PROFILAKTYKA WAD ROZWOJOWYCH I CHORÓB
Moduł: Zagadnienia ogólne
Profilaktyka - cele i fazy
Profilaktyka to zespół działań mających na celu:
Przeciwdziałanie rozwojowi chorób i pojawianiu się ich u osób zdrowych
Utrzymanie status quo
Usuwanie czynników ryzyka
Wzmacnianie czynników chroniących
Profilaktyka obejmuje trzy poziomy: profilaktykę pierwszorzędową, drugorzędową, trzeciorzędową → patrz poniżej
„Czynniki ryzyka” i „czynniki chroniące” - definicja i przykłady
Czynniki ryzyka: palenie tytoniu, nadciśnienie, otyłość, stres, przepracowanie, brak snu, nieprawidłowe żywienie, mała aktywność fizyczna, zanieczyszczenie środowiska (powietrza i wód), brak opieki lekarskiej, złe warunki pracy i życia
Czynniki chroniące: badania przesiewowe, szczepienia, prawidłowe warunki pracy, życia i rozwoju, przestrzeganie zasad BHP i higieny osobistej, nadzór dorosłych nad dziećmi, opieka lekarska w szkole i pracy, racjonalne żywienie, dostosowana do wieku i możliwości aktywność fizyczna
Profilaktyka pierwszorzędowa (pierwotna) - definicja, rodzaje i przykłady
Definicja:
Dotyczy całej populacji
Polega na zapobieganiu problemom zanim się pojawią
Polega na eliminowaniu lub ograniczaniu czynników ryzyka
Polega na wzmacnianiu czynników ochronnych
Rodzaje:
Swoista: działanie na rzecz zapobiegania konkretnemu schorzeniu
Nieswoista: działanie na rzecz poprawy ogólnych warunków funkcjonowania jednostki, działanie na rzecz zapobiegania wielu schorzeniom jednocześnie
Przykłady:
Suplementacja diety wit. D w celu uniknięcia krzywicy racjonalnego dzieci (swoista)
Fluoryzacja zębów w celu zapobiegania próchnicy (swoista)
Promocja sportu w celu zapobiegania takim schorzeniom jak osteoporoza, otyłość, miażdżyca itp. (nieswoista)
Promocja racjonalnego żywienia w celu zapobiegania takim schorzeniom jak otyłość, miażdżyca, cukrzyca typu 2 itp. (nieswoista)
Zasady racjonalnego żywienia
Cel żywienia - zaspokojenia głodu. Nie należy przekarmiać dziecka, zmuszać do jedzenia, jeść po ustaniu głodu, odmawiać sobie jedzenia, gdy czuje się głód.
Częstotliwość jedzenia:
Należy jeść kilka razy dziennie (4-5 razy)
Należy jeść w stałych odstępach czasu (co 4 godziny), o stałych porach każdego dnia, nie podjadać między posiłkami
Należy jeść śniadania i nie opuszczać posiłków, a jeśli już to kolację
Nie należy jeść wieczorem i w nocy
Kilka razy w miesiącu powinno się /można jeść czerwone mięso.
Kilka razy w tygodniu powinno się /można jeść drób, ryby, jaja, słodycze
Codziennie powinno się /można jeść ser, jogurt, owoce, warzywa, rośliny strączkowe, ryż, ciemne pieczywo, kasze, ziemniaki, orzechy itp.
Codziennie powinno się wypijać ok. 2 litrów wody.
Skład pożywienia:
Ilość zawartych w posiłkach kalorii powinna być dostosowana do potrzeb osoby w zależności od wieku, płci, wykonywanej pracy i stanu zdrowia
Mięso, drób, ryby, jaja, podroby - wit. B, kwas foliowy, cynk, żelazo, magnez, białko, tłuszcze
Mleko, nabiał, oleje - wit. A, D, B, kwas foliowy, magnez, cynk, wapń, białko, tłuszcze
Owoce i warzywa - wit. A, C, B, składniki mineralne
Produkty zbożowe - skrobia, błonnik, wit. B, żelazo, cynk, magnez
Kultura jedzenia
Nie należy jeść w pośpiechu, na stojąco, nad kuchnią
Nie należy jeść posiłków/produktów o wysokim indeksie glikemiczny (fast foody, słodycze)
Nie należy jeść produktów niepewnego pochodzenia, spalonych, niedogotowanych, przesolonych, smażonych na starym tłuszczu itp.
Zasady profilaktyki chorób żywieniowo-zależnych
Cukrzyca typu 2 (insulinoniezależna):
Przyczyna tego typu cukrzycy jest niezdrowy styl życia: nadmiar tłuszczów i cukrów w diecie, nadwaga i otyłość, mała aktywność fizyczna, a także starzenie się. Powoduje ona osłabienie wrażliwości komórek na insulinę. Objawem choroby jest wzmożone pragnienie, częste oddawanie moczu, osłabienie, utrudnione gojenie się ran, senność.
Zapobieganie: racjonalne żywienie: ograniczenie tłuszczów i cukrów w diecie, regularne spożywanie posiłków o niskim indeksie glikemicznym, obniżenie nadwagi; zwiększenie aktywności fizycznej, regularne badanie poziomu cukru we krwi i zgłoszenie się na badania w przypadku wystąpienia tego typu schorzenia u krewnych, znacznej nadwagi lub pojawienia się pierwszych objawów choroby.
Miażdżyca → patrz moduł 4
Osteoporoza → patrz moduł 4
Krzywica:
Choroba małych dzieci polegająca na zaburzeniach w gospodarce wapniowo-fosforowej spowodowanych niedoborem wit. D.
Zapobieganie: podawanie małym dzieciom pokarmów bogatych w witaminę D i wapń, umożliwianie dzieciom przebywania na świeżym powietrzu i na słońcu.
