1. Opis merytoryczny metody ATV
Metoda ATV jest metodą służącą do wykonywania obliczeń statycznych ułożonych w gruncie przewodów kanalizacyjnych o przekroju kołowym dla różnych ich sztywności oraz różnych warunków ich wbudowania i posadowienia.
W metodzie tej wpływ obciążenia na przewód obliczany jest za pomocą teorii wytrzymałości belki na ściskanie. Wynikający nacisk jest podstawą do obliczenia momentów zginających, sił osiowych, naprężeń i odkształceń.
W metodzie ATV zawarty jest szeroki zakres obliczeń, do których trzeba przyjąć różnego rodzaju współczynniki, aby dojść do teoretycznych wartości ugięć rur w zależności od warunków wykonania montażu, kształtu wykopów, rodzaju gruntów itp.
Metoda ATV umożliwia wykonanie projektu konstrukcyjnego kanału dla dowolnych technologii budowy oraz różnych możliwych parametrów materiałowo-konstrukcyjnych kanału. Możliwe jest jej zastosowanie do projektowania kanałów o konstrukcji podatnej z uwagi na coraz szersze wprowadzanie ich do budowy zewnętrznych sieci kanalizacyjnych.
Literatura:
Kuliczkowski Andrzej - „Rury kanalizacyjne. Tom 2. Projektowanie konstrukcji”, wyd. Politechnika Świętokrzyska,
2. Opis danych wejściowych i pobocznych.
2.1 Dane wejściowe
Rodzaj rury: WIPRO
WIPRO - kielichowe elementy betonowe i żelbetowe charakteryzujące się dużą wytrzymałością oraz szczelnością.
Średnica wewnętrzna: di = 500 mm
Klasa bezpieczeństwa: B
Prawdopodobieństwo wystąpienia awarii wynosi 1:1000
Rodzaj gruntu: G1
G1 - grunty sypkie
Wysokość nadsypki: 2,5 m
Głębokość posadowienia górnej części rury wynosi 2,5m + ok. 30 cm
Sposób wbudowania: A4
Zagęszczanie gruntu warstwami z kontrolą wskaźnika zagęszczania w wykopie nieodeskowanym lub nasypie.
Sposób posadowienia: c
Posadowienie na stopce żelbetowej.
8. Kąt posadowienia: α = 120o
Wielkość płaszczyzny przekazania obciążeń na podłoże.
Sposób użytkowania: tereny zielone
Sposób użytkowania terenu nad wykopem generuje wielkość obciążeń dynamicznych.
2.2 Dane poboczne
di = 500 mm
s = 70 mm
dzew = di + 2s = 500 + 2*70 = 640 mm
CZĘŚĆ OBLICZENIOWA
1. Moduły odkształcenia gruntu:
E1 = 23 [N/mm2]
E2 = f1 ∙ f2 ∙ αB ∙ E1
f1- współczynnik zmniejszający uwzględniający pełzanie gruntu
Dla rodzaju gruntu G1 → f1 = 1,0
f2- współczynnik uwzględniający oddziaływanie wody gruntowej
f2 = 1,0
αB- współczynnik uwzględniający powstawanie wolnych przestrzeni po wyciągnięciu deskowań i trudności w zagęszczaniu gruntu
b - szerokość wykopu [m]
da - średnica zewnętrzna rury [m]
Dla sposobu wbudowania kanału A4 → αBi = 1
E2 = 1 ∙ 1 ∙ 1 ∙ 23 = 23 [N/mm2]
E3 = E1 → E3 = 23 [N/mm2]
E4 = 10 E1 → E4 = 230 [N/mm2]
2. Naprężenia w gruncie
2.1 Naprężenie pionowe od ciężaru gruntu
[kN/m2]
κ - współczynnik obciążający uwzględniający tarcie gruntu zasypowego o ściany wykopu [-]
