące się za­wartością kompozycji zapachowych i stęże­niem alkoholu etylowego. Tabela ob­razuje nazewnictwo tych wyrobów w zależ­ności od zawartości kompozycji zapachowej.

Proces technologiczny otrzymywania wszystkich wyrobów wymienionych w ta­beli jest praktycznie taki sam i w ogólnych zarysach polega na rozpuszczeniu kompo­zycji zapachowej w etanolu o odpowiednim stężeniu, pozostawieniu roztworu na pewien okres dojrzewania i filtracji. Oczywiście w praktyce są to operacje bardziej skompliko­wane wymagające praktyki i odpowiednich urządzeń. Szczególnie istotne jest właściwe dobranie stężeń alkoholu i kompozycji w roz­tworze aby nie dopuścić do wytrącania się składników kompozycji w postaci zawiesiny czy zmętnienia (emulsji) niezwykle trudnych do usunięcia. Kompozycję należy zawsze rozpuszczać w rozcieńczonym już do prze­widywanego stężenia alkoholu, ponieważ dodawanie wody do roztworu kompozycji w alkoholu z reguły powoduje praktycznie nieusuwalne zmętnienie. Powodują je pra­wie zawsze terpeny obecne w olejkach ete­rycznych, stąd częste stosowanie olejków odterpenowanych.

W tradycyjnych, choć już zanikających fir­mach wytwarzających perfumy metodami klasycznymi roztwór kompozycji w alkoho­lu czyli tzw. "nastaw" przyrządzano w zbior­nikach kamionkowych w temperaturach obniżonych (około 15°C) poprzez ręczne mieszanie drewnianymi wiosłami. Współcze­śnie stosuje się najczęściej zbiorniki stalowe z mieszadłami propellerowymi pozwalają­cymi na szybkie wymieszanie składników. Zmieszany roztwór poddaje się procesowi dojrzewania. I tutaj również w klasycznych metodach stosowano niskie temperatury 15-16°C i długi czas, często kilka miesięcy. Dziś pośpiech i koszty wymagają skrócenia czasu dojrzewania w związku z tym opra­cowano cały szereg technik przyspieszania procesu dojrzewania poprzez m.in. podwyż­szoną temperaturę (38-40°C), podgrzewa­nie i chłodzenie, napowietrzanie itp. Niemniej w stosunku do perfum wysokiej klasy naj­lepsze efekty daje kilkutygodniowe dojrze­wanie w obniżonej temperaturze.

Proces dojrzewania perfum podobnie jak dojrzewanie wina czy szlachetnych konia­ków polega na naturalnym przebiegu i za­kończeniu wszystkich reakcji chemicznych jakie zachodzą pomiędzy składnikami kom­pozycji, wodą i alkoholem. Dopiero po tym okresie (który trwa jeszcze w opakowaniu) perfumy nabierają pełnego bukietu. Ponad­to w tym końcowym procesie ostatecznie wytrącają się wielkocząsteczkowe składni­ki surowców naturalnych, resztki rozpusz­czonych żywic, a także nierozpuszczalne produkty reakcji między składnikami.

Po okresie dojrzewania roztwór należy przefiltrować. Przed filtracją niezbędne jest schłodzenie mieszaniny i prowadzenie filtra­cji w niskich, ujemnych temperaturach, na ogół -2 do -6°C. Zabieg chłodzenia ma za­pobiegać mętnieniu perfum i wypadaniu osa­dów w przypadku przechowywania lub transportu wyrobów w niskich temperatu­rach. Ponadto niskie temperatury przyspie­szają proces wypadania nierozpuszczonych składników kompozycji. Taka procedura pozwala uzyskać klarowne roztwory, który­mi napełnia się opakowania rynkowe.

W niektórych przypadkach do kompozy­cji dodaje się barwnik. W zależności od po­trzeb robi się to przed lub po filtracji. Z re­guły chodzi albo o wysokiej klasy znane od dawna perfumy, które powinny mieć stale tą samą barwę (a w zależności od surow­ców naturalnych zmieniających się co se­zon i minimalnych różnicach w produktach reakcji zachodzących w wyrobie ten kolor może ulegać zmianom), a także o nowocze­sne, młodzieżowe perfumy i wody toaleto­we o fantazyjnych barwach - zielone, nie­bieskie, różowe itd.