Choroba niedokrwienna serca (choroba wieńcowa):
Choroba spowodowana jest odkładaniem się blaszek miażdżycowych w naczyniach wieńcowych zaopatrujących mięsień serca w krew
Zapobieganie: jak w przypadku miażdżycy (→ patrz moduł 4) a także unikanie stresu i sytuacji wymagających wysiłku, ponieważ częstym powikłaniem tej choroby jest zawał serca
Choroby takie jak anoreksja czy bulimia, choć związane z żywieniem, są chorobami psychosomatycznymi
Rola aktywności fizycznej w zapobieganiu zaburzeniom rozwoju i chorobom
Sport wpływa na prawidłowy rozwój wielu układów ludzkiego organizmu, poprawia koordynacje ruchową i zapobiega wielu chorobom:
Układ krwionośny - serce pracuje wolniej i wydajniej, krew przepływa sprawniej wszystkich dociera do wszystkich organów, krew odnawia się szybciej (biegi, spacery)
Układ oddechowy - oddech jest wolniejszy, spokojniejszy i głębszy, krew lepiej wysyca się tlenem, zwiększa się objętość płuc (uwaga - astma nie jest przeciwwskazaniem do sportu) (biegi, pływanie)
Układ kostny i mięśniowy oraz stawy - zwiększa się siła i masa mięsni a spada masa tłuszczowa, stabilizują się stawy, co ogranicza krzywienie się kręgosłupa i jego sztywnienie, zmniejsza się prawdopodobieństwo złamań kości (aerobik, biegi, spacery)
Układ pokarmowy - normalizuje się waga ciała, poprawia się perystaltyka jelit, zwiększa się wchłanianie treści pokarmowych, poprawia metabolizm wątroby (gimnastyka, biegi)
Układ odpornościowy - wzrasta odporność nieswoista, wzrasta odporność na infekcje, wzrasta odporność u ludzi przewlekle chorych, starych, zmęczonych
Układ hormonalny - wysiłek fizyczny zwiększa u dzieci wydzielanie hormonu wzrostu, pomaga też kontrolować poziom glukozy i tym samym zapobiega cukrzycy, powoduje wydzielanie się hormonu szczęścia
Równowaga psychiczna - podnosi się samoocena i poczucie kompetencji, zmniejsza stres, powoduje pojawienie się endorfin i serotoniny, zwiększa pewność siebie, pomaga w leczeniu osób chorobami umysłowymi i w depresji
Sport pomaga w leczeniu/zapobieganiu takim chorobom/wadom/urazom jak:
Otyłość, cukrzyca
Miażdżyca, złe krążenie, nadciśnienie
Osteoporoza, kruchość kości, złamania, skrzywienia kręgosłupa
Zaburzenia koordynacji i sprawności ruchowej
Depresja, opóźnienie umysłowe, stres, obniżenie nastroju
Czynniki szkodliwe w środowisku życia i pracy człowieka, możliwości ich ograniczenia i unikania
Czynniki szkodliwe - praca w jednej pozycji, hałas, dźwiganie, opary (np. benzyny), promieniowanie, sztuczne oświetlenie, klimatyzacja (przesuszenie), ciemność, kontakt z ołowiem i cynkiem, zbyt wysoka lub niska temperatura, mała liczba przerw w pracy, zanieczyszczenie i zapylenie powietrza i pomieszczeń, brak dostępu do wody, nieprzyjemne zapachy, brak dostępu do pomocy lekarskiej
Możliwości ograniczania/unikania zagrożeń:
Środki ochrony osobistej - ochraniacze, okulary, hełmy, kaski, fartuchy, nauszniki, maski, stopery, rękawice ochronne, odzież ochronna
Środki ochrony zbiorowej - odpylanie, wentylacja, klimatyzacja, nawilżanie pomieszczeń, oczyszczanie ścieków, zabezpieczenia maszyn, ochrona przed wibracją, wygłuszanie pomieszczeń, przerwy w pracy, badania profilaktyczne
Wpływ hałasu na organizm i możliwości ochrony przed hałasem
Definicja: hałas to każdy nieprzyjemny i niepożądany dźwięk o natężeniu większym niż 90 decybeli
Źródła hałasu:
Komunikacyjne - związane ze środkami transportu takimi jak kolej, samochody, komunikacja miejska itp.
Przemysłowe - związane z pracą maszyn, przemieszczaniem materiałów i używaniem narzędzi
Komunalne (osiedlowe) - związane z wywożeniem śmieci, dostawami do sklepów
Mieszkaniowe (domowe) - związane z wadliwym funkcjonowaniem centralnego ogrzewania, wind, hydroforów, dźwięki ze zsypu
Skutki hałasu (zależne są od jego intensywności, ciągłości i czasu trwania):
Uszkodzenie narządu słuchu - czasowa lub stała głuchota, niedosłuch
Zaburzenia układu nerwowego - problemy z koncentracją, niska wydajność pracy, większa drażliwość, zmęczenie, stres
Zaburzenia układu krążenia - zaburzenia rytmu serca, skoki ciśnienia
Zaburzenia układu dokrewnego - zaburzenia wydzielania soku żołądkowego i przez to zaburzenia układu pokarmowego
Zaburzenia w układzie ruchu - bóle mięśni i stawów
Ochrona:
Ograniczenie ruchu pojazdów, poprawa nawierzchni dróg, prowadzenie linii komunikacyjnych w tunelach lub przy wykorzystaniu naturalnych linii ochrony przed hałasem (np. góry, wzniesienia)
Stosowanie materiałów dźwiękochłonnych, tłumików, stoperów
Używanie nauszników przez robotników pracujących w hałasie,
Używanie w przemyśle robotów zamiast ludzi
Profilaktyka drugorzędowa - definicja i przykłady
Definicja:
Dotyczy określonej grupy ryzyka
Polega na informowaniu o możliwości wystąpienia choroby, o jej objawach i skutkach osób grup ryzyka (szczególnie par planujących dziecko)
Polega na wczesnym poszukiwaniu symptomów choroby
Polega na zapobieganiu rozwojowi choroby
Przykłady:
Badania prenatalne i przesiewowe dzieci z grup ryzyka
Zwiększona częstotliwość badań i kontroli lekarskich u osób z grupy ryzyka (mammografia dla kobiet, u których w rodzinie występował nowotwór piersi; badania densytometryczne dla osób, u których w rodzinie występowała osteoporoza itp.)
Szczególna kontrola diety u osób, u których w rodzinie występowały schorzenia takie jak otyłość czy cukrzyca)
Samokontrola zdrowia
Badania i kontrole wykonywane samodzielnie domu:
Samokontrola piersi - badanie piersi w celu ewentualnego wykrycia guzków, zgrubień itp.