γB - ciężar objętościowy gruntu [kN/m3]
h - wysokość nadsypki [m]
κ1= 0,5
dla A4 δ= φ` -> δ= 35`
κ= 0,56
[kN/m2]
PE = 0,56 * 23 * 2,5 = 32,2 kN/m2
3. Obliczanie obciążeń dynamicznych od pojazdów
pv = φ ∙ ppu [kN/m2]
φ - współczynnik dynamiczny (φ = 1,5)
ppu - obciążenie użytkowe [kN/m2]
pv = 1,5 ∙ 12 = 18 [kN/m2]
4. Moment bezwładności ścianki w kierunku podłużnym
I = (1 * s3) / 12 [mm4/ mm]
I = 28583,34 mm4/ mm
I - moment bezwładności ścianki konstrukcji w kierunku poprzecznym [mm4/mm]
s - grubość ścianki rury [mm]
5. Sztywność obwodowa konstrukcji
[N/mm2]
ERL - współczynnik sprężystości konstrukcji [N/mm2]
I - moment bezwładności ścianki konstrukcji w kierunku poprzecznym [mm4/mm]
dm - średnia średnica rury [mm]
s - grubość ścianki rury [mm]
[mm]
di - średnica wewnętrzna rury [mm]
da - średnica zewnętrzna rury [mm]
dm= 570 mm
So= 5,56 [N/mm2]
6. Sztywność gruntu w strefie ułożenia kanału w kierunku poziomym
[N/mm2]
ζ - współczynnik korelacyjny [-]
E2 - moduł odkształcenia gruntu z boku kanału [N/mm2]
Δf - współczynnik uwzgl. wpływ zróżnicowania modułów odkształcenia gruntu E2 i E3
E3 - moduł odkształcenia gruntu spoza wykopu lub strefy ułożenia kanału [N/mm2]
b - szerokość wykopu [m]
Δf= 0,845
ζ= 1
SBh= 0,6*1*23= 13,8 [N/mm2]
7. Sprawdzenie szytwności układu kanał-grunt
[-]
SO - sztywność obwodowa konstrukcji [N/mm2]
SBh - sztywność gruntu w strefie ułożenia kanału w kierunku poziomym [N/mm2]
VRB= 3,22
VRB > 1 → kanał jest sztywniejszy niż otaczający go grunt.
8. Współczynniki koncentracji naprężeń
8.1 Maksymalny współczynnik koncentracji naprężeń w gruncie
[-]
h - wysokość nadsypki [mm]
da - średnica zewnętrzna rury [mm]
E4 - moduł odkształcenia gruntu z obszaru pod konstrukcją kanału [N/mm2]
E1 - moduł odkształcenia gruntu z obszaru nadsypki nad wierzchołkiem kanału [N/mm2]
a' - rzeczywiste względne wyniesienie wierzchołka kanału [mm]
[mm]
E2 - moduł odkształcenia gruntu z boku kanału [N/mm2]
a - względne wyniesienie wierzchołka kanału w stosunku do poziomu jego posadowienia [mm]
Podłoże gruntowe na dni wykopu (a)
a`= 0,75 [mm]
a= 0,75
Maksymalny współczynnik koncentracji naprężeń w gruncie:
maxλ= 1,41
Rzeczywisty współczynnik koncentracji naprężeń
λR = max λ
λR = 0,6 [-]
8.2. Współczynnik koncentracji naprężeń uwzględniający szerokość wykopu
[-]
λR - współczynnik koncentracji naprężeń dla obszaru nad kanałem [-]
λRG= 1,39
8.3 Graniczne wartości współczynnika koncentracji naprężeń
Współczynnik koncentracji naprężeń λRG jest ograniczony najwyższą wartością współczynnika λfo i najniższą λfu przez wytrzymałość gruntu na ścinanie:
λfu ≤ λRG ≤ λfo
[-]
K1 - współczynnik parcia poziomego gruntu [-]
φ' - kąt tarcia wewnętrznego gruntu [º]
λfu = 3,63
[-]
Λfo = 0,34
Warunek λfu ≤ λRG ≤ λfo został spełniony.
