 | Pobierz cały dokument materialy.do.elektroterapii.fizjoterapia.doc Rozmiar 957 KB |
ELEKTROTERAPIA
Podstawowe pojęcia związane z elektrycznością
Elektryczność jest jedną z podstawowych form energii w naukach fizyki i może również powodować znaczne efekty w tkankach biologicznych. Ładunek elektryczny jest podstawową właściwością materii, która jest podstawą siły elektromagnetycznej. Istnieją dwa rodzaje ładunków: pozytywny i negatywny. Na najprostszym poziomie ładunki są przenoszone przez elektrony (ujemny) i protony (dodatni) atomu. Ładunki o takim samym znaku odychają się, a o przeciwnym przyciągaja się. Ładunek może przemieszczać się z jednego obiektu do innego.
W przyrodzie obowiązuje zasada zachowania ładunku, niepodzielny jest ładunek elementarny (nośnik elektron i proton) o wartości e=1,602 x 10-19C. W układzie izolowanym elektrycznie całkowita suma ładunków elektrycznych nie może ulec zmianie.
Koncepcja ładunku elektrycznego nie ogranicza się do elektronowego poziomu materii. Jeżeli atom straci elektrony, bez zmiany ilości protonów w jądrze, staje się naładowany dodatnio (kation). Jeżeli atom pozyska elektrony staje się naładowany ujemnie (anion). Atomy pierwiastków, które mają deficyt lub nadmiar elektronów nazywają się jonami.
Siła elektryczna naładowanych cząsteczek jest przenoszona do innych naładowanych cząsteczek poprzez pole elektryczne, które tworzy każdy ładunek wokół siebie.
Napięcie jest to zmiana elektrycznej energii potencjalnej pomiędzy dwoma punktami w polu elektrycznym przez jednostkę ładunku (synomin: różnica potencjału elektrycznego). Jednostka napięcia jest volt (V). 1 volt równa się 1 J (joule) zmienionemu w energię przez ładunek 1 culomba. 1V=1J/1C
Jeżeli istnieje różnica potencjałów, naładowane cząsteczki dążą do ruchu w materii. Substancje, w których ładunki elektryczne umieszczone w polu elektrycznym mają łatwość ruchu, nazywają się przewodnikami.
Tkanki człowieka zawierające naładowane cząsteczki w roztworze (jony sodu, potasu, chloru) są dobrymi przewodnikami, ponieważ jony wykonują wolne ruchy w czasie działania siły elektromotorycznej. Zdolność ruchu jonów w tkanach człowieka nie jest jednakowa we wszystkich tkankach. Mięśnie, nerwy, naczynia krwionośne są dobrymi przewodnikami, natomiast skóra i tłuszcz słabymi.
Izolatory są to substancje, które w przeciwieństwie do przewodników, nie pozwalają na wolne ruchy jonów i elektronów.
Ruch ładunków elektrycznych w przewodniku w reakcji na działanie pola elektrycznego zwany jest prądem. Przewodzenie ładunku elektrycznego przez materię z jednego punktu do drugiego jest transferem energii, która powoduje fizjologiczne zmiany w czasie klinicznego zastosowania stymulacji elektrycznej. Nośnikami prądu są elektrony, jony dodatnie lub ujemne.
 | Pobierz cały dokument materialy.do.elektroterapii.fizjoterapia.doc rozmiar 957 KB |