Pomiar ciśnienia tętniczego - regularne pomiary ciśnienia pozwalają na wczesne wykrycie nadciśnienia, zbyt niskiego ciśnienia lub zwiększonej męczliwość
Obserwacja wagi ciała - nagłe zmiany wagi ciała mogą świadczyć o chorobie (AIDS, nowotwory, depresja, anoreksja, bulimia, cukrzyca itp.), przybieranie na wadze może świadczyć też o nieprawidłowościach w diecie
Obserwacja skóry - zmiany na skórze mogą świadczyć o wielu chorobach (świąd, łuszczyca, czerniak, bielactwo), w przypadku niektórych chorób zmiany skórne są tylko jednym z objawów (alergia, AIDS)
Samokontrola zdrowa polega też na regularnym zgłaszaniu się na bezpłatne badania (np. w ramach „białego tygodnia”) poziomu glukozy, spirometrię, ciśnienia tętniczego…
Profilaktyka trzeciorzędowa - definicja, cele i przykłady
Definicja i cele:
Dotyczy osób przewlekle chorych i niepełnosprawnych
Polega na rehabilitacji i leczeniu w celu zapobiegania stepowania choroby i obejmowania przez nią kolejnych obszarów organizmu
Polega na zapobieganiu odrzuceniu, izolowaniu jednostki przez społeczeństwo, rodzinę, bliskich,
Polega na zapobieganiu powstawaniu u pacjenta chorób umysłowych, rozwojowi depresji, obniżenia samooceny i samopoczucia psychicznego
Polega na rozwijaniu zainteresowań i pomocy w spełnianiu marzeń i aspiracji zawodowych chorego
Przykłady:
Rehabilitacja osób niepełnosprawnych ruchowo mająca na celu zapobieganie zanikowi mięśni
Tworzenie poradni, których zadaniem jest udzielanie niepełnosprawnym i przewlekle chorym porad prawnych, lekarskich, zawodowych, psychologicznych
Organizowanie kampanii społecznych na rzecz równego traktowania osób niepełnosprawnych i przewlekle chorych
Tworzenie zakładów pracy chronionej i wspieranie ich przez rząd / prawo / ZUS
Choroba przewlekła, jej następstwa dla dziecka i rodziny, możliwości wsparcia
Definicja - choroba trwająca dłużej niż 3 miesiące w sposób ciągły lub z nawrotami, nieuleczalna lub postępująca i wymagającą opieki lekarskiej. Zalicza się do nich przede wszystkim upośledzenie umysłowe, wady układu oddechowego i narządów ruchu
Następstwa:
Wyróżnia się 4 fazy reakcji na przewlekłą chorobę dziecka: szok, kryzys emocjonalny, pozorne przystosowanie, konstruktywne przystosowanie
Choroba dziecka powoduje u niego i jego bliskich: lęk, zaburzenie systemu wartości, utrata nadziei, poczucie bezsilności, obniżenie samooceny, bierność, zniechęcenie
Trudność tej sytuacji wynika z cierpienia, bólu, zagrożenia śmiercią, długotrwałego pobytu w szpitalu, oddalenia od rodziny, potrzeba ciągłej opieki, konieczności zmiany stylu życia, rodzajów aktywności
Możliwości wsparcia - zmniejszanie fizycznego bólu i psychicznego cierpienia, zmniejszanie poczucia zagrożenia i bezsilności, odbudowa poczucia kontroli nad życiem, zachęcanie do nowej aktywności (rozwijanie hobby, działalność społeczna itp.), budowanie orientacji na nowe wartości, tworzenie warunków dla prawidłowego rozwoju dziecka
Moduł: Zapobieganie wadom wrodzonym (genetycznym i przedurodzeniowym)
Pojęcia: gen, genotyp, fenotyp, chromosomy, dziedziczenie monogenowe i poligenowe, aberracje chromosomowe
Gen: odcinek DNA o liniowej sekwencji nukleotydów, odpowiedzialny za powstanie jednego polipeptydu lub cząsteczki RNA; jest odcinkiem DNA, w którym za pomocą kodu genetycznego jest zapisana informacja o kolejności aminokwasów w określonym polipeptydzie lub nukleotydów w cząsteczce RNA
Genotyp: skład genetyczny osobnika, czyli suma genów zawartych w komórce organizmu; układ alleli jednego lub kilku genów
Fenotyp: zespół morfologicznych, biochemicznych i fizjologicznych cech organizmu, kształtowanych przez genotyp i środowisko, w którym organizm żyje
Chromosom: wyróżnicowania specyficzna postać chromatyny składająca się z białka, DNA i RNA. Pojawiają się przed podziałem komórki. Występują parzyście (chromosomy homologiczne). Wyróżniamy chromosomy płciowe (X i Y) oraz autosomalne (niezwiązane z determinacją płci)
Dziedziczenie monogenowe: dziedziczenie cechy na podstawie tylko jednego genu
Dziedziczenie poligenowe: dziedziczenie cechy uzależnione od kilku genów (nawet różnych chromosomów)
Aberracje chromosomowe: zmiany dotyczące liczby bądź struktury chromosomów spowodowane działaniem promieniowania jonizującego, zmianami temperatury, działaniem związków chemicznych bądź wadliwymi podziałami mejotycznymi
Najczęstsze choroby genetycznie uwarunkowane
Choroby monogenowe:
Autosomalne dominujące:
Hipercholesterolemia
Achondroplazja
Otoskleroza
Autosomalne recesywne:
Anemia sierpowata
Mukowiscydoza
Fenyloketonuria
Głuchota wrodzona
Upośledzenie umysłowe
Heterosomalne:
Daltonizm
Dystrofia mięśniowa Duchenna
Hemofilia typu A
Aberracje chromosomowe:
Autosomów:
Zespół Downa (trisomia 21 pary)
Heterosomów:
Zespół Turnera (X0)
Zespół Klinefeltera (XXY)
Choroby poligenowe:
Schizofrenia
Padaczka
Rozszczep wargi lub podniebienia
Wady serca
Zwichnięcie stawów biodrowych
Zasady poradnictwa genetycznego i możliwości jego uzyskania
Informowanie rodziców o istnieniu chorób uwarunkowanych genetycznie w ramach poradnictwa przedkoncepcyjnego
Informowanie o przebiegu i skutkach choroby wrodzonej rodziców z grupy ryzyka
Informowanie rodziców o konieczności suplementacji diety ciężarnej kwasem foliowym Zalecanie rodzenia dzieci przed 30 r.ż.
Badania genetyczne rodziców z grupy ryzyka
Badania prenatalne i przesiewowe u dzieci (szczególnie z grup ryzyka)
Poradnictwo powinno mieć charakter informacyjny a nie dyrektywny
Przygotowanie rodziców do poczęcia dziecka
Przygotowanie do poczęcia dziecka jest wielopoziomowe:
Żywienie: przyszła matka powinna zacząć racjonalnie się ożywiać, uzupełniać niedobory minerałów, witamin a w szczególności kwasu foliowego
Warunki życia: jeśli to możliwe przyszła matka powinna przebywać na terenie nie zanieczyszczonym ołowiem i innymi metalami ciężkimi, powinna mieć ciepło, mieć dostęp do wody i zaplecze finansowe (utrzymanie dziecka kosztuje)
Używki: matka bezwarunkowo powinna zrezygnować z alkoholu i narkotyków (w tym także marihuany), a oboje rodzice powinni zrezygnować z palenia tytoniu, ponieważ dym szkodzi dziecku i zmniejsza płodność rodziców
Choroby: kobieta powinna zaszczepić się przeciw różyczce, jeśli na nią nie chorowała; oboje rodzice powinni zbadać się na obecność wirusa HIV, matka powinna ograniczyć przyjmowanie leków do tych zapisanych przez lekarza uprzedzonego o planach poczęcia dziecka
Wizyta u lekarza: kobieta powinna przed poczęciem dziecka zgłosić się do lekarza na niezbędne badania, ewentualną ocenę płodności, jeśli w rodzinie pojawiały się problemy tego typu, jeżeli stosowała wcześniej terapię hormonalną lub jakąś metodę antykoncepcji powinna się porozumieć z lekarzem w kwestii zaprzestania antykoncepcji (np. usunięcie wkładki domacicznej), badanie na zgodność krwi (konflikt serologiczny)
Cele, zasady i dostępność poradnictwa przedkoncepcyjnego
Poradnictwem przedkoncepcyjnym zajmują się przede wszystkim lekarze ginekolodzy i położnicy w ramach podstawowej opieki zdrowotnej, a także różnego rodzaju przychodnie i placówki zajmujące się badaniem i leczeniem niepłodności, pomocą samotnym matkom i szkoły rodzenia. Poradnictwem przedkoncepcyjnym pod względem duchowym zajmują się też instytucje kościelne.
