TAXACEAE - CISOWATE
Nazwa |
Pokrój |
Kora |
Pędy |
Igły |
Kwiaty |
Owoce/szyszki |
Występowanie |
Wymagania |
Taxus baccata - cis pospolity |
do ok. 20 m ↑. korona zaokrąglona z wieloma wierzchołkami. Konary nieregularnie skrętoległe. |
Cienka i gładka, czerwonawobrązowa, łuszczy się dużymi płatami. |
Bruzdkowane (igły zbiegają w listewkę), zielone brązowieją w 3 - 4 roku. Łuski pączków weg. płaskie, tępe i przylegające. |
2 - 4 cm dł. Spłaszczone, lekko wygięte i zaostrzone, z cienkim i krótkim ogonkem. Z góry ciemnozielone i błyszczące z wypukłym nerwem, od spodu jaśniejsze lub żóltawe |
Dwupienne, w kątach igieł, skierowane w dół, niepozorne. |
Jajowate, oliwkowe lub brązowe (ok. 6 mm) osnówki jadalneVIII-IX Poza osnówkami - reszta trująca, zawiera taksynę. |
śr. i zach. Europa, pn. Afryka, pd.-zach. Azja, w Polsce pod ochroną (!). |
Gleby przeciętne, głębokie, świeże, wapienne. Najbardziej cienioznośne, preferuje klimat morski, rośnie bardzo wolno. |
`Adpressa' |
Do 3 m ↑ i Ø, zwykle krzew o nieregularnym pokroju. |
|
|
Bardzo krótkie - do 1 cm, szerokie, ciemnozielone z niebieskawym odcieniem. |
Klon żeński. |
|
|
Rośnie b. powoli. |
`Aurea' |
Do 3 m ↑ i Ø, |
|
|
Kolor złocistożółty nieintensywny, zielenieje po ok. 3 latach. |
|
|
|
|
`Elegantissima' |
Rozłóżysty krzew, z rozpostartymi gałęziami. |
|
|
Wygięte sierpowato ku górze, pocz. żółte, potem bladożółte lub białawe (na brzegach) |
Klon żeński. |
Liczne nasiona, dojrz. VII - VIII |
|
Odporna na mrozy, zabarwienie tylko na wiosnę intensywne. |
`Fastigiata' |
Pokrój wąskokolumnowy, z czasem szersze. |
|
Z promieniście ułożonymi igłami |
Długie, 3 - 4 cm, ciemnozielone, odgięte ku dołowi. |
Klon żeński. |
|
|
Wrażliwa na mrozy. |
`Fastigiata Aureomarginata' |
Podobnie do `Fastigiata' |
|
|
Igły są żółto obrzeżone. |
|
|
|
|
Taxus cuspidata - cis japoński |
Drzewo do ok. 20 m, lecz w uprawie zwykle wysoki krzew. |
Łuszczy się małymi, cienkimi, postrzępionymi płatami. |
Pędy brązowieją w 2 roku. Łuski pączków nieco wypukłe, zaostrzone i odstające. |
Igły do 2,5 cm dł., ułożone nieregularnie grzebieniasto, od spodu wyraźnie żółte, ogonki tez. |
|
Nasiona nieco wystają z osnówek. |
Od Płw. Koreańskiego po Japonię i Sachalin. |
Odporniejszy na mrozy od T. baccata. |
Taxus xmedia - cis pośredni |
Mieszaniec T. baccata i T. cuspidata. |
|
|
|
|
|
|
|
Nazwa |
Pokrój |
Kora |
Pędy |
Igły |
Kwiaty |
Owoce/szyszki |
Występowanie |
Wymagania |
`Hicksii' |
Pokrój początkowo wąski, pozniej mniej zwarte, gałęzie mniej zwarte u góry, do 5 m ↑ |
|
|
|
Klon żeński. |
|
|
|
`Hatfieldii' |
Pokrój węższy niż `Hicksii', bardziej zagęszczone krzewy. |
|
|
Igły krótsze i jaśniejsze. |
Klon męski. |
|
|
|
PINACEAE - SOSNOWATE.
Abies alba - jodła pospolita |
Drzewo do 30 - 50/60 m ↑, u starszych zamiera wierzchołek. |
Długo gładka, jasna - popielatoszara, z pęcherzykami żywicy. |
Szare lub bladobrązowe. Pączki brązowe, jajowate, bez żywicy. |
1,5 - 3 cm dł., ciemnozielone, błyszczące, z wąskimi białymi paskami na spodzie, wierzchołki zaokrąglone lub nieznacznie wcięte. Rozłożone grzebieniasto, w 2 warstwach (dolne dłuższe) |
IV - V |
Szyszki walcowate, 10 - 15 (17) cm dł., łuski wspierające nieco wystają, wywinięte. |
Pd. i śr. Europa. |
Gleby głębokie, żyzne, świeże. Wilgotne powietrze, nie znosi suszy i upałów, niskich temp., zanieczyszczeń. Cienioznośne.
|
Abies nordmanniana - jodła kaukaska |
Drzewo do 50 - 60 m ↑ |
|
Grubsze, owłosione lub nagie, pączki większe, ciemniejsze, bez żywicy. |
Szersze, grubsze, do 3,5 - 4 cm dł., ciemniejsze, silniej błyszczące, łagodnie wycięte. Ułożone gęsto, górne ułożone ku przodowi zakrywają od góry pęd. |
|
Szyszki większe i grubsze do 20 cm dł., i 5 cm Ø, łuski wspierające widoczne. |
Zach. Kaukaz i pn. - wsch. Anatolia. |
Wymagania podobne do A. alba, odporniejsza na mrozy. |
Abies concolor - jodła jednobarwna |
Drzewo do 45 (60) m ↑. |
Kora szara, gładka. |
Zwykle nagie, oliwkowe lub żółtawozielone, pączki zaokrąglone, żółte, silnie ożywicowane. |
Długie 4 - 7 cm dł., tępe, zaokrąglone lub zaostrzone, na górnej stronie płaskie, obustronnie jednobarwne, matowe, szarozielone do srebrzystych. Wygięte szablasto ku górze. Pachną cytryną, tatarakiem. |
|
Dość duże do 12 - 14 cm dł., niebieskawe, fioletowe lub jasnozielone. Łuski wspierające ukryte. |
Pd. - zach. Ameryka Pn. |
Mało wymagający gatunek, znosi suszę, upały, zanieczyszczone powietrze. Odporna na mrozy. Stanowiska słoneczne. |
`Compacta' |
Bardziej zwarta korona, gałęzie bardziej zagęszczone. |
|
|
|
|
|
|
|
Nazwa |
Pokrój |
Kora |
Pędy |
Igły |
Kwiaty |
Owoce/szyszki |
Występowanie |
Wymagania |
`Violacea' |
|
|
|
Srebrzystoniebieskie. |
|
|
|
|
Abies homolepis - jodła nikkońska |
Drzewo do 30 (40) m ↑, ze sztywnymi, prawie poziomo odstającymi konarami. |
Już za młodu łuszczy się drobnymi, cienkimi strzępkami. |
Silne, sztywne, jasne - kontrast z igłami. Nagie i wyraźnie bruzdkowane po opadnięciu igieł, pączki ożywicowane. |
2,5 - 3,5 cm dł., sztywne i łatwo pękają przy zginaniu, od spodu kredowobiałe, szerokie paski, gęsto ułożone, nastroszone tworzą bruzdę V, na silnych pędach odstają dokoła równomiernie. |
|
7 - 12 cm dł., fioletowe, łuski wspierające ukryte. |
Japonia (góry na Honsiu i Sikoku). |
Odporna na susze, zanieczyszczenia powietrza i mrozy, ale nie tak jak A. concolor. Jest szeroka, pocz. preferuje cien, później światłożądna. |
Abies koreana - jodła koreańska |
Jedna z najniższych jodeł, do ok. 18 m ↑, często wierzchołek późno się wykształca. |
|
Kremowe - kontrast z igłami, skąpo owłosione lub prawie nagie. Pączki małe, kuliste z sinobiałą żywicą. |
Dość krótkie do 2 cm, szerokie - rozszerzają się nieznacznie ku wierzchołkowi. Nieznacznie wcięte, od spodu kredowobiałe, równomiernie nastroszone, wygięte pokazują białe spody. |
|
Małe 4 - 7 cm, fioletowe, z nieco wystającymi i czasem zawiniętymi łuskami wspierającymi. Już małe okazy zawiązują szyszki. |
Góry pd. Płw. Koreańskiego. |
Wymagania nieco mniejsze od A. alba, mało odporna na warunki miejske. |
`Silberlocke' |
|
|
|
Silnie sierpowato wygięte ku górze, ukazują dolną stronę. |
|
|
|
|
Abies cephalonica - jodła grecka |
Drzewo do 30 - 35 m ↑. |
|
Pędy oliwkowobrązowe, nagie. Pączki pokryte żywicą, ich łuski na szczycie wypukłe i odchylone na zewnątrz. |
Sztywne, ostro zakończone, kłujące. 1,5 - 3,5 cm dł., ustawione promieniście i prostopadle odstające, linie aparatów szparkowych także na górze i na szczycie. |
|
Szyszki dość duże do 16 - 20 cm dł., końce łusek wsp. zwykle wystają, w dół odgięte. |
Góry Płw. Bałkańskiego. |
Dość dobrze znosi suszę i upały, ale nieodporna na mrozy. Wzrost powolny. |
Abies grandis - jodła olbrzymia |
Jedna z najwyższych jodeł do 50 (75) m ↑. |
|
Dość cienkie, oliwkowozielone, gęsto, równomiernie omszone lub nagie. Pączki małe, zaokrąglone, ożywicowane. |
Regularnie, bardzo płasko, grzebieniasto rozłożone. Długie - w dolnej warstwie do 6 (8) cm dł., błyszczące, ciemnozielone, wycięte, z bruzdką wzdłuż igły. Od spodu białawe paski. |
|
