ochrona przeciw porażeniowa podstawowa i ochrona od zakłóceń, czy jakoś tak.
ochrona przeciw porażeniowa podstawowa i ochrona od zakłóceń, czy jakoś tak.
Ochrona przed dotykiem bezpośrednim ma za zadanie chronić ludzi i zwierzęta przed zagrożeniami wynikającymi z dotyku do części czynnych urządzeń elektrycznych (części znajdujących się pod niebezpiecznym napięciem w czasie normalnej pracy tych urządzeń).
Zasadę realizuje się poprzez uniemożliwienie (utrudnienie) człowiekowi dotyku do tych części, co zapobiega z kolei przepływowi prądu rażeniowego przez jego ciało.
W urządzeniach elektrycznych o napięciu do 1kV wymaga się zastosowania przynajmniej jednego z następujących środków ochrony:
Ochrona przez izolowanie części czynnych jest sposobem stosowanym zwykle w procesie produkcyjnym przez wytwórcę urządzenia. Polega na całkowitym pokryciu części czynnych izolacją roboczą o dużą wartości rezystancji oraz o odpowiedniej wytrzymałości elektrycznej.
stosowanie obudów lub osłon
stosowanie ogrodzeń
stosowanie barier i przeszkód
umieszczenie części czynnych poza zasięgiem ręki
Ochrona przed napięciami szczątkowymi ma na celu zapobieżenie porażeniu wskutek dotyku do części czynnych, na których może utrzymywać się napięcie po odłączeniu od zasilania, np. wskutek zakumulowanego ładunku na pojemności elektrycznej elementów lub indukowania napięcia przez silniki pracujące z wybiegu.
Uzupełnieniem ochrony przed dotykiem bezpośrednim może być użycie wysokoczułych urządzeń ochronnych różnicowoprądowych (o prądzie wyzwalającym nie większym niż 30 mA), które zwiększają skuteczność ochrony podstawowej, ale nie mogą być jedynym jej środkiem.
Ochrona od zakłóceń to chyba to:
Ochrona przez samoczynne wyłączenie zasilania jest najbardziej rozpowszechnionym w Polsce środkiem ochrony w sieciach i instalacjach elektrycznych niskiego napięcia. Jej zastosowanie wiąże się z koniecznością: doprowadzenia do każdej części przewodzącej dostępnej przewodu ochronnego oraz zastosowania urządzenia powodującego samoczynne wyłączenie zasilania.
Urządzeniami samoczynnie wyłączającymi prąd zwarcia, mogą być:
zabezpieczenia przetężeniowe (reagujące na wzrost wartości prądu w obwodzie), np. bezpieczniki topikowe albo wyłączniki samoczynne z wyzwalaczami lub przekaźnikami nadprądowymi,
urządzenia ochronne różnicowoprądowe reagujące na pojawienie się prądu upływu z obwodu (nie można ich stosować w układzie sieciowym TN-C).
Narysować schemat podłączenia żarówki za pomocą 2 łączników schodowych.
Łącznik jednobiegunowy:
Łącznik świecznikowy:
Łącznik schodowy:
Łącznik krzyżowy:
wyłącznik różnicowo prądowy typy/podział ze względu na kształt prądu różnicowego, i kryteria zadziałania.
Wyłącznik różnicowoprądowy (nazwy potocznie lecz niepoprawne wyłącznik przeciwporażeniowy, różnicówka, bezpiecznik różnicowoprądowy, czasami używany angielski skrót RCD - residual current device) — zabezpieczenie elektryczne, urządzenie, które rozłącza obwód, gdy wykryje, że prąd elektryczny wypływający z obwodu nie jest równy prądowi wpływającemu. Służące do ochrony ludzi przed porażeniem prądem elektrycznym przy dotyku pośrednim jak i bezpośrednim ogranicza także skutki uszkodzenia urządzeń, w tym wywołanie pożaru.
Zadziałanie:
Jeżeli w chronionym obwodzie pojawi się prąd upływowy (np. przez ciało człowieka do ziemi lub przez przewód PE), to wtedy suma prądów w oknie przekładnika będzie różna od zera. W uzwojeniu wtórnym indukuje się SEM, która powoduje przepływ prądu przez cewkę przekaźnika spolaryzowanego. Pole magnetyczne wytworzone przez cewkę kompensuje pole magnetyczne magnesu stałego przekaźnika. Jeśli prąd upływu przekroczy próg zadziałania wyłącznika (IΔn), przekaźnik spolaryzowany zostanie otwarty zwalniając zamek i otwierając styki główne, a przez to odłączając zasilanie obwodu.