Perfumy bezalkoholowe dzieli się na płynne, klarowne oparte na takich rozpusz­czalnikach kosmetycznych jak mirystynian izopropylu, ftalan dwuetylu, glikol dwupro­pylenowy czy rzadziej stabilizowane oleje ro­ślinne (typowe dla wyznawców islamu w In­diach), lub półpłynne w postaci emulsji lub żeli. O ile otrzymywanie perfum bezalkoho­lowych w rozpuszczalnikach niewiele różni się od produkcji perfum alkoholowych, o tyle te drugie wytwarza się podobnie jak inne kosmetyki w tych samych formach z tym, że podstawowym składnikiem występują­cym w dużo większym niż w kosmetykach stężeniu jest kompozycja zapachowa. Ze względów technologicznych w tej drugiej grupie perfum nie przekracza się stężeń od­powiadających wodom toaletowym. Z dru­giej strony niektóre oparte na egzotycznych olejkach eterycznych perfumy w Azji Polu­dniowo-Wschodniej zawierają do 50% substancji zapachowych woleju roślinnym lub mineralnym.

W formie emulsji stałych, żeli, lub pomad na podłożu tłuszczowym lub woskowym pro­dukuje się również perfumy w formie stałej. Takie były najstarsze perfumy na świecie.

Zastosowanie kompozycji zapachowych w kosmetyce pielęgnacyjnej - Aneta Ulatowska

Stosowanie substancji naturalnych jest stare jak nasza cywilizacja. Rośliny służyły człowiekowi od wieków jako środki lecznicze i kosmetyczne. Podobnie jest z olejkami eterycznymi, odkąd arabski uczony i lekarz Avicienna w X wieku wydestylował pierwszy pachnący olejek eteryczny z płatków róż. Kobiety stosowały go nie tylko do perfumowania ciała ale także do przemywania skóry i jej pielęgnacji.

W tamtych czasach działano raczej intuicyjnie, dziś już wiadomo, że olejki eteryczne to czynne substancje o bardzo skomplikowanym składzie. Wiadomo również, że w połączeniu ze sobą działają skuteczniej niż pojedynczo. Posiadają bardzo szerokie spektrum działania.

Ze względu na występowanie w budowie olejków eterycznych alkoholi i estrów, kosmetyki, które je zawierają posiadają w sposób naturalny pH bliskie skóry.

Folia nr 11)

Wykorzystanie olejków eterycznych

Aromaterapia - jest metodą medycyny naturalnej, polegającej na stosowaniu naturalnych roślinnych olejków eterycznych wprowadzanych do organizmu poprzez drogi oddechowe (wąchanie, wdychanie, inhalacje) i poprzez skórę (masaż, kąpiel, kompres, kosmetyki, oliwki, maści lecznicze)

Działanie olejków eterycznych na człowieka:

1.Poprzez drogi oddechowe

oddziaływanie na psychikę

zapach » nos(błona węchowa) » nerwy węchowe » mózg

2. Przez skórę

oddziaływanie farmakologiczne

naskórek » skóra » układ krążenia » tkanki i narządy wewnętrzne

Komentarz:

Oczywiście w przypadku oddziaływania na skórę poprzez kosmetyki następuje również oddziaływanie na psychikę oraz odwrotnie oddziaływanie poprzez drogi oddechowe może również wywołać efekt terapeutyczny.

Olejki eteryczne są substancjami biologicznie czynnymi, działającymi na skórę, jej wygląd, fizjologię i czynności. Ponadto na ogół wnikają głęboko w kolejne warstwy skóry, łatwo przedostając się do krwiobiegu już w kilkanaście minut, np. podczas masażu, co przenosi ich działanie na cały organizm.

W aromaterapii stosuje się kilkadziesiąt olejków, natomiast w kosmetyce zdecydowanie mniej, chociaż ostatnio zauważa się w składach kosmetyków olejki bardzo rzadkie i wyszukane.

