 | Pobierz cały dokument modele.komunikacji.doc Rozmiar 435 KB |
Notatki z wykładu IV
Modele procesu komunikowania i ich klasyfikowanie w ujęciu Bogusławy Dobek- Ostrowskiej i Tomasza Goban-Klasa.
Powszechnie stosuje się termin „modele”. Mianem modeli określa się wszelkie systemy pojęć, wzorce, schematy.
MODELE PROCESU KOMUNIKOWANIA
I Modele transmisji
1. Model wszechmocnej propagandy: 1939
Na podstawie osobistego doświadczenia działania hitlerowskiej propagandy niemiecki emigrant we Francji Sarge Tchakhotine przedstawił psychologiczny model oddziaływania masowej propagandy. Sztuka propagandy miała polegać na umiejętności wykorzystania naturalnych popędów do sterowania ludźmi. Tak więc model wszechmocy propagandy był modelem potężnych mediów. Zakładał działanie bodźca i reakcje na ten bodziec. Nie wytrzymał on jednak próby czasu, chociaż i dzisiaj są politycy, teolodzy, którzy uznają środki masowe za narzędzie oddziaływania o wielkiej sile - pozytywnej i destruktywnej.
2. Model aktu perswazyjnego Harolda Lasswella - 1948.
Klasyczny linearny jednokierunkowy model opisowy. Konstrukcja modelu oparta na arystotelesowskiej triadzie komunikowania - nadawcy, przekazie i odbiorcy. Proces komunikowania ujęty w formie 5 pytań: kto mówi?, co mówi?, za pośrednictwem jakiego kanału mówi?, do kogo mówi?, Z jakim skutkiem mówi?
Według Lasswella komunikowanie to proces perswazyjny mający na celu ukształtowanie nowej, wzmocnienie lub zmianę postawy u odbiorcy. Nadaje się do tych form komunikowania, gdzie nadawca stawia sobie jasno określony cel zmiany postaw lub zachowań odbiorców. Podstawową jego zaletą jest zwięzłość, ale to stwarza też pewne ograniczenia - widzi proces komunikowania jednokierunkowo, nie pokazuje skomplikowanej struktury komunikowania masowego.
3. Model przekazu sygnałów Shannona 1948
 | Pobierz cały dokument modele.komunikacji.doc rozmiar 435 KB |