Celem poradnictwa przedkoncepcyjnego jest:
Przygotowanie rodziców do poczęcia dziecka, a następnie do ciąży i wychowywania potomstwa
Ocena ryzyka - wiek, dieta, warunki życia, przeszłość położnicza, depresja, stres, uzależnienia, choroby
Zapobieganie chorobom i wadom płodu spowodowanym niewiedzą rodziców na temat warunków poczęcia dziecka i przebiegu ciąży
Edukację zdrowotną
Leczenie uzależnień i chorób, dobór diety i jej suplementacja, szczepienia
Pomoc psychologiczna i społeczna, wspieranie w decyzji o poczęciu dziecka
Zasady poradnictwa przedkoncepcyjnego dotyczą poszanowania godności przyszłych rodziców i ich poglądów, a także nie lekceważenie roli ojca w procesie przygotowania do posiadania dzieci. Należy nie tylko informować o kwestiach zdrowia fizycznego, możliwościach uzyskania lekarskiej porady, pomocy i badaniach, ale także podkreślać rolę więzi emocjonalnych między przyszłymi rodzicami.
Największą dostępność do poradnictwa przedkoncepcyjnego mają dobrze wykształcone kobiety z dużych miast między innymi dlatego, że wiedzą gdzie go szukać. Gorsza jest sytuacja kobiet z małych miasteczek i wsi, gdzie dostępność do służby zdrowia w ogóle jest mniejsza, a często świadomość potrzeby poradnictwa niższa.
Zasady zapobiegania wadom cewy nerwowej
Ok. 4 tygodnia rozwoju zarodka płytka nerwowa zamyka się tworząc cewę nerwową. W tym czasie wiele kobiet dopiero domyśla się, że jest w ciąży
Tylko w 5% przypadków wady cewy nerwowej są uwarunkowane genetycznie. Pozostałe przypadki są wynikiem złych nawyków żywieniowych matki.
Wady cewy nerwowej spowodowane są niedoborem kwasu foliowego (wit. B9) w diecie matki w pierwszych tygodniach ciąży.
Profilaktyka:
Informowanie o konsekwencjach wad cewy nerwowej
Informowanie kobiet młodych i planujących ciążę o konieczności suplementacji diety kwasem foliowym przy pomocy środków takich jak np. Folik
Informowanie w jakich produktach jest kwas foliowy (szpinak, brokuły, cytrusy) i namawianie do ich spożywania jeszcze przed zajściem w ciążę (potem jest już za późno).
Czynniki ryzyka związane ze stylem i warunkami życia ciężarnej wpływające na powstanie wad wrodzonych u dziecka
Żywienie - na rozwój płodu negatywnie wpływa nadmiar tłuszczu w diecie, alkohol, nadmiar soli kuchennej; pozytywnie na rozwój płodu wpływają warzywa, owoce, ryby, drób, ciemne pieczywo, woda mineralna, dieta urozmaicona, bogata w witaminy. Zapotrzebowanie ciężarnej na kalorie jest większe niż przed ciążą, ale nieznacznie, więc przejadanie się może stać się przyczyną nadwagi u dziecka, a zbyt małe przybranie na wadze może spowodować przedwczesny poród lub wady płodu.
Aktywność fizyczna - Ciężarna nie powinna unikać aktywności fizycznej ze względu na ryzyko nadmiernego tycia, ale nie powinna się przemęczać i unikać tych form aktywności fizycznej, które mogą narazić ją na upadek lub urazy brzucha.
Używki - kobity ciężarne nie powinny pod żadnym pozorem używać alkoholu, narkotyków i tytoniu, ponieważ maja one negatywny wpływ na dziecko: mogą spowodować niską wagę urodzeniową (tytoń, alkohol), niedotlenienie płodu (tytoń), FAS (alkohol), obniżenie temperatury płodu (alkohol), zwężenie pępowiny (alkohol), uszkodzenie narządów płodu wskutek kwasicy (tytoń), podniesienie ciśnienia krwi płodu (tytoń), a nawet obumarcie płodu.
Leki - w ciąży kobieta generalnie nie powinna przyjmować leków, ponieważ przechodzą one przez łożysko do płodu i mogą spowodować jego uszkodzenie. Ciężarna może przyjmować tylko leki niezbędne i zapisane przez lekarza, który wie o jej ciąży. Unikać powinno się też znieczuleń
Choroby (przebyte i aktualne) - przed ciążą kobieta powinna się zaszczepić na różyczkę i zadbać o zęby. W czasie ciąży kobieta powinna unikać kontaktu z osobami chorymi na choroby zakaźne. Należy zadbać o profilaktykę toksoplazmozy.
Stan psychiczny - zły stan psychiczny ciężarnej (depresja, choroba umysłowa, bulimia, anoreksja) może spowodować zmniejszenie się jej aktywności fizycznej, nieprawidłową dietę, niechęć do troski o zdrowie lub nawet próby wywołania poronienia lub samobójstwo
Stres - powoduje u ciężarnej zaburzenia snu, podwyższenie ciśnienia, stan ciągłego napięcia i zmęczenia, co powoduje u dziecka zaburzenia ciśnienia krwi i rozwoju, a nawet do poronienia. Stres powoduje też pogorszenie się stanu psychicznego.
Wykonywana praca - ciężarna powinna wykonywać swoją pracę w warunkach niezagrażających jej dziecku, tzn. nie powinna pracować w miejscach o dużym zanieczyszczeniu i zapyleniu, wykonywać pracy wymagającej znacznego wysiłku fizycznego, długotrwałego pozostawania w pozycji stojącej, przebywania przed komputerem przez dłuższy czas oraz pracy silnie stresującej.
Warunki życia - ciężarnej powinny zostać zapewnione godziwe warunki bytowania, tzn. powinna mieć dostęp do bieżącej wody (także ciepłej), powinna przebywać w budynkach ocieplanych stosownie do pory roku, nie powinna przebywać w miejscach o dużym zanieczyszczeniu i zapyleniu lub zamieszkanych jednocześnie przez osoby cierpiące na choroby zakaźne, powinna mieć dostęp do pożywienia i wody pitnej niezanieczyszczonej, spełniającej normy sanitarne.
Wiek - najlepszy wiek na ciążę to 20-26 lat, rodzenie dziecka później a szczególnie po 30 r.ż. wiąże się ze zwiększonym ryzykiem powstania wad rozwojowych u płodu (np. zespół Downa, wodogłowie) ze względu na częstsze błędy w podziałach komórkowych i częstsze zaburzenia wydzielania hormonów.