Folia nr 12)

Podstawowe olejki eteryczne stosowane w kosmetyce

Bergamotka (Pomarańcza brgamota)

(Citrus aurantium ssp. Bergamia)

Skórka

Substancje: Monoterpeny, alkohole monoterpenu, estry terpenu ( w tym acetat linlylu stanowi 30%), kumaryny

Zapach: Orzeźwiający, świeży cytrynowy, nuta głowy

Ma właściwości antyseptyczne, rozkurczowe, pobudzające pracę żołądka, łagodzi stany napięcia, działa relaksująco.

Działa przeciwpasożytniczo i gojąco. Jest dobroczynna dla skóry, podobnie jak wszystkie rośliny z rodziny cytrusów.

Olejek eteryczny z bergamotki jest fotouczuleniowy. Nie należy go stosować podczas opalania, ponieważ wywołuje na skórze plamy, których praktycznie nie da się usunąć.

Nadaje się natomiast do kąpieli, masaży i namaszczania. Ma zastosowanie w leczeniu infekcji (katar, podrażnienie gardła), daje dobre efekty przy zmniejszaniu łojotoku, liszai, stanów zapalnych skóry.

Cedr (atlantycki)

(Cedrus atlantica manet)

Drewno

Substancje: seskwiterpeny, seskwiterpenole, seskwiterpenony

Zapach: Drewna i żywicy, nuta głębi

Olejek eteryczny z cedru odgrywa ważną rolę podczas leczenia chorób skóry: zapobiega swędzeniu, uśmierza ból i goi. Jest zalecany do użytku zewnętrznego. Można stosować go jako komponent preparatów do masaży, maseczek, odzywek do włosów. Ma również działanie uspokajające. Utrwala zapach perfum.

Wzmacnia tkankę limfatyczną, rozkłada tłuszcz, wspomaga zwalczanie cellulitu.

Inny rodzaj cedru - tuja jest toksyczny.

Cyprys

(Cupressus semperivirens var. stricta)

Substancje: Monoterpeny, seskwiterpenole

Zapach: Drewna z delikatną korzenną wonią, nuta głowy

Zapobiega powstawaniu zatorów żylnych i limfatycznych, działa przeciwinfekcyjnie i antybakteryjnie. Ma właściwości ściągające, przeciwpotowe, przeciwbólowe.

Stosuje się go przy problemach z krążeniem: żylakach, ciężkich nogach, trądziku różowatym, cellulicie, hemoroidach, bolesnych miesiączkach. Pomaga tez w stanach lekkiego podenerwowani, rozdrażnienia i rozkojarzenia.

Cytryna

(Citrus limonum)

Skórka

Substancje: Monoterpeny (limonen do 70 - 80%), kumaryny

Zapach: Odświeżający, owocowy, nuta głowy

Potrzeba 2000 - 3000 cytryn aby uzyskać jeden litr olejku eterycznego. Ma on te same właściwości co cytryna „skondensowana”, z tą różnicą , że nie zawiera witaminy C.

Wzmacnia, działa antyseptycznie i przeciwgorączkowo, ma właściwości gojące, oczyszcza krew, wspomaga odchudzanie, działa moczopędnie. Alkalizuje, remineralizuje. Jest dobroczynny dla włosów, skóry, paznokci i dziąseł.

Można nim smarować miejsc ukąszeń owadów. Leczy grypę.

Ze względu na zawartość kumaryny jest światłoczuły, więc może działać fotouczuleniowo.

Drzewo herbaciane

(Melaleuca alternifolia terpineol-4-olifera)

Substancje: Monoterpeny, seskwiterpeny, alkohole monoterpenu, tlenki terpenu

Zapach: Leśnego runa jesienią, nuta głębi

Ma właściwości antyseptyczne, przeciwgrzybiczne, napotne, uspokajające. Stymuluje krążenie, pomaga na hemoroidy i żylaki. Działa bardzo skutecznie na cellulit.