Szyszki stosunkowo małe 10 (12) cm dł., łuski wspierające ukryte. |
Zach. Ameryka Pn. |
Wymagania podobne do A. alba, rośnie dość szybko w dobrych warunkach. |
Pseudotsuga menziesii - daglezja zielona |
żywiczne, zimozielone drzewo do 30 - 100 m ↑. |
Na młodych gładka, z pęcherzykami żywicy. U starych gruba (do 60 cm), ciemna, głęboko spękana. |
Gladkie, owłosione lub prawie nagie. Pąki długie, wrzecionowate, ostre (do 1 cm dł.), brązowe, błyszczące, bez żywicy. |
Skrętoległe, zielone, proste, równowąskie, spłaszczone 2 - 4,5 cm. 2 wąskie białe paski od spodu, miękkie. Pachną jabłkami lub pomarańczami, wierzchołki tępe. nastroszone/grzebieniasto. |
Jednopienne, męskie szyszeczki zwisają, żeńskie stoją (po zapł. zwisają) IV. |
Charakterystyczne, 7 10 cm dł., z długimi trójzębnymi łuskami wspierającymi, które przylegają do nasiennych, nasiona jesienia, potem szyszki opadają. |
Od pd. - zach. Kanady po pn. Kalifornię. |
Preferuje klimat morski, wilgotne powietrze, gleby świeże, żyzne, głębokie, ale znosi gorsze warunki. Mrozoodporna, szybko rośnie. |
Nazwa |
Pokrój |
Kora |
Pędy |
Igły |
Kwiaty |
Owoce/szyszki |
Występowanie |
Wymagania |
Pseudotsuga menziesii var. glauca - odmiana sina |
Drzewo niższe, korona węższa, zwarta, konary pod ostrzejszym kątem. |
|
|
Krótsze, szersze, grubsze. Niebieskawe od woskowego nalotu, pachną terpentyną. |
|
Szyszki mniejsze, do 7,5 cm dł., z odstającymi lub wywiniętymi łuskami wspierającymi. |
Odmiana górska, Góry Skaliste, środkowy Meksyk. |
Odporniejsza na suszę i mrozy, rośnie wolniej. |
Tsuga canadensis - choina kanadyjska |
Zimozielone, żywiczne drzewo do 30 m ↑ (max 50). Cienkie pnie, korona szeroka, stożkowata. Wierzchołek i gałązki zwisają. |
|
Cienkie, z drobnymi przylegającymi trzonkami igieł (nagie - chropowate). Pączki drobne, jasnobrązowe, owłosione. |
Bardzo krótkie 0,3 - 1,8 cm. Silnie spłaszczone, szersze u podstawy, zwężają się ku górze. Wierzchołek zaokrąglony lub tępy, brzegi mikroskopijnie piłkowane, górna strona z rowkiem, dolna z białymi paskami. Na cienkich, krótkich ogonkach. |
Jednopienne, męskie w kątach igieł, żeńskie szczytowo. |
Bardzo małe 1,5 - 2,5 cm. Jajowate, z nielicznymi zaokrąglonymi łuskami, miękkie, dojrzewają w roku kwitnienia jesienią. Na gałązkach pozostają dłużej. |
Wsch. Ameryka Pn. (USA). |
Wilgotne powietrze i gleba, nie znosi suszy i upałów. Korzeni się płytko - nie znosi zadeptywania. Dobrze znosi zacienienie i strzyżenie. Najlepiej w pobliżu zbiorników wodnych. |
Larix decidua - modrzew europejski |
Drzewo do 40 (50) m ↑, korona stosunkowo wąska. |
Gruba, głęboko spękana. |
Roczne długopędy żółtawe, bez nalotu. |
Miękkie, sezonowe, zielone. Na krótkopędach gęsto skupione w pęczkach, na długopędach pojedynczo, skrętolegle. |
Jednopienne, na krótkopędach. Żeńskie stojące, męskie wiszące. |
Szyszki zmienne - okrągławe do wydłużonych i jajowatych, 2 - 6 cm dł., łuski zaokrąglone lub wykrojone, u nasady łuski drobne, łuski wspierające często widoczne. Szyszki pozostają i opadają razem z pędami. |
Środk. I zach. Europa. |
Gleby żyzne i świeże, stanowiska słoneczne. Odporne na zanieczyszczenia. Małowymagający. Nie toleruje terenów podmokłych. |
`Pendula' |
Pędy w koronie przewisające łukowato, parasolowato. |
|
|
|
|
|
|
|
`Puli' |
Pędy giętkie, swobodnie przewisają w miejscu szczepienia. |
|
|
|
|
|
|
|
`Kórnik' |
Karłowa odmiana, korona gęsta, w kształcie spłaszczonej półkuli. |
|
|
|
|
|
|
|
Larix decidua subsp. polonica |
|
|
|
|
|
Szyszki bardziej kuliste i zwarte, łuski nasienne zagięte do środka. |
Polska, Rumunia, Słowacja, Ukraina. |
Mniejsze wymagania, rośnie szybciej, znosi boczne ocienienie. |
Larix kaempferi - modrzew japoński |
Drzewo do 30 (35) m ↑, z szeroką koroną i szeroko rozpostartymi konarami. |
|
Czerwonawe, z nalotem daje zaróżowione zabarwienie, nagie lub owłosione. |
Z nalotem - szarozielone lub niebieskawe. |
|
Różyczkowate 2 - 3 cm dł. I do 3 cm Ø, łuski wykrojone z brzegiem wygiętym na zewnątrz. |
Japonia (Honsiu). |
W młodości rośnie szybciej od L. decidua, odporny na raka modrzewiowego. |
Nazwa |
Pokrój |
Kora |
Pędy |
Igły |
Kwiaty |
Owoce/szyszki |
Występowanie |
Wymagania |
`Diana' |
Forma krzaczasta o faliście powyginanych pędach. |
|
|
|
|
|
|
|
`Stiff Weeping' |
Pędy przewisające. |
|
|
|
|
|
|
|
`Blue dwarf' |
Gęsta korona, karłowa forma spłaszczonej kuli. |
|
|
|
|
|
|
|
Larix laricina - modrzew amerykański |
Drzewo do 25 (30) m ↑, korona wąska, luźna. |
|
Pędy zaróżowione, rdzawe. |
Z nalotem woskowym. |
|
Małe, z niedużej ilości łusek 1 - 1,5 cm dł., miękkie, żółtawe. |
Ameryka Pn. |
Preferuje tereny podmokłe. |
CUPRESSACEAE - CYPRYSOWATE.
Nazwa |
Pokrój |
Kora |
Pędy |
Liście |
Kwiaty |
Szyszki |
Występowanie |
Wymagania |
Chamaecyparis pisifera - cyprysik groszkowy |
Drzewo do 50 m ↑. |
Kora łuszczy się włóknistymi pasmami (jak u pozostałych). |
|
Łuski drobne, boczne zaostrzone i wyraźnie odstające, pazurkowato zgięte, ciemnozielone i błyszczące, na spodzie trójkątne białe plamki tworzą wzór `x'. na środkowej łusce gruczołek, przeświecający. |
Jednopienne, pręcikowe zwykle żółte. |
Najmniejsze - ok. 6 mm Ø, przed dojrzeniem przypominają małe nasiona grochu. |
Japonia. |
Gleby świeże i czyste, powietrze wilgotne, gorzej rosną na terenach miejskich. Odporne na mrozy, dobrze znoszą strzyżenie. |
`Filifera' |
Pokrój szerokostożkowaty, wzrost powolny do 20 m ↑. Pędy długie, nitkowate, słabo rozgałęzione. *(jak kopa siana) |
|
|
|
|
|
|
|
`Plumosa' |
Wzrost drzewiasty do 20 m ↑. Gałązki nie płaskie, nieco kędzierzawe - ich końce zagięte. |
|
|
Wszystkie jednakowe, pośrednie między łuskami i igłami - jak krótkie igiełki 3 - 4 mm dł. |
|
|
|
|
`Boulevard' |
Gęsty, wolno rosnący krzew. |
|
|
Igiełki miękkie, dość szerokie i długie 8 - 10 mm dł., skierowane ku przodowi i lekko zgięte - zakrywają gałązkę, jakby zmoknięte, ukazują dolnąstronę z białawym nalotem - stąd srebrzystoniebieskawe zabarwienie. |
|
|
|
|
Nazwa |
Pokrój |
Kora |
Pędy |
Liście |
Kwiaty |
Szyszki |
Występowanie |
Wymagania |
Chamaecyparis lawsoniana - cyprysik Lawsona |
Najwyższy gatunek cyprysika 40 - 50 m ↑. Konary krótkie, odstające. |
|
Gałązki bardzo płasko rozgałęzione i zwykle z rozmytym nalotem woskowym - matowo niebieskawozielone. |
Łuski małe, boczne tępo zaostrzone. Z odstającymi końcami i krótsze od środkowych. Na srodkowych są wgłębione niewyraźnie gruczołki. Na spodzie wąskie, białawe, często niewyraźne linie na styku łusek - wzór `y'. |
Pręcikowe różowe lub czerwone |
Nieco większe niż u Ch. Pisifera - do ok. 8 mm ↑. Przed dojrzeniem zwykle niebieskawe od nalotu woskowego. |
Pd. - zach. Ameryka Pn. |
Bardzo wymagający - łagodny, wilgotny klimat morski. Mocno przemarza. |
`Alumii' |
Rozgałęzienia ustawione w górę. |
|
|
Łuski z obu stron srebrzystoniebieskie od nalotu woskowego. |
|
|
|
Wrażliwa na mrozy. |
Chamaecyparis nootkatensis - cyprysik nutkajski |
Drzewo do 30 - 40 m ↑. Młodsze gałązki często zwisają. |
|
|
Łuski matowozielone, obustronnie jednakowe (bez nalotu na spodzie), środkowe łuski wypukłe, nawet z podłużnym kantem. Łuski pachną nieprzyjemnie. |