Podział:
Ze względu na wykrywane rodzaje prądów upływu:
AC - prąd przemienny sinusoidalny (wyłacznik reaguje tylko na prądy różnicowe przemienne sinusoidalnie)
A - prąd przemienny sinusoidalny, prąd sinusoidalny wyprostowany jednopołówkowo i impulsowy (Wyłacznik reaguje na prądy różnicowe przemienne sinusoidalnie, na prądy pulsujące jedno-połówkowe ze składową stałą do 6 mA)
B - prąd przemienny sinusoidalny, prąd sinusoidalny wyprostowany jednopołówkowo i impulsowy, prąd stały (Wyłącznik reaguje na prądy jak wyżej, i na prądy wyprostowane (uniwersalny)
4. Bezpieczniki instalacyjne charakterystyki i typy.
Bezpiecznik topikowy - (wkładka topikowa) rodzaj bezpiecznika elektrycznego, w którym przez stopienie się jednego z jego elementów następuje przerwanie ciągłości obwodu elektrycznego. Przerwanie ciągłości następuje w momencie przekroczenia przez płynący w obwodzie prąd elektryczny określonej wartości w określonym czasie[1]. Główną częścią bezpiecznika jest element topikowy wbudowany we wkładkę topikową. Topik jest przewodnikiem elektrycznym, który w momencie zbyt dużej wartości natężenia płynącego prądu nagrzewa się. Jeżeli taki stan trwa dłuższy czas to wówczas topik nagrzewa się do temperatury, w której się topi. W momencie przepalenia topika następuje zapalenie łuku elektrycznego, gdy wartość natężenia płynącego prądu spadnie do zera łuk gaśnie prąd przestaje płynąć.
Kategorie pracy oznacza się dwiema literami. Pierwsza z nich oznacza klasę działania, a druga chroniony obiekt. Klasy działania określają jednoznacznie, jaki zakres prądowy może być wyłączony przez zabezpieczenie:
Kategoria pracy g: zabezpieczenie pełnozakresowe (ang. full range breaking capacity fuse-links). Wkładki bezpiecznikowe, które przenoszą prądy ciągłe co najmniej do wartości prądu nominalnego obwodu, a prądy o mniejszej wartości zadziałania mogą wyłączyć do wartości nominalnego prądu wyłączania (zabezpieczenie przeciw przeciążeniu i zwarciu).
Kategoria działania a: zabezpieczenia niepełno-zakresowe (ang. partial range breaking capacity fuse-links). Wkładki bezpiecznikowe, które przenoszą ciągle prądy do wartości prądu nominalnego obwodu, a prądy powyżej pewnej określonej krotności prądu nominalnego obwodu mogą wyłączyć do nominalnego prądu wyłączenia.
Określone obiekty chronione. Przykłady kategorii pracy
G - zabezpieczenie urzadzenia ogólnego przeznaczenia,
L - zabezpieczenie przewodów i kabli,
M - zabezpieczenie silników,
Tr - zabezpieczenie transformatorów,
B - zabezpieczenie urządzeń elektroenergetycznych górniczych,
R - zabezpieczenie elementów energoelektronicznych (tyrystorów, diod).
Przykład:
gG - bezpiecznik stosowany w instalacjach,
aM - do zabezpieczenia silników (często).
Przykładowe charakterystyki:
5. Ze względu na co dobieramy wyłączniki różnicowoprądowe
Stopień ochrony budowy (IPXX)
Prąd różnicowy Idelta N
Typy wyłącznika: A, AC, B, zwykły/selektywny
Napięcie i prąd znamionowy ciagły
Częstotliwość na jaką wyłącznik jest budowany
6. W jakiej sieci nie mogą pracować wyłączniki różnicowoprądowe?
W instalacjach typu TN-C (obecnie w nowych instalacjach niezalecane) nie stosuje się wyłączników różnicowych, gdyż nie działają one poprawnie z powodu braku przewodu ochronnego (PE) i podłączeniu przewodu neutralnego (N) do obudowy urzadzeń, a przez to do ziemi. Regulacja normą: PN-IEC 60364-5-53:1999 pkt 531.2.1.5 Zastosowanie urządzenia ochronnego różnicowo-prądowego włączonego w obwody, niemające przewodu ochronnego, nie może być uznane za skuteczny środek ochrony przed dotykiem pośrednim, nawet w przypadku, gdy znamionowy różnicowy prąd zadziałania nie przekracza 30 mA.
To tak może pasować do jakiegoś pytania to też się nauczyłem;
Zapewnienie wybiórczości
Aby zapewnić wybiorczość działania dwoch urządzeń ochronnych zainstalowanych szeregowo, powinny być spełnione jednocześnie dwa warunki:
1) charakterystyka prądowo-czasowa urządzenia ochronnego rożnicowoprądowego, zainstalowanego po stronie zasilania, powinna znajdować się powyżej charakterystyki prądowo-czasowej urządzenia rożnicowoprądowego zamocowanego po stronie obciążenia,
2) wartość znamionowego prądu zadziałania urządzenia ochronnego rożnicowoprądowego, zainstalowanego po stronie zasilania, powinna być większa co najmniej trzykrotnie, od wartości znamionowego prądu zadziałania urządzenia ochronnego rożnicowoprądowego zamocowanego po stronie obciążenia.