Olejek eteryczny z drzewa herbacianego ma wyjątkowo skuteczne działanie przeciwinfekcyjne i bakteriobójcze. Skuteczny jako lek na pleśniawki, kurzajki i brodawki.

Drzewo różane

(Aniba rosoedora dicke var. amazonica)

Substancje: Monoterpenole ( w tym linalol 95%)

Zapach: Połączenie zapachu róży i drewna, pomiędzy nutą głowy a serca

Potwierdzono jego działanie przeciwgrzybiczne i antybakteryjne. Przywraca skórze równowagę. Olejek eteryczny z drzewa różanego jest tak doskonały, że nadaje się do wszystkich rodzajów cery. Jest zalecany do cery wrażliwej, podrażnionej, naczynkowej a także jako środek na piegi.

Drzewo sandałowe

(Santalum album)

Drzewo

Substancje: seskwiterpeny (santalol 65 - 70%)

Zapach: Orientalny, trwały zapach ambry, nuta głowy

Zapobiega powstawaniu zatorów żylnych i limfatycznych. Łagodzi podrażnienia skóry, nawilża. Przypisuje się mu również właściwości antydepresyjne. Ma właściwości wykrztuśne, moczopędne, przyspieszające gojenie ran, wzmacniające odporność.

Geranium lub Pelargonia

(Pelargonium x asperum Madagascar lub Pelargonium roseum Will. Maroc)

Substancje: Alkohole monoterpenu w tym cytronellol i geraniol

Zapach: Silny, trwały zapach kwiatowy, podobny do zapachu róży, nuta serca

Olejek eteryczny z geranium doskonale nadaje się dla nerwusów i osób nadwrażliwych. W połączeniu z lawendą uspokaja.

Regeneruje skórę, Pomaga przy gojeniu ran i chorobach skóry. Odstrasza komary, działa antynikotynowo, przewgrzybicznie i rozkurczowo, jest afrodyzjakiem.

Lawenda lekarska

(Lavandula angustifolia lub lavandula AOC)

Substancje: Acetat linlylu i 40 innych składników

Zapach: Bardzo słodki, kwiatowy, nuta serca

Z pewnością jest jedną z najcenniejszych roślin w aromaterapii. Działa uspokajająco, przyspiesza gojenie ran, skaleczeń, ukąszeń owadów i łagodzi je. Lawenda nie działa inwazyjnie. Jest łagodna i wydajna. Należy do niewielkiej grupy olejków eterycznych, które można dodawać do kąpieli dla dzieci, oczywiście po uprzednim rozcieńczeniu.

Mandarynka

(Citrus reticulata Blanco var. Mandarine)

Skórka

Substancje: Monoterpeny (limonen), kumaryny

Zapach: Bardzo słodki, owocowy, nuta głowy

Jest dobroczynna dla skóry, działa antyseptycznie i przeciwgrzybicznie. Odpręża. Nadaje się dla dzieci, które dobrze tolerują masaż olejkiem eterycznym z mandarynki przed snem.

Łagodzi stany napięcia nerwowego i lękowe.

Mięta pieprzowa

(Mentha piperita lub officinalis lub Mitcham)

Substancje: Monoterpeny, monoterpenole (w tym 40 - 50 % stanowi mentol), monoterpenony (w tym 30 - 60% stanowi menton)

Zapach: Charakterystyczny, pieprzowy, nuta głowy

Należy pamiętać, że każdy olejek eteryczny z dużą zawartością monoterpenów zawiera substancje neurotoksyczne i należy korzystać z niego z rozwagą. Nie powinny go stosować kobiety ciężarne i dzieci do poniżej trzeciego roku życia.

Jeśli zajdzie potrzeba, stosuje się go w użytku zewnętrznym na obrażenia i stłuczenia. Ma delikatne działanie znieczulające, łagodzi ból i wspomaga rozprzestrzenianie się skrzepu odpowiedzialnego za powstawanie siniaka.