Przyczyny, objawy i skutki płodowego zespołu alkoholowego (FAS)
Przyczyny:
Spożywanie przez ciężarną kobietę alkoholu w ilościach znacznych i szkodliwych dla dziecka
Objawy:
Mała waga urodzeniowa
Charakterystyczne rysy twarzy - opadające kąciki oczu, małe, szeroko rozstawione oczy, spłaszczona twarzoczaszka, wygładzona rynienka podnosowa, cienka górna warga, małożuchwie
Wady ośrodkowego układu nerwowego
Skutki:
Nadpobudliwość
Nadwrażliwość na bodźce
Zbyt małe lub duże napięcie mięśniowe
Uszkodzenia mózgu
Deficyty uwagi i pamięci
Trudności w rozumieniu abstrakcji
Trudności w uczeniu się na błędach i rozwiązywaniu problemów
Słaba kontrola impulsów
Wpływ niedoboru jodu i zanieczyszczenia ołowiem na rozwój dziecka w okresie płodowym i we wczesnym dzieciństwie
Jod: mikroelement, którego źródłem jest powietrze morskie, ryby, owoce, warzywa, glony i pieczywo (dobowe zapotrzebowanie u dorosłej osoby to 140 mikrogramów), odpowiedzialny za działanie tarczycy, którego niedobór powoduje jej niedoczynność.
Skutki niedoboru jodu w diecie u małych dzieci i płodu (niedobór jodu w diecie matki):
Choroba umysłowa, obniżony iloraz inteligencji, opóźnienie reakcji, gorsza koordynacja ruchów, spowolnienie wzrostu, spowolniony rozwój psychiczny i motoryczny spowodowany złym funkcjonowaniem mięśni i nerwów, niedostateczne wykorzystanie tlenu przez wszystkie komórki organizmu
Ołów: powoduje zatrucia przewlekłe, objawiające się niedokrwistością, pojawieniem się patologicznych form krwinek czerwonych, uszkodzenia dziąseł i błony śluzowej, uszkodzenie nerwów obwodowych, co może powodować niedokrwienie i niedotlenienie płodu.
Moduł: Zapobieganie wadom rozwojowym, zaburzeniom i innym zagrożeniom zdrowia ujawniającym się w dzieciństwie i młodości
Przyczyny i skutki wypadków, urazów i zatruć u dzieci i młodzieży
Przyczyny:
Nieuwaga, nieostrożność
Wpływ alkoholu, narkotyków na procesy koncentracji, uwagi, refleks, rzetelną ocenę sytuacji i własnych możliwości
Niewiedza, nieświadomość konsekwencji działań
Chęć zaimponowania rówieśnikom, sprawdzenia swoich możliwości, brawura
Chęć zwrócenia na siebie uwagi otoczenia/rodziców
Brak nadzoru rodziców/opiekunów/instruktorów
Depresja, zaburzenia psychiczne
Brak odpowiedniego sprzętu, nieprzestrzeganie zasad BHP, niedostosowania zadania i narzędzi jego wykonania do możliwości dziecka
Skutki:
Rany różnego rodzaju, skaleczenia
Złamania, skręcenia, zwichnięcia
Uszkodzenia głowy (np. wstrząs mózgu, uszkodzenie czaszki)
Urazy kręgosłupa, kalectwo
Poparzenia, porażenie prądem
Ślepota, częściowa utrata wzroku
Urazy wewnętrzne
Krwotoki wewnętrzne i zewnętrzne
Uraz psychiczny, trauma, stany lękowe
Śpiączka, stan wegetatywny organizmu
Zgon
Zapobieganie urazom i zatruciom dzieci i młodzieży
Nadzór, opieka i kontrola dzieci przy wykonywaniu bardziej złożonych i potencjalnie niebezpiecznych czynności jak ćwiczenia fizyczne, zadania wymagając użycia narzędzi (młotek, kleje, nożyczki, nóż)
Informowanie o skutkach działań potencjalnie niebezpiecznych
Pozwolenia dziecku na popełnianie niewielkich błędów i nie wyręczanie go we wszystkim w celu wykształcenia u niego świadomości konsekwencji własnych czynów i odpowiedzialności za nie
Zwracanie uwagi na stan psychiczny dziecka, rozmawianie z nim, chwalenie, zapraszanie kolegów do domu w celu uniknięcia zachowań niebezpiecznych mających na celu zwrócenie uwagi otoczenia lub zyskanie aprobaty
Ograniczenie dostępu dziecka do niebezpiecznych przedmiotów, toksycznych środków (np. czyszczących), silnych leków (np. przepisanych przez lekarza choremu członkowi rodziny), przestrzeganie zasad BHP także w domu
Nie zmuszanie dzieci do pracy przekraczającej ich kompetencji i możliwości np. praca na roli, praca z użyciem maszyn
Zwracanie szczególnej uwagi na produkty podawane dziecku (w tym szczególnie grzyby i produkty surowe)
Mechanizm i przyczyny próchnicy zębów i chorób przyzębia
Przyczyną próchnicy jest demineralizacja twardych części zęba i uszkodzenie jego organicznego podłoża spowodowane działaniem bakterii
Mechanizm powstawania próchnicy:
Po spożyciu posiłku pH w jamie ustnej zmienia się i staje się korzystne dla rozwoju bakterii, które rozkładają węglowodany z resztek pokarmowych tworząc silne kwasy odwapniające szkliwo zębów
Niewystarczające czyszczenie zębów (zbyt rzadkie) powoduje rozwój bakterii
Częste podjadanie szczególnie słodkości i słodkich napojów powoduje częste niekorzystne zmiany pH
Działanie bakterii powoduje powstawanie plam o mlecznobiałym kolorze, które z czasem ciemnieją, aż staną się czarne
W zębach tworzą się zagłębienia i odpada szkliwo (zęby stają się wrażliwsze)
Drobnoustroje przenikają do komory zęba i atakują jego wnętrze aż do nerwów i korzenia (zapalenie miazgi, nerwu trójdzielnego)
Zasady profilaktyki próchnicy zębów u dzieci, młodzieży i ciężarnych
Należy unikać pojadania między posiłkami
Należy unikać jedzenia słodyczy i picia słodkich napojów
Należy unikać jedzenia i picia przed snem, po umyciu zębów
Należy wzbogacać dietę w witaminy, mikroelementy, a szczególnie w wapń i wit. A, C, D. Należy regularnie i dokładnie myć zęby przez co najmniej 2 minuty, najlepiej po każdym posiłku
Należy używać nici dentystycznej
Należy regularnie wymieniać szczoteczkę do zębów
Należy unikać przedłużania karmienia dzieci butelką powyżej 9 miesiąca i stałego kontaktu dziecka z butelką ze słodkim napojem (próchnica butelkowa, próchnica górnych siekaczy)
Należy zgłaszać się regularnie na przeglądy do stomatologa
Należy myć zęby pastą z fluorem
Należy fluoryzować zęby dzieciom
Przed planowaną ciążą kobieta powinna zgłosić się do stomatologa, wyleczyć zęby, by w ciąży nie musieć przyjmować znieczulenia i robić prześwietleń
Należy u stomatologa zdejmować płytkę/kamień nazębny co najmniej raz na rok
Warto poddać zęby lakowaniu
Drogi zakażenia HIV i sposoby zapobiegania zarażeniu
Drogi zakażenia HIV:
Przez kontakt z krwią zarażoną (podczas udzielania pomocy, przy transfuzjach)
Przez kontakty seksualne z osobą zakażoną bez użycia zabezpieczenia np. prezerwatywy
Przez kontakt dziecka z zakażoną matką przy porodzie, karmieniu, podczas ciąży
Zapobieganie - działania profilaktyczne:
Informowanie w szkołach, przychodniach i mediach o możliwości i drogach zarażenia HIV oraz o przebiegu AIDS.