Męskie żółte, duże. |
Ok. 10 mm Ø, z dość dużym rogowatym wyrostkiem na każdej łusce, łuski gładkie. Dojrzewają w nast. Roku po kwitnieniu (V - VI). |
Pn. - zach. Ameryka Pn. |
Najlepszy rozwój w dużej wilgotności powietrza. Dość odporny na mrozy. |
`Pendula' |
Konary rzadko rozstawione, odstają prawie poziomo lub pochylone do ziemi. |
|
Długie zwisające gałązki. |
|
|
|
|
|
Thuja occidentalis - żywotnik zachodni |
Drzewo do ok. 20 m ↑, z wąską koroną i krótkimi konarami. |
Na starszych pniach czerwonawobrązowa, łuszczy się długimi pasmami. |
|
Łuskowate, zielone, pod spodem żółtawozielone lub szarawe bez wyraźnego nalotu. Środkowe łuski z wypukłym gruczołkiem, boczne ze zgiętym do środka końcem, roztarte pachną żywicznie. |
|
Małe do 1 cm dł., początkowo żółte potem brązowe z 4 - 5 parami łusek. Nasiona drobne, wąskie, oskrzydlone. |
Wsch. Ameryka Pn. |
Gleby wilgotne lub podmokłe. Źle rosną w warunkach miejskich i na suchych glebach. Raczej odporna na mrozy, gałązki na zimę brunatnieją. Korzenia się płytko. |
`Aurescens' |
Pokrój początkowo prawie kolumnowy, potem wąskostożkowaty. |
|
|
Zabarwienie złocistożółte, intensywne w lecie. |
|
|
|
Należy sadzić w miejscach dobrze nasłonecznionych. |
`Danica' |
Forma kulista, karłowa, dorasta do ok. 50 cm ↑. Gałązki ustawione bardzo gęsto, pionowo. |
|
|
Zimą lekko brązowieją. |
|
|
|
|
Nazwa |
Pokrój |
Kora |
Pędy |
Liście |
Kwiaty |
Szyszki |
Występowanie |
Wymagania |
`Fastigiata' |
Pokrój wąskostożkowaty, wzrost silny, do 10 - 15 m ↑. |
|
|
Łuski jasnozielone, błyszczące. Zimą nieznacznie przebarwione. |
|
|
|
|
`Golden Globe' |
Forma kulista. |
|
|
Żółtawozłote zabarwienie. |
|
|
|
|
`Hoseri' |
Forma kulista, wzrost powolny do 50 - 70 cm ↑, gałązki wachlarzykowate, lejkowate. Starsze luźno ułożone. |
|
|
|
|
|
|
|
`Sunkist' |
Pokrój stożkowaty, gałązki gęsto ułożone. |
|
|
żółtawe zabarwienie. |
|
|
|
|
Thuja plicata - żywotnik olbrzymi |
Do 60 m ↑. Pnie starych drzew rozszerzone u nasady. Pokrój stożkowaty, młodsze gałązki zwisają, starsze dolne pokladają się po ziemi i zakorzeniają się. |
|
|
Łuskowate, ciemnozielone, błyszczące. Z niewyraźnymi gruczołkami i z białawym lekkim nalotem na spodzie. Łuski mocno spłaszczone, wydłużone, zaostrzone. Zwykle z odstającymi czubkami. |
|
Podobne do Th. occidentalis. |
Zach. Ameryka Pn. |
Gleba i powietrze wilgotne. Mniej odporny na mrozy, dobrze znosi zacienienie, długowieczny. |
`Zebrina' |
|
|
|
Łuski przebarwione poprzecznie jasnymi smugami. |
|
|
|
|
Thuja `Smaragd' |
Wąskostożkowata, bardzo gęsta, rozgałęzienia na `sztorc'. |
|
|
Łuski zielone, błyszczące - także zimą. |
|
|
|
|
Platycladus orientalis - biota wschodnia |
Niskie drzewo do 5 - 10 m ↑. Pokrój krzaczaty, jajowaty. Zwykle wiele pni, gałązki wachlarzowato rozgałęzione, pionowo ustawione bardzo gęsto. |
|
Pędy wałeczkowate (niespłaszczone). |
Jasnozielone, lekko błyszczące. Z gruczołkami na liściach środkowych w podłużnym, przecinkowatym zagłębieniu. Na bocznych +/- wypukły. |
|
Szyszki okrągławe do 2,5 cm Ø. Grube, z odgiętymi, hakowatymi wyrostkami. Pokryte niebieskawym nalotem. Nasiona ziarenkowate, bez skrzydełek. |
Góry pn. Chin. |
Mało odporna na mrozy. Gleby wapienne i ciepłe, stanowiska słoneczne ale osłonięte od wiatrów. |
`Aurea' |
|
|
|
Żółte zabarwienie. |
|
|
|
|
Microbiota decussata - mikrobiota syberyjska |
Zimozielony, niski krzew do 1 m ↑, znacznie większa średnica. Gałązki płaskie, delikatne, wzniesione łukowato, ukośnie. Gałęzie zakorzeniają się. |
|
|
Dojrzałe łuskowate, nakrzyżległe, zaostrzone z gruczołkami żywicznymi i wąskim, bezbarwnym brzegiem, szarozielone. Zimą rudzieją, do odcieni nawet fioletowych. |
Jednopienne. |
Bardzo drobne, z 1 - 2 parami łusek. Łuski z wyraźnymi wyrostkami. 1 nasiono (!). |
Pd. - wsch. Syberia. |
Wrażliwa na przesychanie gleby, całkowicie mrozoodporna. Dobra roślina okrywowa. |
Thujopsis dolabrata - żywotnikowiec japoński |
Zimozielone drzewo, do ok. 30 m ↑. |
|
|
Łuski nakrzyżległe, z pazurkowato zakrzywionymi końcami, na szczycie tępe. ciemnozielone, błyszczące. Od spodu wklęsłe, z duzymi białymi plamkami. Gruczołek żywiczny na środkowych łuskach, w zagłębieniu. |
|
Kuliste do 1,5 cm dł., z 3 - 5 parami grubych łusek, z dużym odgiętym wyrostkiem. Początkowo pokryte białawym nalotem. |
Japonia. |
Świeże gleby, łagodny i wilgotny klimat. Odporność na mrozy mała. Wzrost powolny. |
`Variegata' |
Białopstra. |
|
|
Pojedyncze łuski kremowobiałe. |
|
|
|
|
ZAWSZE ZIELONE ROŚLINY OKRYTOZALĄŻKOWE.
Nazwa |
Rodzina |
Pokrój |
Pędy |
Liście |
Kwiaty |
Owoce |
Występowanie |
Wymagania |
Berberis julianae - berberys Juliany |
Berberidaceae - berberysowate |
Zimozielony, luźny krzew, ok. 1,5 m ↑ (do 2,5) |
Z cierniami trójdzielnymi. P. sztywne, na przekroju żółty rdzeń. |
Wąskoodwrotniejajowate, do 10 cm dł., z wieloma kolczastymi ząbkami. Ciemnozielone i błyszczące, od spodu bladozielone. Są skórzaste i sztywne. Jesienią czerwone. |
Liczne w pęczkach 8 - 20 szt., na szypułkach do 2 cm dł. Żółte, kw. V |
Granatowe, z silnym nalotem. Do ok. 0,8 cm dł., dojrzałe prawie czarne. Elipsoidalne. |
|
Najbardziej odporny na mrozy z zimozielonych. Gleby lekkie i przepuszczalne, miejsca słoneczne. |
Berberis verruculosa - berberys brodawkowaty |
Berberidaceae - berberysowate |
Gęsty, niski i rozłożysty krzew ok. 0,5 - 1 m ↑. Bardziej wszerz, gałęzie wygięte ku ziemi. |
Pokryte bardzo drobnymi brodawkami, ciernie trójdzielne. |
Małe do 2,5 cm dł., spodem niebieskawe lub białawe od nalotu, tylko z 2 - 4 kolcami z każdej strony. |
Żółte, zwisają po 1 lub 2. |
Owoce z nalotem. |
|
|
Buxus sempervirens - bukszpan wieczniezielony |
Buxaceae - bukszpanowate |
Gęsty krzew lub małe drzewo do 10 m ↑. |
|
Nakrzyżległe, często wycięte, skórzaste, nagie, ciemnozielone i błyszczące. Małe 1 - 4 cm dł., eliptyczne lub jajowate. |
Rozdzielnopłciowe, bezpłatkowe, niepozorne. III - IV. |
Torebki do 1 cm dł., na szczycie z 3 krótkimi rogami. |
Zach. i pd. Europa, pn. - zach. Afryka, pd. - zach. Azja. |
Niewielkie wymagania, dobrze znosi zacienienie, nieodporny na mrozy . stanowiska słoneczne. |
Nazwa |
Rodzina |
Pokrój |
Pędy |
Liście |
Kwiaty |
Owoce |
Występowanie |
Wymagania |
`Angustifolia' |
|
|
|
Wąskie, wydłużone, do 3 - 4 cm dł. |
|
|
|
|
`Aureomarginata' |
|
|
|
Brzeg liści o żółtym zabarwieniu. |
|
|
|
|
`Suffruticosa' |
|
Odmiana karłowa, niski, gęsty krzew. Po wielu atach ok. 1 m ↑. |
|
Wycięte, 1 - 2 cm dł. |
|
|
|
Na zimę wskazane okrywanie. |
Calluna vulgaris - wrzos pospolity |
Ericaceae - wrzosowate |
Krzew lub krzewinka do 40 - 80 cm ↑. |
Zakorzeniające się u nasady i podnoszące, cienkie, łamliwe. |
Nakrzyżległe, ułożone gęsto w 4 rzędach.siedzące i zachodzące na siebie dachówkowato, z dwoma szydlastymi wyrostkami u nasady, brzegiem orzęsione. |
Na pędach bocznych, w szczytowych, jednostronnych gronach. Okwiat pergaminowy, lilaróżowy. 4 działki nieco dłuższe od korony. VIII - IX. |
Torebka, otoczona zaschniętym okwiatem,. |
Europa, pn. - zach. Afryka. |