9. Współczynnik koncentracji naprężeń dla obszaru z boku konstrukcji kanałowej
[-]
1,13 [-]
10. Sumaryczne obciążenie pionowe w płaszczyźnie wierzchołka kanału nad konstrukcją kanału
[kN/m2]
pE - naprężenia pionowe od ciężaru gruntu [kN/m2]
pv - naprężenia pionowe od taboru samochodowego [kN/m2]
qv= 1,39 * 32,2 + 18= 62,76 [kN/m2]
11. Sumaryczne parcie poziome z boku konstrukcji kanału
[kN/m2]
K2 - współczynnik parcia poziomego gruntu [-]
αB - współczynnik koncentracji naprężeń dla obszaru z boku konstrukcji kanału [-]
γB - ciężar objętościowy gruntu [kN/m3]
qh = 21,87 [kN/m2]
12. Analiza nośności konstrukcji kanałowej
12.1 Siła od parcia pionowego
[kN/m]
qv - sumaryczne obciążenie pionowe [kN/m2]
rm - średni promień rury [m]
rm = 570[mm] = 0,570 [m]
Fc = 62,76 * 2 * 0,570 = 71,55 [kN/m]
12.2 Siła od parcia poziomego
[kN/m]
qh - Sumaryczne parcie poziome z boku konstrukcji kanału [kN/m2]
Fh = 21,87 * 2 * 0,570 = 24,93 [kN/m]
12.3 Ciężar konstrukcji kanałowej
[kN/m]
γR - ciężar objętościowy rury [kN/m3]
G = 2,88 [kN/m]
12.4 Ciężar ścieków wypełniających konstrukcję kanałową
[kN/m]
γs - ciężar objętościowy ścieków γs = 10 [kN/m3]
S = 1,96 [kN/m]
12.5 Całkowita siła pionowa
[kN/m]
G - ciężar konstrukcji kanałowej [kN/m]
S - Ciężar ścieków wypełniających konstrukcję kanałową [kN/m]
FC - Siła od parcia pionowego [kN/m]
k - współczynnik korekcyjny (k = 1,0)
Fh - Siła od parcia poziomego [kN/m]
Fc` = 2,88 + 1,96 + 71,55 - 1*24,93 = 51,46 [kN/m]
12.6 Sprawdzenie warunku bezpieczeństwa
FN - siła niszcząca rurę [kN/m]
FC' - całkowita siła pionowa [kN/m]
EZ - współczynnik posadowienia przyjmowany ze względu na sposób oraz kąt posadowienia (EZ = 2,50)
γ - współczynnik bezpieczeństwa przyjmowany ze względu na materiał konstrukcyjny oraz klasę bezpieczeństwa ( rura betonowa, klasa bezpieczeństwa B→ γ = 2,2)
(50/51,46) * 2,5 > 2,2
2,43 > 2,2 → warunek spełniony
13. Obliczenie obciążeń zmiennych dla rurociągu już założonego w gruncie pod określoną nawierzchnią.
Do porównania:
pvu = fd·fn· ppu [kN/m2]
fd = φ
fn - współczynnik odciążający
tu=
En - moduł odkształcenia nawierzchni = 110 MPa
Em - moduł odkształcenia gruntu= 23 [N/m²]=23 [Mpa]
tu= 4,78
WNIOSKI KOŃCOWE
Warunek bezpieczeństwa nośności rury żelbetowej WIPRO został spełniony oznacza to, że dany kanał spełnia warunki bezpieczeństwa konstrukcji. Konstrukcja zdolna jest do przenoszenia zadanych obciążeń.
W przypadku, gdyby kanał nie przenosił zadanych obciążeń należy wykonać następujące czynności w celu poprawienia warunków bezpieczeństwa:
Zwiększenie kąta posadowienia na większy (180º ) w celu zwiększenia współczynnika korekcyjnego k, który bezpośrednio wpływa na wielkość całkowitej siły pionowej
W celu poprawy nośności kanału można zmienić klasę bezpieczeństwa B na klasę A, ponieważ klasa A ma większą wytrzymałość na obciążenia statyczne i dynamiczne.