PAŃSTWOWA WYŻSZA SZKOŁA ZAWODOWA W CHEŁMIE Instytut Nauk Technicznych i Lotnictwa |
LABORATORIUM INŻYNIERII MATERIAŁOWEJ Prowadzący: dr inż. Czesław Kozak |
|||
Miejsce wykonania ćwiczenia: POLITECHNIKA LUBELSKA Wydział Elektrotechniki i Informatyki Katedra Urządzeń Elektrycznych i TWN |
|
|||
Kierunek: Elektrotechnika II rok IV semestr |
Temat ćwiczenia: Wytrzymałość dielektryczna izolacji gazowej |
Nr ćwiczenia: 1 |
||
Imię i nazwisko: Kamil Nizio Grzegorz Rataj Dariusz Wilczyński |
|
|
||
Grupa B Zespół 2 |
Rok akademicki 2012/2013 |
Data wykonania: 28.04.2013 |
Ocena / podpis |
Cel ćwiczenia: Wyznaczanie wytrzymałości dielektrycznej powietrza w zależności od odległości i kształtu elektrod przy napięciu przemiennym.
Wykonanie ćwiczenia
Warunki atmosferyczne i dane układu:
t = 22,9 oC; b = 741 mm Hg; φ = 65 %; ϑ = 60 kV/220V-272,73; kw = 0,97
Tabela pomiarowa dla układu ostrze-ostrze:
a |
Świetlenie |
Przeskok |
|||||||
|
uo |
uośr |
Uo |
Uon |
up |
upśr |
Up |
Upn |
U'pm |
m |
V |
V |
kVm |
kVm |
V |
V |
kVm |
kVm |
kVm |
0,02 |
37 |
36,0 |
13,88 |
13,93 |
48 |
47,0 |
18,13 |
18,18 |
- |
|
36 |
|
|
|
48 |
|
|
|
|
|
35 |
|
|
|
45 |
|
|
|
|
0,04 |
45 |
45,0 |
17,36 |
17,41 |
100 |
100,0 |
38,57 |
38,69 |
- |
|
45 |
|
|
|
100 |
|
|
|
|
|
45 |
|
|
|
100 |
|
|
|
|
0,06 |
50 |
50,0 |
19,29 |
19,34 |
115 |
115,0 |
44,36 |
44,49 |
- |
|
50 |
|
|
|
115 |
|
|
|
|
|
50 |
|
|
|
115 |
|
|
|
|
0,08 |
50 |
47,3 |
18,24 |
18,30 |
135 |
135,0 |
52,07 |
52,23 |
- |
|
46 |
|
|
|
135 |
|
|
|
|
|
46 |
|
|
|
135 |
|
|
|
|
0,10 |
49 |
46 |
17,74 |
17,80 |
155 |
153,6 |
59,24 |
59,42 |
45,60 |
|
45 |
|
|
|
153 |
|
|
|
|
|
44 |
|
|
|
153 |
|
|
|
|
0,12 |
50 |
51 |
19,67 |
19,73 |
176 |
175,6 |
67,73 |
67,93 |
51,92 |
|
54 |
|
|
|
175 |
|
|
|
|
|
49 |
|
|
|
176 |
|
|
|
|
0,14 |
47 |
46,3 |
17,86 |
17,91 |
200 |
200 |
77,14 |
77,37 |
58,24 |
|
45 |
|
|
|
200 |
|
|
|
|
|
47 |
|
|
|
200 |
|
|
|
|
Użyte wzory
Wykresy zależności: Uon =f(a) dla układu ostrze-ostrze
Upn =f(a)
U'on=f(a)
Tabela pomiarowa dla iskiernika kulowego:
Odl. elektr. |
Przeskok |
||||
a |
Up |
Upśr |
Up |
Upn |
U'pm |
m |
V |
V |
kVm |
kVm |
kVm |
0,005 |
30 |
30 |
11,57 |
11,61 |
- |
0,01 |
70 |
70 |
26,99 |
27,08 |
- |
0,015 |
101 |
101 |
38,96 |
39,07 |
- |
0,02 |
135 |
135 |
52,07 |
52,23 |
- |
0,025 |
165 |
165 |
63,64 |
63,83 |
- |
0,03 |
182 |
182 |
70,20 |
70,41 |
- |
Wykresy zależności: Upn =f(a) dla iskiernika kulowego
Wnioski:
Najpowszechniejszy w praktyce dielektryk gazowy to powietrze.
Przebicie powietrza i gazów należy rozpatrywać jako wynik jonizacji udarowej. Przy danym ciśnieniu gazu i określonej temperaturze, początek jonizacji zależy od wartości natężenia pola K. Przy rozpatrywaniu przebicia dielektryków gazowych należy rozróżniać przebicia w polu równomiernym i nierównomiernym.
W polu równomiernym przebicie następuje natychmiast po osiągnięciu przez napięcie określonej wartości zależnej od warunków atmosferycznych i odległości elektrod (źródeł pola). Między elektrodami przeskakuje iskra, która przechodzi w łuk elektryczny, jeżeli źródło prądu posiada wystarczającą moc.
W polu nierównomiernym przebicie dielektryku gazowego ma zupełnie inny przebieg niż w polu równomiernym. Pole nierównomierne występuje np.: między dwoma elektrodami ostrzowymi. Pole takie ma stosunkowo wielkie natężenie w pobliżu ostrzy a mniejsze w pozostałej części pola.
Zwiększając natężenie pola między elektrodami dochodzimy najpierw do wyładowań samodzielnych niezupełnych w części pola o największym natężeniu. Zaczynają się wtedy na powierzchni elektrod (ostrzu) wyładowania świecące, zwane ulotem lub koroną. Towarzyszy im charakterystyczny szmer. Wyładowanie to występuje na skutek jonizacji udarowej w bliskości ostrza, gdzie panuje duże natężenie pola. Przy dalszym wzroście napięcia wyładowania świetlące są coraz bardziej nieregularne i ulot przechodzi w wyładowania snopiące, a wreszcie w iskrę lub łuk. Wymienione kolejno stadia wyładowań stwierdza się przy powolnym podnoszeniu napięcia. Należy wyraźnie podkreślić, że wyładowanie świetlące nie oznacza jeszcze zwarcia między elektrodami. W pozostałej części pola odległej od ostrzy, gdzie natężenie pola jest rzędu pojedynczych kV/cm, jonizacji lawinowej nie ma; tam znajduje się jak gdyby strefa normalnych wyładowań niesamodzielnych.
Wraz ze wzrostem odległości pomiędzy elektrodami zwiększa się napięcie potrzebne do uzyskania w dowolnym obwodzie jonizacji, co doprowadza do wyładowania. Dla elektrod ostrzowych bez względu na zmianę odległości (od 8 cm do 14 cm) napięcie zmienia się w niewielkim zakresie dla pierwszej fazy wyładowań - wyładowania świetlącego
1