Gleby kwaśne, przepuszczalne, wyściółkowane. Światłożądny. |
Cotoneaster dammeri - irga Dammera |
Rosaceae - różowate |
Niski krzew o płożących i zakorzeniających się gałęziach. |
|
Eliptyczne z podwiniętym brzegiem, do 1,5 - 3 cm dł. Skórzaste i błyszczące. |
Po 1 - 4, białe, ok. 1 cm Ø. |
Kuliste, 6 - 7 mm Ø. Jaskrawoczerwone, z (4) 5 orzeszkami. |
Środkowe Chiny. |
Należy przykrywać na zimę, sadzić jak najniższe. Znoszą półcień. |
Daphne cneorum - wawrzynek główkowy |
Thymelaeaceae - wawrzynkowate |
Niska krzewinka, do 20 cm ↑ i Ø. |
Cienkie, pokładające i zakorzeniające się pędy. |
Wąskoodwrotniejajowate ok. 1,5 cm dł. Zakończone haczykowatym wyrostkiem, skórzaste, z wierzchu ciemne, od spodu szarawe. |
Różowe, ok. 1 cm Ø. W szczytowych 5 - 15 - kwiatowych główkach. Pachną, IV - VI. |
Czerwonobrunatne, skórzaste, pestkowiec. |
Pd. i śr. Europa. |
Światłolubny, gleby przepuszczalne, piszczysto- gliniaste, próchniczne i wapienne, ciepłolubna. |
Erica carnea - wrzosiec czerwony |
Ericaceae - wrzosowate |
Niska krzewinka 20 - 30 cm ↑. |
Pokładające się i zakorzeniające. |
Igiełkowate 4 - 8 mm dł., po 3 - 4 w okółku. |
Po 1 - 2 w kątach liści, pąki zawiązane jesienią - kwitną w nast. roku III - V. korona dzbaneczkowata, ciemnoróżowe. |
|
Pd. Europa. |
Na wapieniach, duża tolerancja do pH, gleby nieprzesychające, próchniczne.wskazane okrywanie na zimę. Po przekwitnięciu można strzyc. |
Euonymus fortunei - trzmielina Fortune'a |
Celastraceae - dławiszowate |
Krzew o pędach długo zielonych. |
Pędy wspinają się i płożą, zakorzeniają się korzonkami czepnymi. |
Eliptyczne lub eliptycznojajowate (zmienne), 3 - 6 cm dł. Ostro piłkowane lub karbowane. Grubawe, sztywne. |
4 - krotne, zielonkawobiałe, w wielokwiatowych wierzchotkach. Zwykle na długiej szypule. VI - VII. |
Kuliste, ok. 8 mm Ø, zielonkawobiałe lub różowawe. Nasiona białawe, w pomarańczowej osnówce. |
Chiny. |
Gleby żyzne, świeże, próchniczne. Miejsca zacienione, wrażliwy na mrozy. |
`Emerald'n Gold' |
|
Płoży się, zagęszczony. |
|
Żółtoobrzeżone. |
|
|
|
|
Nazwa |
Rodzina |
Pokrój |
Pędy |
Liście |
Kwiaty |
Owoce |
Występowanie |
Wymagania |
`Emerald Gaiety' |
|
Wspiera się na podpory. |
|
Białoobrzeżone. |
|
|
|
|
Hedera helix - bluszcz pospolity |
Araliaceae - araliowate |
Pnącze samoczepne. |
Młodociane długie, cienkie, ścielą się po ziemi lub wspinają do 20 m. korzonki czepne pod węzłem. Dojrzałe sztywne, proste, krótkie pędy kwitnące bez korzonków. |
Heterofylia - ciemnozielone, skózaste i błyszczące. 4 - 10 cm dł. Płonne 3 - 5 klapowane, na przemianległe. A na kwitnących pędach jajowate lub rombowe, skrętolegle w 5 prostnicach. |
Obupłciowe, 5 - krotne, zielonkawożółte, w szczytowych gronach, późne - IX - X. |
Kuliste, czarne pestkowce. Z 2 - 5 pestkami z żywiczną owocnią. Dojrzewają w IV - V nast. roku. |
. Pd., zach. i śr. Europa, pd. - zach. Azja. |
Gleby świeże, wapienne i próchniczne. Cienioznośny, długowieczny, trujący. Roślina okrywowa. |
Lavandula angustifolia - lawenda wąskolistna |
Labiateae - wargowe |
Gęsty krzew do 0,5 m ↑. |
Czterograniaste, wzniesione, aromatyczne. |
Nakrzyżległe, równowąskie lub wąskoodwrotniejajowate. 2 - 4 cm dł. Całobrzegie, pokryte szarawym kutnerem. |
Obupłciowe, drobne, korona zrosłopłatkowa 2-wargowa. Niebieskie lub fioletowe. W pozornych kłosach na długiej łodyżce. |
4 drobne rozłupki. |
Zach. Śródziemnomorze |
Niezupełnie odporna na mrozy, odporna na suszę. Gleby żyzne, wapienne, w pełnym słońcu. |
Ledum palustre - bagno pospolite |
Ericaceae - wrzosowate |
Krzew o łukowato pokładających się gałązkach. Do 1 m ↑, aromatyczny. |
Z rudym, wełnistym owłosieniem. |
Skrętolegle, krótkoogonkowe, wąskolancetowate 2 - 5 cm dł. O silnie podwiniętym brzegu, ciemnozielone i błyszczące. Spodem rdzawo, filcowato owłosione. |
O 5 wolnych płatkach korony i długich pręcikach. Drobne, białe 1 - 1,5 cm Ø. W szczytowych baldachogronach, zapach silny, duszący. |
Torebka pękająca u nasady 5 klapami. |
Podiegunowy zasięg północnej półkuli. |
Krótkowieczne, torfowiska i bagna. Roślina trująca. |
Lonicera pileata - suchodrzew chiński |
Caprifoliaceae - przewiertniowate |
Niski krzew do ok. 0,5 m ↑. |
Gałązki cienkie, szeroko rozpostarte, owłosione. |
Jajowate lub lancetowate do 4 cm dł., nagie, skórzaste, ciemnozielone, błyszczące. Od spodu jaśniejsze. |
Kwiaty promieniste, drobne ok. 8 mm Ø, białawe, pachnące. V - VI. |
Kuliste 6 mm Ø, fioletowoniebieskie lub ametystowe, przezroczyste, błyszczące. |
Śr. i zach. Chiny. |
Gleba żyzna, świeża, próchniczna, miejsca ciepłe, osłonięte. Wrażliwy na mrozy. |
Mahonia aquifolium - mahonia pospolita |
Berberidaceae - berberysowate |
Słabo rozgałęziony krzew, do 1 - 2 m ↑. |
Pędy sztywne, nierozgałęzione. |
Pierzastozłożone z 5 - 9 listkami, sztywne, błyszczące z kolczastymi ząbkami na brzegach. |
W wyprostowanych, gęstych gronach, na szczycie zeszłorocznych pędów. IV - V. |
Elipsoidalne, ok. 8 mm dł. Na pocz. jasnoniebieskie od nalotu woskowego, w końcu granatowe z czerwonym sokiem. |
Zach. Ameryka Pn. |
Wyrzymała na zacienienie, osłaniać przed słońcem i wiatrami. Liście na zimę brunatnieją. |
Pachysandra terminalis - runianka japońska |
Buxaceae - bukszpanowate |
Bylina, do 20 cm ↑. |
Wszystkie części nagie. Podziemne rozłogi. |
Skrętoległe, odwrotniejajowate do 8 - 10 cm dł. W górnej części grubo karbowanopiłkowane, skórzaste, ciemnozielone, błyszczące. Skupione na szczycie pędów. |
Rozdzielnopłciowe, bezpłatkowe, białe. W wąskich kłosachżeńskie u nasady, męskie wyżej. IV - V. |
Białawy, 3 - nasienny pestkowiec. |
Japonia. |
Gleby świeże, próchniczne. Miejsca zacienione. Roślina okrywowa. Trująca. |
Nazwa |
Rodzina |
Pokrój |
Pędy |
Liście |
Kwiaty |
Owoce |
Występowanie |
Wymagania |
Prunus laurocerasus - laurowiśnia wschodnia |
Rosaceae - różowate |
Krzew do 2 - 8 m ↑. |
|
Liście eliptyczne, od 5 - 30 cm dł. I 1 - 10 cm szer. Całobrzegie lub drobnopiłkowane.od spodu, przy ogonku kilka nektarników. Sztywne, nagie i błyszczące. |
Drobne ok. 8 mm Ø, białe w wyprostowanych gronach niedłuższych od wspierających je liści. V. |
W gronach, jajowate lub kuliste, ok. 8 - 10 mm Ø. Czarne lub czerwone, lśniące. |
Zach. Kaukaz, pd. Morza Czarnego, Pd. Europy. |
Gleby żyzne, dość wilgotne, miejsca osłonięte, zacienione. Mało odporna na mrozy. |
Pyracantha coccinea - ognik szkarłatny |
Rosaceae- różowate |
Krzew do 2 - 3 m ↑. |
Długopędy z mocnymi cierniami. |
Wąskoeliptyczne lub odwrotniejajowate, do 4 - 5 cm dł. Na szczycie tępe, niezaokrąglone. Karbowanopiłkowane, ciemnozielone i błyszczące, dojrzałe nagie i skórzaste. |
Białe w gęstych podbaldachach. V - VI. |
Koralowoczerwone 5 - 7 mm Ø. VIII - XII. |
Od Płw. Iberyjskiego do pd. - zach. Azji. |
Stanowiska słoneczne, osłonięte, wzrost powolny. |
`Orange Glow' |
|
Wyprostowany krzew. |
|
|
|
Owocuje obficie w pomarańczowe owoce. |
|
|
`Soleil d'Or' |
|
Szeroki krzew. |
|
|
|
Owoce żółte. |
|
Odporny na choroby. |
`Red Column' |
|
Kolumnowy pokrój. |
|
|
|
Owoce czerwone. |
|
|
Rhododendron catawbiense - różanecznik katawbijski |
Ericaceae - wrzosowate |