Nerola; Pomarańcza gorzka

(Citrus aurantium ssp. Aurantium)

Substancje: Monoterpeny, alkohole terpenu, estry terpenu

Zapach: Wyrazisty, bogaty kwiatowy, nuta serca

Cenne kwiaty drzewa pomarańczowego swoją nazwę zawdzięczają włoskiej księżniczce de Nerola, która upodobała sobie otrzymywany z nich wyciąg. Najlepszy środek antydepresyjny. Wprowadza w lekki stan euforii. Odmładza zmęczoną skórę.

Róża damasceńska

(Rosa Damascena)

Substancje: Cytronello, geraniol, rodingol, eugenol. Linalol, nerol, kwasy, alkohole, węglowodory, przeróżne fenole

Zapach: trwały kwiatowy, nuta serca

Nie bez powodu mówi się, że róż zmierza prosto do serca, ponieważ naprawdę je wzmacnia. Działa antyseptycznie i dodaje energii. Ma zastosowanie w dolegliwościach kobiecych. Często stosuje się w kosmetyce, ponieważ goi i regeneruje tkanki. Róża uchodzi za afrodyzjak.

Trzeba zebrać 10 000 róż (5000 kg płatków) aby uzyskać jeden litr olejku eterycznego.

Komentarz:

Podstawą jest tu nazewnictwo roślin, z których pochodzą olejki i nie chodzi tylko o nazwy zwyczajowe ale przede wszystkim łacińskie, botaniczne aby dobrze wiedzieć czego się używa. Np. Pomyłka cyprysu wyżej wymienionego z Cyprysus arisonica (niebieskim cyprysem z Arizony) może przysporzyć wielu kłopotów gdyż ten jest bardzo neurotoksyczny i ma działanie poronne.

Stosując olejki eteryczne należy zachować szczególną ostrożność, ponieważ obok doskonałych właściwości pielęgnacyjnych i leczniczych olejki zawierają substancje toksyczne.

Nie należy stosować ich nierozcieńczonych w oleju (np. jojoba, ze słodkich migdałów, z oliwek) bezpośrednio na skórę. Mogą poodować silne podrażnienia skóry, reakcje fotouczuleniowe (zwłaszcza olejki z cytrusów).

Certyfikaty bezpieczeństwa - badania

Niektóre olejki zawierają ketony, monoterpeny co dyskwalifikuje je w używaniu przez dzieci i kobiety ciężarne.

Dzięki zawartości substancji bakteriobójczych, grzybobójczych zawartość olejków eterycznych w kosmetyku wymaga mniejszej zawartości konserwantów, bądź w przypadku np. olejków do masażu nie stosuje się wcale konserwantów, jeśli olejek nie zawiera w sobie fazy wodnej.

Folia nr 13)

Typ wyrobu: Zaw. miesz.olejków (%)

1. Olejki do masażu (nacierania) 1,5 - 2,5

2. Olejki do twarzy 0,2 - 0,5

3. Toniki alkoholowe 2,0 - 0,5

4. Toniki bezalkoholowe 0,1 - 0,75

5. Kremy lub żele do piel. twarzy 0,2 - 0,5

6. Kremy do rąk, stóp 1,0 - 1,5

7. Mleczka oczyszczające 0,5 - 0,5

8. Szampony 0,5 - 1,5

9. Żele pod prysznic 0,5 - 1,5

10. Olejki do kąpieli j.w.

11. Płyny do kąpieli j.w.

12. Mydła j.w.

Preparaty dla dzieci tworzą oddzielną grupę, zaleca się stosowanie zaniżonych dawek olejków i tylko niektóre z nich (rumiankowy, mandarynkowy, lawendowy).

Przykładowe receptury:

Olejek do masażu (10 kg)

1. Olej arachidowy - 7,50 kg

2. Olej sezamowy - 2,48 kg

3. Olejek eteryczny lawendowy - 0,01 kg

4. Olejek eteryczny z geranium - 0,01 kg

Sposób wykonania: Oleje podgrzać do temperatury ok. 45°C, dokładnie wymieszać, dodać olejki eteryczne, mieszać ok. 7 minut. Zdjąć z łaźni wodnej, mieszać jeszcze kilka minut.

