Wyznaczanie stosunku dla powietrza
(ćwiczenie nr 28)
WSTĘP
Cele ćwiczenia:
wyznaczenie stosunku ( współczynnik κ ) dla powietrza.
Schemat układu doświadczalnego:
Wyznaczenie współczynnika κ odbywa się dzięki
dwóm różnym przemianom gazowym: adiabatycznemu rozprężaniu oraz izochorycznemu ogrzewaniu powietrza.
Do pojemnika B wtłaczane jest powietrze aż do
osiągnięcia pewnej różnicy poziomów w manometrze. Wtłaczanie powietrza w ten sposób jest przemianą izochoryczną, a więc musi wzrosnąć jego temperatura. Po kilku minutach „ochładzania” odczytuje się ustabilizowaną różnicę poziomów H cieczy w manometrze (wtedy ciśnienie ma wartość p1).
Następnie otwiera się zawór Z. Spadek ciśnienia (od p1 do p2 - atmosferycznego) w zbiorniku odbywa się na tyle szybko, że z otoczeniem nie jest wymieniane ciepło i zachodzi przemiana adiabatyczna.
Temperatura rozprężanego gazu spada do momentu, gdy po pierwszym wyrównaniu poziomów cieczy w manometrze zamyka się zawór - wtedy powietrze powoli ulega izochorycznemu ogrzewaniu. Ciśnienie rośnie (do wartości p3) i powoduje powstanie różnicy poziomów h cieczy w manometrze. Ten poziom jest mierzony.
Różnice wysokości H i h pozwalają - przy użyciu odpowiedniego wzoru - wyznaczyć wartość współczynnika κ (stosunku ).
Ciepło molowe właściwe Cp/ Cv to wielkość określająca ilość ciepła potrzebnego do ogrzania 1 mola gazu o 1 K przy stałym ciśnieniu/objętości tego gazu.
OBLICZENIA
Wyznaczanie wartości współczynników κ dla pomiarów 1-10.
Współczynnik κ oblicza się według wzoru:
κi =
H [m] |
h [m] |
κi |
140 ∙ 10-3 |
30 ∙ 10-3 |
1,27 |
130 ∙ 10-3 |
26 ∙ 10-3 |
1,25 |
111 ∙ 10-3 |
23 ∙ 10-3 |
1,26 |
109 ∙ 10-3 |
23 ∙ 10-3 |
1,27 |
110 ∙ 10-3 |
23 ∙ 10-3 |
1,26 |
105 ∙ 10-3 |
22 ∙ 10-3 |
1,27 |
109 ∙ 10-3 |
23 ∙ 10-3 |
1,27 |
111 ∙ 10-3 |
21 ∙ 10-3 |
1,23 |
132 ∙ 10-3 |
23 ∙ 10-3 |
1,21 |
111 ∙ 10-3 |
23 ∙ 10-3 |
1,26 |
∑ |
12,55 |
Wyznaczanie średniej wartości κ dla pomiarów 1-10.
κ = = 1,255 ≈ 1,26
RACHUNEK BŁĘDÓW
Błędy bezwzględne dla κi i jego wartości średniej, liczone według wzorów:
ΔR1
κ |
κi |
Δκi = | κ - κi | |
(Δκi)2 |
1,26 |
1,27 |
0,01 |
1 ∙ 10-4 |
1,26 |
1,25 |
0,01 |
1 ∙ 10-4 |
1,26 |
1,26 |
0 |
0 ∙ 10-4 |
1,26 |
1,27 |
0,01 |
1 ∙ 10-4 |
1,26 |
1,26 |
0 |
0 ∙ 10-4 |
1,26 |
1,27 |
0,01 |
1 ∙ 10-4 |
1,26 |
1,27 |
0,01 |
1 ∙ 10-4 |
1,26 |
1,23 |
0,03 |
9 ∙ 10-4 |
1,26 |
1,21 |
0,05 |
25 ∙ 10-4 |
1,26 |
1,26 |
0 |
0 ∙ 10-4 |
Δκ = = = 6,58 ∙ 10-3
Błąd względny dla średniej wartości współczynnika κ:
Bwz =
Bwz = = 5,22 ∙ 10-3
Błąd względny procentowy dla średniej wartości współczynnika κ:
Bwz = ∙ 100%
Bwz = ∙ 100% = 5,22 ∙ 10-3 ∙ 100% = 0,522 %
WYNIK DOŚWIADCZENIA. WNIOSKI.
Wartość średnia współczynnika κ wyznaczona na podstawie danych doświadczalnych:
κ = 1,26 +/- 6,58 ∙ 10-3
Wedle danych tablicowych wartość współczynnika κ dla powietrza wynosi 1,40. Wynik otrzymany w doświadczeniu jest zbliżony do tej wartości, jednak biorąc pod uwagę bardzo małą wartość błędu bezwzględnego (pomiary okazały się dosyć precyzyjne) można stwierdzić, że zastosowana metoda wyznaczenia κ jest daleka od doskonałości.
7/7 punktów
Źródło: http://kf.sggw.pl/cwiczenia/O_EX28.pdf
Źródło: http://kf.sggw.pl/cwiczenia/O_EX28.pdf