Gęsty krzew do 2 - 6 m ↑. Zwykle szerszy niż na wysokość. |
Dość grube, młode owłosione - potem nagie. Pąki kwiatostanowe duże. |
Eliptyczne lub wąskoodwrotniejajowate 6 15 cm dł. 3 - 6 cm szer. Błyszczące, całobrzegie, zaokrąglona nasada, tępe na szczycie. Skórzaste, sztywne i nagie. Ciemnozielone, spodem jaśniejsze. |
Kwiaty szerokodzwonkowate ok. 6 cm Ø. Fioletowe, na górnej łatce pomarańczowe lub brunatne plamki. Kwiaty od 8 - 20. V - VI. |
|
Wsch. Ameryka Pn. |
Dość odporny na mrozy. Gleby przepuszczalne, wilgotne i kwaśne. |
Rhododendron `Cunningham's White' |
Ericaceae - wrzosowate |
Gęsty, kpulasty krzew do 1,5 m ↑. |
Łatwo się zakorzeniają. |
Liście odwrotnielancetowate ok. 10 cm dł. Nagie, ciemnozielone, błyszczące. Spodem jaśniejsze. |
Pąki zaróżowione - otwarte białe z zielonkawymi plamkami na górnej łatce. 10 - 20 w pąku. IV - V. |
|
|
Stosowana często jako podkładka. |
Viburnum rhytidophyllum - kalina sztywnolistna |
Caprifoliaceae - przewiertniowate |
Luźny krzew do 6 m ↑. |
Sztywne, szorstkie. |
Jajowatolancetowate ok. 20 cm dł., całobrzegie, grube i sztywne. Górna strona pomarszczona z zagłębioną nerwacją. Ciemnozielone i błyszczące. Na spodzie gruby, wełnisty kutner. |
Kremowobiałe 4,5 - 6 mm Ø, w szczytowych podbaldachach 10 - 20 cm Ø. V - VI. |
Jajowate, nieco spłaszczone 8 mm dł., pocz. czerwone - potem czarne i lśniące. VII - IX. |
Zach. i śr. Chiny. |
Wrażliwa na mrozy, miejsca półcieniste, osłonięte. Gleby żyzne i świeże. |
Vinca minor - barwinek pospolity |
Apocynaceae - toinowate |
Krzewinka. |
Cienkie. Płonne płożące, kwiatowe - wzniesione do 20 cm ↑. |
Nakrzyżległe, eliptyczne lub jajowate 2 - 5 cm dł. Całobrzegie, nagie, ciemnozielone i błyszczące. |
Pojedyn. do 3 cm Ø, 5 zrośniętych, niebieskich płatków. |
Wąskie mieszki, w Polsce brak. |
Od zach. Europy po pd. - zach. Azję. |
Gleby żyzne, próchniczne, świeże. okrywowy. Cieniolubny, trujący. |
Viscum album - jemioła pospolita |
Viscaceae - jemiołowate |
Półpasożytniczy krzew, kulisty do 1 m Ø. |
Rozgałęzienia pseudo - dychotomiczne. |
Bezogonkowe, eliptyczne lub podługowatolancetowate. Do 8 cm dł. Grube, skózaste, całobrzegie, nakrzyżległe. |
Dwupienne, na szczytach pędów, niepozorne. II - IV. |
Białe, półprzezroczyste nibyjagody, kuliste. |
Od Europy po pd. - zach. Azję. |
Trująca, pospolita. |
Yucca filamentosa - jukka karolińska |
Agavaceae - agawowate |
Roślina bez pnia. |
Krótkie podziemne pędy boczne, z nich rozwijają się rozety liści. |
Wzniesione lub rozpostarte 25 - 75 cm dł i 4 - 10 cm szer. Z postrzępionymi włóknami na brzegach. |
Kremowobiałe w szerokich i wysokich, nagich wiechach 1 - 2 m ↑. VII - VIII. |
|
|
|
ROŚLINY OKRYTOZALĄŻKOWE.
Nazwa |
Rodzina |
Pokrój |
Kora/pędy |
Liście |
Kwiaty |
Owoce |
Występowanie |
Wymagania |
Populus alba - topola biała |
Salicaceae - wierzbowate |
Drzewo do 40 m ↑, z szeroką zaokrągloną koroną i odrostami z korzeni. |
Szarawobiała lub zielonkawa. Młode pędy i pączki pokryte filcowatym, białym kutnerem. |
Na długopędach głęboko 3 lub 5 - klapowe, od spodu pokryte białym kutnerem (młode obustronnie). Z wierzchu nagie, błyszczące i ciemnozielone.na krótkopędach mniejsze, eliptycznojajowate, brzeg falisto, tępo ząbkowany. |
Przed liśćmi. III - IV. |
V. |
Pn. - zach. Afryka, Europa, Azja. |
Gleby od wilgotnych i zakwaszonych do suchych. Odporna na wiatry, mało wymagająca. Łądne drzewo parkowe. |
`Pyramidalis' |
|
Drzewo ok. 20 m ↑, konary i gałęzie wyprostowane, pokrój wąski, z czasem korona rozszerza się. |
Zielonkawoszara. |
|
Odmiana męska. |
|
|
|
Populus tremula - topola osika |
Salicaceae - wierzbowate |
Drzewo do 30 - 35 m ↑. Daje odrosty z korzeni. |
Gładka, oliwkowozielona. Pędy gładkie, pąki nieowłosione, liczne krótkopędy. |
Na długopędach jajowate, u nasady sercowate, zaostrzone, gęsto piłkowane, owłosione od spodu, krótkie ogonki. Na krótkopędach okrągławe, grubo zatokowo karbowanopiłkowane, szybko nagie, o długich, bocznie spłaszczonych wiotkich ogonkach. Młode długo czerwonawe lub miedziane. |
III. |
|
Pn. - zach. Afryka, Europa, Azja, koło podbiegunowe. |
Gatunek pionierski, mało wymagająca. |
`Erecta' |
|
Do 20 m ↑, bardzo wąski kolumnowy pokrój. |
|
|
|
|
|
|
Populus nigra - topola czarna |
Salicaceae - wierzbowate |
Drzewo do 30 - 40 m ↑. |
Ciemna i głęboko spękana. Często z guzowatymi naroślami i odrostami. |
Na długopędach szerokotrójkątne. Na krótkopędach rombowe wydłużone i z długim wierzchołkiem. Młode liście zielone (!). |
|
|
Podobnie jak P. alba. |
Gleby żyzne, od świeżych dokrych. |
Nazwa |
Rodzina |
Pokrój |
Kora/pędy |
Liście |
Kwiaty |
Owoce |
Występowanie |
Wymagania |
`Italica' |
|
Drzewo do 25 m ↑, z wąską, wrzecionowatą koroną. |
|
|
Odmiana męska. |
|
|
Gleby przeciętne, za młodu rożnie szybko, ale krótkowieczna 20 - 40 lat. |
Populus xcanadensis - topola kanadyjska |
Salicaceae - wierzbowate |
Do 35 m ↑, długopędy graniaste. |
|
Młode liście czerwonobrązowe. Przeważają liście szerokotrójkątne. |
|
|
|
|
Populus simonii - topola Simona |
Salicaceae - wierzbowate |
Drzewo do ok. 20 m ↑, z długim pniem, wydłużoną koroną, ze zwisającymi długopędami i licznymi krótkopędami wygiętymi do góry. (Długopędy ostro żebrowane). |
Jasna, podobna do do P. tremula. |
Długopędów eliptyczne lub eliptycznorombowe (najszersze pośrodku), drobnopiłkowane, ciemne, błyszczące. Spodem białawe, długie ogonki. |
Zwykle klon męski, IV. |
|
Chiny, Płw. Koreański. |
Gleby różne, nawet jałowe i piaszczyste. Wzrost ok. 15 - 20 lat, potem ustaje. Może przemarzać, drzewo parkowe. |
Salix alba - wierzba biała |
Salicaceae - wierzbowate |
Drzewo do 25 - 30 m ↑, z szeroką koroną. |
Pędy żółtawe lub oliwkowobrązowe, młode owłosione. |
Liście lancetowate, zwężające się z obu stron, drobno piłkowane, ok. 10 cm dł. Młode liście prawie białe - obustronnie owłosione, starsze tylko od spodu. |
IV - V, rozwijają się razem z liśćmi. |
|
Pn. - zach. Afryka, Europa, zach. Azja. |
Gleby świeże, wilgotne lub mokre. |
Salix fragilis - wierzba krucha |
Salicaceae - wierzbowate |
Wielkością podobna do S. alba. |
Pędy zwykle oliwkowe, nagie, błyszczące, kruche u nasady. |
Zwykle dłuższe, do 15 cm dł., szersze, najszersze w dolnej części, z wyciągniętym wierzchołkiem. Głębiej, haczykowato piłkowane, ciemnozielone i błyszczące, od spodu nagie z sinym nalotem. |
Jak S. alba. |
|
Jak S. alba. |
Jak S. alba. |
Salix xsepulcralis `Chrysocoma' - wierzba płacząca |
Salicaceae - wierzbowate |
Korona szeroka, kopulasta. |
Kora ciemna. Pędy żółte, cienkie, giętkie i zwisające. |
Węższe niż u S. alba, nasada wąskoklinowata, gęsto, drobno piłkowane. Ogonek ok. 0,5 cm dł. |
Przeważają kwiaty męskie, żeńskie kotki ok. 4 - 5 mm. |
|
|
Wymaga dużej przestrzeni, najlepiej w pobliżu zbiorników wodnych. |
Salix xsepulcralis `Erythroflexuosa' - odm. argentyńska |
Salicaceae - wierzbowate |
Niskie drzewko lub krzew, luźne odgałęzienia, pień często krzywy. |
Kora żółta do pomarańczowej. Pędy poskręcane. |
Liście pofalowane i poskręcane. |
|
|
|
Mrozoodporna. |
Salix purpurea - wierzba purpurowa |
Salicaceae - wierzbowate |