Zawartość olejków et. 2%, preparat o działaniu relaksującym, uspokajającym, nawilżającym. Ponadto dzięki zawartości oleju sezamowego działa rewitalizująco, zapobiega powstawaniu rozstępów. Dzięki zawartości oleju arachidowego szczególnie polecany do skóry suchej ze skłonnością do suchej egzemy.

Olejek eteryczny z lawendy i geranium dają niezwykłe połączenie, kompozycja ta działa uspokajająco i relaksująco. Ponadto regeneruje skórę, łagodzi podrażnienia. Olejek geranium wspomaga leczenie celullite.

Uwaga! Ze względu na zawartość oleju arachidowego nie zaleca się stosowania przez osoby z alergią na orzechy.

Olejek do pielęgnacji (masażu) twarzy (10 kg).

1. Olejek z kiełków pszenicy - 9,977 kg

2. Ceraminol - 0,02 kg

3. Olejek eteryczny z drzewa różanego - 0, 003 kg

Sposób wykonania: Olej pogrzać do ok. 45°C, dodać ceraminol, wymieszać, dodać oleejk eteryczny , dokładnie wszystko wymieszać.

Preparat polecany do niemal każdego rodzaju cery, w szczególności z uwzględnieniem cery wrażliwej i naczynkowej, a także dzięki zawartości ceraminolu do pielęgnacji cery dojrzałej. Olejek z drzewa różanego przywraca skórze równowagę. Łagodzi podrażnienia, doskonale sprawdza się przy cerze trądzikowej. Posiada właściwości przeciwgrzybicze i antybakteryjne. Bazą jest tu olej z kiełków pszenicznych, posiadający silne działanie antywolnorodnikowe, czym spowalnia procesy starzenia się skóry. Lecytyny w nim zawarte wzmacniają bariery naskórka ograniczając TEWL. Biostymulatory przyspieszają procesy regeneracji naskórka.

Preparat można stosować bezpośrednio na skórę, można wykonać masaż, można połączyć go z kremem i w takiej postaci nakładać na skórę.

Krem do cery trądzikowej (10 kg)

Faza wodna:

1. Woda - ok. 65 %

2. MgSO₄ -

3. Gliceryna -

4. D - panthenol - ok. 2%

Faza olejowa:

5. Lecytyna -

6. Masło kakaowe

7. Olej z awokado - ok. 8 %

8. Ekstrakt z Hamamelis Virginiana - ok. 3%

9. Witamina E - ok. 3%

10. Olejek eteryczny z lawendy- ok. 1%

11. Olejek eteryczny z drzewa herbacianego - 0,5%

Sposób wykonania: Substancje 1,2,3,4 połączyć z sobą podgrzać do temp. ok. 85 °C, substancje 5,6,7,8 w oddzielnym naczyniu również doprowadzić do temp. Ok. 85°C. Po osiągnięciu tej temperatury dodać fazę olejową do fazy wodnej i energicznie mieszać ok. 15 min. Zmniejszyć temp. Do ok. 45°C dodać pozostałe składniki. Mieszać kolejne 15 min. Po czym delikatnie schładzać.

Preparat należy przechowywać w lodówce, gdyż nie zawiera konserwantów. Dla zwiększenia trwałości można dodać konserwant np.

Metylparaben i Etylparaben w łącznej ilości 0,3 %.

Preparat przeznaczony jest do pielęgnacji cery trądzikowej. Łagodzi podrażnienia dzięki zawartości d-panthenolu, ponadto wykazuje działanie nawilżające. Olej z awokado posiada witaminy: A, B, E, H, K, PP, zawiera również skwalen, który działa bakteriobójczo i przecigrzybicznie oraz awokadynę - silnie regenerującą naskórek. Zawiera również chlorofil.

Ekstrakt z hamamelisu posiada właściwości tonizujące i zwężające pory a także reguluje poziom wydzielania sebum.

Kompozycja olejków eterycznych z lawendy i drzewa herbacianego o silnym działaniu przeciwbakteryjnym i przeciwgrzybiczym zapobiegnie wtórnemu zakażaniu się skóry drobnoustojami. Ich gojące i łagodzące działanie wpłynie na złagodzenie objawów trądzika.

---