Promocja bezpiecznego seksu, wstrzemięźliwości seksualnej, wierności w związku
Unikanie niebezpiecznych zachowań seksualnych
Badanie krwi na obecność HIV kobiet ciężarnych i planujących ciążę
Badanie krwi na obecność HIV przy zmianie partnera
Zachęcanie do badań krwi na obecność wirusa HIV
Przebieg zakażenia HIV i możliwości opóźniania i zapobiegania AIDS
Przebieg zakażenia:
Po wniknięciu wirus łączy się z limfocytami T i makrofagami
Po około 2 tygodniach pojawiają się objawy ostrego zakażenia wirusem HIV (bóle głowy, mięśni, gardła, zmęczenie, powiększenie węzłów chłonnych)
Przez kilka lat (1,5-15 lat) zakażenie przebiega bezobjawowo
Obniża się odporność, co sprzyja powstawaniu infekcji, nowotworów i powoduje trudności w ich zwalczaniu, powiększają się węzły chłonne, organizm szybciej się męczy, osoba traci na wadze.
Rozwija się AIDS, infekcje są bardzo częste, wyczerpujące i niebezpieczne
Zgon następuje na skutek wycieńczenia organizmu i rozwoju nowotworów
Opóźnianie rozwinięcia się AIDS:
Podawanie leków wzmacniających odporność
Zwalczanie infekcji towarzyszących
Leki działające na wirus HIV i ograniczające jego namnażanie
Zasady wspierania osób żyjących z HIV/AIDS
Pomoc medyczna, informowanie o przebiegu, skutkach i perspektywach leczenia, ewentualne propozycje zmiany w diecie czy aktywności fizycznej
Pomoc psychologiczna dla chorego, umożliwienie dostępu do grup wsparcia
Pomoc psychologiczna dla bliskich osoby chorej
Pomoc w znalezieniu i utrzymaniu pracy
Pomoc w rozwijaniu zainteresowań i pasji
Dostęp do porady prawnej w sytuacji dyskryminacji, bądź trudności w pracy, środowisku, rodzinie
Zachęcanie do brania udziału w kampaniach informujących o zagrożeniu AIDS
Psychiczne wspieranie chorego przez rodzinę i bliskich, nie dopuszczanie do znacznego obniżenia nastroju (bez okazywania litości, pożałowania, pogardy lub obwiniania (!) o chorobę)
Umożliwienie i zachęcanie do prowadzenia w miarę możliwości normalnego życia, takiego jak przed chorobą
Umożliwienie rozwijania aktywności fizycznej
Choroby przenoszone drogą płciową, ich objawy i przyczyny szerzenia się
Kiła:
Objawy - niebolesna twarda grudka na narządach płciowych przekształcająca się w sączące owrzodzenie, które z czasem zanika (kiła I-rzędowa); czerwone, plamiste, grudkowe wykwity na skórze, powiększenie węzłów chłonnych, łysienie (kiła II-rzędowa); tętniak aorty, uszkodzenie zastawek serca, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, porażenie nerwowe, uszkodzenia narządów wewnętrznych (kiła III-rzędowa).
Rzeżączka:
Objawy - u kobiet: upławy, ból przy oddawaniu moczu; u mężczyzn: pieczenie i wyciek ropny z cewki moczowej, ból przy oddawaniu moczu i przy wzwodzie. Powikłania to m.in. zapalenie pęcherza, zakażenie krwi, zapalenie cewki moczowej, stawów.
AIDS - patrz zagadnienie powyżej
Rzęsistkowica:
Objawy - u kobiet: obfite upławy, podrażnienie i świąd sromu, ból przy oddawaniu moczu, bolesne stosunki płciowe; u mężczyzn: wydzielina z cewki moczowej, ból przy oddawaniu moczu.
Opryszczka narządów płciowych:
Objawy - pęcherzyki na rumieniowatym podłożu, które pękają powodując owrzodzenie sromu i pochwy u kobiet i prącia u mężczyzn, świąd, pieczenie, bóle, niekiedy także powiększone węzły chłonne okolicy pachwinowej i trudności w oddawaniu moczu.
Grzybice narządów płciowych:
Objawy - zaczerwienienie w przedsionku pochwy u kobiet i żołędzi i napletka u mężczyzn, świąd i pieczenie nasilające się przy oddawaniu moczu i po stosunkach płciowych, u mężczyzn także przy wzwodzie; drobne spękania naskórka warg sromowych i przedsionka pochwy.
Zasady zapobiegania chorobom przenoszonym drogą płciową
Promowanie dziewictwa i wierności w związku
Unikanie przypadkowych kontaktów seksualnych z partnerami, których przeszłości się nie zna, także z prostytutkami
Używanie zabezpieczenia w postaci np. prezerwatywy
Stosowanie zasad higieny osobistej
Wykonywanie badań na obecność HIV i innych wirusów przed podjęciem kontaktów seksualnych z nowym partnerem
Wprowadzenie tematyki chorób przenoszonych droga płciową do programu lekcji wychowania do życia w rodzinie
Odporność swoista czynna i bierna, naturalna i sztuczna; odporność nieswoista
Odporność swoista (nabyta) - ukierunkowana na konkretne drobnoustroje, działając wolniej, ale skuteczniej na konkretne drobnoustroje.
Czynna, naturalna - jednorazowe (lub wielorazowe) przebycie choroby powoduje powstanie przeciwciał i pamięci immunologicznej, a w efekcie szybszą i skuteczniejszą reakcję przy kolejnym zarażeniu.
Czynna, sztuczna - podanie szczepionki, czyli osłabionych drobnoustrojów wywołująca reakcję podobną (choć słabszą) do zarażenia i prowadząca do powstania pamięci immunologicznej i szybszej reakcji przy właściwym zarażeniu
Bierna, naturalna - przeciwdziałanie zarażeniu odbywa się przy pomocy przeciwciał, które dziecko otrzymało od matki (np. wraz z mlekiem)
Bierna, sztuczna - podanie surowicy (gotowych przeciwciał) pozwala na obronę organizmu przed drobnoustrojami
Odporność nieswoista (wrodzona) - ochrona organizmu przed zakażeniem nie ukierunkowana na konkretne drobnoustroje, ale ogólna, chroniąca organizm przed wszystkimi rodzajami drobnoustrojów. Działa szybko. Należą do niej: skóra, rzęsy, łzy, gorączka, pot, makrofagi, granulocyty, wydzielina pochwy, ślina, sok żołądkowy, odpowiednie pH, itp.