Krzew do 3 - 5 m ↑. |
Pędy cienkie, nagie, zaczerwienione i błyszczące. |
Liście 4 - 12 cm dł., nakrzyżległe, odwrotniepodługowato lancetowate, nasada całobrzega, matowe, szarozielone, nagie. Młode czerwonawobrązowe. |
2 pręciki całkiem zrośnięte, kwitnie przed rozwojem liści. III - IV. |
|
Pn. - zach. Afryka, Europa. |
Tolerancyjna względem żyzności i wilgotności gleby. Dobra na suche tereny. |
Nazwa |
Rodzina |
Pokrój |
Kora/pędy |
Liście |
Kwiaty |
Owoce |
Występowanie |
Wymagania |
Salix caprea - wierzba iwa |
Salicaceae - wierzbowate |
Wysoki krzew lub małe drzewo do 12 m ↑. |
Pędy grube, młode pokryte szarym kutnerem, potem nagie, oliwkowozielone lub czerwonawobrązowe. |
Zmienne pod względem wielkości 10 - 12 cm dł., szerokoeliptyczne, brzegiem nirówno, falisto karbowanopiłkowane lub całobrzegie. Lekko pomarszczone, dojrzałe tylko od spodu białawo owłosione z wypukłymi nerwami. |
III - IV, najwcześniej z wierzb krajowych. Duże srebrzystobiałe męskie kotki. |
|
Eurazja, Europa, Japonia. |
Tolerancyjna co do gleb, mogą być lżejsze i suchsze, cenna dla rekultywacji. |
`Kilmarnock' |
|
Korona parasolowata, odmiana ozdobna z kotków. |
|
|
Odmiana męska. |
|
|
|
Salix viminalis - wierzba wiciowa |
Salicaceae - wierzbowate |
Wysoki i szeroki krzew 5 - 10 m ↑. |
Pędy długie i elastyczne, gęsto ciemnoszaro, miękko owłosione. |
Liście najdłuższe z wymienionych gatunków do 15 cm dł., wąskolancetowate, całobrzegie lub faliste, z wierzchu ciemne, matowozielone. Od spodu jedwabisko, owłosione i połyskujące. |
Kotki skupione na szczytach pędów, przed liśćmi. III - IV. |
|
Eurazja, Europa, Azja. |
Doskonale znosi zalewanie. |
Salix sachalinensis `Sekka' - wierzba sachalińska |
Salicaceae - wierzbowate |
|
Spłaszczone i pastorołowato skręcone pędy, z licznymi pączkami. |
|
Odmiana męska. |
|
|
|
Daphne mezereum - wawrzynek wilczełyko |
Thymelaeaceae - wawrzynkowate |
Krzew zwykle do 1 - 1,5 m ↑. |
Pędy wyprostowane, sztywne, dość grube, rzadko rozgałęzione. Pączki wegetatywne i kwiatowe (duże). |
Liście sezonowe, wąskoodwrotniejajowate do 8 - 12 cm dł., skupione w górnej części pędów, nagie, od spodu szarawozielone. |
Różowe ok. 12 mm Ø. Gęsto osadzone w kątach opadłych liści, silnie pachną. Przed liśćmi. I - IV. (Różowe są działki kielicha). |
Owoce czerwone, kuliste pestkowce, 1 cm Ø. VI - VII. |
Europa, Azja, Kaukaz, Syberia. |
Gleby próchniczne, świeże i chłodne. Miejsca półcieniste, odporny na mrozy. Silnie trujący, wolno rośnie, niewskazane przycinanie. Nie toleruje gleb nagrzewających się. |
Juglans nigra - orzech czarny |
Juglandaceae - orzechowate |
Drzewo do 50 m ↑. |
Kora na starych pniach głęboko spękana i prawie czarna. Pędy młode drobno omszone. Rdzeń blaszkowaty. |
Liście pierzastozłożone od 11 - 23 listków. Długo zaostrzone, piłkowane, prawie nagie, listki przewisające. Końcowego zwykle brak. |
I poł. maja. męskie kotki, żeńskie kłosy. |
Pojedynczo lub po 2, kuliste, z grubą i szorstką, nieowłosioną okrywą. Silnie pachnące. Skorupa gruba, czarna, tępo rzeźbiona. |
Ameryka Pn. |
Gleby głębokie,, żyzne, świeże, najlepiej wapienne. Miejsca ciepłe i słoneczne, odporny na mrozy. |
Pterocarya fraxinifolia - skrzydłorzech kaukaski |
Juglandaceae - orzechowate |
Drzewo do 20 - 30 m ↑, szerokie i zwykle wielopniowe, z odrostami korzeniowymi. |
Pędy nagie, pąki rdzawobrązowe, nieokryte łuskami, niektóre na trzonkach. |
Liście do 40 - 60 cm dł., 5 - 25 listków, piłkowane, ciemnozielone i błyszczące. Wąskie, spodem z kępkami włosków. |
Męskie w walcowatych kotkach na ubiegłorocznym pędzie, żeńskie na szczycie tegoroczn. przyr. |
Małe, niekształtne orzeszki z 2 skrzydełkami na długiej osi do 40 - 60 cm dł. (jak głowa słonia) |
Anatolia, Kaukaz, morze Kaspijskie. |
Gleby wilgotne, najlepiej nad wodami, znosi zalewanie, światłolubny, mrozoodporny. |
Nazwa |
Rodzina |
Pokrój |
Kora/pędy |
Liście |
Kwiaty |
Owoce |
Występowanie |
Wymagania |
Betula pendula - brzoza brodawkowata |
Betulaceae - brzozowate |
drzewo do 30 m ↑, gałązki długie i cienkie, zwisają. |
Cienka, biała. U nasady starych pni gruba, czarna, spękana. Pędy pokryte twardymi brodawkami, szorstkie i nagie. |
Po 2 - 3 na krótkopędach, trójkątne lub rombowe. Nasada szerokoklinowata, podwójnie piłkowane, nagie. |
Pręcikowe w szczytowych lub bocznych kotkach wykształconych jesienią, żeńskie na krótkopędach wiosną. |
Drobne orzeszki z 2 błonkowatymi skrzydełkami, owocostany zwisające, walcowate lub kuliste. |
Europa i Azja po Syberię. |
Gatunek pionierski, małe wymagania. Gleby suche, piaszczyste, jałowe. Odporna na zanieczyszczenia. |
`Youngii' |
|
Korona parasolowata, gałązki wygięte łukowato ku ziemi, wzrost nieznaczny na wysokość, zwykle wzrost jednostronny. |
|
|
|
|
|
|
`Purpurea' |
|
|
|
Liście ciemnopurpurowe, młode jaśniejsze. |
|
|
|
|
`Dalecarlica' |
|
Korona bardziej ażurowa, pień bardziej smukły. |
Pędy długie i cienkie. |
Liście głęboko powcinane. |
|
|
|
|
Betula pubescens - brzoza omszona |
Betulaceae - brzozowate |
Drzewo do ok. 30 m ↑, korona gęstsza, pędy bardziej wzniesione niż u B. pendula. |
Kora dłużej biała, starsza szarawobiała - nie czernieje u nasady. Młode pędy gęsto owłosione, bez brodawek. |
Do 7 - 8 cm dł., jajowate z zaokrągloną lub sercowatą nasadą. Piłkowane grubiej, mniej ostro, raczej pojedynczo, miękko owłosione (przyn. od spodu), dojrzałe często nagie. |
Pręcikowe w szczytowych lub bocznych kotkach wykształconych jesienią, żeńskie na krótkopędach wiosną. |
Drobne orzeszki z 2 błonkowatymi skrzydełkami, owocostany zwisające, walcowate lub kuliste. |
Od Europy po wschodnią Syberię. |
Gleby świeże, próchniczne do mokrych i podmokłych. |
Alnus glutinosa - olsza czarna |
Betulaceae - brzozowate |
Drzewo do 30 m ↑, pień strzelisty (strzała), korona wydłużona i dość luźna. Gałęzie cienkie, odstają prawie poziomo. |
Kora prawie czarna. Pędy lepkie, młode liście także. Pączki na trzonkach okryte 2 - 3 łuskami. |
Młode liście lepkie, zaokrąglone lub wycięte na szczycie, klinowate u nasady, obustronnie zielone, kępki włosków na spodzie. Jesienią opadają zielone. |
Męskie w kotkach, żeńskie szyszeczki na trzoneczkach. |
Drobne orzeszki z wąskimi skrzydełkami wyp. powietrzem, w szyszeczkach - zdrewniałych kwiatostanach na trzonkach. |
Pn. - zach. Afryka, Europa, Kaukaz. |
Głeby wilgotne i chłodne, światłożądna. |
Alnus incana - olsza szara |
Betulaceae - brzozowate |
Drzewo do 20 m ↑ lub wysoki, wielopniowy krzew, daje odrostyz korzeni. |
Gładka, popielatoszara kora. Pędy drobno, szaro omszone. Pączki prawie siedzące, owłosione. |
Liście zaostrzone, płytko wrębne, od spodu szare i zwykle drobno omszone. |
Męskie w kotkach, żeńskie szyszeczki prawie siedzące. |
Drobne orzeszki z wąskimi skrzydełkami wyp. powietrzem, w szyszeczkach - zdrewniałych kwiatostanach prawie siedzących. |
Europa, Syberia. |
Duża tolerancja co do gleb, bardzo wytrzymała na zanieczyszczenia powietrza. |
Alnus viridis - olsza zielona |
Betulaceae - brzozowate |
Krzew o wyprostowanych gałęziach 0,5 -2 m↑ |
Młode gałązki lepkie, pączki siedzące. |
