Ćwiczenie laboratoryjne nr 2
Wyznaczanie strumienia objętości i strumienia masy powietrza w wyrobisku korytarzowym i w rurociągu
ZAKRES MATERIAŁU DO OPANOWANIA
metody pomiaru prędkości powietrza w wyrobiskach górniczych i lutniociągach (rurociągach),
przyrządy do pomiaru prędkości powietrza,
podziały,
zasada działania,
cechowanie anemometrów,
krzywa cechowania,
wyznaczanie strumienia objętości powietrza,
wyznaczanie strumienia masy.
PRZEBIEG ĆWICZENIA
2.1. Wyznaczenie strumienia objętości i strumienia masy powietrza w wyrobisku korytarzowym
wyznaczyć pole przekroju poprzecznego korytarza metodą domiarów do ociosu w wybranym przekroju lub w przypadku przekrojów regularnych ze stosownych wzorów geometrycznych,
zmierzyć prędkość średnią powietrza w wytypowanym przekroju zadanymi przez prowadzącego ćwiczenia przyrządami metodą:
trawersu ciągłego,
trawersu punktowego,
zmierzyć temperatury suchą i wilgotną powietrza psychrometrem Asmanna,
zmierzyć ciśnienie statyczne bezwzględne powietrza barometrem lub baroluksem,
obliczyć strumień objętości powietrza, strumień objętości powietrza sprowadzony do warunków normalnych oraz strumień masy powietrza w lutniociągu..
2.2. Wyznaczenie strumienia objętości i strumienia masy powietrza w rurociągu (rys. 1)
Rys. 1. Stanowisko do wyznaczania strumieni powietrza w rurociągu
2.2.1. Metodą trawersu punktowego
wyznaczyć pole przekroju poprzecznego rurociągu o średnicy 292 mm (przekrój II),
dokonać podziału przekroju na pola elementarne (równe), przy czym promień
określający środki tych pól wyznacza się z zależności
(1)
gdzie:
R - promień rurociągu,
n - liczba pierścieni (pól elementarnych),
k - kolejny numer punktu pomiarowego na jednej z półosi rozpatrywanego przekroju; (liczbę pól elementarnych i wzdłuż jakich półosi prowadzić sondowanie rurociągu poda prowadzący ćwiczenia),
mierząc w środkach pól elementarnych ciśnienia dynamiczne wyznaczyć prędkość średnią powietrza w lutniociągu,
zmierzyć temperaturę suchą i wilgotną powietrza psychometrem Assmanna,
zmierzyć ciśnienie statyczne, bezwzględne powietrza barometrem lub baroluksem,
obliczyć strumień objętości powietrza, strumień objętości powietrza sprowadzony do warunków normalnych oraz strumień masy powietrza w lutniociągu.
2.2.2. Metodą punktową
wyznaczyć pole przekroju poprzecznego rurociągu o średnicy 160 mm (przekrój I),
2) mierząc wartość ciśnienia dynamicznego w środku rurociągu wyznaczyć prędkość średnią powietrza w lutniociągu,
3) obliczyć strumień objętości powietrza, strumień objętości powietrza sprowadzony do warunków normalnych oraz strumień masy powietrza w lutniociągu.
2.3. Cechowanie anemometrów (rys. 2)
Na stanowisku (rys. 2) dokonać cechowania anemometru skrzydełkowego, wykorzystywanego w pierwszej części ćwiczenia. W tym celu należy:
posiłkując się rurką Prandtla i mikromanometrem z rurką pochyłą ustawić na stanowisku prędkość powietrza około 1 m/s oraz około 10 m/s (Uwaga: może to zrobić prowadzący ćwiczenia wcześniej i podać wyniki) i odczytać wskazania anemometru dla tych prędkości,
wykreślić charakterystykę cechowania anemometru, zakładając że ma liniowy przebieg oraz sporządzić stosowny protokół legalizacyjny,
znaleźć równanie analityczne krzywej cechowania,
otrzymaną charakterystykę cechowania anemometru wykorzystać w pierwszej części ćwiczenia do wyznaczenia prędkości średniej powietrza w odrzwiach.
Rys. 2. Stanowisko do cechowania anemometrów
SPRAWOZDANIE
Powinno zawierać:
Wstęp teoretyczny
Dane techniczne stanowiska pomiarowego i jego schemat ideowy
Dane techniczne stosowanych przyrządów
Wyniki pomiarów
Tok obliczeń obejmujący wyznaczenie dla obu części ćwiczenia:
gęstości powietrza,
strumieni objętości powietrza
i
strumienia masy powietrza
Sporządzoną charakterystykę cechowania anemometru wraz z protokołem legalizacyjnym.
Wnioski i dyskusję błędów
Protokół z pomiarów (wyniki pomiarów powinny być prowadzone na oddzielnej kartce). Protokół powinien zawierać:
listę osób realizujących ćwiczenie,
wyniki pomiarów zatwierdzone przez prowadzącego.
Rys. 2. Nomogram do wyznaczania prędkości średniej wm na podstawie punktowego pomiaru prędkości maksymalnej w osi przewodu kołowego
LITERATURA
[1] Nędza Z., Rosiek F.; Wentylacja kopalń, cz. I
[2] Roszczynialski W., Wacławik J.: Aerologia górnicza, skrypt AGH
[3] Roszczynialski W., Wacławik J.: Obliczenia i pomiary w aerologii górniczej, skrypt AGH, Kraków 1974
[4] Roszczynialski W., Trutwin W., Wacławik J.: Kopalniane pomiary wentylacyjne, Wyd. „Śląsk”, Katowice 1992
[5] Rosiek F.: Materiały pomocnicze do ćwiczeń.