Zasady zapobiegania chorobom zakaźnym
Stosowanie badań przesiewowych
Szczepienia obowiązkowe dzieci, osób podróżujących do miejsc częstego występowania chorób oraz szczepienia zalecane
Edukacja prozdrowotna, kampanie informacyjne, promocja sportu
Przestrzeganie zasad higieny w życiu codziennym
Poprawa warunków życia ludzi, zwalczanie ubóstwa
Przestrzeganie norm sanitarnych (w produkcji i transporcie żywności, w wodociągach)
Zachowanie środków ostrożności w kontaktach z chorymi, unikanie kontaktu z wydzielinami ich ciała
Unikanie ryzykownych zachowań seksualnych
Rodzaje otyłości, przyczyny i skutki
Rodzaje:
Otyłość prosta - spowodowana spożywaniem większej ilości kalorii niż potrzeba do funkcjonowania
Otyłość wtórna - towarzysząca niektórym chorobom lub spowodowana przyjmowaniem niektórych leków
Typy:
Androidalny - otyłość brzuszna (bardziej typowa dla mężczyzn), zbieranie się tłuszczu wokół talii, na brzuchu.
Gynoidalny - otyłość udowo-pośladkowa (bardziej typowa dla kobiet), zbieranie się tłuszczu w okolicach bioder, pośladków, ud.
Przyczyny:
Skłonności genetyczne
Czynniki środowiskowe:
Nieprawidłowy, utrwalony sposób żywienia - przekarmianie dziecka, nadmierne tycie matki czasie ciąży, wadliwy skład pożywienia, podjadanie między posiłkami, nagradzanie dzieci słodyczami
Mała aktywność ruchowa
Czynniki psycho-emocjonalne - rekompensowanie trudności jedzeniem
Skutki:
Medyczne - zwiększone ryzyko chorób układu krążenia, cukrzycy typu 2, nowotworów (prostaty, macicy), chorób stawów, kamicy dróg żółciowych, niepłodności, zaburzeń miesiączkowania
Psychospołeczne - opóźnienie rozwoju ruchowego powoduje zaburzenia socjalizacyjne dziecka, wrażenie nieatrakcyjności, niska samoocena, izolowanie się, odrzucenie społeczne, brak wiary we własne siły.
Zasady zapobiegania otyłości (profilaktyka wszystkich rzędów)
Profilaktyka pierwszorzędowa:
Promocja zdrowego stylu życia
Promocja sportu i aktywności fizycznej
Promocja zdrowego, racjonalnego żywienia
Informowanie rodziców o potrzebie wczesnej profilaktyki otyłości
Usuwanie ze szkolnych sklepików słodyczy i słodkich, gazowanych napojów
Proponowanie młodzieży dodatkowych zajęć sportowych poza zajęciami wychowania fizycznego
Profilaktyka drugorzędowa:
Informowanie rodziców z grupy ryzyka o potrzebie wczesnej profilaktyki otyłości
Informowanie rodziców o szkodliwości nawyków żywieniowych takich jak jedzenie przed telewizorem, nagradzanie dzieci słodyczami, zmuszanie do jedzenia dziecko, które już nie chce jeść, przekarmianie, jedzenie późnym wieczorem
Wykonywanie badań i pomiarów dzieci, wczesne wykrywanie otyłości
Proponowanie dzieciom z grupy ryzyka zwiększenia aktywności fizycznej
Rozpisywanie przez lekarzy specjalnych diet dla dzieci z otyłością
Profilaktyka trzeciorzędowa:
Przekonywanie o konieczności stosowania diety i układanie jej dla osób otyłych
Operacyjne i farmakologiczne ograniczanie apetytu i skutków otyłości
Organizowanie wyjazdów sezonowych z programem odchudzającym dla osób otyłych
Organizacja grup treningowych dla osób otyłych i planowanie dla nich specjalnych programów ćwiczeń
Rodzaje substancji psychoaktywnych, częstość ich używania przez młodych ludzi
Rodzaje substancji psychoaktywnych:
Środki działające hamująco na układ nerwowy - opium, morfina, heroina, kompot, barbiturany, leki hipnotyczne i uspokajające
Środki działające pobudzająco na układ nerwowy - amfetamina, kokaina, ekstazy, kofeina
Środki wywołujące zaburzenia w układzie nerwowym - meskalina, konopie indyjskie (marihuana, haszysz)
Środki wziewne - kleje, rozpuszczalniki, aerozole
Częstość używania:
Wśród studentów - środki pobudzające np. amfetamina (szczególnie w okresie sesji) oraz marihuana, rzadziej haszysz
Wśród biedniejszej młodzieży - narkotyki w postaci tabletek np. ekstazy, najtańsze i najgorszej jakości
Na dyskotekach i w klubach - środki pobudzające, najczęściej ekstazy lub kokaina, zazwyczaj kiepskiej jakości
Wśród najmłodszych narkomanów - najczęściej środki wziewne (kleje, rozpuszczalniki) ze względu na łatwą dostępność, rzadziej marihuana
U od dawna uzależnionych narkomanów - kokaina, rzadziej amfetamina i heroina
Przyczyny używania substancji psychoaktywnych i szkody związane z ich używaniem
Przyczyny:
Ciekawość
Nuda, bezczynność
Poczucie, że jest się nierozumianym przez bliskich, problemy rodzinne
Trudności w nauce, szkolne niepowodzenia
Problemy osobiste, zmartwienia, bezsilność, obniżenie nastroju
Chęć przypodobania się grupie, akceptacji
Nieumiejętność odmawiania, obawa przed odrzuceniem
Błędne przekonania dotyczące narkotyków, niewiedza
Skutki:
Uszkodzenia mózgu, organów wewnętrznych (wątroba, nerki), układu rozrodczego i krwiotwórczego
Ogólne wyniszczenie organizmu
Zatrucia i przedawkowania (częstokroć śmiertelne)
Zaburzenia samokontroli i rozumienia własnych emocji i stanów
Obniżenie nastroju, poczucie winy, depresja, stany lękowe
Próby samobójcze
Izolacja i odrzucenie społeczne
Trudności w nawiązaniu nowych kontaktów i utrzymaniu ich z osobami nieuzależnionymi
Zaniedbywanie obowiązków, porzucenie pracy, nauki
Trudności w emocjonalnym zaangażowaniu się w związek z drugim człowiekiem
Nieumiejętność radzenia sobie z nowymi trudnościami, przezwyciężania przeszkód
Wzrost zachowań agresywnych i przestępczych także na tle rabunkowym
Zasady zapobiegania używaniu środków psychoaktywnych przez dzieci i młodzież
Informowanie młodzieży o skutkach zażywania substancji psychoaktywnych
Promocja zdrowego stylu życia, sportu
Uczenie dzieci asertywności, odmawiania i nie ulegania wpływom
Zapraszanie kolegów dziecka do domu, budowanie zaufania i przyjaznej atmosfery w domu
Rozmawianie z dzieckiem, nie unikanie żadnych tematów (szczególnie tych trudnych)
Obserwowanie nastrojów dziecka, pomaganie mu w sytuacjach trudnych i rozwiązywaniu problemów
Uczenie rodziców, wychowawców, policjantów, kuratorów itp. rozpoznawania objawów używania środków psychoaktywnych przez dziecko i zasad reagowania
Udzielanie pomocy narkotykowych psychologicznej i medycznej osobom uzależnionym od narkotyków
Kontrolowanie miejsc szczególnie zagrożonych rozprowadzaniem narkotyków jak dyskoteki, kluby
Ściganie i karanie dilerów i przemytników narkotykowych
Moduł: Wczesne zapobieganie chorobom, których objawy ujawniają się zwykle w wieku dorosłym
Miażdżyca i jej skutki
Początek choroby:
Tworzenie się smug tłuszczowych w ścianach tętnic (są u wszystkich dzieci powyżej 1 roku)
Powstawanie blaszki miażdżycowej w aorcie i naczyniach wieńcowych (zaczyna się po 1 roku życia)
Przyczyny:
Odkładanie się cholesterolu w świetle tętnic, włóknienie naczyń, zmniejszenie elastyczności ścian naczyń krwionośnych
Objawy:
Ból dusznicowy i zaburzenia rytmu serca → naczynia wieńcowe
Oziębienie kończyn, chromanie przestankowe (konieczność przystawania) → naczynia nóg
Zaburzenia widzenia i zawroty głowy → tętnice szyjne
Niewydolność nerek → naczynia nerkowe
Skutki:
Zawał serca
Udar mózgu
Tętniak aorty
Choroba Bürgera
Zwiększona męczliwość
Czynniki ryzyka miażdżycy i ich ograniczanie/eliminowanie
Czynniki genetyczne:
Tętniaki, udary, choroba wieńcowa u krewnych przed 45-50 r.ż.