Do 5 - 9 cm dł., jajowate, ostro ząbkowane, nagie, pocz. lepkie. |
Żeńskie zimują w bocznych pąkach miesz. (siedzące) |
Szyszeczki na trzoneczkach, orzeszki oskrz. |
Góry śr. Europy. |
Wilgotne, górskie tereny. |
Nazwa |
Rodzina |
Pokrój |
Kora/pędy |
Liście |
Kwiaty |
Owoce |
Występowanie |
Wymagania |
Corylus avellana - leszczyna pospolita |
Corylaceae - leszczynowate |
Krzew zwykle do 5 m ↑, zwykle z licznymi odrostami korzeniowymi. |
Kora gładka, ciemna. Pędy gruczołkowato owłosione. |
Do 10 - 13 cm dł., odwrotniejajowate, u nasady sercowate, krótko zaostrzone z piłkowanym i często lekko wrębnym brzegiem. Są miękko owłosione (zwł. od spodu), ogonki krótkie. |
Męskie zwisające w kotkach, żeńskie ukryte w pączkach, w czasie kwitnienia widać tylko czerw. znamię słupka. Przed rozw. Liści II - IV. |
Orzechy do 2 cm dł., w listkowatych okrywach, dobrze widoczne. Osadzone po 1 - 5, obficiej raz na 2 -3 lata. |
Europa i Azja. |
Unika gleb suchych, jałowych i podmokłych. Tolerancyjna wzgl. Światła, dobrze znosi cień, ale słabiej owocuje. |
`Contorta' |
|
|
Pędy są poskręcane i pofalowane, efekt szczególnie dekoracyjny w stanie bezlistnym. |
Częściowo pomarszczone, pofalowane i nierówno pofałdowane. |
|
|
|
|
`Fuscorubra' |
|
|
|
Młode liście ciemnoczerwone na wiosnę, potem tracą barwę, brunatnieją i zielenieją. |
|
|
|
|
`Heterophylla' |
|
|
|
Liście głęboko pierzasto powcinane, mniejsze niż u gatunku, mocno owłosione. |
|
|
|
|
Corylus maxima - leszczyna południowa |
Corylaceae - leszczynowate |
|
|
|
|
Orzechy ukryte całkowicie w rurkowatej okrywie. |
Europa i Azja. |
|
`Purpurea' |
|
|
|
Liście podobne do C. avellana `Fuscorubra', ale zabarwienie jest intensywniejsze i bardziej trwałe. |
|
Rurkowata okrywa ma czerwonawe zabarwienie. |
|
|
Corylus colurna - leszczyna turecka |
Corylaceae - leszczynowate |
Drzewo do 25 m ↑, korona przez wiele lat stożkowata, później szeroka i zaokrąglona. Czasem wielopniowe. |
Kora szara, łuszcząca się tarczkowato. Pędy pod koniec roku pokrywają się szarą warstewką spękanego korka. |
Prawie nagie, wyraźniej wrębne z dłuższymi ogonkami od poprzednich gatunków. |
|
Orzechy grubościenne, po kilka w zwisające pęczki. Okrywy owocowe frędzlowate, sztywno owłosione. |
Europa i Azja. |
Gleby przeciętne, bardzo światłolubna, ciepłolubna, odporna na suszę. |
Carpinus betulus - grab pospolity |
Corylaceae - leszczynowate |
Drzewo do 20 - 30 m ↑, zwykle z krótkim pniem zanikającym ku górze, na przekroju falisty. |
Gładka, ciemnopopielatoszara kora z jaśniejszymi smugami. |
Liście do ok. 10 cm dł., eliptyczne lub wąskojajowate, u nasady zaokrąglone lub lekko sercowate, ostro podwójnie piłkowane, nerwy zwykle owłosione. |
Zebrane w kotkowate kłosy, żeńskie na szczycie pędów, męskie z boku. IV - V. |
Orzeszki zrośnięte z nasadą trójklapowego skrzydełka, zebrane w zwisające owocostany. |
Europa, Anatolia, Kaukaz. |
Gleby żyzne, świeże, chętnie wapienne. Nie znosi suchych lub podmokłych i zakwaszonych. Dobrze znosi strzyżenie i zacienienie. |
Nazwa |
Rodzina |
Pokrój |
Kora/pędy |
Liście |
Kwiaty |
Owoce |
Występowanie |
Wymagania |
Fagus sylvatica - buk pospolity |
Fagaceae - bukowate |
Drzewo do 30 - 50 m ↑, z gęstą, szeroką, nisko osadzoną koroną. |
Cienka, gładka, popielatoszara (wrażliwa na uszkodzenia mech.). pędy zygzakowate, pąki wrzecionowate, długie, ostre, na trzoneczkach. |
5 - 10 cm dł, jajowate lub eliptyczne, całobrzegie lub falistoząbkowane, młode wraz z ogonkami owłosione i orzęsione. Później tylko włoski na nrwach od spodu. Wąskie i długie przylistki szybko opadają. |
W kątach liści, wraz z rozw. liści. Męskie w główkach w zwisających osiach, żeńskie 2 4 kwiatowe wierzchotki sterczące na krótszych osiach. |
2 trójgraniaste orzeszki, zamknięte w pękającej po dojrzeniu 4 - klapowej zdrewniałej okrywie, z szydlastymi lub haczykowatymi wyrostkami. |
Europa, Anatolia, Kaukaz, Morze Kaspijskie. |
Gleby żyzne, świeże, gliniaste lub gliniasto - piaszczyste, chętnie wapienne, bardzo cienioznośny, dobrze znosi cięcie i strzyżenie. |
`Purpurea' |
|
|
|
Liście mniej lub bardziej czerwone, do purpurowych. Prawie nie zmieniają barwy do jesieni. |
|
|
|
|
`Pendula' |
|
Korony o zwisających gałązkach, różne formy i asymetrie. |
Pędy zwisające. |
|
|
|
|
|
`Purpurea Pendula' |
|
Korony o zwisających gałązkach, różne formy i asymetrie. |
Pędy zwisające |
Liście mniej lub bardziej czerwone, do purpurowych. Prawie nie zmieniają barwy do jesieni. |
|
|
|
|
`Dawyck' |
|
Pokrój podobny do topoli włoskiej - wąskostożkowaty, pędy wzniesione w górę, często łukowato pogięte. |
|
|
|
|
|
|
Quercus robur - dąb szypułkowy |
Fagaceae - bukowate |
Potężne drzewo do 20 - 50 m ↑ i 2 - 3 m Ø pnia. Szeroka korona, krótki pień, grube konary. |
Kora ciemna, głęboko spękana. Łuski pączków brązowe, czarnoobrzeżone. |
5 - 15 cm dł., zwykle z 3 - 6 parami zaokrąglonych klap, nasady uszate lub sercowate, ogonki do 1 cm dł., nerwy boczne dochodzą do końców klap i do wcięć między nimi, skórzaste, obustronnie nagie (lub spodem nieco owł.) |
Zebrane w kłosokształtne kwiatostany. |
Orzechy, zwykle po kilka na długiej szypułce 5 - 12 cm. Elipsoidalne do 3,5 cm dł., świeże z ciemnymi prążkami. W miseczce. |
Europa, Azja. |
Gleby świeże głębokie i żyzne, dorze znosi okresowe zalewanie. Światłolubny, ale w młodości dobrze znosi cień. |
`Fastigiata' |
|
Korona podobna do topoli włoskiej, pędy wzniesione. |
Pędy często faliście pogięte. |
|
|
|
|
|
Quercus petraea - dąb bezszypułkowy |
Fagaceae - bukowate |
Drzewo do 20 - 40 m ↑, pień długi, widoczny do wierzchołka korony. |
Kora ciemna, głęboko spękana. Łuski pączkó brązowe, orzęsione. |
Regularnie klapowane, nasady zwykle klinowate, ogonki długie do 2,5 cm, nerwy boczne zwykle tylko do końców klap. |
Zebrane w kłosokształtne kwiatostany. |
Orzechy siedzące lub na b. krótkich szypułkach, skupione po kilka, żołędzie bez prążków. |
Europa i Azja (bez Ukrainy i Rosji). |
Odporniejszy na słabsze gleby |
Nazwa |
Rodzina |
Pokrój |
Kora/pędy |
Liście |
Kwiaty |
Owoce |
Występowanie |
Wymagania |
Quercus rubra - dąb czerwony |
Fagaceae - bukowate |
Drzewo do 20 - 25 m ↑, z szeroką koroną. |
Długo gładka, popielata, prawie jak u buka. |
Do 22 cm dł., z 3 - 5 parami ościsto ząbkowanych klap. Dolna strona naga z wyjątkiem kępek włosków. |
Zebrane w kłosokształtne kwiatostany. |
Orzechy pękate, zwykle z płaską podstawą, osadzone w płytkiej miseczce. Owoce dojrzewają w drugim roku (!). |
Ameryka Pn. |
Tolerancyjny, może rosnąć na glebach suchych i uboższych niż Q. robur, nawet na lekkich i piaszczystych. Odporny na mrozy i na zanieczyszczone powietrze. |
Castanea sativa - kasztan jadalny |
Fagaceae - bukowate |
Drzewo do 30 m ↑, korona szeroka, nisko osadzona. |
Stare z korą głęboko spękana, spiralnie oplatającą pień. Pąki niewielkie, okryte dwoma łuskami. |
10 - 20 cm dł., ułożone naprzemianlegle, pojedyncze wąskoodwrotniejajowate, grubo, ościsto ząbkowane. Skózaste, dojrzałe prawie nagie. |
W drobnych wierzchotkach zebrane luźno w białozielone kłosy, 1 - 3 wierzchotki kwiatów żeńskich u nasady, na nielicznych kłosach. Pozostale męskie. |
Duże `bochenkowate' w kształcie, błyszczące orzechy 2 - 4 cm Ø, po 1 - 3 w bardzo kolczastych okrywach, pękających po dojrzeniu 4 klapami. |
Zasięg trudny do ustalenia. |
Gleby głębokie, gliniaste i piaszczyste, unika geb wapiennych, nieodporny na mrozy, odporny na suszę i zanieczyszczenia atmosfery. |
Ulmus glabra - wiąz górski |
Ulmaceae - wiązowate |
Drzewo do 30 - 40 m ↑, bez odrostów korzeniowych, z reguły bez przypór. |
Pędy dość grube, sztywne i owłosione, pączki rdzawo owłosione. |
Do 16 cm dł., grube, z wierzchu matowe i szorstkie, spodem miękko owłosione, asymetria często nieznaczna, ogonki grube i bardzo krótkie. |
Znamiona słupków i orzęsienie kwiatu czerwone, zebrane w pęczki, przed rozwojem liści III - IV. |
Orzeszki do 3,5 cm dł., nagie, prawie siedzące, otoczone cienkim, unerwionym skrzydełkiem. |
Europa, Azja. |
Gleby raczej żyzne i świeże, miejsca słoneczne do półcienistych, bardzo dobrze znosi zanieczyszczenia powietrza. |
Ulmus laevis - wiąz szypułkowy |
Ulmaceae - wiązowate |
Drzewo do 40 m ↑, z szeroką koroną i przewisającymi gałązkami, pnie z przyporami, pokryte pękami gałęzi odrostowych. |
Pędy cienkie, zwykle owłosione. |
Liście do 15 cm dł., asymetryczne u nasady, grubo, podwójniepiłkowane, z wierzchu gładkie (pojedyncze włoski), błyszczące, spodem gęsto, miękko owłosione. |
Znamiona słupków białe, zebrane zwykle w pęczki, przed rozwojem liści. III - IV. |
Małe 1 - 1,5 cm Ø orzeszki otoczone cienkim, unerwionym skrzydełkiem, zwisają na długich i cienkich szypułkach. |
Europa po Kaukaz. |
Gleby raczej żyzne i świeże, miejsca słoneczne do półcienistych, odporny na chorobę wiązów, znosi zanieczyszczenia powietrza. |
Morus alba - morwa biała |
Moraceae - morwowate |
Drzewo do 15 m ↑. |
Pędy nagie. |
Jajowate lub okrągławe, 7 - 15 cm dł., gładkie i błyszczące, lub nieco szorstkie. Na spodzie z kępkami białych włosków. |
Kwiaty drobne, w kłosach. |
Drobne niełupki, obrośnięte osnówkami (z okwiatu - owoc rzekomy!). zebrane w gęste, walcowate owocostany do2 cm dł., jadalne, białe, czerwone lub fioletowe. |
Chiny. |
Gleby lekkie, piaszczyste, dość suche, stanowiska ciepłe i słoneczne. |
Nazwa |
Rodzina |
Pokrój |
Kora/pędy |
Liście |
Kwiaty |
Owoce |
Występowanie |
Wymagania |
Platanus xhispanica `Acerifolia' - platan klonolistny |
Platanaceae - platanowate |
Drzewo do 35 m ↑, z szeroką, rozłożystą koroną, wszystko pokryte wielokomórkowymi włoskami. |
Kora charakterystyczna, szarawa, łuszcząca się łaciato cienkimi płatami, odsłaniają wewnętrzne warstwy kremowe i oliwkowe. Pączki okryte 1 kapturkowatą łuską. |
Skrętoległe, duże do 25 cm dł., dłoniastoklapowane, klap 3 - 7, w zarysie trójkątne, grubo ząbkowane, klapa środkowa nieco dłuższa od szerokości, przylistki duże, ząbkowane, zrośnięte - obejmują pęd i po opadnięciu pozostawiają obrączkowaty ślad. |
Niepozorne, zebrane w rozdzielnopłciowe główki, na szypułach na szczycie rozwijających się krótkopędów. Wiatropylne. |
Drobne, wrzecionowate orzeszki, z pęczkiem szczecinek u nasady, w kulistych główkach 2 - 3 cm Ø, zwisających na długiej szypule. |
|
Gleby głębokie i świeże, wilgotne. Miejsca ciepłe i słoneczne. Doskonale znosi warunki miejskie. Wymaga dużo miejsca, znosi cięcie. |
Berberis vulgaris - berberys pospolity |
Berberidaceae - berberysowate |
Duży, gęsty krzew 2 - 3 m ↑ i Ø, ciernie zwykle trójdzielne. |
|
Liście szerokoeliptyczne lub odwrotniejajowate 2 - 7 cm dł., brzegiem kolczasto ząbkowane. |
Kwiaty w gronach 4 - 6 cm dł, żółte. |
Czerwone jagody. |
Europa i Azja. |
Gleby przeciętne. |
Berberis thunbergii - berberys Tunberga |
Berberidaceae - berberysowate |
Niski, szeroki, rozłożysty krzew 1 - 1,5 m ↑. |
Pędy łukowato wygięte ku ziemi. Ciernie zwykle pojedyncze 0,5 - 2 cm dł. |
Liście małe, całobrzegie 1 - 3 cm dł., odwrotniejajowate, łopatkowate. |
Na zewnątrz zaczerwienione, pjedynczo lub w pęczkach po 2 - 5. |
Elipsoidalne, błyszczące, jaskrawoczerwone. |
Japonia. |
Małe wymagania glebowe, ale nie całkiem mrozoodporny. |
`Atropurpurea' |
|
Bardziej wyprostowany. |
|
Liście w czasie wegetacji czerwone, jesienią jaskrawoczerwone. |
|
|
|
|
`Aurea' |
|
|
|
Liście żółte. |
|
|
|
Rośnie wolniej niż typ. |
`Maria' |
|
Bardziej kolumnowy. |
|
Liście żółte. |
|
|
|
|
Berberis koreana - Berberys koreański |
Berberidaceae - berberysowate |
Wyprostowany krzew 1,5 - 2 m ↑, z podziemnymi rozłogami. |
Ciernie bardzo zmienne - u nasady pędów rocznych liściokształtne, wyżej trójdzielne, na końcach pojedyncze. |
Eliptyczne lub odwrotniejajowate, na szczycie zaokrąglone, duże 7 - 9 cm dł., brzegiem ościsto piłkowane, sztywne i skórzaste. |
|
Owoce kuliste, ok. 8 mm Ø. |
Płw. Koreański. |
Gatunek odporny na mrozy i rdzę źdźbłową. |
Philadelphus coronarius - jaśminowiec wonny |
Hydrangeaceae - hortensjowate |
Krzew do 3 m ↑, o dość sztywnych, wyprostowanych gałęziach. |
Pędy młode nagie, dwuletnie z ciemnobrązową łuszczącą się korą. |
Jajowate lub wąskojajowate 5 - 9 cm dł., długozaostrzone, brzegiem z 6 - 11 ząbkami z każdej strony. Nagie, tylko od spodu na głównych nerwach i w kątach nerwów owłosione. |
2,5 - 3 cm Ø, zebrane po 5 - 11 w szczytowych gronach, silnie pachnące, płatki odwrotniejajowate, kremowobiałe. V - VI. |
|
Europa, Azja i Kaukaz. |
Gleby przeciętne, stanowiska słoneczne lub półcieniste. |
Philadelphus Lemoinei. |
Hydrangeaceae - hortensjowate |
Niskie krzewy do 2 m ↑. |
|
Do 5 cm dł. |
Kremowobiałe, pojedyncze lub wypełnione. Liczne i silnie pachnące. |
|
|
Gleby żyzne, świeże. |
Nazwa |
Rodzina |
Pokrój |
Kora/pędy |
Liście |
Kwiaty |
Owoce |
Występowanie |
Wymagania |
Deutzia scabra - żylistek szorstki |
Hydrangeaceae - hortensjowate |
Wysoki, gęsty krzew do 2,5 m ↑. |
Młode gałązki silnie owłosione. |
Wąskojajowate 2,5 - 7 cm dł. Brzegiem karbowanząbkowane, obustronnie pokryte włoskami i mocno szorstkie, zwłaszcza od spodu. Matowozielone. |
Zwykle białe, dzwonkowate 1,5 cm Ø, w gęsto owłosionych wiechach. Płatki stykają się w pączku brzegami. VI - VII. |
Małe kuliste torebki. |
Japonia. |
Gleby przeciętne, stanowiska słoneczne lub półcieniste. Wrażliwe na suszę i mrozy. |
Deutzia xrosea - żyliste różowy |
Hydrangeaceae - hortensjowate |
Niski, gęsty krzew do 1 m ↑. |
Gałązki delikatne, pokryte wcześnie łuszczącą się czerwonobrązową korą. |
Wąskojajowate 5 - 7 cm dł., gładkie, z rozproszonymi włoskami po obu stronach. |
W krótkich, szerokich wiechach. Szerokodzwonko- wate 2 - 2,5 cm Ø, płatki na zewn. różowe lub białe. V - VI. |
|
|
|
Ribes alpinum - porzeczka alpejska |
Grossulariaceae - agrestowate |
Bardzo gęsty, szeroki krzew 1 - 2 m ↑. |
Gałązki cienkie, przewisające. |
Zwykle 3 - 5 klapowe 2 - 5 cm dł., z nielicznymi, sztywnymi włoskami na górnej stronie.na spodzie nagie i błyszczące. |
Zielonkawożółte, niepozorne, jako edyna dwupienna (!). |
Czerwone, mączyste i mdłe, długo pozostają na gałązkach. |
Europa, Kaukaz. |
Gleby żyzne, bogate w wapń. Dobrze znosi zacienienie i na glebach lekkkich lub piaszczystych. Doskonały na strzyżenie. |
20