Występowanie w rodzinie chorób takich jak cukrzyca, nadciśnienie i otyłość
Czynniki behawioralne:
Nieprawidłowe żywienie → nadmiar soli, tłuszczów i niedobór witamin antyoksydacyjnych ( C i E)
Palenie tytoniu → uszkadza śródbłonek tętnic
Mała aktywność fizyczna
Otyłość (zwłaszcza brzuszna) → cukrzyca typu 2 (nadmiar glukozy uszkadza nabłonek); nadciśnienie; zaburzenia funkcji śródbłonka naczyń
Czynniki fizjologiczne:
Podwyższone stężenie cholesterolu 200mg/dl (zwłaszcza LDL 130mg/dl)
Podwyższone ciśnienie 140/90
Skutki palenia tytoniu
Niedobór kwasu foliowego
Profilaktyka
Korzystne produkty spożywcze: czerwone wino (zawiera antyoksydanty); soki cytrusowe (zmniejszają syntezę LDL); soja i soczewica (zawierają kwas foliowy); oliwa z oliwek; zielona herbata (zmniejsza stężenie trójglicerydów i cholesterolu we krwi)
Zwiększenie aktywności fizycznej
Zaprzestanie palenia
Ograniczenie spożywania tłuszczów i LDL
Zapobieganie chorobom układu krążenia
Badania:
Regularna kontrola (np. coroczna) poziomu cholesterolu i glukozy we krwi
Regularne pomiary ciśnienia (u osób z grupy ryzyka)
Regularne badania lekarskie
Zdrowy styl życia
Redukcja nadwagi
Ograniczenie palenia
Ograniczenie spożycia tłuszczów i soli kuchennej
Spożywanie korzystnych produktów → patrz wyżej
Zwiększenie aktywności fizycznej
Osteoporoza, jej przyczyny i skutki
Przyczyny:
Postępujące z wiekiem odwapnienie, demineralizacja kości, zmniejszenie ich gęstości
Objawy:
Obniżenie wzrostu (od 5cm do ponad 10cm w stosunku do wzrostu z lat młodości)
Bóle mostka, żeber, kręgosłupa itp.
Kruchość i łamliwość kości (przy upadkach i stłuczeniach)
Znaczny ubytek masy kostnej (=osteopenia) widoczny podczas badań densytometrycznych
Wdowi garb
Skutki:
Podatność na złamania kości (nawet w przypadku pozornie niegroźnych urazów) szczególnie kości biodrowych, miednicy, rąk, urazy kręgosłupa
Wczesna profilaktyka osteoporozy
Odpowiednie żywienie:
Spożywanie produktów bogatych w wapń (chude mleko, jogurty, kefiry, ser żółty, twaróg, fasola, chleb pełnoziarnisty, woda mineralna)
Unikanie produktów zmniejszających wchłanianie wapnia (tłuszcze, kawa, herbata, coca-cola, alkohol, szpinak, szczaw, rabarbar)
Spożywanie produktów bogatych w wit. D (szczególnie zimą; szczególnie dzieci i osoby starsze) → suplementacja diety w postaci tabletek
Badania:
Kontrolowanie poziomu hormonów (osteopenia może wynikać z niedoboru estrogenów)
Uwaga na leki (wtórna osteoporoza polekowa: barbiturany i sterydy)
Zdrowy styl życia:
Zwiększenie aktywności fizycznej (zwiększa przepływ krwi, poprawia koordynacje ruchową) → gimnastyka, biegi, spacery
Unikanie palenia tytoniu i spożywania alkoholu
Zapobieganie nowotworom
Profilaktyka pierwotna:
Unikanie czynników rakotwórczych:
Promieniowania jonizującego (RTG) i ultrafioletowego
Węglowodorów aromatycznych (gazy i spaliny samochodowe i z fabryk)
Dymu tytoniowego
Azbestu, ołowiu, niklu, chromu itp.
Wirus HPR, WZW B
Odpowiednie żywienie:
Ograniczenie tłuszczu, produktów smażonych, przypalonych, wędzonych, skażonych ołowiem lub nawożonych nawozami sztucznymi.
Ograniczenie spożywania alkoholu (piwa)
Inne działania:
Ograniczenie opalania
Rzucenie palenia
Mała liczba partnerów seksualnych i późna inicjacja seksualna (ze względu na możliwość zarażenia wirusami np. WZW B)
Ciąża przed 26 r.ż.(ze względu na możliwość zachorowania na raka sutka)
Profilaktyka wtórna:
Regularne badania lekarskie profilaktyczne u osób z grupy ryzyka
Skutki nadmiernego nasłonecznienia i zasady ochrony
Skutki:
Bezpośrednie - rumień skórny, opalenizna, pogrubienie skóry, oparzenia słoneczne, znamiona barwnikowe skóry
Oddalone w czasie - nowotwory (czerniak), starzenie się skóry, zmiany degeneracyjne w obrębie soczewki oka i zaćma.
Ochrona:
Kosmetyki z filtrem - chemiczne (odbijające światło) określa wskaźnik SPS (ile razy dłużej można przebywać na słońcu w porównaniu z czasem bezpiecznego przebywania bez filtra) lub mineralne (tlenki i dwutlenki tytanu oraz cynk)
Ochrona w postaci okularów przeciwsłonecznych, przewiewnej odzieży i nakryć głowy
Ograniczanie czasu przebywania na słońcu i unikanie przebywania na słońcu w godzinach największego nasłonecznienia (ok. południa)